Ggs? Watte? Is dat zoiets als de GVR? Nee, maar nu vraag ik me wel af hoe een ggs van de GVR zou voelen …
Ggs staat voor ‘good girl spanking’. Zoals het woord het al aangeeft, is het voor good girls, die zich goed gedragen hebben. Aan de hoeveelheid klikken op de knop op de homepage te zien, zijn er hier echter niet heel veel brave jongens en meisjes te vinden…
Maar stel nu dat je vandaag het hele huis hebt schoongemaakt, ook al doe je dat echt niet graag en je hebt het tóch gedaan… Dan heb je misschien wel een ggs verdiend.
Doet dat pijn, zo’n ggs?
Nee. Ja, het is te zeggen…
Een ggs is bedoeld om leuk te zijn, om van te genieten. Als jij geniet van pijn, dan kan zo’n ggs wel pijn doen, maar ook weer niet zoveel dat het niet meer leuk is.
Een ggs hoeft niet per se heel zacht te zijn, maar vaak wordt de slaag wel goed opgebouwd, zodat de endorfines goed kunnen stromen en jij heerlijk kunt wegdromen.
Bij een ggs zijn er ook geen lastig vol te houden posities, maar mag je lekker comfortabel over de knie/bank/… Wat je maar leuk vindt.
Een ggs is echt bedoeld als beloning, dus geniet ervan!
Binnen de bredere BDSM hoor je wel eens dat iemand “in subspace” is geweest. Ook bij spanking kan dit gebeuren. Als je niet weet wat het is en het overkomt je gewoon, kan het best overweldigend of zelfs eng zijn. Daarom hebben we besloten om er een artikel aan te wijden.
Wat is subspace?
Als je pijnprikkels krijgt (wat de bedoeling schijnt te zijn bij een spanking), maakt je lichaam allemaal leuke stofjes aan: oxytocine, endorfine, adrenaline,… Dit is een reactie op de pijn en werkt ook pijnstillend. Als er meteen heel hard geslagen wordt, ga je niet veel van dat pijnstillende effect merken. Maar wanneer een pak slaag langzaam begint en heel geleidelijk opgebouwd wordt, krijgen de stofjes de tijd om hun werk te doen.
Het resultaat is dat je dan na een hele tijd van langzaam opbouwen misschien al heel hard geslagen wordt, maar dat je dat eigenlijk niet beseft, dat het nog steeds voelt als een rustig beginnetje. En intussen zweeft je hoofd heerlijk weg. Welkom in subspace.
Hoe merk je dat je in subspace bent?
Vaak zul je het zelf, op het moment zelf, niet meteen door hebben. Je vindt het wel lekker, over de knie, rustige opbouw, geleidelijk wat harder, je hoeft nergens aan te denken en kunt rustig wegzweven… De wereld bestaat alleen nog uit de knie/bank/kruk/… waar je over heen ligt en de persoon die je slaat.
Denken wordt moeilijk, praten vaak ook. Als je als D merkt dat de spankee niet echt meer reageert of geen antwoord geeft op je vragen of slechts heel moeizaam uit haar woorden komt, dan hoeft dat geen recalcitrantie of koppigheid te zijn. Misschien is ze gewoon in subspace en is communiceren (zowel verbaal als non-verbaal) daarom op dit moment gewoon te moeilijk.
Wat moet je doen als je in subspace bent?
Genieten!
Veel meer kun je op dat moment toch niet doen, want je zit in een soort heerlijke bubbel. Lekker genieten en het jezelf gunnen dus.
Wat moet de D doen als de spankee in subspace zit?
Als je merkt dat je spankee in subspace is, kun je best rustig aan doen en het pak slaag rustig weer afbouwen. Geef haar nadien de tijd om bij te komen en zorg dat je in de buurt blijft. Fysiek contact is altijd een plus. Ook een dekentje is geen overbodige luxe bij de nazorg, want bij het terugkeren uit subspace kan een sub beginnen rillen en/of het koud hebben.
Is subspace gevaarlijk?
Subspace is een soort natuurlijke high die je krijgt door lichaamsgeproduceerde “drugs”. In principe is het dus niet gevaarlijk. Wel is het beter als je niet alleen bent.
O, en uiteraard ben je op dat moment niet in staat om in auto te rijden of met een kettingzaak aan de slag te gaan 😉
Wat gebeurt er na subspace?
Als de spanking/het spel/de sessie/hoe je het ook noemen wil gedaan is, zal je lichaam geen pijnprikkels meer ontvangen en dus ook geen nieuwe leuke stofjes meer aanmaken. Je zult langzaam terugkeren en weer “landen”. Het beste is als dat geleidelijk kan gebeuren. Misschien krijg je koud of begin je te rillen, misschien begin je te huilen, misschien voelt het alsof er een dikke mist in je hoofd zit … Iedereen reageert op zijn/haar manier.
Probeer jezelf echter de tijd te geven, want hoe bruusker de landing, hoe heftiger het wordt. Als je echt heel bruusk terug moet keren uit subspace, kun je je nadien heel slecht voelen, misschien zelfs een beetje misselijk. Daarom is het van groot belang om jezelf de tijd te geven en even lief te zijn voor jezelf. Fysiek contact met de D, een dekentje, een kopje thee, wat chocola, nog wat knuffelen terwijl jullie samen een (hersenloze) tv-serie bekijken… Dat zijn goede activiteiten om te landen. Probeer zeker niet meteen een mail naar je baas te sturen, want dat komt op dat moment nog niet goed 😉
De dag/dagen nadien
Doordat alle leuke stofjes in je lichaam ook weer afgebroken worden, kun je de dag of de dagen nadien last krijgen van subdrop. Ook hier geldt weer: doe rustig aan en wees lief voor jezelf. Het is helemaal normaal en het gaat vanzelf weer over.
Kom je altijd in subspace van een goed opgebouwd pak slaag?
Nee, helemaal niet. Sommige mensen komen nooit in subspace. En dat is oké.
Voor anderen kan het soms gebeuren, als alles goed zit. En dat is ook oké.
Eén ding is wel zeker: als je specifiek op zoek gaat naar subspace, zal het waarschijnlijk niet lukken. Want als je ernaar op zoek bent, dan ben je actief bezig en laat je dus niet los. En subspace is een toestand waarin je net wél alles hebt losgelaten. Vaak overkomt het je gewoon en besef je pas achteraf dat je in subspace was. Want op het moment zelf, tja, dan besef je gewoon niet veel meer 😀
Conclusie
Subspace is heel fijn, maar kan ook heel heftig en intens zijn. Het is echter niet iets wat heel gemakkelijk bereikt wordt. Je eigen mindset moet goed zitten en de spanking (of andere bdsm-dingen die jullie doen) moet goed opgebouwd worden. Nazorg, zowel vlak na de spanking als de dagen nadien, is extreem belangrijk, nog meer dan bij een “gewone” spanking waarbij er geen subspace optreedt.
Ken je dat gevoel, dat je hoofd net een flipperkast is waar een balletje van de ene naar de andere kant schiet? Je gedachten springen van de hak op de tak en zijn niet tegen te houden.
Of je hebt de onbedwingbare neiging om brutaal te zijn en mensen uit te dagen.
Of je zit jezelf gigantisch in de weg en sluit je daarom af van de buitenwereld en laat niemand meer toe.
Of alle drie die situaties tegelijk.
Wat jij nodig hebt, is een pak slaag.
Ja, echt. Ik zeg het niet om je te pesten.
Stuiteren kan heel leuk zijn, in de beginfase, als je net begint te stuiteren en je bent vrolijk en maakt een paar brutale opmerkingen om te kijken wat er gebeurt. Stiekem hoop je dat iemand – liefst natuurlijk een D die je vertrouwt – zal opmerken hoe je je voelt en je over de knie zal gooien om je hoofd wat leger te maken.
Want als er niets gebeurt… Dan begint het aan je te vreten. Je gedachten beginnen over elkaar heen te tuimelen, ook je emoties vliegen alle kanten op. Je begint harder uit te dagen, tot je het zelf niet meer leuk vindt, maar je kunt het ook niet tegenhouden. Je bent de rem kwijt.
Laat me je verklappen dat die rem ter hoogte van je billen zit. Al kan een tijdje in de hoek of het schrijven van strafregels of zelfs gewoon een strenge blik of een rake opmerking je ook de kriebels in je buik geven waar je zo naar verlangt.
Maar wat je eigenlijk nodig hebt, is rust in je hoofd. Er zijn verschillende manieren om die te krijgen, maar spanking werkt natuurlijk het beste tegen de stuiters. Dan krijg je even rust (en je D ook) voor je uiteindelijk, onvermijdelijk weer begint te bratten en alles van voren af aan begint 😉
Vaak na een goed pak slaag, voelen subs zich een beetje high. Een pak slaag, zelfs voor straf, kan de meeste spankees in een goed humeur brengen. Een paar goede knuffels, fijne aftercare, en de spanking zit erop.
Maar voor sommige spankees is dit toch niet het eind van de spanking. Voor mijzelf bijvoorbeeld, ik merk dat ik na een dag of twee een flinke dip in energie en gemoedstoestand heb. Emoties gaan alle kanten op en alles lijkt zwaar. Ook kunnen mensen zich eenzaam of schuldig voelen. Dit is, ook binnen de rest van BDSM, een niet vreemd fenomeen: het wordt ook wel ‘subdrop’ genoemd.
Kort lesje biologie: je lichaam maakt tijdens de spanking (of ander BDSM spel) veel ‘vrolijke hormonen’ aan (die dempen de pijn een beetje). In de dagen daarna, terwijl je lichaam bezig is met weer in balans te komen, maakt het ook andere minder-vrolijke hormonen aan zodat je niet overladen wordt met de vrolijke hormonen. Ondertussen verbruikt je lichaam de vrolijke hormonen, zodat je op een gegeven moment even met een teveel van minder-vrolijke hormonen zit. Bron (en meer informatie): https://medium.com/through-the-eye-of-the-prism/experiencing-sub-drop-53c6c8d3c6dc
Het is dus vooral een onbalans van hormonen in je lichaam. Voeg daar eventuele andere hormonale schommelingen aan toe (rond een menstruatie bijvoorbeeld), en je chemische cocktail is klaar om je rot te voelen.
Wat te doen bij subdrop?
Wat mij het meeste helpt, is herkennen dat mijn subdrop een subdrop is, en niet het eind van de wereld of het begin van een depressie. De meeste drop-dipjes gaan na een dag weer over.
Die dag is wel vaak zwaar om door te komen. Dus, zelf doe ik:
Goede aftercare regelen. Zeker na een straf: dan moet je zeker weten dat je nu vergeven bent, en je jezelf kan vergeven voor waar je straf voor hebt gehad.
Met mijn partner praten. Laat de spanker/dom in kwestie weten dat je je rot voelt, en controleer ook bij deze of die zich goed voelt. Domdrop is ook echt een ding(!), al heb ik daar geen persoonlijke ervaring mee. Als het kan: knuffel met de partner in kwestie!
Sporten (maar niet te zwaar)
Up-beat muziek luisteren (pluspunten als het combineert met sporten)
Lief zijn voor mezelf. Een lekkere kop warme thee, een lange douche met een goed geurtje, niet te streng zijn als het op werk/studie niet lukt.
Een gezonde maaltijd koken. Sommige mensen zweren bij chocolade eten, maar voor mij is dat een tien-minuten-oplossing; daarna komt een suikerdip (en meer trek in chocolade).
Aan hobby’s werken, creatief bezig zijn, schrijven, muziek maken.
Alles overziend, is het belangrijk door te hebben wat er speelt, en te onthouden dat een drop weer overgaat. Je hoeft je nergens voor te schamen als je er eens last van hebt gehad.
Zo veel mensen, zo veel redenen voor een spanking. Toch zijn er enkele veelvoorkomende redenen waarom iemand een goed pak slaag kan krijgen. We sommen deze hier even op. Misschien ken jij nog een andere reden, maar in elk geval zijn dit de meest voorkomende.
Straf
De eerste reden waarom iemand een spanking kan verdienen, is natuurlijk als straf. Je bent de afspraken niet nagekomen, dus staat je nu een flink pak slaag te wachten.
Hier horen vaak rituelen bij. Misschien moet je eerst even in de hoek gaan staan, misschien moet je je helemaal uitkleden, tot je naakt bent, misschien moet je knielen of jezelf aanbieden. Rituelen zijn vaak een onderdeel van de straf die de ervaring sterker maken en die ervoor zorgen dat de boodschap goed doordringt. Rituelen werken het beste als ze op jullie afzonderlijke situatie worden toegespitst. Voor de ene doet in de hoek staan helemaal niets, voor de ander is het net een mooi moment om even tot rust te komen en stil te staan bij de reden van de straf. Ook de preek kan hieraan bijdragen: er wordt uitgebreid uit de doeken gedaan waarom je straf verdiend hebt en wat je een volgende keer moet doen om te voorkomen dat je opnieuw in deze situatie belandt.
Vaak zijn spankees opgelucht als de preek voorbij is en het pak slaag eindelijk begint. Meestal duurt dat echter niet lang. Bij straf wordt namelijk de opwarming nogal eens overgeslagen. Of misschien heb je geluk en krijg je toch eerst een opwarming voor het echte werk begint, omdat je billen dan meer kunnen hebben en de D dus langer en harder kan blijven doorslaan dan zonder een opwarming het geval was geweest.
In elk geval is het de bedoeling dat straf doordringt. De ene keer is daar meer voor nodig dan de andere keer. Vaak is de straf pas afgelopen als de D zich ervan verzekerd heeft dat de spankee minstens een paar dagen lang niet comfortabel zal kunnen zitten. Maar soms is een spankee al in tranen nog voor het pak slaag begint en dient de pijn vooral om te zorgen dat ze het zichzelf ook kan vergeven, door eerst boete te doen. Dit kan een erg katholiek idee lijken, maar bij oprecht berouw werkt het wel. Het pak slaag sluit het af, daarna kun je weer verder. Hoe hard of hoe zacht is niet waar het om draait. Dat de boodschap doordringt en het gedrag niet herhaald wordt, dat is het belangrijkste doel van een strafspanking.
De nazorg is dan ook erg belangrijk. De D moet de spankee troosten, haar laten weten dat alles nu weer goed is en dat ze weer verder kunnen. Eventueel met een extra waarschuwing (begeleid door een gemeen kneepje in de nu uiterst pijnlijke billen, grmbl) om het écht niet meer te doen. Wat de spankee uiteraard zal beloven. Tot ze het de volgende keer opnieuw doet. Fouten maken is nu eenmaal menselijk! 😉
Funishment
Échte straf is best heftig. En als die zijn doel bereikt, dan zul je die ook niet elke week of zelfs maar elke maand willen. Toch kan het zijn dat het idee van straf je aanspreekt, maar dan misschien gewoon niet omwille van een echt serieuze reden of ernstige overtreding. Als je regelmatig “vergeet” je rekeningen te betalen, dan zal dat op den duur namelijk meer gevolgen krijgen dan enkel een strafspanking.
Maar in plaats van een echte “punishment” kun je misschien wel een “funishment” proberen te verdienen. Dat is “straf”, maar tussen aanhalingstekens. De D is niet écht boos, maar zal je wel een preek geven. Al verwacht hij wellicht niet van de spankee dat ze belooft het nooit meer te doen, omdat hij het (niet zo?) stiekem zelf ook grappig vindt.
Funishments kunnen worden uitgelokt door te bratten. Als dat binnen jullie dynamiek past, dan kan dit een hele leuke vorm van ontlading zijn. Soms gebeurt het zelfs dat de spankee lachend over de knie ligt, terwijl de D even hard slaat als hij lacht. Funishment is, zoals de naam het zegt, fun. Het is voor allebei leuk, maar daarom wordt er niet minder hard geslagen …
Maintenance
Soms is de reden voor een spanking gewoon om te zorgen dat er geen reden voor een spanking zal komen. Af en toe is een pak slaag gewoon even nodig. De D wil dan vermijden dat de spankee bewust straf gaat opzoeken door opzettelijk regels te overtreden. Daarom kan er afgesproken worden dat ze sowieso elke week of elke twee weken of elke maand of … een goed pak slaag krijgt “om haar scherp te houden”.
Een maintenance spanking verloopt meestal zoals straf, inclusief rituelen, maar zonder preek, want de spankee heeft niets verkeerd gedaan. Dit pak slaag is een bevestiging van de machtsverhoudingen in de relatie. Dit kan oneerlijk lijken, want de spankee heeft niets verkeerd gedaan, waarom krijgt ze dan toch een pak slaag? Het antwoord is simpel: omdat het haar goed doet en ze dit zelf ook weet. Een pak slaag kan een cathartisch effect hebben, waardoor je hoofd achteraf leger voelt en je beter in je vel zit. Een maintenance spanking kan dus voor beide partijen een voordelig effect hebben: voor de D omdat de spankee niet in de verleiding komt om zich te misdragen om straf uit te lokken en voor de spankee omdat ze tijdens het pak slaag allemaal leuke stofjes aanmaakt die ervoor zorgen dat ze zich beter in haar vel zal voelen.
Preventief
Net als een maintenance spanking moet een preventieve spanking ervoor zorgen dat er geen straf komt. Het grootste verschil is dat een maintenance spanking op regelmatige basis wordt gegeven en een preventieve spanking enkel als daar aanleiding toe is. Aanleiding? Maar het is toch om straf te vermijden? Ja, inderdaad! Een preventieve spanking kan worden uitgedeeld als er een situatie aan komt waarin de spankee eerder al de mist in ging. Een voorbeeld: een spankee die tandartsbezoeken steeds uitstelt en “vergeet” te gaan als ze een afspraak heeft, kan er baat bij hebben om in de dagen voor de afspraak een goed pak slaag te krijgen om haar te motiveren om toch op het aangeduide tijdsstip in de behandelkamer van de tandarts te verschijnen.
Stress-release
Een spanking kan zorgen dat je met een nieuwe lei opnieuw kan beginnen, omdat je zonden weer vergeven zijn. Maar soms heb je niets fout gedaan en toch nood aan een goed pak slaag. Omdat je hoofd te vol zit, omdat je erg veel stress hebt op het werk of in andere aspecten van je leven, omdat het allemaal even te veel wordt … Sommige mensen gaan dan mediteren, spankees gaan dan over de knie. Om achteraf rustiger te zijn en meer ruimte te hebben voor constructieve gedachten en om gewoon algemeen beter je vel te zitten.
A spanking a day keeps the doctor away! Oké, misschien niet elke dag of zo …
Rollenspel
De schoolmeester die een stoute leerling over zijn bureau buigt, een schuldeiser die betaling in de vorm van een pak slaag int, een personal trainer met specifieke motivatiemethodes … De mogelijkheden zijn eindeloos. Als je je fantasie de vrije loop laat, dan kunnen er erg leuke spankingscènes ontstaan.
Voor sommige mensen kan het een drempel zijn. “Maar ik ben helemaal niet zo goed in acteren!” Hierbij is het dan handig als de D het voortouw neemt, zodat de spankee er gewoon in mee kan gaan. Uiteindelijk is het de D die de leiding heeft, dus dan is het ook best als de D ook binnen het rollenspel de leiding op zich neemt. En als er eens een flater gebeurt, of je valt uit je rol, dan is er geen man overboord. Even lachen, misschien een paar extra klappen om het goed te maken, en je kunt weer verder!
Het handige aan een rollenspel is dat het niet “echt” is, maar dat de pijn wél echt gevoeld wordt. Je krijgt dus alle voordelen van een pak slaag, van een straf, zonder dat je echt iets verkeerd hebt gedaan en zonder dat je je dus echt schuldig hoeft te voelen. Maar wel met de echte opluchting achteraf.
Voorspel
Spanking kan uiteraard ook leuk zijn als voorspel. Over de knie is er wel wat meer bereikbaar dan enkel de billen, zeker als de benen van de spankee gespreid worden. Slaan kan dan afgewisseld worden met aaien en andere stimulatievormen.
Zomaar
“Omdat ik het zeg,” is voor sommige D’s al voldoende reden om een pak slaag uit te delen. Dit is erg oneerlijk en frustrerend (maar op een leuke manier) voor de spankee, want hier valt niets tegenin te brengen. Het bevestigt haar onderdanige positie in de relatie en stiekem is dat alleen maar leuk, toch?
Eenmaal je een tijdje bezig bent met zoeken en lezen op het internet, op deze site en wellicht ook op andere sites, dan begint het misschien te kriebelen om eens van gedachten te wisselen met andere spanko’s. Maar waar kun je dat doen? Waar moet je op letten? Welk gedrag wordt er verwacht? Daar willen we je in dit artikel mee op weg helpen. Hopelijk kunnen we op die manier een beetje onzekerheid wegnemen, waardoor je de stap durft zetten. Want met mensen over een gedeelde hobby praten, is erg leuk!
Waar?
Eerst en vooral: WAAR op het internet kun je andere spanko’s ontmoeten? Dé referentiesite is natuurlijk Fetlife, ook wel gekend als Facebook voor kinksters. Maar Fetlife is heel erg grootschalig en ruim opgevat, waardoor je er gemakkelijk kunt verdwalen in de krochten van kinky internet. Bovendien heeft het de lay-out niet mee. Toen ik (aube) de eerste keer over Fetlife hoorde en een kijkje ging nemen, werd ik meteen op de loginpagina al afgeschrikt door de zwarte achtergrond met witte letters. Ik vond het er maar duister uitzien, geen plek waar je veilig rond zou kunnen kijken. Verder dan dat ben ik dan ook niet gekomen. Ik sloot de boel snel weer af zonder een account aan te maken. Pas enkele jaren later (ja, echt!) maakte ik er op aandringen van enkele mensen in de spankowereld die ik al wat kende, toch een account aan.
Inmiddels bestaat er op Fetlife een groep die speciaal op spanking gericht is. Deze groep wil een veilige omgeving creëren waarin er niet gejaagd of gehijgd wordt, waarin je dus niet op elk bericht de reactie krijgt “ik wil jou wel slaan” en waar er gewoon leuke en soms ook grappige gesprekken ontstaan over verschillende onderwerpen die in verband worden gebracht met spanking. Nieuwsgierig? Neem er een kijkje!
Maar aube, je zegt dat je overhaald werd om uiteindelijk toch een profiel aan te maken. Hoe leerde je die mensen dan kennen?
Wel, voornamelijk via de klaproos-chat. Op het klaproosforum valt er niet zoveel meer te beleven (al staat er wel nog steeds een schat aan informatie, dus ga er zeker eens rondlezen!), de klaproos-chat is echter nog steeds springlevend! (Oké oké, het ene moment al wat levendiger dan het andere, dus als er niemand is of er komt geen reactie, geef dan niet op, maar probeer later zeker eens opnieuw.) Dit is dé uitgelezen plek om met andere spanko’s in contact te komen en er op een veilige en respectvolle manier over onze hobby te praten. En ook over heel veel andere dingen uit het dagelijkse leven, want verrassing verrassing:
Spanko’s zijn ook maar mensen
Wat, echt? Ja, echt!
Natuurlijk praten we graag over onze hobby! Zeer zeker. Maar het hoeft daar echt niet altijd over te gaan. We vertellen soms ook gewoon graag eens over onze dag. Zo worden er vriendschappen opgebouwd die verder reiken dan spanking alleen. In het begin zijn mensen uiteraard wat karig met informatie of blijven ze vaag over wat voor job ze precies doen. Dat is normaal. Met contact via het internet moet je altijd een beetje voorzichtig zijn. Maar dat wil niet zeggen dat de gesprekken enkel bestaan uit “ik wil je slaan” en “pak me dan als je kan”. Als je op de klaproos-chat (of op een andere plek) terechtkomt, wordt er van jou verwacht dat jij ook je als een mens gedraagt. Het is heel gemakkelijk om je beschermd te voelen door het beeldscherm van je computer, maar op plekken die een veilige omgeving willen creëren, zal jagersgedrag niet aanvaard worden. Dat maakt dat het ook voor jou veiliger wordt: want nieuwelingen zijn steeds welkom, maar als men zich niet gedraagt, wordt men daarop aangesproken. En anderen worden gewaarschuwd voor wie misschien minder goede bedoelingen heeft of lijkt te hebben. In theorie in elk geval, maar de praktijk probeert die theorie zo dicht mogelijk te benaderen.
Ga ook steeds op je gevoel af
Je kunt hier nu wel lezen “die en die plekken zijn veilig”, maar als jij op die plekken terechtkomt en het voelt echt niet goed, luister dan naar dat gevoel. Je kunt altijd pech hebben gehad en op een verkeerd moment in de chat zijn beland, maar als het een tweede keer nog steeds niet comfortabel aanvoelt, dan is er niemand die je verplicht om toch die groepen te blijven opzoeken “want die zijn toch veilig, dit zijn de groepen waar ik bij moet horen”. Nee hoor, er hoeft helemaal niets. Jij kunt best bepalen wat goed is voor jou. Ik zal geen namen noemen, maar ik ben zelf ook nog in andere chatgroepen beland die veilig hoorden te zijn, maar ik voelde me daar zo totaal niet thuis. Dus ben ik niet terug geweest. Het kan soms even zoeken zijn, maar wellicht vind je ooit wel de groep waar je je goed bij voelt. Wij kunnen enkel meegeven in welke groepen wij ons “thuis” voelen en hopen dat dat voor jou ook zo is 🙂
Je bent al een tijdje op De Leeshoek aan het lezen en wellicht ook op andere websites. Intussen ben je erg nieuwsgierig geworden en wil je dit ook eens meemaken: je wil iemand slaan of zelf geslagen worden. Dus je gaat met iemand afspreken die je online hebt leren kennen. Of je wil online iemand leren kennen om mee af te spreken. Alleen, tja, afspreken via internet, daar zijn er wel risico’s aan verbonden. En zeker als je deze spankinggevoelens al jaren onderdrukt hebt, kan het lastig zijn om nu je voor jezelf hebt beslist daar eindelijk iets mee te doen, ook nog maar een dag langer te wachten. Hieronder hebben we enkele tips die je kunt gebruiken bij het afspreken. Wellicht valt het je op dat veel is geschreven vanuit het oogpunt van een vrouw die op zoek is naar iemand om bij over de knie te gaan. Helaas is dit in de praktijk de meest kwetsbare groep, maar de tips zijn wel voor iedereen, man of vrouw, dominant of onderdanige, nuttig.
Om te zorgen dat het een goede ervaring met de juiste persoon wordt, is het toch belangrijk om een paar dingen in acht te nemen. Luister zeker ook altijd naar je gevoel. Voelt het niet goed? Ben je niet zeker? Spreek dan niet af of in elk geval eerst op een openbare plek waar je meteen weer weg kunt als er inderdaad iets niet in orde blijkt te zijn. Daarnaast zijn er hier een aantal tips om op te letten als je iemand zoekt om mee af te spreken en om je zelf aan te houden als je gemakkelijker iemand wil vinden.
Op sociale media of dating apps ontvang je zeker als vrouw, maar ook geregeld als man, heel veel ongewenste berichten. Met enkel “hey” kom je er niet, meteen in het eerste bericht al eisen dat de ander je in zijn/haar antwoord met “U” en “Meester” (o wee als je de hoofdletter vergeet) moet aanspreken, is voor de meesten ook niet echt de manier waarop je wil benaderd worden. Gelukkig zijn er ook mensen die een bericht met meer diepgang en interesse voor de persoon achter het profiel weten op te stellen. Toch is het ook hier verstandig om even rustig de tijd te nemen. Allereerst wil je meer weten van de persoon waarmee je te maken hebt. Dit kan op twee manieren: door in gesprek te gaan en door wat onderzoek te doen.
Om met het laatste te beginnen: waar je elkaar ook leert kennen, de persoon in kwestie heeft waarschijnlijk een profiel. Als het berichtje je aanspreekt, dan kun je eerst even op zijn/haar profiel gaan kijken. Hopelijk staat daar een profielfoto en een introductietekstje dat je inhoudelijk wat informatie geeft over de persoon erachter. De profielfoto hoeft uiteraard niet meteen een volledig herkenbare foto te zijn, ook gewoon iets “stoms” als een rode roos of een tijger met konijnenoortjes, geeft impliciet iets weer over de persoon die net voor deze foto koos. Op sociale netwerksites, zoals een forum of bijvoorbeeld Fetlife, kun je ook zien met wie de persoon in kwestie bevriend is, zodat je vragen kunt stellen over je nieuwe contact. Je kunt kijken aan welke groepsdiscussies hij/zij deelneemt en hoe hij/zij zich daarin gedraagt. Hetzelfde geldt als je iemand in het echt ontmoet, bijvoorbeeld op een munch of een meet. Het is niet altijd mogelijk feiten van roddels te onderscheiden, maar de verhalen van meerdere personen geven bij elkaar vaak een goed beeld. Ze kunnen helpen bepalen of de persoon in kwestie te vertrouwen is.
In het eigen gesprek is het goed om met elkaar van gedachten te wisselen. Dat kan op zichzelf ook heel interessant, of zelfs spannend, zijn. Wanneer het gaat over je toekomstige verlangens, wees dan niet bang om je eigen grenzen aan te geven. Tegelijkertijd is het belangrijk om de grenzen van de ander ook te respecteren. Mocht iemand bijvoorbeeld niet op de blote billen geslagen worden bij een (eerste) spankingcontact, dan is dat een valide grens. Je kunt zelf bepalen of je het contact met inachtneming van die grens voort wil zetten. Wat niet kan, is zeggen dat die grenzen niet gepast zijn of iemand onder druk zetten om de grenzen op te schuiven. “Ik sla alleen maar meisjes als ze naakt zijn, dus als je geslagen wil worden, zul je toch naakt moeten zijn, ook de eerste keer,” is een voorbeeld van dergelijke druk. Uiteraard kan en mag een dominant die eis stellen, maar als jij je daar niet goed bij voelt, dan wil dat misschien zeggen dat hij niet persoon is waar jij bij past en dat je beter even verder zoekt. Het is beter om niet zomaar erin mee te gaan, ook al voelt het niet goed. “Hij is de dominant, hij mag dat bepalen,” is als het om grenzen gaat geen valide argument. Als het niet goed voelt, dan voelt het niet goed. Daar heeft niemand iets aan te zeggen. En als er al bij het eerste contact in jouw plaats bepaald wordt waar je je goed bij mag/moet voelen en waarbij niet, dan is dit toch zeker een “red flag”. Een goede dominant heeft altijd oog en oor voor zulke grenzen en er zijn vele goede dominanten.
Het is ook absoluut niet gezegd dat je meteen bij de eerste ontmoeting al over de knie gaat (of over de knie legt). Het is perfect acceptabel om aan te geven dat je liever eerst op een neutrale plek afspreekt om gewoon iets te drinken of samen even te wandelen, zonder dat er verdere “actie” op het programma staat. Als alles goed verloopt en je voelt je er goed bij, kun je op het moment zelf nog aangeven dat je toch een stapje verder wil gaan. Uiteraard is dit absoluut niet verplicht. Ieder heeft zijn/haar eigen tempo en veel mensen zullen liever eerst op een platonische manier kennismaken en naar huis gaan zonder dat er ook maar één klap gevallen is. Dan kun je alles laten bezinken, napraten en eventueel opnieuw afspreken. Ook het omgekeerde is mogelijk: jullie hadden afgesproken om toch al een spanking uit te proberen, maar op het moment zelf voelt het niet meer goed (dat kan trouwens altijd, ook bij de tweede, derde, of zevendertigste afspraak). Dan is het je volledige recht om dat aan te geven en te zeggen dat je toch niet meer wil, om je consent in te trekken. Als er dan buitensporig aangedrongen wordt, is ook dat zeker een red flag en een goede reden om meteen op te stappen en het contact te verbreken. Jouw grens is jouw grens, je mag die bewaken. Door toe te geven, doe je jezelf echt geen plezier. En de ander, als die tenminste serieuze bedoelingen heeft, trouwens ook niet.
Naast een neutrale date om elkaar te leren kennen, zijn er ook andere veiligheidsmaatregelen die je kunt nemen. Deze komen overeen met de dingen die je kunt doen bij elke vorm van dating. Wanneer je een goede vriend(in) van tevoren op de hoogte brengt, kun je elkaar op een vast tijdstip bellen. Spreek dan twee varianten van dezelfde zin af, zoals “Ik wil ijs” of “Ik wil taart”. De persoon bij wie je verblijft, weet niet wat elke zin betekent, maar jij wel. Een ander handigheidje is om een vast eindtijdstip in te bouwen. Wanneer je een trein moet halen, heb je altijd een reden om weg te gaan. Dat kan vervelend zijn als het gezelliger wordt dan je vooraf had durven hopen, maar hoe langzaam de tijd ook lijkt te gaan, er zal dan snel wel een vervolg komen. Tot slot, het is volkomen normaal dat je bij een eerste contact een profielnaam gebruikt. We raden wel aan om voor de eerste date echte namen uit te wisselen, zo, dat je ook wat meer over elkaar te weten kunt komen. We hebben de term vaker gebruikt, maar iemand die voor een contact in het echt geen echte naam wil gebruiken, is opnieuw een red flag. Verder is er nog een les uit het algemene datingland: wanneer iemand je vlak voor een afspraak belt om te melden dat zijn of haar geld op is en of je even wat wil storten, kan het zijn dat je date enorme pech heeft. Waarschijnlijker is het helaas echter zo dat je dan wordt opgelicht.
Dus, even in het kort, voor wie dit allemaal te veel leeswerk vindt, onze tips:
Zorg voor een goed, diepgaand contact voor je afspreekt.
Praat met mensen die de persoon kennen om je een beter beeld te vormen.
Spreek eerst af op een neutrale plaats.
Grenzen zijn grenzen. Zorg dat je eigen grenzen gerespecteerd worden en respecteer de grenzen van de ander.
Stuur nooit zomaar geld op en wees voorzichtig met je adres of andere persoonsgegevens. Wissel wel echte namen uit voor je iemand gaat ontmoeten.
Als je iemand wil ontmoeten, zorg dan dat een vriend/vriendin/iemand anders hiervan op de hoogte is en weet waar je bent. Spreek ook af om tijdens de date even contact te hebben.
Volg steeds je gevoel. Voelt iets niet goed, dan doe je het niet. Laat je geen druk opleggen om dingen te doen die je eigenlijk niet wil.
En als deze dingen goed zitten, dan wordt het vast een heel leuke date, geniet ervan! Ow ja, in het midden van dit artikel zag je een video. Deze (Engelstalige) video gaat specifiek over dit onderwerp, maar op hetzelfde kanaal zijn nog vele interessante video’s te vinden. We raden je van harte aan om eens een kijkje te nemen.
Waarom wil ik slaan? Waarom wil ik spanking? En mag ik dat wel willen? Is dat wel ok?
(de opbouw van dit artikel is met liefde geleend van Aube)
Elke spanker (man of vrouw, al gaat dit artikel uit van een mannelijke spanker) zal wel eens gedacht hebben waarom hij dit wil. Terwijl bij leeftijdsgenoten seks de norm lijkt, denk je zelf aan roodgeslagen billen en straf. Waarschijnlijk heb je al snel in de gaten dat jouw fascinatie voor een mooi stel billen heel anders is. Het kan zijn dat je moeite hebt om te accepteren dat je anders bent. Misschien wil je zelfs wel dat je niet afwijkt. Gelukkig is er het internet, waar anderen, zoals ik, je kunnen vertellen dat je niet raar bent. Er zijn meer mensen met dezelfde verlangens en hoewel we een kleine minderheid vormen, hebben we veel gemeen.
Zelf had ik het internet al redelijk snel gevonden en aangezien ‘billenkoek’ toch een van de meest fascinerende termen is om op te zoeken, had ik ook al redelijk snel door dat ik niet alleen was en dat er meer mensen waren die er plezier aan beleefde. Alleen, dat is slechts op het internet. Om je verlangens om te zetten naar de praktijk, is toch een heel andere stap. Niet iedereen heeft dezelfde twijfels, maar hieronder ga ik in op de onzekerheden die ik zelf had.
Wil ze wel geslagen worden?
Fantaseren over spanking is een ding, maar het daadwerkelijk uitvoeren is heel wat anders. Om te beginnen, wanneer je fantaseert, hoeft er niet iemand daadwerkelijk pijn te lijden. In het echt is dat wel anders. En hoewel voor echte straf kan gelden ‘het doet mij meer pijn dan het jou doet’, beleef je over het algemeen plezier aan het geven van een spanking en dus aan het pijn doen van een ander. Kan dat wel?
Ja, dat kan. Je slaat namelijk niet zomaar iemand, maar iemand die daarmee heeft ingestemd. Iemand die graag geslagen wil worden. Natuurlijk, als het moment daar is, zal ze misschien wensen dat ze zich duizend kilometer verderop bevindt, maar buiten die momenten wil ze geslagen worden. Sterker nog, ze wil net zo graag bij jou over de knie als dat je haar over de knie wil nemen. Het verlangen in haar is net zo sterk als dat in jou. Ze wil zich gestraft voelen en hoewel het pak slaag pijn doet, is het gevoel erna vaak erg gewenst. De ander laat jou niet jouw lusten botvieren, je doet dit met elkaar. Bij een goed pak slaag worden beide partijen er beter van.
Meer algemeen kun je je ook afvragen of je überhapt een vrouw zou mogen slaan. Ik had daar zo ook mijn twijfels over. Tenslotte leer je van kleins af aan dat zoiets niet kan. Daarnaast heb ik twee oma’s die in de jaren ’60 hun mannetje al stonden, pun intended, en was mijn moeder kostwinner en mijn vader huisman. Geen omgeving met hele klassieke rolpatronen. Is het niet ontzettend rolbevestigend dat ik, de man, een vrouw wil slaan?
Belangrijk is, dat het niet gaat om slaan, maar om het hebben van een keuze. Iemand willen slaan als zij toestemt is een keuze, net als het instemmen om geslagen te worden. Ook het onderdanig willen zijn aan iemand is een keuze. Daar zijn ook grenzen aan, grenzen die ze (in samenspraak met jou) zelf bepaalt. Grenzen die door de tijd heen kunnen veranderen en tot een nieuwe keuze kunnen leiden. Communicatie, met elkaar praten, is hierbij essentieel.
Hoe kan ik dit doen zonder ervaring?
Zoals je kunt zien in het stuk van Aube, is het niet makkelijk om als (jonge) spankee met je gevoelens om te gaan. Er is echter wel een klein gelukje: mocht je eenmaal tot de conclusie zijn gekomen dat iemand anders voor je het heft in handen mag nemen, kun je snel iemand met ervaring vinden. De uitdagingen die daarbij komen kijken om je grenzen te bepalen, laat ik even terzijde. De persoon die ze vindt is waarschijnlijk een stukje ouder. Dat is ook logisch, ervaring opdoen kost nu eenmaal tijd. Alleen, wat doe je als je die ervaring niet hebt? Als je onzeker bent om het goed te doen, als je nog niet weet wat je doet?
Dit is geen eenvoudig punt. Ervaring is belangrijk, maar je kunt alleen ervaring opdoen door te doen. Mijn advies is om informatie te verzamelen. Lees over anderen en hun zoektocht, luister naar anderen, zowel spankers als spankees. Bovenal, leer hoe je kunt bespreken wat je wil en wat de ander wil en hoe je hier respectvol mee kunt omgaan. Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die het leuk vinden als je hen vanaf minuut een probeert te domineren, maar de overgrote meerderheid van de vrouwen wil dat je hen eerst als mens ziet, niet als onderdanige of slavin. Wees eerlijk over waar je zelf staat. Heb vooral ook geduld. Natuurlijk, wachten op je eerste ervaring is niet leuk en duurt altijd langer dan je wil, maar het voordeel van spankers is dat ze rijpen als een goede wijn (kuch) en daarom nog lang meekunnen.
In je zoektocht tref je anderen, op zoek naar zichzelf, iemand die haar kan straffen, of die haar als een schoolmeisje de les leest, maar vooral ook op zoek is naar iemand van haar eigen leeftijd. Zo kun je beginnen met het verkennen van de mooie wereld van spanking.
Het hele bovenstaande stukje gaat er wel een beetje vanuit dat je niet al een relatie hebt op het moment dat je je spankinggevoelens ontdekt. In een toekomstig stuk zal ik dieper ingaan op de situatie dat je wel al in een relatie zit.
Kan ik wel de leiding nemen?
Sommige mensen worden wel beschreven als natuurlijke leiders. Dat is een bijzondere eigenschap, die niet iedereen gegeven is. Een bepaalde uitstraling, charisma, waar je direct van onder de indruk bent. Je zou misschien denken dat dominant zijn, een spanker, overeenkomt met deze eigenschappen. Dat kan, alleen, het hoeft niet. Zeker niet. Ik ben het zelf ook niet.
Ik heb over dit punt genoeg zelf getwijfeld. Zelf heb ik wel gedacht: waarom heb ik deze gevoelens, als ik liever eerst de kat uit de boom kijk en een situatie afwacht? Door de jaren heen ben ik erachter gekomen dat er gelukkig meerdere soorten leiderschap zijn. Ik luister graag, kom eerst een hoop over de ander te weten en ga het gesprek aan. Langzaam begint door te sijpelen wat mijn verwachtingen zijn. Dat is heel persoonlijk, maar komt ook vanuit mijn eigen waarden. Ik leid graag door het voorbeeld te geven. En dat werkt. Tenminste, er zijn mensen, collega’s, vrienden, spankees, waarbij dit werkt. Dat is ook het mooie aan verschillende stijlen van leiderschap. Ze hoeven niet altijd en bij iedereen te werken, maar er zijn momenten en situaties waarbij jouw leiderschapsstijl werkt.
Waarom wil ik geslagen worden? Waarom wil ik spanking? En mag ik dat wel willen? Is dat wel ok?
Elke spankee (man of vrouw, al gaan we in dit artikel uit van een vrouwelijke spankee) zal hier vroeg of laat bij stil hebben gestaan. Alles wat buiten de norm valt, stellen we immers in vraag. Dat is logisch en dat is ook niet slecht, want het betekent dat we aan zelfreflectie doen en niet zomaar onze driften en verlangens achterna hollen, halsoverkop een eventueel ravijn in. Aan het einde van dit verhaal wacht gelukkig geen ravijn.
Zelf heb ik hier ook heel hard mee geworsteld, vooral in het begin, maar zelfs nu nog steken de twijfels af en toe de kop op. Een sluitend antwoord is er natuurlijk niet. Goed en slecht, dat blijft subjectief. Er kunnen wel afspraken rond gemaakt worden dat te snel rijden slecht is, maar afspraken kunnen veranderen en het is niet omdat er een afspraak over bestaat dat iedereen het erover eens is.
Waarom wil ik geslagen worden? En mag ik dat wel willen?
Hoe kon ik me dan verzoenen met mijn verlangen om geslagen te worden? Dat duurde lang, maar uiteindelijk bedacht ik dat ik er niemand kwaad mee doe. Dus wat maakt het dan uit wat anderen ervan vinden? Zij hoeven het niet te weten, dit is iets tussen mijn man en mij. Het is iets wat mij goed doet, zonder dat het anderen kwaad doet, dus waarom zou het dan slecht zijn? Juist, dat is het niet.
Maar toch komen veel twijfels en vragen regelmatig terug en daarom wil ik die hier even overlopen.
Ik zou het alleen moeten kunnen
Fout. Niemand kan alles alleen. Iedereen heeft soms hulp nodig, met een of ander aspect van zijn/haar leven. Mensen zijn sociale wezens en van elkaar afhankelijk. Het idee dat je alles alleen zou moeten kunnen is onzin en vrij schadelijk (en geloof me, ik heb mezelf er vaak genoeg schuldig aan gemaakt en dat doe ik nu soms nog).
Spankees zijn vaak zelfstandige mensen die graag hun eigen boontjes doppen. Net daarom is het goed om af en toe even gedwongen te worden om stil te staan, pauze te nemen, een stapje terug te zetten. Even resetten om daarna weer met volle kracht verder te kunnen. Dat is niet zwak, dat is menselijk. Iedereen heeft pauze nodig, maar hoe we die pauze nemen verschilt van mens tot mens. De ene kruipt in een hoekje met een boek, de ander gaat naar een concert luisteren, nog iemand anders gaat sporten, sommigen gaan met een pint aan de toog gaan zitten en storten hun hart uit bij de barman, anderen gaan shoppen… De mogelijkheden zijn oneindig. En jij en ik, wij hebben af en toe baat bij een goed pak slaag om ons hoofd weer leeg te maken.
Mag ik dit wel van mijn D vragen?
Natuurlijk mag dat! Daar is hij immers je D voor. En geloof me: ze doen het zelf maar al te graag!
Akkoord, niet elk moment komt misschien even goed uit, maar dat geldt ook omgekeerd, toch? Over wanneer het wel en niet kan en hoe je daar dan om moet vragen (er letterlijk om vragen, yaiks, door te bratten, door stomweg je broek uit te trekken en jezelf over zijn schoot te gooien…) bestaan er vast afspraken tussen jullie. En zo niet, of ken je ze niet (wat op hetzelfde neerkomt), dan kun je die best maken. Op die manier heb jij gemoedsrust, en hij ook.
Zelf houd ik bijvoorbeeld een dagboek bij, waarin ik elke dag opschrijf hoe het met me gaat, hoe ik me voel, wat er zich in mijn hoofd afspeelt (hij kan helaas nog altijd mijn gedachten niet lezen, ook al roep ik al meer dan 10 jaar dat hij dat moet leren) en eventueel of er dingen zijn waarvoor ik vind dat ik straf heb verdiend. Dan leest hij dat op een moment waarop hem dat uitkomt, zo hoef ik me geen zorgen te maken over of ik hem er op een slecht moment mee “lastigval”. En op basis van wat daarin staat en hoe hij zich zelf voelt, hoe druk hij het zelf heeft, wat er voor hem past, beslist hij of hij er iets mee wil doen en wat dan. Het initiatief ligt daardoor bij hem.
Voor ons werkt dit, maar misschien vinden jullie iets anders wat beter werkt voor jullie. Geen D/s is dezelfde. Maar als je het gevoel hebt dat je je D stoort als je aandacht van hem vraagt, dan zit er iets mis en dan is het tijd om te praten. Zodat hij dat idee er desnoods uit kan slaan (ook dat werkt erg goed, heb ik al meermaals ondervonden).
En het feminisme dan?
Vroeger moesten vrouwen thuis blijven, liefst in de keuken, en het huishouden doen en voor de kinderen zorgen. Ze moesten luisteren naar hun man en gehoorzamen en hun mond houden. Toen kwam het feminisme en nu moeten vrouwen gaan werken, carrière maken en moeten hun mannen meehelpen in het huishouden.
Juist toch?
Nee.
Vrouwen moéten dat niet. Het feminisme heeft ervoor gezorgd dat vrouwen de kans krijgen om te gaan werken en carrière te maken. Het feminisme heeft ervoor gezorgd dat vrouwen niet meer thuis moéten blijven. Maar ze mogen wel, als ze daar zelf voor kiezen. Het feminisme heeft ervoor gezorgd dat vrouwen een stem kregen. Maar ze mogen ervoor kiezen om die stem te gebruiken om te zeggen dat ze hun man willen gehoorzamen.
Het feminisme heeft vrouwen een keuze gegeven door meer opties beschikbaar te maken. Dat wil niet zeggen dat alle vrouwen van al die opties gebruik moeten maken. Als je een auto koopt, zijn er ook heel veel opties beschikbaar, vele ook in het gratis pakket. Maar als je auto zetelverwarming heeft en jij houdt daar niet van, ben je dan verplicht om die zetelverwarming toch op te zetten, gewoon omdat het een optie is? Nee toch!
Er zijn vrouwen die carrière willen maken en die 40-60 uur per week willen werken. En dat mogen ze doen, dat kunnen ze doen, dankzij het feminisme. Maar er zijn ook vrouwen die dat niet willen en dat moet ook ok zijn. Als vrouwen liever halftijds werken om meer tijd te kunnen doorbrengen met hun kinderen, wie zijn wij dan om hen te zeggen dat dat verkeerd is? En op dezelfde manier is het niet verkeerd om onderdanig te willen zijn aan je man (of aan een andere man of vrouw).
Voor veel spankees/subs is dit ook slechts een onderdeel van hun relatie. Meestal zijn ze gelijkwaardig aan hun man, tot het erop aankomt en hij met een woord of blik te kennen geeft dat er een grens is overschreden…
Het grootste cadeau dat het feminisme ons vrouwen heeft gegeven is de vrijheid om te kiezen. Als een vrouw er nu voor kiest om onderdanig te zijn aan haar man, dan is dat uit vrije wil, niet omdat ze geen andere optie heeft. Hoeveel mooier kan het worden?