OVER MIJ
Ik ben Johanna, 53 jaar en 14 jaar samen met Edward 48 jaar en inmiddels ook met hem getrouwd. Ik heb een goede baan in de IT als tweede lijns support engineer en kan mijn werk, 32 uur per week, bijna volledig vanuit huis uitvoeren.
Toen ik Edward leerde kennen was ik 38 en was ik 4 jaar gescheiden. Mijn eerste huwelijk was geen succes. Ik was getrouwd op mijn 24ste met een erg egoïstische man. Hij leefde zijn eigen leven en ik deed mijn best om erbij te horen. Hij deed altijd wat hij zelf wilde zonder aan mij te denken. Al die jaren heeft hij nooit aan mijn wensen of gevoelens gedacht. In huis deed hij nooit iets om te helpen en hij lachte het gewoon weg als ik er iets over zei. Hij zei dat het mijn taak was om alles in en rond het huis te regelen ondanks dat ik ook een drukke baan had. We hadden geen kinderen. Daar was hij nog niet aan toe zij hij en na 10 jaar, ik was toen 34, besloot ik om te scheiden, alleen verder te gaan en in de toekomst het anders aan te pakken.
Tijdens mijn scheiding ben ik vooral in het begin zowel praktisch als financieel erg geholpen door mijn ouders en emotioneel vooral door mijn zus. Na enkele maanden had ik, dankzij hun, weer een eigen huis en was ik weer klaar voor de toekomst.
In de jaren na mijn scheiding leerde ik op internet dat er ook huwelijken waren waarin de vrouw het voor het zeggen had zoals bij “female led” relaties. Als je een beetje zoekt op internet kun je over dat onderwerp heel veel lezen en leren, weliswaar in het Engels, maar dat is voor mij geen probleem. Die insteek stond me wel aan en, ik moet eerlijkheidshalve vertellen dat dat bij mij de nodige fantasien opleverde die ik eerder niet kende en waar ik wel verbaasd maar ook opgewonden over was. Ik wilde dit ook. In de tijd dat ik alleen was heb ik wel een aantal dates gehad via internet maar de man waar ik naar op zoek was zat er niet bij. Meestal waren het mannen die teveel in hun gedrag op mijn ex-man leken en niet voldeden aan het beeld van mijn toekomstige partner.

OVER EDWARD
Na 4 jaar alleen te zijn geweest ontmoette ik, op mijn 38ste levensjaar, Edward. Hij werkte in een tuincentrum en ik was op zoek naar plantjes voor in mijn tuin. Edward was zeer behulpzaam en toen ik liet vallen dat ik niet goed wist wat ik met mijn tuin aan moest bood hij aan om me te komen helpen. Van het een kwam het ander en na enige tijd onstond er een warme band tussen Edward en mij en kreeg ik gevoelens voor hem. Aan Edward had ik al eerder gemerkt dat hij ook erg veel gevoelens voor mij had en hij bekende mij al redelijk snel dat hij stapelverliefd op me was.
Edward was 33 jaar en is dus 5 jaar jonger dan ik, hij werk(te) dus in een tuincentrum, woonde nog bij zijn moeder en had nog nooit een serieuse relatie gehad. Iets wat me eigenlijk wel verbaasde om dat hij er best wel goed, maar wel een beetje jongensachtig of misschien ook wel onvolwassen uitziet. Mijn gevoelens voor Edward waren vooral gebaseerd op zijn lieve en zachte karakter. Hij was altijd vriendelijk en aardig naar iedereen en vooral naar mij. Hij luisterde ook altijd aandachtig naar me als ik iets tegen hem vertelde. Hierin was ik zeker anders gewend. Hij liet me voelen dat ik, en dus ook mijn mening, belangrijk voor hem was. Daarnaast is Edward zeker iemand waar je naast wilt lopen als je ergens naar toe gaat. Misschien voor mij, in eerste instantie, niet de liefde van mijn leven maar wel een lieve man om een fijne toekomst mee te hebben. Wat ik wel moet bekennen is dat Edward, met zijn enigzins onderdanige karakter, paste in mijn toekomst plaatje van een relatie, waarin ik de touwtjes in handen wilde hebben en misschien sommige van mijn fantasien werkelijkheid kon laten worden. Of dat realiteit zou kunnen zijn wist ik op dat moment uiteraard nog niet.
Ik maakte kennis met zijn moeder en merkte dat Edward het thuis erg gemakkelijk had. Zijn moeder zorgde voor alles wat hij nodig had. Als hij thuis kwam stond het eten klaar, zijn was werd gedaan, zijn bed opmaken deed zijn moeder elke dag voor hem en zelfs zijn ondergoed (ouderwetse witte onderbroeken en hemden) kocht zijn moeder voor hem. Dus Edward was wel erg lief maar niet erg zelfstandig en ook wel gemakkelijk uitgevallen. Hij pakte nooit de regie en liet dat dus volledig aan mij over.

MIJN VOORWAARDEN
Onze relatie werd gaandeweg intensiever en Edward had het regelmatig over eventueel samenwonen waarbij hij dan bedoelde dat hij bij mij zou komen wonen. Hij was natuurlijk wel regelmatig bij mij maar woonde het grootste gedeelte van de tijd gewoon nog bij zijn moeder. Ook ik wilde wel graag samenwonen met Edward maar dan natuurlijk wel op basis van mijn condities en wensen. Ik realiseerde me dat het tijd werd om dan ook naar Edward duidelijker te zijn. Ik vertelde hem over mijn negatieve ervaringen vanuit mijn vorig huwelijk en dat ik bij een eventueel samenwonen zelf de touwtjes in handen wilde hebben. Om nog wat duidelijker te zijn haalde ik zijn thuissituatie aan en vertelde hem dat ik niet, net zoals zijn moeder, zijn huishoudster was. Ik maakte hem duidelijk dat ik met respect behandeld wilde worden en dat hij daarnaast minstens net zoveel taken als ik zou hebben in onze huishouding. Als hij hierin verzaakte zou dat consequenties hebben. Edwards nonchalante en enigzins argeloze reactie was; ‘ik accepteer alle consequenties, zolang wij maar samen zijn en je niet bij me weggaat’. Op deze reactie had ik stiekem gehoopt alhoewel ik zeker wist dat Edward zich niet realiseerde wat dat in de toekomst voor hem zou gaan betekenen. Dus besloot ik nog wat verder te gaan in mijn uitleg, ik herinnerde hem nog even aan mijn nare ervaringen in mijn vorig huwelijk en vertelde hem dat, als hij zich niet aan de afspraken zou houden of zich niet volwassen zou gedragen, hij dan straf van mij zou krijgen. “Mannen die zich gedragen als kinderen worden dus ook zo behandeld” voegde ik er nog aan toe. Edward vroeg wat ik bedoelde met straf en ik antwoorde hem “straf zoals stoute kinderen dat krijgen”. Hij dacht even na en zei toen dat hij dat redelijk vond als hij zich zo zou gedragen of zich niet aan de afspraken zou houden. Hij voegde eraan toe dat hij wel begreep dat ik die afspraken wilde maken gezien mijn eerdere nare ervaringen en verzekerde mij, met een grote glimlach, dat hij maar weinig straf zou krijgen. Ik vroeg aan Edward of hij er zich van bewust was dat ik best wel streng zou zijn en dat ik degene was die bepaalde of, waarom, hoeveel en welke straf ik hem zou geven als ik vond dat dat nodig was en dat hij dat zonder commentaar zou accepteren. Ik legde hem dus ook uit dat dat mijn voorwaarde was voor samenwonen en het was dus zijn keuze of hij dat wilde onder die voorwaarde. Wederom reageerde Edward, weliswaar wat minder nonchalant “zolang wij maar samen zijn en je niet bij me weggaat”.

En zo kwam Edward, een jaar nadat ik hem had leren kennen, bij mij wonen. Het liep vanaf het eerste moment lekker soepel tussen ons. We hadden veel plezier, lachten veel en in bed waren we ook blij met elkaar. Edward was weliswaar geen topminnaar en ook redelijk klein geschapen hij maar deed wel zijn best en liet mij op een andere manier genieten. Edward was een fijne man om mee te leven maar gedurende die eerste maanden had ik zeker ook zijn tekortkomingen gezien; en die waren er voldoende. Dus na een maand of drie besloot ik om de touwtjes wat strakker aan te halen en hem beetje bij beetje maar wel heel duidelijk te gaan aansturen.

Hoe dat aansturen is gegaan vind je in de verschillende Writings die ik hier regelmatig zal plaatsen.

DE VOORBEREIDINGEN
In de voorafgaande weken had ik de nodige spullen aangeschaft die ik nodig zou hebben bij het straffen van Edward. Ik wist dat Edward regelmatig straf zou gaan krijgen dus wilde ik goed voorbereid zijn. Allereerst kocht ik bij Etsy.com een kinderpyjama voor volwassenen met autootjes en treintjes. Bij Dille & Kamille vond ik de juiste houten badborstel met lange steel en vlakke bovenkant. Bij een sauna winkel vond ik een houten massage/haarborstel met kortere steel. Ook kocht ik een kokosmat die ik kleiner heb gesneden met een stanley mesje zodat hij op een stoelzitting past. En als laatste een paar kinderschriftjes waarop ik “Strafschrift” op het etiket op de voorkant schreef. Qua ondergoed paste zijn witte onderbroeken en hemden (die zijn moeder altijd voor hem had gekocht) uitstekend in het ‘stoute jongetjes’ plaatje wat ik in mijn hoofd had.
Ook heb ik de logeerkamer, die ik ooit had ingericht voor als mijn nichtje, de dochter van mijn zus, kwam logeren uitgebreid met een bureautje en een houten stoel met rechte rugleuning en een fauteuil met brede armleuningen. De babyfoon die ik relgematig voor mijn nichtje had gebruikt zou zeker ook nog wel van pas komen. In de kast in de logeerkamer bewaar ik alle spullen die ik heb aangeschaft, in het begin uiteraard veilig uit het zicht.