Met een zucht legt Anna haar telefoon weg. Gek wordt ze van Facebook waar iedereen zo gelukkig met elkaar lijkt. Het REM nummer Shiny Happy People is vast en zeker in de decembermaand geschreven. De meest prachtige kerstbomen komen weer voorbij. En natuurlijk ook de zoetsappige selfies van haar zus Kim en haar man Logan. Stiekem is ze best jaloers op Kim, ze gunt haar het beste hoor, maar zelf wil ze nu eindelijk ook eens een echte man.

Haar collega Ludwien heeft het al een poosje over Tinder, misschien moet ze dat ook maar een een kans geven. Na wat wikken en wegen pakt ze haar telefoon en gaat naar de Play Store. Niet geschoten is altijd mis. En daar gaat ze. Ze vult haar gegevens in naar waarheid. Het is ook best wel spannend wie weet waar ze terecht komt. Wat zoekt ze eigenlijk in een man? Daar kan ze nog wel even over nadenken en later invullen. Ze wil gewoon heel graag dingen samen doen. Met iemand die oprecht in haar geïnteresseerd is, haar laat lachen en die haar het gevoel geeft de leukste vrouw op aarde te zijn. Zo ingewikkeld kan dat toch niet zijn?

Ze begint te swipen, eigenlijk alleen maar naar links. Wat een suffe gebakjes allemaal, denkt ze teleurgesteld. Dan ineens na een paar dagen krijgt ze een melding van Tinder. Er is een match met iemand!

Anna hoopt nu op een normaal bericht. De flaters vlogen haar de afgelopen tijd om de oren met de berichtjes. Zo was er iemand, een wat oudere man van in de 40, die op zoek was naar de ware en graag kinderen wilde. Ja prima, maar eerst even elkaar zien voor we daar over gaan praten….Maar oké, geen match dus. En dan al die andere heren met soms merkwaardige ideeën, iemand die graag haar voeten wilde zien, een voorstel voor een trio, en of ze van een gouden douche hield?

Anna maakt een kleine aanpassing in haar profieltekst. Ze is niet op zoek naar iemand om gelijk een gezin mee te starten maar ze zou het leuk vinden om met heren wat af te spreken voor gewoon een gezellige avond. Plus een nieuwe beschrijving van wat ze zoekt in een man, een al wat oudere man, een beetje gezet postuur. Houdt van de sneeuw en wintersport en gaat voor gezelligheid. Misschien kan hij samen met haar haar ultieme droom waarmaken: samen snowboarden in Fins Lapland. En dat heeft gewerkt! Snel opent ze Tinder.

“Lieve Anna,” staat er in het berichtje, “wat ontzettend leuk om iemand te treffen die van snowboarden en Lapland houdt. Ik ben er wel eens geweest en het is mijn favoriete plek op aarde. Ik zou het leuk vinden je te ontmoeten en onze liefde voor Lapland en snowboarden te bespreken. Liefs Claus Moroz.”

Lapland wat heeft ze daar heerlijke vakanties gehad in haar jeugd en wat zou ze graag nog eens een keer daar heen gaan. Het berichtje dat ze van Claus kreeg doet haar hart sneller kloppen. Er zijn nog zoveel vragen die ze nu heeft. Ze besluit eerst een neutraal berichtje terug te sturen.

“Hallo Claus wat ontzettend leuk dat Lapland jou ook zo trekt. Ik heb er in mijn jeugd heel wat uren vertoefd. Er zijn eerst nog wel wat vraagjes. Want wonen wij een beetje bij elkaar in de buurt? En wat is jou leeftijd precies? Je profiel is niet helemaal ingevuld zag ik.”

Dezelfde avond nog stuurt Claus een berichtje terug.

“Lieve Anna, je bent duidelijk nog niet zo lang op Tinder. Je kunt zien hoever we van elkaar af wonen. Het is 15 km. Valt mee toch? Ik ben 44, maar leeftijd is maar een getal. Belangrijker is dat er een leuke klik is. Wil je binnenkort ergens koffiedrinken? Of misschien is er nog wel ergens een leuke kerstmarkt waar we elkaar kunnen ontmoeten? Liefs Claus,”

Wow, een kerstmarkt, wat leuk, met alle lichtjes en glühwein, wat fantastisch een man die daar een date wil, denkt Anna. Maar om daar nou alleen naar toe te gaan. Stel dat hij tegenvalt dan is ze daar alleen. Ze besluit er een nachtje over te slapen en morgen een berichtje terug te sturen.

De volgende morgen moet ze zich haasten naar haar werk. Duimen maar dat Simon vandaag een vrije dag heeft want ze gaat net te laat komen en hij had haar de roe belooft bij de volgende keer te laat komen. Dan piept haar telefoon. Snel kijkt ze even. Het is haar zwager Logan. “Hoi Anna, ga je volgende week mee naar de kerstmarkt in het dorp? Je zou Kim een groot plezier doen door erbij te zijn. Zien we je daar om 20:00? Groetjes L.” Aan de ene kant heeft ze weinig zin om tussen die twee tortelduifjes te lopen maar het geeft haar wel de gelegenheid om een back-up te hebben voor als Claus toch niets is. Een perfecte win-win situatie dus.

Ze stuurt een berichtje terug dat ze graag mee wil en dat 20.00 uur prima is. Dat stuurt ze ook door op Tinder naar Claus. Als hij dan toch wil afspreken is dit wel een mooie gelegenheid. Haar hoofd draaien nu wat overuren want wat zal ze dan eens aantrekken? Ze heeft laatst een mooie leren rok gekocht en onlangs ook nieuwe laarsjes die daar perfect bij passen. Ze moet alleen even nieuwe panty’s halen. Eigenlijk moet ze ook nog naar de kapper en een nieuw nagellakje is nooit verkeerd. Ze heeft ook nog mooie kerstnagels gezien, dat zou ze wel graag willen.

Pingg een whatsappje komt binnen. Het is haar zwager die aangeeft het fijn te vinden dat ze mee gaat en dat Kim haar de laatste tijd erg gemist heeft. Helaas heeft Anna hun bruiloft gemist omdat ze voor haar afstuderen op stage was in het buitenland. Kim zelf had ze ontzettend gemist dus het is erg leuk om even samen bij te kletsen, als ze zich tenminste niet zo klef gedragen.

Weer een een ping nu een berichtje van Tinder. Ze opent Tinder en ziet dat ze een berichtje binnen heeft gekregen van Claus.

“Lieve Anna, dan hebben we een date. Je kunt me om 20:15 in de kerk tegenover de kerstmarkt vinden, even weg van de drukte. Je kunt me daar niet missen. Wees op tijd! Tot gauw. X Claus.”

De week vliegt voorbij en gelukkig is de kapper rond de feestdagen langer open. Helaas lopen de afspraken iets uit en moet ze zich weer haasten naar de kerstmarkt. Haar timemanagement is weer eens niet zo best. Gelukkig ziet ze er wel fantastisch uit dus het is in ieder geval niet voor niets geweest.

Snel appt ze naar Kim dat ze iets later is en dat ze eerst nog even iets moet doen en dat ze haar later op de kerstmarkt zal ontmoeten.

Claus zal toch vast niet boos zijn nu ze fashionable late is, vraagt ze zich een beetje nerveus af. Op zo’n principieel Pietje Precies zit ze niet te wachten hoor.

Twintig minuten te laat arriveert ze in het kerkje. Overal branden kaarsjes en in het midden van alle kerkbankjes zit een knappe man in een kerstmanpak.

“Anna neem ik aan,” vraagt hij met een warme glimlach.

Anna voelt hoe haar mond van verbazing openvalt. Nog nooit heeft ze zo’n aantrekkelijke Kerstman gezien. Het pak accentueert zijn iets gezette maar ook overduidelijk gespierde lichaam.

“Je bent laat Anna, ik ben een beetje teleurgesteld in je. Ik heb vernomen dat je het wel vaker niet zo nauw neemt met de tijd. Ik zou je kunnen helpen om wat stipter te worden.” Zijn handen glijden naar de riem om zijn buik. “Deze riem heb ik natuurlijk niet voor de sier om.” Meteen denkt Anna terug aan het Sinterklaasfeest. Hoe is het mogelijk dat nu de Kerstman ook haar wil straffen voor te laat komen? Ze weet nog heel goed hoe de roe voelde. Maar een leren riem…geen idee hoe dat voelt. Zou Sinterklaas met de kerstman in contact zijn geweest? Dit is toch echt wel heel toevallig. Maar zei Claus niet dat hij wilde helpen?

Woosj… Claus klapt zijn riem dubbel. Anna voelt hoe haar haar wangen gaan branden bij het horen van dat geluid. Hij zal toch niet haar hier terplekke straffen met de kans dat er mensen binnen lopen? Ze blijft hem verbijsterd aankijken. Tegelijkertijd voelt ze ook vlinders in haar buik bij het aanzien van die gespierde armen in combinatie met die riem. En hoe zacht zou dat pak van hem eigenlijk liggen?

“Ik ga je voor iedere minuut te laat een klap op je blote billen geven. Eens kijken,” Claus kijkt met een schuin oog naar zijn horloge, “Met ons gesprekje van nu erbij is dat … tweeëntwintig klappen. Akkoord?” Met een grote glimlach kijkt hij haar aan. “En geen zorgen verder, dit is een katholieke kerk, dit soort dingen gebeuren vaker dan je denkt. Kom nu maar hier.” Nog even joviaal steekt hij zijn hand naar haar uit.

Er schieten allemaal gedachten door haar heen. Haar verbazing over deze ontmoeting is zo groot dat ze schoorvoetend naar hem toe loopt. Ze is ook wel een beetje nieuwsgierig. Ze gaat niet liggen dat voelt zo raar maar Claus merkt haar twijfels en pakt haar resoluut bij de arm en voor ze het weet ligt ze over de knie. Claus houdt eerst nog een algemeen praatje over op tijd op je afspraak of werk komen.

Of ze wel eens vaker over de knie heeft gelegen? En hoe dit nu voelt nu ze zo ligt?

Er komt geen antwoord van Anna. Ze wil wel maar er komt niks uit. Dat is voor Claus het startpunt dat hij dan maar even moet door pakken. Zijn hand aait even over haar leren rokje en schuift deze omhoog. Behendig haakt hij zijn vingers tussen haar been en het elastiek van haar slipje en ontbloot haar billen. Voor de tweede keer deze maand ligt ze bij een man op schoot met haar billen bloot. Ze duimt dat niemand de kerk binnenkomt, al helemaal Kim en Logan niet. Een golf van paniek overspoelt haar.

Claus lijkt het te merken en streelt even haar billen, maar zachtjes, heel teder eigenlijk. Misschien is hij wel bar slecht in het geven van billenkoek en komt ze er genadig vanaf.

Dan ineens PATS… de eerste klap met de riem.

“Holy Fuck,” schreeuwt Anna en schiet overeind maar Claus geeft haar meteen een standje waardoor ze weer netjes over de knie gaat liggen.

“Heb jij enig idee waarom jij zo ligt,” vraagt Claus. Anna zwijgt, ze denkt dat het erger wordt als ze wat gaat zeggen, maar dit keer is het andersom. Het wordt erger omdat ze niks zegt. “Nog één keer op nieuw Anna,” zegt Claus nadat hij haar een ferme tik had gegeven voor het niks zeggen. “Waarom lig jij hier?”

“Nou, omdat ik iets verlaat was en jij blijkbaar weinig geduld hebt,” flapt Anna eruit.

Een paar seconden is het oorverdovend stil. Anna heeft direct al spijt van haar geïrriteerde woorden. PATS!

“Ik denk lieve Anna, dat tweeëntwintig niet eens genoeg is voor jou om tot berouw te komen. We gaat tot dertig. Dat was twee.”

Anna schiet weer overeind van de pijn, ze kan er niet veel aan doen. Claus trekt haar nu over één been en zet haar in een beenklem.

“Blijf stil liggen Anna, misschien helpt dit een beetje.” Ze merkt dat ze eigenlijk bijna geen kant meer op kan en gek genoeg geeft het haar wat rust.

Eigenlijk ligt dit best fijn, denkt Anna. Claus zet de volgende tien slagen hard en snel in en Anna kan niets anders doen dan heel hard huilen.

Dan ineens hoort ze het kraken van een deur die opengaat.

“Huh, Anna ben jij dat?” hoort ze een bekende stem zeggen. Oh nee, het is Simon! Ook dat nog!

Verbaasd loopt Simon hun kant op. Maar diep van binnen moet hij best lachen. “Wat is de reden is dat Anna bij jou over de knie ligt?” vraagt hij aan Claus.

“We hadden een afspraak hier op de kerstmarkt maar Anna neemt het blijkbaar niet zo nauw met de tijd. Ze was dus best verlaat.” antwoordt Claus. “Dat valt best wel mee,” roept Anna recalcitrant.

“Dat is anders best heel herkenbaar,” zegt Simon, “weet je nog Anne toen met dat Sinterklaasfeest?” Ja natuurlijk weet ze dat nog hoe zou ze dat ooit kunnen vergeten?

“Nou”, zegt Claus, “dat verhaal wil ik zo wel eens even horen van jullie, onder het genot van een glaasje glühwein,” en hij geeft Anna een klein kneepje in haar bil.

“Maar eerst moeten we dit onderonsje nog even afmaken. Ik denk dat we wel bijna klaar zijn meneer, uh?”

“Simon Langendijk, manager van Anna. Ik regel vast de glühwein, zie ik jullie zo buiten?” Claus knikt ter goedkeuring en voor Anna er erg in heeft zet Claus de volgende reeks slagen in.

Maar dit keer stopt hij niet meteen meer. Die billen van Anna mogen het best even voelen. En zo slaat Claus gestaag een poosje door. Smeekbedes worden genegeerd. “Zo,” zegt Claus na een tijdje. “Ik denk dat die billen van jou niet meer zo koud voelen. Maar jongedame, volgens mij is dit niet de eerste keer dat jij een pak op je blote billen krijgt, heb ik zonet vernomen. En aangezien ik heel benieuwd ben naar het verhaal is het nu tijd voor een glaasje glühwein buiten bij het vuur. Anna, ga je mee?”

Claus helpt Anna overeind en als ze voorzichtig haar kleding weer aangetrokken heeft geeft Claus haar een stevige knuffel. Met zijn mouw droogt hij haar tranen en houdt haar net zolang vast totdat ze weer een beetje tot zichzelf is gekomen. Hier in de zachte maar toch gespierde armen van Claus voelt ze zich helemaal veilig. Claus geeft haar teder een kus op haar hoofd en last haar dan los.

“Kom,” zegt hij, we gaan Simon zoeken.”

Eenmaal bij de glühweinkraam ziet ze ook Kim en Logan staan. Kim loopt gelijk naar haar toe en geeft haar een dikke knuffel.

“Ja uhm dit zijn Claus en Simon, ik moest nog iets voor het werk afhandelen met ze,” stamelt Anna en ze voelt hoe ze begint te blozen.

“O gezellig, een échte kerstman,” zegt Kim. Ze drinken met zijn allen een glaasje glühwein en toasten op de aankomende feestdagen. Simon gaat in gesprek met Claus en Anna staat er wat zenuwachtig bij.

Maar dan trekt Logan haar aandacht en wijst naar een kraampje met allerlei houten attributen, schalen, snijplanken, mokken, borden en houten lepels.

“Kijk eens, ze hebben zelfs houten pollepels met rendieren uitgesneden,” lacht Logan, “oh die moet ik hebben. Perfect om vlees mee op te warmen,” en hij geeft Anna een knipoog. Kim begint te blozen en mompelt iets over de sterke glühwein waardoor ze het ineens erg warm krijgt. Nieuwsgierig kijkt Anna haar aan. Zou Logan haar misschien ook wel eens… nee dat zal toch niet?

Terwijl Logan zich naar het kraampje begeeft komt Claus afscheid nemen. “Dag lieve Anna, ik moet weer gaan. Zie ik je volgend jaar weer? Ik hou contact met Simon zodat ik weet wat we onze volgende date kunnen gaan doen.” Hij knipoogt en geeft haar een laatste stevige knuffel. Dan verschijnt er vanuit het niets een slee met rendieren en weg is Claus.

“Ho ho ho… Merry Christmas everyone,” roept hij in het voorbij gaan.