Goed! Ik zal het dan maar zelf zeggen.
Het onderdeel wat we absoluut nodig hebben is… muziek! Balletmuziek! Alhoewel, nee geen Balletmuziek. Billenkoekmuziek! Ritmisch versterkend. Mooi opgebouwd. Ja ik zou zeggen, zeer mooi en goed opgebouwd.
Heren, en Thalen keek naar de 6 leraren, ik zet de stream op gang, u weet wat u moet doen.
Thalen liep naar zijn mobiele telefoon, zocht daar op spotify en drukte op “play”
Uit de sonos-speakers die rondom waren opgesteld kwam een strak ritme op een snare-drum. Heel zacht. Super strak gespeeld.
Lotte, Anne-Fleur en Rosalie voelden een krachtige impuls komen uit dit stille maar dwingende ritme. Ze kenden deze muziek niet, maar toch ook wel. Vaag. Kwam het uit een bekende film? 50 shades? In de spiegel konden ze precies zien wat er in het hele kantoor gebeurde. Ze lagen alle drie in een perfecte billenkoek houding met hun billen omhoog over de balletbar. Klaar om uitgeklopt te gaan worden door de mattekloppers die daar naast hun stonden. Wachtend op hun taak om de 3 omhooggestoken billen en ondergoed van stof te ontdoen.
Lotte voelde hoe ze machteloos klaarlag en een soort van vrijwillig haar billen aanbood voor haar tuchtiging. Haar enkels waren strak vastgebonden waardoor haar lange slanke benen gespreid waren. Haar lichaam werd door haar vastgebonden polsen voorover gebogen zodat haar ronde billen omhoog staken. Haar staartjes met rode linten hingen langs haar gezicht rustig in afwachting.
Lotte wist niet hoe dit verder zou gaan maar haar aandacht was volledig gefocust op haar billen en op de kleine trom die het statige ritme voortzette.
Op het moment dat een fluit een prachtige melodie begon te spelen kwamen de leraren ritmisch in beweging met hun handen op de rug, kin in de lucht, gezichten strak in de plooi. Ze liepen op het ritme van de muziek alle 6 in colonne richting de korven. Bij de korven aangekomen stopten ze. Een solo klarinet had de melodie overgenomen, zacht en statig. Staand naast de korven luisterden de 6 mannen met zichtbaar respect naar de muziek. Na dit bevroren moment pakten ze tegelijk alle 6 met een sierlijke arm beweging elk 1 mattekloppersteel vast en haalden die langzaam tevoorschijn. De klarinet was klaar met zijn melodie en de fagot was aan de beurt. De mannen kwamen met hun matteklopper weer in beweging ze liepen in een onvoorspelbare choreografie statig naar de van te voren afgesproken plaats achter de billen van Anne-Fleur, Lotte en Rosalie.
Lotte kon in de spiegel meekijken hoe haar twee leraren langzaam en gestileerd alles uitvoerden en na een tijdje in slagorde klaar stonden.
Ze wist dat aanstonds deze 2 mattekloppers haar billen zouden gaan geselen en probeerde alles zoveel mogelijk te ontspannen. Ze was overgeleverd en die machteloosheid voelde ze hevig.
Een hoge es-clarinet begon dezelfde melodie te spelen en directeur kwam nu langzaam en gestileerd maar juist niet in het ritme van de muziek alles controleren. De muziek ging daarbij statig en met innerlijke energie door. Alle kleine handelingen werden hierdoor opgetild in eenvoud.
Mattekloppers een beetje rechtzetten , mouwen van de leraren strak en recht trekken. Allemaal kleine dingentjes die de spanning verhoogden.
De drie meisjes waren alles in de spiegel aan het volgen.
De hobo sloot het solo-instrumenten rijtje af met zijn versie van de melodie. Thalen ging rustig zitten en 3 leraren legden hun matteklopper nu zacht maar beslist op de billen van de 3 meiden.
Ze voelden aankomen dat het nu ging gebeuren en Lotte hield haar eigen houten handvat stevig vast toen ze het rotan voorzichtig maar dwingend op haar billen geplaatst voelde worden. Een soort wrede-tedere streling.

De tussenmaten van de snare-drum klonken. De beurt was aan de fluit, hobo en gedempte trompet die dezelfde melodie tegelijk gingen vertolken.
Toen begon het!
Maar..
Heel zachtjes en voorzichtig!
Op elke 1e tel van de drie-kwarts maat tikten eerst 3 leraren precies tegelijk op de billen van de meiden. Op de 1e tel van de volgende maat de andere 3 leraren.
Het stelde helemaal niets voor, hele zachte tikjes op hun billen en dat op deze muziek. .
Lotte zag in de spiegel hoe de matteklopper steeds zacht lande, links, rechts, links, rechts links, rechts, links, als een perpetuum mobile.
Ze voelde gek genoeg dat ze haar spanning kwijt raakte. Ze begon te genieten van deze indringende combinatie van muziek en zachte billekoek. En eigenlijk was dit gewoon mooi teder en helemaal niet pijnlijk.
Een saxofoon nam het nu over waarna de melodie door fluit hoorn en celesta een oriëntaals tintje kreeg.
De tussenmaten van de snare-drum klonken. De mattekloppers gingen plotseling iets harder en in het midden op billen slaan. Lotte, Anne-Fleur keken elkaar zijwaarts aan en uit hun open mond kwam een soort zucht.
De melodie werd nu in kwinten meegespeeld door een hobo. Een trombone nam de melodie over en ging zonder maar ook iets sneller te worden luider spelen. De leraren gingen mee in deze crescendo en gingen beetje bij beetje harder slaan. De tikjes waren nu echte slagen geworden en de billen van de 3 meisjes begonnen mee te dansen op het ritme.
Ondanks dat Lotte gister ongenadig slaag had gekregen en haar billen heel pijnlijk waren, kwam Lotte door de het strakke voorspelbare ritme en de drive van de muziek in een flow terecht.
Ze keek in de spiegel en zag de gelijk opgaande mattekloppers die nu bij alle 3 best stevig de witte stof aan het kloppen waren.
De muziek werd luider, de billenkoek intensiveerde. Meer instrumenten van het symfonieorkest gingen meedoen. Lotte zag dat de 6 leraren hun voeten uit elkaar gingen zetten om hun mattekloppers meer schwung te kunnen geven.
Lotte kon nog steeds ontspannen en haar billen zonder te verkrampen vrij aanbieden aan de 2 mattekloppers die haar billen deden dansen. Ze probeerde haar ademhaling in het ritme mee te laten gaan om de slagen beter op te kunnen vangen. Precies op het moment dat de pauken erbij kwamen gingen de mattekloppers over in een ander ritme. Een extra slag per maat. De 3 meiden hadden moeite om deze plotselinge overgang mentaal op te vangen.
Lotte bleef in de spiegel kijken en haar ademhaling mee te laten gaan. Haar billen volgden ook dit ritme en haar flow was er nog. Lotte deed haar ogen nu dicht. Ze bleef luisteren naar de muziek die als een locomotief onverbiddelijk doorging en alles meenam op zijn weg vooruit. Het was moeilijk nu, moeilijk, ze moest ontspannen blijven. Nog eens kwam dezelfde melodie. Alle violen, meerstemmig. De mattekloppers gingen mee als zijnde extra slagwerk in de partituur. Lotte hoorde naast zich Anne-Fleur breken. Haar kenmerkende klaagzang klonk weer. Ook nu weer auditief oplichtend perfect ritmisch in de maat…aaahhhhhaa.Aaaahhhhhhhhhhaa.Aaahhhhhhhhhhh
Trombones en trompetten namen nu de melodie in een soort triomf over van het orkest. Het hele orkest begeleide en werd nog luider. Vooral de 2 slagen nu steeds vlak achter elkaar waren erg.
Lotte kon haar heupen en billen niet meer stil houden. Ze kneep haar ogen stijf dicht en sloeg haar hoofd naar beneden op haar handen. Haar staartjes volgden in een sierlijke rode zwaai voorwaarts.
Ook Rosalie begon te kermen op de nu echt harde meedogenloze slagen op haar strak gespannen en billenkoek vragende achterwerk

Ging dit eindeloze muziekstuk nog luider worden. Dat kon toch niet. Trombones scheurden de melodie in stukken, de mattekloppers deden dat nu met hun billen.
Swoesjjss………..swoesj Swoesjjss………..swoesj Swoesjjss………..swoesj Swoesjjs……
Lotte hield haar flow niet meer vol. Het harde rotan kwam nu loeihard op haar billen. Ze begon hevig met haar benen te trillen reagerend op de pijn die de mattekloppers veroorzaakten. Ongenadig ging het door, ongenadig ging de locomotief door. De flow was weg de pijn was daar. Lotte begon te huilen en liet net als gisteren een luide jammerklacht horen. Heel hoog als een sopraan boven het orkest uit. Samen met Anne-Fleur laag en Rosalie staccato in een trio.
De mattekloppers gingen door.
Plotseling een complete draai in de muziek. De 6 leraren zetten nu alles op alles om de competitie met het orkest op de sonos bij te houden. Elke tel werd er nu op de billen gemept. Swoesjjs, swoesj, swoesj. Swoesjjss, swoesj, swoesj
De rotan kloppers kwamen ongenadig en keihard nu links,rechts,midden, overal terecht. Lotte, Anne-Fleur en Rosalie schokten met hun lichamen naar links, rechts, omhoog, omlaag. Lotte haar gezicht en vlechten vloog nu wild heen en weer en ze schreeuwde samen met de andere 2 van de pijn. De pijn die hun billen nu onophoudelijk en keihard doorgaven aan hun brein.
Alles vermengde met alles. Alles was uitvergroot tot het maximum. In een moordend strak en meedogenloos ritme en tempo. Billen dansten op en neer. Vlechten in 3 kleuren dansten samen met de billen wild heen en weer.
Plotseling stopte het ritme, een dissonant wrang schreeuwend slotakkoord en …..
Alles stopte.
Lotte, Anne-Fleur en Rosalie, lieten hun hoofden meteen uitgeput tussen hun armen zakken. Ze hingen slap over de bar hangend aan hun polsen en rechtgetrokken aan hun enkels.
De 6 heren stonden nu weer strak in de houding. Mattekloppers tegen hun borst en uit te hijgen van hun 14 minuten opgebouwde billenballet op muziek.
Thalen was aan het einde van de opbouw opgestaan en was recht achter dit schouwspel gaan staan.
Dit om de apotheose goed te kunnen aanschouwen.
Nu liep hij langzaam naar Rosalie en ging achter haar staan. Hij pakte haar sloggi vast en bracht die voorzichtig naar beneden.
Rosalie was zo uitgeput dat ze slap bleef hangen.
Een totale donkerrode en opgezwollen bilpartij kwam tevoorschijn.
Thalen knikte goedkeurend naar de 2 verantwoordelijke leraren en liep statig door naar Lotte.
Lotte hief haar hoofd op om in de spiegel te kijken. Ze zag door haar tranen echter alles maar vaag en gaf haar hoofd weer rust door die te laten hangen
Ook haar billen hadden een extreem opgezwollen matteklopper patroon.
Nadat Thalen zich had vergewist van het “klop”resultaat. Werden Lotte, Anne-Fleur en Rosalie losgemaakt door de 6 leerkrachten.
Alle 3 werden ze in een hoek gezet wachtend op hun laatste meedogenloze straf
Waar een wilg is, is een weg!