De storm was net zo hevig als de radar had voorspeld, Maar voor Sonja en Marco ging een ander soort storm liggen. Zij waren aan het bijkomen terwijl de regen in bakken naar beneden kwam. En zo half onder de grond hadden ze niet veel last van de harde wind. Er was geen radiocontact meer, ze zaten helemaal geïsoleerd. Binnen in de hut, ingesloten door het noodweer waren ze moederziel alleen.

‘Wat bedoel je?’, vroeg Sonja terwijl ze zich neervlijde zoals Marco dat wilde, in de natuurlijke holte van zijn gekruiste benen. Hij had een plekje voor hen gemaakt, op de vloer onder de werkbank. Voor hij antwoordde sloeg Marco een wollen deken om hen heen.

‘Waarmee?, vroeg hij alsof hij vergeten was wat hij allemaal gezegd had.

Sonja bloosde en leek ineen te krimpen in zijn armen. ‘Je zei iets over een goede manier zoeken om me op mijn billen te geven’, fluisterde ze na een poos gezwegen te hebben.

Marco grijnsde en legde haar hoofd op zijn borst, onder zijn kin. Hij drukte haar bovenlijf stevig tegen zich aan. Sonja deed haar ogen dicht en voelde zich in zijn sterke armen langzaam wegzweven. Ze voelde geruststellende warmte over zich komen als gevolg van het na-effect van haar tranen. ‘Dit voelt als thuiskomen’, dacht ze.

‘Het hele idee van straffen spreekt je wel aan, hè?’, begon Marco. Sonja verstrakte een beetje. Het hele scala aan gevoelens en gedachten werd in dat ene simpele zinnetje samengevat. Maar zo gemakkelijk was het niet! Hoe kon ze die vraag nu beantwoorden als hij zoveel verwarring op riep?

Sonja haalde haar schouders op en leek nòg kleiner te worden. Marco gaf haar de tijd om na te denken, totdat hij haar diep hoorde zuchten en ze haar schouders nogmaals ophaalde. ‘Als je eraan denkt dat je gestraft wordt, dan geeft dat een bepaald gevoel van binnen, is het niet?’, hielp hij.

Sonja knikte.

‘Vertel eens’, zei hij zachtjes tegen haar.

‘Ik weet niet hoe?’, antwoordde Sonja. Ze voelde heel veel dingen tegelijk en ze wist nog niet of ze aan een heleboel daarvan wel toe was, om ze toe te geven. Toen ze probeerde haar angst opzij te zetten en de gevoelens onder controle zou krijgen die door haar hoofd spookten, had ze de tegenwoordigheid van geest even afstand te nemen en even beschouwend te kijken. ‘Was het wel helemaal juist dat ze bij deze man in zijn armen lag? Zo lang kende ze hem nog niet en dat ondanks of misschien wel dankzij hoe ze aanvankelijk tegenover elkaar stonden. Was het niet veel te snel dat ze zo intiem met elkaar waren? En hier, op dit ogenblik wilde hij praten over een deel van zichzelf dat zo geheim was dat ze zelfs nog nooit woorden aan gegeven had’. Het was zowel opwindend en verontrustend en tegelijkertijd voelde ze zich er zeer ontspannen bij.

‘Zal ik je proberen te helpen?’. De stem van Marco was nog steeds zacht en dreigde verloren te gaan in het geluid van het noodweer. Het was echter niet nodig dat Sonja hem verstond. Ze voelde wat hij zei.

‘Hmm’, knikte Sonja opgelucht, blij dat ze zich kon verstoppen voor de woorden die in haar geest klonken. Die luxe voelde ze een paar seconden lang. Toen nam Marco het woord. Toen hij dit deed stak het onrustige gevoel meteen de kop weer op.

‘Je voelt je opgewonden van binnen, als je mij op stoom jaagt en ik je moet waarschuwen? Een mengeling van sexy en zenuwachtig?’, zei hij. Door zijn intonatie hadden zijn woorden als vragen geklonken, maar in werkelijkheid waar het stellingen.

Sonja kromp ineen. Hoe kon hij dat weten? Kon hij gedachten lezen? Ze kon niet antwoorden. Hij kwam te dicht bij. Zijn hulp bij het antwoorden gaf geen verlichting meer. Als ze zelf probeerde woorden te vinden, dan had ze zelf de controle en kon ze vermijden dat haar geheim onthuld werd.

Sonja haalde haar schouders op. Marco voelde haar weer verstijven en wist dat hij iets geraakt had, waar ze zich niet prettig bij voelde.

‘Je hoeft je er niet voor te schamen, hoor. Wanneer je je zo gedraagt, voel ik precies hetzelfde’, zijn hand wreef op en neer over haar bovenarm toen hij merkte dat ze huiverde toen ze zijn woorden hoorde. Vervolgens trok hij de deken nog dichter om hen heen.

‘Soms kan ik je nek wel omdraaien, maar diep in mijn hart wil ik je dan in mijn armen sluiten en je weerbarstige gezicht kussen om je vervolgens over mijn knie leggen om je op je bips te geven tot ie rood is en gloeit’. Terwijl hij dat zei was de gedachte alleen al opwindend voor hem, voelde Sonja. Dezelfde opwinding die hem hard maakte voelde Sonja tussen haar benen.

‘En dat is precies wat jij wilt dat ik doe. Diep in je hart is dat wat je wit’, ging hij verder.

‘Hoe weet je dat?’, fluisterde Sonja. Haar vraag legde meer verbijstering dan twijfel aan de dag.

‘Dat dacht ik zo’, grinnikte Marco. ‘Ik had dat idee al een tijd terug tijdens het evaluatiegesprek. Maar in de afgelopen twee weken is mijn twijfel helemaal weggenomen’.

‘Maar eigenlijk vind ik het helemaal niet leuk, Marco’, bracht Sonja tegen hem in. ‘Ik bedoel, ik voel wel een vreemde sensatie wanneer ik er aan denk en wanneer je me streng toespreekt of waarschuwt’ Maar ik vind het helemaal niet leuk als je me werkelijk een pak op mijn billen geeft’.

‘Dat is omdat het niet het goede soort slaag is’, grinnikte Marco weer. ‘Je hebt het wel nodig, dat is zo zeker als wat, begrijp me niet verkeerd. Je bent knap onhandelbaar af en toe. Maar er is nog een ander soort billenkoek. Eentje die tegemoet komt aan al die vreemde gevoelens die je daar over hebt’.

‘Dit is vernederend, weet je?’ Sonja schurkte zich dicht tegen Marco aan. Toen ze ging verzitten werd ze zich nog meer bewust van het effect dat dit gesprek op hem had.

‘Kan zijn’, beaamde hij. ‘Maar daar is wat mij betreft helemaal geen redden voor. Er is geen gedachte denkbaar met betrekking tot dit onderwerp waar je je over zou moeten schamen’.

‘En toch is het zo’, zuchtte Sonja. ‘Ik heb soms het idee dat ik niet helemaal normaal ben. Dan denk ik dat ik pervers ben om een pak op mijn billen te willen, dat er een steekje aan me los zit omdat ik me als een kind behandeld wil worden en dat het fout is dat ik wil dat een man zo de controle over me heeft. Het voelt verkeerd als ik zo denk. Het maakt me ook kwaad soms, als ik zo denk. Maar als ik dan later alleen ben,dan kan ik er niets aan doen. Dan denk ik er toch weer aan en windt het me op.

Tranen verschenen in Sonja’s ogen en er kwam een dikke prop in haar keel. Marco draaide haar een beetje om zodat hij in haar ogen kon kijken. Hij kuste haar tranen weg. ‘En wat als je een man zou vinden, die je gewoon als een volwassene behandelt maar je ook een pak op je bips geeft als je dat nodig hebt? Iemand die je stimuleert het beste in zelf naar boven te halen en je een pak op je billen geeft als je er met de pet naar gooit? Wat als je een man zou vinden die je net zo graag een pak op je billen wil geven, als dat jij naar een pak slaag  verlangt? Iemand die het begrijpt en hetzelfde voelt?’

Sonja keek in zijn ogen. En zag de vragen en de antwoorden daar. Hij begreep het. Hij begreep het allemaal. En toen ze zich dat realiseerde, stroomden de tranen over haar wangen.

‘Wat is er mis?’, vroeg Marco glimlachend en veegde haar tranen af.

‘Hoe kun jij zò perfect zijn?’, antwoordde ze met een snik.

‘Ik ben helemaal niet perfect, maar wel de goeie voor jou’, lachte Marco. ‘En nu ophouden met huilen, anders zal ik je een reden geven om te huilen’.

Nu was het Sonja’s beurt om te lachen. Het was een nerveuze lach. ‘Dat heb je al gedaan’.

‘Ja, dat is waar, of niet?’, grinnikte Marco. ‘Je vroeg erom. Maar daarnet vroeg je me naar de goede manier om je een pak op je billen te geven’, zei hij met een ondeugende toon in zijn stem terwijl hij haar bij haar zij pakte en kietelde. Sonja giechelde en probeerde los te komen.

‘Vertel me over die goede manier, als je wilt’, vroeg ze naar een paar seconden.

‘Over de goede manier voor de dochter van de duivel?’, vroeg Marco plagerig.

‘Wie, ik?’, vroeg Sonja met een mierenzoet stemmetje.

‘Ja, jij, ja’, plaagde Marco opnieuw.

Buiten hield het zware weer aan. Het onweer donderde en de regen viel onverminderd als een ondoorzichtbaar gordijn neer.

Binnen in de hut, hadden Marco en Sonja alleen maar aandacht voor elkaar en voor de steeds dieper gaande verbintenis die ze voor elkaar voelden.

Marco vertelde Sonja hoe die kleine opwindende geheimpjes die ze bij zich droeg tot leven gebracht konden worden zonder dat deze tot conflicten of tot animositeit hoefden te leiden.

‘Zeg jongedame, je hebt één en ander niet erg handig aangepakt tot nu toe’, terwijl Marco dit zei werd zijn stem ineens streng en trok hij haar stevig tegen zich aan. Een kort ogenblik, totdat ze de glinstering in zijn ogen zag, voelde Sonja angst in zich opkomen. Maar toen ze de blik in zijn ogen zag, voelde ze meteen de elektrische spanning weer door haar lichaam gaan, die zich nestelde in haar kruis.

Hij zou het haar laten zien.

‘Het was niet mijn bedoeling’, zei Sonja en zette haar meest onschuldige gezicht op.

‘Als je liegt, krijg je een pak op je blote bips, jongedame! Je loopt hier al tijden lang het brutale meisje uit te hangen, alleen om mijn aandacht te trekken. En die heb je nu’. Zijn gezichtsuitdrukking veranderde niet, maar zijn stem klonk zo mogelijk nog strenger. Sonja voelde haar maag samen trekken en haar vingers begonnen te tintelen. In haar kruis voelde ze een aangename spanning opbouwen.

‘Het spijt me, echt waar. Je hebt me er al voor gestraft. Ik zal de volgende keer beter mijn best doen. Dat beloof ik’, antwoordde Sonja, onzeker over de dingen die zouden volgen.

‘Je hebt een pak op je billen gehad omdat je tegen je maatje gelogen hebt en mijn orders van vanmorgen genegeerd hebt’, zei Marco zo streng, als ze zijn gezicht er niet bij gezien zou hebben, zou ze spookbang geworden zijn. Maar met zijn duivelse grijns, wond hij haar alleen maar op. Het bracht een mix van nerveuze onveiligheid en rauwe seksuele energie bij haar te weeg. Sonja slikte en keek of ze op zijn gezicht iets kon ontwaren waardoor ze zou weten wat ze zou moeten doen. Toen hij haar onzekerheid zag, kon hij niet langer in zijn rol blijven, en lachte.

‘Vertrouw me maar, OK’, fluisterde hij. Toen ze knikte pakte hij zijn rol weer op. ‘Ga staan, jij’, zei hij en met een beweging van zijn benen liet hij haar van zijn schoot glijden.

Sonja had weinig keuze. In een oogwenk stond ze naast hem.

‘Doe je broek naar beneden’, bromde hij.

‘Maar ik heb daarnet al een pak op mijn billen gehad?’. Sonja voelde de paniek in zich opkomen. De striemen die een paar minuten zo’n zeer gedaan hadden, prikkelden nu en gaven een vreemd aangenaam gevoel.

‘Daar moet je voortaan aan denken vòòr je besluit je zo te gedragen, jongedame. EN NU DOE JE WAT IK ZEG!’ Marco’s stem was streng, maar de twinkeling in zijn ogen was geruststellend.

Sonja maakte met trillende handen de knoop en de rits van haar spijkbroek voor de tweede keer binnen een uur los. Deze keer liet ze gewillig toe dat haar onderbroekje samen met haar jeans van haar billen gleden. In haar blote billen stond Sonja naast Marco en bestudeerde zijn handen. De koele, vochtige lucht in de hut deden haar huiveren, en een gelijktijdige lichtflits en onweersklap deden haar op haar benen trillen.

Marco nam even de tijd om te genieten van het beeld van Sonja die zo voor hem stond. Lief en aandoenlijk, en sensueler dan hij van zijn hele leven gezien had. Hij was als in trance. In vele opzichten waren ze beiden maagdelijk nu. Marco had nog nooit deze gevoelens met een vrouw gedeeld en wist dat de vrouw die voor hem stond tot voor kort nog nooit intiem met een man was geweest. Hij was zich volledig bewust van het geschenk dat hij had gekregen en beloofde zichzelf dat hij het niet vanzelfsprekend zou vinden.

 ‘Wat gebeurt er met stoute meisjes die zichzelf opzettelijk misdragen?, vroeg hij Sonja terwijl hij haar kin pakte en haar dwong hem aan te kijken.

Sonja haalde haar schouders op, voelde dat ze bloosde en dat er nieuwe siddering door haar lichaam trok. De spanning in haar kruis deed nu bijna pijn, en ze voelde haar hart kloppen in haar opgezwollen schaamlippen. De koele lucht die daar langs streek voelde veel kouder door het vocht wat zich daar verzameld had bij de gedachte wat er zou gaan gebeuren. In een reflex bedekte Sonja haar ogen om zich af te sluiten voor Marco’s blik.

‘Zeg het!’, beval Marco.

‘Ze krijgen een pak op hun billen?’, Sonja’s stem was bijna onhoorbaar door het rommelende onweer en de neergietende regen.

‘Dat klopt. Ze krijgen wat ze verdienen. Een flink pak op hun blote bips’, beaamde Marco met een plagende ondertoon. ‘Verdien jij een pak op je billen?’

Sonja bloosde opnieuw. De sensatie die ze in de afgelopen weken steeds gevoeld had wanneer ze aan een pak slaag dacht, was er nu weer, maar behalve dat ze angst voelde, was er nu opwinding. Ze keek naar Marco’s handen en probeerde haar zenuwen onder controle te houden.

‘Geef antwoord, jongedame’, gromde Marco.

‘Ja’, fluisterde Sonja.

‘Vertel me waarom’, vroeg hij streng. Sonja’s adem stokte en ze sloeg haar ogen weer op naar hem. Ze zag vastberadenheid en aanmoediging in zijn ogen maar kon niet tegengaan dat ze schaamte voelde. Marco zag haar twijfel en reageerde door zijn hand uit te steken en haar handen in de zijne te nemen. ‘Vertel me waarom je een pak op je bips verdiend hebt’, herhaalde hij met zachte stem.

Sonja slikte nogmaals en begon te trillen. ‘Omdat ik je met opzet boos heb gemaakt?’

‘Heb je dat dan gedaan?’, vroeg Marco haar. Het antwoord wat zij gaf was niet echt het antwoord wat hij wilde horen.

‘Ja?’, Sonja’s ogen maakten duidelijk dat ze niet begreep wat hij wilde.

‘Je hebt je opzettelijk misdragen zodat je een pak op je bips zou krijgen, is het niet?’ Marco liet haar naar haar eigen beweegredenen kijken. Het was niet wreed of beschuldigend zoals waarschijnlijk wel het geval was als hij haar geheim niet geweten had. Nu liet hij haar zien wat er zich tussen hen aan het ontwikkelen was.

‘Ja’, fluisterde ze. Het hart klopte in haar keel en de opwinding joeg door haar huid en haar ingewanden.

‘Kom liggen dan’, Marco pakte haar hand en trok haar over zijn knie. Hij had de deken die ze eerst om zich heen geslagen hadden nu opgevouwen onder haar bovenlichaam en hoofd gelegd. Hij schurkte haar nog een beetje over zijn schoot en liet vervolgens zijn hand ontspannen op haar billen liggen.

‘Zijn rechterhand kneedde haar billen, terwijl de linker haar schouders en nek masseerden. Sonja zuchtte en rilde. Hij liet zijn vingers voorzichtig over de striemen op haar bips en bovenbenen glijden.

‘Je hebt dit verdiend, is het niet, jongedame?’, vroeg hij. Sonja knikte. KLETS! Marco verraste haar met een klinkende en pijnlijke klap op haar rechterbil. ‘Geef antwoord’, waarschuwde hij.

‘Ja!’ Sonja snakte naar adem. Marco wreef even over de plek die hij net geraakt had en sloeg vervolgens net zo hard op haar linkerbil.

‘Je kunt je voortaan maar beter goed gedragen, is het niet?, vroeg hij en sloeg haar twee keer op iedere bil om ze vervolgens te masseren.

‘Ja’, fluisterde Sonja. De afwisselende pijn en de masserende hand waren ongelofelijk. De strenge toon in zijn stem en de echtheid van alles zorgden dat ze meer opgewonden was dan ooit het geval geweest was tijdens één van haar fantasieën.

Marco vond een ritme is afwisselend slaan en masseren. En zijn constante ‘vriendelijke standje’ zorgde ervoor dat ze bij de les bleef. De klappen kwamen steeds sneller en werden harder. Al snel merkte Sonja dat ze haar heupen omhoog duwde om te klappen tegemoet te komen. De massage zorgde ervoor dat de klappen op haar huid tintelden en verspreidde een aangename warmte tussen haar benen. Af en toe liet Marco zijn hand tussen haar billen glijden, om vervolgens af te zakken en zijn vingers tussen haar schaamlippen te laten glijden. En toen hij dat deed, kreunde Sonja van genot, het maakte haar gek. Wanneer hij ophield met slaan om haar te strelen, miste ze het branden van de klappen. En wanneer hij haar sloeg, miste ze zijn strelende vingers. Ze hoefde het echter in geen van beide gevallen zonder het geluid van zijn stem te doen.

Dit bedoelde hij dus met een goede manier om haar op haar billen te geven. Ze wilde dat het nooit op zou houden.

Het duurde echter niet lang, ze kon er niets aan doen, voordat ze nood begon te voelen. Haar lichaam raakte langzaam in een crisis en leidde een geheel eigen leven. De bewegingen van haar heupen raakten in een bepaald ritme. Marco paste zijn klappen aan dit ritme aan. En toen haar ritme zich versnelde, deed hij dit ook en werden de klappen harder. Net zo hard als ze zouden zijn als wanneer hij haar flink zou straffen, maar Sonja voelde alleen maar een verrukkelijke warmte. Sonja’s ademhaling werd hijgend. Toen hij haar nood opmerkte gaf Marco haar nog twee erg harde klappenen begon vervolgens heel voorzichtig haar gloeiend hete bips te strelen. Sonja kreunde, ditmaal om te protesteren tegen de onderbreking van haar cadans.

‘Je zult een ongenadig pak op je blote billen krijgen als je je weer zo gedraagt. Begrepen?’, vroeg zij zachtjes.

Er verschenen tranen in Sonja’s ogen, terwijl ze knikte en zich omdraaide om hem aan te kijken.

Marco glimlachte en trok haar overeind zodat hij haar kon kussen en draaide haar vervolgens om, om haar op de deken neer te leggen.

Langzaam deed hij de knopen van zijn overhemd los terwijl hij haar kuste. Zij hielp hem om het shirt over zijn schouders te trekken. Toen hij het haakje van haar bh losmaakte gleed zijn mond naar beneden terwijl zijn handen haar borsten masseerden. Sonja huiverde en voelde de elektrische spanning door zich heen trekken en kronkelde toen ze het gevoel van haar tepels naar haar kruis voelde trekken alsof deze met elkaar verbonden leken te zijn. Marco knabbelde aan haar tepels nam ze voorzichtig tussen zijn tanden en liet ze langs zijn gehemelte wrijven, totdat Sonja kreunde van de zoete pijn die het teweeg bracht. Sonja wist dat ze klaar zou komen als hij door zou gaan en haar heupen begonnen te schokken als voorteken daarvan.

’Oh, alsjeblieft, neem me?’, snakte ze.

 Marco grijnsde. ‘Alleen stoute meisjes, gedragen zich zo, jongedame! Heb je nog een pak op je billen nodig?’ Terwijl hij dat zei, kwam hij overeind en schoof naar haar benen. Hij deed haar laarzen uit, en deed haar broek en slipje uit, zodat ze naakt voor hem op de deken lag. Hij keek een poos naar haar en begon toen zijn kleren uit te doen.

‘Of niet soms?’, herhaalde hij zijn vraag toen ze geen antwoord gaf.

‘Ja meneer!’, giechelde Sonja, maar was helemaal gepreoccupeerd terwijl ze naar hem keek.

Marco gaf haar een ondeugende lach en greep naar beneden om haar benen op te tillen en te spreiden. Hij ging er tussen liggen en begon haar buik te kussen en de zachte krulletjes op haar venusheuvel. Terwijl hij dat deed, tilde hij haar benen nog hoger op en sloeg vervolgens met beide handen op de plaats waar haar bovenbenen en haar billen elkaar ontmoetten. Sonja gilde. Marco deed haar benen verder uit elkaar zodat haar lipjes zich spreidden.

Haar natuurlijke vocht glinsterde in het licht van het weerlicht voor Marco zijn vingers er in doopte om zijn strelen zijdezacht te maken. Marco spreidde haar met zijn vingers en streelde de kleine schaamlippen en haar clitoris. Hij voelde haar snelle pulseren. Ze rook zoet en dat nodigde uit haar te proeven. Zijn tong nam het strelen van zijn vingers over. Sonja snakte naar adem en drukte haar heupen omhoog.

’Alsjeblieft!’, fluisterde ze.

‘Wat alsjeblieft, meisje?”, bleef Marco plagen.

‘Bedrijf de liefde met me, alsjeblieft’, antwoordde Sonja. Ze wilde hem in zich voelen.

‘Ik bedrijf de liefde al met je’, grijnsde Marco.

‘In me! Ik wil je daar voelen’, jammerde Sonja.

Marco glimlachte en gaf haar wat ze wilde. Hij schoof omhoog en drukte zichzelf tegen haar opening. Terwijl hij haar kuste gleed hij met een lange, langzame en harde stoot naar binnen. Het gevoel deed hen beiden naar adem snakken. Marco zijn heupen maakten aanvankelijk voorzichtige pompende bewegingen, met lange halen, maar al snel paste zijn ritme zich aan zijn nood aan.

‘Sneller!’, smeekte Sonja, die volop met zich bezig was. Haar orgasme bouwde zich al snel op, zodat haar ademen overging in hijgen.

‘Houd nog even vol, wacht op mij!’, moedigde Marco haar aan.

‘Oh! Dat kan ik niet!’, gilde Sonja uit en terwijl ze dat deed, voelde ze dat de gewelddadige krampen bezit van haar nemen. Marco zag haar gezicht vertrekken in het ritme van de krampen van haar orgasme. Vervolgens moest hij zijn ogen dichtdoen omdat haar knijpende krampen hem dicht bij zijn eigen orgasme brachten. Onwillekeurig nam het ritme van zijn stoten die van haar krampen over. Deze combinatie duwde hem over het randje. Hij kwam na een paar laatste gewelddadige stoten klaar. Beiden ontspanden, terwijl ze nog steeds langzaam bleven bewegen terwijl de laatste krampen van plezier langzaam wegebden.

De storm buiten ging ook langzaam liggen, hoewel de donder en de bliksem nog steeds gehoor en gezien konden worden.

‘Zo, dat is dus de goede manier om een pak op de billen te krijgen’, kirde Sonja vooral tegen zichzelf.

‘Jazeker, mevrouw, dit is het BESTE pak op de billen’, beaamde Marco.

‘Kunnen we dat nog eens overdoen?’ grinnikte Sonja, terwijl ze in zijn ogen keek. ‘En dan bedoel ik dat gedeelte zonder die twijg’.

Marco grijnsde terug. ‘Wanneer we maar in de gelegenheid zijn. Wanneer je maar wilt’.

‘Hmmmm’, neuriede Sonja, terwijl ze dicht tegen hem aan kroop, een rilling ging door haar heen, toen ze zich weer bewust werd van de koele vochtige lucht. Marco deed de deken om hen heen. Ze lagen op de grond van de hut, knuffelden elkaar en luisterden naar de afnemende wind. Het zou niet lang duren en ze zouden naar buiten moeten gaan om de schade op te nemen, en daar waar nodig herstelwerkzaamheden verrichtten.

‘Als je je nog een keer op een dergelijke manier misdraagt, Sonja, en dat meen ik, dan krijg je echt een ongenadig pak op je bips’, zei Marco voor er een serene stilte intrad.

‘OK”, antwoordde Sonja. ‘Ik zal het je niet nog eens aandoen’.

‘Dat mag ik niet hopen’, waarschuwde Marco, terwijl hij haar kin pakte en haar hem aan liet kijken.

Ze zag dat hij het meende. En deze keer gaf het haar een geborgen gevoel. Ze glimlachte en knikte en bevrijdde haar kin zodat ze weer tegen hem aan kon kruipen. Het volgende uur brachten ze in volstrekte rust door, tot ze gestoord werden door het krakende geluid van de walkietalkie.

‘Marco?’ Paul’s stem verbrak de stilte in de hut. ‘Hoor je me?’

Marco pakte de walkietalkie en antwoordde, ‘Marco hier’.

‘Er is rook te zien in het noordwestelijke gebied. Er is een team onderweg’.

‘Ik heb het begrepen, zorg dat ze in de centrale op de hoogte zijn. We zijn er over 20 minuten. Over’, antwoordde Marco. Beiden waren binnen drie minuten aangekleed en onderweg.