Je besluit om naar bed te gaan. In de slaapkamer zie je je pyjama hangen aan de kleerkast. Deze draag je niet altijd, maar soms voel je je klein en dan past deze pyjama, met een zacht shirt en een lange broek, het best bij je gemoedstoestand. Soms is het ook andersom, dan voel je je kleiner doordat je de pyjama aantrekt. Misschien is dat nu ook wel fijn bij je dutje. Je kleedt je uit en trekt de pyjama aan. Bijna direct nadat je in bed bent gaan liggen, val je in slaap. Na wat voelt als vijf minuten, maar wat na een korte blik op je telefoon bijna drie uur blijkt te zijn, word je wakker van de deur die dichtvalt. Shit, Paul is thuis en je hebt nog niks aan het huis gedaan! Licht verward stapt hij de kamer binnen. “Schatje, ben je hier? Was je aan het slapen?” hij fronst. “Ben je ziek?” Zonder erbij na te denken zet je een klein stemmetje op. “Ja, beetje,” piep je. “Ach meisje, nou blijf dan maar even liggen. Heb je wel honger?” Je knikt. “Goed, dan ga ik eerst eten maken en kom ik straks nog even bij je.” Zachtjes doet hij de deur weer dicht. Je voelt je wel een beetje schuldig, maar het is ook wel fijn dat er voor je gezorgd wordt.
Ziek in bed