“Pff, weet ik veel, waarom doe je zo gemeen? Gooi je niet veel liever deze dingen aan de kant en kruip je met me het bed in?” Paul laat zich niet vermurwen. “Nu, of we doen dit morgen nog eens.” “Ik weet het niet! Nou ja, doe maar eerst 100 met de hand,” zeg je snel voordat Paul wat kan zeggen. “Prima, maar daarna maak je direct een keus voor de rest voor je budget. Begin daar maar vast over na te denken.” Je slikt een opmerking in over de moeilijkheid van denken als je over de knie ligt en nadat Paul plaats heeft genomen op een stevige houten stoel, ga je over zijn schoot liggen.

Paul gaat direct aan de slag. Ritmisch gaat hij van bil naar bil. Je voelt dat hij niet op zijn hardst slaat, maar je voelt het wel. Langzaam voel je een gloed ontstaan, op zichzelf niet geheel onprettig. Met een klein beetje spijt ontvang je de aankondiging dat de 100 bereikt is. Misschien had je nog wat meer moeten kiezen. Aan de andere kant, misschien blijft Paul niet zo lief en heb je slechts 50 euro ‘verbrandt’. “Heb je nog nagedacht over het vervolg?” Je twijfelt nog even. Je hebt twee combinaties bedacht waarmee je, hopelijk zo snel mogelijk, door het hele bedrag heen bent, maar welke ga je kiezen?