Deze alternatieve straf staat niet bekend om zijn lange voorbereidingstijd of om een ritueel dat er naartoe werkt. Nee, deze straf komt plotseling, onverwacht (zeker toch voor de sub in kwestie die zonet nog dacht lekker bezig te zijn) en hevig, meestal als opmaat voor meer of als middel om iemand nu direct te laten luisteren. Het gaat natuurlijk om trekken aan het oor.

Daar “trek” ik me niets van aan hoor. Misschien moeten al die D’s ook gewoon eens gevoel voor humor leren. Dan kunnen jullie samen lachen in plaats van altijd dat luisteren en braaf zijn en ander saai gedoe.

Het oor kan op meerdere manieren worden vastgepakt, maar de meest gebruikelijke is om het met duim en wijsvinger bij de oorschelp te pakken. Bij het oorlelletje kan ook, al doet dat iets minder zeer en zal het ook minder indruk maken. Want zeer doen, dat doet het. Een uiterst onmiddellijke pijn die het moeilijk maakt om te bewegen in een andere richting dan die waarin de D wil dat je gaat. Een pijn die ervoor zorgt dat je op je tenen gaat staan als je omhoog getrokken wordt en dat je gewillig meegaat als je richting de hoek of een stoel gemarcheerd wordt. Kortom, een pijn die je direct verandert in een gehoorzame volger.

Of je gebruikt je woorden als je iets wil. Je weet wel, zoals grote mensen doen. Altijd dat geweld meteen, tsk tsk.

Deze manier van straffen is al heel oud en werd met name bij kinderen toegepast. “Wie niet luisteren wil, moet voelen” is erg van toepassing en het voelt ook beschamend dat je autonomie door een schijnbaar kleine handeling, met minieme inspanning, aan de kant gezet wordt. Ook kan de D nog aan het oor draaien om de pijn te vergroten of om nog een extra boodschap door te geven, namelijk dat het altijd erger kan en dat een poging doen om de controle terug te krijgen alleen maar averechts zal werken.

Dus: als we controle willen, moeten we de D aan zijn/haar oor trekken. Goed om weten!

Het oor is natuurlijk een delicaat lichaamsdeel, dus een klein beetje voorzichtigheid is geboden, maar zolang er niet heel lang of extreem hard getrokken wordt, is er geen kans op ongelukken. Nadat het oor is losgelaten, zal het vaak nog even rood zien en warm aanvoelen. Dit kan als een beschamende herinnering achterblijven, vooral wanneer de straf even tussendoor werd toegepast om de sub weer op het rechte pad te krijgen. In andere gevallen is er geen tijd om hierover na te denken, dan is de aandacht alweer bij de volgende straf.

Oké, oké, ik gedraag me wel weer… *wrijft over oor* (Voor heel even dan toch.)

Een alternatieve straf die zowel op zichzelf als tijdens het geven van een pak slaag is toe te passen, is het slaan op de handen. Van oudsher gebeurde dit met name op scholen, waar met de liniaal, tawse of cane tikken werden uitgedeeld op de uiterst gevoelige handen. Deze straf werd vaak als alternatief gezien voor straf op de billen, snel uit te voeren in de klas zelf zonder decorumverlies, maar vaak minstens zo erg voor de arme ontvanger. Gelukkig wordt deze straf nu niet meer toegepast, maar voor ongehoorzame subs kan deze nog zeer nuttig zijn!

Je zegt het zelf: de straf wordt nu “gelukkig” niet meer toegepast. Laten we dat dus maar zo houden en dit niet opnieuw invoeren. Nee, ook niet voor zogenaamd ongehoorzame subs. Want wat is ongehoorzaam nu ook? Dat is een heel subjectief begrip, met veel ruimte voor discussie. Beter om gewoon helemaal niet te straffen en alleen positive reinforcement toe te passen met beloningen.

Een eerste manier om het op de handen slaan toe te passen is als op zichzelf staande straf. Bijvoorbeeld wanneer de overtreder iets gedaan heeft met de handen, zoals dingen gooien terwijl dat niet mocht of knijpen of slaan uit frustratie na het horen van een opmerking over het gedrag, net zoals bij brutale woorden of onbetamelijke taal kan worden overgegaan tot het uitzepen van de mond.

Nee, nee, nee. We zouden NIET meer straffen, zei ik toch niet. Misschien moet ik jou maar aan je oor trekken, aangezien je niet luistert.

Een tweede manier is als extra straf tijdens het geven van een pak slaag. Wanneer de sub in kwestie bijvoorbeeld, ondanks herhaalde waarschuwingen, de handen naar achter blijft doen om de billen te beschermen, kan een extra les duidelijk maken dat dit niet alleen onwenselijk maar ook gevaarlijk is. Een houten instrument dat op de botten neerkomt kan voor kneuzingen zorgen (en een eind maken aan de sfeer). Een paar stevige tikken op de handen leren dat dit geen prettig alternatief is voor billenkoek en dat het niet volgen van de regels alleen leidt tot extra straf.

Of… Ik zeg maar iets… Je snapt de hint (moeilijk als man, ik weet het, vrouwelijke spankers kunnen dit vast beter, al schijnen die soms ook toondoof te zijn) en je slaat wat minder hard? Of je stopt zelfs helemaal met slaan, aangezien het duidelijk al genoeg pijn doet…

Hoewel slaan op de handen natuurlijk lang niet zo leuk en interessant is als slaan op de billen, zijn er ook grote voordelen aan deze manier van slaan. Zo staan de straffer en de gestrafte tegenover elkaar, waardoor ook makkelijk kan worden verlangd dat de sub de D aankijkt. Verder moet de sub ook in zeer grote mate meewerken aan de straf: de arm moet goed gestrekt zijn, de handen uitgestoken en plat, en deze mogen niet van de plek gaan tijdens de straf. Dit heeft ook met de veiligheid te maken: hoewel een leren instrument of een cane niet gauw blijvende schade zullen veroorzaken, zijn botjes in de vingers zeer gevoelig. Pas dus wel op met deze manier van spelen en mik bij voorkeur, met gepaste kracht, op de palmen. Ongetwijfeld doet dat al zeer genoeg!

Wanneer de straf is uitgevoerd, zijn complimentjes vaak op zijn plaats. Het is niet makkelijk om aan deze straf mee te werken. Door het accepteren van de straf heeft de sub laten zien zich beter te kunnen gedragen. Dat zal zeker van pas komen bij het vervolg van dit/een volgend pak slaag!

Of je besluit dat er genoeg gestraft is, dat de sub eigenlijk heel erg lief is en dat je hem/haar nooit meer zoveel pijn zult doen en voortaan alleen nog zachte spankings of een ggs uitdeelt en vooral veel knuffelt en chocola geeft. Je weet wel, positive reinforcement in plaats van straffen. Dat werkt vast veel beter!

Tijgerbalsem (rood) is een crème die vaak gebruikt wordt om spierpijn tegen te gaan of te verlichten. Als je ze op de huid smeert, ontstaat er een brandend warm gevoel. Warmte is goed voor de spieren, dus vandaar dat sporters tijgerbalsem vaak gebruiken voor het sporten, om de opwarming van de spieren te bevorderen, of net na het sporten, om de spieren sneller te helpen recupereren.

Spanking is nog steeds geen officieel erkende sport… Ja, ja, bla bla, armspieren en work-out voor de D en zo, maar ik zie spanking toch nog niet op de lijst staan van sporten voor de Olympische Spelen.

Je kunt je dus wel voorstellen dat als deze tijgerbalsem op de billen uitgesmeerd wordt, dit een (aangenaam?) brandend gevoel veroorzaakt, waarbij je je best kunt inbeelden dat het de nasleep van een spanking is. Ideaal als de spankee stuitert, maar een spanking om wat voor reden dan ook geen optie is (geen D aanwezig of beschikbaar, zou te veel lawaai maken, …). Tijgerbalsem wordt dan ook door sommigen ingezet als “silent spanking”, omdat het immers geen lawaai maakt, maar zitten wel flink ongemakkelijk wordt.

Ook als je alleen bent en even nood hebt aan het gevoel van een spanking, maar niet van self-spanking houdt, kun je je eigen billen insmeren met tijgerbalsem en je inbeelden dat het brandende gevoel het resultaat is van een flink pak op je billen. Waar je bij self-spanking nog enigszins controle hebt over hoe hard je je billen laat branden, ben je bij tijgerbalsem overgeleverd aan de zalf: eenmaal gesmeerd, houdt niets het brandende gevoel nog tegen.

Een andere, veel gemenere optie is om de billen na een pak slaag nog eens extra in te smeren met tijgerbalsem om het effect extreem te versterken.

Voor de luie D’s dus… Is het te veel moeite om jullie poezelige pootjes te gebruiken?

HOe werkt het?

Tijgerbalsem bevat veel verschillende ingrediënten die vaak op een of andere manier de huid irriteren of prikkelen. Eigenlijk misleiden ze dus ons brein door een vals gevoel van warmte op te wekken. Tijgerbalsem warmt de spieren dus niet echt op, dat lijkt alleen maar zo. Het zorgt er vooral voor dat de bloedvaten ter hoogte van de huid uitzetten en dat er tijdelijk meer bloed stroomt door de opperste huidlagen. Dat verklaart waarom de huid vaak rood wordt en wat opzwelt als je het aanbrengt. We raden daarom aan om tijgerbalsem niet (of zeker niet meteen, als eerste gebruik) in te zetten na een pak slaag waarbij de billen het al flink te verduren hebben gehad en ze al erg rood/paars en gezwollen zijn. Gebruik tijgerbalsem ook nooit indien de huid per ongeluk een beetje is opengegaan en er dus wondjes zijn ontstaan. Het lijkt ons verstandig om tijgerbalsem vooral in te zetten als “silent spanking”, op nog onbeschadigde of slechts lichtroze billen. Let wel: de zalf kan plekken maken op kleren, dus zorg dat de billen goed afgedekt worden (of net bloot blijven). Probeer tijgerbalsem altijd eerst uit op een klein stukje huid voor je er echt mee aan de slag gaat. Aangezien er zoveel verschillende irriterende ingrediënten in zitten, is het namelijk niet ondenkbaar dat iemand er allergisch op kan reageren.

Roodheid en een brandend gevoel, dat klinkt als een allergie. Geen tijgerbalsem gebruiken dus! En nu je het zegt … Ik geloof dat ik allergisch ben voor spankings!

Een eenvoudig concept, maar soms toch zo effectief, is de bedtijd. Een bedtijd hoeft op zichzelf geen straf te zijn. Wanneer een D en een sub afspraken maken die te maken hebben met op tijd zijn, voldoende rust nemen, een goede voorbereiding voor een belangrijke dag of eenvoudigweg om een goed ritme in het leven aan te brengen, kan een bedtijd heel passend zijn. Rust, reinheid en regelmaat blijven toch de hoekstenen van een gezond leven!

Een bedtijd kan echter ook ingezet worden als straf. Wanneer een stuiterende sub te ver gaat en je denkt dat een beetje extra rust geen kwaad kan, kun je haar ook naar bed sturen. Wanneer dat gebeurt, zal ze zich heel klein voelen. Ten slotte kan een bedtijd hebben of zelf aanhouden prima voor een volwassene, een bedtijd opgelegd krijgen laat je veel kleiner voelen.

Een bedtijd kan zowel worden opgelegd wanneer je bij de sub bent, als op afstand. Wanneer je samen bent, kun je haar opdragen alvast om te kleden in haar pyjama om haar daarna goed in te stoppen. Wanneer er minder goed geluisterd wordt, kan er een pak slaag voor het slapengaan worden toegediend, zodat ze met gloeiende billen naar bed gaat.

Geef maar toe dat je zelf op het laatste hoopt. Die bedtijd is gewoon een excuus om meer te kunnen slaan, phuh.

Wanneer de straf op afstand wordt toegediend, is de sub uiteindelijk nog steeds zelf verantwoordelijk voor het op tijd naar bed gaan. Wel kunnen er duidelijke afspraken gemaakt worden. Wanneer een bedtijd van 9 uur wordt afgesproken, betekent dit om 9 uur in bed, klaar om te slapen en telefoon uit. Dit valt niet geheel te controleren, maar een sub verraadt zich al gauw door te gaan appen of te stuiteren met andere spankos. Dit is een moment om stevig in te grijpen en bijvoorbeeld extra straf toe te kennen in de vorm van strafregels of een verplichte self spanking. Uiteraard wordt ook de bedtijd met een dag verlengd!

9 uur, zei je. Dat is ’s ochtends. Ik zie dus geen probleem als ik dan om 23u45 nog aan het appen ben. Dan heb ik nog 9 uur en 6 minuten voor het bedtijd is!

Een bijzonder effectieve inzet van een bedtijd kan zijn wanneer er meerdere subs samenkomen. Natuurlijk zal het niet makkelijk zijn deze voor meerdere dames te handhaven en is de kans dat er stevig ingegrepen moet worden aanwezig. Daar staat tegenover dat het bijzonder effectief kan zijn om de grootste raddraaier eruit te pikken en naar bed te sturen terwijl het feestje buiten de slaapkamer gewoon doorgaat. Dit zal een grote indruk maken en er ongetwijfeld voor zorgen dat het gedrag de volgende keer beter is.

Opnieuw: je hoopt gewoon op een reden om te kunnen slaan. Zeg dat dan gewoon. Daar hoef je echt niemand voor naar bed te sturen hoor. O, wacht, zo ver had je nog niet gedacht? Ben je zelf wat moe misschien? Vanavond maar op tijd naar bed? 😉

De titel van dit artikel beschrijft slechts een voorwerp, maar het gaat eigenlijk om de handeling die ermee uitgevoerd kan worden: het rectaal opnemen van de temperatuur van de gestrafte. In tegenstelling tot bijvoorbeeld figging, waarbij eveneens sprake is van het anaal inbrengen van een voorwerp, is het nemen van de temperatuur op zichzelf nog geen straf. Wel kan het als zeer beschamend worden ervaren, waardoor het voelt als straf. Niet elke situatie zal van toepassing zijn voor deze aanvullende maatregel. Het meest geschikte moment komt, wanneer zij ziek is, of, waarschijnlijker, doet alsof ze ziek is om onder een straf uit te komen. Niet ziek, maar schoolziek dus. Omdat het misschien beter is de straf uit te stellen wanneer de sub echt ziek is, is het essentieel om zeker te weten of er sprake is van koorts.

Of je kunt haar gewoon op haar woord geloven … Je weet wel, voor de afwisseling.

Wanneer je aankondigt dat je, uit bezorgdheid, de temperatuur wil opnemen, leidt dat meestal tot negatieve reacties. Deze reacties worden sterker wanneer je uitlegt hoe je dat gaat doen. Laat je hierdoor niet afleiden. Het rectaal opnemen van de temperatuur is de meest accurate methode. Schaamte mag geen reden zijn om in te boeten aan wetenschappelijke precisie. Mocht ze aankondigen zich toch niet zo ziek te voelen, dient dit tot een extra pak slaag te leiden. Pogingen om je om de tuin te leiden mogen zeker niet beloond worden!

Wel als ze creatief genoeg zijn, toch?

Moderne elektronische thermometers zijn voldoende geschikt om de temperatuur goed op te kunnen meten, maar voor de meest nauwkeurige meting zijn er ook nog analoge thermometers in omloop. Vroeger werden deze gemaakt met kwik, een van de weinige metalen die bij kamertemperatuur vloeibaar zijn. Dit metaal is echter giftig, wat problematisch is als de thermometer breekt. Tegenwoordig zijn er thermometers met galinstan, een legering die eveneens bij kamertemperatuur vloeibaar is, in omloop. Deze thermometers zijn veilig en uiterst betrouwbaar. Mocht de sub in kwestie proberen, in een onoplettend moment, de thermometer in de thee te dopen om zo de temperatuur te verhogen, zal het meetinstrument niet stuk gaan. Wel is direct aan de waarde duidelijk wat er aan de hand is. Op dit moment kun je aannemen dat ze niet ziek is en passende maatregelen nemen voor de poging tot misleiding.

Dan hoef je dus de temperatuur ook niet meer op te nemen … En weten hoe warm je thee is, is ook belangrijk hoor! We proberen gewoon te helpen, om te zorgen dat je je mond niet verbrandt. Het is ook nooit goed …

De meting kan op verschillende manieren worden toegepast. Eerste voorwaarde is uiteraard dat de billen bloot zijn. Wanneer de blokkerende kledingstukken verwijderd zijn, kan de sub bijvoorbeeld over je schoot plaatsnemen. Met een hand duw je vervolgens haar billen uit elkaar, zodat de anus duidelijk zichtbaar is. Met de andere breng je de thermometer in. Glijmiddel is hierbij niet nodig. Je sub zal hierbij mogelijk haar billen samenknijpen, zeker wanneer het koude metaal naar binnen gaat. Een geruststellende hand op haar onderrug maakt duidelijk dat ze zich geen zorgen hoeft te maken. Zorg dat de thermometer geruime tijd blijft zitten. Een elektronische meter gaat vanzelf piepen en voor een analoge meter kan een halve minuut tot een minuut aangehouden worden. Mocht je twijfels hebben over de correctheid van de meting, schroom dan niet om voor een second opinion te gaan.

Of neem gewoon aan dat we de waarheid spreken en ziek zijn … Het is trouwens niet omdat je geen koorts hebt, dat je niet ziek bent! Dus dit hele thermometerding is grote onzin.

Inderdaad, in het tijdperk van de dino’s … Waar jij vandaan komt. Maar de technologie is echt al zover gevorderd dat je de temperatuur nu perfect oraal of zelfs onder de oksel kunt opnemen. Ook dat zijn intussen heel betrouwbare metingen. Rectaal is zo gedateerd. En dan vraag je je af waarom ik je regelmatig oud noem …

Een alternatieve uitvoer komt vooral van pas wanneer de sub in kwestie nog in bed ligt. In plaats van haar te verstoren en haar uit het warme bed te halen, waar zij misschien ligt uit te zieken, kan ze blijven liggen. Breng vervolgens haar benen omhoog en schuif de pyjama en onderbroek omhoog, zodat de billen bloot en eenvoudig bereikbaar zijn. Met diezelfde hand breng je vervolgens de thermometer in. Bijkomend voordeel aan deze positie is dat wanneer je sub zich schaamt over de manier waarom haar billen en schaamstreek nu zichtbaar zijn, je haar geruststellend kunt aankijken. Neem ook hier de benodigde tijd voor de meting en herhaal deze indien nodig.

Geruststellend … Dat zal wel *oogrol*

Wanneer de meting uitwijst dat de sub inderdaad ziek is, is het belangrijk om haar goed in te stoppen en voor haar te zorgen. Een lekker kopje thee, een kom soep, etc. Mocht er sprake zijn van een gefingeerde ziekte, is de situatie uiteraard anders. De reeds blote billen kunnen dan direct gestraft worden, om duidelijk te maken dat het doen alsof je ziek bent een heel slecht idee is!

Of een heel goed idee: dan mag je lekker onder een dekentje kruipen, krijg je thee of soep die perfect op temperatuur zijn (gecontroleerd met behulp van de thermometer uiteraard, als je die per se wil gebruiken) en kun je je lekker een dagje of twee laten verwennen. Heerlijk toch?

Nauw verwant aan het in de hoek staan is het laten zitten of knielen van de sub die gestraft wordt. In veel opzichten zijn het in de hoek staan en een straf door zitten of knielen inwisselbaar. Bij het in de hoek staan ligt de nadruk in het artikel vooral op de bezinning en het beschamende gevoel. In dit artikel ga ik dieper in op het aannemen van een positie die extra fysieke pijn met zich meebrengt. Dat kan voortkomen uit de positie zelf, of door een handje te helpen.

Een handje … Tot je je poezelige pootje begint te voelen en er een paddle bijneem zeker …

Een heel ouderwetse methode om de bezinning voor of na de straf een extra pijnlijke dimensie mee te geven is het laten knielen van de sub op een kokosmat. In eerste instantie lijkt dit nog niet zo vervelend, maar hoe langer de straf duurt, hoe dieper de stekels zich in de zachte huid boren. Elke minuut extra lijkt erger te zijn dan alles wat daarvoor geweest is. Al heel gauw komt de gedachte in haar op dat het totaal onnodig is geweest om datgene te doen waardoor ze nu in deze positie zit. Dat zijn precies de gedachten waar we naar op zoek zijn. Door haar nog langer in deze positie te laten, wordt de gedachte versterkt. Wanneer je aankondigt dat de sub mag opstaan van de mat, is dat nog niet direct een grote opluchting. Wanneer de huid, die inmiddels vastgeplakt zit aan de mat, wordt losgetrokken, voelt dat even nog veel pijnlijker. Vergelijk het met een pleister die losgetrokken wordt. Maar, net als met de pleister is het daarna grotendeels voorbij. De huid is hoogstens nog wat gevoelig.

Kokosmatten zijn om je voeten aan te vegen. Dat is totaal niet hygiënisch om daar met je blote huid op te gaan zitten nadat al die vuile schoenen eraan afgeveegd zijn. Jij gebruikt zoveel spullen verkeerd … Zal ik maar eens een cursus organiseren: “het juiste gebruik van alledaagse spullen”. Dat zou je wel kunnen gebruiken!

Die laatste eigenschap komt ook van pas bij een alternatieve methode om de kokosmat toe te passen. Zitten op een hardhouten kruk na een stevig pak slaag is al niet fijn, wanneer deze kruk met een stuk van de mat bekleed is, wordt het zitten een hel. Met of zonder mat, de kruk is het meest effectief wanneer het volle gewicht van de sub op de billen rust. Dit kan het best worden bereikt door goed, met het gehele zitvlak, op de kruk plaats te nemen. De voeten mogen het gewicht niet dragen en rusten daarom liefst niet op de grond of op de kruk. Tot slot mogen ook de handen niet het gewicht gaan dragen, wat kan worden gegarandeerd door de sub op te dragen de handen tijdens de straf op het hoofd te houden. Een uitstekend gebruik van strafkrukjes kun je terugvinden in de video’s van real-life-spankings.

Matten horen op de grond, niet op een krukje. En matten dienen om je voeten aan af te vegen. Dat zei ik net toch al! Leer eens luisteren zeg *oogrol*. (Die cursus komt er, die is te hard nodig, als je al matten op krukken begint te leggen …)

Wanneer je geen kokosmat hebt, is dat geen probleem. Je kunt namelijk in de diepvries een prima alternatief vinden! Door de sub te laten knielen in bevroren erwten kan snel een even pijnlijk gevoel worden gecreëerd. Let wel op de juiste tijd. Zoals altijd geldt dat gezond verstand gebruiken bij het straffen essentieel is. Hieronder zie je de gevolgen van het langdurige knielen. Dit is een gevoel dat de sub wel even bij zal blijven! Pas verder op dat de erwten goed bevroren zijn. Anders is het effect een heel stuk minder en zit je eigenlijk alleen met een soort groene moes opgescheept.

Voedselverspilling! Ethisch gezien kan dat echt niet hoor!

Tot slot kan de positie zelf ook pijnlijk zijn, los van enige hulpmiddelen. De wall sit is een fitnessoefening waarbij je tegen een muur zit zonder ondersteuning. Je bovenbenen bevinden zich in een hoek van 90 graden met je lijf en je onderbenen en je duwt jezelf tegen de muur. Al snel ga je hierbij verzuren en beginnen je benen zwaar aan te voelen. De sub zal de neiging hebben om vals te spelen, door bijvoorbeeld de hoek van de benen iets te veranderen. Ga daarom niet te ver van de muur waar ze in strafpositie staat vandaan. Vertrouwen is goed, controleren is beter, tenslotte.

Als ik wil sporten, ga ik wel naar de sportschool … Je mag het me wel altijd eens voordoen!

Murga (of murgha) is, net als de wall sit, een stresspositie, een positie die pijn doet om vol te houden. Deze straf wordt in India toegepast als vernederende openbare straf voor kleine misdrijven. De sub hurkt en grijpt vervolgens met de armen buitenom de benen achter de knieën. In deze positie worden enkele spieren in de benen strak aangespannen op een manier die je niet lang kunt volhouden. Daarnaast sta je in deze positie met je billen hoog in de lucht, wat bijdraagt aan de vernedering.

We zijn hier niet in India hoor. Vergeet dat dus maar.

Niet alle straffen hoeven overigens fysiek pijnlijk te zijn. Wanneer de sub, na het pak slaag, knielt aan je voeten knielt, zal ze zich klein en onderdanig voelen. Dit zal niet bij iedereen passen, maar onder de juiste omstandigheden zal er een enorme rust en warmte uitgaan van deze houding, die diep doordringt bij de sub en zorgt voor een groot gevoel van liefde. Een positieve benadering, en niet alleen straffen, kan een zeer welkome afwisseling zijn.

O ja, dit wil ik wel! Even heerlijk aan zijn voeten zitten, helemaal tot rust komen, terwijl de wereld heel even niet groter is dan enkel jullie twee. Je hoofd op zijn benen, zijn hand die door je haar aait … Ja, kijk, dàt is een goed idee. Veel beter dan al de rest van die onzin.

Straf door knielen of zitten is een goede toevoeging aan het arsenaal van alternatieve straffen. De combinatie van bezinning, beschaming en extra pijn zijn een natuurlijke verlening van het pak slaag. De sub zal deze straf willen voorkomen, en dat kan door het gedrag te verbeteren. Tenminste, in een ideale wereld.

In een ideale wereld kan de straf voorkomen worden door het gedrag te verbeteren? Dus niet in deze wereld? Waarom zou ik dan moeite doen …

Waar de Belgen nog enigszins gereserveerd kunnen zijn, zijn de Nederlanders zeker niet op hun mondje gevallen. Wanneer buitenlandse artiesten op de Nederlandse radio verschijnen, zijn ze steevast verbaasd dat vloeken en schelden geen probleem is voor de luisteraars. Hoewel er natuurlijk genoeg plekken zijn waar men iets voorzichtiger is met vloeken, zoals in de Bijbelgordel, is de kans groot dat er aardig wat grove taal gebruikt en getolereerd wordt. Tijdens het toedienen van een straf moet een sub echter aan een hogere standaard voldoen. Schelden en vloeken kunnen tekenen zijn van weerstand tegen het ondergaan van de straf. Natuurlijk is het mogelijk een gewaarschuwde sub die over de schreef blijft gaan direct af te straffen. Extra klappen of een gemener instrument zijn goede aanjagers van een acute gedragsverandering. Een andere mogelijkheid is het toedienen van een toepassende aanvullende straf: het uitzepen van de mond van de sub.

Wat je in de mond stopt, heeft niets te maken met wat er uit die mond komt. Totaal nutteloos idee dus.

Deze traditionele straf is in Nederland bijna uitgestorven, maar wordt in Amerika, waar men gevoeliger is voor vloeken, nog regelmatig toegepast. De straf zelf is eenvoudig. Wanneer de sub in kwestie over de schreef gegaan is, kondig je aan dat zulke smerige taal ongepast is en dat haar de mond die deze taal uitslaat eens goed gepoetst moet worden. Dan kan de zeep voorbereid worden. Door een blok zeep enkele minuten onder lauw water te houden zal dit zacht worden en mogelijk ook licht beginnen te schuimen. De spanning bij de sub over wat haar te wachten gaat zal toenemen. Je kunt hierbij haar gevoel van ongeluk en het spijtgevoel verder op gang helpen door haar bestraffend toe te spreken.

Wanneer de zeep klaar is voor gebruik, beveel je de sub haar mond te openen en de tong uit te steken. Het is belangrijk om de zeep overal in de mond door te laten dringen. Eerst is de tong aan de beurt, daarna het gehemelte en de binnenkant van de mond. Door de sub streng toe te spreken vermengd het ellendige gevoel van de vieze zeep die ze proeft met de schaamte die ze voelt omdat ze je teleurgesteld heeft. Vergeet niet de zeep regelmatig opnieuw nat te maken. Hierdoor blijft de buitenlaag zacht. Wanneer de zeep voldoende verspreid is en de boodschap duidelijk is overgekomen, mag de sub op het stuk zeep bijten. Zo moet ze blijven staan, vergelijkbaar met in de hoek staan, totdat je bepaalt dat ze voldoende gestraft is. Tot slot mag ze de zeep uitspugen en de ergste zeepresten uitspoelen. Het zal haast onmogelijk zijn om alle zeep weg te krijgen. Gedurende de rest van de dag zal de vieze nasmaak in de mond nog regelmatig terugkomen. Deze blijvende herinnering zorgt ervoor dat de sub ook na afloop van de straf op het rechte pad blijft.

Niet dat het helpt tegen wat er gezegd wordt, maar als de mond moet schoongemaakt worden, dan bestaat daar iets voor. Wat was het ook alweer … ? O ja: tanden poetsen! Geen zeep dus, dat is enkel voor UITWENDIG gebruik. Leer eens de verpakkingen lezen.

Natuurlijk, dit is slechts een voorbeeld en is er voldoende speelruimte om de straf aan te passen naar je eigen voorkeuren. Ook kan de straf op andere momenten worden toegepast dan alleen voor schelden of vloeken, zoals bijvoorbeeld bij liegen. Wel is het belangrijk voorzichtig te zijn. Hoewel het open deuren lijken, is het toch belangrijk om geen wasmiddelen of vaatwasmiddel te gebruiken. Beperkt de hoeveelheid zeep die ingeslikt wordt, want te veel zeep inslikken kan gevaarlijk zijn. Kortom, net als met andere straffen en spellen, blijf nadenken.

Inderdaad: nadenken. Dus geen zeep in de mond *oogrol*.

De mond uitzepen is een alternatieve straf die slecht toe te passen is op afstand. Wel kan dreigen met deze straf bij het volgende contact effectief zijn, of in elk geval helpen om de sub in de juiste head space te krijgen voor verder spel op afstand. De sleutel hierbij is dan eigenlijk het standje dat je geeft naar aanleiding van het vloeken. Dit kan een krachtig middel zijn om, zelfs op afstand, te zorgen voor een berouwvolle sub.

Op afstand of als je er wel bij bent: houd het maar gewoon op een standje. Dat is veel beter voor iedereen!

Het klinkt misschien niet direct aanlokkelijk: het inbrengen van een stuk op maat gesneden gember in de anus van de sub. Toch is dit een uitstekend wapen in het arsenaal van de dominant. Bekende spanko Jillian Keenan heeft het opgenomen in haar lijst van belangrijke spanko-termen. Als onderdeel van anal play is het niet voor iedereen weggelegd en zijn goede afspraken over het mogelijk toepassen van figging essentieel. Zijn die afspraken eenmaal gemaakt, dan kan alleen de dreiging van figging al voldoende zijn om een sub gehoorzaam te krijgen. Sommige subs beschrijven de ervaring als ondraaglijk, anderen vinden die beschrijving nog te mild. Een prima uitgangspositie voor een straf.

Gember is voor in de keuken, niet in andere plekken. En dan bedoel ik niet dat je in de keuken een stuk gember bij de sub moet inbrengen, maar dat je gember enkel moet gebruiken in gerechten, bij het koken. Om te eten dus. NIET in lichaamsopeningen.

Figging was al bekend bij de oude Grieken als vernederende straf voor slaven. Later ontstond de gewoonte om gember bij paarden in te brengen. De paarden houden daarbij de staart hoog en bewegen fanatiek als reactie op de brand in hun achterste. Hierdoor lijken de paarden jonger en energieker, wat positief is voor de verkoopprijs. Uiteraard wordt deze methode tegenwoordig als dierenmishandeling gezien, maar komt zeker in obscure landen nog voor. Vanaf de Victoriaanse tijd, de hoogtijdagen van de spanking, werd de methode onder spankers populair. Dit verband komt van de unieke werking van de gember. Wanneer de wortel wordt ingebracht, ontstaat al snel een brandend gevoel in de anus. Dit gevoel neemt al snel in hevigheid toe. Tijdens deze opbouw heb je al snel het idee dat het niet erger kan, maar toch zal de hevigheid gedurende gemiddeld zo’n tien minuten blijven toenemen.

Ho ho, stop! Hold your horses! Je zegt zelf dat het onder dierenmishandeling valt en dan doe je het ons wel aan? Dat is niet ok hoor, mag niet! En in tegenstelling tot jij, ben ik jong en energiek genoeg. Als dat het doel is, kun je het misschien beter bij jezelf doen!

De ongelukkige sub heeft zelf ook enige invloed op de ervaring. Wanneer de bilspieren worden ontspannen, is de brand relatief het minst hevig. Worden deze echter aangespannen, neemt het ongemak direct merkbaar toe. Bij een goede caning worden de bilspieren liefst zoveel mogelijk ontspannen en is er geen sprake van ‘clenching’, het tegen elkaar drukken van de beide billen. Dat getuigt van goede overgave van de sub. Wanneer ze de billen wel aanspant, wordt dit vaak gezien als een gebrek aan medewerking aan de straf. De Victorianen ontdekten dat ontspannen billen, optimaal aangeboden voor de cane, kunnen worden afgedwongen met het gebruik van gember. De met figging gestrafte staat hierbij voor een duivels dilemma: de billen aanspannen om de slagen op te kunnen vangen of ontspannen om de impact van de gember te verminderen. Veelal zullen ze ervoor kiezen om hun billen, behalve dan tijdens de moeilijk af te leren reflexen bij het landen van een slag, ontspannen te houden. Het uitzicht tijdens de straf blijft hierdoor optimaal.

Alsof je streepjes van een cane niet al voldoende mooi uitzicht vindt … Weet je trouwens wanneer we onze billen ook ontspannen willen houden, als jullie dat zo graag zien? Als je ons geen pijn doet!

De ervaring van figging begint al bij de voorbereiding. Een fig, een buttplug gemaakt van gemberwortel, moet je namelijk zelf maken. In de winkel ga je op zoek naar een geschikt stuk gember, voldoende stevig en zonder diepe kloven waar de fig kan afbreken. Dit zoekproces kun je overigens, met de juiste instructies, ook aan de sub uitbesteden. Vlak voor het gebruik dient van de gemberwortel een fig gemaakt te worden. Dit kan bij uitstek gebeuren terwijl de sub in de hoek staat. Om de gemberwortel zit een harde schil die verwijderd moet worden. Daarna kun je wortel in een conische vorm snijden. Het is belangrijk om een inkeping rondom te maken, zoals je bij een buttplug ook ziet, die ervoor zorgt dat de wortel niet in z’n geheel naar binnen schiet. Controleer of de wortel voldoende stevig is en niet kan afbreken.

Dan is het moment gekomen waarop je de fig inbrengt. Laat de sub bijvoorbeeld liggend over een kussen plaatsnemen. Deze positie is comfortabel voor haar, maar leent zich ook tot onnodig ‘clenchen’. Bij het inbrengen hoeft geen glijmiddel gebruikt worden, beter niet zelfs. De fig is van zichzelf voldoende glad om veilig en zo comfortabel als verwacht kan worden in te brengen. Glijmiddel vermindert de ervaring. Zoals gezegd zal het brandende gevoel vrijwel direct merkbaar worden en gedurende enkele minuten sterker worden. Dit is een goed moment om je handen goed te wassen, voor je in je ogen of een ander kwetsbaar lichaamsdeel wrijft. Wanneer je terugkeert bij de sub, zal het comfort inmiddels voldoende afgenomen zijn. Waarschijnlijk kronkelt ze over het bed in een poging aan het gevoel te ontsnappen. Nu is het moment om het pak slaag te beginnen.

Eh wat? Nee, nee, geen dubbele straffen hoor! Als je al dat stuk gember per se erin wil steken, hoef je echt niet ook nog te slaan! Ben je helemaal op je kop gevallen …

De ervaring van de figging kan versterkt worden door de billen tegen elkaar te duwen of de fig te bewegen in de anus. De dreiging van deze maatregelen helpt om ongehoorzaam gedrag tegen te gaan en zo nodig af te straffen. Het effect van de gember houdt ongeveer 20 à 30 minuten aan. Het is prima mogelijk dat het pak slaag binnen deze tijd afgelopen is. Dit kan een reden zijn om de gember te verwijderen, maar het verplicht inhouden van de gember tijdens de tijd in de hoek is ook een goede mogelijkheid. Overigens, nu het toch over verschillende mogelijkheden gaat, is het ook mogelijk om de gember in andere lichaamsopeningen in te brengen …

De enige lichaamsopening waar gember in zou mogen verdwijnen is je mond. Liefst niet zuiver, maar verwerkt in een recept.

Figging in combinatie met straffen op afstand is niet eenvoudig. Natuurlijk, dezelfde afwegingen die gelden bij het in de hoek staan, zoals het maken van een filmpje of en videoverbinding, gelden ook hier. Technisch gezien is het dus zeker mogelijk. Dat de sub alle voorbereidingen zelf moet doen, kan spanningsverhogend werken. Eventueel kan de figging zelfs worden gecombineerd met self spanking. Wel ontbreekt hier de fysieke dwang om mee te werken, die een grotere rol speelt dan bij alleen in de hoek staan. Hoe dan ook is het aan te raden eerst op veilige wijze zelf te experimenteren. Combineer de klassieke caning met een figging en geniet van de toegevoegde waarde. Veel strafplezier!

Plezier… *oogrol*

Het moeten schrijven van strafregels is al zo oud als het schrift. Zelfs in kleitabletten met spijkerschrift of in Egyptische hiëroglyfen zijn hier voorbeelden van te vinden. Omdat het pak slaag voor kinderen gelukkig zo goed als uitgestorven is en het staan in de hoek geen onderdeel meer uitmaakt van moderne lesmethoden, is het moeten schrijven van strafregels misschien wel de enige spankinggerelateerde straf waar je als kind mee te maken hebt gekregen. Je ervaringen van toen zijn waarschijnlijk negatief. Wanneer je nu strafregels moet schrijven, zijn ze dat nog steeds.

Ik niet, ik kreeg nooit strafregels. Daarvoor was ik veel te braaf. Nog steeds eigenlijk. Dus je hoeft me helemaal geen strafregels te geven!

Het schrijven van strafregels is saai. De eindeloze herhaling van dezelfde woorden, die steeds meer in elkaar over lijken te lopen. De kramp die langzaam in je arm ontstaat draagt nog extra bij aan deze ervaring. Toch kan het schrijven van regels ook heel rustgevend zijn. De sub kan zich volledig concentreren op haar taak. Het gevoel van tijd en ruimte verdwijnt en de gedachten zijn alleen nog bij de regels. Het eenvoudigste voorbeeld van een strafregel is er een die het gedrag beschrijft dat afgeleerd dient te worden. “Ik mag niet brutaal zijn” of “Ik zal geen instrumenten meer verstoppen”.

Ook kan de boodschap die wordt meegegeven nog extra indalen. Deze kan inspelen op het schuldgevoel dat speelt bij de sub. Een voorbeeld kan zijn “Ik mag mijn dominant niet teleurstellen,” maar sterker is “Ik mag mezelf niet teleurstellen.” Natuurlijk, dit zinnetje is korter, wat ondervangen kan worden door het vaker te laten opschrijven, maar de boodschap speelt meer in op de diepere gevoelens en heeft daarom een grotere impact. Ook positief geformuleerde boodschappen, zoals “Ik mag van mezelf houden zoals ik ben,” werken hier goed. Nog sterker is om deze boodschap te laten herhalen bij elke klap van (het laatste gedeelte van) het pak slaag en daarna nog op te laten schrijven.

Hoe ouderwets, strafregels schrijven. Ik weet dat jij geboren werd tussen de dino’s, maar intussen is er wel wat veranderd. En wat een verspilling van papier. Dat is slecht voor het milieu hoor!

Zoals bij alle straffen bestaat de mogelijkheid dat de sub er probeert onderuit te komen of probeert de kantjes er van af te te lopen. Stel daarom kwaliteitscriteria op, met duidelijke gevolgen voor regels die niet voldoen aan de standaard. Mist er een woord, is er een spelfout gemaakt of is een regel niet leesbaar? Dan wordt deze afgekeurd. Lamme polsen, verveling, vermoeidheid, het zijn veelgehoorde excuses die afleiden van het simpele feit dat te weinig aandacht is besteed aan de simpele opdracht die je gegeven hebt. Ga niet in op deze excuses.

Als het zo’n simpele opdracht is, doe het dan zelf he … Toon het me gerust eens voor. Schrijf maar 100 keer “Ik mag geen strafregels opgeven.”

Foute regels kunnen worden afgestraft met nieuwe regels, maar ook een aanvullend pak slaag behoort tot de mogelijkheden. Een direct verband tussen de overtreding en de straf zorgen hier voor het grootste leereffect. Een klap met de riem voor elke afgekeurde regel, bijvoorbeeld. Belangrijk is, dat de sub leert dat het schrijfwerk serieus genomen moet worden, ook al denkt ze daar zelf misschien anders over. Klachten kunnen genegeerd worden. Het zou geen strafregels heten als het leuk zou zijn.

Hé zeg, één straf is meer dan genoeg, je hoeft echt niet én strafregels én slaag te doen. Je moet kiezen. Maar kiezen is lastig. Dus doe je best gewoon geen van beide.

Strafregels kunnen ook worden opgedragen op afstand. Deze dienen dan wel gecontroleerd te worden. Dat kan uiteraard via een foto, maar ook via een mail, fax of brief, afhankelijk van je leeftijd. Een mooie technologische aanvulling op de ouderwetse strafregels is te vinden op writeforme. Hier kun je schrijfopdrachten invoeren voor je sub, die automatisch gecontroleerd worden. Je wordt op de hoogte gebracht wanneer de opdracht succesvol is uitgevoerd en daarnaast zijn er verschillende extra opties. Foute regels kunnen automatisch tot extra regels leiden en ook voor een te lange pauze kunnen aanvullende strafregels worden toegekend. Het invoeren kan blind worden gemaakt of de opdracht kan publiek worden geplaatst, zodat de wereld kan zien dat de sub gestraft wordt. Je kunt de de site hier uitproberen. Natuurlijk, typen is niet zo authentiek als schrijven, maar we moeten allen met de tijd mee.

*Rolt met haar ogen* Dat is gewoon een heel slecht idee. Waarom zou je dat doen?? Dat is discriminatie tegen mensen die niet goed kunnen typen! En gewone, geschreven strafregels is discriminatie tegen mensen met een lelijk handschrift! En discriminatie mag niet. Dus … Daaruit volgt de logische conclusie dat je geen strafregels mag opgeven!

Samengevat bieden strafregels een beproefde methode om de sub over haar zonden na te laten denken. Het schrijven van strafregels kan zorgen voor een ontspanning in een druk hoofd en kan helpen om de boodschap bij een straf dieper in te laten dalen. Bovenal is het schrijven saai, eentonig en soms zelfs pijnlijk. Een echte straf dus, en goede aanvulling op het arsenaal van de dominant.

Ik wil geen strafregels schrijven.
Ik wil geen strafregels schrijven.
Ik wil geen strafregels schrijven.
Ik wil geen strafregels schrijven.
Ik wil geen strafregels schrijven.
Ik wil geen strafregels schrijven.
Ik wil geen strafregels schrijven.
Ik wil geen strafregels schrijven.
Ik wil geen strafregels schrijven.
Ik wil geen strafregels schrijven!

In de hoek moeten staan, in het Engels corner time, is een klassieker binnen de alternatieve straffen. Het is een straf die eenvoudig toe te passen is. Het enige wat je nodig hebt is een hoek, of desnoods een stuk vlakke muur, met zo min mogelijk afleidingen. Hoe saaier de hoek, hoe beter deze geschikt is. Heb je een hoekje in je huis waarvan je al jaren afvraagt wat je daar in hemelsnaam mee moet, dan is dat een uitstekende plaats om een sub in de hoek te zetten. Het kan een teken dat je architect een spanko is, maar gebrek aan talent is ook een goede mogelijkheid.

Nee, nee, niets van. Er is niets saaiers dan in de hoek moeten staan. Een hoek is een goede plek voor een plant, een kattenkrabpaal, een muziekinstrument … Keuze genoeg! En als je per se billen in je hoek wil zien, dan kun je er altijd een prentje ophangen, al dan niet ingekaderd. Op die manier heb je permanent zicht op een paar en niet enkel als je je sub in de hoek zet! Als je dan toch per se “het echte werk” wil, laat dan op z’n minst toe dat de telefoon wordt meegenomen, voor wat vertier. Zonden overdenken wordt op den duur nogal afgezaagd … Liever wat afwisseling! Liever gewoon geen hoek, zodat er ook afwisseling in uitzicht is. En al helemaal niet met de handen op het hoofd of op de knieën of (de gruwel) een combinatie hiervan! Sadist … Dus: ben je nog op zoek naar een geschikt cadeau voor je D? Zoek dan een mooie afbeelding van een paar billen, stop die eventueel in een kader en hang die aan de muur in “de” hoek. Probleem opgelost, voor allebei!

Een witte hoek, zonder veel afleiding dus, is een uitstekende plek om te contempleren. Er zijn twee goede momenten om een sub in de hoek te zetten: voor of na een pak slaag. Voor een pak slaag is de hoek een plek waar de gedachten steeds sneller gaan. De sub vraagt zich af wat er gaat gebeuren, hoe ze (of hij) onder handen genomen wordt, hoeveel pijn het gaat doen. Op sommige momenten voel ze zich al schuldig, maar dat is niet noodzakelijk: dat zal tijdens het pak slaag zeker nog komen. Het kan zijn dat er een zekere barrière overwonnen moet worden voordat de sub een pak slaag accepteert. Ook kun je haar al kleiner laten voelen. Voor beide mogelijkheden zijn er manieren om de tijd in de hoek erger te maken dan alleen maar staan. Ten eerste kan ze worden opgedragen met haar blote billen in de hoek te gaan staan. Bijkomend voordeel is dat ze dan direct kan worden gestraft bij pogingen ongehoorzaam te zijn. Ze kan worden bevolen haar handen op haar rug te doen, of beter, op het hoofd. Dit voorkomt dat ze gaan ‘dwalen’ en zorgt bovendien voor een onderdanige houding, een goede smaakmaker voor de juiste stemming. Daarnaast kan haar gevraagd worden haar neus tegen de muur te houden. Dit voorkomt ook verdere afleidingen, zowel van lichaam als geest.

Nee … Je luistert niet! NIET in de hoek staan. Niet voor de spanking en niet erna. Gewoon niet. Dat is toch niet zo’n moeilijk woord? Het zijn maar vier letters: N-I-E-T! En al helemaal niet met blote billen (of naakt …), dat is zo vernederend. En laat ons onze handen maar gewoon voor ons houden. Dan kunnen we een beetje op een meegesmokkelde telefoon (of iets anders) tokkelen. “Afleidingen van lichaam en geest”, wat een blabla. Je moet zelf eens proberen in de hoek te gaan staan, natuurlijk raak je dan afgeleid, er is niets anders te doen dan afgeleid raken! Als je niet wil dat we afgeleid zijn, dan moet je ons niet in de hoek zetten. O wacht, dat was mijn oorspronkelijke punt zeker? Luister daar dan naar! Geen hoek!

Na het pak slaag is de hoek een uitstekende plaats om tot rust te komen, maar ook om nog na te denken over de zonden waarvoor de sub zojuist gestraft is. Zeker bij een strenge bestraffing groeit langzaam de diepere pijn van de blauwe plekken, terwijl de oppervlakkige pijn wat wegzakt. Ook hier zijn er grofweg weer twee mogelijkheden. De straf kan grotendeels afgerond zijn, zodat bijkomen en bezinnen het hoofddoel van de tijd in de hoek vormen. Daarnaast kan de hoek ook als verlening van de straf gezien worden. Dit kan worden bereikt door de sub in een oncomfortabele positie te plaatsen, zoals geknield, al dan niet in een bak bevroren erwten of op een kokosmat, of in een zittende houding zonder ondersteuning, waarbij ze haar rug tegen de muur gedrukt moet houden. Dit levert al snel verzuring in de benen op. De pijn die de sub voelt in een poging te gehoorzamen, doet haar beseffen dat ze door haar eigen schuld in deze positie gekomen is. Uiteraard dient er altijd de dreiging te zijn van de consequenties bij ongehoorzaamheid: een nieuwe ronde over de knie, of erger.

In een bak erwten? Wat? Heb je helemaal je verstand verloren? Kokosmatten dienen om je voeten aan af te vegen, nergens anders voor! En als ik verzuring in m’n benen wel, ga ik wel een eindje hardlopen of zo.

Bij de keuze tussen extra straf of bezinning is het belangrijk dat je je sub goed kent. Voor de een is de extra straf een uitstekend middel. Ze zal streven om je te gehoorzamen, hoe streng de tijd in de hoek ook wordt ingevuld, waarbij een ontlading ontstaat wanneer ze het volgehouden heeft. Voor anderen geldt dat de pijn afleidt van de gloed van en rond haar billen. Dat zij daar mag staan, bewust van haar pijnlijke achterwerk, is de beste manier om de straf binnen te laten komen in het langetermijngeheugen. De tijd in de hoek moet ook goed afgewogen worden. Nadat de bewustwording is ingedaald, is er tijd voor vergeving en nazorg.

Vergeving en nazorg, ja, dat is fijn. Dat is al beter. Maar dat kan ook zonder die stomme hoek hoor …

Zoals blijkt uit de commentaren tussendoor is een sub niet altijd klaar om te gehoorzamen. Dit zal met name spelen voor het pak slaag, maar zeker bij minder strenge bestraffingen zal het achteraf ook kunnen voorkomen. Zorg daarom, zoals hierboven al vermeld, dat de hoek weinig afleiding biedt. Neem ook externe afleidingen, zoals telefoons, weg. Let daarnaast ook op kleine ongehoorzaamheden. Iets kleins kan in het hoofd van de sub al voldoende zijn om een gevoel van overwinning te creëren, het idee dat zij de situatie de baas is. Dit kan natuurlijk niet het geval zijn, maar, belangrijker nog, deze denkbeelden leiden af van de gedachten aan haar straf of het gevoel van spijt. Controleer daarom of ze in positie blijft. Handen blijven op het hoofd als daarom gevraagd is. Over de billen wrijven is uitgesloten, de pijn moet ervaren worden zoals die door jou bedoeld is. Een zekere sluwheid is de meeste subs overigens niet vreemd. Laat je niet wijsmaken dat het sluiten van de deur naar de hoek, terwijl je zelf nog binnen staat, uitlokking is. Het idee dat je haar niet meer in de gaten zou houden, is geen vrijbrief om je opdrachten te negeren.

Niet? Ik dacht echt van wel!

En jij luistert echt niet, he! Ik zeg het je nu al de hele tijd: GEEN hoek! Leer eens luisteren zeg.

Er is ruimte om de sub een klein beetje tegenmoet te komen. Wanneer zij klaagt over saaiheid, kan creativiteit enorm helpen om de waardering voor een ‘normale’ tijd in de hoek terug te brengen. Wissel eens af door haar te laten zitten of knielen terwijl ze nadenken, of neem een stapel muntjes in oplopende waarde en draag haar op deze met haar neus elk een minuut tegen de muur te houden. Voor elke gevallen munt ontvangt ze dan een aantal klappen, overeenkomend met de waarde van de munt in centen. De vernedering, die past bij de straf, kan worden vergroot door de sub het strafinstrument, bijvoorbeeld de cane, tussen haar billen te laten klemmen. Wanneer deze valt, moet dit gezien worden als gebrek aan medewerking waarvoor een aanvullende straf op z’n plaats is. De mogelijkheden zijn eindeloos wanneer je je verbeelding gebruikt.

Verstand verloren. Ik zie het toch al. Geld moet je veilig in je portemonnee opbergen, niet met je neus tegen de muur duwen. Enkel een krankzinnige zou op dat idee komen.

Tot slot kan in de hoek staan prima gecombineerd worden met straffen op afstand. Wanneer de sub wordt opgedragen in de hoek plaats te nemen om haar gedrag te overdenken, kan het opvolgen van deze opdracht worden gecontroleerd middels een filmpje, dat direct nadat zij de hoek heeft verlaten opgestuurd dient te worden, of via een video call. Deze laatste mogelijkheid biedt zelfs een ongekend voordeel boven de ‘normale’ tijd in de hoek, want je kunt de kamer zelfs met je telefoon verlaten, zonder dat je bang hoeft te zijn dat ze van dit moment gebruikt maakt om haar plek in de hoek te verlaten of om uit haar strafpositie te komen. Zo kan ook de moderne techniek nog iets bijdragen aan de ouderwetse straf van het in de hoek staan.

Ouderwets inderdaad, echt niet meer van deze tijd. Je kunt merken dat je al een behoorlijk gevorderde leeftijd hebt. Nee nee, hoek, daar doen moderne subs niet aan mee! (Hihi, dat rijmt 😀 )

Alles bij elkaar is het in de hoek zetten van een sub een uitstekende manier om te zorgen voor juiste head space, zowel voor als na een pak slaag. Zoals blijkt uit de reacties in dit stuk, wordt tijd in de hoek als vervelend ervaren. Dat komt goed uit, want dat is een essentieel onderdeel van een straf. De gestrafte zal proberen onder de straf uit te komen, zowel door iets te doen wanneer deze zich onbespied waant, als door praten. Ga hier niet op in. Houd de controle, voer die ook uit, en kijk hoe ze reageert. Dat levert waardevolle informatie op om de straf de volgende keer nog effectiever te maken. Veel succes!

Auw! Auw! Ok, ok, ik ga al in die stomme hoek van je staan 🙁