“Heb je ook zo’n honger?” begin je tegen Tessa. Ze denkt even na. “Hmm, ja, ik kan wel wat eten.” “Wat wil je hebben? Dan loop ik even naar de strandtent,” bied je aan. Je neemt de bestelling op en loopt rustig naar de strandtent. Het is er erg druk en het duurt even voor je kunt bestellen, en daarna nog wat langer voor je je broodjes ook daadwerkelijk mee kunt nemen. Wanneer je weer terugloopt over het strand richting de handdoeken en Tessa, zie je plots dat Tessa je tegemoet loopt. Nou ja, ze wordt aan haar oor voortgetrokken door een strandwacht! Dat kan toch zomaar niet!

“Stop, laat haar los!” roep je terwijl je op hem afstormt. De strandwacht blijft staan en leunt een beetje achterover. “Wel, wel, als we daar niet ook ons andere naaktlopertje hebben.” “Laat haar los, je kunt niet zomaar iemand mishandelen,” probeer je, maar de strandwacht is niet onder de indruk. “Niks zomaar, jouw vriendin lag naakt te zonnen en toen ik haar van het strand wilde escorteren, vloog ze me aan. Toen heb ik gepaste maatregelen genomen.” Je kijkt hem vol ongeloof aan. “Dat is je excuus? Laat haar los!” Om je woorden kracht bij te zetten begin je aan zijn arm te trekken in een poging het oor van Tessa vrij te krijgen. De strandwacht is veel te sterk en duwt je met gemak aan de kant. In een reflex haal je uit. Met je vlakke hand raak je de wang van de strandwacht.

Je doet een stap achteruit terwijl de strandwacht met een uiterst duistere blik naar je kijkt. “Daar krijg je spijt van, meisje,” gromt hij. Als een kat schiet hij naar voren en grijp je bij de arm. Je probeert los te komen, maar ook nu ben je geen partij. Hij draait je arm op je rug en geeft een paar flinke tikken op je uitgestoken billen. Dan laat hij je weer los en begin je te wrijven. Het doet niet echt pijn, maar je schaamt je dood om hier, in het openbaar, op je billen te krijgen. “Is het zo genoeg en ga je je spullen halen, of moet ik je eerst over de knie nemen?” Zonder nieuwe protesten druip je af. Terwijl je naar de spullen loopt, voelt het net of het hele strand kan zien dat je net gestraft bent, al zit dat waarschijnlijk meer in je hoofd. Hoe dan ook staar je vooral naar het zand bij je voeten, zodat je geen blikken van andere gasten hoeft te kruisen. Snel gooi je alle spullen in de tas en ga je op een drafje terug naar de strandwacht.

“Gaan jullie je nu gedragen en netjes met mij mee van het strand af?” zegt hij streng. Je bent allebei niet van plan nu nog te protesteren. “Mooi, want de volgende keer krijgen jullie allebei een plak slaag, en een stevig ook!” Met dat dreigement vertrekt hij. Zwijgend loop je terug naar de auto, waar de ontlading volgt. “Pfoe, wat een eikel!” roep je uit als je weer in de auto zit. “Ja nou, dat kan toch niet, hij heeft je zomaar geslagen! En mij aan mijn oor getrokken! We zouden de politie moeten bellen,” antwoordt Tessa. Je twijfelt. “Ik weet niet of ze hier voor komen.” Tessa zucht. “Nee, dat zal wel niet.” Dan is ze even stil. “Ergens was het ook wel spannend” zegt ze dan. “Ja, als Paul het had gedaan wel. Dit ging wel wat te ver.”

Niet veel later rijden jullie terug naar huis en begint de schaamte te verdwijnen. Misschien kan deze dag toch nog wat worden. “Kan ik met Paul bij jou en Michiel blijven eten? Dan bestellen we wat, glaasje wijn erbij? Tessa kan zich hier wel in vinden. Je belt Paul even op om te vragen of hij hier wel zin in heeft na zijn lange werkbezoek, maar hij gaat graag mee. Dat hij zei dat hij nog wat met je te ‘bespreken’ had, is je bijna ontgaan.

Een uurtje later zit je bij Tessa thuis aan de wijn. Aan het eind van de middag komen Michiel en Paul terug van hun werk. Niet veel later wordt het eten bezorgd en komt de sushi op tafel. Uitgehongerd neem je plaats aan tafel.