De zaagmachine maakte kabaal en Tom had al zijn aandacht gericht op het stuk hout dat hij aan het zagen was, dat hij niet in de gaten had dat Katy binnengekomen was. Ze liep voorzichtig achter hem langs en ging op een stoel naast de werkbank zitten. Na een poosje keek hij om zich heen, nadat hij zich bewust geworden was van een parfum geur.

‘Ha, schatje!’, zei Tom verrast. ‘Hoe gaat het met je?’

‘Goed hoor’, antwoordde Katy met een verlegen glimlach.

Tom schakelde de zaagmachine uit, borg zijn werk op en liep naar Katy. Hij glimlachte breeduit. Zijn tanden waren wit en de lachrimpels diep. Katy voelde een kriebel in haar buik. ‘Hmmm’, kreunde ze in zichzelf terwijl hij dichterbij kwam.

‘Waar ben je mee bezig?’, vroeg Katy.

‘Dat kan ik niet zeggen’, antwoordde Tom.

‘Waarom niet?’, informeerde Katy.

‘Het is een geheimpje’, zei hij zacht terwijl hij haar aan bleef kijken.

Beiden moesten grinniken. Er hing een plagerig sfeertje in de lucht. Tom ging vlak voor Katy staan. Hij gaf haar een klopje op haar bovenbeen. Katy veegde het zaagsel van zijn shirt. Hij pakte haar gezicht in beide handen. Intense liefde straalde in hun ogen. Langzaam boog hij voorover en kuste haar. Katy kreunde van genot.

‘Dank je wel’, fluisterde ze.

‘Graag gedaan’, antwoordde hij en kuste haar op haar mond.

‘En wat is mijn meisje van plan?’, vroeg Tom terwijl hij met een duim over haar wang wreef.

‘Eigenlijk niets, liefje. Ik had alleen geen zin om alleen in huis te zitten. Ik miste je’.

Er viel een stilte en beiden vroegen ze zich af wat de ander zou denken.

‘Het is te koud om buiten te zijn’, zei Tom uiteindelijk. ‘Maar zullen we een ritje maken?’

‘Hmmm. Nee, het is nu te laat om nog op pad te gaan. Misschien morgen’.

Katy keek naar de zaagmachine. ‘Vertel eens waar je mee bezig bent?’, vroeg ze opnieuw.

‘Dat kan ik je niet vertellen’, antwoordde Tom grinnikend.

‘Waarom niet?’, wilde Katy weten.

‘Dat is een geheimpje. Dat heb ik je toch gezegd?’

‘Oh ja. Dat heb je al verteld, is het niet?’

Katy kneep haar lippen op elkaar en liet haar blik langs het plafond glijden. Vervolgens keek ze naar haar schoot en concentreerde zich op de bewegingen van haar vingers die langs de zoom van haar trui gleden.

‘Uh, uh, Katy. Dat is niet goed! Wat voer je in je schild?’, lachte Tom. Zijn handen rustten op haar heupen.

‘Ik heb geen idee waar je het over hebt’, zei Katy verlegen. Met een schaapachtig lachje keek ze van hem weg.

Tom lachte opnieuw. ‘Wat heb je gedaan wat ik nog niet weet, jongedame?’

Ze keek hem met een verbaasde blik aan, haalde diep adem en antwoordde vlug, ‘Ik heb helemaal niets gedaan. Echt waar niet! Tenminste, ik heb niets gedaan wat ik niet zou moeten doen’, giechelde ze.

‘Voor de draad ermee, anders leg ik je over de knie!’, zei Tom met een opgetrokken wenkbrauw en een brede glimlach.

Katy stond op en deed een stap in de richting van de deur. ‘Echt waar… Ik kwam alleen maar even kijken of je misschien iets nodig had’.

Tom deed een stap naar voren zodat hij bijna tegen haar aan stond.

‘Mooi dat je aan me denkt, schatje. Maar alles is hier prima. Is er iets wat je me moet vertellen of is er iets wat ik voor jou kan doen?’

Beide deden weer een stap in de richting van de deur.

‘Oh nee, liefje’, zei Katy en schudde haar hoofd. ‘Ik denk dat ik even achter de computer ga of misschien een boek ga lezen. Ik ben binnen voor het geval je iets nodig hebt. Misschien dat je een extra paar handen nodig hebt of gewoon iemand om je heen, of… nou ja, je weet wel’.

Katy draaide zich om. Voordat ze door de deur kon stappen pakte Tom haar beet en trok haar naar zich toe. Katy sloeg haar armen om zijn nek om haar evenwicht te bewaren, maar in plaats daarvan stond ze op haar eigen tenen.

‘Laat me los, liefje. Ik heb het druk. Ik moet nog van alles doen’.

Toen begonnen ze beide hard te lachen.

‘Te laat, Katy!’, zei Tom terwijl hij zich omdraaide en terug liep in de richting van de werkbank. In plaats van haar op de stoel te laten zitten, zette hij haar op de werkbank. Hij zette haar benen uit elkaar en deed nog een stap naar voren. De gesp van zijn roem raakte de voorkant van de werkbank, waardoor zei het gevoel had een gevangen prooi te zijn. Katy ging nergens naar toe en daar was ze zich heel erg van bewust.

‘Wij moeten eens even ernstig praten, jongedame!’, zei Tom met een opgetrokken wenkbrauw. Katy huiverde. Ze begon al te denken dat ze in de problemen zat, toen ze zag hoe een brede glimlach begon door te breken.

Tom liet zijn handen over haar bovenbenen glijden. Ze begonnen bij haar knieën tot ze bij haar billen waren aangeland. Hij pakte ze voorzichtig beet en trok haar naar zich toe. Katy haar handen gingen automatisch naar zijn schouders. Ze liet haar vingers door zijn haar glijden. Ze keken elkaar recht aan, toen Tm met zijn verhaal begon.

‘De kinderen komen hier naartoe vanavond. Iedereen heeft erg veel zin in het aankomende kampeerweekend. Je zoon en dochter hebben beiden gebeld toen je lag te slapen. Ze wilden even weten of we nog hulp nodig hadden in de voorbereidingen.

Katy haalde diep adem. De verbazing over de woorden van Tom was van haar gezicht af te lezen. Ze opende haar mond om wat te zeggen, maar ze kon door de complete verwarring geen woord uitbrengen. Ze liet de hap adem weer los. Haar schouders zakten naar beneden.

‘Wat? Wat is er?’, vroeg Tom die nu ook in verwarring was. ‘Heb je geen zin om dit weekend met Wouter, Annie en alle kinderen te gaan kamperen? Het wordt vast leuk’.

‘Ik dacht dat we niet zouden gaan… Ik dacht dat je boos was… Oh Tom!’, zei Katy uiteindelijk toen ze hem in zijn armen viel.

Tom moest lachen. ‘Katy! Je bent me er eentje. Hij trok haar tegen zich aan en wreef over haar rug. Toen duwde hij haar achteruit, zodat hij haar gezicht kon pakken en haar een kus op haar mond kon geven.

‘Ik heb noot gezegd, dat we niet gingen kamperen, schatje. Ik heb er wel mee gedreigd, maar nooit de bedoeling gehad het niet door te laten gaan, tenzij het om je gezondheid niet zou kunnen’.

Katy huiverde.

Tom trok haar weer tegen zich aan. ‘Oh schatje, ik heb nooit willen zeggen dat we niet zouden kamperen. Ik wilde alleen maar heel voorzichtig met je zijn. Het spijt me’.

‘Het betekent dus dat we wel gaan kamperen?’

‘Ja! Als je je goed genoeg voelt, gaan we het weekend kamperen’. Tom schoof haar haren achter haar oor. ‘Heb je er zin in? Heb je zin om ere en weekendje uit te gaan, schatje?’

Katy knikte blij ja. Er ging weer een rilling door haar lijf.

‘Kom, we gaan naar binnen. Voor je kou vat en weer in bed beland’. Tom pakte haar op en zette haar naast zich neer. ‘We gaan snel naar binnen. Daar is het warm. Daar kunnen we gezellig verder praten’.

‘Oh Tom. Nee! Alsjeblieft niet’, gilde Katy. Haar handen bedekten automatisch haar billen.

‘Nee, schatje, Ik ben niet van plan je een pak op je billen te geven. Niet nu. Tenzij je het verdiend hebt natuurlijk. Tom grijnsde en Katy kreeg kriebels in haar buik. Ze gaf hem een klap tegen zijn schouder.

‘Houd daar mee op!’, pruilde ze.

‘Kom. We gaan naar binnen. We kunnen het nog even rustig aan doen. Voor de hele horde hier binnen komt vallen, wil ik nog wat tijd alleen met mijn vrouw voordat ze opgeëist wordt door allemaal kleine kinderen’.

‘Dat zal wel. Jij ziet er ook naar uit je met de kleintjes bezig te houden. Mij maak je niets wijs’, kirde Katy.

Tom gaf haar een knipoog, een brede glimlach en stuurde haar met een klap op haar billen in de richting van de deur.

Toen ze de garage verlieten en Tom het licht uitdeed, vroeg Katy hem met haar allerliefste stemmetje, ‘Waar ben je mee bezig, liefje?’

‘Dat zeg ik niet’, zei Tom en gaf haar weer een klets op haar bips.

‘Auw!’, piepte Katy. Haar hand schoot naar achter en begon verwoed over haar billen te wrijven. Ze keek hem met grote ogen aan. ‘Waarom kun je me dat niet vertellen?’

Voordat Tom kon reageren had Katy gemaakt dat ze uit de voeten kwam. Tom volgde haar op de hielen. Maar hij was niet snel genoeg. Hij hoorde dat de deur voor zijn neus op slot gedraaid werd.

‘Katy!’, bulderde Tom. ‘Doe onmiddellijk de deur open, jongedame!’ Zijn stem klonk alsof hij boos was, maar hij was eigenlijk aan het plagen. Hij miste dit soort speeltjes tussen hen.

‘Ben jij dat, Tom’, klonk haar stem aan de andere kant van de deur.

‘Ik zou die deur maar heel snel open doen, als ik jou was!”

‘Oh, is ie op slot dan?’, plaagde Katy verder. ‘Ik zal eens kijken of ik em open kan krijgen? Hm, ik geloof dat er iets kapot is. Ik krijg em niet open’. Katy rammelde een paar keer aan de kruk zonder de deur van het slot te doen. ‘Wacht even, liefje, ik ben zo terug. Ik zal even een schroevendraaier pakken’. Katy draaide zich om en liep naar de keuken om een biertje voor hem te halen, terwijl ze hem voor de gesloten deur liet staan.

Ze schrok zich een hoedje toen ze zich omdraaide en Tom in de deuropening van de keuken zag staan. Hij had zijn armen over elkaar geslagen. Hij keek haar met gefronste wenkbrauwen aan.

‘Oh!’, schrok Katy. Haar maag trok samen.

‘Ja… oh!’, aapte Tom haar na.

‘Ik maakte maar een grapje, Tom’, smeekte ze giechelend. Ze stak beide handen omhoog ten teken van overgave.

‘Waar ga je naartoe?’, vroeg Tom toen Katy een poging deed langs hem heen te stappen.

‘Ik was van plan je een biertje te brengen. Daar heb je zeker wel zin in?’, zei Katy met een fluwelen stemmetje. ‘Laat me snel een biertje voor je pakken’.

Hmm… dat biertje klinkt wel goed. Ja, laat ik een bietje nemen. Vervolgens wil ik dat je gaat plassen en je vervolgens in de slaapkamer komt melden’.

‘Nee, liefje. Laten we naar de woonkamer gaan. Weet je nog dta je zei dat we het nog over het weekend moeten hebben. Bovendien, ik hoef helemaal niet te plassen’, zei ze met een schalks lachje.

‘Maar schatje, je moet altijd plassen als ik je een pak op je billen ga geven!’ grinnikte Tom, terwijl hij haar stapje voor stapje terug duwde de keuken in.

‘Kom, liefje. Ik plaagde je alleen maar een beetje’, zei Katy bang en probeerde zo wanhopig mogelijk te klinken.

‘Dat weet ik. Ik doe niet anders. Ik zal je blijven plagen en plagen, totdat je met je heerlijke billen omhoog over mijn knie ligt’. Tom pakte Katy bij haar middel en trok haar tegen zich aan. Hij keek haar aan en voegde eraan toe, ‘en je zult van elke klap genieten, meisje!’.

Tom kuste haar gepassioneerd.

Katy liet haar vingers door zijn haar glijden. Haar andere hand wreef over zijn borstkas.

Hun lichamelijke kracht werd vermengd met passie nam hen in beslag. Het was een heerlijk moment…

‘Kom… Doe wat je gezegd wordt!’, zei Tom. Hij liet haar los en gaf haar een stevige klets op haar billen.

‘Auw!’, piepte Katy. Ze wreef over haar bips en ging er snel vandoor.

‘Maak dat je hier komt, deugniet’, riep Tom in de richting van de badkamer toen hij de slaapkamer binnenstapte. Katy lachte in zichzelf en fluisterde hardop, ‘Jij deugniet!’

Tom liep naar het dressoir en begon zijn zakken leeg te halen. Kleingeld, sleutels en zakmes. Hij legde het allemaal in de fruitschaal. Hij legde zijn portefeuille erbij en begon zijn shirt open te knopen. Op hetzelfde moment opende Katy de wasmand en liet haar bloes en haar BH erin glijden.

Tom trok zijn shirt uit zijn broek en liep naar het bed. Katy deed haar spijkerbroek, onderbroekje en sokken uit en deed deze ook in de wasmand. Ze opende de la en pakte er een groot T-shirt uit. Toen ging ze plassen zoals haar opgedragen was. Tom ging zitten en deed zijn schoenen uit. Hij zette ze naast het nachtkastje. Hij wreef even over zijn voet voor hij zijn sokken uitdeed. Hij ging staan en deed zijn overhemd uit. Hij liet het op de grond vallen op het moment dat Katy binnen kwam. Ze droeg alleen het T-shirt en had een brede grijns op haar gezicht.

‘Dat werd tijd’, zei Tom met een strenge maar liefdevolle glimlach.

‘Jij deugniet’, zei Katy zachtjes.

‘Dat moet jij zeggen…. Kom hier schatje. Ik kan niet wachten mijn handen op je lichaam te leggen’, gromde Tom.

Katy liep langzaam naar Tom. Hun ogen schitterden.

‘Ik hou van je’, fluisterde Tom.

‘Ik ook van jou’, antwoordde Katy.

Hij strekte zijn hand naar uit. Zij legde haar linkerhand in de zijne’. Dit gaat zeer doen, schatje’, zei hij zachtjes.

‘Dat weet ik’, zei Katy rustig.

‘Goed. Het is maar dat je het weet’.

‘Jij grote deugniet’, antwoordde Katy.

‘Hmmm… misschien wel’, zei Tom. Hij ging zitten en trok Katy over zijn knie.

Tom nam de tijd om Katy goed neer te leggen. Hij wreef over haar rug, gaf haar een paar tikjes op haar bips en trok de dunne stof van het T-shirt strak over haar billen. Katy’s lichaam voelde heerlijk aan. Er verscheen een grote grijns op zijn gezicht terwijl hij haar rug masseerde.

‘Het is weer de hoogste tijd, schatje’, zei Tom.

‘Ja. Ik weet het’, stemde Katy in.

Er viel een lange stilte. Tom ging door met masseren.

‘En nu, jongedame’, begon Tom uiteindelijk met zijn standje. Katy kneep haar billen samen en voelde de kriebels in haar buik. ‘Nu is het tijd om die ondeugende billen van je eens een goed lesje te leren’. Hij sloeg beurtelings op haar rechter- en vervolgens op haar linkerbil.

‘Je bent weer flink op dreef, zeker met die nieuwsgierigheid van vanmiddag. En daar ga je nu de prijs voor betalen. Wil je er nog iets over zeggen, jongedame?’

De wenkbrauw van Tom ging omhoog toen hij geen antwoord kreeg. Onmiddellijk begon zijn rechterhand beslist maar niet al te hard op haar billen neer te dalen. Hij spreidde de klappen en wachtte geduldig op een antwoord. Katy grinnikte, maar gaf geen kik. Ze was vastbesloten het plagen zolang mogelijk voort te zetten. De hand van Tom hield stil. Hij moest ook grinniken. Hij had feilloos door waar Katy mee bezig was. Hij vond het niet erg. Hij zou het spelletje meespelen. Hij pakte de zoom van haar T-shirt en schoof het omhoog.

‘Hmmmm…. Roze T-shirt, roze billen. Mooi! Tom wreef met zijn hand over haar billen. ‘Wil je er nog steeds niets over zeggen, jongedame?’, vroeg hij nogmaals. Weer kwam er geen antwoord.

Tom hief zijn rechterhand en begon weer te slaan. Iedere klap veroorzaakte een brandend gevoel. De intensiteit van het pak slaag nam veel sneller toe dan waar Katy op gerekend had. Af en toe klonk er een ‘oh’ of een ‘ah’ uit het kronkelende lichaam. Tom nam echter geen gas terug. In plaats daarvan gleed zijn linkerhand onder haar buik op zoek naar haar liefdesknopje. De frequentie en intensiteit van de klappen ging omhoog. Zijn vingers begonnen haar ongenadig te plagen. Er ging een minuut voorbij. Katy’s lichaam reageerde steeds feller. Toen Tom voor de tweede keer pauzeerde kwam ze voor de eerste keer klaar. Hij wreef heel voorzichtig over haar gloeiende billen.

 
‘En nu? Ben je inmiddels al bereid om iets te zeggen?’

Geen antwoord.

Tom boog zich voorover en schoof het laatje van het nachtkastje open.

‘Oh Nee!’, jammerde Katy.

‘Oh ja!’, grinnikte Tom terwijl hij zijn favoriete eikenhouten paddel tevoorschijn haalde. ‘Het is tijd om te spelen’, zei hij terwijl hij met de paddel over haar bips wreef. ‘En tijd om te plagen’, voegde hij eraan toe, terwijl zijn vingers weer aan het werk gingen’.

‘Het is niet eerlijk, liefje’, kirde Katy.

‘Ja, ik weet het’, grinnikte Tom.

Zonder nog een woord te zeggen, begonnen de vingers van de linkerhand van Tom weer te spelen, terwijl hij met de paddel het plekje waar haar billen overgingen in haar bovenbenen begon te bewerken. Bij de vierde klap lag Katy wanhopig te vechten om los te komen.

‘Het spijt me, liefje. Het spijt me dat ik je vanmiddag zo uitgedaagd heb’, smeekte Katy.

Tom zei niets. Hij ging onverstoorbaar verder met waar hij mee bezig was.

‘Auw!’, gilde Katy.

‘Alsjeblieft Tom. Niet meer! Niet meer! Niet meer!’

Tom bleef onverstoorbaar doorgaan tot Katy voor een tweede keer klaarkwam. Toen ze zelfs voor de derde keer een hoogtepunt bereikte, kwam ook zijn lichaam tot explosie. Uitgeput lagen ze in elkaars armen. Niet lang daarna vielen ze in slaap.

Toen Katy wakker werd en zich in de richting van Tom draaide, was het bed leeg. Ze spitste haar oren en hoorde stemmen in het huis. Ze stond op en liep naar de badkamer. Een paar minuten later had ze zich zodanig gefatsoeneerd dat ze kon gaan kijken wie of er waren.

‘Het werd tijd dat je wakker werd’, zei Tom toen Katy de badkamer uit kwam. Hij nam haar in zijn armen en gaf haar een kus. ‘De kinderen zijn er en de kleinkinderen kunnen niet wachten hun oma te zien’, lachte hij.

Katy beantwoorde zijn kus. ‘Dank je wel voor vanmiddag, liefje’.

Tom gaf haar een kneepje. ‘Graag gedaan, schatje, graag gedaan!”

‘Mag ik je wat vragen, liefje?’

‘Natuurlijk. Vraag maar raak, schatje’.

‘Waar ben je mee bezig in de garage?’, vroeg Katy met een fluwelen glimlach.

‘Dat zeg ik niet’, antwoordde Tom het spelletje meespelend.

‘Waarom niet?’, ging Katy door.

‘Het is een geheimpje. Weet je nog? Ik heb dat al eerder gezegd’, zei Tom en trok haar dichter tegen zich aan. Zijn inmiddels beroemde wenkbrauw stond omhoog.

‘Oh ja. Nu weet ik het weer. Je hebt dat al eerder gezegd, is het niet?’, grinnikte Katy.

Katy wilde hem van zich afduwen, maar zijn stevige grip liet dat niet toe. Hij trok haar zelfs nog dichter tegen zich aan en fluisterde in haar oor, ‘Als de kinderen straks weg zijn, dan wil ik dat je rechtstreeks naar de slaapkamer gaat. Dat je je zonder treuzelen klaar maakt voor het bed. En vergeet vooral niet eerst te plassen. Zodra ik de deuren op slot gedaan heb, kom ik bij je’. Hij gaf haar een kus op haar voorhoofd en liet haar vervolgens los met een stevige klets op haar bips.

En zo verliep een alledaagse dag uit het leven van Tom en Katy, een alledaags stel uit een alledaags dorp, vlakbij het jouwe.

EINDE

De liefdevolle tikjes warden niet meer op prijs gesteld. Katy werd steeds chagrijniger door alle aandacht voor haar billen. Tom sloeg haar op haar bips terwijl hij haar knuffelde of hij gaf haar als gevolg van zijn spelletje een stevig pak op haar blote billen. Het eindresultaat was dat haar bips meer dan een beetje gevoelig was. En daar was ze niet blij mee. Daar kwam nog bovenop dat ze ervan overtuigd was dat ze het weekendje kamperen met Wouter, Annie en de kinderen wel op haar buik kon schrijven.

Alles leek met een soort domino effect tot chaos te verworden, wat al begon tijdens het ontbijt. Ze had geen honger. ‘Nee, dank je, schatje, ik heb echt nergens zin in’, antwoordde Katy toen Tom aanbood een omelet te maken. ‘Ik heb al een geroosterd broodje gehad toen ik mijn medicijnen innam. Op dit moment wil ik alleen maar een kopje thee. Misschien dat ik er bij de lunch wel zin in heb’.

‘Katy, je eet bijna niks. Je zit over het algemeen alleen maar wat met je eten te spelen. Je moet hier mee ophouden. Je houdt alleen jezelf maar voor de gek. En voordat je grote mond je billen weer in de problemen brengt, wil ik horen wat je wilt eten. Anders neem ik de beslissing. Maar je zult wat eten. Is dat duidelijk?’

Tom stond met zijn handen in zijn zij en klonk vastberaden.

‘Maar ik heb geen honger. Ik wil helemaal niet eten’, klaagde Katy.

‘Geen sprake van Katy. Je eet wel wat!’

Katy en Tom stonden recht tegenover elkaar. Geen van beiden gaf toe en geen van beiden zei meer wat. Uiteindelijk schudde Tom zijn hoofd en draaide zich om naar het gasstel. Hij pakte de koekenpan uit de kast. Katy liep stampvoetend de keuken uit. Ze liep naar de bijkeuken en deed de was in de machine. Als ze iets kapot zou kunnen gooien zonder zichzelf in de problemen te brengen, dan zou ze dat doen. In plaats daarvan richtte ze haar energie op de was.

Katy was gefrustreerd. Ze was boos. Ze was woedend! De dag was nog niet eens begonnen en ze had zich al in de nesten gewerkt. ‘Als Tom me eens met rust zou laten’, siste ze.

Katy dacht koortsachtig na hoe ze het voor elkaar kon spelen dat ze niets hoefde te eten. Het leed geen twijfel dat Tom haar straks naar de keuken zou roepen. ‘Hij verstikt me…. En hij behandeld me als een klein kind’.

Ze klapte het deurtje van de droger dicht en drukte op de startknop. Ze pakte een paar handdoeken van de grond en stopte deze ruw in de wasmachine voordat ze het waspoeder toevoegde. Het deurtje klapte dicht en het water begon te stromen. Katy draaide zich om en keek of ze een volgende slachtoffer kon vinden.

Ze liep haar hobbykamer in. Ze maakte ruimte op de tafel zodat ze haar naaimachine kon neerzetten. Met een chagrijnig gezicht liet ze zich op de stoel neerploffen. Ze trok een pijnlijk gezicht. Bovendien had ze een bonzende hoofdpijn. Er verschenen tranen in haar ogen.

‘Waarom doe ik toch zo akelig tegen Tom? Waarom doe ik zo rot tegen alles en iedereen? Ze leunde over de tafel. Ze strekte haar armen en liet haar hoofd zakken. Het hout van het tafelblad voelde heerlijk koel aan haar gezicht. Maar haar lichaam voelde zwaar aan en haar billen en bovenbenen deden erg zeer. Katy begon te snikken.

Ondertussen pakte Tom de eieren uit de koelkast. Terwijl hij in de keukenla zocht naar een spatel, verstrakten zijn kaakspieren. ‘Ik zal niet toestaan dat Katy zo destructief bezig blijft. Onder geen voorwaarde!’. Hij pakte een beslagkom en brak een paar eieren. ‘Volgens mij heeft ze geen idee wat die medicijnen allemaal met haar doen’. Hij liep naar de broodrooster, deed er twee boterhammen en en deed het schuifje omlaag. Toen hij zich weer omdraaide naar het aanrecht, liet hij zijn vingers door zijn haar glijden. Hij zette zijn handen op het aanrecht. Toen hij het lawaai uit de bijkeuken hoorde komen, klemde hij zijn kaken stevig op elkaar. Hij deed zijn ogen dicht en telde tot tien. Hij haalde diep adem, blies langzaam uit en opende zijn ogen. ‘Verdomme, wat heb ik hier een hekel aan’.

Hij draaide de koude kraan open, hield zijn handen in een kommetje onder de straal en gooide het koude water in zijn gezicht. Hij herhaalde dit ritueel een aantal keren en draaide de kraan weer uit. Hij pakte een handdoek uit het keukenkastje  en droogde zijn gezicht en handen af. ‘Klik!’, deed de broodrooster en twee geroosterde boterhammen schoten tevoorschijn. Tom verlegde zijn aandacht weer richting omelet.

‘Katy, kom aan, meisje. Kom aan en probeer het tenminste. Je hoeft niet heel veel te eten. Eet gewoon een klein beetje. Alsjeblieft’, zei Tom smekend.

Toen ze de stem van Tom hoorde, ging Katy rechtop zitten en veegde de tranen van haar gezicht. Ze wilde niet huilen. Dat voelde zo zwak. Ze wist dat er geen ontsnappen mogelijk was, ze moest iets eten. Katy probeerde zich te herpakken voor ze terug ging naar de keuken. Ze wilde niet dat Tom zou zien dat ze gehuild had. Ze wreef nog een keer over haar gezicht om zeker te weten dat de tranen allemaal weg waren. ‘He, wat heb ik hier tot een gloeiende hekel aan’, zuchtte ze gefrustreerd.

‘Ik ook’, zei Tom zachtjes vanuit de deuropening.

Katy schrok. ‘Ik had niet door dat je daar stond, schatje. Je laat me schrikken’.

‘Het spijt me. Dat was niet mijn bedoeling’. Tom stak zijn hand uit. ‘Kom, het eten is klaar’.

Katy haalde snel adem. Haar schouders gingen op en neer. Ze liep langzaam naar Tom. De achterkant van haar bovenbenen deden zeer en haar hoofd bonkte nog steeds. Ze legde haar hand in de zijne en glimlachte een beetje schaapachtig tegen hem. Tom glimlachte terug en gaf haar een knipoog.

Terug in de keuken zag Katy dat Tom de tafel gedekt had. Ze ging heel voorzichtig zitten. Ze had nog behoorlijk last van het pak slaag van de vorige avond.

‘Ik weet niet of het me lukt om wat te eten, schatje’. Zei Katy.

‘Maak je maar geen zorgen, meisje’, zei Tom terwijl hij een stuk omelet op haar bord legde. Verder zette hij een mandje neer met geroosterde boterhammen en schonk hij voor beiden een glas thee in. ‘Voorlopig bepaal ik hoeveel je kunt en zult eten. Hier wordt niet meer over gediscussieerd. Punt uit!’

Tom stond op en gaf haar een tablet en een glas water. Katy keek verbaasd naar het tabletje en vervolgens naar Tom. ‘Die heb je nog niet ingenomen, is het wel? Als dit wel zo is, dan ben je vergeten het af te kruisen’.

Katy nam het tablet van hem een en erkende haar fout. ‘Nee schatje, deze heb ik niet ingenomen’. Ze voelde de kriebels in haar buik opkomen. ‘Dank je wel’, zei ze toen ze het tabletje in genomen had.

Tom ging zitten en pakte het peper en zoutstelletje om over zijn omelet te doen. ‘Graag gedaan, schatje. Eet smakelijk’.

Katy herpakte zichzelf en at alles op wat Tom op haar bord gelegd had. De onuitgesproken consequenties hielden haar bij de les. Tom had er geen onduidelijkheid over laten bestaan. Hij had de grens aangegeven en het was aan Katy om hier niet overheen te gaan.

‘Als je straks nog andere dingen te doen hebt, kan ik wel afruimen en afwassen’, zei Katy.

‘Probeer je van me af te komen?”, zei Tom met een quasi teleurgesteld gezicht. Katy grinnikte.

‘Nee hoor. Zo heb ik het niet bedoeld. Ik schaam me over mijn gedrag van daarnet. Ik ben bang dat ik niet goed weet wat ik er over moet zeggen. Ik dacht dat je misschien nog wel wat te doen hebt. Dan kan ik me in de tussentijd herpakken, zodat ik weer een beter gezelschap ben’.

‘Ik ben altijd het liefst bij jou en dat is nu niet anders, schatje. Ik vraag alleen maar of je er een beetje om wilt denken. Stop met vechten als ik je probeer te helpen. Jij hebt altijd voor alles en iedereen gezorgd. Je streeft altijd naar perfectie, ook ten aanzien van jezelf. Je moet niet zo hard zijn voor jezelf. Je gebruikt behoorlijk zware medicijnen, Katy. Ik weet dat het allemaal niet meevalt. Je moet een beetje geduld hebben, meisje’. Tom gaf haar een klein kneepje in haar neus. ‘Afgesproken?’

Met een zucht knikte Katy ja. ‘Goed zo, meisje’, zei Tom.

Katy zette haar glas op haar lege bord en legde het bestek ernaast. Ze stond voorzichtig op en bracht de vaat naar de gootsteen. Ze zette de kraan aan en begon ze af te spoelen en liet vervolgens de gootsteen vollopen met heet water.

‘Vertel eens, hoe zien je plannen voor vanochtend eruit?’, vroeg Tom terwijl hij de overgebleven etenswaren in de koelkast zette en naar Katy toeliep. Hij sloeg zijn armen van achteren om haar middel. Hij boog zich voorover en drukte zijn lippen in haar nek. Katy kreeg er kippenvel van.

‘Je bent een ondeugd’, zei Katy terwijl ze kraan uitdraaide en zich omdraaide om hem weg te duwen. Tom moest grinniken om haar poging om weg te komen.

‘Uh, uh, uh, meisje. Je begaat een vergissing! Je maakt ere en bende van!’, Tom wees met zijn wijsvinger naar de twee natte handafdrukken op zijn T-shirt.

‘Laat me eens even kijken’, zei Tom op een dramatische toon. ‘Was dat… twee of drie? Oh ja, ik weet het al weer. Het was twee’. Hij wees opnieuw naar zijn natte T-shirt. ‘Ha ha ha, en nu is het drie. Tjonge jonge Katy, je bips mag nog vijf keer een pak slag tegemoet zien’.

Katy gaf hem een klap op zijn schouder. ‘Houd op! We spelen dat stomme spelletje helemaal niet meer. Ik kan nu al bijna niet zitten. Het spel is afgelopen. Niet meer!’. Weer deed Katy een poging om los te komen. Maar weer slaagde ze daar niet in.

Tom verstevigde zijn greep. Hij liet zijn handen zakken is pakte haar beide billen. ‘Het spel is helemaal niet afgelopen, Katy. Ik snap niet waarom ik dat steeds opnieuw moet zeggen. Het is niet afgelopen voordat IK zeg dat het afgelopen is. En voorlopig zul je er niet in slagen om me daarvan te overtuigen, jongedame!’

‘Neeeee!’, gilde Katy, terwijl Tom haar stevig op haar bips begon te slaan. ‘Oh, alsjeblieft, liefje. Auw! Oh, het doet al zo zeer’.

‘Ik slaag er volgens mij alleen maar in om je bij de les te houden als ik zorg dat je zere billen hebt. Geen probleem! Oefening baart kunst’, grinnikte Tom. Katy gaf toe en smolt in zijn armen. Ze legde haar hoofd op zijn schouder. Ze realiseerde zich dat het geen had zich nog verder te verzetten, zoals Tom al eerder suggereerde.

‘Ik vraag het gewoon nog een keer. Wat zijn je plannen voor vandaag, schatje?’, vroeg Tom rustig. Zijn handen hielden zich rustiger, maar ze bleven haar billen masseren.

‘Ik ben met de was begonnen. Dat ga ik afmaken. Verder denk ik dat ik achter de naaimachine ga’.

KLETS! ‘Dat heb je eerder ook al gezegd’, zei Tom. ‘Verder nog plannen voor vandaag?’

‘Ohhh! Ja, ik wilde nog even naar de supermarkt’.

KLETS! KLETS! ‘Wat zeg je?’

‘Auw! Liefje, alsjeblieft. Oh, dat doet zeer! Ik moet echt naar de supermarkt. We hebben niets meer in huis’.

‘Maak maar een boodschappenlijstje. Jij gaat nergens anders naar toe dan naar je bed!’

Katy keek Tom aan en vroeg, ‘Waarom doe je toch zo gemeen?’

‘Ik ben niet gemeen, schatje. Ik bescherm mijn vrouw, die een slecht afweersysteem heeft en wiens hormonen in de war schijnen te zijn’.

Tom en Katy keken elkaar indringend aan.

‘Ik wil niet dat je weer in het ziekenhuis komt te liggen, jongedame. Ik wil dat je gewoon hier kunt zijn, zodat ik je vast kan houden als ik dat wil… wat heel vaak het geval is’. Tom keek omlaag naar Katy en kneep in haar billen. Katy kreunde. Hij gaf haar een kusje op haar neus.

‘Nu moet je even goed luisteren. Zo ziet het programma tot de lunch eruit. Het is nu acht uur. Je kunt eerst een paar uur je gang gaan. De was doen, achter de naaimachine zitten, internetten, het kan niet schelen wat. Je zorgt dat je om tien uur in de slaapkamer bent voor een serieus gesprek. Vervolgens stop ik je het bed in’.

Katy was geschokt. Ze verstijfde in zijn armen. ‘Nee Tom! Nee!’

‘Sh sh sh… Rustig maar, schatje’, zei Tom. Hij draaide zich om en leunde tegen het aanrecht. Hij trok Katy stevig tegen zich aan en wreef over haar rug. Het was even helemaal stil. Hij boog zich voorover en kuste haar wang tot hij haar lippen vond voor een klein kusje. De volgende kus was gepassioneerd. Katy sloeg haar arm om zijn nek en wreef met haar andere over zijn ribbenkast. Toen ze elkaar uiteindelijk loslieten was dit alleen maar omdat ze beiden in ademnood verkeerden.

Katy keek Tom aan. ‘Ben ik echt helemaal de weg kwijt, liefje?’

Hij tuitte zijn lippen en trok een diepe frons. ‘ik ben bang van wel, schatje’, antwoordde hij.

‘Oh Tom’, zei Katy terwijl ze haar lichaam tegen hem aandrukte.

Tom legde zijn wang op haar hoofd en grinnikte. Hij snoof de geur van haar haren. Toen deed hij zijn ogen dicht en genoot van het gevoel haar in zijn armen te houden.

‘Ik hou van je’, fluisterde hij.

‘Ik ook van jou’, fluisterde Katy terug.

Tom liet Katy rustig haar situatie overdenken.

‘Liefje?’

‘Ja, schatje?’

‘Ik denk dat mijn billen dit niet zullen overleven’, zei Katy met spijt in haar stem.

Tom grinnikte en gaf haar een paar tikken op haar bips. ‘Volgens mij gaan je billen het juist met vlag en wimpel doorstaan. Maak je maar geen zorgen, schatje’.

‘Jij hebt gemakkelijk praten. Het zijn niet jouw billen die zich in de gevarenzone bevinden’.

Tom grijnsde. ‘Ik heb er alle vertrouwen in, schatje!’.

Katy deed een stap achteruit en zei tegen Tom dat ze op moest schieten als ze maar twee uur de tijd had. Tom grinnikte en waarschuwde Katy dat ze niet moest overdrijven en naar haar lichaam moest luisteren. Dat beloofde Katy.

‘Ik ga een poosje naar de garage. Als je me nodig hebt, geef je maar een gil. En vergeet niet om een boodschappenlijst voor me te maken. Ik ga dan boodschappen doen als jij ligt te slapen. Moet ik verder nog wat voor je doen?’, vroeg Tom.

‘Nee, liefje. Het is goed. Ik wil zelf ook nog wat doen’.

Tom wees naar Katy en zei streng, ‘Als je meer doet dan goed voor je is, zullen je billen daar de prijs voor betalen, jongedame!’

‘OK. OK!’, antwoordde Katy terwijl haar handen naar haar billen schoten.

‘Ik meen het, Katy!’ voegde Tom eraan toe terwijl hij naar de deur liep.

Tom liep hoofdschuddend naar de garage. Hij vreesde, of wist eigenlijk wel zeker, dat Katy niet echt naar hem luisterde. Daar was ze veel te zelfstandig voor. Maar haar bips had al dikwijls de prijs moeten betalen als ze doorschoot in die zelfstandigheid. Tom wist heel goed dat het vandaag geen zin had de strijd met haar aan te gaan. De beste manier om er mee om te gaan, was te doen zoals hij altijd deed. Een flink pak op haar blote billen als ze de grenzen overschreed.

Om Katy de kans te geven wat tijd aan haar zelf te besteden, ging Tom aan het werk. Hij voerde de vogels in de tuin. Hij schroefde een paar planken van de schutting, die los zaten, vast. Hij borg de tuinslang op die nog in de voortuin lag. Toen hij terug kwam in de garage ging hij aan de slag met de kist die hij voor Katy aan het maken was. Hij vond het heerlijk om dingen voor haar te maken.

Binnen deed Katy de afwas en ze maakte een pan soep. Ze veegde en dweilde de keukenvloer en deed de was. Daarna verstelde ze een paar kleren en ruimde alles netjes in de kasten, ook de handdoeken. Vervolgens bedacht ze zich dat het ook de hoogste tijd was om de badkamer een beurt te geven. Vervolgens pakte ze de stofzuiger om de slaapkamer schoon te maken.

Om kwart voor tien stapte ze de keuken in om een glas water te drinken. Haar hoofd bonkte nog steeds en haar voeten deden zeer. Ze deed haar handen naar achter en wreef over haar gevoelige bips. Ze vroeg zich af wanneer Tom haar billen de gelegenheid zou geven te herstellen. Toen ze haar glas water leeg had, bracht ze de vuilniszakken naar de garage.

Toen hij lawaai hoorde in de garage stapte Tom naar binnen en zag dat het Katy was. ‘Hallo’, zei hij. ‘Kan ik je ergens mee helpen?’

‘Ha liefste’, zei Katy met een glimlach, terwijl ze het deksel van de container dicht deed. ’Nee, bedankt. Het Is al klaar’.

‘En hoe gaat het?’

‘Goed. Het gaat prima’, antwoordde Katy.

Tom keek op zijn horloge en zag verschrikt dat het al bijna tijd was. ‘Heb je nog een boodschappenlijstje voor me gemaakt, schatje?’

‘Ik heb eerst wat andere dingen gedaan en ga nu de lijst maken’.

‘Goed zo. Ik kom zo binnen’, antwoordde Tom.

Katy ging terug naar de keuken en ging met de boodschappenlijst aan de slag. Toen ze in de koelkast keek wat er allemaal nodig was, kwam Tom het huis binnenstappen. Katy hoorde hoe hij in de bijkeuken zijn handen waste. Toen hij de keuken binnenkwam, was de boodschappenlijst klaar.

Katy vulde haar glas met water en pakte haar medicijnen. Toen ze de dosis op het lijstje afgestreept had, opende Tom de koelkast om watt e drinken te pakken. Hij pakte de spa rood en liep naar het gasstel. Hij opende de pan om te kijken wat erin zat. ‘Dat ruikt goed, schatje’, zei hij.

Toen Katy opkeek om hem te antwoorden, was hij verdwenen. “He, waar je opeens?”, riep ze.

‘Ik ben hier’, riep hij terug.

Katy ging op het geluid van zijn stem af en trof hem in de slaapkamer aan. Tom zat op het bed en deed zijn schoenen uit. Nadat hij zijn sokken opgetrokken had en zijn broekspijpen goed gedaan had, keek hij op naar Katy.

‘Kom eens even hier. We moeten praten’. Tom wenkte dat Katy op zijn knie moest komen zitten. Hij pakte haar glas aan en zette hem naast de zijne op het nachtkastje. Katy ging voorzichtig zitten. ‘Vertel eens wat je vanmorgen allemaal gedaan hebt, schatje. Heb je de was gedaan en heb je achter de naaimachine gezeten?’

‘Ja, dat heb ik inderdaad gedaan’, antwoordde Katy.

‘En wat heb je nog meer gedaan?’

‘Nou, ik heb schoongemaakt en heb de vuilnis weggebracht’.

Tom hield haar rechterhand in de zijne. Zijn arm lag rond haar middel en hij trok haar tegen zich aan. Hij keek naar haar voeten en vroeg, ‘Wat is er met je schoenen gebeurd, schatje? Had je die aan toen je de vuilnis wegbracht?’

‘Ik heb ze uitgedaan toen ik weer binnen kwam, liefje’, antwoordde Katy verward.

‘Je voeten zijn opgezwollen. Is het wel goed?’ Tom reikte omlaag en begon haar rechtervoet te masseren.

‘Mijn voeten zwellen altijd een beetje op als ik te lang in de benen ben, liefje. Maar er is niets aan de hand hoor. Als ik straks ga liggen is die zwelling zo verdwenen’.

‘En je hoofdpijn? Heb je nog steeds last van hoofdpijn?’, vroeg Tom bezorgd.

‘Die is er nog steeds’, gaf Katy toe. ‘Het ene moment is beter dan het andere. Ik heb een poosje geleden een paracetemol genomen. Ik denk dat het zo wel weer gaat zakken’.

‘Toen je zonet aan het schoonmaken was… kan het zijn dat je toen een beetje overdreven hebt, omdat je alles klaar wou hebben voordat ik zou zeggen dat je zou moeten gaan rusten?’, vroeg Tom met een opgetrokken wenkbrauw.

‘Zoveel heb ik niet gedaan, liefje. En ik ben zeker geen grenzen overgegaan, liefje. Echt waar niet!’ Katy raakte een beetje gefrustreerd van alle vragen van Tom.

‘Waarom vertel je me niet precies wat je allemaal gedaan hebt, zodat ik beter begrijp wat jij bedoeld met een beetje schoonmaken?’ Tom keek ernstig. Hij wilde een verklaring. Katy bad dat ze zijn nieuwsgierigheid kon bevredigen. Ze werd zenuwachtig en gefrustreerd van al dit gedoe.

‘Nou, ik ben begonnen met de afwas. Toen heb ik met de soep opgezet. Ik heb de was gedaan en een paar van je broeken versteld. Ik heb de was opgeborgen en de vuilnis naar de garage gebracht’, antwoordde ze.

‘Heb je de keukenvloer gedweild?’

 ‘Oh ja, dat ben ik vergeten. Ik heb de keuken ook nog gedweild’.

‘En ben je ook nog aan het stofzuigen geweest, Katy?’

‘Eh, ja. Had ik dat niet genoemd’, antwoordde ze verdedigend.

‘Nee, dat heb je niet genoemd. Wat heb je allemaal gezogen?’

‘Ehh… ik heb de woonkamer gezogen en de eetkamer en… OK, OK. Ik heb alles gezogen behalve de keuken en de badkamer… die heb ik gedweild. Maar ik heb het meubilair niet allemaal verschoven toen ik aan het stofzuigen was’.

‘Ik begrijp het’, zei Tom uitdrukkingsloos.’Staat er nog meer op die lijst, die jij een beetje schoonmaken noemt?’ Zijn stem klonk rustig, maar streng.

‘Ik heb het stof afgenomen en heb de badkamer schoongemaakt, dat is alles’.

‘Op de een of andere manier heb ik het idee dat je het huis in twee uur van boven tot beneden schoon zou hebben gemaakt als dat gekund had. Ik had zo gehoopt dat je jezelf wat meer in acht zou nemen en het wat rustiger aan zou doen. Ik zou zo graag willen dat je eerst nadenkt voor je wat doet. Maar goed vandaag is dat niet gelukt’. Tom liet een stilte vallen.

‘Katy, je bent lang niet in orde. Je moet jezelf in acht nemen bij alles wat je doet. Totdat je uit deze ontkenningsfase komt en mij helpt goed voor je te zorgen, zullen mijn handafdrukken je billen blijven sieren, ben ik bang’.

‘Alsjeblieft, geen pak op mijn billen meer, liefje. Alsjeblieft’, smeekte Katy.

‘Je weet vanaf het moment dat we zaten te ontbijten dat je een pak op je bips zou krijgen. Ben je ooit mee weggekomen door zo te stampvoeten en met de deuren te slaan? Dat zal nooit gebeuren. Dergelijke woede uitbarstingen getuigen van weinig respect voor mij en voor jezelf. Vervolgens kunnen we het hebben over de manier waarop je met je medicijnen omgaat. En over wat je de afgelopen twee uur hebt gedaan, ik blijf niet aan het uitleggen. Dat is nergens voor nodig, want je weet dondersgoed dat je lijf het niet aan kan om het hele huis in twee uurtjes schoon te maken. Als je uit bent op lichamelijk ongemak, dan zal ik je helpen met een klinkend pak op je blote billen’.

Katy huiverde en haar maag trok samen.

‘Ga eerst maar eens plassen, Katy’, zei Tom met een hoofdbeweging richting badkamer. ‘Ik weet dat je moet plassen. Dat is altijd zo vlak voor je een pak op je billen gaat krijgen. Trek maar een T-shirt aan als je wilt, maar verder niets, zodat ik je billen kan straffen, zoals ze gestraft moeten worden’.

‘Oh Tom…’, begon Katy.

‘Ga nu maar, Katy. Doe wat er van je gevraagd wordt’, zei hij terwijl hij haar overeind hielp. ‘Toe’, voegde hij er aan toe met een flinke klets op haar bips.

De tijd in de badkamer kon haar niet lang genoeg duren. Maar omdat er geen ontsnappen aan was, gaf Katy uiteindelijk toe en besloot de consequenties onder ogen te zien. In een beweging legde Tom haar over zijn linkerknie en zette zijn andere been over haar onderbenen. Het leed geen twijfel dat Katy niet stil zou kunnen blijven liggen. Daar billen deden al behoorlijk zeer.

‘Geef me je rechterhand, schatje’, droeg Tom haar op. Alle voorbereidingen waren nu achter de rug, behalve de reden van het pak slaag. ‘En..’, vroeg Tom. ‘Heb je nog iets te zeggen, jongedame?’

‘Oh, Tom, ik heb hier zo’n hekel aan!’, jammerde Katy.

 KLETS! KLETS! KLETS! KLETS! ‘Ik had ook best zonder gewild. Houd op met dat zelfmedelijden!’

‘Auw! Auw, ohhh! OK… Ik heb het allemaal overdreven, liefje. Geef je alsjeblieft het pak slag dat ik verdiend heb door een scene te trappen tijdens het ontbijt, omdat ik mijn medicijnen vergeten heb en omdat ik ondanks jouw waarschuwing veel te veel gedaan heb’.

‘Ben je niet iets vergeten, jongedame?’

‘Niet dat ik weet. Als dit wel zo is, wil je me dan even helpen?’

‘Natuurlijk, schatje. Ik zal je helpen’. KLETS! KLETS! KLETS! KLETS! ‘Wat heb je vandaag nog meer gedaan om een pak op je bips te verdienen?’ KLETS! KLETS! ‘Ben je onaardig geweest tegen mijn vrouw?’ KLETS! KLETS! ‘Ben je voorbijgegaan aan wat zij nodig heeft en heb je jezelf wijs gemaakt dat je de goede dingen deed?’ KLETS! KLETS! KLETS! KLETS!

‘Oh… Auw!… Alsjeblieft, oh alsjeblieft’, gilde Katy. ‘Sla me alsjeblieft niet meer!’

‘Ik ben nog niet eens begonnen, Katy. Ik hielp je alleen maar een eindje op weg zoals je gevraagd hebt. We zijn nog steeds bezig op een rijtje te zetten waarom je een pak op je billen krijgt. KLETS! KLETS! KLETS! Weet je het al weer of heb je nog meer hints nodig, terwijl ik je billen nog wat verder opwarm?’

‘Dat is niet grappig. Tom’, jammerde Katy… Dat was niet het meeste slimme om te zeggen.

KLETS! KLETS! KLETS! KLETS! KLETS! KLETS!

Iedere klap brandde als vuur. Ze kwamen allemaal neer op het plekje waar haar billen overgingen in haar benen.

‘OK, OK, Ik heb mezelf niet in acht genomen. Daarom heb ik zoveel schoon kunnen maken. Dat kwam omdat ik boos was omdat ik vanmorgen zo rot tegen je deed’, gilde Katy.

‘Dank je wel’’, zei Tom en trok Katy overeind. Ze gingen beiden staan. ‘Ik wil dat je in de hoek gaat staan en nadenkt over wat er allemaal gebeurd is. Wanneer ik je bij me roep dan vraag je me netjes om nog een pak slaag. Misschien dat je deze keer wel compleet bent met je opsomming. Mocht dat niet het geval zijn, dan geef ik je voor iedere aanleiding apart een pak op je billen. Vooruit’. Tom moedigde haar aan met een flinke klets op haar brandende billen. Toen ze iets wilde gaan zeggen, schudde hij zijn hoofd. ‘Je kunt beter niet gaan tegenspreken als je gestraft wordt, Katy. En nu naar de hoek’.

Iedere stap naar de hoek werd door Tom met een stevige klets op haar bips begeleid. Haar tranen maakten hem week, maar hij wist dat er nu geen weg terug meer was. Het was nu belangrijk om sterk te zijn. Hij hoopte vurig dat ze zich niet langer zou verzetten en het zichzelf kwalijk te nemen dat ze ziek was.

Katy stond een kwartier lang in de hoek te huilen en te snikken. Tom liet zijn hand door zijn haar gaan.

‘OK, Katy. Laten we die billen van je maar eens onder handen nemen, dan kun je daarna gaan slapen’. Katy voelde hoe haar maag omdraaide voor ze naar Tom toeliep.

‘Het spijt me liefje. Vergeef me alsjeblieft en geef me een pak op mijn billen omdat ik vandaag geen respect gehad heb voor jou en voor mij. Ik zal mijn best doen om meer rekening te houden met mijn gezondheid. Ik zal daar erg mijn best voor doen. Ik wil graag beter worden’. De tranen liepen non stop over haar wangen. ‘Vergeef me alsjeblieft’.

Tom ging staan en nam Katy in zijn armen. ‘Natuurlijk vergeef ik je, schatje. Ik hou van je. Je bent mijn leven en mijn alles. Het doet me pijn als ik je steeds maar op je billen moet geven. Maar ik zal niet opgeven, dat weet je heel goed. Ben je er klaar voor om dit hoofdstuk af te sluiten?’

‘Heb ik een keus dan?’, snikte Katy.

‘Geen enkele keus, schatje’, antwoordde Tom terwijl hij ging zitten en haar over zijn knie legde. Katy verzette zich niet. Ze wilde dat het zo snel mogelijk voorbij zou zijn. Ze wilde dat Tom haar in zijn armen zou nemen. Toen de eerste klappen vielen, wenste ze echter dat ze overal was, behalve op de plaats waar ze op dat moment verbleef.

‘Auw, Oh, Alsjeblieft… Alsjeblieft, niet meer slaan. Auw… Oh Tom, het doet zeer… het brandt… ooooh’, huilde ze.

Maar Tom hield niet op. In plaats daarvan gaf hij haar een stevig pak op haar blote bips. En bij iedere klap liet hij het vuur van het pak slaag van de avond ervoor weer oplaaien. En daar werd tegelijkertijd nieuw vuur aan toegevoegd. Klap na klap liet Tom op haar billen en bovenbenen neerdalen. Hij besteedde speciale aandacht aan het plekje tussen haar billen en bovenbenen. Katy gilde, worstelde en huilde. En terwijl Katy gilde en huilde, hoopte Tom. Katy gaf zich over aan de klappen en aan zijn standje. Niet lang daarna kwam het pak slaag met nog tien klinkende kletsen ten einde.

Tom greep naar de papieren zakdoekjes. Hij legde ze naast Katy neer. Ze snoot haar neus en droogde haar tranen. Op hetzelfde moment wreef Tom over haar rug en over haar billen. ‘Ik vraag me af of we weer op herhaling moeten als ik haar vanmiddag naar bed breng’, dacht hij bij zichzelf. Tom zuchtte…

En zo verliep een alledaagse morgen uit het leven van Tom en Katy, een alledaags stel uit een alledaags dorp, vlak bij jou uit de buurt.

Katy opende haar ogen en keek naar Tom’s kant van het bed. Ze dacht terug aan het gesprek wat ze na de lunch gehad hadden. Het was niet verwonderlijk dat ze op haar buik lag met een paar extreem zere billen.

‘Oh’, zuchtte Katy.

Langzaam kwamen de details naar boven. Het was zo langzamerhand een vast ritueel dat Tom haar in bed stopte als zee en flink pak op haar billen gekregen had. Ze trok een pijnlijke grimas toen ze haar handen over het brandende lichaamsdeel liet gaan. Ze glimlachte toen ze zich herinnerde hoe Tom haar ingestopt had.

Tom had eerst haar T-shirt uitgedaan. Hij had het dekbad omhoog gehouden zodat ze in bed kon kruipen. Ze herinnerde zich nog dat hij haar een kus op haar wang gegeven had nadat hij hij ingestopt had. Zonder dat er wat gezegd was, voelde Katy dat hij haar vergaven had. Zijn grote hand gleed over haar schouder, langs haar rug, tot hij bleef rusten op haar gehavende billen. Hij gaf er een paar zachte tikjes op.

‘En nu een braaf meisje zijn. Als ik terug ben van Wouter, kom ik even bij je kijken’, fluisterde Tom. Hij gaf haar een laatste kus op haar wang, draaide zich om en verliet de slaapkamer. Verder kan Katy zich niets meer herinneren.

‘Ik moet in slaap gevallen zijn’, fluisterde ze.

Ze stak haar hand onder het dekbed vandaan en tastte naar de plek waar Tom normaal gesproken lag. Ze wou dat hij daar nu lag, dan kon ze lekker dicht tegen hem aankruipen. Ze hield ervan in zijn sterke armen te liggen, maar hield er nog het meest van te voelen hoe hij van haar hield. Er verscheen een traan in haar ooghoek. Langzaam rolde hij over haar wang.

Katy miste Tom.

Een leeg gevoel maakte zich van haar meester. Toen ze op de wekker keek, wist ze dat het al weer een paar uur geleden was sinds Tom vertrokken was. Toen ze haar hand terugtrok, voelde ze wat. Nieuwsgierig deed ze hoofd omhoog om te kijken wat dat was. Op de rand van het bed lag de paddel.

‘Ohh’, zuchtte Katy verdrietig. Ze wist meteen dat haar straf nog niet voorbij was…. niet tot de paddel weer opgeborgen was in het nachtkastje. Dit was een ander ritueel van Tom. Katy was ervan overtuigd dat hij de paddel had laten liggen om haar iets duidelijk te maken. Ze veegde een traan weg, liet haar hoofd in het kussen zakken en deed haar ogen dicht. Haar gedachten maakten overuren.

‘Ik weet niet waarom ik niet gewoon kan doen wat Tom me zegt… oh, ik wil niet nog een keer op mijn billen’, hield Katy zichzelf voor.

Katy was minutenlang met zichzelf in gevecht. Toen het verdriet overging in boosheid en deze niet langer onder controle te houden was schoof ze naar de rand van het bed en ging voorzichtig zitten. Ze had de neiging om te vloeken. In plaats daarvan zette ze haar kiezen op elkaar, haalde diep adem en stond op. Ze bleef staan tot de ergste duizeligheid verdwenen was. Toen ze vast genoeg op haar benen stond, liep ze naar het raam en schoof het gordijn open.

Het daglicht verlichte de slaapkamer. Er verscheen een glimlach op haar gezicht toen ze twee eekhoorns in de tuin zag. Ze had de eekhoorns geadopteerd. Of hadden zij Katy geadopteerd? Ze was er niet zeker van. Ze keek naar het vogelhuisje. Een hele horde vogels was bezig elkaar te verdringen op het kleine platformpje. Ze glimlachte bij de gedachte dat Tom de vogels had gevoerd.

Ze draaide van het raam weg en liep naar de badkamer. Toen zee en paar tellen later terugkwam had een lang nachthemd gepakt. Ze trok het over haar hoofd en liet het langs haar lichaam glijden. Het viel tot haar enkels. Ze trok de schouders recht en liep naar het dressoir om een paar sokken te pakken. Ze liep terug naar de stoel en ging met opgetrokken knieën zitten.

De beweging van de eekhoorns, de vogels en de poes die ook ten tonele was verschenen, hield Katy minutenlang bezig. Normaal gesproken kon ze er urenlang naar kijken, ze kwam erdoor tot rust. Vandaag ging dat niet op. De ene traan na de andere liep over haar wang. Wat ze ook deed om haar gedachten te verzetten, ze was niet in staat haar schuldgevoelens en haar gevoel van leegte te verdringen. Ze wreef met beide handen over haar gezicht, schudde haar hoofd en ging staan.

‘Houd daar mee op!’, foeterde ze hardop tegen zichzelf.

Katy keek naar het beslapen bed en haar T-shirt op de grond. Haar eerste impuls was het bed op te maken en het shirt op te ruimen. Maar ze bleef besluiteloos staan. Uiteindelijk draaide ze zich om en liep gefrustreerd de kamer uit.

‘Doe toch iets! Doe toch iets!’, mompelde ze toen ze door het huis liep.

Tom stond bij het aanrecht toen Katy de keuken in liep. Meteen begon het te kriebelen in haar buik. Ze was zich er niet van bewust dat hij al thuis was. Ze haalde diep adem. Het eenzame gevoel was in één klap verdwenen. Er verscheen een warme glimlach op haar gezicht.

‘Oh, liefje’, zei Katy terwijl ze naar hem toe liep en een hand op zijn heup legde. ‘Ik ben blij dat je er weer bent’.

Tom was verbaasd dat hij de stem van Katy hoorde. Hij was druk bezig wortelen schoon te maken voor de hutspot. Hij legde ze neer en greep tegelijkertijd naar Katy en naar een handdoek.

‘Ha, schatje’, zei Tom terwijl hij zijn handen droogde en ze vervolgens spreidde om zijn vrouw te begroeten. Hij gooide de handdoek op het aanrecht.

‘Heb je me gemist?’, vroeg hij terwijl hij Katy tegen zich aandrukte. Voor dat Katy kon antwoorden sloeg hij haar een paar keer op haar bips.

Ze keken elkaar aan.

‘Oh ja, liefje. Ik heb je gemist. Dat doe ik altijd als je er niet bent’, antwoordde ze zachtjes.

De schittering in haar ogen was veelzeggend. Woorden waren overbodig.

Katy haar hand gleed over zijn borst, langs zijn nek en door zijn haar. Haar andere hand gleed langs zijn ribben naar zijn gespierde rug. Tegelijkertijd liet Tom zijn handen langs haar vrouwelijk rondingen glijden.

Ze kusten.

Hij leunde achterover tegen het aanrecht en zei legde haar hoofd op zijn schouder. Hij trok haar stevig tegen zich aan en rook haar haren. Hij kuste haar voorhoofd. Het was doodstil en zij kon zijn hart horen kloppen.

‘De hutspot ruikt goed’, zei Katy. ‘Ik zou er honger van krijgen’.

‘Over een paar minuten is het klaar’, grijnsde Tom. Hij sloeg haar een paar keer op haar billen. Toen Katy niet reageerde deed hij het nog een paar keer.

‘Het is prachtig weer, schatje, maar nog wel een beetje koud. Nadat ik bij je had gekeken, ben ik met het eten begonnen. Ik heb iets nodig om weer warm te worden. Ik vond het spek en de wortelen in de koelkast en dacht dat je wel van plan zou zijn om hutspot te maken. Ik wilde je een beetje helpen.

‘Dat klopt. Ik wilde vandaag hutspot maken’, zei Katy. ‘Bedankt voor je hulp en bedankt dat je zo goed voor me zorgt’.

‘Graag gedaan’, zei Tom en gaf Katy nog een kneepje en een kus op haar voorhoofd.

‘Ik hou van je’, fluisterde ze.

‘Ik ook van jou’, antwoordde hij. Toen viel er weer een lange stilte.

‘Heb je lekker gerust, schatje?’

‘Hmmm’, zei ze. ‘Volgens mij wel’.

Tom gaf haar een kus op haar voorhoofd en trok haar tegen zich aan. ‘Je hebt weer gehuild, schatje. Weet je zeker dat het goed met je gaat?’

‘Oh, liefje’, zuchtte Katy.

Tom bleef Katy knuffelen. En zij bleef zijn vraag ontwijken in de hoop dat hij er niet op terug zou komen. Toen haar lichaam begon te ontspannen, pakte hij haar kin en dwong haar om hem aan te kijken.

‘Het spijt me dat je het moeilijk hebt vandaag’, fluisterde hij. ‘Weet je wat? Als jij eens gaat kijken of je e-mail hebt. Misschien heb je zin om wat te surfen of om naar muziek te luisteren. Ik maak het hier nog even af en dan kom ik bij je zitten. Dat duurt maar een paar minuutjes. De rest van de middag en avond is lekker voor ons tweetjes.

‘Ik moet eerst kijken of ik nu ook medicijnen in moet nemen’, antwoordde Katy.

‘Dat hoeft niet, daar kijk ik wel naar’.

Een paar minuten later kwam Tom de woonkamer binnen. Hij droeg een dienblad met alles erop wat ze nodig hadden. Katy zat op haar favoriete plekje op de bank en keek naar de eekhoorns in de tuin. Tom was verbaasd dat ze radio of de televisie niet aangezet had. Hij vroeg er niet naar. Maar het was wel raar. Katy had het liefste de hele dag geluid om zich heen. Ze nam zelfs een transistorradio mee naar buiten als ze in de tuin ging werken.

‘De hutspot is over een paar minuten klaar, schatje. Neem jij eerst je medicijnen maar in’, zei hij en zette een kop thee en een geroosterde boterham bij haar neer. Katy ging rechtop zitten en pakte de medicijnen aan die Tom haar voorhield.

‘Dank je wel, liefje’.

‘Graag gedaan’, antwoordde Tom en gaf haar een glas water aan. Tom wachtte geduldig tot ze medicijnen had ingenomen. Toen het glas leeg was, gaf ze het hem terug.

‘Dank je’, zei ze nogmaals.

Tom draaide zich weer naar het dienblad waar hij het lege glas omruilde met zijn beker koffie. ‘Graag gedaan, schatje’. Hij ging in zijn stoel zitten en maakte het zich gemakkelijk.

Ze praatten een poosje over koetjes en kalfjes. Tom wist niet zeker of Katy wel wilde praten. Hij kon wel zien dat ze het moeilijk had vandaag. Hij wilde op dit moment niet aandringen, maar hij was ook niet van plan het niet te lang door te laten sudderen. Toen ze hem uiteindelijk vroeg hoe zijn dag geweest was, moest hij lachen. Hij zag weer iets van de oude Katy terug.

Tom legde uit over de autoproblemen van Wouter en dat hij geholpen had. Het autootje van Annie had het begeven. Hij had het opgegeven toen Annie ermee naar het winkelcentrum gereden was. Wouter was op dat moment aan het vissen. Het had niet lang geduurd voor het weer gemaakt was.

De verbinding tussen de versnellingspook en de versnellingsbak was kapot’, legde Tom uit.

‘Wouter was niet al te blij met Annie’, ging Tom verder. ‘Hij heeft haar gisteren nog gezegd dat hij dacht dat er iets aan de hand was en dat hij niet wilde dat ze met die auto zou gaan rijden. Vanochtend heeft hij nog gezegd dat ze moest wachten tot hij terug was van het vissen. Hij zou dan samen met haar boodschappen doen in zijn auto’.

‘Oh jeetje’, zei Katy met een verdrietige gezichtsuitdrukking. ‘Ik weet niet of ik dit allemaal wel wil horen’.

‘Tja’, zei Tom met een opgetrokken wenkbrauw. ‘ik denk dat Annie het vanavond ook niet leuk zal vinden’.

Tom vertelde verder dat Martin, Wouter en hij het uitgebreid besproken hebben toen ze aan het werk waren. Wouter had de smoor in op zijn vrouw. Tom vertelde ook dat het verder uitgebreid hebben gehad over andere vrouwen die zich niet weten te gedragen.

Wouter en Martin hadden veel interesse in het spelletje wat wij momenteel spelen. Tom nam een slok koffie en keek met een grijns naar Katy.

Katy kon alleen maar diep adem halen om haar commentaar voor zich te houden. Dat lukte niet. ‘Verdomme, Tom!’, barstte ze uit… Tom en Katy bleven elkaar lange tijd aankijken. Toen brak er een glimlach door en vervolgens moesten ze hard lachen.

‘Goed zo, meisje’, lachte Tom. Op hetzelfde moment moest hij een kussen afweren dat op hem af gezeild kwam. Hij grijnsde en zette zijn koffiebeker weg.

‘Je taalgebruik mag dan verbeterd zijn… je bent nog even heetgebakerd als altijd!’ Tom stond op en liep op Katy af…

Met het kussen in de hand, keek Tom Katy met een duivelse glimlach aan. Hij gaf het kussen aan Katy. Schuif eens een eindje op, Katy. Ik kom naast je zitten. We moeten eens praten!’ Zijn stem klonk ernstig.

‘Hoezo? Je wilt alleen met mijn lichaam spelen’, grinnikte Katy.

‘Hmmm… ja dat ook’, lachte Tom.

‘Dus, wil je erbij komen zitten of er bij komen liggen?’, plaagde Katy.

‘We kunnen het liggend proberen. Wat vind jij?’, opperde Tom met een vragende gezichtsuitdrukking.

Katy schudde haar hoofd en stond langzaam op. Toen ze stevig genoeg op haar benen stond, draaide ze zich om en liep de kamer uit.

‘Ga maar lekker zitten, liefje. Ik ben zo terug’, riep ze over haar schouder.

‘Waar denk jij dat je naar toe gaat? Kom onmiddellijk terug’, riep Tom toen ze door de deur stapte. Hij kon haar in de kamer ernaast horen giechelen.

Tom ging zitten en deed zijn schoenen uit. Hij keek over zijn schouder of Katy al weer in aantocht was. Toen ze na een paar minuten nog niet terug was, stond hij op, en ging met de schoenen in zijn hand op zoek naar zijn vrouw.

‘Katy, waar ben je?’, riep hij. Toen hij door de bijkeuken liep, zag hij dat de wasdroger draaide, maar geen Katy te bekennen. Toen hij doorliep naar de keuken, kon hij zien dat er in de hutspot geroerd was, maar ook hier geen Katy. Tom schudde zijn hoofd en liep naar de slaapkamer.

‘Waar denk jij mee bezig te zijn, jongedame?’, vroeg Tom streng toen hij zag hoe ze de kleren van de vloer opraapte.

‘Ik moest plassen’, antwoordde Katy.

Tom liep naar de kast om zijn schoenen weg te zetten. Toen draaide hij zich om naar Katy en zette zijn handen in zijn zij. ‘En heb je dat al gedaan, jongedame?’

Katy keek op ven vroeg, ‘Wat gedaan?’

‘Plassen?’, zei Tom terwijl hij langzaam op haar afliep.

‘Ja natuurlijk. Ik ben al naar het toilet geweest. Ik dacht alleen dat ik het hier nog wel even op kon ruimen. Daarna was ik weer naar je toe gegaan’.

Tom schudde zijn hoofd en bleef met een vastberaden blik in ziojn ogen op haar aflopen.

‘Dat is één’, zei hij bars.

‘Oh, alsjeblieft. Stop daarmee’, smeekte Katy.

‘Waarmee stoppen, jongdame? Jou een flink pak op je blote billen geven?’, vroeg Tom terwijl hij op het bed ging zitten en zijn hand naar haar uitstrekte. Automatisch legde ze haar hand in de zijne en stapte gewillig naar voren toen hij haar naar zich toe trok. Ze bleven elkaar aankijken.

‘Ik wil geen pak op mijn billen. Alsjeblieft, niet doen’, smeekte Katy. ‘Het doet nog zo zeer’.

Tom grinnikte en zette Katy op zijn rechterknie. Hij pakte de kleren uit haar handen en liet ze op de grond vallen. Katy haalde diep adem en liet een langgerekte, ‘ohhh’, horen, toen hij haar voorover over zijn linkerknie trok. Haar bovenlichaam rustte op het bed.

Tom pakte de zoom van Katy’s nachthemd en trok deze omhoog zodat haar billen bloot kwamen te liggen. Hij klemde het onder zijn linkerarm en trok vervolgens haar bovenlichaam tegen zich aan. Automatisch zette hij zijn been over de hare.

‘Je kunt dan geen pak op je bips willen, jongedame, maar je hebt wel degelijk een verdiend’, zei Tom terwijl hij op haar zere billen begon te slaan. Na een stuk of twintig klappen begon hij zijn standje.

‘Heb je enig idee waarom je nu op je billen krijgt, Katy?’

‘Omdat jij vindt dat ik het verdiend heb, denk ik’, antwoordde Katy tezamen met een heleboel ohh’s en ahh’s.

‘Dat klopt. Ik vind dat je het verdiend hebt. Maar dat is niet het antwoord dat ik wil horen, jongedame’, zei Tom terwijl hij haar hard sloeg op de plek waar haar billen overgaan in haar benen. Zijn woorden bleven klinken, terwijl hij iedere vierkante centimeter van haar bips en bovenbenen rood sloeg.

‘Het spijt me, liefje. Kunnen we hier alsjeblieft mee op houden?’ huilde Katy met nog veel meer ohh’s en ahh’s.

‘Het spijt me schatje’, antwoordde hij terwijl hij haar hard op haar rechterbil sloeg.. en vervolgens op de linkerbil. “Je bent weer een spelletje aan het spelen. Ik was van plan te wachten, maar je laat me geen keus’.

Katy kon haar tranen niet langer bedwingen en begon te huilen. Tom bleef doorslaan en haar de waarheid vertellen. Toen hij vele minuten later stopte, waren haar billen donkerrood. Hij liet zijn hand er nog een poosje rusten.

‘Hoe gaat het met mijn meisje’, vroeg hij toen Katy een beetje gekalmeerd was.

‘Wel goed’, antwoordde ze met een snik.

‘Mooi zo’, zei Tom met een tik op haar bips. ‘Luister goed, jongedame. Ik wil dat je de paddel gaat halen die op het bed ligt. Tegenspreken betekent dat we weer vaan voor af aan beginnen, is dat duidelijk?’

‘Ja Tom’, zei Katy zachtjes.

Tom liet Katy tussen zijn benen staan. Hij hield haar handen langs haar zij en hield haar vast tot hij zeker wist dat ze rechtop zou blijven staan.

‘Niet wrijven, jongedame. Ga nu de paddel maar halen en breng deze hier’.

Katy kromp ineen en haalde diep adem. Maar ze zei geen woord. In plaats daarvan liep ze langzaam naar het bed om de gevreesde paddel te pakken. Met lood in de schoenen liep ze terug naar Tom.

‘Nee, schatje. Ik wil dat je de paddel op de stoel legt. Na het eten ga je op deze stoel zitten met de paddel in je handen. Je moet dan maar eens goed nadenken waarom ik je voor het eten een pak op je blote billen gegeven hebt en je nog een pak slaag met de paddel te wachten staat en waarom je nog een keer over de knie gaat voor we gaan slapen’.

‘Oh Tom, nee!’, riep Katy wanhopig.

‘Ja, Katy, ja!’, antwoordde Tom streng. ‘Vooruit, leg de paddel maar op de stoel. Dan gaan we eerst aan de hutspot’.

Katy bleef Tom lange tijd aankijken zonder te antwoorden. Tom gaf haar tijd om na te denken. Uiteindelijk haalde ze diep adem. Ze draaide zich om en legde de paddel op de stoel bij het raam. Toen ze zich weer naar Tom draaide pakte hij haar hand en trok haar dicht tegen zich aan.

Katy liet haar tranen de vrije loop. Hij wreef met zijn ene hand over haar rug en hield haar gezicht beet met de andere. Toen ze gekalmeerd was en haar tranen gedroogd, duwde hij haar kin omhoog en kuste haar voorzichtig op beide wangen.

‘Alles OK, schatje?’, vroeg hij zachtjes.

‘Ja hoor. Het gaat goed’, antwoordde ze met een smalle glimlach.

‘Mooi zo. Kom mee. We gaan aan de hutspot’, zei Tom terwijl hij haar hand pakte en haar meenam naar de keuken.

‘Ga je me nog vertellen hoe je dag verder vergaan is, liefje? Ik ben heel nieuwsgierig en maak me ook wel een beetje zorgen om Annie’.

‘Ik zal alles vertellen wat je wilt horen, schatje. En wat je zorgen over Annie betreft, ik heb liever dat je je bezighoudt met Katy. Wat vind je daarvan?’

Toen Katy hem aankeek en zijn opgetrokken wenkbrauw zag, wist ze dat het hem menens was. Ze haalde nog eens diep adem en zei, ‘Ja Tom, ik zal me bezighouden met Katy, zoals je wilt’.

‘Dat klinkt goed. Kom. Jij gaat aan de tafel zitten en ik zal voor ons beiden een bord hutspot opscheppen’, zei Tom toe ze de keuken inliepen.

‘Oh Tom’, klaagde Katy. Ze wisten beiden dat Katy liever niet ging zitten, zeker niet nadat ze net een stevig pak op haar bips had gehad.

‘Katy!’, antwoordde Tom streng.

En zo verstreek alweer een dag uit het leven van Tom en Katy, een alledaags ztel uit een alledaags dorp, ergens bij jou in de buurt.

Katy legde haar pen neer en deed haar dagboek dicht. ‘Genoeg….’, dacht ze bij zichzelf terwijl haar hand nog steeds op het boek rustte. Ze schoof haar stoel naar achteren en stond langzaam op. Haar bips deed nog steeds zeer, vooral het plekje waar ze op zat. Katy trok een grimas en wreef over haar billen. ‘Oh’, kreunde ze terwijl ze haar billen zachtjes masseerde. Ze keek naar buiten. Haar oog viel op het bloemenperk. Haar gedachten dwaalden af. De planten waren beroofd van hun prachtige kleuren. Ze wilde de zomer terug. Langzaam maakte een triest gevoel zich van haar meester.

‘Houd daar mee op!’, corrigeerde Katy zichzelf, ‘voordat Tom weer met dat stomme spelletje aan komt lopen’.

Als het gelopen zou hebben, was ze gaan stampvoeten. In plaats daarvan zette ze een gemaakte glimlach op, schudde haar hoofd en richtte haar aandacht weer op haar bureau. Ze legde wat papieren recht en borg haar dagboek op de vaste plaats op, zodat Tom het makkelijk zou kunnen vinden. De wereld zou te klein zijn als hij het niet zou kunnen vinden. Katy grinnikte.

Ze keek op het beeldscherm van de computer. Ze overwoog even om wat tijd te nemen om de berichten op het forum te bekijken. Maar toen ze nogmaals over haar billen wreef, bedacht ze zich. Dat kon later nog wel. Misschien nadat ze de lunch klaargemaakt of nadat ze har middagdutje gedaan had.

Ze liep om het bureau heen om het raam dicht te doen. Terwijl ze het raam naar zich toe trok, wierp ze een blik op het terras. Ze zag Tom en Martin in de schaduw zitten. Ze glimlachte en bleef even naar hen kijken. Het was goed om te zien dat Tom het even rustig aan deed. Het had het veel te druk. Hij was altijd bezig, maar de meeste tijd was hij nog bezig om voor haar te zorgen.

‘Ik ben een geluksvogel, fluisterde ze, terwijl ze de mannen observeerde. Op een gegeven moment begonnen ze te lachen. Ze moest onwillekeurig mee lachen, al had ze geen idee wat er zo grappig was. Het deed haar goed om Tom te zien lachen. Hij had de mooiste lach van de hele wereld.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

‘Ik zal je eens wat zeggen, Martin. Zo te horen moeten Wouter en ik eens een keer met je om de tafel. We kunnen nog wat van je leren. De manier waarop jij het aanpakt lijkt veel meer effect te sorteren dan onze aanpak’, zei Tom toen ze een van de verhalen van Wouter nabeschouwden.

‘Stel je er maar niet al te veel bij voor, Tom. De laatste weken ben ik flink door de mangel gehaald. Het voelde alsof ik met hoge snelheid over een hobbelig zandpad aan het rijden was’. Beide mannen moesten hier hard om lachen. Toen ging Martin verder met zijn verhaal.

Nadat de auto ingepakt was, besloten Kim en Martin ’s avonds nog te vertrekken in plaats van te wachten tot de volgende ochtend. Beiden waren blij met de aankomende vakantie, die ten doel had hun relatie een nieuwe start te geven.

De eerste twintig kilometer verliepen goed. Ze babbelden er vrolijk op los. Maar niet te lang daarna begon kim op haar stoel heen en weer te schuiven. Het steeds in dezelfde houding op een paar zere billen moeten zitten, was erg onaangenaam. Er klonk steeds meer irritatie in haar stem door. Martin bleef rustig tegen haar praten in een poging haar te kalmeren. Hij zei dat ze zichzelf weer zonder reden zat op te fokken.

‘Dat was fout nummer één, Tom. Zeg nooit tegen een vrouw dat ze moet kalmeren terwijl ze lange autorit moet maken nadat ze kort daarvoor stevig op haar billen heeft gehad. Die dingen gaan niet samen, kan ik je vertellen’, zei Martin met opgetrokken wenkbrauwen. Tom en Martin bulderden van het lachen.

De volgende honderd kilometer van de reis van Kim en Martin werd een ware hel. Kim wilde dat Martin om zou keren en terug naar huis zou rijden. Het was onbespreekbaar dat ze zo lang in deze staat in de auto zou zitten. ‘Het doet verschrikkelijk zeer’, jammerde ze, ‘breng me naar huis!’. Maar Martin weigerde om om te draaien.

‘Nee’, antwoordde hij kalm. ‘We hebben een belangrijke missie. Deze vakantie zal ons de privacy geven die we nodig hebben. En als je nu niet op houdt te drammen, dan zet ik de auto stil en laat je voelen waarom het zo belangrijk is dat we er tussen uit gaan.

Kim werd woedend toen hij dat zei. Ze deed haar armen over elkaar en keek kilometerslang stuurs uit het zijraam. Ze weigerde antwoord te geven op de vragen die Martin haar stelde. Wel bleef ze onrustig in haar stoel heen en weer schuiven.

‘Ben je nog van plan om een plaspauze in te lassen?’, snauwde ze tegen Martin.

Martin zat gespannen achter het stuur. Toen Kim haar vraag stelde, leek het of hij wakker schrok.

‘Moet je plassen?’, vroeg hij.

‘Nee! Ik wil gewoon een paar minuten uit deze verdomde auto’, barste ze uit.

‘Ok. Als ik me niet vergis, is even verderop een parkeerplaats. Over een paar minuten zullen we daar zijn. We kunnen dan even de benen strekken. Maar ik heb zo mijn twijfels of jij wel blij zult zijn met de wending die een en ander zal krijgen’.

Kim hoorde Martin alleen maar zeggen dat er een parkeerplaats in de buurt was waar ze haar benen kon strekken. Zoals altijd hoorde ze allen wat ze wilde horen.

Niet veel later reed de auto de parkeerplaats op. Hij legde zijn hand op de arm van Kim en zei, ‘Wacht hier tot ik je kom halen’. Hij trok de sleutels uit het contact. Kim was woest. Ze wilde eruit, maar de strenge toon van Martin zorgde ervoor dat ze besloot te doen wat hij zei.

Tot haar verrassing liep Martin niet direct naar haar kant van de auto. In plaats daarvan liep hij naar de achterkant van de auto en deed de kofferbak open. Omdat ze niet wist wat Martin aan het doen was, raakte haar geduld op. Ze opende het portier en stapte uit.

‘Had ik niet gezegd dat je in de auto op me moest wachten?’, zei Martin streng.

‘Dat kan me niks schelen. Ik moet er gewoon uit. Je speelt een spelletje met me, Martin. Ik wil dat je daar mee ophoudt’, zei ze terwijl zich omdraaide en wegliep.

‘Je hebt het er zelf naar gemaakt, schatje’, zei hij terwijl hij zijn hand uitstak. Kim stopte om te kijken wat hij in zijn hand had.

‘En wat denk je daar in vredesnaam mee te doen?’, vroeg ze cynisch.

‘Ik stel voor dat je daar naar de toiletten gaat om deze aan te trekken’, zei hij bars.

‘Geen denken aan’, snauwde ze.

Martin sloeg de kofferbak met een klap dicht en beende naar Kim. Ze bleven elkaar aankijken. Martin pakte haar bij haar arm en drukte het roze jurkje in haar rechterhand. Bovenop het jurkje lag een rode string die ze nog nooit eerder gezien had. Kim staarde er vol ongeloof naar.

‘Je denkt toch zeker niet dat ik dat aantrek?’, beet ze hem toe.

‘Dat denk ik wel degelijk. Je hebt precies vijf minuten om dat te doen en geen seconde langer’, zei Martin terwijl hij naar het toiletgebouw wees. ‘Je tijd gaat nu in’, voegde hij eraan toe terwijl hij in de richting van het gebouwtje draaide en haar met een klets op haar billen in beweging zette.

‘Verdomme Martin’, zei Kim.

‘Je maakt het er zo niet beter op, meisje’, zei Martin streng. ‘En je verspilt je tijd. Hoe langer het duurt, hoe meer je op je billen krijgt’.

Kim draaide zich vol ongeloof om. De tranen sprongen in haar ogen. ‘Nee!’, gilde ze.

Martin sloeg zijn armen over elkaar. ‘Je hebt me wel gehoord. Het pak slaag wat ik je eerder gegeven heb, was kennelijk niet voldoende. Daar ga ik zo wat aan doen. En nu zou ik voortmaken als ik jou was, anders leg ik je nu direct over de knie voor een voorproefje van wat je straks nog te wachten staat’.

Kim stampte met haar voet om de grond en draaide zich vervolgens om en rende naar het toiletgebouw. Ze was woedend. Dit kon niet waar zijn. Ze gooide het jurkje op de grond en liep naar een wasbak en waste haar gezicht met koud water. Nadat ze haar handen afgedroogd had, wreven haar handen automatisch over haar billen. Ze had zere billen van het eerdere pak slaag en de kilometerslange autorit. Hoe haalde hij het in zijn hoofd om haar weer over de knie te willen leggen.

‘Je kunt maar beter je tijd niet verdoen, schatje’, klonk zijn stem van buiten. ‘Als het moet, kom ik naar binnen om je een handje te helpen!’.

Kim huiverde. Ze wist niet waar Martin die nieuwe houding plotseling vandaan haalde, maar ze besloot het niet op de spits te drijven. Ze dacht dat als ze gehoorzaam mee zou werken, hij haar er misschien wel mee weg zou laten komen. ‘Alsjeblieft Kim’, mompelde ze tegen zichzelf, ‘gebruik alsjeblieft je vrouwelijke charmes. Dat heeft jarenlang gewerkt. Doe zoals Tineke gisteren gezegd heeft, wind hem om je vingertje’. Haar gedachten maakten overuren. Als ze zich niet vergiste waren ze kilometers van de bewoonde wereld verwijderd. Misschien kon ze Martin wel overhalen snel een hotelletje op te zoeken.

Kim deed haar nieuwe outfit aan en liep naar Martin. De koele avondwind streek langs haar benen en haar blote billen. Ze keek schichtig om zich heen of er andere mensen te zien waren. Maar er was niemand.

Zonder een woord te zeggen pakte Martin haar bij haar arm en nam haar mee naar een picknicktafel. Hij ging op een hoek van de tafel zitten en zette zijn linkervoet op het bankje. In een mum van tijd lag Kim over zijn linkerknie en kreeg een klinkend pak op haar bips. Niks geen vrouwelijk charmes, dacht ze terwijl Martin enthousiast zijn nieuw verworven vaardigheden demonstreerde.

Martin bleef Kim de waarheid zeggen terwijl hij haar op haar billen gaf. Kim draaide en kronkelde. Ze huilde en smeekte. Toen Martin het idee had dat hij tot haar doorgedrongen was, hielp hij haar overeind en liet haar voor hem staan. Hij pakte haar bij haar schouders en zei haar dat ze door zouden rijden naar de camping. Dat hij geen zin had om de hele weg ruziënd af te moeten leggen. Als er wederom gestopt moest worden, verzekerde hij, dan was dat om wederom de nodige aandacht aan haar brutale billen te besteden.

‘Het is helemaal aan jou, meisje. Het is een kleine moeite om de auto nog een keer langs de kant van de weg te zetten om met dat irritante gedrag van jou af te rekenen. Heb je dat goed begrepen?’, vroeg Martin streng. Hij veegde het haar uit haar gezicht en wreef even over haar rug.

Kim viel in de armen van Martin en huilde. Hij drukte haar stevig tegen zich aan en probeerde haar zo goed mogelijk te kalmeren. Toen hij haar uiteindelijk in zijn armen voelde ontspannen en er niet meer restte dan een incidentele snik, duwde hij haar kin omhoog om haar met tranen bedekte gezicht te zien. Hij veegde de tranen weg en streek haar haren een beetje in model.

‘Moet je nog plassen?’, vroeg hij.

‘Ja’, antwoordde ze. ‘Hoe weet je dat?’

‘Omdat je altijd nog moet plassen’, glimlachte hij. ‘Kom’, spoorde hij haar aan. ‘We moeten weer verder. We hebben nog zeker 200 kilometer te gaan.

‘Oh Martin’, het is onmogelijk nog 200 kilometer te moeten zitten. Het was de eerste honderd kilometer al niet te doen’, smeekte Kim. ‘Hoe moet dat nou?’

‘Tja, je zult het toch moeten leren. Dat je niet zo brutaal en veeleisend moet zijn. Je zult echt moeten leren dat we sàmen hard aan de slag moeten om ons huwelijk te redden. Ik weet dat je niet goed kunt zitten. Dat spijt me. Maar je hebt het helemaal aan jezelf te danken. Zie het maar als een verlengstuk van je straf. Net zoals in de hoek moeten staan. En nu moest je maar gaan plassen. Het is tijd om te gaan’, zei Martin streng.

De reis was onaangenaam voor Kim. Maar haar houding was 180 graden omgedraaid. Ze zat nog steeds onrustig in haar stoel te draaien. Maar het fitten richting Martin was afgelopen. Ze hield gewoon het gesprek gaande en negeerde Martin niet langer, zoals ze eerder deed.

Martin slaakte een zucht van verlichting toen ze in zijn richting schoof en haar hand op zijn knie legde. Ze had er niets meer over gezegd, maar ze toonde hem haar liefde. Als ze eens wist hoezeer ze hem daarmee opzond, dan had ze er vast een slaatje uit geslagen door hem te verleiden een hotelletje te nemen. Maar hij deelde deze gedachte niet met haar. In plaats daarvan beantwoordde hij haar gebaar op dezelfde wijze.

Even later reed Martin een afrit af om bij een McDrive wat eten te bestellen. Niet veel verder lag weer een parkeerplaats langs de snelweg. Hij reed erheen en parkeerde de auto. Toen hij de motor afzette dacht Kim dat ze in de auto zouden gaan eten. In plaats daarvan stapte Martin uit de auto, pakte de zak met eten en liep naar het portier van Kim.

‘Martin, je denkt toch niet dat ik zo gekleed uit ga stappen?’, zei ze.

‘Dat denk ik wel degelijk. Ik denk dat het goed is om je benen even te strekken en je niet op die stoel te hoeven zitten. De picknicktafel bij het toiletgebouw is niet ver lopen. Bovendien zijn er niet veel menden momenteel. Als je ophoud met tegenspreken en weer een pak op bips te verdienen, dan ben je daar voor iemand het ziet’.

Kim had wel in de gaten dat haar vrouwelijke charmes haar niet zouden helpen. Ze klom uit de auto en was blij dat ze zich had kunnen beheersen een nieuwe scene te veroorzaken. Martin was er eigenlijk van overtuigd dat Kim de kop weer in de nek zou gooien en hem zou dwingen haar opnieuw over de knie te leggen. Tot zijn verrassing deed ze dat niet. In plaats daarvan liep ze naar de tafel die Martin aangewezen had. Hij ging vlak achter haar lopen zodat niemand haar blote bips zou kunnen zien.

Tot hun aangename verrassing was het Big Mac menu best te eten. Toen ze het ophadden trok Martin haar tegen zich aan en gaf haar een dikke kus. Hij knuffelde haar minutenlang. Toen hij haar daarna aankeek zei hij met een glimlach, ‘Dank je wel dat je je zo goed hebt gedragen’.

Kim glimlachte. Ze sloeg haar armen om hem heen en gaf hem op haar beurt een dikke knuffel. ‘Graag gedaan. Ik kan soms onuitstaanbaar zijn. Maar ik doe mijn best, liefje. Echt waar’.

Martin moest lachen. ‘Dat weet ik, schatje en daarom houd ik ook zo veel van je’.

~~~~~~~~~~~~~

‘Die Martin is een aardige vent’, dacht Katy bij zichzelf toen ze beide mannen op het terras zag zitten.

Het leek erop dat Tom en hij de laatste maanden dikke vrienden geworden waren. Toen ze aan zijn vrouw, Kim, dacht werd ze een stuk minder enthousiast. Ze besloot deze gedachten echter te laten varen. ‘Kim is er te vaak de oorzaak van geweest dat ik een pak op mijn billen heb gekregen’, dacht Kim.

Ze stapte bij het raam vandaan en liep naar de keuken. Het was weer bijna tijd voor haar medicijnen en ze moest met het eten aan de gang. ‘Als ik wat meer maak, kan Martin mooi met ons mee-eten’, dacht ze. Ze stopte even in de bijkeuken. De wasdroger was klaar met het programma. Ze vouwde de droge kleren op en deed een nieuwe lading van de wasmachine in de droger. Er lag nog genoeg was om de wasmachine nog een keer te vullen.

De lunch was snel klaar. Het was niet zoveel werk. Ze had eerder op de dag al een pan soep gemaakt. Ze smeerde een stapel broodjes en liep naar het terras om bij Tom en Martin te gaan zitten. Toen ze aan kwam lopen moesten de heren al weer hard lachen. Het leken net een paar pubers die schuine moppen aan het uitwisselen waren. Als Katy had geweten dat Martin uitgebreid aan het vertellen was hoe hij Kim aan het inwijden was in de spanking wereld, dan zou ze zich omgedraaid hebben en beschaamd weggelopen zijn.

‘Dag Martin’, zei Katy terwijl ze naast Tom ging staan. ‘Heb je zin om een hapje met ons mee te eten? Ik zag jullie zitten dus ik heb wat extra klaargemaakt. Is Kim thuis? Misschien kan ze er ook bij komen zitten’.

‘Dat is een goed idee, Katy’, zei Tom terwijl zij een arm om haar middel sloeg en haar op haar billen sloeg. Het gebeurde puur uit gewoonte. Katy haalde verrast diep adem. Ze legde haar linkerarm op de schouder van Tom om haar evenwicht te bewaren omdat ze zich opnieuw bewust werd van de staat waarin haar billen zich momenteel bevonden.

‘Ik geloof dat Kim zou gaan lunchen met een paar vriendinnen’, antwoordde Martin.

‘Wil je haar even bellen om het zeker te weten?’, vroeg Tom. ‘En we accepteren geen nee als antwoord, of Kim nu wel of niet kan’.

‘Nou goed dan. Je hebt me overtuigd. Ik zal haar even bellen, dan weet ik het zeker. Ik wil het niet op mijn geweten hebben dat ik haar laat zitten. Daar heeft ze een gloeiende hekel aan, weet je. Ze gooit me regelmatig voor mijn voeten dat ik nooit naar haar luister’, legde Martin uit. Hij keek een beetje pijnlijk. Ze glimlachten alle drie begripvol.

‘Ga je gang, De telefoon staat in de keuken’, zei Katy. Martin stond op en liep voor Katy en Tom uit naar het huis.

Katy pakte de twee blikjes en zette de tafel recht en liep richting achterdeur. Tom zag het aan en glimlachte. Hij bedacht zich dat hij een gelukkig man was met zo’n pracht van een vrouw. Ze zorgde altijd goed voor hem. Tegelijkertijd bedacht hij zich dat hij haar goed in de gaten moest houden om te voorkomen dat ze gaan overdrijven.

‘He, jij daar’, zei Tom en hield Katy tegen om haar zijn armen te nemen’.

‘Wat he jij daar’, plaagde Katy. Ze gaven elkaar een kus.

‘Leuk dat je Martin hebt gevraagd om met ons mee te eten, schatje’, zei Tom toen hij zijn handen over haar lichaam liet gaan. Bij haar billen aangekomen, kneep hij met beide handen toe. Katy gaf geen kik, maar Tom kon zien dat ze haar adem inhield.

‘Vraagje, meisje… en ik wil dat je goed nadenkt voor je antwoord geeft’, zei Tom.

‘OK, ik zal mijn best doen’, antwoordde Katy. ‘Heb ik wat misdaan?’

‘Zeg jij het maar. En denk goed na voor je antwoord’, zei Tom nogmaals. Zijn rechter wenkbrauw ging omhoog en hij vroeg, ‘Heb je vandaag iets gedaan waardoor de paddle in actie moet komen?’

Katy keek hem verward aan.

‘Haar gedachten draaiden op volle toeren. Ze liet alle details die ze maar kon bedenken de revue passeren. ‘Verdomme!’, floepte eruit voor ze het in de gaten had. ‘Je hebt het gehoord, is het niet?’. Op hetzelfde moment drukte ze haar gezicht tegen zijn borst en kneep haar ogen dicht.

Tom drukte haar stevig tegen zich aan. Hij rook haar haren en glimlachte. Toen gaf hij haar een kus bovenop haar hoofd. ‘Om je de waarheid te zeggen, Katy… ja, ik heb je gehoord. Het was puur toeval, maar desalniettemin weet je heel goed wat dat betekend, zeker als je daar de uitbarsting en ons gesprek van gisteravond bij optelt?’

‘Oh Tom, het spijt me verschrikkelijk’, fluisterde Katy. Ze durfde hem niet aan te kijken. Daarvoor schaamde ze zich te zeer.

Tom liet haar los. Hij pakte haar kin en duwde die omhoog zodat ze hem aankeek terwijl hij tegen haar sprak.

‘Nu moet je eens goed naar me luisteren. Ik wil dat je jezelf geen verwijten maakt, of ik geef je hier en nu een stevig pak op je blote billen. Het kan me niet schelen of Martin op bezoek is of niet. Je hebt momenteel een paar nare gewoontes. Daar gaan we samen mee aan de slag. Denk even na voor je iets zegt en er bovenop springt, OK?’, vroeg hij streng.

‘Ja Tom’, antwoordde Katy verdrietig. Tom boog zich voorover en gaf haar een kus.

‘Vertel dan maar eens. Weet je nog wat de consequenties zijn van een dergelijk taalgebruik?’

‘Ik ben bang van wel’, antwoordde Katy.

‘Mooi. We zullen het afhandelen nadat Martin vertrokken is en voordat je gaat rusten’, zei Tom. Hij liet geen ruimte voor onderhandelingen. ‘Kom, we gaan naar binnen voordat Martin komt kijken waar we blijven’. Tom stak uitnodigend zijn hand uit.

Katy trok een grimas bij het horen van de haar aangezegde straf. Haar billen en bovenbenen deden toch al zo zeer. Haar maag trok samen. Katy dacht hoe zeer het wel niet zou doen als Tom klaar met haar zou zijn. Ze zei niets, maar zuchtte diep. Toen legde ze haar hand in die van Tom. Samen liepen ze naar binnen.

Martin legde net de telefoon neer toen ze binnen kwamen. Hij zag er wat verhit uit, maar zei niets meer dan dat Kim niet mee zou eten.

‘Jammer, maar misschien een andere keer’, zei Tom.

Terwijl de heren hun handen gingen wassen, zette Katy de soep op tafel. De tafel had ze eerder al gedekt. Toen Martin en Tom terugkwamen, vroeg Katy of Tom de speo op wilde scheppen, terwijl zij wat te drinken ging pakken.

‘Fijn dat ik mee mag eten, Katy’, zei Martin terwijl ze van de soep genoten. ‘het ziet er goed uit allemaal en die prachtige roos op tafel maakt het helemaal af’.

Katy bloosde. Die heeft Tom gister voor me meegebracht. Hij is mooi, he?’

Martin keek naar Tom. ‘Goede zet. Moet ik ook snel eens doen’, zei hij.

‘Oh ja, Martin, dat doe ik altijd wanneer ik Katy wil laten weten dat ik haar mis of dat ik aan haar denk. Het geeft soms uitdrukking aan gevoelens die ik moeilijk kan verwoorden, omdat ik verbaal niet zo sterk ben’, zei Tom. ‘Het is zelfs mijn favoriete manier om haar te laten weten dat ik van haar houd, zeker als we het even moeilijk hebben op dezelfde golflengte te komen’.

Katy kreeg weer een kleur. Ze had geen idee of Martin begreep wat Tom eigenlijk wou zeggen.

‘Maar meestal weet je heel goed de juiste woorden te vinden’, grijnsde Katy.

Ze moesten alle drie hard lachen.

‘Ik heb nog een stuk chocoladetaart als iemand daar zin in heeft’, zei Katy terwijl ze opstond en de borden begon te verzamelen. Het was Tom zijn lievelingskostje, dus hij zei ja. Ook Martin wilde wel eens tukje, hoewel hij behoorlijk vol zat. Maar een stukje taart kon er nog wel bij.

De heren praatten over koetjes en kalfjes terwijl Katy de tafel afruimde.

‘Katy’, Tom draaide zich om en vroeg, ‘Heb je je medicijnen al ingenomen?’

‘Eh, ik heb ze wel klaargelegd, maar ik heb ze nog niet ingenomen’. Katy Liep onmiddellijk naar het aanrecht om ze in te nemen. Ondertussen vervloekte ze zichzelf dat ze het weer vergeten was. Tom zou er later ook vast nog wel op terugkomen.

De telefoon ging.

‘Hallo’, antwoordde Katy. ‘Ha Wouter… ja hij is thuis… komt ie…’ Ze draaide zich naar Tom. ‘Het is voor jou, liefje’. Ze gaf de draadloze telefoon aan Tom en ging weer aan het werk. Door wat te gaan doen, leidde ze haar gedachten af van de paddel, die Tom straks ongetwijfeld in zijn hand zou hebben.

‘Hey maatje. Hoe is het?’, zei Tom. ‘Natuurlijk. Geen probleem… Waar moet ik ze ophalen?’ Er viel een korte pauze. Tom luisterde. ‘Ja, dat doe ik. Martin is hier momenteel. Misschien dat ik hem wel even meeneem. Hij heft me allemaal interessante verhalen verteld. Net iets voor jou’. Weer viel er een korte pauze. ‘Ja, dat heb je goed geraden…. OK… Mocht het problemen opleveren, dan bel ik je wel. Heb je jouw mobieltje of die van Annie bij je? OK… tot straks’. Tom drukte de telefoon uit en legde hem op de tafel.

Martin heft problemen met zijn auto. Hij vraagt me of ik een paar onderdelen wil brengen. Heb je zin om een ritje te maken of heb je al andere plannen, Martin?’, vroeg Tom.

‘Ik had een afspraak bij de tandarts maar die is op het laatste moment afgezegd. De tandarts had er een paar spoedgevallen tussendoor gekregen. Dus ik ben vanmiddag vrij. Dus ja, ik wil wel even met je mee. Het is ook leuk om Wouter weer even te zien’, zei Martin en stond op om zijn gebakschoteltje op tafel te zetten.

‘Het was verrukkelijk Katy’, zei hij, ‘bedankt voor alles’.

‘Graag gedaan, Martin’, zei Katy met een glimlach. ‘Kom snel weer eens met Kim langs waaien’.

Tom zette zijn schoteltje ook op het aanrecht. ‘Dank je wel, schatje, het was heerlijk. Ik heb er van genoten’. Hij boog zich naar haar toe en gaf haar een kus.

‘Als jij je jas eens gaat halen, Martin? Ik moet nog wat gereedschap inladen en nog wat kleine dingetjes regelen. Als ik klaar ben, kom ik je oppikken’, zei Tom.

“Prima. Ik moet nog een paar telefoontjes plegen en Kim een briefje geven.’Ik zie je straks’, zei Martin en draaide zich om, om te vertrekken. ‘Nogmaals bedankt voor de lunch, Katy’.

‘Graag gedaan’, antwoordde ze. Daarna werd het stil. Tom en Katy hoorden de achterdeur dichtslaan.

Tom hielp Katy de laatste dingen opruimen. Geen van beiden zei iets. Toen alles klaar was, wenkte Tom Katy bij zich. Katy keek naar zijn grote hand. Vervolgens keek ze Tom in de ogen. Ze stonden verdrietig en teleurgesteld. Ook zei voelde zich verdrietig en teleurgesteld. En nog steeds zei geen van beiden iets. In plaats daarvan legde Katy haar hand in die van Tom. Samen liepen ze naar de slaapkamer.

‘Moet je nog plassen, schatje?’, vroeg Tom.

‘Ja, liefje, ik moet nog plassen’, antwoordde Katy. Hij gebaarde dat ze dat dan maar moest doen.

‘Als je daar dan toch bent, schatje, doe dan meteen een T-shirt aan. Ik wil dat je de rest van de middag rust neemt. Je slaapt altijd een stuk beter als je weinig kleren aan hebt. Bovendien zal het een stuk lekker aanvoelen zonder broekje’.

Er werd niet gesproken tot Katy terug was uit de badkamer. Tom zat op het bed. De paddel lag aan zijn rechterkant. Zonder te treuzelen liep Katy naar hem toe. Hij stak zijn rechterhand uit om haar over zijn knie te helpen. Toen ze goed lag begon hij met zijn rechterhand over haar billen te wrijven. Er waren nog blauwe plekken zichtbaar en aan de reactie van Katy te zien, was het nog erg gevoelig.

 
‘Geef me je rechterhand, schatje’, zei Tom. Ze stak haar hand naar achter, kneep haar ogen dicht en haalde diep adem.

‘Kun je misschien vertellen waarom je zo ligt en wat er staat te gebeuren?”, vroeg Tom streng.

‘Ik lig hier omdat ik gevloekt heb, waardoor ik een pak op mijn billen verdiend heb’, antwoordde Katy. Het huilen stond haar nader dan het lachen. Maar ze was vast besloten haar straf onder ogen te zien.

‘Is er misschien nog iets wat afgehandeld moet worden?’, vroeg Tom.

Katy kromp ineen. Haar maag draaide om, ondanks haar dappere pogingen zichzelf onder controle te houden. ‘Ik neem aan dat je het over mijn medicijnen hebt, liefje. Ik was echt wel van plan om ze in te nemen. Ik had ze niet voor niets klaargelegd’.

‘Ik twijfel er niet aan dat je van plan was om ze in te nemen. Maar ik twijfel er ook niet aan dat daar niets van terecht gekomen was als ik er niet over begonnen was. Het blijft een probleem. En toch is het dit het allerbelangrijkste wat je op een dag moet doen.

‘Ja Tom’, snikte ze. De tranen liepen over haar gezicht. Tom gaf haar een paar zachte tikjes. Hij vond dit net zo akelig als zij.

‘Katy, ik wil dat je je volledig focust op alles wat met je gezondheid te maken heft. Dat is heel belangrijk. We gaan momenteel door een kritische fase die geen ruimte laat voor slordigheden’, foeterde Tom.

‘Het spijt me liefje’, snikte Katy.

‘Ik weet dat je er spijt van hebt, Katy, maar dat is niet voldoende’, zei Tom terwijl hij haar met de hand op haar billen begon te slaan. ‘Als het nodig is dat ik je voortdurend op je billen moet geven om je bij de les te houden, dan is dat maar zo’. Hij hield zich verder stil om zich om de klappen te concentreren. Zodra haar billen scharlaken rood waren stopte hij en zette haar rechtop tussen zijn benen en pakte haar handen. Hij wilde niet dat ze de pijn weg zou wrijven en gaf haar af en toe een nieuwe klets.

‘Ik wil dat je nu in de hoek gaat staan. Ik weet dat we dit normaal gesproken nooit doen, maar als het werkt, dan is het mij veel waard. Ik wil dat je je blijft focussen op je gezondheid’. Tom ging staan en bracht haar naar de hoek van de kamer. Hij zij haar dat ze haar T-shirt op moest tillen zodat haar billen zichtbaar waren. Katy huilde nog steeds. Maar ze zei nog steeds niets. Tom had het idee dat ze het zichzelf erg kwalijk nam.

Hij deed een stap achteruit en liet zijn hand door zijn haar glijden. Zijn eerste aandrang was om haar in zijn armen te nemen en haar dicht tegen zich aan te drukken. Hij vond het verschrikkelijk om haar te horen huilen. Het was hartverscheurend. Hij schudde echter zijn hoofd en hield zichzelf tegen. ‘Katy weet dondersgoed waar ze mee bezig is’, hield hij zichzelf voor, ‘en ze weet ook dondersgoed wat er gebeurd als ze er een rommeltje van maakt’.

Tom bleef zichzelf streng toespreken terwijl hij Katy een kwartier in de hoek liet staan. Ze moest hem straks maar eens komen uitleggen vanwaar haar taalgebruik, zeker als je in ogenschouw neemt dat ze daarvoor gisteravond nog met de paddel onder handen genomen was.

Katy was een hoopje ellende. Haar bips en bovenbenen stonden in brand. Ze kon maar niet ophouden met huilen. Ze was boos op zichzelf. Ze maakte zich weinig zorgen dat ze nog meer op haar billen zou krijgen. Niet dat ze nog een pak slaag wilde, maar de grootste horde die ze moest nemen terwijl ze in de hoek stond, was te erkennen dat ze Tom alweer teleurgesteld had.

‘Kom eens even hier’, zei Tom zachtjes.

Katy draaide zich om en zag Tom aan de andere kant van der slaapkamer. Hij zat op de stoel voor het raam. Verward, liep ze langzaam naar hem toe. Haar benen voelden alsof ze van rubber waren. Het voelde alsof ze er zo doorheen kon zakken. Toen ze bij hem was, stak hij zijn linkerhand uit. Ze legde haar rechterhand in de zijne.

Tom hielp haar op zijn schoot. Hij trok haar dicht tegen zich aan. En Katy deed haar armen om Ton heen en legde haar hoofd op zijn schouder. Ze had nog steeds geen controle over haar tranen en huilde in de armen van Tom.

Tom wreef over haar rug. Toen Katy langzaam de controle over zichzelf kreeg, pakte Tom haar gezicht in zijn beide handen. Met zijn duimen veegde hij haar tranen weg. Hij gaf haar voorzichtig een kus op haar wang. Ze bestudeerden de pijn van de ander. Op zulke momenten voelden Tom en Katy hun liefde groeien, door deze pijn en deze ervaring.

‘Vergeef me alsjeblieft’, fluisterde Katy. ‘Ik begrijp dondersgoed hoe het ervoor staat. Ik hoop dat je het nu niet opgeeft. Ik weet echt heel goed wat me te doen staat. Ik zal mijn taalgebruik verbeteren. Wat mijn medicijnen betreft, wil ik heel graag een beetje op jou leunen. Ik zal mijn stinkende best doen, maar ik weet niet of ik het wel allemaal gedaan krijg’.

‘Dat weet ik toch’, zei Tom met een flauwe glimlach. ‘Dat maakt ook niet uit. Ik zal je helpen waar ik kan. Dat weet je toch’.

‘Ja, dat weet ik wel’, glimlachte Katy.

Ze kusten elkaar. Tom drukte zijn vrouw dicht tegen zich aan. Geen van beiden zei iets. Woorden waren overbodig. In plaats daarvan hadden ze de aandacht van elkaar nodig en het lichamelijk contact.

En zo verstreek een ochtend in het leven van Martin en Kim, Wouter en Annie en Tom en Katy, drie alledaagse stellen uit een alledaags dorp, ergens bij jou in de buurt.

Dinsdagochtend ging de wekker van Martin om half zes af. Als hij moest werken was dit zijn normale tijd om op te staan. Kim kreunde als gewoonlijk en draaide van het geluid weg. Martin strekte zijn arm en drukte de wekker uit. Toen het geluid opgehouden was, rekte hij zich uitgebreid uit. Hij probeerde zich voor de geest te halen hoe zijn dag eruit zag. Toen reikte hij naar Kim en liet zijn hand door haar haren glijden. Hij draaide zijn hoofd en keek in de richting van zijn vrouw, Hij kon haar nauwelijks zien, zo donker was het nog. Hij glimlachte toen hij terugdacht aan de geweldige vrijpartij die ze een paar uur eerder gehad hadden. Hij draaide op zijn zij en ging in de lepeltjeshouding tegen haar aanliggen. Hij sloeg zijn arm om haar heen.

‘Goedemorgen, schatje’, fluisterde hij in haar oor. Er klonk een onverstaanbaar gemurmel uit het lichaam wat hij tegen zich aan drukte. Martin wist dat dit het beste was wat ze het komende uur uit kon brengen. Met een brede grijns gaf hij Kim een kus op haar schouder, gaf haar een tikje op haar billen en stapte het bed uit.

Martin had weinig last van de duisternis. Hij kende de weg naar de badkamer blindelings vinden. Onderweg raakte zijn voet iets zachts. Hij pakte het op en nam het mee naar de badkamer. Daar aangekomen knipte hij het licht aan en zag hij dat het het nachthemdje van Kim was. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht. Hij hing het nachthemd op het haakje aan de deur. Martin nam een douche, schoor zich en kleedde zich aan. Al die tijd was hij met zijn gedachten bij het nachthemdje en diens eigenares.

Martin werkte ’s ochtends altijd dezelfde routine af. Hij zette koffie en maakte een ontbijtje klaar. Vervolgens las hij de krant onder het genot van een broodje en een kop koffie. Voor de tweede ochtend achtereen schonk hij ook voor Kim een kop koffie in. Hij legde zijn bordje in de gootsteen en de krant netjes opgevouwen op de keukentafel. Vervolgens liep hij met twee koppen koffie naar de slaapkamer.

Kim lag zoals gewoonlijk in het midden van het bed. Ze lag op haar buik en omhelsde haar kussen. Martin vond het een mooi gezicht om te zien. Hij grijnsde toen hij bedacht dat ze helemaal naakt onder het dekbed lag. Voor de tweede nacht achtereen had kim zonder T-shirt of nachthemd liggen slapen. Martin dacht dat hij haar die avond moest laten weten hoe gelukkig hij momenteel was. Hopelijk maakte ze er een gewoonte van om bloot te gaan slapen.

Hij zette de koffie op het nachtkastje en kroop voorzichtig op zijn vrouw af. Hij gaf haar net als de vorige ochtend een kus op haar schouder en op haar wang.  

Kim glimlachte en deed langzaam haar ogen open. Ze rekte zich kreunend uit.

‘Ik hoopte al dat je niet zou vergeten vanochtend nog even binnen te lopen’, zei ze met een slaperige stem.

‘En,… hoe voel je je vanmorgen?’, vroeg Martin. Zijn rechterhand gleed over zijn schouder en masseerde de spieren van haar nek.

‘Mmmm… het is goed met me, hoor. en het is lekker wat je nu doet’.

Martin bleef haar nog een poosje met beide handen masseren. Toen ging zijn hand omlaag en klopte op haar bips. ‘Genoeg. De koffie wordt koud. Ga eens zitten, wil je?’, zei hij.

Kim rekte zich nog een keer uit en kwam voorzichtig overeind, terwijl Martin haar de koffie aangaf. Toen ze de beker aanpakte, kreunde ze.

‘Oh, liefje, het is nog veel te vroeg om wakker te worden. Vindt je ook niet?’, vroeg ze met een smekende blik. Voor Martin antwoord kon geven, kreunde ze nog een keer.

‘Dat wil ik wel geloven’, grinnikte Martin. ‘Volgens mij heb ik je vannacht behoorlijk uitgewoond.

‘Dat heb je inderdaad!’, pruilde Kim. ‘Dank je voor de koffie. Het is een lekker bakkie’. Martin vond het nu een heerlijkheid als Kim iets tegen hem zei. Voorheen werden er om deze tijd van de dag alleen cynische opmerkingen gemaakt.

‘Graag gedaan’, antwoordde hij.

Hun gesprek ging nog even door. Toen ze de koffie op hadden, was het voor Martin tijd om naar het werk te gaan. Ze hadden beiden een druk programma. Martin op zijn werk en Kim met werk voor de vereniging en het voorbereiden van de vakantie.

Martin gaf Kim een kus voor hij vertrok en zei, ‘Ik hou van je, schatje. Zul je lief zijn vandaag?’

Hij pakte de koffiebekers en liep naar de deur.

‘Martin, wat gebeurt er als ik vandaag niet lief ben?’, vroeg Kim plagend.

‘Dan denk ik dat er vanavond geen goodgirl spanking in zit voor je’, antwoordde hij al even plagend.

‘Ach, maak dat je op je werk komt, jij!’, zei Kim terwijl ze een kussen in zijn richting gooide. ‘ik wil helemaal niet een pak op mijn billen! Mijn bips moet nodig een paar dagen ontzien worden om te herstellen’.

‘Tja, je kunt wel geen pak op je billen willen, schatje, maar die beslissingen neem ik tegenwoordig, is het niet?’, zei Martin. Er zeilde nog een kussen in zijn richting. Hij maakte een afkeurend geluid. Dit soort gedrag staat juist garant voor een flink pak op je billen, jongedame. Het is helemaal aan jou of het een goodgirl spanking wordt of een pak op je billen voor straf. is het nodig dat ik je het verschil nog eens een keer ga uitleggen?’, vroeg Martin met opgetrokken wenkbrauwen.

‘Ach, maak dat je wegkomt, bruut’, riep Kim met een pruillip.

‘OK. Ik hou van je’, zei Martin. Hij draaide zich om en was weg.

Kim trok haar knieën op tot haar borst en legde haar armen er om heen. Ze haalde diep adem en blies langzaam uit. Ze hoorde Martins auto starten en hem de oprit afrijden. Ze wenste dat ze hem daarnet niet geplaagd was. Ze voelde zich alleen. Ze miste hem en hij was nog maar net weg.

‘Dat klinkt alsof ik vanavond weer een flink pak op mijn blote billen krijg’, dacht Kim bij zichzelf terwijl ze weer ging liggen. Ze trok het bekbed tot haar kin omhoog. Ze deed haar handen naar achteren en wreef voorzichtig over haar bips. Het was nog behoorlijk gevoelig, al deed het niet zo zeer als ze Martin die ochtend had doen willen geloven.

‘Wat is er toch met me vanochtend’, zei ze hardop. Ze ging op haar buik liggen en deed een poging om weer in slaap te vallen. Een uur later besloot ze op te staan. Ze nam een douche en voelde zich meteen weer een ander mens. Tegen de tijd dat ze zich aangekleed had, haar haar en make-up gedaan had, zag de dag er weer wat aangenamer uit, maar niet veel. Ze liep naar de keuken, maakte een ontbijtje en schonk een verse kop koffie in.

Kim lummelde wat in huis rond tot de ochtend half verstreken was en ze nog niets van haar werk gedaan had. De gedachte aan Martin en zijn laatste woorden bleven haar bezig houden tot ze de telefoon pakte om hem op zijn werk te bellen. Dat deed ze anders nooit. toen ze Martin aan de lijn kreeg, klonk hij bezorgd.

‘Dag liefste’, antwoordde Martin. ‘Is er wat aan de hand?’

‘Oh Martin’, snikte Kim. ‘Ik bel even om mijn excuses aan te bieden  voor mijn reactie van vanochtend’. Ze snikte nog een keer.

Er klonk gegrinnik aan de andere kant van de lijn. Dit kwam vooral omdat Martin opgelucht was dat er niets ernstigs aan de hand was. Nog voor hij kon antwoorden, ging Kim verder, ‘Je mag met niet uitlachen, Martin. Ik heb het er moeilijk mee’.

‘Rustig nou maar, schatje. Ik plaagde je alleen maar omdat je mij ook aan het plagen was. Zullen we bij ‘Het wapen van Almere’ afspreken om één uur? Dan lunchen we samen. Dan hebben we het er over. Ik denk dat je je daarna wel beter zult voelen. Bovendien heb ik jou ook erg gemist vanmorgen. We hebben al in geen tijden samen gelunched. wat zeg je ervan?’

‘Oh, Martin’, zei Kim en begon te huilen.

‘Het is al goed, schatje. Ik ben niet boos op je. Ik hou van je. Ga alsjeblieft met me lunchen’, vroeg Martin nogmaals.

‘Dat kan niet, liefste. Ik heb vandaag nog niets gedaan. Ik heb helemaal geen tijd om te gaan lunchen’.

‘Ben je aangekleed?’, vroeg Martin.

‘Ja, dat is het enige wat ik vanmorgen gedaan heb. Verder niets’, antwoordde ze snikkend.

‘Het is al goed. ik zal je straks wel helpen. Hier is mijn voorstel. Ik verwacht je om één uur in ‘het Wapen’, ok? Laat me nu niet zitten’.

‘Oh, goed dan’, antwoordde Kim. ‘Ik zal er zijn’.

‘Oh, en schatje?’, vroeg Martin voor hij ophing.

‘Ja?’

‘Stop alsjeblieft met huilen. Je zou een lief meisje zijn, weet je nog? Ik hou van je’.

‘Ik hou ook van jou’, zei Kim met een laatste snik.

Martin voelde zich goed toen hij opgehangen had. Kim belde hem nooit als ze ergens mee zat of niet lekker in haar vel zat. ‘Tom en Wouter zij geprezen!’, grinnikte hij hardop. “Anders zou ik niet weten hoe ik momenten als deze met Kim om zou moeten gaan’.

Toen hij op zijn horloge keek, zag Martin dat hij nog drie kwartier tijd had tot hij met kim afgesproken had. Hij pakte de telefoon en vroeg zijn management assistente zo snel mogelijk naar zijn kantoor te komen. Martin was in staat om alles voor half één te regelen. Daarna gaf hij zijn assistente de laatste informatie die ze nodig had. Hij legde nog een paar papieren in zijn koffertje en deed deze voorzichtig dicht.

‘Ik ben maandag over twee weken terug. Mocht er zich iets voor doen dan kunnen jullie mij mobiel bereiken, maar probeer dat tot het uiterste te beperken’, zei Martin glimlachend terwijl hij zijn assistente een stapel papieren overhandigde. ‘Hier is een lijst met dossiers die ik met me mee neem. Ik zal eraan werken als ik weg ben. Als ik terug ben, kunnen we meteen van start met het project. Heb je nog vragen’, vroeg hij.

Om één uur wachtte Martin geduldig buiten ‘het Wapen van Almere’. Hij twijfelde er niet aan dat kim een paar minuten te laat zou zijn. Hij wist dat ze moeilijk met zichzelf had, dus hij besloot geduldig op haar te wachten, in plaats van boos te worden omdat ze te laat was of omdat ze hem niet kon vinden.

Tien over één kwam Kim opdagen. Ze zag dat Martin buiten op haar stond te wachten en begon zich meteen te verontschuldigen. ‘Het spijt me liefje. Ik had nooit af moeten spreken. Nu moest je je ook nog haasten. Mijn hele dag…’

Martin kalmeerde haar door zijn armen om haar middel heen te slaan. ‘Het is al goed, schatje. Het is al goed. Rustig nu maar’. Kim was een brok zenuwen. Hij voelde dat aan haar lichaam. ‘Laat me je even vasthouden. Alles is in orde’. Hij gaf haar een dikke knuffel. ‘Hm, je ruikt lekker, schatje’.

‘Oh, Martin’, zei Kim terwijl de tranen over haar gezicht liepen. Ze verborg haar gezicht op zijn schouder.

‘He, wat is er nou?’, vroeg hij vriendelijk, terwijl hij zijn hand over haar rug liet glijden. ‘er is toch helemaal geen reden om zo opgefokt te raken?’

Even was het helemaal stil. Zijn hand bleef over haar rug wrijven. Hij gaf haar een kusje op haar voorhoofd. ‘Ik hou van je’, fluisterde hij.

‘Ik hou ook van jou’. Kim keek hem aan en zei, ‘ik weet niet of ik wel trek heb, liefje. Ik kan misschien maar beter naar huis gaan’.

‘Wat heb je dan voor ontbijt gehad, liefje?’, vroeg Martin.

‘Een broodje’, antwoordde ze.

‘Hoeveel broodjes’, vroeg hij door.

‘Dat weet ik niet meer’.

‘Jij gaat gewoon met mij lunchen, jongedame. Je hebt je kennelijk druk gemaakt om niets en nu verwaarloos je je gezondheid ook nog eens. Volgens mij ben je aan het solliciteren naar een flink pak op je blote billen, is het niet?’, zei Martin streng.

Kim kromp ineen. ‘Nee Martin. Ik wil geen pak op mijn billen’.

‘Dan stel ik voor, dat je jezelf herpakt, meisje en met mij naar binnen gaat voor een uitgebreide lunch met je allerliefste echtgenoot. Ik ben toch je allerliefste echtgenoot?’, vroeg hij met een opgetrokken wenkbrauw.

Kim keek hem aan en kneep haar ogen dicht. Toen ze deze weer open deed, zei ze, ‘Oh Martin. Houd daar mee op’. Hij lachte en gaf haar een knipoog. Toen moesten ze beiden lachen.

‘Kom. Laten we wat gaan eten. Het was druk op de zaak en ik ben compleet uitgehongerd’, zei Martin toen hij Kim naar binnen leidde.

Martin bestelde een lichte lunch voor hen beiden. Hij vroeg Kim niet wat ze wilde eten. Hij had zich voorgenomen vandaag de beslissingen te nemen, zoals Kim spoedig zou ervaren. De lunch was gezellig en Kim begon al snel te ontspannen. Toen de ober de theeglazen nog een er gevuld had, reikte Martin over de tafel en pakte de handen van Kim.

“Ik heb mijn werk op het kantoor afgerond. Er zijn nog een paar kleine dingetjes die ik moet doen, maar verder ben ik er de hele dag voor jou. Nadat je me overstuur gebeld had vanochtend, heb ik ook maar de vrijheid genomen om Tineke te bellen. Ze heeft alles onder controle binnen de vereniging’, zei Martin.

Kim wilde er tegen ingaan, maar Martin schudde zijn hoofd.

‘Ik zeg je wat, schatje. Ik wil dat je naar me luistert’, zei Martin. Hij wachtte even tot hij zeker wist dat Kim niet zou beginnen te protesteren. ‘Goed zo’, zei hij toen het stil bleef ook al had kim een verwarde uitdrukking op haar gezicht.

‘Je hebt je vanochtend in de nesten gewerkt, jongedame. Niet vanwege de plagerijtjes over en weer. Je hebt je in de nesten gewerkt omdat je een lijst zou opstellen wat er allemaal schort aan onze relatie’. Martin wachtte even om te kijken of Kim er wat tegenin zou brengen. Maar ze zei niets. Er verscheen onmiddellijk een diepe rimpel in haar voorhoofd.

‘Welnu. Hier volgt het programma voor de rest van de middag. Ik moet nog een paar klusjes doen, maar ik zal daar niet zo lang mee bezig zijn. Jij gaat onmiddellijk naar huis. Je stopt niet onderweg. je komt niet in de buurt van een pin automaat. Als je thuis bent trek je je roze jurkje aan. Weet je nog, het jurkje wat ik een beetje aangepast heb?’ Martin wachtte op een antwoord.

‘Ja, Martin’, fluisterde Kim met een trieste gezichtsuitdrukking.

‘Mooi zo. Dan begrijpen we elkaar. Nadat je het jurkje aangedaan hebt, wil ik dat je mijn stoel in het midden van de kamer zet en zelf in de hoek gaat staan. Is dat duidelijk?’, vroeg Martin.

‘Ja Martin’, antwoordde Kim.

‘Ik stel voor dat jij vanmiddag eens heel goed na gaat denken. Zodra ik thuis ben, zullen we samen je lijst opstellen om mee te nemen naar de camping. Later vanmiddag zal ik je helpen met inpakken. Als het niet te laat wordt, vertrekken we vanmiddag misschien nog wel. Anders gaan we morgen zoals we eerder van plan waren’. Martin zweeg. Hij keek Kim aan.

‘Ik zal je vanmiddag als ik thuiskom een pak op je billen geven. Laten we zeggen dat dit bedoeld is om alle spanning die je hebt te laten verdwijnen. Wat de lijst met punten betreft, die gaan we pas afrekenen als we op de camping zijn’. Martin trok de rechterhand naar zijn mond en gaf haar een kus op haar vingers. ‘Ik hou van je. Ik hou heel veel van je. Het komt wel goed met ons, Kim. Het komt allemaal wel goed’, voegde hij er met een glimlach aan toe,

Het gesprek was afgelopen. Martin en kim verlieten het restaurant. Nadat hij Kim naar haar auto gebracht had, gaf hij haar een kus en stuurde haar naar huis. Hij zou zijn klussen afronden en daarna naar huis komen.

Kim was één brik zenuwen tegen de tijd dat ze thuis was en zich hulde in de vermaledijde roze jurk. Ze had hier een gloeiende hekel aan. ‘Hoe heb ik me toch zo in de nesten kunnen werken?’, vroeg ze zich af terwijl ze in de hoek van de kamer stond. Telkens als ze dacht aan het pak slaag wat haar stond te wachten, trok haar maag samen. ‘Zelfs mijn lichaam laat me in de steek’, beklaagde Kim zichzelf. Ze leunde met haar voorhoofd in de hoek en liet haar tranen de vrije loop.

Martin kwam twintig minuten nadat Kim in de hoek was gaan staan de kamer binnen. Hij glimlachte toen hij de stoel zag staan. De glimlach werd nog breder toen hij Kim in de hoek zag staan.

‘Goed zo, meisje’, zei Martin. Maar hij riep haar nog niet bij zich. Hij ging eerst naar de slaapkamer om zich te verkleden. Kim hoorde het geluid van plastic zakken met boodschappen. Ze vroeg zich af wat hij gekocht had.

Toen Martin terug kwam in de keuken ging hij op de stoel zitten. Hij haalde een paar keer diep adem bestudeerde zijn vrouw in de hoek een aantal minuten. Uiteindelijk zei hij haar bij hem te komen. Kim draaide zich om en ging naast hem staan. Hij zette haar op zijn knie.

‘Je hebt weer staan huilen, schatje. Vertel eens hoe dit deze keer kwam?’, vroeg hij teder.

‘Oh Martin. Ik baal ervan dat ik telkens zulke domme dingen doe. Het lijkt wel of ik mezelf niet meer onder controle heb’, antwoordde Kim.

‘Liefje, om te beginnen, ben je niet dom. Ik moet wel toegeven dat je de laatste tijd jezelf niet helemaal bent. Maar daar gaan we mee aan de slag.  Ik zal geduld met je hebben en je helpen waar ik kan. We komen hier wel overheen. Je zult het wel zien. En je zult ook zien dat je je dan een stuk beter zult voelen. ‘Martin trok haar tegen zich aan en gaf haar een dikke knuffel.

‘Tot voor kort heb ik me nooit gerealiseerd, Kim, hoeveel ik van je hou. Het spijt me dat het zolang geduurd heeft voor ik mezelf voor je geopend heb. Geloof me als ik zeg, dat ik ieder dag ontzettend veel van je zal houden, voor zolang ik leef. Soms zal dit betekenen dat ik je een pak op je bips moet geven. Ik zal je geen pak slaag geven om je pijn te doen. Ik geef je op je billen om je te helpen en om ervoor te zorgen dat onze relatie goed blijft. Laat me je dit vragen: begrijp je waarom ik je straks een pak op je billen ga geven?’, vroeg hij.

Kim’s hart begon sneller te slaan. Haar schouders schokten op en neer. ‘Je gaat me een pak op mijn bips geven omdat ik mezelf vandaag zo opgefokt heb dat ik in paniek geraakt ben’.

‘Precies, schatje. Maar ik wil dat je weet, dat ik niet zo hard zal slaan als ik gedaan zou hebben als ik je bij thuiskomst zo aangetroffen zou hebben. Ik vind het heel goed dat je me gebeld hebt. Je hebt me te hulp geroepen. Ik kan je niet zeggen hoeveel het voor me betekent dat je op mij terugvalt, liefste’. Martin gaf haar een kus op haar voorhoofd.

‘En wat dat pak slaag betreft, natuurlijk doet dat zeer. Dat is ook de bedoeling van billenkoek. De stress die je opgebouwd hebt moet eruit en de enige manier die ik weet om dat te bereiken, is door middel van een flink pak op je billen. Begrijp je wat ik je wil zeggen?’

Kim knikte ja. Er liep een traan over haar gezicht. Martin voelde haar lichaam heen en weer schokken.

‘Mooi zo. Laten we dan maar beginnen’, zei Martin en hij legde Kim over zijn linkerknie. Hij legde haar goed en zette vervolgens zijn rechterbeen over haar onderbenen. Hij vroeg haar om haar rechterhand naar achteren doen, zodat hij deze op haar rug kon houden en trok haar stevig tegen zich aan.

Er werden verder geen woorden vuil gemaakt en het pak slaag begon. Martin leverde geen half werk toen hij begon te slaan. Zijn rechterhand ging voortvarend te werk. De blote billen warden in korte tijd vuurrood. Kim lag zoals gebruikelijk te kronkelen om de klappen te ontwijken. Maar het hielp haar geen zier. Martin hield haar stevig in bedwang en ze kon geen kant op.

De emoties van Kim gingen van verzet naar boosheid en ten slotte naar overgave. Toch heeft het zes tot acht minuten geduurd tot het zover was. Martin begon zich al af te vragen of de bips van Kim het zou winnen van zijn hand. Maar Martin won en Kim gaf zich uiteindelijk over. Toen stopte ook het pak slaag.

Wouter wreef over haar rug en luisterde naar haar huilen. Hij had liever een goodgirl spanking gegeven dan dit. Maar dat zou het probleem niet opgelost hebben. ‘Het zit er gelukkig op’, dacht hij bij zichzelf en trok Kim in zijn armen. Ze bleef een hele tijd huilen. En hij drukte haar zo stevig mogelijk tegen zich aan en probeerde haar te kalmeren. Toen het snikken afnam, droeg hij haar naar de slaapkamer, legde haar op bed en stopte haar in. Hij ging achter haar liggen, in de lepeltjeshouding, net zoals een avond eerder. Het duurde niet lang voor Kim in slaap viel. Martin lag te rusten. Hij viel niet in slaap. Zijn hoofd was nog teveel bij de vakantietrip die ze gingen maken.

Toen Kim wakker werd, lag ze alleen in bed. Ze stond op om te kijken waar Martin gebleven was. Ze trof hem aan in de studeerkamer.

‘Dag liefste’, zei hij glimlachend. Toen hij zijn armen spreidde, liep Kim naar hem toe.

‘Ben je nog boos op me’, vroeg Kim.

‘Schatje, ik ben helemaal niet boos. En ik was ook niet boos toen ik je een pak op je bips gaf. Ik vond het niet leuk dat je jezelf zo opgefokt had. Maar dat is nu weer over. Ik denk dat dit het grote voordeel is van huiselijke discipline. Vergeven en vergeten is onlosmakelijk verbonden met een pak op de billen.

Martin trok Kim dicht tegen zich aan. Ze kusten elkaar gepassioneerd. Kim voelde dat ze niet meer in de knoop zat. De glimlach was weer terug op haar gezicht. De glimlach die Martin zo graag zag.

De rest van de middag verliep zoals Martin in het restaurant geschetst had. Ze gingen er samen uitgebreid voor zitten. Ze stelden een lijst op met punten die tot irritatie en frustratie leidde in hun relatie. Zowel Martin als Kim probeerden hun eigen aandeel hierin zo eerlijk mogelijk onder ogen te zien.

‘Oh, Martin’, zei Kim toen ze besloten hadden dat de lijst af was. ‘Het spijt me zo. Je hebt helemaal gelijk. We hadden het hier al veel eerder over moeten hebben’.

‘Het ligt net zo goed aan mij, hoor schatje. Een relatie is de verantwoordelijkheid voor beiden’, antwoordde Martin. Hij vouwde het papier op en gaf het aan Kim. ‘Zou je dit in mijn koffertje willen doen? Het ligt op mijn bureau’.

Kim stond op en deed wat hij gevraagd had. Ze wreef over haar zere billen. Toen ze zich omdraaide om de kamer uit te lopen, riep Martin haar.

‘Schatje’, zei hij .Het

Kim draaide zich om. ‘Wat is er Martin’, vroeg ze.

‘Ja mag je weer verkleden’, zei hij met een glimlach.

‘Dank je wel’, zei ze ze voor ze kamer uitliep.

De rest van de middag waren ze druk met inpakken voor de twee weken vakantie. Uiteindelijk zat alles in de auto. In eerste instantie hadden ze besloten nog thuis te slapen en de volgende ochtend vroeg op pad te gaan. Toen de laatste spullen in de auto zaten, stapte Martin de woonkamer binnen.

‘Wat dacht je ervan, meisje? Zullen we maar vast op pad gaan? Als we moe worden kunnen we een hotelletje nemen. Wat zeg je?”

‘Goed, liefje. Ik vind het niet erg om nu al weg te gaan. Het betekent dat ik ook niet meer hoef te koken en de afwas te doen’. Daar moesten ze beiden hard om lachen. Een paar minuten waren ze onderweg.

EN zo verliep een dag uit het leven van Martin en Kim, een alledaags stel uit het leven van Tom en Katy, ook al een alledaags stel uit een alledaags dorp, ergens vlakbij jouw alledaagse huis.

Voorzichtig en met vaste hand stuurde Tom de rand van de plank langs de vreesmachine. Toen hij aan het eind gekomen was, schakelde hij de vrees uit. Hij veegde het zaagsel weg met een zachte doek en bestudeerde het resultaat. Het resultaat bracht een tevreden glimlach op zijn gezicht. Hij pakte een volgende plank en begon de procedure van voor af aan, totdat ze allemaal klaar waren. Toen legde hij de vrees het zwijgen op.

‘Mijn meisje zal dit prachtig vinden’. Tom ging verder met het in elkaar zetten van het kistje. Hij boorde gaten en monteerde de planken aan elkaar. Sommige dingen hadden extra aandacht nodig. Hij smeerde de vlakken in met houtlijm en pakte de draadloze schroefmachine. Af en toe pakte hij de schuurmachine om wat oneffenheden weg te werken.

Tom’s gedachten maakten ook overuren. Naast dat hij zijn aandacht bij het knutselen had, waren zijn gedachten constant bij Katy. Af en toe stopte hij even en streek met zijn handen door zijn haar. Hij haalde dan diep adem, om langzaam uit te ademen. Niet lang daarna was hij weer met zijn werk bezig.

Hij liep naar de werkbank en zocht een paar houttangen. De smalle delen moesten tijdelijk bij elkaar gehouden worden met de tangen totdat de lijm gedroogd was. Toen hij dat gedaan had, realiseerde hij zich dat hij voorlopig klaar was. Hij ruimde het gereedschap op en was bezig het zaagsel op te vegen toen Martin binnenstapte.

‘Kijk wie we daar hebben!’, zei Tom toen hij het blik in de vuilnisbak leegde. ‘Dat is lang geleden. Hoe is het met je?’, vroeg jij terwijl hij zijn hand uitstak.

‘Tja, dat is inderdaad weer een poos gelden’, antwoordde Martin en schudde de hand van Tom. ‘Kim en ik zijn druk bezig geweest, zoals altijd. Hoewel, niet zoals altijd, moet ik eerlijk bekennen’. Beide mannen moesten lachen om de betekenis van de woorden van Martin.

‘Vertel eens’, vroeg Tom belangstellend. ‘Hoe vergaat het jullie met jullie nieuwe levensstijl? De laatste keer dat we elkaar spraken, gingen jullie er een paar dagen uit om wat nieuwe afspraken te maken voor de toekomst. Is dat een beetje gelukt?’

‘Oh ja, ons uitje. Wow! dan is het inderdaad een poos geleden dat we elkaar gesproken hebben’, zei Martin met een grijns.

Tom legde veger en blik op de werkbank. Hij pakte een paar colaatjes uit de koelkast. Hij gaf er een aan Martin en ging tegen de werkbank aanstaan. ‘Ik ben een en al oor’, zei Tom en opende zijn colaatje. ‘Waarom gaan we niet even naar het terras. Kunnen we er lekker bij gaan zitten. Ik heb het gevoel dat dit een lang verhaal gaat worden’, grijnsde Tom met een glinstering in zijn ogen.

‘Het is een geweldig verhaal’, gaf Martin toe. Beide mannen moesten lachen en liepen naar de deur.

‘Moeten we onze colaatjes soms inruilen voor een biertje?’, vroeg Tom.

‘Dat is niet nodig, Tom. Het is prima zo’.

Ze liepen het terras op en Tom wees naar een tuinstoel die in de schaduw onder een boom stond. ‘Ga lekker zitten, dan pak ik er nog een stoel bij’. Tom liep in de richting van het huis en het open raam waar Katy achter zat. toen hij een stoel pakte hoorde hij Katy binnen praten. Hij hield even stil omdat hij dacht dat ze het tegen hem had. Zijn rechter wenkbrauw ging omhoog en er verscheen een grijns op zijn gezicht.

‘Hm, die woorden betekenen een dubbele dosis, jongedame. Twintig met de paddel’, dacht Tom bij zichzelf. Hij realiseerde zich dat Katy tegen zichzelf zat te vloeken. Hoofdschuddend draaide hij zich om en liep weg met de stoel. Hij liep naar Martin, ging zitten en pakte zijn colaatje van de tafel.

‘Laat maar horen, Martin. Ik ben een en al oor’.

‘Ik wou dat het zo eenvoudig was om Kim te laten luisteren’, zei Martin. De mannen moesten opnieuw hard lachen. Martin begon het verhaal te vertellen van het ontstaan van Kim’s jurkje, hoe hij een schaar gepakt had en het gedeelte waar haar billen zaten weggeknipt had. Hij had haar gezegd dat ze deze voortaan moest dragen als ze gestraft werd.

‘Ik moet zeggen, dat je de levensstijl uiterst serieus opgepakt hebt’, grinnikte Tom.

‘Als het Kim betreft, moet ik wel uiterst serieus zijn’, voegde Martin eraan toe. ‘Over een koppig individu gesproken…. Man-o-man!’ Martin schudde zijn hoofd en Tom schudde van het lachen.

 ‘Denk niet dat je hier alleen in staat, Martin. Ik heb soms ook de grootst mogelijke moeite met Katy. Ze kan ook behoorlijk op haar strepen gaan staan. Je gelooft het, of niet, maar de laatste tijd hebben we het dagelijks over haar koppigheid. En dat zal misschien altijd wel blijven. het is echter mijn taak om te zorgen dat ze hier niet te ver in door schiet. Soms vind ik dat ze slechte gewoontes aan het ontwikkelen is, andere keren vind ik dat ze me aan het uitproberen is. Wees niet te streng voor jezelf. Af en toe is het nodig dat een vrouw even teruggefloten wordt’.

Martin liet zijn hand door zijn haren glijden, net zoals Tom een poosje geleden gedaan had. Hij schudde langzaam zijn hoofd en keek Tom aan. ‘Zal ik je eens wat vertellen, Tom. Mijn vrouw weet exact mijn zwakke plekken te vinden. Maar ik denk dat ik haar de laatste tijd een paar keer versteld heb weten te staan. En nu doe ik geen stap meer terug. Ze zal niet meer oeverloos haar gang kunnen gaan. Ik kan niet begrijpen hoe het de laatste jaren uit de hand heeft kunnen lopen.

Kim stond met donkerrode billen in de hoek van de keuken toen Martin verder ging met zijn verhaal. Haar onderbroekje lag op de vloer. Het was het duurste en meest favoriete broekje dat ze had. Martin had het gewoon van haar billen geknipt. Hij had het laten liggen waar het gevallen was en had haar onmiddellijk over de knie gelegd om haar een ongenadig pak op haar blote bips te geven. De achtbaan van emoties die Kim had doorgemaakt, was het begin van wat een hele nieuwe fase in hun huwelijk was.

Tom moest in zichzelf lachen toen hij het verhaal van zijn vriend aanhoorde. Martin was een heel ander mens geworden. Het stond Tom wel aan. Hij luisterde aandachtig verder toen Martin verder vertelde over de gebeurtenissen van de zondag en de maandagochtend vroeg.

Het was nog vroeg. De zon was nog maar amper op. Martin had koffie gezet zoals hij iedere doordeweekse morgen deed. De eerste kop dronk hij onder het genot van de ochtendkrant en een boterham. Hij besloot nog een tweede kop koffie te drinken in het gezelschap van Kim. Hij pakte een beker uit het keukenkastje, vulde deze samen met de zijne en liep naar de slaapkamer.

Kim lag op haar buik op het midden van het bed. Ze zag er erg tevreden uit terwijl ze nog half lag te slapen. Martin kon een glimlach niet onderdrukken toen hij de knappe verschijning zag liggen. De blik van haar blote schouder en linkerarm die over het kussen naast haar gezicht lagen, maakten dat hij haar aan wilde raken en haar zachte huid wilde strelen. Hij voelde een verlangen opkomen om haar te kussen. Hij draaide zich om, om de bekers op het nachtkastje te zetten en op het bed te gaan zitten.

Hij gaf haar een kus op haar wang en fluisterde, ‘goedemorgen, liefste’. Hij veegde een lok haar uit haar gezicht. Zijn rechterhand masseerde haar schouder. Hij realiseerde zich hoeveel hij wel niet van zijn vrouw hield. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht. Hij voelde zich goed. Niet leeg, zoals anders dikwijls het geval was. Hij boog zich voorover en kuste haar. Deze keer vonden zijn lippen haar schouder. Langzaam verplaatsten de kussen zich naar haar nek en veroorzaakten een kreun en een beweging van haar been. Martin glimlachte en zijn opmars richting haar oor zette zich voort. Uiteindelijk vonden zijn tanden haar oorlelletje. Hij knabbelde erop. ‘ik hou van je, schatje’, fluisterde hij.

Kim haalde diep adem en draaide zijn in de richting van het gezicht van Martin. Ze strekte haar arm en sloeg deze om zijn nek voor een lange knuffel. ‘Ik hou ook van jou’, fluisterde ze terwijl ze langzaam verder ontwaakte.

Martin drukte haar dicht tegen zich aan. ‘Hoe is het met je?’

‘Hm… wel goed, geloof ik’, antwoordde Kim.

‘Heb je zin in koffie?’, vroeg hij. Ik heb een kop voor je meegenomen. Ik dacht dat het gezellig zou zijn als we deze samen dronken, voor ik naar het werk moet’.

Kim keek hem enigszins verward aan. ‘Je brengt me anders nooit koffie. Is er wat aan de hand?’, vroeg ze bezorgd.

‘Er is niets. En ik weet dat ik je anders nooit koffie kom brengen. Er zijn wel meer dingen die ik nooit gedaan heb en die ik wel had moeten doen. Heb alsjeblieft een beetje geduld met me. Ik zal ze proberen te veranderen, net zoals jij er aan gaat werken om meer respect te hebben en aan je gezondheid te denken’. Hij gaf haar een kus op haar voorhoofd.

Kim ging rechtop zitten. Haar gekreun en gesteun wezen erop dat dit niet gemakkelijk ging. Een diepe rimpel in haar gezicht wees erop dat ze nog behoorlijk last van haar billen had.

‘Nog steeds gevoelig?’, vroeg hij zachtjes.

Kim wilde op haar gebruikelijke sarcastische manier antwoord geven, maar in plaats daarvan haalde ze diep adem en antwoordde zacht, ‘Ja, het is nog behoorlijk gevoelig’. Ze tastte onder het dekbed en wreef over de zijkant van haar linkerbil en bovenbeen. ‘Geef je mijn bips nog wel de gelegenheid om te herstellen?’ Er verscheen een smekende blik op haar gezicht toen ze koffie aanpakte die Martin haar aanreikte.

‘Dat ligt helemaal aan jezelf, liefje’, antwoordde Martin. Hij draaide zich om en pakte zijn eigen beker. ‘Ik zal onze relatie hoe dan ook bijsturen. Als jij de prijs hiervoor met je billen moet betalen, dan moet dat maar. Afgezien daarvan… je hebt heerlijke billen!’

Ze keken elkaar aan en namen een slok koffie. Beiden zochten naar geruststelling dat alles OK was. De frons van Kim veranderde in een ontspannen, warme glimlach. Martin wist meteen dat het goed zat. Hij zat lekker in zijn vel. Hij genoot van de rol als heer des huizes. En ook Kim zat lekker in haar vel. Ze genoot van het gevoel dat er op haar gelet werd.

Hun gesprek verliep ontspannen. Ze genoten van de koffie en van elkaar. Dat was in jaren niet voorgekomen. Ze waren weer een stap verder in hun nieuwe start. Ze gebruikten woorden, die ze jarenlang niet gebruikt hadden. Toen het tijd was voor Martin om naar zijn werk te gaan, pakte hij beide bekers en zette ze weer op het nachtkastje. Hij leunde voorover en nam Kim in zijn sterke armen. Kim smolt in zijn armen.

‘Ik hou van je, Kim’, zei Martin. En met een laatste kus voegde hij eraan toe, ‘Een lief meisje zijn vandaag. Tot vanavond’.

Martin stond op, pakte de bekers en liep naar de deur. Hij had helemaal geen zin om weg te gaan. Kim slaakte een diepe zucht. Ze wilde dat hij bij haar zou blijven.

‘Waarom zeg je dat, Martin?’, vroeg ze terwijl ze hem nakeek.

Martin draaide zich om. ‘Wat zei ik dan?’, vroeg hij.

‘Je zei dat ik een lief meisje moest zijn vandaag’, antwoordde Kim met een verwarde blik.

Hij glimlachte. ‘Dat zei ik omdat ik wil dat je het meisje bent, waarvan ik weet dat je het heel goed kunt zijn. En als dat niet zo is….’, hij wachtte even. ‘Dan blijven we daar net zolang aan werken tot het wel het geval is, of niet?”.  Kim bloosde.

‘Wat wil je vanavond eten?’, vroeg ze zachtjes.

Martin glimlachte. ‘Waarom rijdt je niet even langs de slager? Dan gaan we vanavond barbecuen. Ik zal je wel helpen’. Hij gaf haar een knipoog. ‘Ik kom direct na het werk naar huis. Mocht er iets zijn dan kun je me gewoon bellen. Tot vanavond’.

‘Dag, liefste’, zei Kim toen Martin de kamer uit liep.

Kim bleef zo nog lang zitten. De tranen stonden in haar ogen. ‘Ik hou van hem’, fluisterde ze, ‘en ik geloof dat hij ook echt van mij houdt’.

De werkdag van Martin begon met het opstarten van het ene en het afsluiten van een ander project. Hij delegeerde een aantal werkzaamheden zodat hij de woensdagochtend vrij kon nemen. Tijdens de lunch pleegde hij een aantal telefoontjes om het aanstaande tripje naar de caravan te regelen. Hij deed wat bankzaken en reed bij de juwelier langs. De middag was gevuld met besprekingen, het sorteren van een wat paperassen die zich op zijn bureau opgestapeld hadden en het plegen van een aantal telefoontjes. Toen het vijf uur was, was hij blij dat hij alles af had. Het was een vruchtbare dag geweest.

Op hetzelfde moment rondde Kim het huishoudelijk werk af en de was die ze zondag had willen doen. Dankzij de nieuwe levensstijl van Martin was er de dag ervoor niets was gebeurd, behalve dat hij haar had voorgehouden dat ze beter bij de les moest blijven en wat de consequenties zouden zijn als ze zou verzaken… Over het algemeen een flink pak op haar blote billen?! De gedachte alleen al maakte dat ze ineen kromp. Gedurende de ochtend had ze regelmatig voorzichtig over haar zere billen gewreven. Ze slaakte regelmatig een diepe zucht. Maar er verscheen ook regelmatig een glimlach op haar gezicht als ze eraan dacht hoe toegewijd en veeleisend Martin geworden was. Een pak op haar bips krijgen was verschrikkelijk, maar de liefde die aangewakkerd was, voelde weldadig. En ze vond het effect dat dit had op hun seksleven geweldig.

Toen het huis schoon was en de was opgevouwen in de kast lag, maakte Kim een boodschappenlijstje en ging naar de supermarkt. Toen ze thuiskwam ruimde ze de boodschappen op. Toen ze op haar horloge keek bedacht ze zich dat ze Tineke moest bellen voor de vergadering van die middag. Het telefoontje was snel gepleegd. Ze ging zich verkleden en werkte haar make-up bij. Toen ze haar broek aantrok, wreef ze voor de zoveelste keer over haar bips. Ze keek de hele dag uit naar het moment dat Martin thuis zou komen. ‘Jij bruut!’,  zei de met een boosaardige grijns. “Ik hou van hem… en hij houdt ook van mij’.

Tineke stond al in de hal van het restaurant te wachten toen kim arriveerde. Ze liepen naar de vergaderruimte om de boel klaar te zetten voor de rest zou arriveren.

‘Ik heb iemand nodig die donderdag de honneurs kan waarnemen, Tineke. Martin en ik gaan woensdagochtend naar de camping’, zei Kim, terwijl ze vergaderstukken op de tafel legde.

Tineke keek haar verbaasd aan. “Dat meen je niet. Dat kan helemaal niet. Uitgesloten. Zeg Martin maar dat jullie volgende week wel gaan’.

‘Ik geloof niet dat dat kan. Ik heb hem al gezegd dat ik een hele drukke week heb. Maar hij zei geen mitsen en maren te willen horen. Ik denk dat Martin alles al gepland heeft. Hij wil er geen woord meer over horen.

Tineke moest er hard om lachen. ‘Sinds wanneer stelt Martin zich zo streng op? Zeg hem maar dat jullie niet eerder kunnen gaan dan na de bijeenkomst van donderdagavond’.

‘Dat zit er niet in, Tineke. Hij wil absoluut op woensdagochtend vertrekken. Het is een behoorlijke rit naar de camping en hij wil er nog voor het donker zijn. We gaan dus al vroeg weg. We vertrekken dus op woensdag.

‘Jeetje, mina, Kim.. Jij hebt immers altijd het laatste woord. Je kunt hem zo om je vinger winden als je wilt. Dat doe je altijd. Ben je dat verleerd, of zo?’, vroeg Tineke met een  

‘Oh, kom op, Tineke. Je moet me helpen. Hoe dan ook, ik moet vandaag al het huishoudelijk werk afhebben om mijn partner tevreden te stellen en klaar kan zijn voor vertrek op woensdag, zoals me opgedragen is’.

Tineke moest er heel hard om lachen.

‘Wat is er zo grappig aan?’, vroeg Kim en zette haar handen in haar zij.

‘Ik hoor je praten, maar ik geloof er helemaal niks van’, antwoordde Tineke.

‘Houd toch op. Martin en ik hebben al veel langer problemen. We hebben afgesproken nog een ultieme poging te wagen ons huwelijk te redden om te voorkomen dat we voor de rechter belanden voor een scheiding. Ik vraag je dus als mijn vriendin, wil je me helpen”, vroeg kim met een smekende blik.

‘Je meent het geloof ik, he?’, vroeg Tineke vol ongeloof.

‘Ja, ik meen het serieus. Kun je iemand vinden die voor me in kan vallen?’, vroeg Kim nogmaals.

‘Natuurlijk Kim. Ik neem het wel van je over. En als ik het zelf niet kan, schakel ik wel een van de andere dames in. Maak je maar geen zorgen, en vat mijn pushen niet verkeerd op. Ik ben alleen een beetje verbaasd’, voegde Tineke eraan toe.

‘Ik weet zelf ook niet wat me overkomt, Tineke. En tegelijkertijd ben ik helemaal opgewonden over ons aanstaande tripje. Het is lang geleden dat Martin en ik iets samen gedaan hebben. Ik weet niet eens hoe ik me moet gedragen. Maar ik ben vast van plan er helemaal voor te gaan’.

Toen Kim na de vergadering thuiskwam trok ze als eerste andere kleren aan. Haar gedachten maakte overuren. Ze merkte dat ze er naar uitzag dat Martin weer thuis was. Aan de andere kant maakte ze zich zorgen dat er weer iets zou gebeuren dat aanleiding zou zijn om haar over de knie te leggen.

Omdat ze er niet eens aan wilde denken, nam Kim een douche en trok een wijd vallende jurk aan met een satijnen BH-tje eronder. Een onderbroekje deed ze niet aan. ‘Dat doet momenteel veel te zeer’, besloot ze. Ze wreef voorzichtig over haar billen. Kim deed een paar makkelijk zittende sandalen aan en liep terug naar de badkamer om haar haren te borstelen en make-up op te doen. Toen deze laatste zaken geregeld waren, was ze klaar om haar partner te begroeten.

De minuten tikten langzaam voorbij, maar uiteindelijk reed Martin de oprit op. Kim stond hem in de deuropening op te wachten. Ze waren beiden blijk elkaar weer te zien.

‘En… hoe gaat het met mijn meisje’, vroeg Martin met een kus op haar wang en een tik op haar billen.

‘Het gaat prima’, zei Kim met een glimlach. ‘En jij?’.

‘Helemaal goed, schatje’, antwoordde Martin.

Kim liep achter hem aan naar de studeerkamer, waar hij zijn koffertje neerzette en de inhoud van zijn zakken op het bureau legde. Toen hij zich omdraaide zag hij tot zijn verrassing dat zijn vrouw achter hem stond. Hij glimlachte en pakte haar gezicht in zijn handen. Hij kuste haar alsof ze elkaar in weken niet gezien hadden. Ze lieten hun handen over elkaars lichaam gaan. De kus was gepassioneerd. De kus was iets waar ze beiden hard aan toe waren.

‘Ik heb de hele dag aan je gedacht’, zei Martin toen hij zijn adem teruggevonden had. Kim glimlachte.

‘Grappig. Ik heb ook de hele dag aan jou gedacht’, antwoordde ze.

Terwijl hij haar in zijn armen hield, vroeg hij, ‘En vertel eens, ben je vandaag een lief meisje geweest?

‘Oh, liefje! Ik ben vandaag heel erg lief geweest’, antwoordde ze met een brede grijns.

‘Goed, daar wil ik dan vanavond alles over horen’, zei Martin een beetje plagend. Hij trok haar stevig tegen zich aan. Hij reikte naar beneden en klopte haar op haar billen. ‘Hmmm… geen onderbroekje . Dat voelt lekker’. Kim bloosde.

‘Het doet nog een beetje zeer. Het voelt beter wanneer ik geen onderbroek aan heb’, gaf ze toe. Martin glimlachte en bleef haar zachtjes op haar bips slaan.

‘Verdorie, wat heb ik je gemist vandaag, meisje!’ voegde hij eraan toe terwijl hij haar stevig tegen zich aan bleef drukken.

De avond verliep prima. Ze vertelden elkaar wat ze die dag gedaan hadden en spraken over hun aanstaande reisje. Martin gaf haar in zijn rol van heer des huizes een aantal opdrachten wat er ingepakt en klaar moest staan de volgende avond. Hij zou ze dan in de auto zetten als hij thuis was van het werk.

‘Je wordt behoorlijk bazig’, plaagde Kim.

‘Je zult pas ervaren wat bazig is als ik je vanavond een pak op je blote billen geef’, plaagde hij terug.

Het was lang geleden dat Martin en Kim het zo gezellig met elkaar gehad hadden. Ze voelden zich net een paar verliefde pubers. En hoe verder de avond vorderde, hoe meer zin ze kregen er woensdag met zijn tweeën op uit te trekken. Al snel was het tijd om naar bed te gaan.

‘Ik ga de deuren op slot doen, schatje. Waarom ga jij je niet klaar maken om naar bed te gaan? Ik zal je nog een van die fameuze massages geven, als je daar zin in hebt’, zei Martin en gaf haar een klap op haar billen.

‘Oh, oh, oh… liefste, alsjeblieft’, smeekte Kim terwijl ze een luchtsprong maakte.

‘Het spijt me schatje. Ik vrees dat ik helemaal geobsedeerd geraakt ben van die hemelse billen van je. Je moet er maar aan wennen. Dat heb ik ook gedaan!’, zei hij met een boosaardige grijns, terwijl hij haar tegen zich aan trok. Ze kusten elkaar. Toen stuurde Martin haar met een tikje op haar billen richting slaapkamer.

‘Als je het mij vraagt, ben jij er veel te snel aan gewend geraakt’, zei Kim met een pruillip. Ze wreef over haar bips. Ze keek hem uitdagend aan. Hij wilde haar bij haar arm pakken, maar ze maakte dat ze uit de voeten kwam.

‘Jij hebt je daarnet in de nesten gewerkt, jongedame’, riep Martin haar na. Als antwoord hoorde hij alleen haar giechelen. Martin grijnsde. ‘Deze levensstijl bevalt me wel’, zei hij in zichzelf toen hij de deuren op slot draaide.

Toen Martin de slaapkamer instapte, had ze haar kleren uitgedaan en haar meest sexy nachthemdje aangetrokken, maar had geen broekje aangedaan. Hij zag hoe ze het licht aan zijn kant van het bed aandeed. Toen ze zich omdraaide moesten beiden lachen. Er werd geen woord gesproken. Ze liepen naar elkaar toe, omhelsden elkaar en kusten.

‘Ik hou van je, schatje’, fluisterde Martin terwijl hij haar in zijn armen hield.

‘Ik hou ook van jou’, antwoordde Kim. Er ging een huivering door haar heen.

‘Hm’, zei Martin zachtjes, met een diepe en erotische stem. ‘Volgens mij heb je het koud. volgens mij moet ik je eens op gaan warmen, vooral die billen van je’. Hij grinnikte hardop.

‘Liefje, zullen we even serieus blijven. Ik ben de hele dag erg braaf geweest. Echt waar’, smeekte ze.

Martin grijnsde opnieuw zijn tanden bloot.

‘Een braaf meisje, huh!’. Hij pakte haar hand en legde die op het meest privé plekje van zijn lichaam. ‘Ik zou zeggen dat je de hele avond al een stout meisje bent. Ja… heb je door dat je me in een lastig parket gebracht hebt? Maar hoe dan ook, als je het zo koud hebt, dat je constant staat te rillen, moet ik je eerst maar een verwarmende massage geven om te zorgen dat je ontspant. En daarna geloof ik dat ik je maar een goodgirl spanking moet geven’.

Kim trok haar hand niet terug, zoals Martin verwachtte. In plaats daarvan begon ze hem te strelen. Martin slaakte een zucht van genot.

‘Jij kleine ondeugd’, steunde hij.

Martin kuste haar gepassioneerd. Ze liepen naar het bed. Het kussen en strelen ging door. Niet lang daarna lag het nachthemdje van Kim op de vloer vlak naast de kleren van Martin en lagen de twee uitgebreid te knuffelen. Uiteindelijk ging Martin op de rand van het bed zitten.

‘Blijf liggen, meisje!’, zei hij streng. Hij liep naar haar kaptafel en pakte een flesje massageolie.

‘Het is tijd voor je massage’, verklaarde hij. En daarna is het tijd voor een pak op je billen!’. Hij keek Kim lachend aan en zij kreeg kippenvel over haar hele lichaam.

‘Oh, kom op, liefste’, smeekte Kim. ‘het doet nog zo zeer. En ik ben echt heel lief geweest. Kunnen we in plaats daarvan niet lekker vrijen?’

‘Oh, dat doen we ook. Vertrouw me nu maar, schatje. En als ik me niet vergis zullen we vrijen zoals we nog nooit eerder gedaan hebben. Maar eerst een pak op je billen’, zei Martin met een boosaardige grijns.

De spieren in haar onderbuik trokken samen en ze raakte opgewonden. ‘Wat gebeurt er toch met me? Ik wil helmaal geen pak op mijn bips. Aan de andere kant kan ik niet wachten’.

‘Oh’, kreunde Kim luid.

Martin begon haar rug in te smeren. Hij boog zich voorover en kuste haar oor. ‘Ontspan je maar, schatje. Ik zal je geen pijn doen… Ik zal je op alle mogelijke manieren verwennen’. Hij gaf haar nog een kus en begon toen haar rug, billen en benen te masseren.

Kim was in de zevende hemel. De handen van Martin verrichten wonderen met haar lichaam. Na een poos bracht Martin een flinke laag massageolie op haar billen aan. Zijn masserende hand maakte draaiende bewegingen en gleden af en toe door haar bilspleet. Kim trok opgewonden haar spieren samen. Martin glimlachte. Zijn vingers geleden steeds dieper tussen de benen van Kim. Ze kreunde van genot.

‘Hmmmmm’, zei Martin hardop. ‘Ik geloof dat mijn meisje het naar haar zin heeft’. Zijn vingers beroerden haar klitje en verdwenen in haar vagina. ‘Oh ja… mijn meisje is heel opgewonden’. Martin bleef doorgaan tot Kim haar hoogtepunt bereikte.

Hij haalde zijn handen van haar lichaam en stond op om de lakens aan zijn kant van het bed recht te trekken. Hij ging zitten en zei Kim dat ze zonder zeuren en tegenspreken over zijn knie moest komen liggen.

‘Het is tijd voor een pak op je billen, schatje. Je hebt een dergelijk pak slaag al heel lang nodig.’, zei Martin terwijl hij haar op haar linker bovenbeen klopte.

Kim was bang… niet voor Martin. Ze was bang voor deze nieuwe vorm van billenkoek die haar te wachten stond. De angst stond op haar gezicht af te lezen. Martin nam haar in zijn armen en trok haar tegen zich aan. Ze kusten elkaar.

‘Ik ga je geen pijn doen, liefje. Ik zal je liefhebben, zoals dat hoort. Ja, natuurlijk doet een pak op je bips zeer… maar het genot wat je daarna zult ervaren, zal ongekend zijn’.

Ze keken elkaar onderzoekend aan. Martin gaf haar een kus op haar mond.

‘Vertrouw me maar’. fluisterde hij.

Er verscheen een traan in haar ooghoek. Even later rolde deze over haar wang. Ze glimlachte voorzichtig. “Ik vertrouw je’, fluisterde ze.

Martin kuste de traan weg. Mooi zo, meisje’.

Kim ging over zijn schoot liggen. Zijn sterke hand begon te masseren om haar te kalmeren. Terwijl hij haar billen masseerde, gaf hij haar af en toe een klets op haar billen. Af en toe gleed zijn hand naar haar schouders om deze te masseren. Langzaam begon het lichaam van Kim te ontspannen.

Toen het pak op de billen begon, waren de klappen zachtjes en zat er lange tijd tussen de klappen. Kim ademde snel en Martin stelde haar gerust door te zeggen dat het allemaal goed kwam. Hoe langer de billenkoek echter duurde, hoe harder de klappen werden en hoe sneller ze neerkwamen. Op een gegeven moment begon de bips van Kim de klappen onbewust tegemoet te komen.

Martin liet zijn hand weer onder haar buik verdwijnen en vond haar klitje. Kim kreunde van genot. Martin begon zelfs nog harder te slaan. En Kim reageerde met een explosief orgasme zoals ze nog nooit eerder ervaren had.

Martin liet in zijn verhaal deze details achterwege. Ze waren niet nodig. Tom had ze niet nodig om zich voor te kunnen stellen wat er precies voorgevallen was. Martin vervolgde zijn verhaal.

Toen Martin zich niet langer kon bedwingen, hield het pak slaag op. Man en vrouw bedreven gepassioneerd de liefde tot een heftig orgasme volgde. Totaal uitgewoond lagen ze in elkaars armen, hun benen ineen gestrengeld. Martin fluisterde lieve woordjes tegen Kim. Daarnaast gaf hij nog wat aanvullende instructies van wat moest gebeuren voor ze op vakantie gingen.

‘Ik wil dat je morgen voor gaat zitten en een lijstje opstelt van alle dingen die dwars liggen in onze relatie. Je kunt bovenaan zetten dat je € 3500,= euro van onze spaarrekening gehaald hebt zonder er iets van te zeggen’. Kim haalde diep adem. Ze wilde iets zeggen maar Martin legde zijn vinger op haar lippen. ‘Nee, nee, nee, liefje. Je hoeft nu niets uit te leggen. We zullen dit bespreken als we op de camping zijn. We zullen het hebben over alle dingen die weggepoetst moeten worden, voor we weer helemaal opnieuw kunnen beginnen’. Martin gaf haar een kus op het puntje van haar neus en vervolgde, ‘Laat alsjeblieft niets achterwege… ik wil complete eerlijkheid’.  

‘Oh, Martin. Dat betekent toch niet dat je me op mijn billen gaat geven… zoals je gisteren gedaan hebt?’, piepte Kim.

‘Dat weet ik nog niet. Waarschijnlijk wel ja. We moeten nog de nodige sta in de weg wegwerken. Maar ik wil uiteindelijk dat we meer momenten in onze relatie zullen beleven als vanavond en minder zoals gisteravond’. Martin trok zijn vrouw dicht tegen zich aan. ‘Vertrouw me maar. Vertrouw me alsjeblieft. Ik vind het veel leuker om je een erotisch pak op je bips te geven, dan je een pak slaag te geven voor straf. Maar als we echt een nieuwe start in onze relatie willen maken, dan is het echt noodzakelijk dat we het verleden goed af kunnen sluiten’.

Er viel een stilte. Martin hoopte dat hij zijn hand niet overspeeld had. En Kim zat vol gemengde gevoelens. Toen ze uiteindelijk in zijn armen begon te ontspannen, fluisterde ze, ‘Ik zal de lijst maken… en ik zal me niet verzetten tegen je besluit’. Ze legde haar hoofd op haar borst. ‘Ik hou van je’, fluisterde ze.

Martin glimlachte. ‘Ik hou ook van jou, liefje’. Toen vielen beiden in slaap.

En ze eindigde het eerste deel van het verhaal wat Martin aan zijn buurman Tom vertelde. Maar het verhaal ging verder. Het viel Tom op dat Martin het fijn vond dat hij zijn verhaal met iemand kon delen. En hij vond het prachtig om te zien, hoe het leven van een toffe peer als Martin zo ten goede veranderde.

En zo gebeurde het dat op een mooie dag als deze een paar alledaagse vrienden uit een alledaags dorp niet ver van jouw alledaagse huis staat een alledaags verhaal met elkaar deelden.

Toen Katy op keek van haar bureau werd haar aandacht naar de achtertuin getrokken. Ze reikte over de boeken heen om het raam open te zetten. Een koele bries waaide naar binnen en streek langs haar blote bovenarmen. Katy glimlachte. Een prachtige blauwe lucht en temperaturen van een graad of 17, lieten haar naar buiten verlangen. De koele lucht bleef haar uitnodigen toen deze naar binnen waaide.

Katy wist daarentegen dondersgoed dat ze eerst iets af te maken had. De gedachte alleen al maakte dat ze weer naar haar bureaublad keek. Er ging een rilling door haar heen en ze voelde haar billen onaangenaam branden. Ze zette zich weer aan het werk om het af te kunnen hebben voor het tijd was haar medicijnen in te nemen en op bed te liggen, voor Tom kwam controleren.

Tom was al een poos druk bezig in de garage. Ze hadden samen ontbeten nadat Katy om een uur of negen was opgestaan. Toen ze wakker werd, was Tom daar met een kop thee, een glas water en haar medicijnen.

Tom kuste haar op haar wang en wenste haar goedemorgen.

Katy klom voorzichtig uit bed. Haar billen waren nog behoorlijk pijnlijk. Toen ze op haar benen stond, keek ze Tom lachend aan.

‘Wel goed, geloof ik, liefje. Maar het doet nog flink zeer’, gaf ze toe terwijl ze over haar bips wreef en een gekke bek trok. ‘Ik zal me eerst eens eventjes opknappen’, voegde ze er aan toe. ‘Ik voel me behoorlijk brak. Maar niet erger als anders, geloof ik. Maar goed, meestal knap ik aardig op van een kop thee en een warme douche. Ze keek naar de kop thee die Tom voor haar neergezet had en glimlachte.

“Dank je, liefje’.

‘Graag gedaan’, antwoordde hij.

Hij spreidde zijn armen om Katy voor een knuffel uit te nodigen. Geen van beiden zei iets. Ze genoten van de warmte van het lichaam van de ander. De grote handen van Tom wreven over haar rug. Hij kuste haar in de nek. Zij legde haar hoofd op zijn schouder.

‘Iemand heeft mijn T-shirt gestolen’, fluisterde ze.

‘Dat was mij ook al opgevallen’, fluisterde Tom terug. ‘Maar het bevalt me wel, hoe je er nu uitziet’. Hij liet zijn handen zakken en wreef over haar blote billen.

‘Hm, dat dacht ik wel’, antwoordde ze. Ze wreven over elkaars rug.’Volgens mij zou je nudist zijn, als je daar de kans toe kreeg’, zei Katy.

‘Daar kon je wel eens gelijk in hebben. Hoe weet je dat eigenlijk?’, antwoordde Tom en sloeg haar plagend op haar bips.

‘Weet je dat niet? Iedereen weet het. De hele buurt heeft her er over. Je kunt dat niet geheim houden’, plaagde Katy terug. ‘Echt niet’. Haar rechterhand gleed naar beneden en gaf hem een tik op zijn met een spijkerbroek bedekte billen.

Tom keek Katy aan. Hij lachte zijn tanden bloot en bracht zijn lippen naar haar mond voor een lange, gepassioneerde kus. Katy smolt in zijn armen. Ze bracht haar handen naar voren en begon zijn overhemd los te knopen. Toen ze een stapje achteruit deden om adem te halen, liet ze het overhemd van zijn schouders glijden.

‘Waar denk jij mee bezig te zijn, jongedame?’, grinnikte Tom.

‘Ik kijk even naar je overhemd’, zei Katy en liet het hemd op de grond glijden. Haar handen maakten zijn riem los en deed zijn broek naar beneden.

Tom barstte in lachen uit. ‘Je wilde toch naar mijn overhemd kijken?’

‘Je shirt zag er goed uit. En nu kijk ik even naar je broek’, antwoordde ze schalks.

‘He, he, he…’, zei Tom en pakte Katy’s handen. ‘Voor iemand die brak is, ga je erg voortvarend te werk, jongedame’.

Er verscheen een vastberaden grijns op het gezicht van Katy. Ze legde haar hoofd op zijn borst. Ze bewoog een eindje naar rechts en nam zijn tepel tussen haar tanden.

‘De mist is aardig opgetrokken… sinds jij verschenen bent’, mompelde Katy.

‘Katy!’, riep Tom.

‘Hmmmm’, klonk het terwijl ze op zijn tepel bleef knabbelen.

‘Verdorie meid. Wat doe je toch met me?’, bracht hij moeizaam uit.

‘Hm, hm’, antwoordde Katy.

‘K..katy… Katy, kijk me aan’, kreunde hij wanhopig.

‘Ik ben druk bezig, liefje. Is er wat?’, vroeg Katy terwijl ze met een duivelse grijns omhoog keek.

Tom slaakte een zucht van verlichting, maar vervolgens werd de aanval op zijn linkertepel geopend. ‘Oh, oh, oh’, riep Tom. ‘Ik zal jouw eens flink onder handen nemen, jongedame!’, zei hij terwijl hij Katy naar achter duwde, hetgeen de pijn nog heftiger maakte.

Katy grijnsde.

‘Wat zou je zeggen van een flink pak op je blote billen, meisje?’, vroeg Tom met een opgetrokken wenkbrauw. De grijns van Katy werd nog breder.

‘Ben ik helemaal voor te vinden, zolang het maar een goodgirl spanking is’, antwoordde ze. ‘Maar ik moet eerst plassen’, voegde ze eraan toe. Ze duwde Tom aan de kant en haastte zich naar de badkamer.

‘Kom eens even terug, jongedame’, zei Tom streng.

‘Dat kan niet. Ik moet heel nodig. Maar ik ben zo terug’.

Toen ze terugkwam verwachtte ze dat Tom zijn overhemd weer aangetrokken zou hebben. In plaats daarvan zat hij op de rand van het bed. Hij hield het glas water in zijn hand en de pillen die hij eerder meegebracht had.

‘Neem deze maar even in’, zei hij en gaf de medicijnen aan Katy.

‘Tot uw orders!’, giechelde Katy.

Toen Katy het glas water leeg gedronken had en draaide zich naar Tom. Toen pas zag ze dat hij zijn schoenen en sokken uitgedaan had. Zijn riem en zijn broek waren nog steeds open en zijn overhemd lag nog steeds waar zij deze neergegooid had. Ze keek hem aan en zag een brede grijns.

.’Kom jij maar eens hier, jongedame’, zei hij en wees naast zich naar de grond.

Katy zette grote ogen op. Ook bij haar verscheen een brede grijns. Ze ging naast Tom staan. Hun ogen bleven op elkaar gericht. Toen ze op de aangewezen plaats stond, trok Tom haar over zijn schoot.

‘Ik had niet verwacht dat je al weer zo snel over mijn knie zou liggen, meisje. Ik wil nooit van je horen dat ik mijn mannelijke plichten verzaak’, zei Tom terwijl hij haar recht legde. Langzaam begon hij over haar billen te wrijven. Zijn vingers gleden tussen haar benen en hij voelde dat ze nat was.

‘Oh, schatje’, zei hij. ‘Ik geloof dat je hard aan een beetje aandacht toe bent’.

Nog voordat Katy kon antwoorden, liet hij zijn hand op haar blote bips neerdalen.

Tom was voorzichtig omdat haar billen de laatste dagen al heel wat te verduren gehad hadden. Hij realiseerde zich heel goed dat zij niet veel zou kunnen hebben en dat ze alleen maar een goodgirl spanking wilde. Zijn linkerhand verdween onder haar buik en zocht naar haar klitje. De goodgirl spanking en zijn strelingen brachten haar bijna onmiddellijk naar een hoogtepunt. Tom grinnikte, ‘Wat houd ik toch verdomd veel van je, schatje!’

De goodgirl spanking ging gewoon door. Katy kwam nog een keer klaar. Toen ze weer een beetje op adem was, hielp Tom haar omhoog. Hij ging naast haar staan en begon de rest van zijn kleren uit te trekken. Katy hielp hem.

Ze bedreven langzaam en intens de liefde. Het was heerlijk. Uiteindelijk lagen ze uitgeput in elkaars armen.

‘Je bent een klein duiveltje’, fluisterde Tom in haar oor terwijl ze op haar buik lag. Ze voelde zich helemaal uitgewoond. Tom sloeg zachtjes op haar billen. ‘Kun je vandaag nog wel zitten?’, vroeg hij.

‘Hm… dat weet ik niet zeker, liefje. Maar ik zal het wel overleven’, antwoordde ze lachend. Ze had haar ogen dicht. ‘Maar ik moet zeggen dat dit een pare zere billen dubbel en dwars waard geweest is. Dank je wel, liefste’.

Tom wreef over haar rug met zijn ene hand, terwijl hij leunde op de elleboog van zijn andere arm. Hij kuste haar schouder. ‘Graag gedaan, schatje. Heel graag gedaan!’, antwoordde hij.

Een paar minute later ging hij rechtop zitten en zei, ‘Jij moet wat gaan eten, schatje. Je hebt net je medicijnen ingenomen…’ Hij gaf haar een tik op haar billen om haar in beweging te zetten.

‘Ik weet het, liefje. Ik zal eerst een boterhammetje gaan eten en daarna ga ik onder de douche. Kom jij mijn rug inzepen?’, vroeg ze ondeugend.

Tom moest hard lachen.

‘Ik weet niet of ik je bips zolang met rust kan laten tot je weer fatsoenlijk kunt zitten, meisje. Verbazingwekkend wat een pak op de billen wel niet allemaal kan veroorzaken…’, zei Tom. ‘Ik zal het goed met je maken. Ik ga een broodje voor je maken. En als je het op hebt, gaan we samen onder de douche. Daarna zal ik een omelet voor je maken. Als je je eten op hebt kun je mooi je dagboek nog even bijwerken voor het weer tijd is om te gaan rusten.

Katy kreunde. Ze was bang dat Tom de in de grote achterstand met betrekking tot haar dagboek reden zou vinden om weer in actie te komen. Ze had zich nog zo voorgenomen het dagboek bij te werken voordat er consequenties gesteld zouden worden. ‘Maar daar was het nu te laat voor’, dacht ze bij zichzelf.

Katy pakte haar pen op en dacht aan de heerlijke ervaring van die ochtend. Ze keek weer naar buiten. Het was geen pretje om op de bureaustoel te moeten zitten, maar Katy concentreerde zich op haar opdracht en begon te schrijven. De tijd tikte door en wee haar billen als Tom binnen zou komen en zou zien hoe ze maar wat te dagdromen.

Katy trok een pijnlijke grimas toen ze ging verzitten. Haar billen brandden. ‘Je moet schrijven, meid’, zei ze hardop. ‘Je moet de buitenlucht in, maar met meest van alles… je moet zien dat je van deze verdomde stoel af komt’.

‘Shht, Katy!’, zei ze tegen zichzelf. ‘Dat was op het randje. Je zei ‘verdomde’. Maar goed dat Tom het niet kan horen. En nu schrijven, jij!’, sprak ze zichzelf vermanend toe.

En zo verliep de ochtend van een alledaags stel uit een alledaags dorp, ergens vlakbij waarbij jij woont.

De duisternis in de slaapkamer ban Katy en Tom werd verbroken door een nachtlampje op he dressoir. Het waren porseleinen roze rozen met groene lampjes. Katy liet het dag en nacht branden, ze vond de effecten die het maakte schitterend. Zelfs Tom vond het prettig dat het niet helemaal donker was in de kamer, voor het geval hij wakker werd. Het zorgde ervoor dat hij Katy kon zien en kon zien hoe zijn hand over haar naakte lichaam dwaalde. Voor Katy was het handig omdat ze de badkamer kon vinden zonder hem wakker te maken.

Katy deed haar ogen open. Ze had last van haar lichaam. Ze wachtte even voor ze voorzichtig begon te bewegen. Toen ze zware adem van Tom hoorde, slaakte ze zelf ook een diepe zucht. Toen ze naar hem keek zag ze dat hij op zijn buik lag te slapen met haar gezicht van haar afgewend.

‘Gelukkig’, dacht Katy. ‘Misschien dat ik hem niet wakker maak… althans nog niet. Ze verlegde voorzichtig haar benen in een andere positie, in de hoop dat de pijn weg zou trekken. Nadat ze een paar minuten tevergeefs gewacht had tot de pijn zou verminderen, draaide Katy op haar andere zij. Ze deed haar ogen dicht. Er rolden tranen over haar gezicht van de pijn in haar hoofd, rug en schouders.

Ze bleef weer een paar minuten liggen en concentreerde zich op haar ademhaling en probeerde te ontspannen. Maar ook nu kwam er geen verlichting. Voorzichtig geen ze zitten. ‘Oh, mijn God’, dacht ze bij zichzelf en haalde diep adem. Haar billen waren al even pijnlijk als de rest van haar lichaam. Ze stond voorzichtig op en hoopte vurig dat Tom niet wakker zou worden. Ze stond stokstijf en wachtte even. Tom bewoog ook niet. Voorzichtig liep ze bij het bed vandaan.  

Katy sloop naar de badkamer, deed de deur achter zich dicht en knipte het licht aan. Ze ging op het toilet zitten om te plassen. Daarna waste ze haar handen. Ze pakte de pijnstillers uit het medicijnkastje en nam een Ibuprofen®. Omdat ze wist dat het een half uurtje zou duren voor het ging  werken, draaide ze de douche aan. Toen het water de juiste temperatuur had, stapte ze onder de straal. Toen ze er een keer onder stond, draaide ze de temperatuur zo hoog als ze maar kon verdragen. Ze draaide zich om zodat het water over de achterkant van haar hoofd, haar schouders en haar ruggengraat liep. Katy voelde hoe de warmte de pijn langzaam begon te verdrijven.

Op het zelfde moment voelde ze hoe haar lichaam ontspande. Het was wel zo dat haar billen begonnen te branden alsof Tom haar zojuist een pak op haar blote bips had gegeven. Katy zette haar armen tegen de muur om haar evenwicht te bewaren. Ze begon weer te huilen door de ondraaglijke pijnen in haar lichaam.

Toen het water te warm werd op een bepaalde plaats, draaide Katy een beetje. Ze bleef zo een half uur staan, tot zowel het warme water als haar tranen op waren. Ze draaide de kraam dicht en stapte onder de douche vandaan.

Haar hele lichaam, met uitzondering van haar gezicht was vuurrood. Katy droogde zich stevig af met een ruwe handdoek. Haar vingers en tenen waren helemaal gerimpeld door het water. Ze pakte nog een handdoek om haar haren mee af te drogen. Vervolgens haalde ze er een kam door heen om de klitten eruit te halen. Zo moest het maar even, later op de ochtend zou ze d’r haar wel gaan wassen en beter uitkammen.

Katy hing beide handdoeken over de douchedeur. Ze liep naar de wastafel, pakte de bodylotion en liep in de richting van de deur. ‘Ik ben ervan overtuigd dat Tom nu wel wakker zijn. En als hij dat nog niet is, dan zal ik hem maar netjes wakker maken zoals ik beloofd heb’.

Ze deed de deur pas open nadat ze het licht uit gedaan had. Ze bleef even staan om haar ogen aan het donker te laten wennen. Ze zag dat Tom zich omgedraaid had, maar hij lag nog steeds te slapen. Katy liep naar heb bed, legde de bodylotion op haar kussen en kroop op het bed.

Voorzichtig kroop ze in de richting van Tom. Ze sloeg haar been over de zijne, zodat het tussen zijn benen kwam te liggen. Ze bleef even stil liggen. Tom kreunde instemmend.

Katy pakte de bodylotion en haalde het dopje eraf. Ze deed een dot lotion in haar linkerhand. Ze wachtte even tot de lotion de temperatuur van haar lichaam had aangenomen. Ze schoof dichter naar Tom en begon zijn gespierde rug in te smeren. Er verscheen een glimlach op haar gezicht. Ze vond het even fijn hem te masseren als wanneer hij dat bij haar deed.

‘Hmmmmm’, kreunde hij instemmend, toen Katy de lotion aanbracht. ‘Dat voelt lekker. Schatje’, zei hij en slaakte een diepe zucht.

Tom draaide zijn gezicht naar Katy zonder zijn bovenlichaam te verplaatsen. Hij genoot van de massage. Katy deed nog meer lotion op haar hand en ging door met masseren. Haar hand gleed over zijn rug in de richting van zijn billen. Ze gaf er een paar tikjes op en boog zich voorover om hem te kussen.

‘Ik ben blij dat het lekker is, liefje’, antwoordde Katy. Ze deed nogmaals lotion op haar hand , wachtte tot het warm was en ging door met haar werk. Ze legde haar hoofd op zijn schouder terwijl haar handen bleven masseren.

Tom genoot van haar aanrakingen en de stilte. Het viel hem op dat ze nat haar had. Zonder het te hoeven vragen, wist hij dat ze een douche genomen had. Hij keek op de wekker en zag dat het half drie was. Katy had weer een zware nacht, wist hij.

‘Kom hier, schatje’, zei hij, ‘geef me de lotion eens aan? Het is jouw beurt. Hij pakte de lotion aan en schoof het laken van haar lichaam. Zij duwde het kussen aan de kant. Het viel op de grond. Katy legde haar hoofd op het laken en keek naar Tom.

Tom schoof naar het hoofdeinde van het bed. Op zijn elleboog leunend begon hij Katy te masseren. Zijn sterke handen wisten feilloos alle pijnlijke plekjes op haar lichaam te vinden. Hij nam er alle tijd voor en kneedde alle spanning uit haar spieren. Af en toe gaf hij haar een kusje op haar lichaam.

‘Hoelang ben je al wakker, schatje?’ vroeg Tom toen hij goed en wel begonnen was.

‘Lang genoeg om al het warme water op te maken’, antwoordde Katy.

Er volgden nog meer vragen, tot Tom ervan overtuigd was dat ze hem niets op de mouw spelde. Hij drukte haar op haar hart dat er geen reden te bedenken was om hem niet wakker te maken.

‘Ik ben blij dat je me wakker gemaakt hebt, Katy’, legde hij uit, ‘het houdt in dat ik je niet onmiddellijk over de knie hoef te leggen’. Hij gaf haar een paar liefdevolle tikjes.

‘Ik geef het grif toe, liefje, het doet inderdaad nog zeer’, zei Katy. Ze liet haar stem een toon zakken en voegde eraan toe, ‘Het spijt me dat je me de laatste tijd zo vaak op mijn billen hebt moeten geven’. Katy haalde diep adem, en er ging een huivering door haar lichaam.

‘Ik weet het, schatje… ik weet het. Hopelijk zal alles snel ten goede keren en zul je weer snel de oude zijn’. Tom boog zich naar haar toe en kuste haar schouder. ‘Waarom ga je niet even op je buik liggen? Ik wil ook nog wat andere plekjes op je lichaam masseren’, zei hij met een glimlach.

Katy kreunde en de spieren in haar onderbuik trokken samen bij het horen van die woorden. Er ging opnieuw een huivering door haar lichaam. Ze lachte naar Tom en zei, ‘Probeer je mij nu te versieren? Heb je me daarom zo lekker gemasseerd?’

Tom gromde. Een diep gegrinnik volgde toen hij haar plagend begon te kussen. Zijn hand gleed over haar billen en verdween tussen haar benen…

Het knuffelen en zoenen ging nog een hele tijd door. Tom nam hierbij de initiatieven. Hij wilde niet dat Katy dat zou doen. Dat was een ander spelletje dat ze graag speelden. En Tom had er last van dat Katy zoveel pijn had. Hij wilde haar op iedere mogelijke manier beschermen. Bovendien vond hij het heerlijk om het lichaam van zijn vrouw te strelen. Hij hoopte dat Katy zich door zijn fysieke aandacht zou realiseren dat hij er helmaal voor haar was.

‘Mag ik mijn hoofd op je borst leggen, net zoals wanneer we samen naar de muziek luisteren, liefje?’, vroeg Katy.

‘Natuurlijk schatje, zal ik anders wat muziek opzetten?’, vroeg hij.

‘Daar had ik nog niet eens aan gedacht’, zei Katy. Ze gaf hem een kus op zijn wang. ‘Zullen we anders naar de woonkamer gaan om daar naar muziek te luisteren?’

‘Dat lijkt me niet een goed idee, schatje. Ik wil dat je gewoon in bed blijft. Bovendien heb ik een heel ander idee bij muziek’, zei hij terwijl hij haar aankeek.

‘Ik wist het! Ik wist dat het niet bij seksuele avances zou blijven’, riep Katy grinnikend.

Tom boog zich voorover en kuste haar in de hals. Kusjes waar ze altijd van moest gillen. Hij wist dat als hij met haar bleef spelen, ze spoedig moe genoeg zou zijn om weer in slaap te vallen. Ook al omdat ze een pijnstiller had genomen zou het vast niet lang duren voor ze in slaap zou vallen.

‘Liggen blijven, jongedame, ik ben zo terug’, zei hij terwijl hij opstond. Tom trok het laken, dat door hun activiteiten op de grond gegleden was, weer over Katy heen.

‘Dank je’, zei Katy en ging met beide armen boven haar hoofd op haar buik liggen. Haar kussen lag nog steeds op de vloer. Even dacht ze het te pakken, maar ze besloot dat ze veel te lekker lag. In plaats daarvan deed ze haar ogen dicht en luisterde naar de geluiden die Tom aan het maken was.

Tom pakte een CD en zette de muziek aan. Toen hij weer in bed stapte viel de ontspannen blik op het gezicht van Katy hem op. Hij ging op zijn rug liggen en schoof dicht tegen Katy aan. Hij liet zijn linkerarm naar beneden glijden en legde deze op de linkerbil van Katy. Hij liet de achterkant van zijn rechterpols op zijn voorhoofd rusten. Hij haalde diep adem en keek naar Katy. Langzaam liet hij de lucht ontsnappen. Katy en Tom lagen van de klanken van de muziek te genieten.

 Even later kwam Katy omhoog. Ze rustte op haat onderarmen en keek Tom aan. Hij stond op het punt om weg te doezelen. Ze glimlachte. Tom draaide zijn hoofd en keek haar van onder zijn onderarm aan. Met zijn andere hand begon hij zachtjes op haar bips te slaan.

‘Wat doe je?’, vroeg Tom streng. ‘Ik dacht dat je naar de muziek lag te luisteren. Het is de hoogste tijd dat je gaat slapen’.

‘Ik wil helemaal niet slapen. Ik ga veel liever jou verleiden’, zei Katy die dicht tegen hem aan ging liggen.

Tom grinnikte.

‘Dacht je dat?’, vroeg hij toen Katy haar linkerbeen over het zijne legde.

‘Niet bewegen. En niets zeggen’, fluisterde ze. Dat liet Tom zich geen twee keer zeggen. Hij vond het heerlijk als Katy dit deed.

‘Oh, jeetje. Ik geloof dat je er al helemaal klaar voor bent’, giechelde Katy.

‘Katy!’, gromde Tom. Katy haar onderbuik trok samen. ‘Je bent een echte deugniet. En ik ben altijd klaar voor je’, zei hij, ‘je bent een bijdehandje, wist je dat?’ Hij sloeg zij arm om haar heen en drukte haar aan zijn borst’.

‘He, he, he, ik had hier het initiatief’, protesteerde Katy.

‘Dat klopt, maar nu neem ik het over. Had je maar op moeten schieten’, zei Tom en trok Katy tegen zich aan. Hun kus was gepassioneerd en duurde lang. Toen hij haar losliet draaide Tom Katy voorzichtig op haar rug. Niet lang daarna, zag ze het gezicht van Tom boven zich, terwijl hij langzaam haar lichaam binnendrong.

Tom merkte dat haar lichaam slap was. Het voelde anders aan als normaal. Hij bedreef zachtjes de liefde met haar. Katy smolt in zijn armen. Ze genoot hoe hij met haar vrijde, zelfs toen hij naar beneden tastte en in haar zere billen kneep… en vooral van het orgasme wat volgde.

‘Ik hou van je’, fluisterde Katy. Ze was helemaal uitgeput van hun liefdesspel.

‘Ik hou ook van jou, liefje… heel veel!’, fluisterde Tom terug. Hij gaf haar een kus op haar wang. ‘Denk je dat je nu zult kunnen slapen? Of moeten we verder gaan? Ik kan vast nog wel iets bedenken’.

Tom grinnikte en Katy lachte terug.

‘Het laatste waar ik nu zin in heb, is een pak op mijn bips, liefje. Ik zal zo wel in slaap vallen’, voegde ze er aan toe.

‘Draai je eens om, schatje. Ik wil je nog even masseren. Dat helpt vaak wel’, droeg hij haar op. Katy twijfelde even. Maar toen ze zijn ogen zag glinsteren, wist ze dat hij haar niet zou gaan slaan.

Katy draaide op haar buik.

De grote had van Tom gleed van haar net tot haar knieën. Hij kuste har op haar schouder, voorhoofd en af en toe op haar wang…. Ondertussen bleef zijn hand wrijven. Beiden vielen niet voor vier uur in slaap. Katy als eerste. Tom volgde niet lang daarna.

Een uur later werd Katy wakker van een bonkende pijn in haar hoofd. Het was nog steeds donker en Katy wist dat het nog geen tijd was om op te staan. Maar omdat ze niet langer kon blijven liggen zonder Tom wakker te maken, gleed Katy uit bed. Ze pakte haar ochtendjas van de stoel en haastte zich naar de badkamer voor ze doorliep naar de keuken.

Katy zette een ketel water op het vuur. Ze hoopte dat een kop thee haar lichaam wat zou ontspannen. Vervolgens zette ze koffie voor Tom.

‘Tom zal zo ook wel wakker worden’, zei ze tegen zichzelf. ‘Ik hoop niet dat hij boos wordt’.

Ze ging naar de woonkamer en zette een muziekje op. De kranten van Tom lagen nog steeds over de vloer. Ze pakte ze op. Niet lang daarna zag de kamer er weer uit om door een ringetje te halen.

Ze liep terug naar de keuken. Onderweg laadde ze de was over van de wasmachine naar de droger. Ze deed een nieuwe was in de machine en zette beide apparaten aan.

Toen maakte ze kop thee en ging achter de computer zitten om haar mail te bekijken. Er waren veel berichten die ze moest beantwoorden, maar ze had barstende hoofdpijn.

‘Dat doe ik straks wel’, hield ze zichzelf voor.

Ze sloot de computer af en pakte haar dagboek. Ze schreef een paar regels terwijl ze haar thee dronk. Gefrustreerd stond ze op en schold op zichzelf omdat ze zo ver achter lag met schrijven.

‘Dat doe ik straks wel’, zei ze.

Ze liep naar de bank. Pakte een deken en ging leggen. Ze vouwde de deken om haar benen en probeerde een comfortabele houding te vinden.

‘Oh…’, zuchtte ze  en besefte zich dat ze de sterke arm van Tom om zich heen miste .

Katy draaide. Katy woelde. Ze zat een poosje rechtop en begon het ritueel vervolgens opnieuw. Toen ze voor de derde keer op haar buik ging liggen en haar armen boven haar hoofd strekte, lukte het.

Katy viel in slaap.

Tom werd wakker en taste naast zich, maar vond het bed leeg. Hij kwam onmiddellijk overeind en zette zijn voeten op de vloer. ‘Katy!’, riep hij. Toen er geen antwoord kwam, keek hij op de wekker. Het was half zes. Tom zette het alarm af, die stond op zes uur. Normaal ging de wekker voor zes uur, maar Tom had besloten dat nu hij niet naar het werk hoefde, dat hij tot zes uur zou blijven liggen. Er waren de nodige klussen die hij wilde doen. Een van de eerste dingen was de camper van Piet ophalen. Hij had gedacht de camper te kunnen halen en om acht uur terug te zijn. Nog voor Katy wakker zou worden.

Tom liet zijn vingers door zijn haar glijden. Hij haalde diep adem en kwam langzaam omhoog. Toen hij rechtop stond, rekte hij zich uit. Hij pakte zijn broek en trok deze aan. Tom besloot eerst naar de badkamer te gaan en daarna te kijken waar Katy gebleven was.

Toen hij in de keuken kwam, zag hij onmiddellijk dat Katy thee gezet had. Hij liep naar de koffiepot. Een glimlach brak door toen hij zag dat Katy al koffie voor hem gezet had. Toen hij naar de woonkamer liep, horde hij de wasmachine en de droger draaien.

‘Die boef! Ze is zo eigenwijs als wat’, dacht hij zij zichzelf.

Toen hij de woonkamer binnen stapte, stopte hij even en nam de omgeving eens goed in zich op. Het bureaulampje brandde. De muziek stond aan. En Katy lag in de haar bekende houding op de bank. Tom kon zich maar amper beheersen om haar niet in zijn armen te nemen, haar de mantel uit te vegen, haar te beschermen, vast te houden, lief te hebben…

In plaats daarvan draaide hij zich om en liep terug naar de keuken. Schonk zichzelf een kop koffie in en liep naar buiten om de krant te halen. Poes kwam er direct aanrennen.. Kat en baasje begroetten elkaar. Tom krabbelde over haar kop.

Terug in de keuken, gaf Tom de kat zijn eten. Hij pakte zijn koffie en de krant en voegde zich bij Katy. Hij knipte het licht naast zijn luie stoel een en maakte het zich gemakkelijk. Hij zat vol gemengde gevoelens. Hij wist niet goed of hij Katy een uitbrander moest geven omdat ze stiekem uit bed gekropen was, of dat hij het maar beter over zijn kant kon laten gaan. Tom realiseerde zich dat Katy een gevecht met haar lichaam leverde. Omdat hij niet goed wist wat ze allemaal moest doorstaan, had hij geen zin om hier de nodige spanning aan toe te voegen.

Ook al lag Katy te slapen, Tom kon zien dat het een erg onrustige slaap was. Hij kon niets anders doen, dan hopen en bidden dat ze snel weer beter zou zijn. Zijn gedachten schoten alle kanten aan, van het heden, naar verleden, naar toekomst. Er brak een glimlach door toen hij terugdacht aan hun liefdesspel van die nacht.

Toen Katy wakker werd, waren de gordijnen open. De dag was kennelijk zonder haar begonnen. Ze keek door het raam en zag de vogels bij het vogelhuisje. Haar gedachten gingen terug  naar de tijd dat ze het huisje had gekregen.

‘Wat een prachtige voetafdrukken!’, herinnerde ze zich met een glimlach.

Zonder zich te bewegen bleef ze kijken naar de vogels die bij het huisje bezig waren. Ze hadden het maar druk. Het leek erop dat Mama vogel de kleintjes aan het voeren was. Katy moest lachen toen een grote vogel arriveerde.

‘Dat moet de vader zijn’, dacht ze bij zichzelf. Terwijl ze lag te kijken, verdween de hele wereld om zich heen.

Toen Tom met zijn duim over haar wang wreef, slaakte Katy een diepe zucht.

‘Het spijt me, schatje’, zei Tom, ‘ik wilde je niet laten schrikken’.

‘Ik hoorde je niet komen. Ik ben bang dat ik heel ver weg was met mijn gedachten’, antwoordde Katy. Ze ging rechtop zitten om plaats te maken voor Tom. Hij ging zitten en spreidde zijn armen uitnodigend voor zijn vrouw. Katy trok haar benen op en nestelde zich in de armen van Tom. Hij sloeg zijn arm om haar heen en zij legde haar hoofd op zijn schouder.

“En wat heb je allemaal te vertellen, vanmorgen?’, vroeg Tom.

Katy grinnikte en vertelde hoe ze naar de vogeltjes in het huisje had liggen kijken. Tom gaf haar een knuffel en een kus op haar voorhoofd. Ze praatten een hele poos over de vogels. Toen vertelde Tom wat hij van de week nog allemaal van plan was, maar het ging nog het meest over de gezondheid van Katy. Het was een goed gesprek.

Katy was ervan overtuigd geweest dat Tom haar een pak op haar billen zou geven zodra hij wakker zou worden en zou ontdekken dat zij niet meer in bed lag. Maar in plaats daarvan wilde hij precies weten waarom ze uit bed gestapt was. Toen ze alles uitgelegd had en al zijn vragen beantwoord had, voelde Tom zich een stuk beter.

‘Ga ik nu een pak op bips krijgen?”, vroeg Katy verdrietig.

‘Nee, Katy… ik zal je geen pak slaag geven… tenminste niet voor vanavond. Weet je nog? Weet je nog van ons spelletje?’, vroeg Tom. Katy trok haar neus omhoog, deed haar ogen dicht en kreunde.

‘Ik begrijp nu waarom je uit bed gegaan bent’, ging hij verder. ‘Er is geen reden om je daarvoor op je billen te geven. Maar je hebt me niet wakker gemaakt’. Er viel een korte stilte. Katy opende haar ogen om Tom aan te kijken. Ze keken elkaar onderzoekend aan.

‘Ik denk dat je wel door hebt dat dat nummer drie is. Op deze manier komt er nooit een einde aan het spel, Katy’, zei Tom en gaf haar een kus op haar wang.

Katy kreunde nog eens, maar gaf verder geen commentaar. Tom gaf haar nog een knuffel en veranderde toen van onderwerp. Hij wilde niet dat Katy geobsedeerd zou raken door het spelletje. In plaats daarvan vertelde hij dat hij de camper op had gehaald toen zij lag te slapen. Hij zei dat hij de camper straks in zou pakken, zodat ze er het weekend mee weg konden, als de gezondheid en het gedrag van Katy het toe zouden laten.

Katy keek hem hoopvol aan.

‘Ik zou het heerlijk vinden om het weekend weg te gaan. Wat zullen we ons vermaken’, begon Katy. ‘Ik weet dat ik me om gezondheidsredenen rustig moet houden. Ik zal mijn best doen, liefje. En jij kunt me daarbij helpen’. Ze legde haar hoofd op zijn schouder.

‘Dat is wat ik ook dacht, schatje’, antwoordde Tom, ‘als we beiden ons best doen, dan zou het moeten kunnen. Hij gaf Katy nog een knuffel en stelde voor dat ze gingen ontbijten.

De rest van de dag verliep uitermate plezierig. Katy nam een uitgebreid bad en Tom ruimde de keuken op.

Katy ging een dutje doen in de woonkamer en Tom ging naar de garage. Af en toe ging hij even bij zijn vrouw kijken.

Katy beantwoordde haar e-mail en schreef een paar berichtjes op het forum. Toen Tom binnenkwam, gaf hij haar een kus op haar voorhoofd, een klap op haar bips en verdween naar de badkamer om zich te douchen.

Katy vouwde de was op en borg ze in de kast en schreef een stuk in haar dagboek. Tom las het dagboek van Katy en stuurde haar vervolgens naar bed.

Katy maakte de lunch klaar. Tom keek toe en kon zijn handen bijna niet thuishouden.

Samen deden ze een dutje toen ze het eten op hadden.

Toen Katy wakker werd, merkte ze dat Tom al opgestaan was.

‘Hm…, nu begrijp ik wat hij bedoeld met lege handen’, dacht ze. ‘Wat voelt het leeg als hij niet naast me ligt’.

Katy stond op en ging Tom zoeken. Ze keek in alle kamers. Als hij niet in huis was, dan zou hij wel in de garage zijn. Maar daar was hij ook niet en zijn auto was ook weg. Katy draaide zich om en liep verdrietig het huis weer in.

Ze voelde zich verloren.

In het huis aangekomen besloot ze maar iets te gaan doen om wat afleiding te hebben. ‘Tom zal vast snel weer thuis zijn’, hield ze zichzelf voor terwijl ze het bureau opruimde.

‘Ach, stel je niet zo aan’, zei ze hardop nadat de frustraties toenamen.

‘Je bent een schatje’, zei Tom toen hij de kamer binnen wandelde. ‘Je bent mijn schatje’, voegde hij eraan toe. Met een brede grijns liep hij naar Katy en hield haar een rode roos voor. Hij boog zich naar haar toe en gaf haar een kus op haar mond.

Katy glimlachte en bloosde. Ze keek van de roos naar Tom en wist niet wat ze moest doen.

‘Dank je wel, liefste’, fluisterde ze uiteindelijk. Ze rook aan de roos en legde hem voorzichtig op het bureau. In een beweging sloeg ze haar armen om zij nek. Ze begon te huilen.

Tom hield haar stevig beet en wiegde haar heen en weer.

‘Wat is er loos, meisje? Vanwaar die tranen?’, vroeg Tom zachtjes. ‘Dat kan niet het gevolg zijn van een enkele roos’.

‘Oh liefje, ik miste je zo. Ik wist niet waar je was. Ik heb overal gezocht… en ik wist niet wat ik moest doen toen ik je niet kon vinden’, snikte Katy.

Tom moest lachen.

‘Ik ben er weer, schatje. Ik ben even naar het dorp geweest om boodschappen te doen. Ik dacht dat ik vanavond maar eens moest koken’.

Hij hield Katy een eindje van zich af en keek naar haar betraande gezicht. Hij veegde ze weg en gaf haar een kus op haar vochtige wang.

Hij keek haar aan en vroeg, ‘Heb je de medicijnen wel ingenomen die ik samen met een briefje op het aanrecht gelegd had?’

‘Nee. Ik heb geen briefje gezien. En ik denk dat ik de medicijnen vergeten ben nadat ik jou gezocht heb’, antwoordde Katy.

Tom trok zijn schouders omhoog en haalde diep adem. Hij trok zijn wenkbrauw omhoog en ademde langzaam uit. Zijn schouders zakten naar beneden. Zonder een woord te zeggen pakte Tom haar hand en nam haar mee naar de keuken.

‘Daar liggen je medicijnen, jongedame. En hier is mijn briefje’, zei Tom. Hij pakte een glas uit de kast en vulde die met water. ‘Katy, je moet je niet zo druk maken over kleine dingetjes. Ik was maar heel even weg. Ik zal nooit ver weg gaan. Dat beloof ik je’.

Ze gaf Tom het lege glas nadat ze haar medicijnen ingenomen had en keek vervolgens naar de vloer. Tom pakte haar kin en deed haar hoofd omhoog, zodat hij haar gezicht kon zien.

‘En nu ga jij je klaar maken voor het bed, jongedame. Ik wil dat je daar blijft liggen tot ik je roep. Ik ga ondertussen iets te eten klaar maken. Nadat we gegeten hebben gaan we een filmpje kijken wat ik gehuurd heb en gaan we weer verder met ons spelletje’. Tom wachtte even of Katy misschien nog een weerwoord zou hebben Toen dat niet het geval was, gaf hij haar een kus op haar neus. ‘Goed zo, meisje!’

Tom draaide zich om en leunde tegen het aanrecht. Hij trok Katy tegen zich aan. Zij grote handen gingen op en neer, terwijl zijn lippen op haar voorhoofd bleven rusten. Toen ging hij verder.

‘Katy je moet niet zo streng voor jezelf zijn. Je hebt je opgewonden over niets en de belangrijke zaken vergeten’, fluisterde Tom. Hij hield haar vast tot ze ophield met trillen.

‘Gaat het weer?’, vroeg hij.

‘Ik denk je wel, liefje’, antwoordde Katy.

Tom draaide haar om en dirigeerde haar met een klap op haar billen richting woonkamer. Toen ze in de deuropening stilhield en over haar schouder naar achter keek, trok hij zijn wenkbrauw op en keek haar vragend aan.

‘Ik moet mijn roos nog in het water zetten, liefje’, zei ze.

‘Maak je maar geen zorgen over die roos, schatje, daar zorg ik wel voor. Ga jij nu maar naar bank’, zei hij en zette zijn woorden krachtbij met een hoofdbeweging’. Katy glimlachte en maakte dat ze uit de voeten kwam.

Een later zaten Tom en Katy samen op de bank. Katy’s roos stond in een vaasje op het bijzettafeltje. De dvd stond aan en ze hadden beide een bord op schoot. Ze lieten het zich heerlijk smaken.

‘Dank je wel’, zei Katy toen Tom haar bord aanpakte.

Tom nam de vaat mee naar de keuken en waarschuwde Katy te blijven zitten waar ze zat. Katy grinnikte. Toen Tom terug kwam was de film afgelopen. Hij pakte Katy bij haar hand en trok haar mee.

‘En nu naar bed, jongedame’, zei Tom streng toen ze de slaapkamer binnenliepen. ‘Ga jij je maar klaar maken, dan doe ik de deuren op slot. Als ik terugkom hebben we nog iets af te handelen’.

‘Oh, Tom’, jammerde Katy.

‘Niet doen, schatje. Ik waarschuw je’, zei Tom. ‘Je weet zo langzamerhand toch wel hoe het spel gespeeld wordt?’

‘Maar ik vind het helemaal geen leuk spelletje’, pruilde Katy.

‘Dat weet ik wel. En toch speel je de hoofdrol. En als je het komende weekend weg wilt, dan zul je het spel moeten spelen’.

‘Hè, verdomme!’, mompelde Katy. Onmiddellijk schoot Tom’s hand uit en gaf haar een harde klap op haar bips’.

‘Auw!’, gilde Katy.

‘Ik denk dat het een slecht idee is nu dergelijk taalgebruik te bezigen, jongedame. Gedraag je! Ik ben zo terug’.

Katy liep naar de badkamer om zich klaar te maken om naar bed te gaan. Ze poetste haar tanden en nam uitgebreid de tijd om haar haren te borstelen. “geen enkele reden om haast te maken omdat stomme spelletje te spelen’, hield ze zichzelf voor. Ze legde de haarborstel in het laatje. Ze deed haar handen naar achter en wreef over de plek waar Tom zo-even zijn hand neer had laten komen.

‘Verdomme, ik haat dit!’, zei Katy. Ze draaide het licht uit en liep de slaapkamer binnen.

Ze botste bijna tegen Tom aan.

‘Dat heb ik gehoord, jongedame. Zo te horen ben je druk aan het solliciteren naar een toetje bovenop wat je toch al te wachten staat’, zei Tom en trok zijn wenkbrauw op.

‘Ach toe, Tom’, jammerde Katy. Houdt dit dan nooit op?’

‘Wilde jij er het weekend nog op uittrekken, jongedame?’, vroeg Tom.

‘Dat weet je best’, antwoordde Katy.

‘Mooi! Dan doen we dat als ik vind dat je gedrag verbeterd is. En die beoordeling is aan mij. En tot die tijd, loopt het spel gewoon door!’ Tom liep naar het bed, ging zitten en wenkte Katy naar zich toe.

Katy realiseerde zich niet dat Tom heel goed wist waar haar behoefte lag. Hij wist dat Katy een pak op haar bips nodig had, maar hier absoluut geen zin in had. Hij legde haar over de knie. Hij trok haar bovenlichaam dicht tegen zich aan en klemde haar benen onder de zijne. Voordat Katy iets kon zeggen, had hij haar billen bloot gemaakt. Hij haalde zijn rechterhand van haar heup.

‘Ik zal mijn hand gebruiken voor de gevolgen van het spelletje. Vervolgens gebruik ik de paddel voor de extra’s die je verdiend hebt’, zei hij en begon op haar billen te slaan.

‘Extra’s? Paddel? Oooooh… Auw!’, gilde Katy.

Tom gaf geen antwoord en begon haar minutenlang flink op haar bips te slaan. Hij was vastbesloten tot de kern van de zaak door te dringen en dat lukte hem aardig. Katy lag vanaf de eerste klap over zijn schoot te worstelen. Tom begon haar te ondervragen. Het gesprek viel niet mee voor Katy. Ze gaf er de voorkeur aan op zijn schoot te zitten wanneer zij praatten, niet om er overheen te liggen.

Tom sloeg behoorlijk door. En iedere klap hield Katy flink bij de les. Ze deed haar best zich niet te verzetten. Maar haar billen deden nog behoorlijk pijn van een dag eerder. Maar haar inspanningen waren tevergeefs. Ze lag meer te kronkelen als anders.

Tom voelde de spanningen in haar lichaam. Hij wist dat ze nog gevoelig was van de vorige keer en hield daar rekening mee. Hij had aandacht voor de reeds aanwezige blauwe plekken. En toch was hij vastbesloten haar een flink pak op haar blote billen te geven, zodat ze weer bij de les was. Maar ze ontspoorde steeds verder en Tom was vast van plan dat een halt te roepen… en dat deed hij.

Toen Tom ophield met slaan, gloeide zijn rechterhad en deed pijn. Net zoals de arme billen van Katy. Katy huilde hete tranen en wilde in de armen van Tom wegkruipen. Maar toen ze overeind probeerde te komen, hield hij haar op haar plaats. Hij wreef over haar rug om haar te kalmeren.

‘Niet zo snel, jongedame. We zijn nog niet klaar’, zei hij. ‘Als je er klaar voor bent en me netjes vraagt, dan maken we het af en mag je bij mij op schoot komen zitten’.

‘Oh, liefje. Het doet zo zeer. Ik wil je armen om me heen voelen’, huilde Katy. ‘Moet ik echt die extra ook nog krijgen?’

‘Was dat taalgebruik van je nodig? Zeker nadat ik je gewaarschuwd had?’, luidde zijn wedervraag.

Katy kreunde. Ze wist dat ze er niet onderuit kwam. Haar billen brandden al zo verschrikkelijk. Als ze niet veel dieper in problemen zou komen, zou ze heel hard ‘Verdomme!, verdomme!. Verdomme!’, achter elkaar roepen. Maar Katy wist dat dit tot heel veel problemen zou leiden. In plaats daarvan snikte ze een verzoek aan Tom om haar alsjeblieft de rest te geven.

Tom deed het laatje van het nachtkastje open. Hij haalde zijn favoriete eiken paddel tevoorschijn, en zei Katy dat ze tien extra zou krijgen. En hij voegde eraan toe dat als Katy doorging met haar onwelvoeglijke taal, hij de volgende keer de dosis zou verdubbelen.

‘Tien!’, galmde het door het hoofd van Katy.

Toen Tom nummer een liet neerdalen, gilde Katy het uit. Bij zes vocht ze als een leeuw om van zijn schoot weg te komen. Dus gaf hij de laatste vier heel snel achter elkaar. Katy bleef slap over zijn schoot liggen.

Tom liet haar een hele poos liggen nadat de laatste klappen waren neergedaald. Ze gilde en huilde onafgebroken. Hij wreef over haar rug, klopte op haar bips en gaf haar kusjes. Tom vond dit een onaangename klus om te verrichten. Zijn hart huilde, maar hij voelde de spanning uit het lichaam van Katy wegtrekken. Toen was hij gerustgesteld omdat hij wist dat hij goed gehandeld had.

Meer dan een uur later, kwam Katy tot rust, op een enkele snik na. Toen Tom goed naar haar gezicht keek, zag hij dat ze in slaap gevallen was. Hij bleef naar haar zitten kijken. Toen zijn armen stijf begonnen te worden, tilde hij Katy voorzichtig op en legde haar op haar eigen kant van het bed.

Katy ontwaakte voldoende om op haar buik te draaien toen Tom haar instopte. Hij gaf haar een kus op haar voorhoofd. ‘Ik hou van je schatje. Ga maar lekker slapen. Ik ben bij je. En als je wakker wordt, mag je niet vergeten mij ook wakker te maken’.

‘Goed, liefje. Ik hou ook van jou’, fluisterde Katy en viel weer in slaap.

Katy Lag bijna de hele nacht in de armen van Tom, op haar linkerzij en met haar been over zijn been geslagen, of in de lepeltjes houding met Tom zijn arm om haar heen. Toen Katy voor het eerst tegen hem aankroop dacht hij dat ze wakker was. Maar hij kwam er al snel achter dat ze diep in slaap was. Hij hield haar de hele nacht in zijn armen. Katy werd pas om negen uur ’s ochtends wakker.

En zo verliep weer een dag van een alledaags stel uit een alledaags dorp, vlakbij jouw alledaagse huis, daar ben ik van overtuigd.

Toen ze op de kant stond met het touw van de kano in haar hand, zag Annie hoe Tom en Katy wegreden. Ze voelde verdriet opkomen. Sinds Katy ziek was hadden ze maar weinig tijd met elkaar doorgebracht.

‘He, wat heb ik hier een hekel aan. Breng haar alsjeblieft snel weer hier, Tom’, fluisterde ze zachtjes.

‘Wat zei je, Annie? Had je het tegen mij?’, zei Tom toen hij over de steiger nabij kwam.

‘Ik had het tegen mezelf, Wouter… ik deed een wens’, zei Annie.

‘En wat wenste je? Dat Tom en Katy het weekend weer langskomen?’

‘Ja, dat klopt’, antwoordde Annie verdrietig. Ze ging op haar knieën zitten om het touw vast te knopen. Ze had het in haar handen sinds Katy afscheid van haar genomen had.

‘Wacht eens even, niet zo snel, nog niet vastmaken. Wij kunnen toch nog een stukje varen, schatje? Het is zo’n prachtige avond. We moeten het er van nemen, zolang het nog kan. Over een paar dagen moeten wij ook weer naar huis’, legde Wouter uit.

‘Ik weet het niet, liefje. Ik denk dat ik maar liever naar de camper ga om de boel op te ruimen’, antwoordde Annie, terwijl ze met het touw speelde.

Wouter boog zich voorover en nam het touw van zijn vrouw over. Hij sloeg zijn arm om haar heen en trok haar even dicht tegen zich aan. ‘Kop op, meisje, laat je stemming nu niet bederven. Mocht het je wat opvrolijken, Tom zij dat als het even kan, hij Katy en de kinderen het weekend meeneemt hier naar toe’.

Annie keek verrast op. ‘Echt waar, liefje? Meen je dat?’, vroeg ze.

‘Luister goed, Annie… reken er nu niet teveel op. Het hangt helemaal van Katy af. Tom vertelde dat het niet zo heel goed gaat de laatste tijd. Ze slaapt slecht. Ze eet slecht. Ze is vaak kortaf tegen hem. Tom heeft het idee dat Katy niet eens weet wat ze allemaal doet.

Toen hij de bezorgdheid in de ogen van Annie zag, ging Wouter verder, ‘Tom heeft de komende weken vrij van zijn werk genomen. Ik weet niet eens of Katy hiervan op de hoogte is. Als hij erin slaagt om Katy onder controle te houden, inclusief die buien van haar, dan zullen ze het weekend wel komen’.

Annie sloeg haar armen om de nek van Wouter en gf hem een dikke knuffel. ‘Oh dank je wel, liefje, dank je wel!’, riep ze uit.

Wouter moest zijn best doen om zijn evenwicht te bewaren. ‘Voorzichtig, meisje. We vallen samen in het water als je zo blijft duwen’. Wouter verstevigde zijn grip om haar middel. Eén krachtige beweging en ze stonden beiden rechtop.

‘Ik wil niet zwemmen, maar een stukje varen!’, grinnikte hij.

‘Meen je het echt, dat er een kans is dat Tom en Katy het weekend terug komen?’, vroeg Annie met twinkelende ogen. Wouter glimlachte. Hij vond het heerlijk om zijn vrouw zo te zien.

‘Ja, schatje. Ik meen het. Tom denkt niet dat Piet zijn camper momenteel nodig heeft. Hij zal proberen of hij deze een paar dagen kan lenen. Hij neemt ook contact op met de kinderen. Tom heeft een grote tent met alles erop en eraan. Hij dacht deze wel te kunnen lenen’.

Annie sloeg haar armen nog een keer om de nek van Wouter. Hij genoot van haar aandacht en gaf haar een dikke knuffel.

‘Nu, wat zeg je? Zullen we nog een stukje varen?’, vroeg hij bedrukt.

Annie moest er hard om lachen. ‘Natuurlijk, liefje. Ik wil dolgraag nog een keer’.

Annie vond het zelf ook heerlijk om het water weer op te gaan. ‘Je hebt helemaal gelijk, weet je. Het is inderdaad een heerlijke avond. Annie stond op de steiger en keek over het water.

Wouter maakte het touw los, pakte de hand van Annie en hielp Annie in de boot. Binnen een ommezien zat het echtbaar weer in de kano. Beide genoten ze van de rust. Het was een van de momenten die ze zich nog lang zouden herinneren.

Toen ze later terugkwamen op de camping ruimden ze alles nog even netjes op. Wouter had het vuur al uitgemaakt toen ze met Katy en Tom gingen varen, dus de rest was in een ommezien geklaard.

‘Ben je klaar om de camper in te gaan?’, vroeg Wouter haar.

‘Ik denk het wel. Katy en ik hebben de rest allemaal al gedaan’, antwoordde Annie.

‘Mooi zo. Wij hebben per slot van rekening nog iets af te handelen samen’, zei Wouter streng.

Ze liepen samen naar de camper. Annie legde de paddle op het nachtkastje. Wouter nam hem er hand en ging zitten. Hij wachtte geduldig tot Annie zich klaargemaakt had. Vervolgens legde hij over de knie voor een flink pak op haar billen. Daarna volgde een dikke knuffel. Alles was vergeven en vergeten.

Zo ging het leven van een alledaags stel uit een alledaags dorp in een alledaagse situatie.

Het onrustige bewegen van Katy achterop de quad was de reden dat Tom de motor stilzette. ‘Kom er eens even af, schatje’, zei hij. De geschrokken blik van Katy toverde een glimlach op zijn gezicht.

‘Nee, ik zal je niet opnieuw over de knie leggen, Katy, zei Tom toen hij haar hielp met afstappen. Katy klom voorzichtig van de motor. Ze was stijf en haar bips deed zeer. Haar handen schoten meteen naar achteren en begonnen verwoed over het zitvlak van haar spijkerbroek te wrijven.

‘Oh, Tom, ik denk niet dat ik ooit nog fatsoenlijk kan zitten’, jammerde ze. Tom lachte en deed zijn jasje uit.

‘Oh ja, dat kun je wel hoor. Zo voelt het op dit moment even. En geloof het of niet, ik heb je niet eens zo hard geslagen als ik normaal wel doe. Het is het gevolg van meerdere pakken op je billen, meisje’, zei Tom geruststellend. Hij vouwde zijn jasje op en legde het op de plaats waar hij gezeten had.

‘Laten we eens kijken of het beter gaat als je voor me zit’, legde hij uit. Je kunt achterover zitten en tegen mij aan zitten, je kunt ook voorover hangen en je aan het stuur beet houden. Mijn jasje zal je wat steun geven… niet veel, maar beter dan niets.

Katy keek Tom glimlachend aan toen hij zijn verhaal afstak. Ze ging voorovergebogen zitten. De rest van de rit was nog steeds niet erg comfortabel, maar ze zat een stuk beter nu ze voor Tom zat in plaats van achter hem.

Tom kroop dicht tegen haar aan. Hij kuste haar in haar hals toen ze op een vlakker stuk van het pad reden. Zijn aandacht zorgde dat Katy zich al snel een stuk beter voelde.  

Tom bleef doorgaan tot ze begon te giechelen. Toen ze hem zei op te houden, ging hij weer rechtop zitten. Zijn plagerijtje zorgde ervoor dat de aandacht van Katy even van haar zere billen afgeleid werd. Tom voelde hoe de spanning langzaam uit haar lichaam verdween. Hij wist dat ze er tegenop zag Wouter en Annie weer onder ogen te komen, nu ze zo onverwacht verdwenen waren.

Na een poos reed de quad de camping op en kon Katy eindelijk van de motor afstappen. Staan was momenteel een stuk comfortabeler dan zitten, dacht ze bij zichzelf. Toen Katy hem zijn jas aangaf, keek Katy hem aan en lachte.

‘Dank je wel voor alles, liefje. Het was een prachtig mooi plekje daar aan het beekje. Ik hoop dat we er nog eens terugkomen om op herhaling te gaan…’ Ze zweeg even. ‘alleen hoop ik dat het dan spannender en opwindender zal zijn’.

Tom grijnsde. Zijn ogen glinsterden. ‘Afgesproken, meisje’, zei hij en boog zich naar haar toe om haar te kussen. Zijn knuffel werd gretig in ontvangst genomen. Het kleine kusje en de tik op haar bips lieten haar weten dat het weer helemaal goed was tussen hen.

‘Ik hou van je, liefje’, fluisterde Katy terwijl haar ogen zich met tranen vulden.

‘Ik ook van jou, schatje! Ik ook van jou! Laten we nu opschieten voordat de kok boos wordt’.

Katy pakte hem bij zijn hand. De borst van Tom zwol op toen hij diep adem haalde. Hij gaf haar een knipoog. Hand in hand liepen ze over de camping om zich bij hun vrienden te voegen.

‘Goed dat jullie er weer zijn! Ik heb net het vlees op de barbecue gelegd’, zei Wouter toen Katy en Tom bij het kampvuur kwamen zitten. Annie was bezig de tafel te dekken.

‘We hebben ons best gedaan zo snel mogelijk terug te zijn, maatje’, antwoordde Tom.

‘Dat weet ik toch, makker. Ik plaagde je maar wat. Ik hoorde jullie aankomen, daarom hebben het vlees op de barbecue gelegd’, Wouter porde in het vuur om het gloeiende houtskool beter te verspreiden.

‘Ik ben blij dat jullie er weer zijn’, glimlachte Annie. Wouter gedroeg zich als een oude brombeer sinds jullie vertrokken waren’.

‘Je zult straks pas een brombeer meemaken, jongedame’, bromde Wouter plagend.

‘Kan ik je ergens mee helpen, Annie?, vroeg Katy en liep naar de tafel.

‘Om te beginnen, denk ik dat je de badkamer in de camper wel even wilt gebruiken. Als je voelt wat ik voel, en daar ben ik van overtuigd, dan denk ik dat je wel even wilt plassen na een rit achterop die quad. Ga je maar lekker even opfrissen, Katy. Ik heb alles al klaar staan. Misschien dat je me nog even kunt helpen met de fruitsalade wanneer je weer terug bent’.

‘Bedankt, Annie. Ik moet inderdaad even naar het toilet. Ik ben zo terug’, zei Katy.

Tom en Wouter waren druk in gesprek over de jacht. De gebeurtenissen van die middag lieten de heren rusten. Woorden waren overbodig om te weten dat de mannen hun vrouwen gegeven hadden, wat ze verdiend hadden. Tom gaf Wouter een knipoog en Wouter knikte terug. Dat was het teken dat alles in orde was.

Wouter draaide het vlees om toen Annie hen een kop koffie kwam brengen. Wouter met melk en Tom zwart.

‘Ik denk dat jullie hier wel zin in hebben’, zei ze terwijl ze Tom zijn mok aangaf.

‘Dank je, Annie! Dat ruikt goed’, zei Tom toen hij zijn koffie aanpakte.

‘Graag gedaan, Tom’, antwoordde ze. Annie draaide zich om en gaf Wouter zijn beker toen hij het vlees omgedraaid had.

‘Goed zo, meisje!’, zei Wouter toen hij de beker aanpakte. Annie bloosde alsof ze zich ergens voor schaamde. Ze draaide zich snel om en liep in de richting van de tafel. Maar ze kwam niet ver. ‘Wacht eens even, jij! Kom eens terug!’, bulderde Wouter.

Annie haar maag draaide om. ‘Oh, mijn God!’, dacht ze. ‘Wat heb ik nu weer gedaan?’. Ze draaide zich om en zag de strenge blik op zijn gezicht.

Ze keek hem onderzoekend aan, toen ze hem streng hoorde zeggen, ‘Kom jij eens hier, jongedame!’ Hij wees naar de grond naast zich net zoals hij eerder in de camper gedaan had.

Annie verstijfde. Ze was niet in staat zich te bewegen. ‘Wat is er aan de hand, liefje?’, vroeg ze schuchter.

‘Zorg dat ik je niet moet komen halen, Annie. Ik wil dat je hier komt. Nu meteen!’, stelde Wouter.

Annie’s maag trok samen. Ze wist niet of ze nog zou kunnen lopen.

‘Hier komen, jongedame!’, herhaalde Wouter.

Annie haalde diep adem en liep naar Wouter. Hij zette zijn koffiebeker op de grond. Hij pakte Annie’s gezicht en gaf haar een kus op haar lippen.

‘Dank je, liefje’, zei hij met een glimlach.

Er verschenen tranen in haar ogen. Een smalle glimlach verscheen op haar gezicht. Zachtjes zei ze, ‘graag gedaan, schatje’.

Wouter trok haar tegen zich aan en gaf haar een dikke knuffel. Annie smolt in zijn armen en knuffelde hem terug.

‘Het vlees in over een paar minuten klaar, schatje’, fluisterde Wouter in haar oor. Toen hij haar een eindje van zich af hield, zag hij twee dikke tranen over haar wangen lopen. Hij veegde ze weg en gaf haar een kus op iedere wang. “Heb je een bord voor me waar ik het vlees op kan leggen?’, vroeg hij en trok haar opnieuw in zijn armen.

‘Ik zal een bord voor je pakken, liefje’, antwoordde ze.

Wouter wreef over haar rug, gaf haar een tik op haar zere billen en nog een kus op haar mond. ‘Gaat het weer?’, vroeg hij toen hij haar los liet.

‘Nu wel weer’, antwoordde Annie. Ze glimlachte en gaf hem een kus op zijn wang. Toen ging ze het bord halen.

Katy was ook weer terug uit de camper en vroeg Annie waarmee ze kon helpen.

‘Wouter haalt het vlees van de barbecue, Katy. Alles wat er moet gebeuren is dat we een bord voor Wouter en Tom klaarmaken en vervolgens voor onszelf.

‘Oh, Annie. Het spijt me dat we te laat waren om je te kunnen helpen’, zei Katy.

‘Nou moet je ophouden, liefje. Ik had het meeste al gedaan toen Tom en jij aan het begin van de middag arriveerden. Geniet jij er nu maar van, goed?’, zei Annie.

Katy glimlachte en gaf Annie een kneepje in haar arm. ‘Ok… Ok… het is al goed! Het zal mijn houding wel weer zijn, Tom heeft ook al gezegd dat hij me wat beter in de gaten zal houden’. Ze haalde diep adem om haar zenuwen onder controle te houden.

Het weten was een groot succes. Het smaakte prima en het gezelschap was zo mogelijk nog beter. Katy at niet zo heel veel. Het viel Tom wel op, maar hij zei er niets van. Hij wist dat een lange dag was voor zijn vrouw. Hij hoopte dat het niet allemaal teveel voor haar zou zijn. ‘Ik hoop maar dat dit niet een grote vergissing zal blijken te zijn’, dacht hij.

‘Ik weet dat jullie snel naar huis willen, maatje. Wat zeg je ervan als we eerst nog naar de rivier gaan om een klein tochtje te maken. Katy kan dan een paar mooie plaatjes schieten. Ik denk dat het heel ontspannend zal werken’, voegde Wouter eraan toe.

Tom was van plan het voorstel van Wouter af te slaan. Maar toen dacht hij, ‘Ach, wat kan het ook schelen’. Hij zei, ‘Ik ga met je voorstel akkoord, als je kunt garanderen dat Katy en ik over ongeveer een half uurtje kunnen vertrekken. Wat zeg je? Is dat genoeg tijd?’

‘Geen probleem hoor’, antwoordde Wouter. ‘Laten we dames roepen. Ik denk dat ze wel zo’n beetje klaar zijn met de afwas’.

Wouter had gelijk en Tom was blij dat hij naar hem geluisterd had. Een tochtje over de rivier was geweldig. Het was een mooie avond. Het was niet te warm en ook niet te koud. De lucht was helder, het water diep blauw, af en toe zagen ze een vis voorbij zwemmen.

Tom en Katy zaten in de ene kano, Wouter en Annie in de andere. Katy was druk met het maken van foto’s van de bomen, het water en haar vrienden. Tom hield Katy goed in de gaten. Haar glimlach was hartverwarmend, maar tegelijkertijd maakte hij zich zorgen om haar.

Tom zette zijn gedachten opzij en genoot van het kanotochtje. Als ze straks thuis zouden zijn, zou hij zorgen dat Katy haar rust zou pakken’, hield hij zichzelf voor.

Toen ze een uur later op de oprit van hun huis stopten, hielp Tom Katy uit de auto. Ze haalden de spullen uit de kofferbak en gingen naar binnen. Automatisch begon Katy meteen de boel op te ruimen. Vervolgens liep ze naar de wasmachine om een was te draaien en controleerde of de planten wel genoeg water hadden.

Tom glimlachte en schudde zijn hoofd. Hij wist precies wat er ging gebeuren als hij het geen halt toen zou roepen. Katy zou doordraven… als ze daar niet al mee bezig was. En dus ging Tom haar helpen… tenminste zoveel zij hem toestond te doen. Katy stuurde hem naar de winkel om wat inkopen te doen voor de volgende dag.

‘Doe ik’, zei Tom. ‘Maar als ik terug ben, heb jij je klaargemaakt om naar bed te gaan, jongedame’.

Katy begon meteen te protesteren.

‘Oh, schatje, het is nog niet eens zeven uur’, zei ze met een diepe zucht.

‘Je hebt gehoord wat ik zeg, en ik meen het, Katy. Drijf het nu niet op de spits. Ik ben er zeker van dat je nog behoorlijk gevoelige billen hebt. Als je niet doet wat ik zeg, dan zullen ze straks nog veel gevoeliger zijn’, verzekerde hij. ‘Ik ben zo terug’, voegde hij er aan toe en liep naar de deur. ‘Toen hij deze geopend had, draaide hij zich om en zag hoe zijn vrouw bij het aanrecht stond te pruilen. ‘En Katy’, zei hij.

‘Wat nu weer?’, vroeg Katy sarcastisch zonder naar hem te kijken.

‘Geen onderbroek!’ Hij bleef staan om te kijken of zijn woorden wel doordrongen. Toen ze geen beweging maakte of opkeek, draaide hij zich om en liep naar buiten. Voor hij de deur achter zich dicht deed, voegde hij eraan toe, ‘En dat is één, wegens sarcasme!’

Katy pakte een theedoek en smeet die op het aanrecht. ‘En dat is één, wegens sarcasme’, aapte ze hem na.

Katy had zin om een potje te huilen en als het zou helpen, zou ze het zeker doen. Maar ze wist dat het niet zou helpen. Ze voelde of ze ieder moment ineen kon storten. Haar hele lichaam deed zeer, vooral haar hoofd… en nu moest ze ook nog eens naar bed van Tom terwijl het nog klaarlicht was.

‘Hij stuurt me zo naar bed, ik weet het zeker’, klaagde Katy toen ze naar de slaapkamer liep. ‘En ik wil nog helemaal niet naar bed!’

Katy draalde een hele poos in de slaapkamer voor ze onder ogen zag wat ze daar eigenlijk moest doen. Uiteindelijk gaf ze toe en deed wat Tom haar opgedragen had.

Het gesprek wat Katy met haar zelf voerde ging door toen ze zich uitkleedde en haar kleren op de vloer, het bed en de stoel gooide. Ze liep naar het dressoir, opende de la en haalde haar favoriete T-shirt tevoorschijn. Ze trok het over haar hoofd en stak haar armen door de mouwen. Het shirt viel tot net boven haar knieën. Ze plukte er nog wat aan, tot het lekker zat.. Toen deed ze handen onder het shirt en haakte haar duimen achter het elastiek van haar onderbroekje en trok deze naar beneden tot ze naar haar enkels gleed. Ze stapte eruit, bukte zich, pakte het broekje op en gooide het door de kamer. Het viel op de grond vlak voor het nachtkastje van Tom.

Katy draaide zich om en liep naar de badkamer om haar tanden te poetsen. Ze maakte zich nog steeds druk. Hoe langer het duurde, hoe drukker ze zich maakte. ‘Verdomme, wat heb ik hier een hekel aan!”, zei ze uiteindelijk, knipte het licht uit en liep naar de slaapkamer.

Tom was een paar minuten eerder thuisgekomen. Hij zette de boodschappen in de kast, de melk in de koelkast en liep naar boven om bij Katy te kijken. Toen hij de slaapkamer naderde, hoorde hij haar in zichzelf foeteren. Hij deed de deur open op het moment dat haar onderbroek door de kamer vloog. Tom grinnikte, deed de deur dicht en liep terug naar de keuken. Katy was zich niet bewust dat hij al weer thuis was.

Hij ruimde de boodschappentas op, zodat Katy zich daar niet aan kon irriteren en leunde tegen het aanrecht. Hij sloeg zijn armen over elkaar en wachtte geduldig af. Als een leeuw die op zijn prooi wacht.

Na een paar minuten kwam Katy binnen. Tom trok haar onmiddellijk in zijn armen. Katy verzette zich maar licht. Tom wist dat ze het heerlijk vond zijn armen om haar heen te voelen. Ze was moe. Ze had pijn. Ze had donkere kringen onder haar ogen en blosjes op haar wangen. Hij herkende de signalen direct, ook al wou Katy ze niet toegeven.

Tom hield haar stevig vast. In het begin probeerde ze hem weg te duwen, maar dat stond hij niet toe. Vervolgens smolt ze in zijn armen. Haar linkerarm op zijn rug. Maar rechterarm rustte op zijn borst. Ze legde haar hoofd op zijn schouder.

Tom wreef zachtjes over haar rug. Hij boog zich voorover en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Katy deed haar ogen dicht. Geen van beiden zei iets. Tom bleef met twee handen wrijven. De spanning uit haar lichaam verdween. Ze kreunde instemmend.

‘Hm… lekker, liefje’, fluisterde Katy.

‘Hoe gaat het nu?’, vroeg Tom zachtjes.

Katy glimlachte. Hij hield haar goed in de gaten. ‘Het gaat wel’.

Tom masseerde haar schouders en rug. Af en toe liet hij zijn hand zakken om haar een tik op haar billen te geven.

‘Bedankt voor de fijne middag. Het was heerlijk om er weer eens uit te zijn’, fluisterde Katy.

‘Graag gedaan’, antwoordde Tom. Hij stelde voor dat ze naar bed zouden gaan. ‘We hoeven niet te gaan slapen, schatje. We kunnen ook wat tv kijken en ik kan je lekker insmeren, schatje. Wat zeg je ervan?’

‘Ik wou mijn mail nog even bekijken en nog een paar berichtjes posten. De was moet nog in de droger, en ik was…’ Tom onderbrak haar midden in haar zin.

‘Ophouden, Katy! Ophouden!, zei Tom en gaf haar een stevige klets op haar bips. ‘Je bent moe en je hebt pijn. Je hebt rust nodig’. Hij begon haar rug weer te masseren. ‘Nu moet je eens goed naar me luisteren. We gaan het volgende doen, ik ga me snel even douchen. Jij gaat je mail controleren. Maar geen berichten posten! Geen wasdroger! Niets meer! Je kunt die berichtjes morgen ook wel posten. Het is een lange dag voor je geweest, Katy. Je hebt vannacht een korte nacht gehad. Het is dus de hoogste tijd om uit te rusten en een goede nacht te draaien’.

‘Het gaat prima met me. Ik ben alleen maar aan het aanstellen’, zei Katy toen ze Tom van zich afduwde.

‘dat is twee, jongedame! Ga je nog voor de derde, zodat je straks nog wat te wcahten staat?’, vroeg Tom streng.

‘Nee! Ik heb helemaal geen zin in dat spelletje van jou!’, riep Katy.

‘Dat is dan jammer, want het spel gaat gewoon door, en tenzij jij je gedrag 100% veranderd, gaan we niet naar Wouter en Annie het komende weekend. Einde discussie. Vergeet die e-mail verder maar en maak dat je in de slaapkamer komt. Ik heb het helmaal gehad met je voor vandaag’, zei Tom streng.

Katy haar gedachten maakten overuren. Ze wist niet wat ze moest doen. Ze had Tom al lange tijd niet zo boos gezien. ‘Ik ben geloof ik niet helemaal mezelf’, hield ze zichzelf voor.

Op hetzelfde moment wees Tom naar de deur en zei luid, ‘Vooruit!’ Toen ze geen aanstalten maakte, draaide hij haar om en gaf haar een klap op haar billen.

‘Auw!’, riep ze. ‘OK… OK! Ik ga al’.

Tom keek haar na en schudde zijn hoofd in ongeloof. Hij deed de buitendeuren op slot. ‘Ze doet altijd zo als ze pijn heeft of moe is. De ergste vijand van Katy!’, dacht Tom bij zichzelf.

Toen hij de slaapkamer binnenstapte zat Katy op de stoel voor het raam. Hij liep naar haar toe en pakte onderweg haar kleren van de vloer.

‘Is het nu afgelopen met dat humeur van je?’, vroeg Tom terwijl hij haar de kleren aangaf.

‘Het spijt me. Echt waar. Ik weet niet wat er met me aan de hand is’, zei Katy zachtjes terwijl ze de kleren aanpakte.

‘Je bent de afgelopen dagen gewoon jezelf niet, schatje. Daarom ben ik ook met dat spelletje begonnen. Ik dacht dat ik je daarmee wakker zou schudden. Heeft voorheen ook goed gewerkt. Toen ik vanavond naar de winkel reed, bedacht ik me opeens waarom het dit keer niet werkt’, ging Tom verder. ‘Ik heb wel de punten geteld, maar ik heb je niet een pak op je billen gegeven. Hoe langer het spelletje duurde, hoe onhandelbaarder je werd’.

Katy wilde iets zeggen, maar Tom legde een vinger op haar lippen.

‘Ik ga nu douchen en jij gaat in de hoek staan. Ik wil je T-shirt boven je billen… ik zal je een pak op je blote bips geven zodra ik klaar ben met douchen. Op dit moment heb je vier pakken slaag tegoed, en je bent al aardig onderweg naar nummer vijf. Je krijgt vanavond de eerste. De volgende morgenavond en iedere volgende avond tot je gedrag verbetert en het spelletje voorbij is’.

Katy kreunde en deed haar ogen dicht.

‘En als het nodig is, dan geef ik je ’s ochtends ook nog een pak op je billen. Je bent volledig losgeslagen. Ik heb er schoon genoeg van. Het moet stoppen! Heb je me begrepen?’, vroeg Tom.

‘Ja Tom, ik begrijp het’, antwoordde ze.

Mooi zo! Dan ga je nu in de hoek staan’, voegde Tom eraan toe.

‘Maar ik hoef nooit in de hoek te staan’, klaagde Katy.

‘Deze keer wel! Ik heb besloten dat de touwtjes maar eens aangetrokken moeten worden. Misschien dat het helpt als jij je gedrag daar eens goed gaat overdenken’, legde Tom uit. ‘Kom hier, dan help ik je een handje’. Tom draaide Katy om en sloeg op haar billen tot ze in de hoek stond.

‘Tom, dat is niet eerlijk. Auw! Alsjeblieft, ophouden!’, gilde Katy.

‘Misschien heb je gelijk. Dat doet er nu even niet toe’, antwoordde Tom. Nu heb ik het even voor het zeggen. En nu je shirt omhoog en je neus in de hoek… en waag het niet om met je handen aan je billen te komen’.

Katy’s bips was nog steeds een beetje rood. Er waren een paar blauwe plekken te zien van eerdere slaag. Tom ging achter haar staan om eervoor te zorgen dat ze zou blijven staan. Hij slaakte een diepe zucht. Hij liet zijn vingers door haar haren glijden. ‘Verdomme, wat heb ik hier een hekel aan’, dacht hij bij zichzelf. Hij draaide zich om en liep naar de badkamer om een douche te nemen.

Katy was verdoofd. Ze had nooit gedacht dat ze nog eens in haar blote bips in de hoek zou staan. “Hoe heeft het zover kunnen komen?’, vroeg Katy zich af. Ze hoorde Tom in de badkamer. Hij leegde zijn zakken en deed zijn riem af. Haar maag trok samen bij het horen van dat geluid.

‘Mijn God… ik geloof dat ik deze keer echt ga afleggen’, hield ze zichzelf voor. Haar maag draaide in haar lichaam. ‘Oh…’, dacht ze, ‘neem gerust alle tijd, Tom, je hoeft je voor mij niet te haasten’.

Katy haar benen begonnen pijn te doen, haar hoofd klopte, samen met haar rug en schouders. Haar billen deden nog het meest pijn. Het verbaasde haar hoe de klappen aanvoelden die Tom haar gegeven had voordat hij de douche was ingedoken, ze brandden nog na. ‘Ik geloof dat Tom vandaag mijn bips de hele dag heeft laten branden’, bedacht ze. ‘Verdomme, wat heb ik hier een hekel aan’, fluisterde ze.

Een paar minuten later had Tom een douche genomen en zich geschoren. Omdat hij Katy nog een pak slaag moest geven, kleedde hij zich aan. Uiteindelijk deed hij het licht in de badkamer uit en stapte de slaapkamer binnen. Hij ging op het bed zitten en riep Katy bij zich. Hij had eigenlijk helemaal geen zin om haar een pak op haar billen te geven, maar ze had haar hand overspeelt. Katy kwam voor hem staan. Hij nam haar handen in de zijne.

‘Katy, voordat je iets gaat zeggen en ervoor zorgt dat de problemen nog groter worden dan ze al zijn, wil ik dat je even naar me luister. Ik ga je over de knie leggen en je een flink pak op je blote billen geven. Wanneer ik het idee heb dat je je lesje geleerd hebt, zal ik stoppen. Als je je verzet, ga ik door. Is dat duidelijk?’, vroeg Tom.

‘Ja Tom’, antwoordde Katy zachtjes.

Tom keek haar even aan. Toen legde hij haar over zijn linkerknie en zette zijn rechterbeen over haar onderbenen. Hij wist dat ze al zere billen had en niet stil zou kunnen blijven liggen.

‘Geef me je rechterhand, schatje’, zei Tom.

Katy haalde diep adem. ‘Hij noemt me tenminste nog zijn schatje’, dacht ze en stak haar hand naar achter.

Tom trok Katy dicht tegen zich aan. De eerste klap deed de adem van Katy stokken. De pijn was bijna niet te verdragen. Ze huilde. En het pak slaag bleef maar doorgaan.

Tom sprak Katy streng toe en zei dat dingen maar eens moesten veranderen. En hoe langer hij praatte, hoe langer de klappen bleven neerdalen. Katy was er absoluut van overtuigd dat ze nooit meer zou kunnen zitten. Ze huilde, jammerde en smeekte. En uiteindelijk gaf ze zich over. Toen zat het pak slaag er op.

En zo was een dag verstreken uit het leven van twee alledaagse stellen in een alledaags dorp, die zomaar je alledaagse buren zouden kunnen zijn.