Gina en Shirley zijn nichtjes en groeien op in een hechte, traditionele familie. Zij leven volgens het gedachtengoed dat mannen buitenshuis werken en zorgen voor het geld en de vrouwen thuis werken en hun echtgenoot dienen. Wanneer de eindexamens naderen praten hun klasgenoten over hun vervolgopleidingen en toekomstplannen. Terwijl Shirley en Gina wegdromen over hun droombruiloft met de man die ze nog moeten ontmoeten.

Niet dat zij daar zelf zeggenschap over hebben. De welgestelde familie beslist met welke man zij hun toekomst tegemoet zullen gaan.

Gina en Shirley doen alles samen. In de zomervakantie worden ze beide, een week na elkaar, achttien. De ideale leeftijd om te trouwen volgens hun ouders. Shirley heeft er wel vrede mee, maar Gina heeft meer moeite met haar al uitgestippelde toekomst. ‘Ik hoorde pap en mam en jouw ouders gisteravond praten.’

Shirley kijkt nieuwsgierig op uit haar letterkunde boek. ‘Heb je staan luistervinken? Oom Jerald had je te grazen genomen als hij je had betrapt.’

Haar ogen fonkelen. ‘Maar dat is niet gebeurd. Wil je weten wie wij binnenkort gaan leren kennen?’

Shirley zit op het puntje van haar stoel.’Vertel!’

Gina kijkt geheimzinnig in het rond. Langzaam staat ze op en loopt naar de deur om deze te sluiten. De moeder van Shirley is beneden in de keuken bezig dus de kans dat ze worden gehoord is minimaal, maar toch. ‘Raad eens.’

Shirley rolt met haar ogen. ‘Wat ben jij gemeen zeg.’

Gina lacht. ‘Het zijn mannen uit eenzelfde soort familie als waar wij uit komen. Mannen met een goede baan. Knap en broers!’

Shirley springt op. ‘Nee toch. Ben je serieus?’

Gina klapt in haar handen. ‘Oscar en Jonas Clarckx!’

Shirley staart haar met open mond aan. ‘Ik kan het niet geloven. Wat moeten zij nou met ons? Zij zijn toch al ver in de twintig? En ontzettend knap.’

Gina lacht. ‘Nou wij mogen er anders ook best wezen. Oscar is 25 en Jonas 27. Onze familie is natuurlijk wel gewoon een graag geziene familie. We zijn gewoon een goede partij.’

‘Oh Gina, ik hoop dat we meer worden dan een goede partij. Ik droom van romantische diners, verrassingen, cadeaus, bloemen, liefdevolle vrijpartijen.’

Gina giechelt. ‘Dromen mag altijd Shir, maar als ik kijk naar mijn ouders dan geven ze om elkaar en kunnen ze elkaar verdragen, maar romantiek is er niet hoor. Ik denk dat wij datzelfde leven tegemoet gaan. Onze echtgenoten dienen en zorgen voor een gestroomlijnd huishouden.’ Ze trekt er een zuur gezicht bij als ze de woorden uitspuugt.

Shirley zucht diep. ‘Ik ben altijd een beetje bang voor Mijnheer Clarckx. Ik hoop niet dan zijn zoons net zo streng en intimiderend zijn als hij.’

Gina zucht. ‘Ik ben bang dat de gebroeders Clarckx ook aardig de handen kunnen laten wapperen.’

Shirley trekt een pruillip. ‘Zullen we ons maar weer focussen op Letterkunde?’

Het is een prachtige dag. Over een week starten de eindexamens van Shirley en Gina. Er is een groot schoolfeest aan de gang. Alleen Shirley en Gina zitten klaar voor een heel andere avondbesteding. De moeders zijn al tijden bezig om de meiden er op hun best uit te laten zien. De meiden zullen kennismaken met Oscar en Jonas Clarckx. Ze weten allang wie het zijn, maar vandaag worden de families aan elkaar voorgesteld als zijnde toekomstige schoonfamilie. Oscar en Jonas beslissen na vanavond of zij Shirley en Gina zien als toekomstige echtgenoten. Shirley is enorm zenuwachtig. Gina is vooral koppig. Boos dat ze niet naar het schoolfeest mag. Je moet je eens gaan gedragen als een vrouw, had haar vader geschreeuwd. En als haar moeder niet tussenbeide had gekomen had ze nu een heel ander zitcomfort gehad.

‘Gaan jullie maar vast naar de salon. Daar kunnen jullie wachten samen. En alsjeblieft meiden, gedraag jullie en doe jullie best.’

De moeder van Gina kijkt haar smekend aan. Gina zucht en drukt een kus op haar moeders wang. Shirley krijgt van haar geëmotioneerde moeder een knuffel. Hand in hand verdwijnen de meiden naar de salon.

‘Gina? Verpest het niet hoor.’ Zegt Shirley met trillende stem.Gina antwoordt niet.

‘Straks sturen ze je naar een internaat als dit niks wordt. Ik wil je niet kwijt hoor. Je bent als een zus voor mij en straks zijn we echt zussen.’ Er klinkt hoop in haar stem.

Gina gaat aan de ronde tafel zitten. Haar toekomst is toch al uitgestippeld. Daar kan ze niets meer aan veranderen. Dan kan ze maar beter het beste van het slechtste kiezen.

De meiden houden even hun adem in als de deuren openen. Een beetje ongemakkelijk staan ze op. De mannen met hun ouders en hun eigen ouders komen de salon in. Oscar en Jonas steken hun hand uit en drukken een kus op de hand van de meisjes. ‘Aangenaam kennis te maken.’ Jonas knipoogt naar Gina en kijkt haar een paar seconde lang diep in haar ogen. Ze voelt zich rood worden en er stijgen vlinders op in haar buik.

Shirley klinkt een stuk zelfverzekerder in haar kennismaking met Oscar. De moeder van de mannen slaat haar armen om Gina heen en houdt haar even stevig vast. Gina is er op de een of andere manier door ontroert. Snel dept ze haar ogen droog. ‘Excuus Mevrouw, ik ben geraakt door uw liefdevolle benadering. Het spijt me ik was hier niet op bedacht.’

Vlug kijkt ze even naar haar vader wiens mond tot een streep gevormd is. ‘Wat mooi liefje. Dit raakt mij ook.’ Antwoordt Mevrouw Clarckx. Ook Meneer Clarckx kust de meiden op hun hand en kijkt hun beide streng aan. Ergens ziet Gina toch een vleugje tederheid. Misschien is deze familie toch echt een hele goede familie om mee samen te voegen.

De moeder van Shirley voorziet iedereen van thee. ‘Juffrouw Gina, hoe zie jij jouw toekomst?’ Vraagt Jonas haar.

‘De toekomst die mijn ouders bepaald hebben?’ Het is eruit voor ze er erg in heeft.

Er verschijnt een minimale glimlach om zijn lippen. ‘Ja, die ja.’

Vanuit haar ooghoeken ziet zij haar ouders zich opwinden. Shirley geeft haar een schop onder de tafel. ‘Het lijkt mij heerlijk om bezig te zijn in de tuin. Lekker buiten, het buitenleven dat is waar ik van droom. Ook hoop ik dat ik zal leren om een goede huisvrouw en echtgenote te worden, maar ik heb een fantastisch voorbeeld aan mijn moeder. Als ik maar een fractie word van wie zij is dan ben ik tevreden, want zoals mijn moeder is er geen ander.’

Verwoed knippert haar moeder de tranen weg. Haar vader knikt goedkeurend. Shirley grijnst van oor tot oor. Hiermee is alles goed gemaakt, dat weet ze zeker.

Shirley geeft moeiteloos antwoord op alles wat gevraagd wordt. Gina is jaloers op het gemak waarmee Shirley alles doorstaat. Haar tante kennende heeft ze tot in den treure geoefend met Shirley om haar de perfecte vrouw te laten lijken. Shirley is ook meer onderdanig dan Gina, dus dat zal het ook makkelijker maken. 

‘Mijnheer Clarckx? Mag ik u misschien wat vragen alstublieft?’ Het klinkt wat onvast, maar Gina is trots op haar beleefdheid.

‘Ja zeker juffrouw.’

Even huivert ze van zijn indringende blik. Zijn zoon heeft het niet van een vreemde. ‘Wat is uw geheim voor het succes van uw bedrijf? Ik hoop niet dat ik nieuwsgierig overkom. Ik ben al jaren geïnteresseerd in uw Vastgoedbedrijf. Daar heb ik veel bewondering voor.’

Er valt een stilte. Even denkt Gina dat ze het compleet verprutst heeft. ‘Daar praat ik graag een keer over met mijn schoondochter bij een kopje koffie op de veranda. Dus dan weet je wat je ervoor moet doen.’

Gina bloost. Shirley staat op. ‘Zal ik nog een ronde thee verzorgen?’

GIna is blij met deze onderbreking. Het loopt compleet anders dan de meiden hadden bedacht, maar geen van beide zijn ze ontevreden. De mannen zijn erg interessant en de familie vriendelijker dan verwacht.

Na de thee is iedereen ontspannen genoeg om echt de diepte in te gaan. Er worden persoonlijke vragen over en weer gesteld.

Shirley hoopt met heel haar hart dat Oscar voor haar gevallen is en Gina vindt een toekomst als traditionele huisvrouw een stuk minder erg.

‘Dames, denken jullie dat jullie in staat zijn een volgzame, gehoorzame echtgenote te zijn.’ vraagt Oscar. Zijn stem klinkt warm en zwoel.

Shirley antwoordt volmondig met ja. Daar hoeft zij niet lang over na te denken. Gina weet dat Shirley een fantastische vrouw zal zijn en daar weinig moeite voor hoeft te doen.

Alle ogen zijn nu gericht op Gina. Zij slaat haar ogen neer en friemelt aan de zoom van haar rok. ‘Ik wou dat ik zo stellig kon antwoorden als Shirley. Pap en mam het spijt me als ik jullie teleurstel. Jonas Clarckx, over een kleine anderhalve maand word ik achttien. Ik ben nog jong en onbezonnen. Als wij het leven samen gaan delen zal ik mijn uiterste best doen om een gehoorzame vrouw te zijn, maar ik weet ook dat het in mijn karakter zit om daar niet heel goed in te zijn. Ik heb nog veel te leren, te ontdekken en te ervaren. Het zit in mijn aard om dwars en opstandig te zijn. Daarentegen erken ik mijn fouten en aanvaard ik de consequenties van mijn gedrag. Ik heb wel heel veel liefde te geven en dat is ook wat waard toch?’

Voorzichtig kijkt ze weer op naar de mensen die haar allemaal met andere gelaatsuitdrukking aankijken. Jonas grijnst. ‘Je zal haar dus vaak over de knie moeten leggen zoon.’ Meneer Clarckx slaat zijn zoon vermakelijk op zijn schouder.

Gina hapt naar adem. Er wordt flink gelachen.

‘Mannen, ik denk dat wij genoeg te bespreken hebben. Als jullie ons willen excuseren dames?’

De moeders nemen de meisje mee naar de tuin. De mannen blijven achter in de salon.

Gina voelt een arm om haar schouder. Het is haar moeder. ‘Ik ben zo trots op je. Je hebt me verbaasd met je volwassen antwoorden. En wat je over mij zei dat is het grootste geschenk wat je me ooit hebt gegeven en ik zal het nooit vergeten.’

Mevrouw Clarckx pakt haar hand vast. ‘Meisje toch, ik kan niet wachten om jou in de familie te verwelkomen. Jullie beide trouwens. Als mijn zoons verstandig zijn, en dat zijn ze, dan heb ik er twee geweldige schoondochters bij. Ik vind jou zo dapper Gina. Ik denk dat er weinig meisjes en vrouwen zo eerlijk durven zijn.’

Gina voelt zich helemaal warm worden van al die lieve woorden. Hoe het leven ook zal lopen, zij heeft zich in ieder geval laten zien zoals ze is.