Lotte!
LOTTE!
LOTTE!!!
Stan schudde Lotte stevig heen en weer.
Lotte! Wat is er! Wakker worden. Stan schudde nog harder aan Lotte die kennelijk een hevige nachtmerrie had. Stan was wakker geworden van gekke geluiden van Lotte die hevig aan het woelen was in haar bed. Haar dekens had ze afgeschopt en ze lag in haar mooie blauwe lingerie op haar buik hulpeloze vreemde geluiden te maken.
Stan had haar meteen beet gepakt om haar wakker te maken. Hij had haar snel omgedraaid en was haar begonnen te schudden. Steeds meer. Het hielp niet. Hij stapte snel uit bed en tilde Lotte uit haar bed en bracht haar snel naar de badkamer.
Daar deed hij de waterkraan aan en schepte met zijn hand koud water in het gezicht van Lotte.
Lotte schrok al gillend wakker.
STOP,STOP gilde ze. En begon zelf hevig te schudden Stan hield haar in zijn sterke armen stevig vast.
Het is goed Lotte, het is goed. Je bent hier. Je bent veilig.
Lotte deed haar ogen open en keek in de spiegel van de badkamer.
Ze zag zichzelf in de armen van haar Stan.
Geen Thalen
Geen wilgentakken
Geen Pijn
Geen riemen en gespen
Wel liefdevolle sterke armen
Een warm lichaam
Thuis
Vlakbij Stan
Thuis
In de armen van Stan
Lotte begon onbedaarlijk hard te huilen. Haar lichaam schokte en dikke tranen vielen in de nek van Stan.
Och meisje toch, och lieverd. Wat is er gebeurd. Wat is er toch gebeurd.
Lotte bleef onbedaarlijk huilen en kneep Stan bijna fijn om hem maar niet te verliezen.
Stan liep met Lotte in zijn armen terug naar de slaapkamer en knipte handig het licht aan.
Lotte bleef huilen en haar hele lichaam schokte.
Stan ging op bed zitten en zette Lotte op zijn schoot.
Meisje toch. En hij wiegde Lotte als een klein kindje zachtjes heen en weer.
Dat hielp, Lotte ging minder hard huilen en legde haar hoofd nu tegen de schouder van Stan.
Stan nam de tijd om Lotte tot rust te laten komen.
Na een tijdje in elkaar gestrengeld te zijn zei Stan; zal ik voor jou en mij even wat water halen.
Lotte knikte maar pakte Stan meteen in de houdgreep zodat hij niet nog eens weg kon gaan haar eenzaam achterlatend..
Stan begreep het niet maar tilde Lotte toch maar weer op en liep met haar in zijn armen wederom naar de badkamer waar hij Lotte even op haar voeten zette.
Zo, zei Stan, een glaasje voor jou. En 1 voor mij.

We drinken hier wel even.
Lotte kwam langzaam uit haar vreselijke droom. Het water drinken hielp.
Oh Stan, begon Lotte, maar de tranen kwamen weer en praten lukte niet.
Wacht zei Stan en hij tilde Lotte weer naar bed.
Ze gingen nog een tijdje innig tegen elkaar zitten totdat Lotte echt rustig werd en vertrouwen kreeg dat het echt was, dat het Stan was wat zij voelde en aanraakte. Dat ze niet op het verschrikkelijke instituut zat.
Lotte begon te praten.
Oh, het was verschrikkelijk. Zo verschrikkelijk.
Haar hand ging naar haar billen. Ze deden een beetje pijn.
Stan heb ik inderdaad slaag gehad vannacht, van jou, omdat ik te laat was?
Ja Lotte, dat klopt. Maar niet veel want je was zo dronken dat je gewoon in slaap viel.
Ik heb jou uitgekleed en je ingestopt. Zelf heb ik nog wat opgeruimd beneden omdat ik echt heel ongerust ben geweest. Toen ben ik naast jou gaan liggen en heb naar jou gekeken hoe je op je buik aan het slapen was. Ik heb terwijl je sliep jou deken een beetje afgedaan en jou billen gemasseerd.
Ze waren zo mooi roze dat ik het niet kon laten om jou mooie billen aan te raken. Je lag zo mooi vredig op jou buik. Ik werd daar rustig van. Toen ik je weer hebt ingestopt, kon ik zelf heerlijk slapen.
Totdat ik van jou wakker werd en jij in paniek was.
Oh Stan, ik wil je nooit kwijt. Het spijt me zo van wat ik heb gedaan.
Lotte zat veilig bij Stan op schoot en begon te vertellen.
Alles!
De afspraak
Het wegbrengen
Het instituut
De rituelen en de kleding
Haar kamergenoten
De strenge leraren
Het opwarmen wat niet opwarmen was
De ongenadig strenge billenkoek.
Alle gemenigheden en regels
De knotwilgen
Maar ook de muziek.
De prachtige muziek.
De opbouw, de flow en de krachtige cadans
De prachtige sfeer en stijlvolle aankleding.
En het laatste
De cello
De spiegel van haar ziel
De blik in het weten waarom
Het venster naar Stan.
Stan kunnen zijn en hem volledig begrijpen.
Lotte begon zachtjes te huilen. En legde haar hoofd weer tegen de schouder van Stan.
Lotte pakte de rechterhand van Stan en geleide die naar haar linkerbil.
Ze wilde zijn hand voelen op haar billen.
Zonder iets te zeggen gleed ze omlaag en ging ze langzaam over zijn schoot liggen.
Stan liet het gebeuren en liet Lotte uit zijn sterke armen glijden.
Lotte kroop dicht tegen Stan aan en wiebelde een beetje met haar billen.

Stan nam haar met zijn linkerarm stevig vast en kneedde met zijn rechterhand haar beide billen en benen.
Lotte ontspande in deze klemvast houding van Stan helemaal. Ze voelde zich veilig zo over zijn schoot.
Stan, vroeg Lotte, ik wil nooit straf van iemand anders hebben.
Nee Lotte zei Stan zacht. Dat zal ik nooit laten gebeuren.
Maar Stan, ik wil dat als jij me straft je mij écht moet straffen.
Wat bedoel je Lotte?
Nou, ik vind dat de enge droom wreed was, maar ook iets moois en waardevols had. Ik heb gezien en gevoeld dat jij niet echt mij durft te straffen. Je houd je in omdat je teveel van mij houdt.
Ja, dat is wel een beetje zo, zei Stan.
Lotte keek scheef achteruit naar Stan.
Daarom stuurde je mij in de droom naar dat instituut.
Oh, is dat zo! En hij gaf Lotte een klein petsje op haar verst afgelegen bil.
Ja, want je wilde dat ik ongenadig billenkoek moest gaan krijgen.
Dus niet zo, en hij kriebelde haar billen met de vingers.
Lotte moest giechelen, nee joh, niet zo. Stan ging weer verder met heerlijke bil massage. Nu met 2 handen.
Stan, hoe eng die droom ook was. Ik weet nu echt dat ik graag van jou echt straf wil hebben.
Als een schoolmeisje.
Met alles erop en eraan.
Dat vond ik echt mooi in mijn droom.
Oh, zei Stan. Hij was geconcentreerd met de mooie roze billen met het kanten lichtblauwe slipje.
Stan, ik meen het. Misschien niet zo extreem als in mijn droom, maar ook vastgebonden en dat je me echt laat huilen.
Stan stopte nu en luisterde echt. Ja, zoals je het net vertelde, zei Stan.
Als schoolmeisje. Daar hou ik inderdaad van. Dat heb je goed aangevoeld.
Maar wil je echt vast gebonden worden?
Ja Stan, in mijn droom was dat wel eng, maar ook heel opwindend. Die overgave, dat is voor mij echt belangrijk om uiteindelijk ook te kunnen huilen.
Stan was nu heel zachtjes op haar billen aan het slaan en genoot van het wiebelen van Lotte haar billen.
Lotte, ik was wel van plan om jou vandaag de straf te geven die je vannacht had verdiend en nog niet gekregen. Maar jij wilt echt ongenadig hard?
Ja Stan, en met stijl en als schoolmeisje in stom school ondergoed.
Huh? Zei Stan? Is deze lingerie dan niet goed? En hij streek met zijn hand over haar slipje en omhoog naar de achterkant van haar bijpassende bh.
Nee Stan. Ik wil mij schoolmeisje voelen. Daar past deze lingerie niet bij.
Daar heb je een punt. Weet je wat. Na de lunch vandaag gaan we eerst winkelen en jij zoekt uit wat voor jou het beste past in de sfeer en de stijl.
Bij thuiskomst gaan we meteen jou kleding inwijden op de manier die jij wilt.
Lotte keek weer even naar achter.
Maar Stan, jij wilt dat toch ook wel? In mijn droom voelde je precies wat ik wilde.
Stan keek Lotte in haar ogen. Hij zei niets maar het was een blik van volledig begrijpen.
Vanmiddag, zei Stan, koop jij de kleren. En ik koop een matteklopper en zachte riempjes voor jou polsen, enkels en middel. Op de terugweg wil ik dan nog langs een plek en daar even stoppen.
Oh, wat dan? Lotte keek Stan nieuwsgierig aan.

Zeg ik niet, het is niet goed om alles te weten. En Stan knipoogde naar Lotte.
Oh, gemenerik! Jij ook altijd met je verrassingen. Lotte ging weer languit liggen.
Weet je, zei Stan, onze lange tuinbank. Is die niet geschikt om jou écht te straffen zoals dat nu nodig is?
Lotte begon te blozen.
Ja Stan, met een paar kussens kan ik daar lang uitgerekt op liggen.
Maar je moet me wel beloven dat je streng zult zijn. Ik wil voelen wat jij vannacht in jou
ongerustheid hebt gevoeld.
Ik zal smeken, jammeren schelden. Maar je mag niet stoppen.
Alleen, alleen als ik het stopwoord gebruik, dan is het genoeg.
Het stopwoord? Vroeg Stan?
Ja, het stopwoord wat er niet was in mijn droom. Wat het te wreed maakte.
Ok, maar wat stel je dan als stopwoord voor?
Lotte duwde zich omhoog pakte het hoofd van Stan zodat ze met haar mond vlakbij zijn oor was.
Toen fluisterde ze iets in zijn oor.
Ah ja mooi bedacht en passend zei Stan. Als je het zegt, doe ik TiTa-Tovenaar na. Hij gaf meteen een flinke pets midden op haar zachte heuvels en zong het bijbehorende korte rijmpje:
“En alles staat stil”