Voorzichtig en met vaste hand stuurde Tom de rand van de plank langs de vreesmachine. Toen hij aan het eind gekomen was, schakelde hij de vrees uit. Hij veegde het zaagsel weg met een zachte doek en bestudeerde het resultaat. Het resultaat bracht een tevreden glimlach op zijn gezicht. Hij pakte een volgende plank en begon de procedure van voor af aan, totdat ze allemaal klaar waren. Toen legde hij de vrees het zwijgen op.

‘Mijn meisje zal dit prachtig vinden’. Tom ging verder met het in elkaar zetten van het kistje. Hij boorde gaten en monteerde de planken aan elkaar. Sommige dingen hadden extra aandacht nodig. Hij smeerde de vlakken in met houtlijm en pakte de draadloze schroefmachine. Af en toe pakte hij de schuurmachine om wat oneffenheden weg te werken.

Tom’s gedachten maakten ook overuren. Naast dat hij zijn aandacht bij het knutselen had, waren zijn gedachten constant bij Katy. Af en toe stopte hij even en streek met zijn handen door zijn haar. Hij haalde dan diep adem, om langzaam uit te ademen. Niet lang daarna was hij weer met zijn werk bezig.

Hij liep naar de werkbank en zocht een paar houttangen. De smalle delen moesten tijdelijk bij elkaar gehouden worden met de tangen totdat de lijm gedroogd was. Toen hij dat gedaan had, realiseerde hij zich dat hij voorlopig klaar was. Hij ruimde het gereedschap op en was bezig het zaagsel op te vegen toen Martin binnenstapte.

‘Kijk wie we daar hebben!’, zei Tom toen hij het blik in de vuilnisbak leegde. ‘Dat is lang geleden. Hoe is het met je?’, vroeg jij terwijl hij zijn hand uitstak.

‘Tja, dat is inderdaad weer een poos gelden’, antwoordde Martin en schudde de hand van Tom. ‘Kim en ik zijn druk bezig geweest, zoals altijd. Hoewel, niet zoals altijd, moet ik eerlijk bekennen’. Beide mannen moesten lachen om de betekenis van de woorden van Martin.

‘Vertel eens’, vroeg Tom belangstellend. ‘Hoe vergaat het jullie met jullie nieuwe levensstijl? De laatste keer dat we elkaar spraken, gingen jullie er een paar dagen uit om wat nieuwe afspraken te maken voor de toekomst. Is dat een beetje gelukt?’

‘Oh ja, ons uitje. Wow! dan is het inderdaad een poos geleden dat we elkaar gesproken hebben’, zei Martin met een grijns.

Tom legde veger en blik op de werkbank. Hij pakte een paar colaatjes uit de koelkast. Hij gaf er een aan Martin en ging tegen de werkbank aanstaan. ‘Ik ben een en al oor’, zei Tom en opende zijn colaatje. ‘Waarom gaan we niet even naar het terras. Kunnen we er lekker bij gaan zitten. Ik heb het gevoel dat dit een lang verhaal gaat worden’, grijnsde Tom met een glinstering in zijn ogen.

‘Het is een geweldig verhaal’, gaf Martin toe. Beide mannen moesten lachen en liepen naar de deur.

‘Moeten we onze colaatjes soms inruilen voor een biertje?’, vroeg Tom.

‘Dat is niet nodig, Tom. Het is prima zo’.

Ze liepen het terras op en Tom wees naar een tuinstoel die in de schaduw onder een boom stond. ‘Ga lekker zitten, dan pak ik er nog een stoel bij’. Tom liep in de richting van het huis en het open raam waar Katy achter zat. toen hij een stoel pakte hoorde hij Katy binnen praten. Hij hield even stil omdat hij dacht dat ze het tegen hem had. Zijn rechter wenkbrauw ging omhoog en er verscheen een grijns op zijn gezicht.

‘Hm, die woorden betekenen een dubbele dosis, jongedame. Twintig met de paddel’, dacht Tom bij zichzelf. Hij realiseerde zich dat Katy tegen zichzelf zat te vloeken. Hoofdschuddend draaide hij zich om en liep weg met de stoel. Hij liep naar Martin, ging zitten en pakte zijn colaatje van de tafel.

‘Laat maar horen, Martin. Ik ben een en al oor’.

‘Ik wou dat het zo eenvoudig was om Kim te laten luisteren’, zei Martin. De mannen moesten opnieuw hard lachen. Martin begon het verhaal te vertellen van het ontstaan van Kim’s jurkje, hoe hij een schaar gepakt had en het gedeelte waar haar billen zaten weggeknipt had. Hij had haar gezegd dat ze deze voortaan moest dragen als ze gestraft werd.

‘Ik moet zeggen, dat je de levensstijl uiterst serieus opgepakt hebt’, grinnikte Tom.

‘Als het Kim betreft, moet ik wel uiterst serieus zijn’, voegde Martin eraan toe. ‘Over een koppig individu gesproken…. Man-o-man!’ Martin schudde zijn hoofd en Tom schudde van het lachen.

 ‘Denk niet dat je hier alleen in staat, Martin. Ik heb soms ook de grootst mogelijke moeite met Katy. Ze kan ook behoorlijk op haar strepen gaan staan. Je gelooft het, of niet, maar de laatste tijd hebben we het dagelijks over haar koppigheid. En dat zal misschien altijd wel blijven. het is echter mijn taak om te zorgen dat ze hier niet te ver in door schiet. Soms vind ik dat ze slechte gewoontes aan het ontwikkelen is, andere keren vind ik dat ze me aan het uitproberen is. Wees niet te streng voor jezelf. Af en toe is het nodig dat een vrouw even teruggefloten wordt’.

Martin liet zijn hand door zijn haren glijden, net zoals Tom een poosje geleden gedaan had. Hij schudde langzaam zijn hoofd en keek Tom aan. ‘Zal ik je eens wat vertellen, Tom. Mijn vrouw weet exact mijn zwakke plekken te vinden. Maar ik denk dat ik haar de laatste tijd een paar keer versteld heb weten te staan. En nu doe ik geen stap meer terug. Ze zal niet meer oeverloos haar gang kunnen gaan. Ik kan niet begrijpen hoe het de laatste jaren uit de hand heeft kunnen lopen.

Kim stond met donkerrode billen in de hoek van de keuken toen Martin verder ging met zijn verhaal. Haar onderbroekje lag op de vloer. Het was het duurste en meest favoriete broekje dat ze had. Martin had het gewoon van haar billen geknipt. Hij had het laten liggen waar het gevallen was en had haar onmiddellijk over de knie gelegd om haar een ongenadig pak op haar blote bips te geven. De achtbaan van emoties die Kim had doorgemaakt, was het begin van wat een hele nieuwe fase in hun huwelijk was.

Tom moest in zichzelf lachen toen hij het verhaal van zijn vriend aanhoorde. Martin was een heel ander mens geworden. Het stond Tom wel aan. Hij luisterde aandachtig verder toen Martin verder vertelde over de gebeurtenissen van de zondag en de maandagochtend vroeg.

Het was nog vroeg. De zon was nog maar amper op. Martin had koffie gezet zoals hij iedere doordeweekse morgen deed. De eerste kop dronk hij onder het genot van de ochtendkrant en een boterham. Hij besloot nog een tweede kop koffie te drinken in het gezelschap van Kim. Hij pakte een beker uit het keukenkastje, vulde deze samen met de zijne en liep naar de slaapkamer.

Kim lag op haar buik op het midden van het bed. Ze zag er erg tevreden uit terwijl ze nog half lag te slapen. Martin kon een glimlach niet onderdrukken toen hij de knappe verschijning zag liggen. De blik van haar blote schouder en linkerarm die over het kussen naast haar gezicht lagen, maakten dat hij haar aan wilde raken en haar zachte huid wilde strelen. Hij voelde een verlangen opkomen om haar te kussen. Hij draaide zich om, om de bekers op het nachtkastje te zetten en op het bed te gaan zitten.

Hij gaf haar een kus op haar wang en fluisterde, ‘goedemorgen, liefste’. Hij veegde een lok haar uit haar gezicht. Zijn rechterhand masseerde haar schouder. Hij realiseerde zich hoeveel hij wel niet van zijn vrouw hield. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht. Hij voelde zich goed. Niet leeg, zoals anders dikwijls het geval was. Hij boog zich voorover en kuste haar. Deze keer vonden zijn lippen haar schouder. Langzaam verplaatsten de kussen zich naar haar nek en veroorzaakten een kreun en een beweging van haar been. Martin glimlachte en zijn opmars richting haar oor zette zich voort. Uiteindelijk vonden zijn tanden haar oorlelletje. Hij knabbelde erop. ‘ik hou van je, schatje’, fluisterde hij.

Kim haalde diep adem en draaide zijn in de richting van het gezicht van Martin. Ze strekte haar arm en sloeg deze om zijn nek voor een lange knuffel. ‘Ik hou ook van jou’, fluisterde ze terwijl ze langzaam verder ontwaakte.

Martin drukte haar dicht tegen zich aan. ‘Hoe is het met je?’

‘Hm… wel goed, geloof ik’, antwoordde Kim.

‘Heb je zin in koffie?’, vroeg hij. Ik heb een kop voor je meegenomen. Ik dacht dat het gezellig zou zijn als we deze samen dronken, voor ik naar het werk moet’.

Kim keek hem enigszins verward aan. ‘Je brengt me anders nooit koffie. Is er wat aan de hand?’, vroeg ze bezorgd.

‘Er is niets. En ik weet dat ik je anders nooit koffie kom brengen. Er zijn wel meer dingen die ik nooit gedaan heb en die ik wel had moeten doen. Heb alsjeblieft een beetje geduld met me. Ik zal ze proberen te veranderen, net zoals jij er aan gaat werken om meer respect te hebben en aan je gezondheid te denken’. Hij gaf haar een kus op haar voorhoofd.

Kim ging rechtop zitten. Haar gekreun en gesteun wezen erop dat dit niet gemakkelijk ging. Een diepe rimpel in haar gezicht wees erop dat ze nog behoorlijk last van haar billen had.

‘Nog steeds gevoelig?’, vroeg hij zachtjes.

Kim wilde op haar gebruikelijke sarcastische manier antwoord geven, maar in plaats daarvan haalde ze diep adem en antwoordde zacht, ‘Ja, het is nog behoorlijk gevoelig’. Ze tastte onder het dekbed en wreef over de zijkant van haar linkerbil en bovenbeen. ‘Geef je mijn bips nog wel de gelegenheid om te herstellen?’ Er verscheen een smekende blik op haar gezicht toen ze koffie aanpakte die Martin haar aanreikte.

‘Dat ligt helemaal aan jezelf, liefje’, antwoordde Martin. Hij draaide zich om en pakte zijn eigen beker. ‘Ik zal onze relatie hoe dan ook bijsturen. Als jij de prijs hiervoor met je billen moet betalen, dan moet dat maar. Afgezien daarvan… je hebt heerlijke billen!’

Ze keken elkaar aan en namen een slok koffie. Beiden zochten naar geruststelling dat alles OK was. De frons van Kim veranderde in een ontspannen, warme glimlach. Martin wist meteen dat het goed zat. Hij zat lekker in zijn vel. Hij genoot van de rol als heer des huizes. En ook Kim zat lekker in haar vel. Ze genoot van het gevoel dat er op haar gelet werd.

Hun gesprek verliep ontspannen. Ze genoten van de koffie en van elkaar. Dat was in jaren niet voorgekomen. Ze waren weer een stap verder in hun nieuwe start. Ze gebruikten woorden, die ze jarenlang niet gebruikt hadden. Toen het tijd was voor Martin om naar zijn werk te gaan, pakte hij beide bekers en zette ze weer op het nachtkastje. Hij leunde voorover en nam Kim in zijn sterke armen. Kim smolt in zijn armen.

‘Ik hou van je, Kim’, zei Martin. En met een laatste kus voegde hij eraan toe, ‘Een lief meisje zijn vandaag. Tot vanavond’.

Martin stond op, pakte de bekers en liep naar de deur. Hij had helemaal geen zin om weg te gaan. Kim slaakte een diepe zucht. Ze wilde dat hij bij haar zou blijven.

‘Waarom zeg je dat, Martin?’, vroeg ze terwijl ze hem nakeek.

Martin draaide zich om. ‘Wat zei ik dan?’, vroeg hij.

‘Je zei dat ik een lief meisje moest zijn vandaag’, antwoordde Kim met een verwarde blik.

Hij glimlachte. ‘Dat zei ik omdat ik wil dat je het meisje bent, waarvan ik weet dat je het heel goed kunt zijn. En als dat niet zo is….’, hij wachtte even. ‘Dan blijven we daar net zolang aan werken tot het wel het geval is, of niet?”.  Kim bloosde.

‘Wat wil je vanavond eten?’, vroeg ze zachtjes.

Martin glimlachte. ‘Waarom rijdt je niet even langs de slager? Dan gaan we vanavond barbecuen. Ik zal je wel helpen’. Hij gaf haar een knipoog. ‘Ik kom direct na het werk naar huis. Mocht er iets zijn dan kun je me gewoon bellen. Tot vanavond’.

‘Dag, liefste’, zei Kim toen Martin de kamer uit liep.

Kim bleef zo nog lang zitten. De tranen stonden in haar ogen. ‘Ik hou van hem’, fluisterde ze, ‘en ik geloof dat hij ook echt van mij houdt’.

De werkdag van Martin begon met het opstarten van het ene en het afsluiten van een ander project. Hij delegeerde een aantal werkzaamheden zodat hij de woensdagochtend vrij kon nemen. Tijdens de lunch pleegde hij een aantal telefoontjes om het aanstaande tripje naar de caravan te regelen. Hij deed wat bankzaken en reed bij de juwelier langs. De middag was gevuld met besprekingen, het sorteren van een wat paperassen die zich op zijn bureau opgestapeld hadden en het plegen van een aantal telefoontjes. Toen het vijf uur was, was hij blij dat hij alles af had. Het was een vruchtbare dag geweest.

Op hetzelfde moment rondde Kim het huishoudelijk werk af en de was die ze zondag had willen doen. Dankzij de nieuwe levensstijl van Martin was er de dag ervoor niets was gebeurd, behalve dat hij haar had voorgehouden dat ze beter bij de les moest blijven en wat de consequenties zouden zijn als ze zou verzaken… Over het algemeen een flink pak op haar blote billen?! De gedachte alleen al maakte dat ze ineen kromp. Gedurende de ochtend had ze regelmatig voorzichtig over haar zere billen gewreven. Ze slaakte regelmatig een diepe zucht. Maar er verscheen ook regelmatig een glimlach op haar gezicht als ze eraan dacht hoe toegewijd en veeleisend Martin geworden was. Een pak op haar bips krijgen was verschrikkelijk, maar de liefde die aangewakkerd was, voelde weldadig. En ze vond het effect dat dit had op hun seksleven geweldig.

Toen het huis schoon was en de was opgevouwen in de kast lag, maakte Kim een boodschappenlijstje en ging naar de supermarkt. Toen ze thuiskwam ruimde ze de boodschappen op. Toen ze op haar horloge keek bedacht ze zich dat ze Tineke moest bellen voor de vergadering van die middag. Het telefoontje was snel gepleegd. Ze ging zich verkleden en werkte haar make-up bij. Toen ze haar broek aantrok, wreef ze voor de zoveelste keer over haar bips. Ze keek de hele dag uit naar het moment dat Martin thuis zou komen. ‘Jij bruut!’,  zei de met een boosaardige grijns. “Ik hou van hem… en hij houdt ook van mij’.

Tineke stond al in de hal van het restaurant te wachten toen kim arriveerde. Ze liepen naar de vergaderruimte om de boel klaar te zetten voor de rest zou arriveren.

‘Ik heb iemand nodig die donderdag de honneurs kan waarnemen, Tineke. Martin en ik gaan woensdagochtend naar de camping’, zei Kim, terwijl ze vergaderstukken op de tafel legde.

Tineke keek haar verbaasd aan. “Dat meen je niet. Dat kan helemaal niet. Uitgesloten. Zeg Martin maar dat jullie volgende week wel gaan’.

‘Ik geloof niet dat dat kan. Ik heb hem al gezegd dat ik een hele drukke week heb. Maar hij zei geen mitsen en maren te willen horen. Ik denk dat Martin alles al gepland heeft. Hij wil er geen woord meer over horen.

Tineke moest er hard om lachen. ‘Sinds wanneer stelt Martin zich zo streng op? Zeg hem maar dat jullie niet eerder kunnen gaan dan na de bijeenkomst van donderdagavond’.

‘Dat zit er niet in, Tineke. Hij wil absoluut op woensdagochtend vertrekken. Het is een behoorlijke rit naar de camping en hij wil er nog voor het donker zijn. We gaan dus al vroeg weg. We vertrekken dus op woensdag.

‘Jeetje, mina, Kim.. Jij hebt immers altijd het laatste woord. Je kunt hem zo om je vinger winden als je wilt. Dat doe je altijd. Ben je dat verleerd, of zo?’, vroeg Tineke met een  

‘Oh, kom op, Tineke. Je moet me helpen. Hoe dan ook, ik moet vandaag al het huishoudelijk werk afhebben om mijn partner tevreden te stellen en klaar kan zijn voor vertrek op woensdag, zoals me opgedragen is’.

Tineke moest er heel hard om lachen.

‘Wat is er zo grappig aan?’, vroeg Kim en zette haar handen in haar zij.

‘Ik hoor je praten, maar ik geloof er helemaal niks van’, antwoordde Tineke.

‘Houd toch op. Martin en ik hebben al veel langer problemen. We hebben afgesproken nog een ultieme poging te wagen ons huwelijk te redden om te voorkomen dat we voor de rechter belanden voor een scheiding. Ik vraag je dus als mijn vriendin, wil je me helpen”, vroeg kim met een smekende blik.

‘Je meent het geloof ik, he?’, vroeg Tineke vol ongeloof.

‘Ja, ik meen het serieus. Kun je iemand vinden die voor me in kan vallen?’, vroeg Kim nogmaals.

‘Natuurlijk Kim. Ik neem het wel van je over. En als ik het zelf niet kan, schakel ik wel een van de andere dames in. Maak je maar geen zorgen, en vat mijn pushen niet verkeerd op. Ik ben alleen een beetje verbaasd’, voegde Tineke eraan toe.

‘Ik weet zelf ook niet wat me overkomt, Tineke. En tegelijkertijd ben ik helemaal opgewonden over ons aanstaande tripje. Het is lang geleden dat Martin en ik iets samen gedaan hebben. Ik weet niet eens hoe ik me moet gedragen. Maar ik ben vast van plan er helemaal voor te gaan’.

Toen Kim na de vergadering thuiskwam trok ze als eerste andere kleren aan. Haar gedachten maakte overuren. Ze merkte dat ze er naar uitzag dat Martin weer thuis was. Aan de andere kant maakte ze zich zorgen dat er weer iets zou gebeuren dat aanleiding zou zijn om haar over de knie te leggen.

Omdat ze er niet eens aan wilde denken, nam Kim een douche en trok een wijd vallende jurk aan met een satijnen BH-tje eronder. Een onderbroekje deed ze niet aan. ‘Dat doet momenteel veel te zeer’, besloot ze. Ze wreef voorzichtig over haar billen. Kim deed een paar makkelijk zittende sandalen aan en liep terug naar de badkamer om haar haren te borstelen en make-up op te doen. Toen deze laatste zaken geregeld waren, was ze klaar om haar partner te begroeten.

De minuten tikten langzaam voorbij, maar uiteindelijk reed Martin de oprit op. Kim stond hem in de deuropening op te wachten. Ze waren beiden blijk elkaar weer te zien.

‘En… hoe gaat het met mijn meisje’, vroeg Martin met een kus op haar wang en een tik op haar billen.

‘Het gaat prima’, zei Kim met een glimlach. ‘En jij?’.

‘Helemaal goed, schatje’, antwoordde Martin.

Kim liep achter hem aan naar de studeerkamer, waar hij zijn koffertje neerzette en de inhoud van zijn zakken op het bureau legde. Toen hij zich omdraaide zag hij tot zijn verrassing dat zijn vrouw achter hem stond. Hij glimlachte en pakte haar gezicht in zijn handen. Hij kuste haar alsof ze elkaar in weken niet gezien hadden. Ze lieten hun handen over elkaars lichaam gaan. De kus was gepassioneerd. De kus was iets waar ze beiden hard aan toe waren.

‘Ik heb de hele dag aan je gedacht’, zei Martin toen hij zijn adem teruggevonden had. Kim glimlachte.

‘Grappig. Ik heb ook de hele dag aan jou gedacht’, antwoordde ze.

Terwijl hij haar in zijn armen hield, vroeg hij, ‘En vertel eens, ben je vandaag een lief meisje geweest?

‘Oh, liefje! Ik ben vandaag heel erg lief geweest’, antwoordde ze met een brede grijns.

‘Goed, daar wil ik dan vanavond alles over horen’, zei Martin een beetje plagend. Hij trok haar stevig tegen zich aan. Hij reikte naar beneden en klopte haar op haar billen. ‘Hmmm… geen onderbroekje . Dat voelt lekker’. Kim bloosde.

‘Het doet nog een beetje zeer. Het voelt beter wanneer ik geen onderbroek aan heb’, gaf ze toe. Martin glimlachte en bleef haar zachtjes op haar bips slaan.

‘Verdorie, wat heb ik je gemist vandaag, meisje!’ voegde hij eraan toe terwijl hij haar stevig tegen zich aan bleef drukken.

De avond verliep prima. Ze vertelden elkaar wat ze die dag gedaan hadden en spraken over hun aanstaande reisje. Martin gaf haar in zijn rol van heer des huizes een aantal opdrachten wat er ingepakt en klaar moest staan de volgende avond. Hij zou ze dan in de auto zetten als hij thuis was van het werk.

‘Je wordt behoorlijk bazig’, plaagde Kim.

‘Je zult pas ervaren wat bazig is als ik je vanavond een pak op je blote billen geef’, plaagde hij terug.

Het was lang geleden dat Martin en Kim het zo gezellig met elkaar gehad hadden. Ze voelden zich net een paar verliefde pubers. En hoe verder de avond vorderde, hoe meer zin ze kregen er woensdag met zijn tweeën op uit te trekken. Al snel was het tijd om naar bed te gaan.

‘Ik ga de deuren op slot doen, schatje. Waarom ga jij je niet klaar maken om naar bed te gaan? Ik zal je nog een van die fameuze massages geven, als je daar zin in hebt’, zei Martin en gaf haar een klap op haar billen.

‘Oh, oh, oh… liefste, alsjeblieft’, smeekte Kim terwijl ze een luchtsprong maakte.

‘Het spijt me schatje. Ik vrees dat ik helemaal geobsedeerd geraakt ben van die hemelse billen van je. Je moet er maar aan wennen. Dat heb ik ook gedaan!’, zei hij met een boosaardige grijns, terwijl hij haar tegen zich aan trok. Ze kusten elkaar. Toen stuurde Martin haar met een tikje op haar billen richting slaapkamer.

‘Als je het mij vraagt, ben jij er veel te snel aan gewend geraakt’, zei Kim met een pruillip. Ze wreef over haar bips. Ze keek hem uitdagend aan. Hij wilde haar bij haar arm pakken, maar ze maakte dat ze uit de voeten kwam.

‘Jij hebt je daarnet in de nesten gewerkt, jongedame’, riep Martin haar na. Als antwoord hoorde hij alleen haar giechelen. Martin grijnsde. ‘Deze levensstijl bevalt me wel’, zei hij in zichzelf toen hij de deuren op slot draaide.

Toen Martin de slaapkamer instapte, had ze haar kleren uitgedaan en haar meest sexy nachthemdje aangetrokken, maar had geen broekje aangedaan. Hij zag hoe ze het licht aan zijn kant van het bed aandeed. Toen ze zich omdraaide moesten beiden lachen. Er werd geen woord gesproken. Ze liepen naar elkaar toe, omhelsden elkaar en kusten.

‘Ik hou van je, schatje’, fluisterde Martin terwijl hij haar in zijn armen hield.

‘Ik hou ook van jou’, antwoordde Kim. Er ging een huivering door haar heen.

‘Hm’, zei Martin zachtjes, met een diepe en erotische stem. ‘Volgens mij heb je het koud. volgens mij moet ik je eens op gaan warmen, vooral die billen van je’. Hij grinnikte hardop.

‘Liefje, zullen we even serieus blijven. Ik ben de hele dag erg braaf geweest. Echt waar’, smeekte ze.

Martin grijnsde opnieuw zijn tanden bloot.

‘Een braaf meisje, huh!’. Hij pakte haar hand en legde die op het meest privé plekje van zijn lichaam. ‘Ik zou zeggen dat je de hele avond al een stout meisje bent. Ja… heb je door dat je me in een lastig parket gebracht hebt? Maar hoe dan ook, als je het zo koud hebt, dat je constant staat te rillen, moet ik je eerst maar een verwarmende massage geven om te zorgen dat je ontspant. En daarna geloof ik dat ik je maar een goodgirl spanking moet geven’.

Kim trok haar hand niet terug, zoals Martin verwachtte. In plaats daarvan begon ze hem te strelen. Martin slaakte een zucht van genot.

‘Jij kleine ondeugd’, steunde hij.

Martin kuste haar gepassioneerd. Ze liepen naar het bed. Het kussen en strelen ging door. Niet lang daarna lag het nachthemdje van Kim op de vloer vlak naast de kleren van Martin en lagen de twee uitgebreid te knuffelen. Uiteindelijk ging Martin op de rand van het bed zitten.

‘Blijf liggen, meisje!’, zei hij streng. Hij liep naar haar kaptafel en pakte een flesje massageolie.

‘Het is tijd voor je massage’, verklaarde hij. En daarna is het tijd voor een pak op je billen!’. Hij keek Kim lachend aan en zij kreeg kippenvel over haar hele lichaam.

‘Oh, kom op, liefste’, smeekte Kim. ‘het doet nog zo zeer. En ik ben echt heel lief geweest. Kunnen we in plaats daarvan niet lekker vrijen?’

‘Oh, dat doen we ook. Vertrouw me nu maar, schatje. En als ik me niet vergis zullen we vrijen zoals we nog nooit eerder gedaan hebben. Maar eerst een pak op je billen’, zei Martin met een boosaardige grijns.

De spieren in haar onderbuik trokken samen en ze raakte opgewonden. ‘Wat gebeurt er toch met me? Ik wil helmaal geen pak op mijn bips. Aan de andere kant kan ik niet wachten’.

‘Oh’, kreunde Kim luid.

Martin begon haar rug in te smeren. Hij boog zich voorover en kuste haar oor. ‘Ontspan je maar, schatje. Ik zal je geen pijn doen… Ik zal je op alle mogelijke manieren verwennen’. Hij gaf haar nog een kus en begon toen haar rug, billen en benen te masseren.

Kim was in de zevende hemel. De handen van Martin verrichten wonderen met haar lichaam. Na een poos bracht Martin een flinke laag massageolie op haar billen aan. Zijn masserende hand maakte draaiende bewegingen en gleden af en toe door haar bilspleet. Kim trok opgewonden haar spieren samen. Martin glimlachte. Zijn vingers geleden steeds dieper tussen de benen van Kim. Ze kreunde van genot.

‘Hmmmmm’, zei Martin hardop. ‘Ik geloof dat mijn meisje het naar haar zin heeft’. Zijn vingers beroerden haar klitje en verdwenen in haar vagina. ‘Oh ja… mijn meisje is heel opgewonden’. Martin bleef doorgaan tot Kim haar hoogtepunt bereikte.

Hij haalde zijn handen van haar lichaam en stond op om de lakens aan zijn kant van het bed recht te trekken. Hij ging zitten en zei Kim dat ze zonder zeuren en tegenspreken over zijn knie moest komen liggen.

‘Het is tijd voor een pak op je billen, schatje. Je hebt een dergelijk pak slaag al heel lang nodig.’, zei Martin terwijl hij haar op haar linker bovenbeen klopte.

Kim was bang… niet voor Martin. Ze was bang voor deze nieuwe vorm van billenkoek die haar te wachten stond. De angst stond op haar gezicht af te lezen. Martin nam haar in zijn armen en trok haar tegen zich aan. Ze kusten elkaar.

‘Ik ga je geen pijn doen, liefje. Ik zal je liefhebben, zoals dat hoort. Ja, natuurlijk doet een pak op je bips zeer… maar het genot wat je daarna zult ervaren, zal ongekend zijn’.

Ze keken elkaar onderzoekend aan. Martin gaf haar een kus op haar mond.

‘Vertrouw me maar’. fluisterde hij.

Er verscheen een traan in haar ooghoek. Even later rolde deze over haar wang. Ze glimlachte voorzichtig. “Ik vertrouw je’, fluisterde ze.

Martin kuste de traan weg. Mooi zo, meisje’.

Kim ging over zijn schoot liggen. Zijn sterke hand begon te masseren om haar te kalmeren. Terwijl hij haar billen masseerde, gaf hij haar af en toe een klets op haar billen. Af en toe gleed zijn hand naar haar schouders om deze te masseren. Langzaam begon het lichaam van Kim te ontspannen.

Toen het pak op de billen begon, waren de klappen zachtjes en zat er lange tijd tussen de klappen. Kim ademde snel en Martin stelde haar gerust door te zeggen dat het allemaal goed kwam. Hoe langer de billenkoek echter duurde, hoe harder de klappen werden en hoe sneller ze neerkwamen. Op een gegeven moment begon de bips van Kim de klappen onbewust tegemoet te komen.

Martin liet zijn hand weer onder haar buik verdwijnen en vond haar klitje. Kim kreunde van genot. Martin begon zelfs nog harder te slaan. En Kim reageerde met een explosief orgasme zoals ze nog nooit eerder ervaren had.

Martin liet in zijn verhaal deze details achterwege. Ze waren niet nodig. Tom had ze niet nodig om zich voor te kunnen stellen wat er precies voorgevallen was. Martin vervolgde zijn verhaal.

Toen Martin zich niet langer kon bedwingen, hield het pak slaag op. Man en vrouw bedreven gepassioneerd de liefde tot een heftig orgasme volgde. Totaal uitgewoond lagen ze in elkaars armen, hun benen ineen gestrengeld. Martin fluisterde lieve woordjes tegen Kim. Daarnaast gaf hij nog wat aanvullende instructies van wat moest gebeuren voor ze op vakantie gingen.

‘Ik wil dat je morgen voor gaat zitten en een lijstje opstelt van alle dingen die dwars liggen in onze relatie. Je kunt bovenaan zetten dat je € 3500,= euro van onze spaarrekening gehaald hebt zonder er iets van te zeggen’. Kim haalde diep adem. Ze wilde iets zeggen maar Martin legde zijn vinger op haar lippen. ‘Nee, nee, nee, liefje. Je hoeft nu niets uit te leggen. We zullen dit bespreken als we op de camping zijn. We zullen het hebben over alle dingen die weggepoetst moeten worden, voor we weer helemaal opnieuw kunnen beginnen’. Martin gaf haar een kus op het puntje van haar neus en vervolgde, ‘Laat alsjeblieft niets achterwege… ik wil complete eerlijkheid’.  

‘Oh, Martin. Dat betekent toch niet dat je me op mijn billen gaat geven… zoals je gisteren gedaan hebt?’, piepte Kim.

‘Dat weet ik nog niet. Waarschijnlijk wel ja. We moeten nog de nodige sta in de weg wegwerken. Maar ik wil uiteindelijk dat we meer momenten in onze relatie zullen beleven als vanavond en minder zoals gisteravond’. Martin trok zijn vrouw dicht tegen zich aan. ‘Vertrouw me maar. Vertrouw me alsjeblieft. Ik vind het veel leuker om je een erotisch pak op je bips te geven, dan je een pak slaag te geven voor straf. Maar als we echt een nieuwe start in onze relatie willen maken, dan is het echt noodzakelijk dat we het verleden goed af kunnen sluiten’.

Er viel een stilte. Martin hoopte dat hij zijn hand niet overspeeld had. En Kim zat vol gemengde gevoelens. Toen ze uiteindelijk in zijn armen begon te ontspannen, fluisterde ze, ‘Ik zal de lijst maken… en ik zal me niet verzetten tegen je besluit’. Ze legde haar hoofd op haar borst. ‘Ik hou van je’, fluisterde ze.

Martin glimlachte. ‘Ik hou ook van jou, liefje’. Toen vielen beiden in slaap.

En ze eindigde het eerste deel van het verhaal wat Martin aan zijn buurman Tom vertelde. Maar het verhaal ging verder. Het viel Tom op dat Martin het fijn vond dat hij zijn verhaal met iemand kon delen. En hij vond het prachtig om te zien, hoe het leven van een toffe peer als Martin zo ten goede veranderde.

En zo gebeurde het dat op een mooie dag als deze een paar alledaagse vrienden uit een alledaags dorp niet ver van jouw alledaagse huis staat een alledaags verhaal met elkaar deelden.

Toen Katy op keek van haar bureau werd haar aandacht naar de achtertuin getrokken. Ze reikte over de boeken heen om het raam open te zetten. Een koele bries waaide naar binnen en streek langs haar blote bovenarmen. Katy glimlachte. Een prachtige blauwe lucht en temperaturen van een graad of 17, lieten haar naar buiten verlangen. De koele lucht bleef haar uitnodigen toen deze naar binnen waaide.

Katy wist daarentegen dondersgoed dat ze eerst iets af te maken had. De gedachte alleen al maakte dat ze weer naar haar bureaublad keek. Er ging een rilling door haar heen en ze voelde haar billen onaangenaam branden. Ze zette zich weer aan het werk om het af te kunnen hebben voor het tijd was haar medicijnen in te nemen en op bed te liggen, voor Tom kwam controleren.

Tom was al een poos druk bezig in de garage. Ze hadden samen ontbeten nadat Katy om een uur of negen was opgestaan. Toen ze wakker werd, was Tom daar met een kop thee, een glas water en haar medicijnen.

Tom kuste haar op haar wang en wenste haar goedemorgen.

Katy klom voorzichtig uit bed. Haar billen waren nog behoorlijk pijnlijk. Toen ze op haar benen stond, keek ze Tom lachend aan.

‘Wel goed, geloof ik, liefje. Maar het doet nog flink zeer’, gaf ze toe terwijl ze over haar bips wreef en een gekke bek trok. ‘Ik zal me eerst eens eventjes opknappen’, voegde ze er aan toe. ‘Ik voel me behoorlijk brak. Maar niet erger als anders, geloof ik. Maar goed, meestal knap ik aardig op van een kop thee en een warme douche. Ze keek naar de kop thee die Tom voor haar neergezet had en glimlachte.

“Dank je, liefje’.

‘Graag gedaan’, antwoordde hij.

Hij spreidde zijn armen om Katy voor een knuffel uit te nodigen. Geen van beiden zei iets. Ze genoten van de warmte van het lichaam van de ander. De grote handen van Tom wreven over haar rug. Hij kuste haar in de nek. Zij legde haar hoofd op zijn schouder.

‘Iemand heeft mijn T-shirt gestolen’, fluisterde ze.

‘Dat was mij ook al opgevallen’, fluisterde Tom terug. ‘Maar het bevalt me wel, hoe je er nu uitziet’. Hij liet zijn handen zakken en wreef over haar blote billen.

‘Hm, dat dacht ik wel’, antwoordde ze. Ze wreven over elkaars rug.’Volgens mij zou je nudist zijn, als je daar de kans toe kreeg’, zei Katy.

‘Daar kon je wel eens gelijk in hebben. Hoe weet je dat eigenlijk?’, antwoordde Tom en sloeg haar plagend op haar bips.

‘Weet je dat niet? Iedereen weet het. De hele buurt heeft her er over. Je kunt dat niet geheim houden’, plaagde Katy terug. ‘Echt niet’. Haar rechterhand gleed naar beneden en gaf hem een tik op zijn met een spijkerbroek bedekte billen.

Tom keek Katy aan. Hij lachte zijn tanden bloot en bracht zijn lippen naar haar mond voor een lange, gepassioneerde kus. Katy smolt in zijn armen. Ze bracht haar handen naar voren en begon zijn overhemd los te knopen. Toen ze een stapje achteruit deden om adem te halen, liet ze het overhemd van zijn schouders glijden.

‘Waar denk jij mee bezig te zijn, jongedame?’, grinnikte Tom.

‘Ik kijk even naar je overhemd’, zei Katy en liet het hemd op de grond glijden. Haar handen maakten zijn riem los en deed zijn broek naar beneden.

Tom barstte in lachen uit. ‘Je wilde toch naar mijn overhemd kijken?’

‘Je shirt zag er goed uit. En nu kijk ik even naar je broek’, antwoordde ze schalks.

‘He, he, he…’, zei Tom en pakte Katy’s handen. ‘Voor iemand die brak is, ga je erg voortvarend te werk, jongedame’.

Er verscheen een vastberaden grijns op het gezicht van Katy. Ze legde haar hoofd op zijn borst. Ze bewoog een eindje naar rechts en nam zijn tepel tussen haar tanden.

‘De mist is aardig opgetrokken… sinds jij verschenen bent’, mompelde Katy.

‘Katy!’, riep Tom.

‘Hmmmm’, klonk het terwijl ze op zijn tepel bleef knabbelen.

‘Verdorie meid. Wat doe je toch met me?’, bracht hij moeizaam uit.

‘Hm, hm’, antwoordde Katy.

‘K..katy… Katy, kijk me aan’, kreunde hij wanhopig.

‘Ik ben druk bezig, liefje. Is er wat?’, vroeg Katy terwijl ze met een duivelse grijns omhoog keek.

Tom slaakte een zucht van verlichting, maar vervolgens werd de aanval op zijn linkertepel geopend. ‘Oh, oh, oh’, riep Tom. ‘Ik zal jouw eens flink onder handen nemen, jongedame!’, zei hij terwijl hij Katy naar achter duwde, hetgeen de pijn nog heftiger maakte.

Katy grijnsde.

‘Wat zou je zeggen van een flink pak op je blote billen, meisje?’, vroeg Tom met een opgetrokken wenkbrauw. De grijns van Katy werd nog breder.

‘Ben ik helemaal voor te vinden, zolang het maar een goodgirl spanking is’, antwoordde ze. ‘Maar ik moet eerst plassen’, voegde ze eraan toe. Ze duwde Tom aan de kant en haastte zich naar de badkamer.

‘Kom eens even terug, jongedame’, zei Tom streng.

‘Dat kan niet. Ik moet heel nodig. Maar ik ben zo terug’.

Toen ze terugkwam verwachtte ze dat Tom zijn overhemd weer aangetrokken zou hebben. In plaats daarvan zat hij op de rand van het bed. Hij hield het glas water in zijn hand en de pillen die hij eerder meegebracht had.

‘Neem deze maar even in’, zei hij en gaf de medicijnen aan Katy.

‘Tot uw orders!’, giechelde Katy.

Toen Katy het glas water leeg gedronken had en draaide zich naar Tom. Toen pas zag ze dat hij zijn schoenen en sokken uitgedaan had. Zijn riem en zijn broek waren nog steeds open en zijn overhemd lag nog steeds waar zij deze neergegooid had. Ze keek hem aan en zag een brede grijns.

.’Kom jij maar eens hier, jongedame’, zei hij en wees naast zich naar de grond.

Katy zette grote ogen op. Ook bij haar verscheen een brede grijns. Ze ging naast Tom staan. Hun ogen bleven op elkaar gericht. Toen ze op de aangewezen plaats stond, trok Tom haar over zijn schoot.

‘Ik had niet verwacht dat je al weer zo snel over mijn knie zou liggen, meisje. Ik wil nooit van je horen dat ik mijn mannelijke plichten verzaak’, zei Tom terwijl hij haar recht legde. Langzaam begon hij over haar billen te wrijven. Zijn vingers gleden tussen haar benen en hij voelde dat ze nat was.

‘Oh, schatje’, zei hij. ‘Ik geloof dat je hard aan een beetje aandacht toe bent’.

Nog voordat Katy kon antwoorden, liet hij zijn hand op haar blote bips neerdalen.

Tom was voorzichtig omdat haar billen de laatste dagen al heel wat te verduren gehad hadden. Hij realiseerde zich heel goed dat zij niet veel zou kunnen hebben en dat ze alleen maar een goodgirl spanking wilde. Zijn linkerhand verdween onder haar buik en zocht naar haar klitje. De goodgirl spanking en zijn strelingen brachten haar bijna onmiddellijk naar een hoogtepunt. Tom grinnikte, ‘Wat houd ik toch verdomd veel van je, schatje!’

De goodgirl spanking ging gewoon door. Katy kwam nog een keer klaar. Toen ze weer een beetje op adem was, hielp Tom haar omhoog. Hij ging naast haar staan en begon de rest van zijn kleren uit te trekken. Katy hielp hem.

Ze bedreven langzaam en intens de liefde. Het was heerlijk. Uiteindelijk lagen ze uitgeput in elkaars armen.

‘Je bent een klein duiveltje’, fluisterde Tom in haar oor terwijl ze op haar buik lag. Ze voelde zich helemaal uitgewoond. Tom sloeg zachtjes op haar billen. ‘Kun je vandaag nog wel zitten?’, vroeg hij.

‘Hm… dat weet ik niet zeker, liefje. Maar ik zal het wel overleven’, antwoordde ze lachend. Ze had haar ogen dicht. ‘Maar ik moet zeggen dat dit een pare zere billen dubbel en dwars waard geweest is. Dank je wel, liefste’.

Tom wreef over haar rug met zijn ene hand, terwijl hij leunde op de elleboog van zijn andere arm. Hij kuste haar schouder. ‘Graag gedaan, schatje. Heel graag gedaan!’, antwoordde hij.

Een paar minute later ging hij rechtop zitten en zei, ‘Jij moet wat gaan eten, schatje. Je hebt net je medicijnen ingenomen…’ Hij gaf haar een tik op haar billen om haar in beweging te zetten.

‘Ik weet het, liefje. Ik zal eerst een boterhammetje gaan eten en daarna ga ik onder de douche. Kom jij mijn rug inzepen?’, vroeg ze ondeugend.

Tom moest hard lachen.

‘Ik weet niet of ik je bips zolang met rust kan laten tot je weer fatsoenlijk kunt zitten, meisje. Verbazingwekkend wat een pak op de billen wel niet allemaal kan veroorzaken…’, zei Tom. ‘Ik zal het goed met je maken. Ik ga een broodje voor je maken. En als je het op hebt, gaan we samen onder de douche. Daarna zal ik een omelet voor je maken. Als je je eten op hebt kun je mooi je dagboek nog even bijwerken voor het weer tijd is om te gaan rusten.

Katy kreunde. Ze was bang dat Tom de in de grote achterstand met betrekking tot haar dagboek reden zou vinden om weer in actie te komen. Ze had zich nog zo voorgenomen het dagboek bij te werken voordat er consequenties gesteld zouden worden. ‘Maar daar was het nu te laat voor’, dacht ze bij zichzelf.

Katy pakte haar pen op en dacht aan de heerlijke ervaring van die ochtend. Ze keek weer naar buiten. Het was geen pretje om op de bureaustoel te moeten zitten, maar Katy concentreerde zich op haar opdracht en begon te schrijven. De tijd tikte door en wee haar billen als Tom binnen zou komen en zou zien hoe ze maar wat te dagdromen.

Katy trok een pijnlijke grimas toen ze ging verzitten. Haar billen brandden. ‘Je moet schrijven, meid’, zei ze hardop. ‘Je moet de buitenlucht in, maar met meest van alles… je moet zien dat je van deze verdomde stoel af komt’.

‘Shht, Katy!’, zei ze tegen zichzelf. ‘Dat was op het randje. Je zei ‘verdomde’. Maar goed dat Tom het niet kan horen. En nu schrijven, jij!’, sprak ze zichzelf vermanend toe.

En zo verliep de ochtend van een alledaags stel uit een alledaags dorp, ergens vlakbij waarbij jij woont.

De duisternis in de slaapkamer ban Katy en Tom werd verbroken door een nachtlampje op he dressoir. Het waren porseleinen roze rozen met groene lampjes. Katy liet het dag en nacht branden, ze vond de effecten die het maakte schitterend. Zelfs Tom vond het prettig dat het niet helemaal donker was in de kamer, voor het geval hij wakker werd. Het zorgde ervoor dat hij Katy kon zien en kon zien hoe zijn hand over haar naakte lichaam dwaalde. Voor Katy was het handig omdat ze de badkamer kon vinden zonder hem wakker te maken.

Katy deed haar ogen open. Ze had last van haar lichaam. Ze wachtte even voor ze voorzichtig begon te bewegen. Toen ze zware adem van Tom hoorde, slaakte ze zelf ook een diepe zucht. Toen ze naar hem keek zag ze dat hij op zijn buik lag te slapen met haar gezicht van haar afgewend.

‘Gelukkig’, dacht Katy. ‘Misschien dat ik hem niet wakker maak… althans nog niet. Ze verlegde voorzichtig haar benen in een andere positie, in de hoop dat de pijn weg zou trekken. Nadat ze een paar minuten tevergeefs gewacht had tot de pijn zou verminderen, draaide Katy op haar andere zij. Ze deed haar ogen dicht. Er rolden tranen over haar gezicht van de pijn in haar hoofd, rug en schouders.

Ze bleef weer een paar minuten liggen en concentreerde zich op haar ademhaling en probeerde te ontspannen. Maar ook nu kwam er geen verlichting. Voorzichtig geen ze zitten. ‘Oh, mijn God’, dacht ze bij zichzelf en haalde diep adem. Haar billen waren al even pijnlijk als de rest van haar lichaam. Ze stond voorzichtig op en hoopte vurig dat Tom niet wakker zou worden. Ze stond stokstijf en wachtte even. Tom bewoog ook niet. Voorzichtig liep ze bij het bed vandaan.  

Katy sloop naar de badkamer, deed de deur achter zich dicht en knipte het licht aan. Ze ging op het toilet zitten om te plassen. Daarna waste ze haar handen. Ze pakte de pijnstillers uit het medicijnkastje en nam een Ibuprofen®. Omdat ze wist dat het een half uurtje zou duren voor het ging  werken, draaide ze de douche aan. Toen het water de juiste temperatuur had, stapte ze onder de straal. Toen ze er een keer onder stond, draaide ze de temperatuur zo hoog als ze maar kon verdragen. Ze draaide zich om zodat het water over de achterkant van haar hoofd, haar schouders en haar ruggengraat liep. Katy voelde hoe de warmte de pijn langzaam begon te verdrijven.

Op het zelfde moment voelde ze hoe haar lichaam ontspande. Het was wel zo dat haar billen begonnen te branden alsof Tom haar zojuist een pak op haar blote bips had gegeven. Katy zette haar armen tegen de muur om haar evenwicht te bewaren. Ze begon weer te huilen door de ondraaglijke pijnen in haar lichaam.

Toen het water te warm werd op een bepaalde plaats, draaide Katy een beetje. Ze bleef zo een half uur staan, tot zowel het warme water als haar tranen op waren. Ze draaide de kraam dicht en stapte onder de douche vandaan.

Haar hele lichaam, met uitzondering van haar gezicht was vuurrood. Katy droogde zich stevig af met een ruwe handdoek. Haar vingers en tenen waren helemaal gerimpeld door het water. Ze pakte nog een handdoek om haar haren mee af te drogen. Vervolgens haalde ze er een kam door heen om de klitten eruit te halen. Zo moest het maar even, later op de ochtend zou ze d’r haar wel gaan wassen en beter uitkammen.

Katy hing beide handdoeken over de douchedeur. Ze liep naar de wastafel, pakte de bodylotion en liep in de richting van de deur. ‘Ik ben ervan overtuigd dat Tom nu wel wakker zijn. En als hij dat nog niet is, dan zal ik hem maar netjes wakker maken zoals ik beloofd heb’.

Ze deed de deur pas open nadat ze het licht uit gedaan had. Ze bleef even staan om haar ogen aan het donker te laten wennen. Ze zag dat Tom zich omgedraaid had, maar hij lag nog steeds te slapen. Katy liep naar heb bed, legde de bodylotion op haar kussen en kroop op het bed.

Voorzichtig kroop ze in de richting van Tom. Ze sloeg haar been over de zijne, zodat het tussen zijn benen kwam te liggen. Ze bleef even stil liggen. Tom kreunde instemmend.

Katy pakte de bodylotion en haalde het dopje eraf. Ze deed een dot lotion in haar linkerhand. Ze wachtte even tot de lotion de temperatuur van haar lichaam had aangenomen. Ze schoof dichter naar Tom en begon zijn gespierde rug in te smeren. Er verscheen een glimlach op haar gezicht. Ze vond het even fijn hem te masseren als wanneer hij dat bij haar deed.

‘Hmmmmm’, kreunde hij instemmend, toen Katy de lotion aanbracht. ‘Dat voelt lekker. Schatje’, zei hij en slaakte een diepe zucht.

Tom draaide zijn gezicht naar Katy zonder zijn bovenlichaam te verplaatsen. Hij genoot van de massage. Katy deed nog meer lotion op haar hand en ging door met masseren. Haar hand gleed over zijn rug in de richting van zijn billen. Ze gaf er een paar tikjes op en boog zich voorover om hem te kussen.

‘Ik ben blij dat het lekker is, liefje’, antwoordde Katy. Ze deed nogmaals lotion op haar hand , wachtte tot het warm was en ging door met haar werk. Ze legde haar hoofd op zijn schouder terwijl haar handen bleven masseren.

Tom genoot van haar aanrakingen en de stilte. Het viel hem op dat ze nat haar had. Zonder het te hoeven vragen, wist hij dat ze een douche genomen had. Hij keek op de wekker en zag dat het half drie was. Katy had weer een zware nacht, wist hij.

‘Kom hier, schatje’, zei hij, ‘geef me de lotion eens aan? Het is jouw beurt. Hij pakte de lotion aan en schoof het laken van haar lichaam. Zij duwde het kussen aan de kant. Het viel op de grond. Katy legde haar hoofd op het laken en keek naar Tom.

Tom schoof naar het hoofdeinde van het bed. Op zijn elleboog leunend begon hij Katy te masseren. Zijn sterke handen wisten feilloos alle pijnlijke plekjes op haar lichaam te vinden. Hij nam er alle tijd voor en kneedde alle spanning uit haar spieren. Af en toe gaf hij haar een kusje op haar lichaam.

‘Hoelang ben je al wakker, schatje?’ vroeg Tom toen hij goed en wel begonnen was.

‘Lang genoeg om al het warme water op te maken’, antwoordde Katy.

Er volgden nog meer vragen, tot Tom ervan overtuigd was dat ze hem niets op de mouw spelde. Hij drukte haar op haar hart dat er geen reden te bedenken was om hem niet wakker te maken.

‘Ik ben blij dat je me wakker gemaakt hebt, Katy’, legde hij uit, ‘het houdt in dat ik je niet onmiddellijk over de knie hoef te leggen’. Hij gaf haar een paar liefdevolle tikjes.

‘Ik geef het grif toe, liefje, het doet inderdaad nog zeer’, zei Katy. Ze liet haar stem een toon zakken en voegde eraan toe, ‘Het spijt me dat je me de laatste tijd zo vaak op mijn billen hebt moeten geven’. Katy haalde diep adem, en er ging een huivering door haar lichaam.

‘Ik weet het, schatje… ik weet het. Hopelijk zal alles snel ten goede keren en zul je weer snel de oude zijn’. Tom boog zich naar haar toe en kuste haar schouder. ‘Waarom ga je niet even op je buik liggen? Ik wil ook nog wat andere plekjes op je lichaam masseren’, zei hij met een glimlach.

Katy kreunde en de spieren in haar onderbuik trokken samen bij het horen van die woorden. Er ging opnieuw een huivering door haar lichaam. Ze lachte naar Tom en zei, ‘Probeer je mij nu te versieren? Heb je me daarom zo lekker gemasseerd?’

Tom gromde. Een diep gegrinnik volgde toen hij haar plagend begon te kussen. Zijn hand gleed over haar billen en verdween tussen haar benen…

Het knuffelen en zoenen ging nog een hele tijd door. Tom nam hierbij de initiatieven. Hij wilde niet dat Katy dat zou doen. Dat was een ander spelletje dat ze graag speelden. En Tom had er last van dat Katy zoveel pijn had. Hij wilde haar op iedere mogelijke manier beschermen. Bovendien vond hij het heerlijk om het lichaam van zijn vrouw te strelen. Hij hoopte dat Katy zich door zijn fysieke aandacht zou realiseren dat hij er helmaal voor haar was.

‘Mag ik mijn hoofd op je borst leggen, net zoals wanneer we samen naar de muziek luisteren, liefje?’, vroeg Katy.

‘Natuurlijk schatje, zal ik anders wat muziek opzetten?’, vroeg hij.

‘Daar had ik nog niet eens aan gedacht’, zei Katy. Ze gaf hem een kus op zijn wang. ‘Zullen we anders naar de woonkamer gaan om daar naar muziek te luisteren?’

‘Dat lijkt me niet een goed idee, schatje. Ik wil dat je gewoon in bed blijft. Bovendien heb ik een heel ander idee bij muziek’, zei hij terwijl hij haar aankeek.

‘Ik wist het! Ik wist dat het niet bij seksuele avances zou blijven’, riep Katy grinnikend.

Tom boog zich voorover en kuste haar in de hals. Kusjes waar ze altijd van moest gillen. Hij wist dat als hij met haar bleef spelen, ze spoedig moe genoeg zou zijn om weer in slaap te vallen. Ook al omdat ze een pijnstiller had genomen zou het vast niet lang duren voor ze in slaap zou vallen.

‘Liggen blijven, jongedame, ik ben zo terug’, zei hij terwijl hij opstond. Tom trok het laken, dat door hun activiteiten op de grond gegleden was, weer over Katy heen.

‘Dank je’, zei Katy en ging met beide armen boven haar hoofd op haar buik liggen. Haar kussen lag nog steeds op de vloer. Even dacht ze het te pakken, maar ze besloot dat ze veel te lekker lag. In plaats daarvan deed ze haar ogen dicht en luisterde naar de geluiden die Tom aan het maken was.

Tom pakte een CD en zette de muziek aan. Toen hij weer in bed stapte viel de ontspannen blik op het gezicht van Katy hem op. Hij ging op zijn rug liggen en schoof dicht tegen Katy aan. Hij liet zijn linkerarm naar beneden glijden en legde deze op de linkerbil van Katy. Hij liet de achterkant van zijn rechterpols op zijn voorhoofd rusten. Hij haalde diep adem en keek naar Katy. Langzaam liet hij de lucht ontsnappen. Katy en Tom lagen van de klanken van de muziek te genieten.

 Even later kwam Katy omhoog. Ze rustte op haat onderarmen en keek Tom aan. Hij stond op het punt om weg te doezelen. Ze glimlachte. Tom draaide zijn hoofd en keek haar van onder zijn onderarm aan. Met zijn andere hand begon hij zachtjes op haar bips te slaan.

‘Wat doe je?’, vroeg Tom streng. ‘Ik dacht dat je naar de muziek lag te luisteren. Het is de hoogste tijd dat je gaat slapen’.

‘Ik wil helemaal niet slapen. Ik ga veel liever jou verleiden’, zei Katy die dicht tegen hem aan ging liggen.

Tom grinnikte.

‘Dacht je dat?’, vroeg hij toen Katy haar linkerbeen over het zijne legde.

‘Niet bewegen. En niets zeggen’, fluisterde ze. Dat liet Tom zich geen twee keer zeggen. Hij vond het heerlijk als Katy dit deed.

‘Oh, jeetje. Ik geloof dat je er al helemaal klaar voor bent’, giechelde Katy.

‘Katy!’, gromde Tom. Katy haar onderbuik trok samen. ‘Je bent een echte deugniet. En ik ben altijd klaar voor je’, zei hij, ‘je bent een bijdehandje, wist je dat?’ Hij sloeg zij arm om haar heen en drukte haar aan zijn borst’.

‘He, he, he, ik had hier het initiatief’, protesteerde Katy.

‘Dat klopt, maar nu neem ik het over. Had je maar op moeten schieten’, zei Tom en trok Katy tegen zich aan. Hun kus was gepassioneerd en duurde lang. Toen hij haar losliet draaide Tom Katy voorzichtig op haar rug. Niet lang daarna, zag ze het gezicht van Tom boven zich, terwijl hij langzaam haar lichaam binnendrong.

Tom merkte dat haar lichaam slap was. Het voelde anders aan als normaal. Hij bedreef zachtjes de liefde met haar. Katy smolt in zijn armen. Ze genoot hoe hij met haar vrijde, zelfs toen hij naar beneden tastte en in haar zere billen kneep… en vooral van het orgasme wat volgde.

‘Ik hou van je’, fluisterde Katy. Ze was helemaal uitgeput van hun liefdesspel.

‘Ik hou ook van jou, liefje… heel veel!’, fluisterde Tom terug. Hij gaf haar een kus op haar wang. ‘Denk je dat je nu zult kunnen slapen? Of moeten we verder gaan? Ik kan vast nog wel iets bedenken’.

Tom grinnikte en Katy lachte terug.

‘Het laatste waar ik nu zin in heb, is een pak op mijn bips, liefje. Ik zal zo wel in slaap vallen’, voegde ze er aan toe.

‘Draai je eens om, schatje. Ik wil je nog even masseren. Dat helpt vaak wel’, droeg hij haar op. Katy twijfelde even. Maar toen ze zijn ogen zag glinsteren, wist ze dat hij haar niet zou gaan slaan.

Katy draaide op haar buik.

De grote had van Tom gleed van haar net tot haar knieën. Hij kuste har op haar schouder, voorhoofd en af en toe op haar wang…. Ondertussen bleef zijn hand wrijven. Beiden vielen niet voor vier uur in slaap. Katy als eerste. Tom volgde niet lang daarna.

Een uur later werd Katy wakker van een bonkende pijn in haar hoofd. Het was nog steeds donker en Katy wist dat het nog geen tijd was om op te staan. Maar omdat ze niet langer kon blijven liggen zonder Tom wakker te maken, gleed Katy uit bed. Ze pakte haar ochtendjas van de stoel en haastte zich naar de badkamer voor ze doorliep naar de keuken.

Katy zette een ketel water op het vuur. Ze hoopte dat een kop thee haar lichaam wat zou ontspannen. Vervolgens zette ze koffie voor Tom.

‘Tom zal zo ook wel wakker worden’, zei ze tegen zichzelf. ‘Ik hoop niet dat hij boos wordt’.

Ze ging naar de woonkamer en zette een muziekje op. De kranten van Tom lagen nog steeds over de vloer. Ze pakte ze op. Niet lang daarna zag de kamer er weer uit om door een ringetje te halen.

Ze liep terug naar de keuken. Onderweg laadde ze de was over van de wasmachine naar de droger. Ze deed een nieuwe was in de machine en zette beide apparaten aan.

Toen maakte ze kop thee en ging achter de computer zitten om haar mail te bekijken. Er waren veel berichten die ze moest beantwoorden, maar ze had barstende hoofdpijn.

‘Dat doe ik straks wel’, hield ze zichzelf voor.

Ze sloot de computer af en pakte haar dagboek. Ze schreef een paar regels terwijl ze haar thee dronk. Gefrustreerd stond ze op en schold op zichzelf omdat ze zo ver achter lag met schrijven.

‘Dat doe ik straks wel’, zei ze.

Ze liep naar de bank. Pakte een deken en ging leggen. Ze vouwde de deken om haar benen en probeerde een comfortabele houding te vinden.

‘Oh…’, zuchtte ze  en besefte zich dat ze de sterke arm van Tom om zich heen miste .

Katy draaide. Katy woelde. Ze zat een poosje rechtop en begon het ritueel vervolgens opnieuw. Toen ze voor de derde keer op haar buik ging liggen en haar armen boven haar hoofd strekte, lukte het.

Katy viel in slaap.

Tom werd wakker en taste naast zich, maar vond het bed leeg. Hij kwam onmiddellijk overeind en zette zijn voeten op de vloer. ‘Katy!’, riep hij. Toen er geen antwoord kwam, keek hij op de wekker. Het was half zes. Tom zette het alarm af, die stond op zes uur. Normaal ging de wekker voor zes uur, maar Tom had besloten dat nu hij niet naar het werk hoefde, dat hij tot zes uur zou blijven liggen. Er waren de nodige klussen die hij wilde doen. Een van de eerste dingen was de camper van Piet ophalen. Hij had gedacht de camper te kunnen halen en om acht uur terug te zijn. Nog voor Katy wakker zou worden.

Tom liet zijn vingers door zijn haar glijden. Hij haalde diep adem en kwam langzaam omhoog. Toen hij rechtop stond, rekte hij zich uit. Hij pakte zijn broek en trok deze aan. Tom besloot eerst naar de badkamer te gaan en daarna te kijken waar Katy gebleven was.

Toen hij in de keuken kwam, zag hij onmiddellijk dat Katy thee gezet had. Hij liep naar de koffiepot. Een glimlach brak door toen hij zag dat Katy al koffie voor hem gezet had. Toen hij naar de woonkamer liep, horde hij de wasmachine en de droger draaien.

‘Die boef! Ze is zo eigenwijs als wat’, dacht hij zij zichzelf.

Toen hij de woonkamer binnen stapte, stopte hij even en nam de omgeving eens goed in zich op. Het bureaulampje brandde. De muziek stond aan. En Katy lag in de haar bekende houding op de bank. Tom kon zich maar amper beheersen om haar niet in zijn armen te nemen, haar de mantel uit te vegen, haar te beschermen, vast te houden, lief te hebben…

In plaats daarvan draaide hij zich om en liep terug naar de keuken. Schonk zichzelf een kop koffie in en liep naar buiten om de krant te halen. Poes kwam er direct aanrennen.. Kat en baasje begroetten elkaar. Tom krabbelde over haar kop.

Terug in de keuken, gaf Tom de kat zijn eten. Hij pakte zijn koffie en de krant en voegde zich bij Katy. Hij knipte het licht naast zijn luie stoel een en maakte het zich gemakkelijk. Hij zat vol gemengde gevoelens. Hij wist niet goed of hij Katy een uitbrander moest geven omdat ze stiekem uit bed gekropen was, of dat hij het maar beter over zijn kant kon laten gaan. Tom realiseerde zich dat Katy een gevecht met haar lichaam leverde. Omdat hij niet goed wist wat ze allemaal moest doorstaan, had hij geen zin om hier de nodige spanning aan toe te voegen.

Ook al lag Katy te slapen, Tom kon zien dat het een erg onrustige slaap was. Hij kon niets anders doen, dan hopen en bidden dat ze snel weer beter zou zijn. Zijn gedachten schoten alle kanten aan, van het heden, naar verleden, naar toekomst. Er brak een glimlach door toen hij terugdacht aan hun liefdesspel van die nacht.

Toen Katy wakker werd, waren de gordijnen open. De dag was kennelijk zonder haar begonnen. Ze keek door het raam en zag de vogels bij het vogelhuisje. Haar gedachten gingen terug  naar de tijd dat ze het huisje had gekregen.

‘Wat een prachtige voetafdrukken!’, herinnerde ze zich met een glimlach.

Zonder zich te bewegen bleef ze kijken naar de vogels die bij het huisje bezig waren. Ze hadden het maar druk. Het leek erop dat Mama vogel de kleintjes aan het voeren was. Katy moest lachen toen een grote vogel arriveerde.

‘Dat moet de vader zijn’, dacht ze bij zichzelf. Terwijl ze lag te kijken, verdween de hele wereld om zich heen.

Toen Tom met zijn duim over haar wang wreef, slaakte Katy een diepe zucht.

‘Het spijt me, schatje’, zei Tom, ‘ik wilde je niet laten schrikken’.

‘Ik hoorde je niet komen. Ik ben bang dat ik heel ver weg was met mijn gedachten’, antwoordde Katy. Ze ging rechtop zitten om plaats te maken voor Tom. Hij ging zitten en spreidde zijn armen uitnodigend voor zijn vrouw. Katy trok haar benen op en nestelde zich in de armen van Tom. Hij sloeg zijn arm om haar heen en zij legde haar hoofd op zijn schouder.

“En wat heb je allemaal te vertellen, vanmorgen?’, vroeg Tom.

Katy grinnikte en vertelde hoe ze naar de vogeltjes in het huisje had liggen kijken. Tom gaf haar een knuffel en een kus op haar voorhoofd. Ze praatten een hele poos over de vogels. Toen vertelde Tom wat hij van de week nog allemaal van plan was, maar het ging nog het meest over de gezondheid van Katy. Het was een goed gesprek.

Katy was ervan overtuigd geweest dat Tom haar een pak op haar billen zou geven zodra hij wakker zou worden en zou ontdekken dat zij niet meer in bed lag. Maar in plaats daarvan wilde hij precies weten waarom ze uit bed gestapt was. Toen ze alles uitgelegd had en al zijn vragen beantwoord had, voelde Tom zich een stuk beter.

‘Ga ik nu een pak op bips krijgen?”, vroeg Katy verdrietig.

‘Nee, Katy… ik zal je geen pak slaag geven… tenminste niet voor vanavond. Weet je nog? Weet je nog van ons spelletje?’, vroeg Tom. Katy trok haar neus omhoog, deed haar ogen dicht en kreunde.

‘Ik begrijp nu waarom je uit bed gegaan bent’, ging hij verder. ‘Er is geen reden om je daarvoor op je billen te geven. Maar je hebt me niet wakker gemaakt’. Er viel een korte stilte. Katy opende haar ogen om Tom aan te kijken. Ze keken elkaar onderzoekend aan.

‘Ik denk dat je wel door hebt dat dat nummer drie is. Op deze manier komt er nooit een einde aan het spel, Katy’, zei Tom en gaf haar een kus op haar wang.

Katy kreunde nog eens, maar gaf verder geen commentaar. Tom gaf haar nog een knuffel en veranderde toen van onderwerp. Hij wilde niet dat Katy geobsedeerd zou raken door het spelletje. In plaats daarvan vertelde hij dat hij de camper op had gehaald toen zij lag te slapen. Hij zei dat hij de camper straks in zou pakken, zodat ze er het weekend mee weg konden, als de gezondheid en het gedrag van Katy het toe zouden laten.

Katy keek hem hoopvol aan.

‘Ik zou het heerlijk vinden om het weekend weg te gaan. Wat zullen we ons vermaken’, begon Katy. ‘Ik weet dat ik me om gezondheidsredenen rustig moet houden. Ik zal mijn best doen, liefje. En jij kunt me daarbij helpen’. Ze legde haar hoofd op zijn schouder.

‘Dat is wat ik ook dacht, schatje’, antwoordde Tom, ‘als we beiden ons best doen, dan zou het moeten kunnen. Hij gaf Katy nog een knuffel en stelde voor dat ze gingen ontbijten.

De rest van de dag verliep uitermate plezierig. Katy nam een uitgebreid bad en Tom ruimde de keuken op.

Katy ging een dutje doen in de woonkamer en Tom ging naar de garage. Af en toe ging hij even bij zijn vrouw kijken.

Katy beantwoordde haar e-mail en schreef een paar berichtjes op het forum. Toen Tom binnenkwam, gaf hij haar een kus op haar voorhoofd, een klap op haar bips en verdween naar de badkamer om zich te douchen.

Katy vouwde de was op en borg ze in de kast en schreef een stuk in haar dagboek. Tom las het dagboek van Katy en stuurde haar vervolgens naar bed.

Katy maakte de lunch klaar. Tom keek toe en kon zijn handen bijna niet thuishouden.

Samen deden ze een dutje toen ze het eten op hadden.

Toen Katy wakker werd, merkte ze dat Tom al opgestaan was.

‘Hm…, nu begrijp ik wat hij bedoeld met lege handen’, dacht ze. ‘Wat voelt het leeg als hij niet naast me ligt’.

Katy stond op en ging Tom zoeken. Ze keek in alle kamers. Als hij niet in huis was, dan zou hij wel in de garage zijn. Maar daar was hij ook niet en zijn auto was ook weg. Katy draaide zich om en liep verdrietig het huis weer in.

Ze voelde zich verloren.

In het huis aangekomen besloot ze maar iets te gaan doen om wat afleiding te hebben. ‘Tom zal vast snel weer thuis zijn’, hield ze zichzelf voor terwijl ze het bureau opruimde.

‘Ach, stel je niet zo aan’, zei ze hardop nadat de frustraties toenamen.

‘Je bent een schatje’, zei Tom toen hij de kamer binnen wandelde. ‘Je bent mijn schatje’, voegde hij eraan toe. Met een brede grijns liep hij naar Katy en hield haar een rode roos voor. Hij boog zich naar haar toe en gaf haar een kus op haar mond.

Katy glimlachte en bloosde. Ze keek van de roos naar Tom en wist niet wat ze moest doen.

‘Dank je wel, liefste’, fluisterde ze uiteindelijk. Ze rook aan de roos en legde hem voorzichtig op het bureau. In een beweging sloeg ze haar armen om zij nek. Ze begon te huilen.

Tom hield haar stevig beet en wiegde haar heen en weer.

‘Wat is er loos, meisje? Vanwaar die tranen?’, vroeg Tom zachtjes. ‘Dat kan niet het gevolg zijn van een enkele roos’.

‘Oh liefje, ik miste je zo. Ik wist niet waar je was. Ik heb overal gezocht… en ik wist niet wat ik moest doen toen ik je niet kon vinden’, snikte Katy.

Tom moest lachen.

‘Ik ben er weer, schatje. Ik ben even naar het dorp geweest om boodschappen te doen. Ik dacht dat ik vanavond maar eens moest koken’.

Hij hield Katy een eindje van zich af en keek naar haar betraande gezicht. Hij veegde ze weg en gaf haar een kus op haar vochtige wang.

Hij keek haar aan en vroeg, ‘Heb je de medicijnen wel ingenomen die ik samen met een briefje op het aanrecht gelegd had?’

‘Nee. Ik heb geen briefje gezien. En ik denk dat ik de medicijnen vergeten ben nadat ik jou gezocht heb’, antwoordde Katy.

Tom trok zijn schouders omhoog en haalde diep adem. Hij trok zijn wenkbrauw omhoog en ademde langzaam uit. Zijn schouders zakten naar beneden. Zonder een woord te zeggen pakte Tom haar hand en nam haar mee naar de keuken.

‘Daar liggen je medicijnen, jongedame. En hier is mijn briefje’, zei Tom. Hij pakte een glas uit de kast en vulde die met water. ‘Katy, je moet je niet zo druk maken over kleine dingetjes. Ik was maar heel even weg. Ik zal nooit ver weg gaan. Dat beloof ik je’.

Ze gaf Tom het lege glas nadat ze haar medicijnen ingenomen had en keek vervolgens naar de vloer. Tom pakte haar kin en deed haar hoofd omhoog, zodat hij haar gezicht kon zien.

‘En nu ga jij je klaar maken voor het bed, jongedame. Ik wil dat je daar blijft liggen tot ik je roep. Ik ga ondertussen iets te eten klaar maken. Nadat we gegeten hebben gaan we een filmpje kijken wat ik gehuurd heb en gaan we weer verder met ons spelletje’. Tom wachtte even of Katy misschien nog een weerwoord zou hebben Toen dat niet het geval was, gaf hij haar een kus op haar neus. ‘Goed zo, meisje!’

Tom draaide zich om en leunde tegen het aanrecht. Hij trok Katy tegen zich aan. Zij grote handen gingen op en neer, terwijl zijn lippen op haar voorhoofd bleven rusten. Toen ging hij verder.

‘Katy je moet niet zo streng voor jezelf zijn. Je hebt je opgewonden over niets en de belangrijke zaken vergeten’, fluisterde Tom. Hij hield haar vast tot ze ophield met trillen.

‘Gaat het weer?’, vroeg hij.

‘Ik denk je wel, liefje’, antwoordde Katy.

Tom draaide haar om en dirigeerde haar met een klap op haar billen richting woonkamer. Toen ze in de deuropening stilhield en over haar schouder naar achter keek, trok hij zijn wenkbrauw op en keek haar vragend aan.

‘Ik moet mijn roos nog in het water zetten, liefje’, zei ze.

‘Maak je maar geen zorgen over die roos, schatje, daar zorg ik wel voor. Ga jij nu maar naar bank’, zei hij en zette zijn woorden krachtbij met een hoofdbeweging’. Katy glimlachte en maakte dat ze uit de voeten kwam.

Een later zaten Tom en Katy samen op de bank. Katy’s roos stond in een vaasje op het bijzettafeltje. De dvd stond aan en ze hadden beide een bord op schoot. Ze lieten het zich heerlijk smaken.

‘Dank je wel’, zei Katy toen Tom haar bord aanpakte.

Tom nam de vaat mee naar de keuken en waarschuwde Katy te blijven zitten waar ze zat. Katy grinnikte. Toen Tom terug kwam was de film afgelopen. Hij pakte Katy bij haar hand en trok haar mee.

‘En nu naar bed, jongedame’, zei Tom streng toen ze de slaapkamer binnenliepen. ‘Ga jij je maar klaar maken, dan doe ik de deuren op slot. Als ik terugkom hebben we nog iets af te handelen’.

‘Oh, Tom’, jammerde Katy.

‘Niet doen, schatje. Ik waarschuw je’, zei Tom. ‘Je weet zo langzamerhand toch wel hoe het spel gespeeld wordt?’

‘Maar ik vind het helemaal geen leuk spelletje’, pruilde Katy.

‘Dat weet ik wel. En toch speel je de hoofdrol. En als je het komende weekend weg wilt, dan zul je het spel moeten spelen’.

‘Hè, verdomme!’, mompelde Katy. Onmiddellijk schoot Tom’s hand uit en gaf haar een harde klap op haar bips’.

‘Auw!’, gilde Katy.

‘Ik denk dat het een slecht idee is nu dergelijk taalgebruik te bezigen, jongedame. Gedraag je! Ik ben zo terug’.

Katy liep naar de badkamer om zich klaar te maken om naar bed te gaan. Ze poetste haar tanden en nam uitgebreid de tijd om haar haren te borstelen. “geen enkele reden om haast te maken omdat stomme spelletje te spelen’, hield ze zichzelf voor. Ze legde de haarborstel in het laatje. Ze deed haar handen naar achter en wreef over de plek waar Tom zo-even zijn hand neer had laten komen.

‘Verdomme, ik haat dit!’, zei Katy. Ze draaide het licht uit en liep de slaapkamer binnen.

Ze botste bijna tegen Tom aan.

‘Dat heb ik gehoord, jongedame. Zo te horen ben je druk aan het solliciteren naar een toetje bovenop wat je toch al te wachten staat’, zei Tom en trok zijn wenkbrauw op.

‘Ach toe, Tom’, jammerde Katy. Houdt dit dan nooit op?’

‘Wilde jij er het weekend nog op uittrekken, jongedame?’, vroeg Tom.

‘Dat weet je best’, antwoordde Katy.

‘Mooi! Dan doen we dat als ik vind dat je gedrag verbeterd is. En die beoordeling is aan mij. En tot die tijd, loopt het spel gewoon door!’ Tom liep naar het bed, ging zitten en wenkte Katy naar zich toe.

Katy realiseerde zich niet dat Tom heel goed wist waar haar behoefte lag. Hij wist dat Katy een pak op haar bips nodig had, maar hier absoluut geen zin in had. Hij legde haar over de knie. Hij trok haar bovenlichaam dicht tegen zich aan en klemde haar benen onder de zijne. Voordat Katy iets kon zeggen, had hij haar billen bloot gemaakt. Hij haalde zijn rechterhand van haar heup.

‘Ik zal mijn hand gebruiken voor de gevolgen van het spelletje. Vervolgens gebruik ik de paddel voor de extra’s die je verdiend hebt’, zei hij en begon op haar billen te slaan.

‘Extra’s? Paddel? Oooooh… Auw!’, gilde Katy.

Tom gaf geen antwoord en begon haar minutenlang flink op haar bips te slaan. Hij was vastbesloten tot de kern van de zaak door te dringen en dat lukte hem aardig. Katy lag vanaf de eerste klap over zijn schoot te worstelen. Tom begon haar te ondervragen. Het gesprek viel niet mee voor Katy. Ze gaf er de voorkeur aan op zijn schoot te zitten wanneer zij praatten, niet om er overheen te liggen.

Tom sloeg behoorlijk door. En iedere klap hield Katy flink bij de les. Ze deed haar best zich niet te verzetten. Maar haar billen deden nog behoorlijk pijn van een dag eerder. Maar haar inspanningen waren tevergeefs. Ze lag meer te kronkelen als anders.

Tom voelde de spanningen in haar lichaam. Hij wist dat ze nog gevoelig was van de vorige keer en hield daar rekening mee. Hij had aandacht voor de reeds aanwezige blauwe plekken. En toch was hij vastbesloten haar een flink pak op haar blote billen te geven, zodat ze weer bij de les was. Maar ze ontspoorde steeds verder en Tom was vast van plan dat een halt te roepen… en dat deed hij.

Toen Tom ophield met slaan, gloeide zijn rechterhad en deed pijn. Net zoals de arme billen van Katy. Katy huilde hete tranen en wilde in de armen van Tom wegkruipen. Maar toen ze overeind probeerde te komen, hield hij haar op haar plaats. Hij wreef over haar rug om haar te kalmeren.

‘Niet zo snel, jongedame. We zijn nog niet klaar’, zei hij. ‘Als je er klaar voor bent en me netjes vraagt, dan maken we het af en mag je bij mij op schoot komen zitten’.

‘Oh, liefje. Het doet zo zeer. Ik wil je armen om me heen voelen’, huilde Katy. ‘Moet ik echt die extra ook nog krijgen?’

‘Was dat taalgebruik van je nodig? Zeker nadat ik je gewaarschuwd had?’, luidde zijn wedervraag.

Katy kreunde. Ze wist dat ze er niet onderuit kwam. Haar billen brandden al zo verschrikkelijk. Als ze niet veel dieper in problemen zou komen, zou ze heel hard ‘Verdomme!, verdomme!. Verdomme!’, achter elkaar roepen. Maar Katy wist dat dit tot heel veel problemen zou leiden. In plaats daarvan snikte ze een verzoek aan Tom om haar alsjeblieft de rest te geven.

Tom deed het laatje van het nachtkastje open. Hij haalde zijn favoriete eiken paddel tevoorschijn, en zei Katy dat ze tien extra zou krijgen. En hij voegde eraan toe dat als Katy doorging met haar onwelvoeglijke taal, hij de volgende keer de dosis zou verdubbelen.

‘Tien!’, galmde het door het hoofd van Katy.

Toen Tom nummer een liet neerdalen, gilde Katy het uit. Bij zes vocht ze als een leeuw om van zijn schoot weg te komen. Dus gaf hij de laatste vier heel snel achter elkaar. Katy bleef slap over zijn schoot liggen.

Tom liet haar een hele poos liggen nadat de laatste klappen waren neergedaald. Ze gilde en huilde onafgebroken. Hij wreef over haar rug, klopte op haar bips en gaf haar kusjes. Tom vond dit een onaangename klus om te verrichten. Zijn hart huilde, maar hij voelde de spanning uit het lichaam van Katy wegtrekken. Toen was hij gerustgesteld omdat hij wist dat hij goed gehandeld had.

Meer dan een uur later, kwam Katy tot rust, op een enkele snik na. Toen Tom goed naar haar gezicht keek, zag hij dat ze in slaap gevallen was. Hij bleef naar haar zitten kijken. Toen zijn armen stijf begonnen te worden, tilde hij Katy voorzichtig op en legde haar op haar eigen kant van het bed.

Katy ontwaakte voldoende om op haar buik te draaien toen Tom haar instopte. Hij gaf haar een kus op haar voorhoofd. ‘Ik hou van je schatje. Ga maar lekker slapen. Ik ben bij je. En als je wakker wordt, mag je niet vergeten mij ook wakker te maken’.

‘Goed, liefje. Ik hou ook van jou’, fluisterde Katy en viel weer in slaap.

Katy Lag bijna de hele nacht in de armen van Tom, op haar linkerzij en met haar been over zijn been geslagen, of in de lepeltjes houding met Tom zijn arm om haar heen. Toen Katy voor het eerst tegen hem aankroop dacht hij dat ze wakker was. Maar hij kwam er al snel achter dat ze diep in slaap was. Hij hield haar de hele nacht in zijn armen. Katy werd pas om negen uur ’s ochtends wakker.

En zo verliep weer een dag van een alledaags stel uit een alledaags dorp, vlakbij jouw alledaagse huis, daar ben ik van overtuigd.

Toen ze op de kant stond met het touw van de kano in haar hand, zag Annie hoe Tom en Katy wegreden. Ze voelde verdriet opkomen. Sinds Katy ziek was hadden ze maar weinig tijd met elkaar doorgebracht.

‘He, wat heb ik hier een hekel aan. Breng haar alsjeblieft snel weer hier, Tom’, fluisterde ze zachtjes.

‘Wat zei je, Annie? Had je het tegen mij?’, zei Tom toen hij over de steiger nabij kwam.

‘Ik had het tegen mezelf, Wouter… ik deed een wens’, zei Annie.

‘En wat wenste je? Dat Tom en Katy het weekend weer langskomen?’

‘Ja, dat klopt’, antwoordde Annie verdrietig. Ze ging op haar knieën zitten om het touw vast te knopen. Ze had het in haar handen sinds Katy afscheid van haar genomen had.

‘Wacht eens even, niet zo snel, nog niet vastmaken. Wij kunnen toch nog een stukje varen, schatje? Het is zo’n prachtige avond. We moeten het er van nemen, zolang het nog kan. Over een paar dagen moeten wij ook weer naar huis’, legde Wouter uit.

‘Ik weet het niet, liefje. Ik denk dat ik maar liever naar de camper ga om de boel op te ruimen’, antwoordde Annie, terwijl ze met het touw speelde.

Wouter boog zich voorover en nam het touw van zijn vrouw over. Hij sloeg zijn arm om haar heen en trok haar even dicht tegen zich aan. ‘Kop op, meisje, laat je stemming nu niet bederven. Mocht het je wat opvrolijken, Tom zij dat als het even kan, hij Katy en de kinderen het weekend meeneemt hier naar toe’.

Annie keek verrast op. ‘Echt waar, liefje? Meen je dat?’, vroeg ze.

‘Luister goed, Annie… reken er nu niet teveel op. Het hangt helemaal van Katy af. Tom vertelde dat het niet zo heel goed gaat de laatste tijd. Ze slaapt slecht. Ze eet slecht. Ze is vaak kortaf tegen hem. Tom heeft het idee dat Katy niet eens weet wat ze allemaal doet.

Toen hij de bezorgdheid in de ogen van Annie zag, ging Wouter verder, ‘Tom heeft de komende weken vrij van zijn werk genomen. Ik weet niet eens of Katy hiervan op de hoogte is. Als hij erin slaagt om Katy onder controle te houden, inclusief die buien van haar, dan zullen ze het weekend wel komen’.

Annie sloeg haar armen om de nek van Wouter en gf hem een dikke knuffel. ‘Oh dank je wel, liefje, dank je wel!’, riep ze uit.

Wouter moest zijn best doen om zijn evenwicht te bewaren. ‘Voorzichtig, meisje. We vallen samen in het water als je zo blijft duwen’. Wouter verstevigde zijn grip om haar middel. Eén krachtige beweging en ze stonden beiden rechtop.

‘Ik wil niet zwemmen, maar een stukje varen!’, grinnikte hij.

‘Meen je het echt, dat er een kans is dat Tom en Katy het weekend terug komen?’, vroeg Annie met twinkelende ogen. Wouter glimlachte. Hij vond het heerlijk om zijn vrouw zo te zien.

‘Ja, schatje. Ik meen het. Tom denkt niet dat Piet zijn camper momenteel nodig heeft. Hij zal proberen of hij deze een paar dagen kan lenen. Hij neemt ook contact op met de kinderen. Tom heeft een grote tent met alles erop en eraan. Hij dacht deze wel te kunnen lenen’.

Annie sloeg haar armen nog een keer om de nek van Wouter. Hij genoot van haar aandacht en gaf haar een dikke knuffel.

‘Nu, wat zeg je? Zullen we nog een stukje varen?’, vroeg hij bedrukt.

Annie moest er hard om lachen. ‘Natuurlijk, liefje. Ik wil dolgraag nog een keer’.

Annie vond het zelf ook heerlijk om het water weer op te gaan. ‘Je hebt helemaal gelijk, weet je. Het is inderdaad een heerlijke avond. Annie stond op de steiger en keek over het water.

Wouter maakte het touw los, pakte de hand van Annie en hielp Annie in de boot. Binnen een ommezien zat het echtbaar weer in de kano. Beide genoten ze van de rust. Het was een van de momenten die ze zich nog lang zouden herinneren.

Toen ze later terugkwamen op de camping ruimden ze alles nog even netjes op. Wouter had het vuur al uitgemaakt toen ze met Katy en Tom gingen varen, dus de rest was in een ommezien geklaard.

‘Ben je klaar om de camper in te gaan?’, vroeg Wouter haar.

‘Ik denk het wel. Katy en ik hebben de rest allemaal al gedaan’, antwoordde Annie.

‘Mooi zo. Wij hebben per slot van rekening nog iets af te handelen samen’, zei Wouter streng.

Ze liepen samen naar de camper. Annie legde de paddle op het nachtkastje. Wouter nam hem er hand en ging zitten. Hij wachtte geduldig tot Annie zich klaargemaakt had. Vervolgens legde hij over de knie voor een flink pak op haar billen. Daarna volgde een dikke knuffel. Alles was vergeven en vergeten.

Zo ging het leven van een alledaags stel uit een alledaags dorp in een alledaagse situatie.

Het onrustige bewegen van Katy achterop de quad was de reden dat Tom de motor stilzette. ‘Kom er eens even af, schatje’, zei hij. De geschrokken blik van Katy toverde een glimlach op zijn gezicht.

‘Nee, ik zal je niet opnieuw over de knie leggen, Katy, zei Tom toen hij haar hielp met afstappen. Katy klom voorzichtig van de motor. Ze was stijf en haar bips deed zeer. Haar handen schoten meteen naar achteren en begonnen verwoed over het zitvlak van haar spijkerbroek te wrijven.

‘Oh, Tom, ik denk niet dat ik ooit nog fatsoenlijk kan zitten’, jammerde ze. Tom lachte en deed zijn jasje uit.

‘Oh ja, dat kun je wel hoor. Zo voelt het op dit moment even. En geloof het of niet, ik heb je niet eens zo hard geslagen als ik normaal wel doe. Het is het gevolg van meerdere pakken op je billen, meisje’, zei Tom geruststellend. Hij vouwde zijn jasje op en legde het op de plaats waar hij gezeten had.

‘Laten we eens kijken of het beter gaat als je voor me zit’, legde hij uit. Je kunt achterover zitten en tegen mij aan zitten, je kunt ook voorover hangen en je aan het stuur beet houden. Mijn jasje zal je wat steun geven… niet veel, maar beter dan niets.

Katy keek Tom glimlachend aan toen hij zijn verhaal afstak. Ze ging voorovergebogen zitten. De rest van de rit was nog steeds niet erg comfortabel, maar ze zat een stuk beter nu ze voor Tom zat in plaats van achter hem.

Tom kroop dicht tegen haar aan. Hij kuste haar in haar hals toen ze op een vlakker stuk van het pad reden. Zijn aandacht zorgde dat Katy zich al snel een stuk beter voelde.  

Tom bleef doorgaan tot ze begon te giechelen. Toen ze hem zei op te houden, ging hij weer rechtop zitten. Zijn plagerijtje zorgde ervoor dat de aandacht van Katy even van haar zere billen afgeleid werd. Tom voelde hoe de spanning langzaam uit haar lichaam verdween. Hij wist dat ze er tegenop zag Wouter en Annie weer onder ogen te komen, nu ze zo onverwacht verdwenen waren.

Na een poos reed de quad de camping op en kon Katy eindelijk van de motor afstappen. Staan was momenteel een stuk comfortabeler dan zitten, dacht ze bij zichzelf. Toen Katy hem zijn jas aangaf, keek Katy hem aan en lachte.

‘Dank je wel voor alles, liefje. Het was een prachtig mooi plekje daar aan het beekje. Ik hoop dat we er nog eens terugkomen om op herhaling te gaan…’ Ze zweeg even. ‘alleen hoop ik dat het dan spannender en opwindender zal zijn’.

Tom grijnsde. Zijn ogen glinsterden. ‘Afgesproken, meisje’, zei hij en boog zich naar haar toe om haar te kussen. Zijn knuffel werd gretig in ontvangst genomen. Het kleine kusje en de tik op haar bips lieten haar weten dat het weer helemaal goed was tussen hen.

‘Ik hou van je, liefje’, fluisterde Katy terwijl haar ogen zich met tranen vulden.

‘Ik ook van jou, schatje! Ik ook van jou! Laten we nu opschieten voordat de kok boos wordt’.

Katy pakte hem bij zijn hand. De borst van Tom zwol op toen hij diep adem haalde. Hij gaf haar een knipoog. Hand in hand liepen ze over de camping om zich bij hun vrienden te voegen.

‘Goed dat jullie er weer zijn! Ik heb net het vlees op de barbecue gelegd’, zei Wouter toen Katy en Tom bij het kampvuur kwamen zitten. Annie was bezig de tafel te dekken.

‘We hebben ons best gedaan zo snel mogelijk terug te zijn, maatje’, antwoordde Tom.

‘Dat weet ik toch, makker. Ik plaagde je maar wat. Ik hoorde jullie aankomen, daarom hebben het vlees op de barbecue gelegd’, Wouter porde in het vuur om het gloeiende houtskool beter te verspreiden.

‘Ik ben blij dat jullie er weer zijn’, glimlachte Annie. Wouter gedroeg zich als een oude brombeer sinds jullie vertrokken waren’.

‘Je zult straks pas een brombeer meemaken, jongedame’, bromde Wouter plagend.

‘Kan ik je ergens mee helpen, Annie?, vroeg Katy en liep naar de tafel.

‘Om te beginnen, denk ik dat je de badkamer in de camper wel even wilt gebruiken. Als je voelt wat ik voel, en daar ben ik van overtuigd, dan denk ik dat je wel even wilt plassen na een rit achterop die quad. Ga je maar lekker even opfrissen, Katy. Ik heb alles al klaar staan. Misschien dat je me nog even kunt helpen met de fruitsalade wanneer je weer terug bent’.

‘Bedankt, Annie. Ik moet inderdaad even naar het toilet. Ik ben zo terug’, zei Katy.

Tom en Wouter waren druk in gesprek over de jacht. De gebeurtenissen van die middag lieten de heren rusten. Woorden waren overbodig om te weten dat de mannen hun vrouwen gegeven hadden, wat ze verdiend hadden. Tom gaf Wouter een knipoog en Wouter knikte terug. Dat was het teken dat alles in orde was.

Wouter draaide het vlees om toen Annie hen een kop koffie kwam brengen. Wouter met melk en Tom zwart.

‘Ik denk dat jullie hier wel zin in hebben’, zei ze terwijl ze Tom zijn mok aangaf.

‘Dank je, Annie! Dat ruikt goed’, zei Tom toen hij zijn koffie aanpakte.

‘Graag gedaan, Tom’, antwoordde ze. Annie draaide zich om en gaf Wouter zijn beker toen hij het vlees omgedraaid had.

‘Goed zo, meisje!’, zei Wouter toen hij de beker aanpakte. Annie bloosde alsof ze zich ergens voor schaamde. Ze draaide zich snel om en liep in de richting van de tafel. Maar ze kwam niet ver. ‘Wacht eens even, jij! Kom eens terug!’, bulderde Wouter.

Annie haar maag draaide om. ‘Oh, mijn God!’, dacht ze. ‘Wat heb ik nu weer gedaan?’. Ze draaide zich om en zag de strenge blik op zijn gezicht.

Ze keek hem onderzoekend aan, toen ze hem streng hoorde zeggen, ‘Kom jij eens hier, jongedame!’ Hij wees naar de grond naast zich net zoals hij eerder in de camper gedaan had.

Annie verstijfde. Ze was niet in staat zich te bewegen. ‘Wat is er aan de hand, liefje?’, vroeg ze schuchter.

‘Zorg dat ik je niet moet komen halen, Annie. Ik wil dat je hier komt. Nu meteen!’, stelde Wouter.

Annie’s maag trok samen. Ze wist niet of ze nog zou kunnen lopen.

‘Hier komen, jongedame!’, herhaalde Wouter.

Annie haalde diep adem en liep naar Wouter. Hij zette zijn koffiebeker op de grond. Hij pakte Annie’s gezicht en gaf haar een kus op haar lippen.

‘Dank je, liefje’, zei hij met een glimlach.

Er verschenen tranen in haar ogen. Een smalle glimlach verscheen op haar gezicht. Zachtjes zei ze, ‘graag gedaan, schatje’.

Wouter trok haar tegen zich aan en gaf haar een dikke knuffel. Annie smolt in zijn armen en knuffelde hem terug.

‘Het vlees in over een paar minuten klaar, schatje’, fluisterde Wouter in haar oor. Toen hij haar een eindje van zich af hield, zag hij twee dikke tranen over haar wangen lopen. Hij veegde ze weg en gaf haar een kus op iedere wang. “Heb je een bord voor me waar ik het vlees op kan leggen?’, vroeg hij en trok haar opnieuw in zijn armen.

‘Ik zal een bord voor je pakken, liefje’, antwoordde ze.

Wouter wreef over haar rug, gaf haar een tik op haar zere billen en nog een kus op haar mond. ‘Gaat het weer?’, vroeg hij toen hij haar los liet.

‘Nu wel weer’, antwoordde Annie. Ze glimlachte en gaf hem een kus op zijn wang. Toen ging ze het bord halen.

Katy was ook weer terug uit de camper en vroeg Annie waarmee ze kon helpen.

‘Wouter haalt het vlees van de barbecue, Katy. Alles wat er moet gebeuren is dat we een bord voor Wouter en Tom klaarmaken en vervolgens voor onszelf.

‘Oh, Annie. Het spijt me dat we te laat waren om je te kunnen helpen’, zei Katy.

‘Nou moet je ophouden, liefje. Ik had het meeste al gedaan toen Tom en jij aan het begin van de middag arriveerden. Geniet jij er nu maar van, goed?’, zei Annie.

Katy glimlachte en gaf Annie een kneepje in haar arm. ‘Ok… Ok… het is al goed! Het zal mijn houding wel weer zijn, Tom heeft ook al gezegd dat hij me wat beter in de gaten zal houden’. Ze haalde diep adem om haar zenuwen onder controle te houden.

Het weten was een groot succes. Het smaakte prima en het gezelschap was zo mogelijk nog beter. Katy at niet zo heel veel. Het viel Tom wel op, maar hij zei er niets van. Hij wist dat een lange dag was voor zijn vrouw. Hij hoopte dat het niet allemaal teveel voor haar zou zijn. ‘Ik hoop maar dat dit niet een grote vergissing zal blijken te zijn’, dacht hij.

‘Ik weet dat jullie snel naar huis willen, maatje. Wat zeg je ervan als we eerst nog naar de rivier gaan om een klein tochtje te maken. Katy kan dan een paar mooie plaatjes schieten. Ik denk dat het heel ontspannend zal werken’, voegde Wouter eraan toe.

Tom was van plan het voorstel van Wouter af te slaan. Maar toen dacht hij, ‘Ach, wat kan het ook schelen’. Hij zei, ‘Ik ga met je voorstel akkoord, als je kunt garanderen dat Katy en ik over ongeveer een half uurtje kunnen vertrekken. Wat zeg je? Is dat genoeg tijd?’

‘Geen probleem hoor’, antwoordde Wouter. ‘Laten we dames roepen. Ik denk dat ze wel zo’n beetje klaar zijn met de afwas’.

Wouter had gelijk en Tom was blij dat hij naar hem geluisterd had. Een tochtje over de rivier was geweldig. Het was een mooie avond. Het was niet te warm en ook niet te koud. De lucht was helder, het water diep blauw, af en toe zagen ze een vis voorbij zwemmen.

Tom en Katy zaten in de ene kano, Wouter en Annie in de andere. Katy was druk met het maken van foto’s van de bomen, het water en haar vrienden. Tom hield Katy goed in de gaten. Haar glimlach was hartverwarmend, maar tegelijkertijd maakte hij zich zorgen om haar.

Tom zette zijn gedachten opzij en genoot van het kanotochtje. Als ze straks thuis zouden zijn, zou hij zorgen dat Katy haar rust zou pakken’, hield hij zichzelf voor.

Toen ze een uur later op de oprit van hun huis stopten, hielp Tom Katy uit de auto. Ze haalden de spullen uit de kofferbak en gingen naar binnen. Automatisch begon Katy meteen de boel op te ruimen. Vervolgens liep ze naar de wasmachine om een was te draaien en controleerde of de planten wel genoeg water hadden.

Tom glimlachte en schudde zijn hoofd. Hij wist precies wat er ging gebeuren als hij het geen halt toen zou roepen. Katy zou doordraven… als ze daar niet al mee bezig was. En dus ging Tom haar helpen… tenminste zoveel zij hem toestond te doen. Katy stuurde hem naar de winkel om wat inkopen te doen voor de volgende dag.

‘Doe ik’, zei Tom. ‘Maar als ik terug ben, heb jij je klaargemaakt om naar bed te gaan, jongedame’.

Katy begon meteen te protesteren.

‘Oh, schatje, het is nog niet eens zeven uur’, zei ze met een diepe zucht.

‘Je hebt gehoord wat ik zeg, en ik meen het, Katy. Drijf het nu niet op de spits. Ik ben er zeker van dat je nog behoorlijk gevoelige billen hebt. Als je niet doet wat ik zeg, dan zullen ze straks nog veel gevoeliger zijn’, verzekerde hij. ‘Ik ben zo terug’, voegde hij er aan toe en liep naar de deur. ‘Toen hij deze geopend had, draaide hij zich om en zag hoe zijn vrouw bij het aanrecht stond te pruilen. ‘En Katy’, zei hij.

‘Wat nu weer?’, vroeg Katy sarcastisch zonder naar hem te kijken.

‘Geen onderbroek!’ Hij bleef staan om te kijken of zijn woorden wel doordrongen. Toen ze geen beweging maakte of opkeek, draaide hij zich om en liep naar buiten. Voor hij de deur achter zich dicht deed, voegde hij eraan toe, ‘En dat is één, wegens sarcasme!’

Katy pakte een theedoek en smeet die op het aanrecht. ‘En dat is één, wegens sarcasme’, aapte ze hem na.

Katy had zin om een potje te huilen en als het zou helpen, zou ze het zeker doen. Maar ze wist dat het niet zou helpen. Ze voelde of ze ieder moment ineen kon storten. Haar hele lichaam deed zeer, vooral haar hoofd… en nu moest ze ook nog eens naar bed van Tom terwijl het nog klaarlicht was.

‘Hij stuurt me zo naar bed, ik weet het zeker’, klaagde Katy toen ze naar de slaapkamer liep. ‘En ik wil nog helemaal niet naar bed!’

Katy draalde een hele poos in de slaapkamer voor ze onder ogen zag wat ze daar eigenlijk moest doen. Uiteindelijk gaf ze toe en deed wat Tom haar opgedragen had.

Het gesprek wat Katy met haar zelf voerde ging door toen ze zich uitkleedde en haar kleren op de vloer, het bed en de stoel gooide. Ze liep naar het dressoir, opende de la en haalde haar favoriete T-shirt tevoorschijn. Ze trok het over haar hoofd en stak haar armen door de mouwen. Het shirt viel tot net boven haar knieën. Ze plukte er nog wat aan, tot het lekker zat.. Toen deed ze handen onder het shirt en haakte haar duimen achter het elastiek van haar onderbroekje en trok deze naar beneden tot ze naar haar enkels gleed. Ze stapte eruit, bukte zich, pakte het broekje op en gooide het door de kamer. Het viel op de grond vlak voor het nachtkastje van Tom.

Katy draaide zich om en liep naar de badkamer om haar tanden te poetsen. Ze maakte zich nog steeds druk. Hoe langer het duurde, hoe drukker ze zich maakte. ‘Verdomme, wat heb ik hier een hekel aan!”, zei ze uiteindelijk, knipte het licht uit en liep naar de slaapkamer.

Tom was een paar minuten eerder thuisgekomen. Hij zette de boodschappen in de kast, de melk in de koelkast en liep naar boven om bij Katy te kijken. Toen hij de slaapkamer naderde, hoorde hij haar in zichzelf foeteren. Hij deed de deur open op het moment dat haar onderbroek door de kamer vloog. Tom grinnikte, deed de deur dicht en liep terug naar de keuken. Katy was zich niet bewust dat hij al weer thuis was.

Hij ruimde de boodschappentas op, zodat Katy zich daar niet aan kon irriteren en leunde tegen het aanrecht. Hij sloeg zijn armen over elkaar en wachtte geduldig af. Als een leeuw die op zijn prooi wacht.

Na een paar minuten kwam Katy binnen. Tom trok haar onmiddellijk in zijn armen. Katy verzette zich maar licht. Tom wist dat ze het heerlijk vond zijn armen om haar heen te voelen. Ze was moe. Ze had pijn. Ze had donkere kringen onder haar ogen en blosjes op haar wangen. Hij herkende de signalen direct, ook al wou Katy ze niet toegeven.

Tom hield haar stevig vast. In het begin probeerde ze hem weg te duwen, maar dat stond hij niet toe. Vervolgens smolt ze in zijn armen. Haar linkerarm op zijn rug. Maar rechterarm rustte op zijn borst. Ze legde haar hoofd op zijn schouder.

Tom wreef zachtjes over haar rug. Hij boog zich voorover en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Katy deed haar ogen dicht. Geen van beiden zei iets. Tom bleef met twee handen wrijven. De spanning uit haar lichaam verdween. Ze kreunde instemmend.

‘Hm… lekker, liefje’, fluisterde Katy.

‘Hoe gaat het nu?’, vroeg Tom zachtjes.

Katy glimlachte. Hij hield haar goed in de gaten. ‘Het gaat wel’.

Tom masseerde haar schouders en rug. Af en toe liet hij zijn hand zakken om haar een tik op haar billen te geven.

‘Bedankt voor de fijne middag. Het was heerlijk om er weer eens uit te zijn’, fluisterde Katy.

‘Graag gedaan’, antwoordde Tom. Hij stelde voor dat ze naar bed zouden gaan. ‘We hoeven niet te gaan slapen, schatje. We kunnen ook wat tv kijken en ik kan je lekker insmeren, schatje. Wat zeg je ervan?’

‘Ik wou mijn mail nog even bekijken en nog een paar berichtjes posten. De was moet nog in de droger, en ik was…’ Tom onderbrak haar midden in haar zin.

‘Ophouden, Katy! Ophouden!, zei Tom en gaf haar een stevige klets op haar bips. ‘Je bent moe en je hebt pijn. Je hebt rust nodig’. Hij begon haar rug weer te masseren. ‘Nu moet je eens goed naar me luisteren. We gaan het volgende doen, ik ga me snel even douchen. Jij gaat je mail controleren. Maar geen berichten posten! Geen wasdroger! Niets meer! Je kunt die berichtjes morgen ook wel posten. Het is een lange dag voor je geweest, Katy. Je hebt vannacht een korte nacht gehad. Het is dus de hoogste tijd om uit te rusten en een goede nacht te draaien’.

‘Het gaat prima met me. Ik ben alleen maar aan het aanstellen’, zei Katy toen ze Tom van zich afduwde.

‘dat is twee, jongedame! Ga je nog voor de derde, zodat je straks nog wat te wcahten staat?’, vroeg Tom streng.

‘Nee! Ik heb helemaal geen zin in dat spelletje van jou!’, riep Katy.

‘Dat is dan jammer, want het spel gaat gewoon door, en tenzij jij je gedrag 100% veranderd, gaan we niet naar Wouter en Annie het komende weekend. Einde discussie. Vergeet die e-mail verder maar en maak dat je in de slaapkamer komt. Ik heb het helmaal gehad met je voor vandaag’, zei Tom streng.

Katy haar gedachten maakten overuren. Ze wist niet wat ze moest doen. Ze had Tom al lange tijd niet zo boos gezien. ‘Ik ben geloof ik niet helemaal mezelf’, hield ze zichzelf voor.

Op hetzelfde moment wees Tom naar de deur en zei luid, ‘Vooruit!’ Toen ze geen aanstalten maakte, draaide hij haar om en gaf haar een klap op haar billen.

‘Auw!’, riep ze. ‘OK… OK! Ik ga al’.

Tom keek haar na en schudde zijn hoofd in ongeloof. Hij deed de buitendeuren op slot. ‘Ze doet altijd zo als ze pijn heeft of moe is. De ergste vijand van Katy!’, dacht Tom bij zichzelf.

Toen hij de slaapkamer binnenstapte zat Katy op de stoel voor het raam. Hij liep naar haar toe en pakte onderweg haar kleren van de vloer.

‘Is het nu afgelopen met dat humeur van je?’, vroeg Tom terwijl hij haar de kleren aangaf.

‘Het spijt me. Echt waar. Ik weet niet wat er met me aan de hand is’, zei Katy zachtjes terwijl ze de kleren aanpakte.

‘Je bent de afgelopen dagen gewoon jezelf niet, schatje. Daarom ben ik ook met dat spelletje begonnen. Ik dacht dat ik je daarmee wakker zou schudden. Heeft voorheen ook goed gewerkt. Toen ik vanavond naar de winkel reed, bedacht ik me opeens waarom het dit keer niet werkt’, ging Tom verder. ‘Ik heb wel de punten geteld, maar ik heb je niet een pak op je billen gegeven. Hoe langer het spelletje duurde, hoe onhandelbaarder je werd’.

Katy wilde iets zeggen, maar Tom legde een vinger op haar lippen.

‘Ik ga nu douchen en jij gaat in de hoek staan. Ik wil je T-shirt boven je billen… ik zal je een pak op je blote bips geven zodra ik klaar ben met douchen. Op dit moment heb je vier pakken slaag tegoed, en je bent al aardig onderweg naar nummer vijf. Je krijgt vanavond de eerste. De volgende morgenavond en iedere volgende avond tot je gedrag verbetert en het spelletje voorbij is’.

Katy kreunde en deed haar ogen dicht.

‘En als het nodig is, dan geef ik je ’s ochtends ook nog een pak op je billen. Je bent volledig losgeslagen. Ik heb er schoon genoeg van. Het moet stoppen! Heb je me begrepen?’, vroeg Tom.

‘Ja Tom, ik begrijp het’, antwoordde ze.

Mooi zo! Dan ga je nu in de hoek staan’, voegde Tom eraan toe.

‘Maar ik hoef nooit in de hoek te staan’, klaagde Katy.

‘Deze keer wel! Ik heb besloten dat de touwtjes maar eens aangetrokken moeten worden. Misschien dat het helpt als jij je gedrag daar eens goed gaat overdenken’, legde Tom uit. ‘Kom hier, dan help ik je een handje’. Tom draaide Katy om en sloeg op haar billen tot ze in de hoek stond.

‘Tom, dat is niet eerlijk. Auw! Alsjeblieft, ophouden!’, gilde Katy.

‘Misschien heb je gelijk. Dat doet er nu even niet toe’, antwoordde Tom. Nu heb ik het even voor het zeggen. En nu je shirt omhoog en je neus in de hoek… en waag het niet om met je handen aan je billen te komen’.

Katy’s bips was nog steeds een beetje rood. Er waren een paar blauwe plekken te zien van eerdere slaag. Tom ging achter haar staan om eervoor te zorgen dat ze zou blijven staan. Hij slaakte een diepe zucht. Hij liet zijn vingers door haar haren glijden. ‘Verdomme, wat heb ik hier een hekel aan’, dacht hij bij zichzelf. Hij draaide zich om en liep naar de badkamer om een douche te nemen.

Katy was verdoofd. Ze had nooit gedacht dat ze nog eens in haar blote bips in de hoek zou staan. “Hoe heeft het zover kunnen komen?’, vroeg Katy zich af. Ze hoorde Tom in de badkamer. Hij leegde zijn zakken en deed zijn riem af. Haar maag trok samen bij het horen van dat geluid.

‘Mijn God… ik geloof dat ik deze keer echt ga afleggen’, hield ze zichzelf voor. Haar maag draaide in haar lichaam. ‘Oh…’, dacht ze, ‘neem gerust alle tijd, Tom, je hoeft je voor mij niet te haasten’.

Katy haar benen begonnen pijn te doen, haar hoofd klopte, samen met haar rug en schouders. Haar billen deden nog het meest pijn. Het verbaasde haar hoe de klappen aanvoelden die Tom haar gegeven had voordat hij de douche was ingedoken, ze brandden nog na. ‘Ik geloof dat Tom vandaag mijn bips de hele dag heeft laten branden’, bedacht ze. ‘Verdomme, wat heb ik hier een hekel aan’, fluisterde ze.

Een paar minuten later had Tom een douche genomen en zich geschoren. Omdat hij Katy nog een pak slaag moest geven, kleedde hij zich aan. Uiteindelijk deed hij het licht in de badkamer uit en stapte de slaapkamer binnen. Hij ging op het bed zitten en riep Katy bij zich. Hij had eigenlijk helemaal geen zin om haar een pak op haar billen te geven, maar ze had haar hand overspeelt. Katy kwam voor hem staan. Hij nam haar handen in de zijne.

‘Katy, voordat je iets gaat zeggen en ervoor zorgt dat de problemen nog groter worden dan ze al zijn, wil ik dat je even naar me luister. Ik ga je over de knie leggen en je een flink pak op je blote billen geven. Wanneer ik het idee heb dat je je lesje geleerd hebt, zal ik stoppen. Als je je verzet, ga ik door. Is dat duidelijk?’, vroeg Tom.

‘Ja Tom’, antwoordde Katy zachtjes.

Tom keek haar even aan. Toen legde hij haar over zijn linkerknie en zette zijn rechterbeen over haar onderbenen. Hij wist dat ze al zere billen had en niet stil zou kunnen blijven liggen.

‘Geef me je rechterhand, schatje’, zei Tom.

Katy haalde diep adem. ‘Hij noemt me tenminste nog zijn schatje’, dacht ze en stak haar hand naar achter.

Tom trok Katy dicht tegen zich aan. De eerste klap deed de adem van Katy stokken. De pijn was bijna niet te verdragen. Ze huilde. En het pak slaag bleef maar doorgaan.

Tom sprak Katy streng toe en zei dat dingen maar eens moesten veranderen. En hoe langer hij praatte, hoe langer de klappen bleven neerdalen. Katy was er absoluut van overtuigd dat ze nooit meer zou kunnen zitten. Ze huilde, jammerde en smeekte. En uiteindelijk gaf ze zich over. Toen zat het pak slaag er op.

En zo was een dag verstreken uit het leven van twee alledaagse stellen in een alledaags dorp, die zomaar je alledaagse buren zouden kunnen zijn.

‘Neem mijn maar quad maar Tom’, riep Wouter. Hij staat achter mijn auto. Jullie kunnen dat meer van de omgeving zien in kortere tijd, bovendien is het niet zo vermoeiend voor Katy.

‘Goed idee, Wouter’, riep Tom terug en begon te lopen. ‘Meekomen jij, wij moeten nodig eens praten’.

De woorden van Tom klonken streng. Ze zorgden ervoor dat Katy kriebels in haar buik kreeg.. Ze wist dat haar meer stond te wachten dan alleen een beetje sightseeing. Ook Wouter en Annie wisten wat Katy te wachten stond, toen ze het stel weg zagen rijden.

Annie maakte zich zorgen over wat Wouter tegen haar gezegd had. De blik in zijn ogen stelde haar ook al niet gerust. Annie wist dat ze te ver gegaan was. De vastberaden blik van Wouter maakte duidelijk dat ze net zo diep in de problemen zat als Katy.

Annie ging ijverig aan de slag toen Tom en Katy uit het zicht verdwenen waren. Ze leegde de koffiepot en spoelde deze om. Vervolgens liep ze naar het butagasstel en vulde de blauw geëmailleerde ketel met water uit een jerrycan. Even later brandde het vuur onder de ketel.

Annie liep naar de tafel en begon met de voorbereidingen voor het eten. Wouter kwam naast haar staan. ‘Lukt het allemaal? Heb je hulp nodig?’

Het gaat prima, liefje. ‘Ik was van plan het fruit voor de fruitsalade schoon te maken. De salade die je zo lekker vindt’, voegde ze eraan toe. Verder is alles al klaar… als het zover is, kun je het vlees op de barbecue klaar maken’.

‘Ik denk dat die fruitsalade nog wel even kan wachten. Wij moeten eens even ernstig praten, Annie’, zei Wouter toen hij het mes uit haar handen pakte en op de tafel legde. ‘Leg de watermeloen terug in de koelbox en kom mee naar de camper’.

Annie sloot haar ogen en krom ineen onder zijn woorden. Ze wilde nog wat zeggen, maar zijn blik maakte duidelijk dat ze er beter het zwijgen toe kon doen. Zodra de meloen in de koelbox lag, draaide Annie zich om en liep in de richting van de camper. Wouter liep vlak achter haar, waardoor ze zich net een klein meisje voelde dat naar haar kamer gestuurd werd.

Bij de deur van de camper aangekomen, keek ze over haar schouder en zei, ‘Liefje…”

Wouter liet haar niet uitspreken. ‘Naar binnen, Annie’, bromde hij. Toen ze het opstapje opstapte gaf hij haar een harde klets op haar billen.

‘Auw!’, gilde Annie en sprong naar binnen, ze draaide zich om en greep met beide handen haar bips vast.

‘Er volgt nog veel meer auw, jongedame’, zei Wouter streng. Hij wees naar haar spijkerbroek en vervolgde, ‘uit!’

‘Oh, liefje, neer, alsjeblieft’, smeekte Annie.

‘Wat heb ik gezegd?’, vroeg Wouter. Hij draaide Annie om en liet zijn hand nog twee keer op haar billen neerkomen.

‘Oh, auw! Goed…, goed…’, piepte Annie. Ze draaide haar rug naar hem toe en begon haar broek los te maken. Tegelijkertijd gleed ze uit haar schoenen.

Wouter liep naar de tafel en pakte een stoel. Hij zette deze in het midden van de ruimte. Terwijl hij Annie strak aankeek ging hij zitten.

‘Schiet op!’, foeterde hij. ‘En kom hier…’

‘Liefje, niet doen…’, begon Annie.

‘Ik wil geen word meer van je horen, jongedame. Ik wil dat je hier komt. Hier om precies te zijn’, Wouter wees aan zijn rechterzijde naar de vloer.

Annie, die Wouter niet bozer wilde maken dan hij al was, legde haar spijkerbroek op het aanrecht en liep naar de plaats die hij aangewezen had.

‘Enig idee waarom jij en ik hier zijn en ik op het punt sta je billen bloot te maken?’, vroeg Wouter.

‘Ik denk omdat ik Katy over het weekend verteld heb, terwijl jij me gezegd had dit niet te doen’, antwoordde Annie zachtjes.

‘Precies! En wat denk je dat er daarom gaat gebeuren?, Annie’, vroeg hij.

‘Ik ga een pak op mijn bips krijgen’, zei Annie met een trieste gezichtsuitdrukking.

‘Als je dat maar weet’, zei Wouter terwijl hij Annie over zijn knie legde. ‘Ik ga je eerst op je billen geven… en vervolgens ga ik je nog veel meer op je billen geven. Wat zeg je daarvan?’, vroeg hij terwijl hij zijn hand op haar billen liet neerkomen. Vervolgens bleef zijn harde hand een hele poos op haar kleine onderbroekje neer regenen.

‘Ik heb nog geen antwoord gehad, jongedame. Waarom denk je dat je een pak op je billen krijgt op een mooie middag als deze?, vroeg hij sarcastisch.  

‘Oh, liefje, het spijt me. Het spijt me heel erg’, jammerde Annie. Ze begon met haar benen te trappelen. De hand van Wouter bleef onophoudelijk neerkomen. Iedere klap brandde als vuur. Annie wist zeker dat ze nooit weer zou kunnen zitten. Hij had haar bips en bovenbenen al flink in brand gezet.

Uiteindelijk stopte Wouter. Hij haakte zijn vingers achter het elastiek van haar onderbroek en begon deze omlaag te schuiven. Het kostte een paar bewegingen en wat hulp van Annie om ze over haar heupen omlaag te schuiven. Voor ze het wist hing het broekje om haar enkels. Wouter sloeg zijn rechterbeen over haar onderbenen en ging verder waar hij gebleven was.

Wouter gaf Annie maar zelden een pak op haar bips als hij boos was. Maar vandaag was zo’n dag. Wouter was boos. Je kon zelfs zeggen dat hij woedend was op zijn vrouw toen hij het pak slaag begon. Tegen de tijd dat hij klaar met haar was, waren haar bovenbenen en billen roodgloeiend.

Wouter stond en hield zijn vrouw een poos stevig zijn armen. Annie huilde hete tranen tegen zijn borst en bleef maar herhalen hoeveel spijt ze had. Wouter wreef over haar rug en gaf haar een kus op haar voorhoofd.

‘Ik weet dat je er spijt van hebt, Annie. Rustig nu maar. Trek je onderbroek en je spijkerbroek maar weer aan. En kom dan maar even een poosje bij me zitten tot Tom en Katy weer terug zijn.

‘Oh, liefje, mag ik mijn onderbroekje alsjeblieft uitlaten?’, vroeg Annie.

‘Nee! Trek ze aan en vlug een beetje’, zei hij streng.

Annie liep naar haar kleren en trok haar broekje voorzichtig over haar gezwollen billen. Ze kreunde. Haar bips voelde aan alsof hij werkelijk in brand stond. Toen ze haar spijkerbroek omhoog trok, nam de pijn nog veel meer toe. Bukken om haar schoenen aan te trekken, was nog het ergste.

‘Wouter, alsjeblieft, laat me een korte broek aantrekken’, huilde Annie.

‘Nee! Je had je spijkerbroek aan. En die doe je weer aan. En schiet een beetje op anders kom ik je een handje helpen’, voegde hij eraan toe. Er klonk geen medelijden in zijn stem, maar in zijn hart had hij dat wel een beetje. Maar niet genoeg, om concessies te doen.

Uiteindelijk had Annie haar kleren aan en stond voor Wouter. Omdat hij wist dat ze niet zou gaan zitten als hij daar niet om vroeg, pakt hij haar bij haar arm en zette haar op zijn rechterknie. Annie huilde van de pijn.

‘Stil!’, zei Wouter streng. Het is je eigen schuld. En verder moet je weten, dat je maar de helft gekregen hebt van wat je tegoed hebt’.

Annie begon te protesteren, maar Wouter legde haar het zwijgen op.

‘Je wist dondersgoed waar je mee bezig was toen je Katy over het weekend vertelde. Je wist ook heel goed dat je gezien de gezondheidstoestand van Katy dit aan Tom en mij moest overlaten. Ik ben boos op je Annie, ik zou je eigenlijk over de knie moeten leggen en van voren af aan moeten beginnen. En dat zou ik zeker doen, als ik geen last van mijn hand zou hebben’.

‘Oh… en jij denkt dat mijn billen nog geen pijn doen, huh?, zei Annie sarcastisch.

In een beweging legde Wouter haar over de knie en sloeg haar twintig keer heel hard op haar bips. Dat zou ze nog wel een poosje voelen. Hij liet haar weer op zijn knie zitten en vroeg, ‘heb je verder nog wat te zeggen, jongedame?’

‘Nee, Wouter. Het spijt me. Echt waar’, snikte Annie.

‘Dat is je geraden ook’, zei Wouter streng. ‘En nu gaan we met het eten beginnen, totdat ze terug zijn. En jij gedraagt je, want anders leg ik je straks over de knie waar Tom en Katy bij zijn’. Hij was even stil en keek of ze wel goed oplette.

‘Wanneer we vanavond gaan slapen, kun je nog een pak op je billen verwachten, Annie. Maar dan gebruik ik de paddel. Zorg dat deze op het nachtkastje ligt als ik binnen kom. Heb je dat begrepen, jongedame?’

Tom en Katy waren het bos ingetrokken toen Wouter en Annie hun gesprek in de camper beëindigden. Tom stopte en zette de quad uit.

‘Wat vind je ervan, liefje? Is het hier niet mooi?’, vroeg Tom toen hij van de motor stapte.

‘Oh ja! Het is hier erg mooi, schatje. De bomen, de dennengeur… het is prachtig. Dank je wel dat je me hier mee naar toe genomen hebt’.

Tom glimlachte en gaf haar een knipoog. ‘Stap maar even af. We gaan een eindje lopen. Ik wil je een beekje laten zien wat hier vlak achter loopt’.

Katy stapte af. Tom stak zijn hand uitnodigend naar haar uit. Ze legde haar kleine hand in de zijne. Samen liepen ze het pad af tot ze het geluid van het water hoorden. Tom deed het rustig aan omdat hij zich realiseerde dat zij twee stappen moest zetten tegen hem een. Geen van beiden zei wat. Beiden waren in gedachten verzonken… en genoten van de omgeving. Een paar minuten later kwamen ze aan op de plaats die Tom in gedachten had. Hij glimlachte bij de gedachte hoe Katy zou reageren.

De smalle beek kende een behoorlijke stroming en was prachtig om te zien. Het water kolkte naar beneden.

Aan de over van de beek lag een dikke boomstam. Tom nam Katy mee daar naartoe. Hij ging zitten en zette Katy tussen zijn benen zodat ze met haar rug tegen hem aanleunde. Hij deed zijn sterke armen om haar heen. Katy legde haar handen op zijn onderarmen. Een gevoel van veiligheid nam bezit van haar.

Ze keken beiden naar het stromende water en naar de wind in de bomen. Zowel Tom als Katy genoten altijd enorm van dit soort momenten. Op deze momenten begrepen ze elkaar zonder woorden.

Na een hele poos boog Tom zich voorover en kuste Katy in haar nek. Katy had geduldig zitten wachten tot hij in beweging zou komen. Ze voelde dezelfde kriebel in haar buik als eerder op de camping.

‘Je hebt jezelf in de nesten gewerkt, jongedame. Ben je je daarvan bewust of moet ik het je voorkauwen?’, fluisterde Tom in haar oor.

‘Dat idee had ik al, ja’, antwoordde Katy. ‘Voor het geval het er nog toe doet, biedt ik mijn verontschuldigingen aan. Ik ben me ervan bewust dat ik beloofd had erover op te houden tot we weer thuis zouden zijn. Het spijt me dat ik dat ik door ben blijven zeuren waar Wouter en Annie bij waren’, voegde ze er aan toe.

Het werd weer stil en ze luisterden naar het water en de geluiden van het bos.

Tom voelde hoe de spanning bij Katy aan het opbouwen was. Hij hielp haar zich in zijn armen om te draaien. Katy sloeg haar arm om zijn ribbenkast en legde haar hoofd op zijn schouder. Tom wreef over haar rug.

‘Kun je me misschien vertellen waarom je deed wat je beloofd had niet te doen, liefje’, vroeg Tom zachtjes.

‘Het was al gebeurd voor ik het goed en wel in de gaten had’, fluisterde Katy. ‘En waarom, schatje, ik kan alleen maar zeggen dat mijn mond sneller was dan mijn gezonde verstand’.

Katy huiverde. Hij bleef over haar rug wrijven. Ze deed haar ogen dicht en liet zich kalmeren door zijn liefdevolle aanrakingen.

Tom gaf haar een kus op haar voorhoofd en vervolgde, ‘We hebben het al vaak over je gezondheid gehad, Katy. Ik wil je graag helpen. Jij moet bij de les blijven en geen domme dingen doen. Je kunt niet meer het uiterste van jezelf vergen. Dat zit er niet meer in. We hebben het er al vaak over gehad. Ook zijn er beloftes gedaan’.

‘Krijg ik een pak op mijn billen?’, vroeg Katy.

‘Ik weet het niet zeker. Heb je een pak op je billen nodig?’, vroeg Tom op zijn beurt.

‘Oh, Tom! Kon je me niet vragen of ik zou willen dat je me een pak op mijn billen geeft, in plaats van dat ik het nodig heb?’

‘Ok, Katy, wil je dat ik je een pak op je billen geef?’, vroeg Tom. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht. Hij wist dat Katy momenteel een innerlijk gevecht aan het leveren was. Beiden wisten dat ze pak op haar bips nodig had om de lucht te klaren nu ze haar belofte niet nagekomen was.

‘Nee! Ik wil helemaal geen pak slaag’, riep Katy. ‘Oh, liefje… het spijt me, het spijt me zo!’

‘Ik weet het. Het spijt mij ook. Het doet me pijn wanneer je je beloften niet nakomt, zeker als we samen afspraken gemaakt hebben. Wanneer ik iets beloof, doe ik altijd mijn uiterste best mijn beloften na te komen, Katy’, legde Tom uit.

Er viel opnieuw een stilte.

‘Wat kan ik doen om de pijn bij je weg te nemen, liefje’, vroeg Katy terwijl ze hem aankeek. Ze keken elkaar aan en voelden elkaars pijn.

‘Zeg jij het maar, schatje. Jij hebt je woord gebroken, zeg jij maar hoe je het goed kunt maken’, zei Tom uitdrukkingsloos.

Katy wist niet waar ze moest zoeken. Er ging een rilling door haar lijf.

‘Heb je het koud, liefje?’, vroeg Tom bezorgd.

‘Nee dat niet, ik ben een beetje bang’, antwoordde Katy.

‘En waarom ben je bang, liefje? Ik ben toch bij je? Ik zal zorgen dat je niets overkomt’, probeerde Tom haar gerust te stellen.

‘Ik ben bang dat de pijn me teveel zal zijn, denk ik. De pijn waar ik zelf verantwoordelijk voor ben’, antwoordde Katy.

‘Maar je weet vast hoe iets wat tussen ons staat het best uit de weg geruimd kan worden’. Tom bleef haar aankijken terwijl zij in gevecht met zichzelf verwikkeld bleef.

‘Ik denk het wel… ik denk het wel’, stotterde Katy. Ze zocht de juiste woorden, maar kon ze niet vinden.

‘Wat denk je te weten, Katy? Heb je een pak op je bips nodig?’, vroeg Tom. ‘Is dat wat je me probeert te vertellen?’

Er verscheen een traan in de ooghoek van Katy.

‘Ja, Tom. Ik denk dat ik een pak op mijn billen nodig heb’, zei ze terwijl Tom de traan wegveegde. ‘Ik wil geen pak op mijn billen… maar ik weet heel goed dat ik pas rustig wordt als ik een flink pak op mijn billen gehad heb’.

Ze keek omlaag naar het shirt van Tom. ‘Het spijt me, liefje’, voegde ze eraan toe.

Tom duwde met zijn vinger haar kin omhoog zodat ze elkaar weer aankeken. ‘Ik weet het, schatje. Wil je ophouden jezelf pijn te doen?’, vroeg hij zachtjes.

‘Ik weet niet hoe ik moet stoppen, liefje. Je gaat me een pak op mijn bips geven en dan zal ik alle nare gedachten en gedragingen los kunnen laten… maar hoe zal het jou vergaan? Hope raak jij je pijn kwijt? Oh, liefje… ik ben bang’, zei Katy. Ze legde haar hoofd op Tom zijn schouder en begon te huilen.

‘Hee, hee, hee, Luister nu eens even, schatje. Het is niet de bedoeling dat je begint te huilen voor je over mijn knie ligt. Wanneer ik je een pak slaag gegeven heb, dan zijn we beiden van onze pijn en angst verlost. Weet je nog?’, legde Tom uit.

‘Oh Tom’, huilde Katy. ‘Wat mankeert me toch?’

‘Niets wat een flink pak op je billen niet op kan lossen’, grinnikte Tom.

Hij zette zijn handen in haar zij en zette haar voorzichtig op haar benen. Voordat Katy in de gaten had wat er gebeurde, had Tom haar spijkerbroek open geknoopt en tot haar knieën omlaag geschoven. Haar onderbroekje volgde snel en voordat Katy adem kon halen, had Tom haar over de knie gelegd.

‘Katy, kun je me vertellen wat er aan de hand is en waarom, alsjeblieft?’, vroeg Tom nadat hij haar in de positie had gelegd waarin hij haar wilde hebben.

‘Oh schatje…’, snikte ze. ‘Ik krijg een pak op mijn blote billen omdat ik me niet aan mijn belofte gehouden heb en omdat ik me de laatste tijd verschrikkelijk loop aan te stellen’.

‘Ik wil dat je me vraagt om je te straffen, Katy? Zou je dat alsjeblieft willen doen?’, vroeg Tom.

Katy haalde diep adem en antwoordde schuldbewust, ‘Oh… oh, liefje… Goed dan… Geef me alsjeblieft een pak op mijn billen, Tom, en wel zo dat de pijn die ik veroorzaakt heb, tot het verleden gaat behoren’.

‘En…’, vroeg Tom, ‘Wat nog meer, Katy… wat moet nog meer opgelost worden?’

‘Lieve help… en gaaf me alsjeblieft een pak op mijn billen, totdat jij tevreden bent en de indruk hebt dat ik mezelf niet meer in de weg zit’.

‘Goed zo, meisje!’,  Tom tikte een paar keer zachtjes op haar blote bips. Ik weet dat je nog gevoelig bent van vanmorgen, Katy. Jij hebt echter de regie tijdens dit pak slaag. Geef je aan je straf over en het zal voorbij zijn. Ik zal je dan vergeven omdat je jezelf hebt vergeven. Als je je verzet, blijf ik doorgaan. De rit terug naar de camping zal onaangenaam te zijn, om nog maar te zwijgen van de rit naar huis. Denk aan wat je te doen staat, Katy… Neem je straf goed in ontvangst en het zal niet lang duren. Als je vergeet na te denken, zoals je vanmiddag deed, toen je je belofte niet nakwam en het pak slaag zal voortduren. Aan jou de keus. Maak het me niet te moeilijk, meisje. Jij hebt vanaf nu de regie’, zei Tom voordat hij begon.

Zijn vrouw een pak op haar blote billen geven aan de waterkant was geen vervelende klus voor Tom. Katy had nog steeds zere billen van die ochtend. Toch sloeg Tom hard genoeg om haar een lesje te leren. Katy huilde vanaf de eerste klap. Haar lichaam verzette zich en ze schopte in het rond. Tom moest zelfs even stoppen anders was ze van zijn schoot gevallen. Toen hij haar een paar keer hard op haar bovenbenen sloeg en haar liet weten dat hij op deze manier nog lang niet op zou houden, zag Katy in waar ze mee bezig was. Ze gaf zich uiteindelijk aan haar straf over.

Toen het pak slaag voorbij was, bleef Katy lang nasnikken. Tom kalmeerde haar op de gebruikelijke manier. Niet lang daarna zat ze op zijn knie met haar hoofd op zijn schouder. Haar broek en onderbroek hingen om haar enkels.

‘Wil je me vergeven, liefje?’, snikte ze.

‘Natuurlijk vergeef ik je, schatje’, antwoordde Tom. Hij tikte een paar keer op haar warme bips en stelde voor dat ze haar kleren in orde zou brengen en dat ze terug zouden gaan naar de camping. Hij dacht dat Wouter en Annie wel zouden zitten wachten met het eten.

‘Oh, Tom, mag ik mijn onderbroek alsjeblieft uitlaten’, huilde Katy.

‘Laten we dat maar niet doen. Niet vandaag, schatje’, antwoordde hij.

Katy wilde nog wat zeggen, maar bedacht zich. In plaats daarvan haalde ze diep adem en zei, ‘Oh, OK’. Toen stond ze op om haar broek en onderbroek omhoog te doen.

Tom liep naar de beek en maakte zijn zakdoek nat in het koude water. Terwijl Katy haar kleren in orde bracht, liep naar haar toe en veegde haar gezicht af. Toen hij de natte lap van haar gezicht haalde, lachte hij naar haar.

‘Alles in orde, schatje?’, vroeg hij.

‘Ja hoor, alles in orde’, antwoordde Katy.

Tom gaf haar een dikke kus en Katy kuste hem hartstochtelijk terug.

‘Ik hou van je’, zei Tom en nam haar kleine hand in de zijne.

‘Ik ook van jou, liefje, ik ook van jou’, antwoordde Katy met een liefdevolle glimlach.

Hand en hand liepen ze terug naar de quad en begonnen aan de terugweg naar de camping.

Dit waren zomaar een tweetal gebeurtenissen van twee alledaagse stellen uit een alledaags dorp op een alledaagse herfstmiddag.

Katy kreunde, toen Tom aankondigde, ‘… en dat is drie, voor tegenspreken!’

Ze hoorde de rest van de woorden van Tom niet. In plaats daarvan begon ze meteen te smeken, ‘Alsjeblieft, schatje. Oh, alsjeblieft, ik zal heel lief zijn’.

‘Dat weet ik wel zeker, tegen de tijd dat ik klaar met je ben’, antwoordde Tom met een liefdevolle grijns.

Katy bedacht zich wat haar te wachten stond. Niet alleen zou ze een pak op haar bips krijgen als gevolg van dat stomme spelletje van hem, maar had inmiddels ook al een tweede pak slaag verdiend.

‘En’, bedacht ze, ‘God mag weten hoeveel er nog bij komt voor dit stomme spelletje voorbij is!’

De grijns op het gezicht van Tom leerde dat zijn spelletje nog maar net begonnen was.

Katy’s gedachten maakten overuren.

‘Hoe klets ik me hier in vredesnaam uit? Het doet nog zeer van eerder vanochtend. Ik kan niet eens fatsoenlijk zitten’, dacht Katy en trok een grimas.

Tom stond op en draaide zich in de richting van zijn vrouw. Hij zette zijn knie op het bed en stak zijn hand naar Katy uit.

‘Oh Tom’, protesteerde Katy.

‘Ring’, deed de telefoon.

Tom stopte zijn beweging en keek Katy aan. Hij wees in haar richting en zei, ‘Geen beweging, meisje!’

‘Ring’, deed de telefoon weer.

Tom draaide zich om en pakte de hoorn van het toestel.

‘Hallo’, zei hij. ‘Ha, maatje’.

Er viel een stilte. Tom ging op het bed zitten.

‘Nee, ik had net een man-vrouw gesprek’.

Opnieuw viel er een stilte. Tom grinnikte. ‘Ja… dat heb je goed geraden, maatje. En hoe gaat het met jou en je vrouwtje?’

Toen het gesprek vorderde, en Tom steeds meer zijn aandacht verloor, schoof Katy steeds meer naar de rand van het bed en was door de deuropening vertrokken voor Tom in de gaten had wat er gebeurde.

‘Katy!’, riep hij, ‘kom als de gesmeerde bliksem terug!’

Nu was het de beurt aan Katy om te grinniken. Ze maakte dat ze uit de voeten kwam.

‘Ik ben zo terug, schatje’, riep ze.

Tom hoorde haar giechelen toen ze er vandoor ging. Hij moest er om glimlachen. Het was lang geleden dat hij haar had horen giechelen. In de wetenschap dat ze niet ver kon komen, verlegde hij zijn aandacht weer naar de telefoon.

‘Ja, Wouter, het is een fulltime baan om die ondeugd in de gaten te houden’, antwoordde Tom. Hun gesprek duurde nog vijf minuten voort. Genoeg tijd voor Katy om af te maken waar ze mee bezig was voor Tom haar kwam zoeken.

Toen Tom opgehangen had, haastte hij zich naar de keuken. Hij riep Katy, maar er kwam geen antwoord. Hij liep alle kamers af, maar nergens was een spoor van Katy te vinden. Toen hij terugkwam in de keuken lag er een doosje waar een filmrolletje in gezeten had op het aanrecht. ‘Die ondeugd!’, zei hij hardop.

Tom draaide zich om en liep naar de achterdeur. Hij greep bij de kapstok naar zijn jasje, maar dat hing er niet meer. Opnieuw moest Tom grinniken. Hij liep de deur uit en ging op weg naar de garage. ‘Ik hou van je, Katy’, zei hij tegen zichzelf.

Hij liep naar zijn auto en wilde de deur openen. Hij zat op slot.

‘Doe die deur open, Katy’, bulderde Tom terwijl hij zijn vrouw streng aankeek. Hij deed zijn best zijn lachen in te houden. Hij wilde in zijn rol van de boze echtgenoot blijven. Althans de komende twee minuten.

Katy veerde omhoog toen ze zijn stem hoorde. Ze zat in gedachten verzoeken gezeten en had hem niet aan zien komen.

‘Oh, hoi schatje’, zei Katy met een brede grijns. Ze zat op de bijrijderstoel. Het fototoestel lag op haar schoot en op de stoel naast haar lagen hun jassen. Bij haar voeten stond de koelbox die ze met drankjes gevuld had.

‘Ik ben helemaal klaar voor een ritje naar de vuilstort en aansluitend naar het bos’, zei ze.

‘Tja, dan zul je toch eerst de deur open moeten doen’, zei Tom met een duivelse grijns.

‘Ja, ik zal inderdaad de deur open moeten doen’. Ze pauzeerde even en bestudeerde zijn gezicht of hij boos was. ‘Maar eerst, liefje…’, stotterde Katy, ‘kunnen we ophouden met dat gekke spleetje van je. Ik wil er zo graag met je op uit. Alsjeblieft! Oh, alsjeblieft, schatje’, smeekte ze.

‘Goed, liefje. We gaan een ritje maken’, zei Tom met een flauwe glimlach.’

‘Katy reikte naar de deur. Aarzelend vroeg ze hem, ‘Ben je boos op me, schatje?’

Tom grinnikte. ‘Heb je last van je geweten, liefje?’

‘Nee, tja, ik moest even weten of je boos op me was’, zei Katy en deed de deur van het slot.

Tom deed de deur open en stapte in de auto. Zijn linkerhand rustte op het stuur en met zijn rechterhand klopte hij Katy op haar bovenbeen. ‘Ik ben niet boos, Katy’, zei hij en boog zich naar haar toe om haar een kusje te geven. Zonder nog een woord te zeggen draaide hij de sleutel in het contact en klonk het vertrouwde gebrom van de motor.

Katy slaakte een zucht van verlichting.

‘Het betekent overigens niet dat ons spelletje ten einde is’, zei Tom terwijl hij de versnelling in de achteruit zette en legde zijn rechterarm over de leuning van de stoel van Katy. Langzaam reed hij de oprit af.

‘Het is zelfs zo, dat je drie pakken op je billen van me tegoed hebt…’, voegde hij eraan toe. Hij deed zijn arm weer naar voren en zette de versnelling van de achteruit in de eerste.

Katy pakte Tom bij zijn arm. De spieren in haar onderbuik trokken samen. ‘Ach toe, Tom. Ik heb toch beloofd lief te zijn?’ Ze legde haar hoofd devoot op zijn schouder.

‘Ik weet het, schatje’, antwoordde Tom. Hij boog zich naar haar toe en gaf haar een kus op haar voorhoofd. ‘Ik ben er van overtuigd dat je lief zult zijn. Maar ik ben verantwoordelijk voor je gezondheid. Weet je nog? Tot ik denk dat je zelf die verantwoordelijkheid weer aan kunt.

Katy gaf geen antwoord.

‘Ik neem dat wie zwijgt, toestemt!’, zei Tom op een toon die geen discussie toeliet.

‘Ik weet het, ja, liefje’.

‘Goed zo, meisje. Ondertussen wil ik dat je je wat probeert te ontspannen, OK?’, zei Tom met een glimlach.

Katy keek hem aan. Ze glimlachte terug. ‘Ik zal mijn best doen, liefje. Beloofd!’

‘Meer verlang ik niet van je, schatje’, antwoordde Tom met een knipoog. Hij klopte nogmaals op haar bovenbeen.

‘Oh ja, nog een ding en dan zal ik er niet weer over beginnen. Als je ’s nachts wakker wordt, maak mij dan ook wakker’.

‘Ik zou je dan heel vaak wakker moeten maken. Jij hebt je rust ook nodig. Ik wil je niet steeds wakker maken’.

‘Katy! Ik vraag je niet om me wakker te maken. Ik eis van je dat je me wakker maakt. Is dat duidelijk?’, vroeg Tom streng.

‘Oh, liefje’, jammerde Katy.

Tom keek met een opgetrokken wenkbrauw in de richting van Katy.

‘Je zult me wel een pak op mijn billen geven als ik je midden in de nacht wakker maak?’, pruilde Katy.

‘Misschien wel, misschien niet. Maar om te beginnen wil ik met eigen ogen zien hoe lastig het is om opnieuw in slaap te vallen en hoe vaak je per nacht wakker wordt. En verder is het me vanmorgen aardig gelukt om je weer is slaap te laten vallen, nietwaar?’, zei hij met een grijns. ‘Eén ding is zeker… ik zal je bips flink in brand zetten als je me NIET wakker maakt. Dat garandeer ik je! Is dat duidelijk?’

‘Ja Tom’, fluisterde Katy, terwijl ze haar hoofd op zijn schouder legde.

Hiermee eindigde de discussie.

Tom en Katy verlegden hun aandacht naar het tripje naar de vuilstort en het bos. Een oase van rust daalde op hen neer.

Bij de stortplaats aangekomen, woog Tm de auto en gooide hem leeg. Binnen een paar minuten waren ze weer op pad. Katy keek peinzend naar buiten. Tom wist dat ze een rustige middag tegemoet gingen. Hij was er van overtuigd dat het goed was voor zijn vrouw om er even uit te zijn.

Toen ze op de kruising aankwamen, nam Tom de afslag naar links, in plaats van naar rechts zoals ze meestal deden als ze het bos in gingen. Katy was verbaasd. Ze wilde wat zeggen, maar bedacht zich. Tom had haar gezegd dat ze rustig moest blijven zitten. Dus in plaats van vragen te stellen, hield ze zijn woorden in gedachte en genoot van hun ritje. Af en toe realiseerde ze zich dat ze niet lekker zat. Maar ze klaagde niet. Haar billen hadden meer dan genoeg aandacht gehad.

Het was een mooie herfstdag. Niet te warm en niet te koud. De lucht was diep blauw. Tom had zijn raampje helemaal opengedraaid en leunde met zijn elleboog naar buiten. Katy draaide haar raampje ook open. Ze reden steeds verder het bos in en de lucht van de dennenbomen vulde de auto. Tom reed langzaam over het zandpad. Niet alleen omdat hij keek of hij wild zag, maar ook voor Katy. Hij was er van overtuigd dat ze een paar behoorlijk zere billen had overgehouden van die ochtend.  

Tom grinnikte toen hij aan de gebeurtenissen van die ochtend dacht. Hij keek naar Katy, en voelde hun verbondenheid. Er werd niet gesproken. Beiden hadden genoeg aan de blik van de ander.

Tom keek weer naar de weg. Wouter en Annie zijn hier vlakbij, Katy. Wouter belde vanochtend. Hij was even in het dorp om boodschappen te doen. Hij en Annie hebben ons uitgenodigd te komen eten’, zei Tom toen ze een kleine kampeerplaats naderden.

Katy keek Tom aan. ‘Jij boef! Waarom heb je dat niet eerder gezegd?’

‘Geen idee. Ik denk omdat ik je wilde verrassen. Wouter zei dat Annie en hij een paar herten gezien hadden. Ze dachten dat het leuk was te proberen een paar foto’s te maken. Ze kamperen hier een paar dagen. Wouter heeft een nieuwe kruisboog. Het jachtseizoen begint echter over een paar dagen pas. Volgens mij vermaken ze zich opperbest’, zei Tom.

Katy kneep even in de arm van Tom. Ze voelde zich verdrietig worden. Ze haalde even diep adem en hield zichzelf voor dat ze zich niet zo aan moest stellen. Ze voelde zich schuldig dat Tom nu zijn kampeertripjes en jachtuitjes aan zijn neus voorbij moest laten gaan. Sinds het begin van haar behandelingen had Tom geweigerd bij haar uit de buurt te gaan.

‘Katy’, zei Tom. ‘Katy! Waar ben je helemaal met je gedachten?’

Katy keek Tom aan en glimlachte. ‘Het spijt me schatje, ik was even in gedachten. Vroeg je wat?’

‘Nee. Ik zei dat je het jezelf niet kwalijk moet nemen dat ik nu niet kan gaan kamperen. Ik heb daar zelfs aan toegevoegd, maar ik denk dat je dat niet hebt willen horen, dat ons spelletje nog steeds gespeeld wordt. Ik houd je in de gaten, meisje! Gedraag je dus!’

Katy glimlachte flauwtjes. ‘Verdomme!’, zei ze zachtjes. ‘Je bent ook onverbeterlijk’.

‘Het is dat je het zegt, Katy. Het is dag je het zegt’, zei hij en klopte op haar been.

‘Oh…’, voegde hij er met een grijns aan toe, ‘dat is één!’.

‘Geen sprake van’, jammerde Katy.

‘Ja hoor! Vloeken is niet netjes!’, grinnikte Tom en draaide de camping op.

‘Je bent gewoon overgevoelig’, stelde Katy.

‘Misschien…, misschien ook niet. In jouw ogen denk ik wel’, antwoordde Tom met een grijns. ‘Maar onthoud dat het ter mijner beoordeling is wanneer ons spelletje eindigt. Je hebt al drie keer een pak op je billen verdiend en bent hard op weg om er een vierde aan toe te voegen’.

Tom parkeerde zijn auto naast die van Wouter en zette de motor uit. De motor pruttelde zoals gewoonlijk nog even na en toen werd het stil. Tom keek Katy aan met een twinkeling in zijn ogen. ‘En onthoud dat ik ze allemaal met de grootst mogelijke liefde zal geven!’

‘Oh, laat me met rust, jij bruut!’, zei Katy en gaf hem een por in zijn ribben. “Jij laat geen gelegenheid onbenut om mij een pak op mijn bips te geven. Volgens mij loop je constant met jeukende handen rond!”

‘Mmm, mmm, mmm, Katy… dat is twee!’grinnikte Tom. Hij deed de deur open en stapte uit. Hij liep om de auto heen om haar te helpen. Toen ze op haar benen stond, omhelsde Tom haar. ‘Gedraag jezelf een beetje, hoor je?’ Hij gaf haar een knuffel. Toen hij haar losliet gaf hij haar een stevige klets op haar billen.

Katy sprong opzij en begon verwoed over haar zere bips te wrijven. ‘Verdomme, Tom!’, gilde ze.

‘En dat is drie!’, grinnikte Tom.

Je zult je wel drie keer bedenken als ik een sterk laxeermiddel in je galgenmaal gestopt heb!’, dreigde Katy toen het echtpaar richting de kampeerplaats van Wouter en Annie begon te lopen.

‘Ik eet helemaal geen galgenmaal’, lachte Tom.

‘Nou… dat zal niet lang meer duren!’

Katy zette de pas erin, maar Tom pakte haar bij haar arm en trok haar tegen zich aan. Hij knuffelde haar en fluisterde streng in haar oor, ‘Jij kleine ondeugd! Ik maakte maar een grapje. Laat je niet van de wijs brengen door een onschuldig spelletje. Alsjeblieft! Ik heb je meegenomen hiernaar toe zodat je er even uit bent en je de zinnen kunt verzetten. Als je je zo gaat gedragen dan zal ik je hier en nu een flink pak op je blote billen geven. En als ik met je klaar ben, zet ik je in de auto en rijden we Linéa recta weer naar huis. Niks geen uitje, maar een enkele reis naar onze slaapkamer waar ik je vier keer achter elkaar een pak op je bips ga geven.

Tom reikte omlaag en duwde haar kin omhoog. Hij keek haar onderzoekend aan. ‘Ik hou van je, Katy’. En toen kuste hij haar hartstochtelijk.

Katy smolt is zijn armen. De kus en de omhelzing hielden minutenlang aan. Tom wreef over haar rug en gaf haar een zacht kneepje. Vervolgens sloeg hij zachtjes op haar billen.

‘Kom’, zei hij en pakte haar hand. ‘We gaan ons eens goed vermaken’.

Katy was til terwijl ze over het zandpad richting camping liepen. Opeens stopte ze… waardoor Tom ook stopte’.

‘Wat is er aan de hand’, vroeg Tom met een vragende blik.

‘Ze haalde diep adem en zei aarzelend, ‘Dank je wel voor het uitje, liefje. Ik had niet in de gaten… ik had niet in de gaten dat ik me hinderlijk aan het gedragen was. Het spijt me, ik haat het wanneer ik me zo laat gaan. Vergeef me alsjeblieft’.

Tom en Katy keken elkaar een poos aan.

‘Ik hou zo verschrikkelijk veel van jou, dat weet je toch’, zei Katy toen een dikke traan over haar wang rolde.

Bij Tom brak een glimlach door. Hij nam haar gezicht in zijn handen. Met zijn duim veegde hij een traan weg. Teder kuste hij haar op haar mond.

‘Ik houd ook van jou, liefje’, fluisterde hij.

Tom bestudeerde haar gezicht.

‘Nu moet je even goed naar me luisteren’, zei hij terwijl hij haar stevig vast hield, ‘luister vandaag goed naar je lichaam. Ga even liggen als je denkt dit nodig te hebben, Annie heeft vast wel een plekje in de camper. Pas op wat je doet. Als je niet te moe wordt en niet teveel pijn krijgt, dan kunnen we snel nog eens doen. Als blijkt dat dit teveel voor je is, dan gaan we onmiddellijk naar huis. Heb je dat goed begrepen?’

‘Ja Tom. Ik begrijp het’, zei Katy met een glimlach.

‘Mooi zo’, zei Tom.

‘Kom, we moeten Wouter niet langer laten wachten’, anders ontploft hij. Grinnikend liep het stel verder.

De begroeting tussen beide stellen was warm en hartelijk. Ze waren blij elkaar weer te zien. Het was lang geleden dat ze een middagje samen geweest waren. Wouter en Tom keken toe hoe Annie en Katy het druk hadden met praten en giechelen. De mannen vonden het fijn als hun vrouwen plezier maakten en genoten van elkaars gezelschap.

Annie greep Katy bij haar hand om de nieuwe camper te laten zien.

‘Katy, je zult je ogen niet geloven. Ik mocht kiezen van Wouter. Je zult het vast heel mooi vinden’.

Zonder een woord tegen de mannen te zeggen liepen de dames naar de camper.

‘Dat geloof je toch niet?’, vroeg Wouter aan Tom.

‘Inderdaad. Hoelang zijn die twee nu al dikke vriendinnen, Wouter?’, vroeg Tom.

‘Al een hele poos, maatje’, grinnikte Wouter. ‘Waarschijnlijk al even lang als wij tweeën, denk ik’.

‘Je hebt flink je best gedaan, Wouter’, zei Tom terwijl hij achterover leunde in zijn campingstoel. ‘Je hebt zelfs nog een groter vuur gebouwd als vorig jaar. Het ziet er geweldig uit’.

‘Dank je, Tom’, antwoordde Wouter.

Wouter stond op en gooide een paar grote houtblokken op het vuur. Niet dat het koud was, maar Annie en hij hielden het vuur de hele dag brandende. Je wist nooit wie er langs zou komen.

‘Ik zie dat je ook een paar buiten kasten hebt’, zei Tom.

‘Oh ja, die heeft Annie ontworpen. We zijn wel twee dagen in de weer geweest om alles naar haar zin te maken. Vervolgens het gasstel en de barbecue nog en we zijn in staat om een heel peloton van eten te voorzien.

‘En dit weekend komt de hele familie op bezoek?’, vroeg Tom.

‘Ja, als het goed is, komen ze vrijdag. Dat wordt weer feest. Ik zou heel graag willen dat Katy en jij dan ook weer langskomen, Tom’, zei Wouter. ‘Je kunt je kinderen en kleinkinderen ook meenemen als je dat leuk vindt. Het zal een groot feest worden. Het is lang geleden dat onze kinderen elkaar gezien hebben’.

‘Ik weet het, Wouter. Maar we moeten eerst maar eens even zien hoe Katy op dit uitstapje reageert, OK?”, zei Tom.

‘Waar heb je het over, liefje? Mag ik ook meepraten?’, zei Katy, die achter Tom was gaan staan en haar armen van achter om hem heen had geslagen. Ze gaf hem een knuffel.

‘We hebben het vooral over kampvuren, kasten en kinderen. Hoe vind je hun nieuwe camper, liefje?’ Tom klopte op haar handen die op zijn schouder lagen. Hij hoopte dat Katy de laatste opmerking over het komende weekend niet gehoord had.

‘Oh, Tom, hij is prachtig. Heb je hem al gezien?’, vroeg Katy.

‘Ik heb hem gezien op de dag dat ze hem kregen en inpakten om hier naar toe te gaan’.

‘Wat heb je dit mooi gedaan, Wouter!’, riep Katy toen ze naar de buitenkasten liep. ‘Moet je kijken, liefje’.

Katy was onder de indruk van de creativiteit van Wouter en Annie. Ze bekeek de kasten, keuken en barbecue.

Toen ze klaar was met haar inspectie had Annie zich ook weer aangesloten.

‘En, vind je het mooi, Katy?’, vroeg Annie haar.

‘Nou en of! Ik vind het prachtig, Annie. Jullie hebben het schitterend gedaan’, antwoordde Katy. ‘Vind je ook niet, liefje?’, vroeg ze Tom terwijl ze hem haar rug toekeerde.

‘Jazeker, schatje! Dat heb ik Wouter ook al laten weten’, antwoordde hij lachend.

‘Tom?’, zei Katy zuchtend, Annie vertelde dat de familie het weekend langskomt. Wouter en zij nodigen ons en de kinderen uit om ook langs te komen. Zullen we dat doen? Alsjeblieft?’

‘We zullen nog wel even zien’, antwoordde Tom met een opgetrokken wenkbrauw.

Katy wist dat beter niet aan kon dringen, maar kon zich niet beheersen.

‘Oh, alsjeblieft, liefje. Ik heb er zoveel zin in… het zal heel erg leuk worden’, smeekte Katy.

‘Ik zei dat we nog wel even zouden zien, schatje. En dat betekent dat we nog wel even zullen zien. Als je het nog een keer vraagt, zal het antwoord nee zijn’, zei Tom beslist.

Katy en Annie slaakten een diepe zucht.

‘Heb je zin in een kop koffie, Tom?’, vroeg Wouter.

Annie haalde diep adem en richtte zich vervolgens tot Wouter.

‘Wouter, ik zal een verse pot koffie zetten. Ik ben het helemaal vergeten toen Tom en Katy hier eenmaal waren’, zei ze terwijl ze naar de koffiepot liep.

Wouter keek haar met een opgetrokken wenkbrauw na.

Op de een of andere manier maakten de dames zich op dit moment niet populair bij hun mannen.

Tom stond op en liep naar Katy. ‘Voorlopig nog geen koffie voor mij, Wouter’. Toen hij bij Katy was pakte hij haar hand en zei, ‘Katy en ik gaan even een wandelingetje maken. We zijn hier al heel lang niet geweest en ik wil haar even wat oude plekjes laten zien. Als we terug zijn, wil ik wel een kop koffie’.

Toen ze wegliepen, riep Tom over zijn schouder, ‘We zij zo terug!’

Wouter glimlachte. ‘Doe maar rustig aan. Misschien gaan Annie en ik ook wel eindje wandelen’.

‘OK, maatje’, grinnikte Tom. ‘Tot straks…’

En zo verliepen enkele gebeurtenissen in het leven van twee alledaagse stellen uit het dorp.

Katy zat op een stoel voor het raam en keek hoe de zon van achter de horizon opkwam. Haar hersenen maakten overuren, haar lichaam was bewegingsloos. Er lag een deken over haar benen. Het enige wat ze hoorde was het fluiten van de vogels en de zware adem van Tom, die nog in diepe slaap was.

Toen het nog donker was, was Katy voorzichtig uit bed gegleden en had de gordijnen opengeschoven. Ze was die nacht vaak wakker geweest. In plaats van Tom te storen met haar woelen en draaien was ze opgestaan. Ze vond het mooi om toe te kijken hoe de wereld langzaam wakker werd.

‘Over een kwartiertje kruip ik weer in bed. Dan zal Tom niets in de gaten hebben’, dacht ze bij zichzelf. Met een glimlach keek ze naar haar echtgenoot. ‘Ik hou van je Tom!’, fluisterde ze. ‘En ik zal je overal van op de hoogte houden!’

Katy keek weer uit het raam, toen een paar vogels op het gazon kabaal maakten. Ze keek naar de beestjes en moest lachen. Het ontging haar dat Tom door hetzelfde kabaal wakker geworden was.

Tom had in eerste instantie zijn arm uitgestrekt in de richting waar hij zijn vrouw verwachtte. Toen hij merkte dat het bed leeg was, opende hij onmiddellijk zijn ogen.

‘Katy! Wat doe je daar?’, vroeg hij toen hij haar in de stoel zag zitten.

‘Liefje, ik had niet in de gaten dat je al wakker was’.

‘Is alles goed met je’, vroeg Tom toen hij zich uitrekte.

‘Het gaat uitstekend met me, liefje. Het spijt me dat ik je zo vroeg wakker gemaakt heb’, zei Katy.

‘Dat dacht ik wel, jongedame. Hoe laat is het trouwens?’, vroeg hij.

Katy voelde een kriebel in haar buik. ‘Het is nog vroeg. Je kunt nog best even gaan slapen. Ik zat even naar de vogels en de eekhoorntjes te kijken’, antwoordde ze.

‘Dat vroeg ik niet. Hoelang ben je al wakker?’, vroeg hij nogmaals, ditmaal met een strenge toon in zijn stem.

‘Oh Tom, ik kon niet slapen en ik wilde je niet wakker maken’, zei ze en trok een pruillip.

Tom keek naar de wekker op het nachtkastje. ‘Eens even kijken’, zei hij. ‘Het is kwart over zes, je hebt de gordijnen geopend en je in de stoel genesteld. Zo te zien heb je zelfs al thee gedronken. Je moet dus al een flinke poos wakker zijn, of niet?’

‘Schatje, ik lag maar te woelen en te draaien. Ik kon niet slapen en wilde jou niet wakker maken’, klaagde Katy.

Tom hield het dekbed aan Katy haar kant van het bed open. ‘Als je wiedeweerga hier komen, jongedame’, zei hij met een opgetrokken wenkbrauw.

‘Oh Tom, je moet niet boos zijn. Ik kan er niet goed tegen wanneer we de dag op deze manier beginnen’, riep ze.

‘Dan stel ik voor dat je hier komt liggen voor ik je kom halen’, zei Tom dreigend.

Katy schoot uit haar stoel overeind. Ze liet de deken op de grond vallen en liep langzaam naar het bed terwijl ze haar ochtendjas uittrok. Ze legde deze over het voeteneind van het bed. Vervolgens kroop ze onder het dekbed wat Tom nog steeds uitnodigend omhoog hield. Ze nestelde zich lekker tegen zijn warme lichaam. Hun benen en armen verstrengelden zich in een liefdevolle knuffel.

‘Wat moet ik hier nu weer mee aan, liefje?’ fluisterde hij in haar oor. ‘We hebben het hier al dikwijls over gehad. Heb je überhaupt wel geslapen vannacht? En spelt me niets op de mouw. Ik wil de waarheid horen, Katy!’

Katy huiverde in Tom’s armen toen hij haar de les las.

‘Nou… ik heb heus wel wat geslapen, Tom’, zei Katy zachtjes.

‘Hoe lang, Katy? Hoeveel uur heb je geslapen?’

‘Toen ik net in bed lag heb ik ongeveer drie uren geslapen. Toen ben ik even wakker geweest en heb daarna weer twee uur geslapen voor ik opgestaan ben’.

‘Heb je nog achter de computer gezeten nadat je opgestaan bent, Katy?’, vroeg Tom.

‘Een paar minuutjes maar’, antwoordde Katy schaapachtig.

‘Wie probeer je nu te overtuigen, meisje… jezelf of mij?’ Er hing een ijzige stilte. ‘Je hoeft geen antwoord te geven. Dat is niet nodig. Ik weet het antwoord al. Je hoeft niet meer je best te doen om in de problemen te raken. Je hebt al een flink probleem’.

‘Oh, Tom. Toe… Ik kon gewoon niet slapen’, klaagde Katy.

De sterke linkerarm van Tom lag om haar middel en hij trok haar stevig tegen zich aan. Zijn rechterarm was naar beneden gegleden en wreef met zachte, draaiende bewegingen over haar billen. Zacht maar streng, klonken zijn woorden in haar oren, ‘Jij bent je eigen ergste vijand als het op je gezondheid aankomt, jongedame. Luister goed … vanaf dit moment … totdat jij bewijst dat je de verantwoordelijkheid weer aankunt … bepaal ik alles!’

Voor Katy kon antwoorden had Tom haar korte nachthemd omhoog getrokken en begon het uit te doen. Niet veel later lag het naast zijn schoenen op de grond. Normaal gesproken droeg Katy het nachthemd alleen maar als ze door het huis scharrelde. Ook dit was een indicatie voor Tom hoelang ze al wakker was.

‘Ik twijfel eraan of je vannacht meer dan twee uur geslapen hebt, Katy. Ik heb overigens een goed middel om in slaap te komen. Het werkt bij mij ook altijd’, zei Tom en begon haar nek, oor en wang te kussen. Vervolgens kuste hij haar gepassioneerd op haar mond.

Toen Tom zo bezig was reageerde het lichaam van Katy onmiddellijk. Ze smolt in zijn armen terwijl zijn grote handen wreven en masseerden. Zij sloeg haar armen om zijn nek en beantwoordde zijn kus. Tom liet zijn handen nu stevig wrijvend over haar rug glijden.

Toen de handen van Tom bij haar middel aangekomen waren, maakte hij zich los uit hun omhelzing. ‘Wacht maar eens even, kleine deugniet’, zei hij. ‘Blijf zo liggen’. Hij legde Katy voorzichtig op haar kant van het bed en liep naar de badkamer. Even later was hij terug met een flacon massageolie. Hij zette het op het nachtkastje en trok het dekbed tot het voeteneind omlaag. ‘Kom maar in het midden van het bed op je buik liggen’, droeg hij haar op.

Katy glimlachte. Ze hield ervan wanneer Tom haar masseerde. Hij was zo ontspannend. De twintig minuten die volgden, was Tom druk in de weer met wrijven, masseren en kussen. Toen hij er zeker van was dat ze volkomen ontspannen was, vroeg hij haar om even naar de zijkant van het bed te schuiven. Hij pakte de hoofdkussens en stapelde ze in het midden van het bed op. Toen wenkte hij haar met zijn wijsvinger. ‘Kom maar hier, jongedame. Ik wil die mooie billen van je … hier’.

Tom had zijn wenkbrauw omhoog getrokken. Katy wist niet zeker of zijn opdracht voor de grap was of dat het hem ernst was. Ze wist dat ze maar beter geen vragen kon stellen en deed wat hij haar vroeg.

Tom hielp haar over de kussens. Hij zorgde dat haar billen fier in de lucht staken. ‘Doe je benen een beetje uit elkaar, liefje’, vroeg hij. Toen hij uiteindelijk tevreden was, pakte hij de massageolie weer. Deze keer smeerde hij haar bips en de bovenkant van haar dijbenen in. Zijn sterke handen gingen op en neer. Hij wreef de olie in haar uit en masseerde haar stevig.

Tom sprak geen woord… en Katy ook niet. Tom was diep in gedachten. En Katy zat behoorlijk in de problemen. Toen de olie helemaal ingewreven was, deed Tom er nieuwe op en begon weer van voor af aan. Tom dacht na … en Katy hoopte. Tom’s vingers dwaalden nu meer af dan eerst, ze verdwenen tussen haar benen. Tom glimlachte… en Katy kreunde.

‘Je bent behoorlijk nat, liefje. Ben je zenuwachtig?’, vroeg Tom.

‘Ja, dat klopt, schatje. Ik ben behoorlijk zenuwachtig’, antwoordde Katy.

‘Betekent dit dat ik je aandacht heb’, vroeg Tom weer.

‘Je hebt mijn onverdeelde aandacht’, zei Katy met een glimlach.

‘Mooi zo!’, verklaarde Tom. ‘Ik zal de billen van mijn lief enige welverdiende aandacht geven en daarna heel zachtjes de liefde met haar bedrijven. Wat dacht je ervan. Zie je dat zitten?’

‘Hm, ik denk dat je schatje dat wel ziet zitten, ja. Of ik weet het eigenlijk wel zeker’, zei Katy kreunend toen Tom haar op haar bips begon te slaan.

Iedere klap was hard en deed behoorlijk zeer. Tom nam zijn tijd om al zijn liefde in het pak slaag te leggen. En Katy voelde het goed doorkomen. Niet alleen zette Tom haar billen en de bovenkant van haar benen in brand, hij verhoogde haar opwinding ook nog eens door zijn vingers af en toe tussen haar benen te laten glijden.

‘Ik denk dat je er bijna bent, meisje’, zei Tom. ‘Kom eens overeind, dan kunnen de kussens weg. Ik wil je in mijn armen’.

Katy deed onmiddellijk wat hij haar vroeg. Tom sloeg zijn armen om haar heen en drukte haar stevig tegen zich aan. Hij speelde met haar borsten en knabbelde aan haar tepels, tot ze het bijna uitschreeuwde.

‘Hm, ja … het is tijd’, zei Tom en ging met zijn rug tegen het hoofdeind van het bed zitten. ‘En nu wil ik je over mijn knie, jongedame’.

Kate schoof in de richting van zijn schoot, terwijl hij zijn favoriete, eikenhouten paddel uit het nachtkastje pakte. ‘Het is tijd jongedame’, herhaalde hij.

Katy huiverde. Haar lichaam was opgewonden. Haar geest probeerde zich gereed te maken. Haar billen gloeiden. ‘Weet je zeker dat we het samen kunnen doen, liefje’, vroeg ze.

‘Oh nee, schatje. We gaan eerst met jou aan de slag. Daarna kunnen we het samen doen. Jij bent hier heel hard aan toe’. Tom klopte op zijn benen. Katy ging over zijn schoot liggen en liet toe dat Tom haar nog een beetje verlegde tot hij tevreden was.

Tom legde de paddel op haar onderrug en begon haar billen en bovenbenen te masseren. Hij liet zijn vingers tussen haar benen verdwijnen. ‘Jij ondeugd’, zei Tom met een glimlach. ‘Ik geloof dat je er helemaal klaar voor bent’.

‘Dat weet ik nog niet zo zeker, liefje’, zei Katy. ‘Je weet dat ik een verschrikkelijke hekel heb aan de paddel … jij weet dat ding veel te goed te hanteren. En mijn bips doet al zo zeer. Ik denk niet dat ik nog veel meer kan verdragen’.

‘Kom kom, schatje’, zei Tom. ‘Wees verstandig en zorg dat ik geen aanleiding zie er een straf spanking van te maken. En wat die paddel betreft … let maar eens goed op! Je zult er versteld van staan hoeveel je billen kunnen hebben. Geloof me, ik kan het weten’, grinnikte Tom. ‘En dan moet het beste nog komen. Tegen de tijd dat ik met je klaar ben, zul je liggen te slapen als een roosje’.

Nog voordat ze antwoord kon geven, daalde het eikenhout niet al te hard op haar bips neer. De paddel was lang genoeg om beide billen in een keer te bedekken. Tom deelde de klappen met zijn rechterhand uit. Zijn linkerarm verdween naar de onderkant van Katy en verwende haar. Het duurde niet lang voor Katy klaarkwam. Tom ging door … en Katy bereikte nog een orgasme.

Tom legde de paddel neer en greep naar de massageolie. Hij smeerde haar billen in, terwijl zijn andere hand over haar knopje gleed. Ze kreunde en kronkelde.

‘Ik denk dat we nog een keer op herhaling moeten, liefje. Je bent een hete bliksem, vanmorgen. Misschien kun je daarom wel niet slapen. Ik moet ook zeggen, dat ik de laatste tijd mijn plichten aardig verzaakt heb’, lachte hij liefdevol.

‘Je vind het gewoon veel te leuk om mij op mijn billen te geven’, kreunde ze. ‘En je doet het geweldig, dat kan ik je wel vertellen. Denk je niet dat we die herhaling kunnen vergeten en in plaats daarvan lekker gaan vrijen … hmmmmm … ik heb zin om met je te vrijen!’, zei ze toen Tom de massageolie ingewreven had.

‘Nee, nee, nee… Katy! Je krijgt vanochtend een complete behandeling. En gezien het vandaag zondag is, volgt er later op de dag misschien nog wel meer! Dat hangt helemaal van je gedrag af en of je netjes gaat rusten’, antwoordde Tom.

Hij pakte de paddel weer op en begon rustig aan de tweede ronde. Katy was helemaal aan zijn genade overgeleverd. De klappen kwamen nu flink aan en zorgden voor een bijtende pijn, en toch werden de zenuwuiteinden diep in het lijf van Katy geprikkeld. Ze kwam wederom twee keer klaar.

Toen Tom zich niet langer in kon houden, legde hij de paddel op het nachtkastje en begon de billen van zijn vrouw te masseren.

Grommend als een beer, fluisterde Tom, ‘Ik hou van je, Katy’.

‘Ik ook van jou, liefje’, antwoordde Katy zachtjes.

Tom gaf haar een liefdevolle klap op haar billen en draaide Katy om. De lichamen van man en vrouw versmolten en uiteindelijk lagen ze totaal uitgeput in elkaars armen. Tom rangschikte de kussens en trok het dekbed over hen heen. Ontspannen vielen ze in elkaars armen in slaap.

Toen Katy wakker werd lag ze alleen in het tweepersoonsbed. Ze riep Tom, maar er kwam geen antwoord. De gordijnen waren dicht. Katy wist dat Tom niet wilde dat de zonneschijn haar wakker zou maken. Omdat ze de halve nacht wakker was geweest, wilde hij dat ze zo lang mogelijk zou slapen.

Toen ze zich uitrekte en op haar rug draaide, draaide Katy snel weer op haar zij. Ze kreunde van de pijn. Ze reikte naar achter en wreef over haar billen, ze voelde een diepliggend beurs gevoel van het pak slaag dat Tom haar eerder had gegeven. Ze kreunde zelfs toen ze haar bips zachtjes masseerde. Toch speelde er een glimlach om haar lippen bij de herinnering aan het plezier dat Tom haar geschonken had.

Katy had al met al geen reden tot klagen. Ze voelde zich goed en zelfs uitgerust. Ze draaide zich op haar buik en steunde op haar ellebogen en wierp een blik op de wekker van Tom. Het was kwart voor twaalf. ‘Wel heb je ooit!’, bracht ze uit, ‘de dag is al half voorbij’. Ze schuifelde naar de rand van het bed. Om niet meer pijn te veroorzaken stond voorzichtig op.

‘Eens even kijken’, mompelde ze, terwijl ze de gordijnen open schoof. Nadat ze links en rechts kleren van de vloer opgeraapt had, liep ze naar de badkamer, terwijl de vragen in haar hoofd speelden.

‘Ik ben benieuwd hoe lang Tom al wakker is. Wat zou hij nu doen? Ik ben benieuwd of hij iets te eten gemaakt heeft. Hm… ik heb best honger’.

Ze deed de kleren in de wasmand en pakte een handdoek en een washandje uit de kast. Toen stapte ze onder douche. Het warme water voelde weldadig aan. Er verscheen een glimlach om haar mond toen ze terugdacht aan de vrijpartij eerder op de ochtend. ‘Oh, wat houd ik van die man!’, fluisterde ze hardop.

Tom was klaar met de voortuin. Hij was die ochtend heel stilletjes opgestaan en had zich zelfs niet gedoucht om Katy niet wakker te maken. Hij had een ontbijtje gemaakt en de ochtendkrant gelezen. Vervolgens was hij aan de klusjes begonnen die hij iedere ochtend placht te doen. Hij had de afvalbakken geleegd, de garage opgeruimd en het gazon in de voortuin gemaaid.

Afgezien van het fysieke werk, waren zijn gedachten al even druk als die van Katy. Iedere dag was een geschenk. Tom was de hele dag bezig met hoe het met Katy ging en of ze iets nodig had. Hij hield haar dagboek in de gaten en schreef zelf af en toe een stukje.

De afgelopen paar weken waren vrij geruisloos verlopen. Maar de afgelopen drie dagen viel het op dat Katy vroeger wakker was dan hij. Dit was niets voor haar. Ze schreef er ook niets over in haar dagboek. Ook daar maakte Tom zich druk over. ‘Zou ze iets voor me verbergen?’, vroeg hij zich af.

Zolang hij Katy kende was ze een echt avondmens. Tom was een ochtendmens. Toen hij er de afgelopen ochtenden naar gevraagd had, kreeg hij steeds hetzelfde antwoorden. Hij was er niet gerust op. Daarom besloot Tom om de zaak nog scherper in de gaten te houden en haar nieuwe gewoonte bij te sturen voor deze uit de hand liep.

‘Ik vraag me af wat Katy voor me verbergt. Ik voel het aan mijn water … de ondeugd. Ik zal het hele verhaal uit haar krijgen. Hmmm! Misschien maak ik er wel een nieuw spelletje van’, dacht Tom grinnikend bij zichzelf. ‘Ze zal er vast van genieten’. Een brede glimlach brak door. ‘Ik ga eens even kijken of mijn eega al uit bed is’. Tom leegde de grasbak en borg de grasmaaier in de garage.

Toen hij de keuken inliep, zag hij Katy bij de gootsteen staan. Hij sloeg zijn armen om haar middel, boog zich voorover en kuste haar in haar nek. ‘Hoe is het met mijn liefje?”, vroeg hij.

Katy glimlachte, draaide de kraan dicht, droogde haar handen en draaide zich om. Ze sloeg haar armen om zijn nek. ‘Het gaat prima met me, schatje’.

‘Ik hou van je’, fluisterde ze.

‘Ik ook van jou’, antwoordde hij.

Ze hielden elkaar een poos vast. Katy legde haar hoofd tegen zijn schouder. Hij drukte haar tegen zich aan en legde zijn wang op haar hoofd.

‘Je ruikt lekker’, liefje.

‘En jij ruikt naar gras en benzine. Je hebt zeker in de tuin gewerkt?, vroeg Katy.

‘Ja! Ik heb het gras gemaaid’, antwoordde hij.

‘Mmm, wat goed! Dank je wel’, zei ze.

 ‘Graag gedaan’, zei Tom en sloeg haar een paar keer op haar billen.

‘Oh, oh, oh!’, bracht Katy uit terwijl ze weg probeerde te komen.

‘En waar denk jij naar toe te gaan?’, vroeg Tom die haar stevig vast hield.

‘Oh, liefje ! Mijn billen doen hartstikke zeer. Nu even niet aankomen’, smeekte ze.

Tom moest lachen. ‘Die billen zijn van mij! En ik speel ermee wanneer ik dat wil, jongedame!’

Katy keek op naar zijn gezicht en zag een brede glimlach.

‘Je bent een bruut, Tom’, zei ze met een besliste toon.

Tom  pakte met beide handen het gezicht van Katy. ‘Dat klopt en jij maakt dat in mij wakker. Weet je, ik hou zoveel van je dat ik niet genoeg van je kan krijgen’, zei hij en kuste haar.

‘OK, ok. Ze zijn van jou. Maar wil je er alsjeblieft wat voorzichtig mee zijn?’, pleitte Katy. Tom moest lachen en gaf haar weer een paar tikken op haar bips.

‘Heeft mijn mannetje honger? Ik zag dat je ontbeten hebt, maar ik heb geen idee hoe lang dat geleden is. Ik zal wat voor je maken als je zin hebt’.

‘Mmm, lekker’, antwoordde Tom. ‘Ik heb inderdaad wel zin in iets. Heb je zin om vanmiddag mee te gaan wat grofvuil weg te brengen?, hij liep naar het toilet.

‘Natuurlijk’, antwoordde ze. ‘Het is leuk even buitenshuis te zijn’.

Katy zette de lunch op de tafel en maakte voor hen beiden een grote mok thee. Tom kwam de keuken weer binnen toen ze bezig was een citroen te snijden om erin te doen.

‘Het is klaar, schatje, ga maar snel zitten’ zei ze.

Ze gingen aan tafel zitten. Het was een eenvoudige lunch, maar ze genoten er beiden met volle teugen van. Katy vroeg wat Tom allemaal gedaan had terwijl zij lag te slapen. En Tom vertelde dit tot in detail. Hij deed het opzettelijk erg rustig aan. Katy leek zo vol nerveuze energie te zitten de laatste tijd.

‘Ik had je een handje moeten helpen. Ik haat het wanneer jij alles alleen moet doen’, foeterde ze.

‘Ho eens even, jongedame’, zei Tom met een opgetrokken wenkbrauw. ‘Hoe kom je erbij dat ik hier alles moet doen? Jij verzet hier ook altijd heel wat werk, en vaak meer dan goed voor je is’. Tom keek Katy onderzoekend aan. Hij voelde dat er meer aan de hand was dan hij momenteel kon zien.

‘Katy, wat is er aan de hand? Wat houd je voor me achter?’, vroeg Tom op serieuze toon.

‘Er is niets specifieks, Tom. Ik kan alleen maar bedenken dat ik het helemaal zat ben dat ik zo beperkt ben in wat ik doe of waar ik naartoe ga’. Ze hield even in en keek naar haar handen die op tafel lagen. ‘Maar ik wil niet klagen, dan voel ik me zo’n aansteller’, antwoordde ze.

‘Het komt wel goed, Katy. Je bent mijn allerliefste. Vergeet dat niet’, zei Tom in een poging een lach op haar gezicht te toveren.

‘Wat dacht je ervan dat ik je even help met de vaat voordat we naar de stortplaats gaan? Neem je camera mee, dan gaan we een eindje rijden. Misschien zien we nog wat interessants onderweg. We zijn een hele poos niet weggeweest, schatje, misschien helpt het je om je beter te voelen. En mocht dat nog niet het geval zijn dan zal ik je na terugkomst een paar dingen laten zien die me erg aan je bevallen. Misschien dat je humeur daarvan opknapt’, zei Tom met een ondeugende twinkeling in zijn ogen. Toen wachtte hij op Katy’s antwoord.

Toen dit antwoord uitbleef, trok Tom haar uit haar stoel overeind. Hij zette haar op zijn knie en trok haar stevig tegen zich aan. Katy deed automatisch haar arm om zijn nek en drukte naar hoofd tegen zijn schouder. Ze bleven ze lange tijd zitten. Tom wreef over haar rug. Hij wist niet precies wat er gaande was, maar dacht dat het wel mee zou vallen.

Tom wist wel dat Katy haar zelf tekort deed. Hij was vastbesloten hier een eind aan te maken. Hij reikte omlaag een sloeg haar een paar zachtjes op haar billen.

‘Ik hou van je liefje’, zei Tom.

‘Ik ook van jou’, fluisterde Katy.

‘Alles in orde?’, vroeg Tom.

Katy knikte van ja.

‘Je ziet er vandaag goed uit’, zei Tom zachtjes.

Hij gaf haar een kus boven op haar hoofd en fluisterde, ‘Dank je wel dat je je haren los draagt’.

Toen was het lange tijd stil.

‘Dat heb je voor mij gedaan, is het niet’, zei Tom in een poging het gesprek gaande te houden.

Katy knikte van ja.

Tom liet zijn vingers door haar haren glijden. Ze voelden zacht aan. Even later gleden zijn handen weer naar haar billen voor een paar vriendschappelijke tikjes.

‘Als je me probeert op te winden, dan kan ik zeggen dat je daar goed in slaagt, liefje’, liet Tom weten.

‘Mmmm’, humde Katy en gaf hem een kneepje in zijn arm.

‘En waarom doe je dat, ondeugd?, vroeg hij. In een beweging stond Tom op en liep met Katy in zijn armen in de richting van de slaapkamer.

Katy keek op. ‘Wat ga je doen? Waar gaan we heen’, vroeg ze verrast.

‘Dat zul je wel zien’, grinnikte Tom, ‘dat zul je wel zien!’

Katy kon aan zijn gezicht zien dat hij snode plannen had. En ze wist ook vrij zeker wat voor plannen. Ze had deze grijns in combinatie met zijn glinsterende ogen al zo vaak gezien.

‘Oh, liefje, kom aan. We moeten naar de stortplaats’, smeekte Katy.

‘Ga je je verzetten, jongedame’, vroeg Tom streng.

Katy gierde het uit van het lachen. ‘Nee. Ik pleeg helemaal geen verzet. Ik stel hooguit vraagtekens bij je timing’.

‘Nu doe je het weer!’, zei Tom toen hij de slaapkamer binnen stapte. ‘Tegenspreken levert je niets anders dan problemen op’.

‘Hou toch op, liefje. Dat is niet eerlijk. Ik ben juist heel meegaand’, bepleitte Katy.

‘En nog een keer!’, reageerde Tom. ‘Je zult niet veel bereiken door de discussie met me aan te gaan. Dat zou je toch moeten weten’.

Katy drukte haar gezicht in zijn nek. ‘Verdomme!’ fluisterde ze.

‘Oh Katy! Dat is de derde keer in korte tijd!’, grinnikte Tom. ‘Dergelijk taalgebruik wordt niet getolereerd, onder geen enkele omstandigheid. Tom ging op het bed zitten terwijl hij Katy in zijn armen hield en vervolgde, ‘Ik wist dat je binnen de kortste keren weer in de gevarenzone zou komen’. Hij schudde zijn hoofd. ‘Maar dat het zo snel zou zijn, had ik niet verwacht’.

‘Houd op, liefje. Ik doe niet mee aan dit rare spelletje van je. Mijn billen doen nog veel te zeer. Laten we liever naar de stortplaats gaan, goed?’, zei ze met haar allerliefste stemmetje.

Tom lachte hees. Onmiddellijk liepen de rillingen over haar rug en trok haar maag samen. Hij boog zich voorover en kuste haar in haar nek. Katy kreunde toen een nieuwe rilling over haar rug liep ten gevolge van de kus. Ze begon te spartelen en deed een poging van zijn schoot omhoog te komen om zich uit de voeten te kunnen maken.

Tom pakte haar gezicht in beide handen. ‘Katy…’, begon hij op een toon die weinig ruimte liet voor discussie, ‘ga jij eerst maar eens je medicijnen innemen, meisje. Anders gaat dit spelletje, zoals jij het noemt, nog de hele dag door en waarschijnlijk ook nog een deel van de nacht’. Hij keek haar aan met een ondeugende glimlach.

Katy wilde wat zeggen, maar Tom legde haar het zwijgen op door haar op haar mond te kussen. En toen er weer gelegenheid was om adem te halen, was Katy al vergeten wat ze wilde zeggen. In plaats daarvan accepteerde ze een tweede kusje en glimlachte.

‘Goed zo, meisje!’, zei Tom met glinsterende ogen. ‘Laten we eens even kijken of je de spelregels nog weet’.

‘Tom, alsjeblieft. Ik heb liever dat we dat niet doen’, smeekte ze met een diepe frons op haar gezicht.

‘Het is toch leuk?’, zei Tom terwijl hij zich omdraaide en Katy op haar buik op het midden van bed legde. Hij negeerde haar antwoord en vroeg, ‘Misschien dat je me kunt vertellen wat er nu gaat volgen? En houdt daarbij in je achterhoofd wat er gaat gebeuren als je een fout antwoord geeft’.

Katy kreunde, kneep haar ogen dicht en duwde haar gezicht in het kussen. Ze wist dat er geen uitweg was als Tom dit spelletje met haar speelde. Hij genoot ervan. Zij had er een bloedhekel aan.

Toen ze haar ogen opende en hem aankeek, zag Katy dat hij geduldig wachtte tot ze antwoord zou geven. Ze wist dat ze hem beter niet kon laten wachten. Ze realiseerde zich ook dat haar late antwoorden eerder aan tafel ertoe geleid hebben dat ze zich nu in deze positie bevond. ‘Verdorie, Katy’, dacht ze en haalde diep adem.

‘Dat is één’, zei Tom met een glimlach.

‘Wat? Waarom?’, vroeg Katy snel.

‘Ik kon zien dat je niet aardig voor jezelf was. Ik kan dat niet toelaten, Katy! En voordat je tegen nummer twee aanloopt, kun je beter vertellen hoe het spel gespeeld wordt, jongedame’, vroeg Tom opnieuw.

‘Oh, Ok … Ik heb niets te willen in het spel wat jij wilt spelen’, antwoordde Katy snel.

‘Helemaal niets!’, zei Tom beslist. ‘Laatste kans… vertel me hoe het precies gaat. En snel!’

‘Als ik me niet gedraag zoals van me verwacht wordt, dan volgt een, twee, drie. Zodra je drie zegt, is er geen ontkomen meer aan. Bij de derde tel volgt onherroepelijk een pak op mijn blote bips’, ratelde Katy zo snel ze kon.

‘Voor dit moment zal ik er genoegen mee nemen. Maar de volgende keer wil ik meer respect als je me antwoord. En ik tolereer ook geen lange stiltes’, zei Tom. ‘En dan gaan we nu maar eens over tot het eerste pak op je billen wat je daarnet verdiend hebt, vind je ook niet?’, vroeg hij.

‘Als het perse moet’, pruilde Katy.

‘Dat is twee!’, stelde Tom. ‘Sarcasme wordt niet op prijs gesteld, jongedame. Dat weet je best’.

‘Oh Tom. Ik kan dit niet. Zo krijg ik de hele dag op mijn billen’, riep Katy.

‘Je kunt het best, liefje. Het is het attitude-spelletje wat je zelf speelt’. Tijdens de stilte die viel, keken ze elkaar onderzoekend aan. ‘Oh ja, voor ik het vergeet … dat was drie. Voor tegenspreken en pruilen’, voegde hij er aan toe. ‘Als je doorgaat dan wordt het morgen voor we naar de stortplaats kunnen’.

En zo verliep een dag in het leven van Tom en Katy, een alledaags stel uit het dorp.

Het duurde nog vier dagen voor Katy naar huis mocht. Dr. Freek trok zich niets van haar geklaag aan. En toen het tijd was om te gaan, kreeg ze een heel pakket aan voorschriften mee. Er werd haar weinig speelruimte gelaten. En Tom verzekerde de dokter dat hij strenge maatregelen zou nemen als ze zich niet aan de voorschriften zou houden.

‘Onmiddellijk…’, had Tom gezegd. En alle drie wisten wat hij in gedachten had. Inderdaad, dat was niets anders dan een flink pak op haar blote bips.

Tom strooide nog extra zout in de wonden door te zeggen, ‘Ik zal het haar onomwonden duidelijk maken, dokter. Sterker nog, ik zal vanmiddag een stevig onderhoud met haar hebben over het gedrag wat er voor gezorgd heeft dat ze hier is’.

‘Heel goed, Tom’, was de dokter het helemaal met hem eens. Terwijl hij Katy met een opgetrokken wenkbrauw aankeek, vervolgde hij, ‘En nadat Tom klaar met je is en je je medicijnen hebt ingenomen, is het tijd voor een middagdutje!’.

Katy kon niets anders dan met een diepe zucht uitbrengen, ‘Ja, dokter!’. Ze had de beide heren liever genegeerd, maar dat behoorde helaas niet tot de mogelijkheden. Ze moest de feiten onder ogen zien. Het was per slot van rekening haar eigen schuld. Met gebogen hoofd vocht ze tegen de opkomende tranen.

Tom liep naar haar toe en sloeg zijn arm om haar heen. Zijn stevige grip liet Katy weten dat het allemaal wel goed zou komen. Hij kuste haar op haar wang en fluisterde in haar oor, ‘Ik houd van je, liefje. Kom, we gaan naar huis’.

Tot haar verbazing nam Tom niet de kortste weg naar huis. In plaats daarvan stopte hij langs de kant van de weg om daar te gaan lunchen. ‘Het zonnetje schijnt lekker. De frisse lucht zal je goed doen. De dokter vond het zelfs goed’.

Terwijl hij reed, legde Katy haar hoofd op zijn schouder. Ze wilde niets zeggen, omdat ze bang was dat ze dan moest huilen. Tom gaf haar een kus op haar voorhoofd. Woorden waren overbodig.

‘Ik heb geen uitgebreide lunch bij me, liefje. Het is geen picknick zoals jij die altijd klaar maakt. Maar je moet maar denken dat het met liefde is klaargemaakt’, zei Tom toen hij Katy uit de auto tilde.

Katy liet een hand door zijn haar glijden. Haar andere arm lag op zijn gespierde rug. Ze gaf hem een dikke kus.

Ze keken elkaar aan en Tom zei, ‘Ik hou van je, meisje’.

‘Ik ook van jou, liefje. Ik ook van jou’.

Tom en Katy aten hun lunch en kletsten over koetjes en kalfjes. Tom had twee dekens meegenomen. Eentje werd uitgespreid voor de lunch en de ander was bedoeld om over de benen van Katy te leggen. Tom zat tegen een boomstam. Katy zat tussen zijn benen en lag met haar hoofd op zijn borst.

Ze keken om zich heen en genoten van de natuur. De bomen, de vogels en de uitgestrekte velden. Een aangenaam zonnetje maakte het allemaal compleet.

Tom’s vingers speelden met de haren van Katy. Met zijn andere arm hield hij haar stevig vast. Na verloop van tijd voelde hij hoe ze zich ontspande. Ze zeiden nog steeds niets.

Katy voelde iets drukken. Ze wist niet precies wat. Al de tijd in het ziekenhuis had ze dit drukkende gevoel gehad. Ze had er steeds de vinger niet op kunnen leggen. Katy realiseerde zich nu dat het iets met haar veiligheid te maken had.

De stilte hield aan en Katy schurkte zich tegen de borst van Tom. Toen haar ademhaling steeds dieper werd, wist Tom dat ze lag te slapen. Hij legde zijn rechterwang op haar hoofd. Hij kon haar haren ruiken. Hij slaakte een zucht van verlichting. Hij deed zijn ogen dicht. ‘Ik hou van je, schatje’, fluisterde hij en viel ook in slaap.

Katy werd in haar slaap meegevoerd naar oude herinneringen. Toen ze even later begon te huiveren, werd Tom onmiddellijk wakker. ‘Katy, gaat alles goed met je?’, zei hij toen hij haar voorzichtig door elkaar schudde.

‘Oh, Tom’, zei ze met een diepe zucht. Ze opende haar ogen en keek in zijn bezorgde gezicht. ‘Oh! Ja,… ja, alles is goed. Ik lag geloof ik te dromen’.

Tom drukte haar tegen zich aan en wreef over haar schouders. ‘Je ligt helemaal te rillen, liefje. Is het echt wel goed met je?’, vroeg hij.

‘Nee. Nee, echt. Het was maar een malle droom’, zei ze. Katy gaf hem een kneepje. ‘Het spijt me’. Ze drukte zich weer in zijn armen.

Geen van beiden zei iets. Katy was in een soort roes. Tom was bezorgd. Even later verbrak Katy de stilte. ‘Het is hier altijd mooi, Tom, het maakt niet uit wat voor tijd van het jaar het is’.

Tom merkte dat Katy van onderwerp veranderde.

‘Daar heb je helemaal gelijk in’.

Met een grijns dacht hij, ‘dat spelletje beheers ik ook’. Hij draaide haar op haar zij en gaf haar een tik op haar billen. ‘En nu gaan we naar huis, jongedame. Het is tijd voor je medicijnen en een middagslaapje’.

‘Nu al?’, klaagde Katy.

‘Ja, het spijt me het te moeten zeggen, maar het is de hoogste tijd’. Hij wreef even over haar rug en hielp haar vervolgens overeind.

Er werd niet veel gezegd toen ze de spullen weer in de auto laadden en op weg gingen naar huis. Vaak genoten Tom en Katy van de stilte. Vandaag was zo’n moment. Uiterlijk had de stilte een weldadige uitwerking, innerlijk werden beiden overspoeld met allerlei gedachten.

Tom maakte zich zorgen om Katy. Hij hield haar nu meer dan ooit in de gaten. Dr. Freek had hem gewaarschuwd dit niet teveel te overdrijven. ‘Zorg ervoor dat ze dingen zoveel mogelijk zelf doet, Tom. Ik weet dat je heel veel van haar houdt, maar als je alles van haar over gaat nemen, dan zal ze zich daaraan over gaan geven. Zo zit de mens nu eenmaal in elkaar’.

Katy maakte zich zorgen dat ze een blok aan het been van Tom zou worden. Ze dacht terug aan het zorgeloze leventje dat ze leidden voordat deze medische problemen zich voordeden. Keer op keer stelde ze zichzelf dezelfde vragen, ‘Waarom ik… waarom wij… waarom uitgerekend nu?’ Gelukkig was ze na een poosje in staat te relativeren en dergelijke vragen van zich af te zetten. Ze wist dat je met tobben niet veel verder kwam. Vandaag piekerde ze echter weer meer dan de afgelopen dagen. ‘Hoe kan ik weer een normale vrouw voor hem zijn, die hij verdiend en nodig heeft?’ Hoe meer ze er aan dacht, hoe bozer ze werd. En dan had ze ook die nachtmerries nog.

‘Katy? Liefje?’ zei Tom en stak zijn hand uit.

Katy keek op en zag dat Tom haar uit de auto wilde helpen. ‘Het spijt me, schatje. Ik denk dat ik even ergens anders was met mijn gedachten. Vroeg je wat?’

Tom schudde zijn hoofd en zij met een flauwe glimlach, ‘Ik vroeg of ik je even moest helpen? Op de een of andere manier denk ik dat je je van vertragingstactieken bediend. Ik heb geen zin om hier wortel te schieten, dus laat me je helpen, Katy. Jij gaat naar binnen en ik zal de auto uitpakken. Ik denk dat het de hoogste tijd is dat jij iets in je dagboek gaat schrijven. Daarna is het tijd om een uiltje te knappen’.

Katy pakte Tom’s hand toen ze het woord dagboek opving. Verbaasd keek ze hem aan en wilde iets zeggen. Maar zijn strenge blik en opgetrokken wenkbrauw lieten haar weten dat er geen ruimte voor discussie was. Dus hield ze haar mond.

‘Maak het niet erger dat het al is, jongedame’, hield Katy zichzelf voor. In plaats daarvan glimlachte ze en antwoordde fluweelzacht, ‘Goed, liefje. Maar als je het goed vindt, wil ik eerst even een douche nemen’.

‘Prima’, antwoordde Tom. ‘Maar niet te lang’. Hij gaf haar een kus op haar mond en een liefdevolle tik op haar billen.

Tom en Katy lieten het onderwerp verder rusten. Beiden wisten ze dat er niet langer getreuzeld mocht worden. Het was tijd om haar medicijnen in te nemen, tijd voor een middagdutje en tijd voor het beloofde pak slaag. Katy was een beetje gespannen en wilde eigenlijk geen van drieën. Maar ze wist dat ze er niet onderuit kwam. Ze had de vergeving van Tom nodig en ook die van haarzelf. Ze kon er maar beter het beste van maken.

Tom had eigenlijk behoefte aan dezelfde dingen. Vooral dat de lucht geklaard werd tussen hen. Hij wilde ook dat zijn positie als heer des huizes hersteld werd. Katy was verwend in het ziekenhuis, ook door hemzelf. Nu was het de hoogste tijd dat alles weer normaal werd en dat hun rollen als man en vrouw hersteld werden.

En toch bleef er bij Tom een zweem van bezorgdheid hangen. Hij dacht aan die gekke dromen van Katy en dat ze in frequentie steeds verder toenamen. Hij had begrepen dat dit voor een deel te danken was aan de medicijnen die ze gebruikte, maar er was nog iets anders waar hij de vinger niet op kon leggen. Er moest meer zijn dan alleen die medicijnen. Daar was hij van overtuigd. Iedere keer dat hij er bij Katy over begon, veranderde ze handig van onderwerp.

Tom liet zijn vingers door zijn haar glijden. ‘Verdomme’, zei hij hardop. ‘Hoe kan ik je nu helpen als je me buitensluit?’

Op hetzelfde moment stapte Katy onder de douche. Het water voelde weldadig aan. Ze vond het heerlijk weer thuis te zijn.

Niet lang daarna stapte ze onder de douche vandaan. Ze deed haar favoriete T-shirt aan droogde haar haren. Terwijl ze de klitten eruit borstelde, voelde ze hoe haar armen steeds zwaarder aan voelden. ‘Waar is mijn kracht en uithoudingsvermogen gebleven?’, vroeg ze zichzelf af. ‘Verdomme, wat heb ik hier een hekel aan’.

Ze realiseerde zich dat ze maar beter op kon schieten voordat Tom bij haar kwam kijken. Katy legde de laatste hand aan haar kapsel en ging op weg naar het bureautje in de woonkamer. Toen ze door de slaapkamer liep, pakte ze uit macht der gewoonte de sokken van Tom van de vloer. Ze zette zijn schoenen in de kast en trok het bed recht. Toen ze door de eetkamer liep pakte ze de kranten van de tafel. Ze moest glimlachen om het spoor dat haar echtgenoot had achtergelaten. ‘Ik ben toch wel gehecht aan een aantal van je gewoontes, Tom, ook al klaag ik er altijd over’, fluisterde ze zachtjes.

Andere zaken werden op hun plaats gelegd toen ze op weg ging naar het zijkamertje. Hier lag een hele stapel strijkgoed. Ze liep terug naar de keuken en zette de vaat die in de gootsteen en het aanrecht lag opgestapeld in de vaatwasser. Achtergelaten levensmiddelen en broodbeleg werd opgeruimd en het aanrecht schoongeveegd.

Katy hield uiteindelijk op met schoonmaken. Ze pakte een glas ijskoud water en liep naar de huiskamer. Ze moest met haar dagboek aan de slag. ‘Misschien kan ik wel opschrijven waar ik niet met Tom over heb kunnen praten’, dacht Katy en ging aan het bureau zitten. Ze sloeg haar dagboek open, pakte een pen en sloeg een schone bladzijde op.

Op hetzelfde moment was Tom bezig voer in het vogelhuisje te leggen. Toen hij opkeek kwam er een grote gestalte op hem aflopen. ‘Ha Martin, hoe staat het leven?’, vroeg Tom.

‘Prima!’, antwoordde Martin. ‘Kim en ik zijn gisteravond teruggekomen. We zijn een paar dagen weggeweest. Ik hoorde zonet dat Katy in het ziekenhuis lag. Toen zag ik je auto staan. Dus ik kwam even vragen hoe het met haar is en of ik misschien iets voor jullie kan doen. Maakt niet uit wat’.

Tom legde het laatste voer in het huisje en liep terug in de richting van de garage. ‘Bedankt voor het aanbod. Maar het gaat wel. Ik heb Katy vanochtend uit het ziekenhuis gehaald, Martin. Poe, het is een lange week geweest, dat kan ik je wel vertellen. Gelukkig gaat het weer een stuk beter met Katy. Wat dacht je van een biertje? Ik heb er net eentje voor mezelf opengemaakt, die staat op de werkbank op me te wachten’. Beide mannen liepen de garage in. Tom pakte een biertje voor Martin.

‘Laten we naar het terras gaan’, stelde Tom voor, ‘Ik heb nog amper de gelegenheid gehad te zitten’.

‘Het was niet mijn bedoeling je van het werk te houden, Tom’, zei Martin toen ze door de tuin naar het terras liepen.

‘Oh, maar dat doe je ook niet, hoor. Katy staat onder de douche en kruipt daarna een poosje haar bed in. Ze is nog erg verzwakt. Ik denk dat ze zichzelf niet eens realiseert hoeveel’. Tom legde uit wat er precies aan de hand is en Martin luisterde geïnteresseerd.

‘Ik houd haar natuurlijk wat extra in de gaten. We hebben zelfs een afspraak staan dat ik haar straks met haar gedrag ga confronteren. Die deugniet moet altijd weer op de grenzen gewezen worden’, zei Tom hoofdschuddend. ‘Hoe gaat het eigenlijk bij jullie twee sinds we elkaar voor het laatst gesproken hebben?’

‘Dat is een lang verhaal. Daar zal ik je nu niet mee lastig vallen. Ik zou het er binnenkort echter wel eens met je over willen hebben. Ik denk dat ik nog wel een paar tips kan gebruiken. Maar een ding is zeker, we gaan niet meer terug naar hoe het was, hoeveel Kim ook klaagt’. Beide mannen grinnikten en wisselden een blik van herkenning uit.

Ze praatten nog wat over koetjes en kalfjes terwijl ze hun biertje opdronken. Tom bood hem nog een aan, maar Martin excuseerde zichzelf. ‘Ik kan maar beter naar de overkant gaan en bij mijn vrouw gaan kijken, Tom. Bovendien heb ik de indruk dat jullie ook nog wat af te handelen hebben. Ik zie je over een paar dagen wel weer. En mocht je iets nodig hebben, aarzel niet om aan de bel te trekken’.

Tom gaf Martin een klap op zijn schouder. ‘Afgesproken. Fijn dat je even langskwam’.

In het huis liep Tom rechtstreeks naar de huiskamer om te kijken of Katy daar nog was. Het bureaulampje brandde nog, maar de stoel was leeg. ‘Ze zal wel in de slaapkamer zijn’. Hij draaide zich om, om daar heen te gaan, maar bedacht zich.

‘Ik kan beter eens kijken wat mijn meisje geschreven heeft. Misschien heeft ze een aanwijzing achtergelaten wat er allemaal omgaat in dat koppie van haar, zodat we het daar straks over kunnen hebben’. Haar dagboek lag open geslagen. Tom begon te lezen…

Maandag 14 juli

We zijn net thuis van een heerlijke picknick. Ik zou het op kunnen schrijven, maar dat is niet nodig. Vanmiddag staat voor eeuwig in mijn geheugen gegrift. Ik hoop dat we het nog vaak over zullen doen. Ik ben me ervan bewust dat ik de gelukkigste vrouw op de hele wereld ben. Ik hoop dat ik ooit de helft terug kan doen…

In de periode tussen de 6^e en nu heb ik in het ziekenhuis gelegen. Ik zou hier uitgebreid over kunnen vertellen, maar dat heeft geen zin. Ik heb zeker de helft van de tijd geslapen. Het enige wat ik me kan herinneren, zijn de onderzoeken en de injecties. Ik geef er de voorkeur aan deze niet op papier te zetten. Dr. Freek en de verpleging zullen het allemaal wel opgeschreven hebben.

Andere details blijven maar in mijn hoofd hangen. Het is allemaal begonnen met een egoïstische daad die ik begaan heb, ik deed wat ik wilde doen in plaats van wat ik zou moeten doen. Tom had me naar bed gestuurd om te rusten. Ondanks koorts en duizeligheid, heb ik zijn opdracht genegeerd, heb me aangekleed en ben naar mijn kleinzoon gereden. Dit avontuur was al een straf op zichzelf. Tegen de tijd dat ik inzag dom bezig te zijn, had ik het halve huis al opgeruimd en schoongemaakt. Toen Tom thuiskwam lag ik weer netjes in mijn bed.

Als ik er nu op terugkijk, denk ik dat ik sindsdien constant in een roes geleefd heb. Mijn lichaam was in slaap, maar mijn geest ging van het ene avontuur naar het andere. In het begin waren de dromen aangenaam. Ik heb er een paar aan Tom verteld. Sommige dromen gingen over vroeger, leuke dingen waar ik lange tijd niet aan gedacht heb.

Hoe langer die dromen echter duurden, hoe angstiger ze werden. De afgelopen vier a vijf dagen waren ze het ergst. In het begin kon ik droom en werkelijkheid maar amper van elkaar onderscheiden. Op de een of andere manier had ik het gevoel dat een naar persoon uit mijn verleden in de ziekenhuiskamer aanwezig was.

Toen ik later naar mijn lichaam keek, sloeg de verwarring pas echt toe. De afdruk van vier vingers en een duim aan de achterkant van mijn beide bovenarmen deden mij twijfelen of ik wel gedroomd had. In het begin wist ik niet eens of ze echt waren of alleen in mijn verbeelding bestonden. Ik huiverde bij de gedachte dat de stevige grip en zijn woorden en beloften echt waren.

Misschien dat de blauwe plekken het gevolg waren van de medische behandeling of van het moment dat Tom me naar het ziekenhuis heeft gebracht. Mijn gedachten maakten overuren. Af en toe heb ik mezelf geknepen om te voelen of ik wel wakker was.

Nu ben ik bang om te gaan slapen. Telkens als ik mijn ogen dicht doe, zie ik zijn gezicht voor me en hoor ik zijn woorden, beloften en gelach in mijn hoofd echoën. Ik heb er in het begin niets van gezegd omdat ik dacht dat het van de medicijnen kwam. Ik ben bang en in de war. Ik ben op de vlucht geslagen…

Nu weet ik dat ik niet alles gedroomd heb… sommige dingen wel, ja, maar niet alles. Vanochtend kwam de zuster binnen vlak nadat hij verschenen was. Gelukkig heeft de zuster hem weggestuurd voor hij weer lelijke dingen kon zeggen.

Ik ben me ervan bewust dat de medicijnen dingen teweeg brengen waar ik geen vat op heb. Ik weet ook dat ik geduld moet hebben. Verder weet ik heel goed dat ik niet bezig ben gek te worden, godzijdank!

Ik ben nu weer thuis bij mijn mannetje. Ik ben bij mijn beschermheer. Ik voel me weer redelijk gekalmeerd. Ik voel me weer veilig. Ik hoop dat de nachtmerries niet terug zullen keren en dat alles voorbij is. Misschien is het allemaal gebeurd om me in te laten zien dat ik op mijn liefdevolle echtgenoot kan vertrouwen.

Nu ga ik mijn medicijnen innemen en wat proberen te slapen. Ik heb me gedouched en ben klaar om een serieus ‘gesprek’ met Tom te hebben. Ik verlang naar zijn vergiffenis en zal mijn best doen nooit meer in herhaling te vallen. Ik ga nu mijn medicijnen innemen en op onze kamer op Tom wachten.

Katy

Tom sloeg het dagboek dicht. Zijn rechterhand rustte op het boek terwijl hij achterover zakte in zijn stoel en uit het raam staarde. Na een paar minuten pakte hij de telefoon en toetste een nummer in. Toen hij klaar was met bellen, liep Tom de kamer uit op weg naar Katy.

Toen hij op weg was naar de slaapkamer viel het Tom op wat Katy allemaal gedaan had sinds ze thuisgekomen waren. Hij glimlachte en schudde zijn hoofd. ‘Ze moest eens weten hoeveel ze voor me betekend’.

Toen Tom de slaapkamer binnenliep, zat Katy op een stoel bij het raam. ‘Verdomme’, dacht Tom, ‘ik wil haar eigenlijk helemaal niet op haar billen geven. Ik wil veel liever met haar vrijen. En toch… een man moet soms doen, wat hij moet doen’.

Hij liep naar haar stoel. Katy keek naar buiten en hoorde Tom niet komen. Hij legde zijn hand op haar schouder en vroeg, ‘Is het interessant daar buiten?’

Katy haalde diep adem en antwoordde, ‘Nee… alleen maar een buurvrouw die zich nog steeds als een helleveeg gedraagt. Ik denk niet dat haar grote mond ooit zal verdwijnen. Aan de andere kant gebeurde daarnet iets heel ongebruikelijks’.

‘Wat was dat dan?’, vroeg Tom met een brede grijns.

‘Tja, Martin was bezig iets uit de kofferbak van de auto te halen. Kim moet iets gezegd hebben, want het volgende moment schoot Martin overeind. Hij zette zijn handen in zijn zij en zei iets tegen Kim. Toen wees hij naar het huis. Kim bond onmiddellijk in. Ik zweer het, Tom, zoiets heb ik nog nooit eerder gezien, niet bij Kim tenminste’.

Tom moest lachen. ‘Misschien dat Martin het roer omgegooid heeft en wat meer op zijn strepen is gaan staan?’

Katy keek naar Tom, vervolgens uit het raam en toen weer terug naar Tom.  ‘Jij weet hier meer van, Tom! Heb jij Martin suggesties aan de hand gedaan? Oh, mijn God! Dat meen je niet. Ga je me nu vertellen dat Martin Kim tegenwoordig op haar billen geeft?’ Katy keek geschokt.

‘Misschien heb ik hem wel wat tips gegeven’, zei Tom met een brede grijns. Hij keek naar buiten en zag hoe Martin onderweg was naar de voordeur. ‘Wie weet, liefje, krijgt je vriendin Kim wel een flink pak op haar blote bips op hetzelfde moment dat jij dat ook gaat krijgen’.

Tom en Katy keken elkaar aan. Toen hij haar in zijn armen nam, voelde Tom dat Katy gespannen was. ‘Maar we moeten eerst een aantal zaken met elkaar bespreken’.

Katy verborg haar gezicht in zijn borst. ‘Oh, Tom, wees alsjeblieft niet boos op me. Het spijt me. Het spijt me zo’.

Tom pakte de kin van Katy zodat hij haar aan kon kijken. ‘Katy, ik ben niet boos op je. Ik ben bezorgd, maar niet boos. Laten we eerst een aantal dingen doornemen, dan zal ik vervolgens je bips eens flink opwarmen en kun je daarna een dutje gaan doen. Heb je je medicijnen ingenomen?’, vroeg Tom.

‘Ja Tom. Ja, ik heb mijn medicijnen ingenomen… zoals je gezegd hebt. Verdomme, je zit me wel achter mijn broek!’

‘Denk om je woorden, jongedame!’, zei Tom streng.

‘Het spijt me, schatje. Ik weet ook niet wat me bezielde’, luidde haar antwoord.

‘Ik denk dat je tegen het pak op je billen opziet. Het spijt me te moeten zeggen, dat ik er ook niet veel zin in heb. Maar vandaag zit er niets anders op’. Katy opende haar mond om iets te zeggen.

‘Laten we bij je dagboek beginnen. Ik heb het gelezen. Je hebt het allemaal duidelijk beschreven. Dankjewel dat je je gedachten met me hebt willen delen’.

Katy was verbaasd om zijn complimentje. Ze had verwacht dat hij haar een pak op haar bips zou geven zonder er verder nog woorden aan vuil te maken, zeker nu ze had opgebiecht dat ze haar ex gezien had in het ziekenhuis.

Tom vervolgde, ‘Ik ben niet boos, Katy, over je gedrag van de afgelopen week. Daarmee bedoel ik de domme dingen die gedaan hebt waardoor je ziek geworden bent en waardoor je bang geworden bent. Zoals ik het bekijk, liefje, heb je gezondigd tegen een aantal basisprincipes… gezondheid, veiligheid en respect. Ik neem aan dat je je realiseert dat je daar afgezien van vandaag, de komende tijd nog een paar keer aan zal herinneren. Ik stel voor dat je je de komende tijd goed weet te gedragen. Dat zal alleen maar in je voordeel werken’.

Tom keek Katy lange tijd aan. ‘Heb je nog iets te zeggen, afgezien van wat je in je dagboek opgeschreven hebt?, vroeg Tom.

‘Niet echt. Ik wil graag dat je me vergeeft, Tom. Als je dat kunt…’

‘Ik zal het je vergeven, liefje. Je weet dat ik dat zal doen. Maar ik verbind daar wel een voorwaarde aan. Ik zal je alleen vergeven, als je het jezelf ook vergeeft. Afgesproken?’

‘Oh, Tom, ik denk niet dat ik het mezelf vandaag al kan vergeven. Doe me dit alsjeblieft niet aan’, smeekte Katy.

‘Je kunt het niet altijd zo hebben zoals jij dat wilt, Katy. Ik wil het je alleen maar vergeven als je dat zelf ook doet. Doe je dat niet, dan ben ik bang dat ik je net zolang op je bips moet geven, tot je het wel doet’, zei Tom terwijl hij Katy voorzichtig maar beslist over zijn knie legde’.

‘Het spijt me, schatje. Dat zweer ik’, riep Katy.

‘Ik weet dat je er spijt van hebt, meisje. Het spijt mij ook. Maar je kent de regels. Ze zijn nog steeds hetzelfde als toen we trouwden. Ze zijn niet veranderd. Je weet heel goed, wat er gebeurd als je je niet aan de afspraken houdt. Het is nu aan mij om de consequenties uit te voeren. En wat de vergeving betreft, is het helemaal aan jou. Laat me maar weten wanneer je jezelf vergeven hebt. Mijn vergeving zal niet eerder plaatsvinden’.

Dit waren voorlopig zijn laatste woorden. Hij reikte naar de zoom van haar T-shirt, schoof deze omhoog en begon haar op haar bips te slaan. Katy deed haar best om niet tegen te stribbelen. Maar voor ze het in de gaten had, had Tom zijn rechterbeen over haar onderbenen gezet. Hij hield met zijn linkerhand haar rechterpols vast, zodat ze haar hand niet naar achter kon steken. Onderwijl bleef hij rustig doorslaan.

Tom sloeg niet met de zelfde kracht die hij normaal gebruikte als hij haar een flink pak op haar billen gaf. Maar Katy merkte geen verschil. De tranen stroomden over haar wangen. En als ze hem vroeg of hij haar wilde vergeven of hem zei dat het haar speet, dan vroeg hij, ‘Vergeef je jezelf, Katy’. Er kwam geen antwoord en dus ging het pak slaag door tot de billen van Katy donkerrood waren. Toen ze uiteindelijk toegaf en slap over zijn knie bleef liggen, hield Tom op.

Nadat hij haar over haar rug had gewreven en nog een paar vriendschappelijke tikjes op haar billen had gegeven, trok Tom Katy overeind en nam haar in zijn armen. Hij zette haar zo, dat er het minste gewicht op haar billen drukte en trok haar T-shirt weer over haar heupen. Katy nestelde zich met haar hoofd onder zijn kin en legde haar rechterhand op zijn borst. Haar tranen en snikken bleven nog lange tijd doorduren. Tom sloeg een deken om haar heen, die naast de stoel lag.

‘Het doet zo’n zeer, liefje’, huilde Katy.

‘Ik weet het, schatje’, antwoordde Tom.

Tussen de snikken door wisselden ze af en toe een paar woorden.

‘Ik hou van je’, zei Katy tegen hem.

‘Ik ook van jou’, luidde zijn antwoord. “Ik ook van jou!’

Tom hield haar stevig vast en stelde haar, zo goed hij maar kon, op haar gemak. Hij gaf haar een kus op haar voorhoofd. Toen de ademhaling van Katy steeds langzamer ging, wist Tom dat ze in slaap was gevallen. Hij hoopte dat ze geen nachtmerries zou hebben en dat ze flink uit zou rusten.

Uiteindelijk slaakte Tom een zucht van verlichting. Hij deed zijn ogen dicht. ‘Ik hou van je, liefje, ik hou verdomd veel van je!’, fluisterde hij. Tom legde zijn rechterwang op haar hoofd. Hij kon haar haren ruiken. Hij viel ook in slaap.

En zo verliep een dag uit het leven van Tom en Katy, een alledaags stel uit het dorp.

Katy verbleef de hele week in het ziekenhuis. Haar temperatuur schommelde voortdurend tussen de 38 en de 40 graden. Niets leek haar temperatuur omlaag te kunnen brengen. Haar longen zaten vol en ze moest beademd worden. Dr. Freek was niet erg in zijn nopjes over haar toestand, de eerste drie dagen was hij zelfs behoorlijk ongerust geweest.

Hij en Tom hadden urenlang aan het bed van Katy gezeten. Tom was alleen van haar zijde geweken als de dokter erop gestaan had. Met veel tegenzin was hij naar huis gereden om te douchen, snel wat te eten, om binnen een uur weer terug te zijn. Dr. Freek had een extra bed laten plaatsen zodat Tom ’s nachts zou kunnen blijven slapen. Maar Tom bleef over het algemeen liever in een stoel naast zijn Katy zitten. Hij hield haar hand constant vast. Hij depte haar gezicht met een nat washandje of zat stilletjes voor zich uit te kijken.

‘Verdomme’, bromde hij af en toe. ‘Wat heb ik hier een gloeiende hekel aan’.

Op donderdag begon Katy eindelijk tekenen van herstel te vertonen, toen de koorts begon te wijken. Een paar uur later wilde ze al weer naar huis. Dr. Freek wilde haar echter niet te vroeg laten gaan en trok zich niets van haar protesten aan. Katy bleef echter aandringen en op vrijdagochtend, tijdens de ronde van dr. Freek deed ze opnieuw verwoede pogingen.

‘Katy, wanneer in nee zeg, bedoel ik ook nee! Houd eens een keer op met zeuren, wil je? Ik ben degene die bepaald wanneer je weer naar huis kunt. Als je me nog een keer durft te vragen, zal ik je hoogstpersoonlijk een pak op je billen geven!’, zei dr. Freek toen hij haar temperatuurcurve bekeek.

‘Maar dokter, ik beloof dat ik thuis netjes in bed zal blijven’, zeurde Katy. ‘Ik beloof het!’

De dokter legde het dossier terug op het nachtkastje. Vervolgens liep hij naar de andere kant van het bed. ‘Katy, je gaat niet naar huis totdat ik het idee heb dat dit ook kan. Ik heb er geen vertrouwen in dat je thuis je rust zult pakken. Ik heb het uitgebreid met Tom overlegd. Het antwoord, en daar blijf ik bij, is NEE! Je blijft hier nog een dag of twee, misschien wel drie. Hij pakte zijn stethoscoop en zette deze op haar rechterborst. Terwijl hij luisterde, begon Katy weer te praten. ‘Ahhhh!’, zei hij. Toen hij klaar was, zei hij, ‘Ga eens op je zij liggen, Katy’. Hij duwde de stethoscoop op haar rug en luisterde. ‘Haal eens diep adem’.

‘Dat wil ik niet, dokter. Dat doet zeer’, zeurde Katy. ‘Ik wil gewoon naar huis’.

Terwijl Katy zo lag te zeuren, kwam Tom binnen. Hij had alles gehoord. Hij schudde zijn hoofd, liep naar het bed, en trok het dekbed van Katy af. Hij trok Katy aan haar rechterbeen naar zich toe, schoof haar nachthemd omhoog en liet zijn hand een paar keer hard op haar blote billen neerdalen. Katy lag op haar buik. ‘Oh, auw!’, gilde ze.

‘Zul je diep zuchten als de dokter erom vraagt, of wil je nog meer?’

Dokter Freek grijnsde breed. ‘Ik heb de indruk dat de longen een stuk beter zijn’. Hij en Tom moesten grinniken, terwijl Katy nog harder begon te klagen terwijl ze diep zuchtte.

Uiteindelijk zei ze, ‘Jullie zijn erg leuk hoor! Laat me overeind’.

Katy probeerde op haar rug te draaien, maar de dokter hield zijn hand op haar schouders om haar op haar plaats te houden. Tom had zijn hand op haar onderrug.

‘Katy, blijf stil liggen en laat de dokter zijn werk doen’, zei Tom streng. “Je gedraagt je nog erger dan je kleinzoon van twee’. Hij gaf haar weer een paar tikken op haar billen.

‘Auw!, Oh!, OK!, Ik zal erom denken. Heb je nu je zin?’, vroeg ze sarcastisch. ‘Verdomme, dat doet zeer! Mijn longen branden. Je bent een grote boerenlul’.

Dokter Freek verplaatste de stethoscoop en luisterde naar haar longen. De rust in de kamer keerde terug. Tom haalde zijn hand weg en stopte Katy in. Zij schurkte zich onder het dekbed en ging op haar zij liggen. Ze deed haar hand naar achter en wreef over haar bips.

‘Verdomme’, zei de met een pijnlijke grimas op haar gezicht.

‘Het is je eigen schuld’, liet Tom weten en gaf Katy een vluchtige kus op haar mond. De dokter was weer naar het nachtkastje gelopen en maakte een aantekening in het dossier. ‘Hoelang ben je al wakker?’, vroeg hij.

‘Lang genoeg om te willen dat ik weer sliep’, zei Katy met een pruillip.

De dokter hield op met schrijven en Petra kwam de kamer in. Hij gaf het dossier aan de verpleegster. ‘Ik wil dat haar longen behandeld worden. Verder is het ook weer tijd voor een injectie’. Petra sloeg het dossier open en las wat hij geschreven had.

‘Komt in orde’, zei Petra en draaide zich om en liep de kamer uit.

‘Ach, kom, dokter’, zei Katy. ‘Ik ben al een hele poos beademd. Het gaat nu al een stuk beter. Ik hoef niet meer…’

‘Katy!’, zei Tom. Hij onderbrak zijn vrouw. ‘Nog één woord… ik zeg nog één woord… en ik pak die stoel erbij’. Zijn blik verraadde dat het hem ernst was.

Ze deed haar mond open om te protesteren, maar deed hem snel weer dicht, toen ze de vastberaden blik in de ogen van Tom zag, samen met zijn opgetrokken wenkbrauw. Katy zette haar kiezen op elkaar. ‘Verdomme’, dacht ze. ‘Ik haat dit! ’

Voordat Katy zichzelf hervonden had, kwam Petra binnen met de beademingsapparatuur. De verpleegster installeerde het en gaf het kapje aan Katy. Katy keek van Tom naar dr. Freek en wist dat ze maar beter mee kon werken. Het was ongemakkelijk, maar nog niet de helft van het pak op haar bips wat Tom haar in het vooruitzicht had gesteld. Voor ze het wist, was Petra weer vertrokken en had dr. Freek haar de injectie in haar rechterbil gegeven.

‘Het spijt me dokter, dat ik zo’n lastige patiënt ben’, zei Katy zachtjes. Ze was moe en stond op het punt in slaap te vallen.

‘Het is al goed, Katy. Ik weet dat je je verre van goed voelt. Ik weet ook dat je verlangd naar je eigen bedje. Ik beloof dat ik je naar huis laat gaan, zodra ik het gevoel heb dat dit veilig kan. Geloof me’, zei hij terwijl hij haar op haar hand klopte. ‘Ik kom nog even bij je kijken voor ik vanavond naar huis ga’.

‘Dan lig ik waarschijnlijk te slapen en droom dat ik een pak op mijn billen krijg. Dat is alles wat ik hier doe. Slapen en dromen over billenkoek.’, klaagde ze. ‘En nu krijg ik ook al op mijn billen als ik gewoon wakker ben’. Tom en dr. Freek moesten lachen. Niet veel later was de dokter vertrokken en had Tom zich geïnstalleerd in de stoel naast haar bed. En Katy? Tja… die lag te slapen en was verwikkeld in een oude herinnering…

Er kwam geluid van de linkerkant van haar bed. Katy draaide haar hoofd om. Ze moest goed kijken in het donker, maar ze zag dat Tom zijn camouflageshirt aantrok. Ze glimlachte en trok het dekbed tot vlak onder haar kin. Hij maakte zich klaar om te gaan jagen. Het jachtseizoen was geopend. Tom was net een kleine jongen zodra het ging over jagen of vissen. Katy vond het leuk om te zien.

‘Sorry, liefje. Ik wilde je niet wakker maken’, zei Tom en boog zich voorover en gaf Katy een kusje op haar lippen.

‘Geeft niks. Ik slaap zo weer in als je weg bent. Waar ga je naartoe?, vroeg ze.

‘Oh, ik denk dat ik de polder in ga’, antwoordde Tom, terwijl hij zijn shirt bij zijn broek in duwde.

“Gaat Wouter met je mee?’, vroeg ze.

‘Nee. Hij is met een klus bezig die af moet’, antwoordde Tom. Hij pakte zijn riem en reeg deze door de lussen van zijn broek.

Zonder wat te zeggen ging Katy rechtop zitten. Klaarwakker stapte ze haar bed uit en liep naar het dressoir. Ze haalde een spijkerbroek tevoorschijn en schoof de la weer dicht. Ze liep naar de linnenkast, opende deze en zocht tussen haar kleren. Tom keek op toen hij zijn riem vastmaakte.

‘En waar denk jij dat je mee bezig bent, jongedame?’, vroeg hij.

‘Ik kleed me aan. Ik ga met je mee. Wat had jij gedacht?’, antwoordde ze toen ze de deur van de kast sloot. Katy was naakt en hield haar kleren en schoenen in haar handen. Tom moest lachen om de vastbesloten blik op haar gezicht.

‘Jij gaat helemaal niet mee! Jij moet aan het werk. Dat heb je gisteravond zelf gezegd’, zei Tom. Hij stond met beide handen in zijn zij. Katy liep naar het bed en legde haar kleren neer. Ze draaide zich richting Tom, zette haar handen ook in haar zij en zei, ‘Je gaat me niet vertellen dat je vandaag alleen gaat jagen. Daar komt niets van in. Ik ga met je mee’.

‘Niks daarvan!’ zei Tom streng en moest tegelijkertijd grinniken. ‘Dat is nergens goed voor’.

‘Vertel me anders maar eens precies waar ik iemand naartoe moet sturen, mocht er iets gebeuren?’ Katy sloeg driftig met haar armen in het rond. ‘Het zou hartstikke lang duren voor ze je zouden vinden. Ik weet wel hoe dat gaat. Je begint ergens en vervolgens ga je aan het dwalen’. Ze zette haar armen weer in haar zij. ‘Ik ga gewoon mee, einde discussie’. Katy draaide zich om, griste haar kleren van het bed en liep in de richting van de badkamer.

Zonder een woord te zeggen, volgde Tom haar bewegingen tot ze uit het zicht verdwenen was. Er speelde een brede lach om zijn mond. Hij schudde zijn hoofd en pakte zijn laarzen. Hij ging naar de keuken en ging op een stoel zitten  om ze aan te trekken. Tom moest toegeven dat hij het leuk vond dat Katy met hem mee ging. Het is lang geleden dat ze op zo’n manier weerwoord gaf. Hij moest er weer om lachen.

Een paar minuten later was Katy aangekleed. Ze schonk twee mokken koffie in en ging bij Tom aan de keukentafel zitten. Het was amper vier uur in de ochtend. Het was nog steeds donker en ze waren klaar om op jacht te gaan. Katy zette de spullen in de auto.

Tom legde zij geweer in de kofferbak, stapte in en draaide de sleutel in het contact. De motor sloeg aan en bromde op zijn vertrouwde manier. Katy herkende het geluid uit duizenden. Als ze het hoorde, wist ze dat haar man in de buurt was. Katy pakte Tom’s arm en drukte zich stevig tegen hem aan. Tom boog zich naar haar toe en gaf haar een kus. Dan sloeg hij zijn arm om haar heen en drukte haar nog steviger tegen zich aan. Toen hij haar losliet, keken ze elkaar aan. Katy glimlachte.

‘Bedankt dat ik met je mee mag’, fluisterde ze.

‘Leuk dat je mee wilt’, antwoordde Tom en gaf haar een knipoog.

Toen gingen beide jagers op pad. De auto reed richting de polder. De rit zou een half uurtje duren. Het begon al een beetje licht te worden, toen Tom de auto parkeerde. Een paar minuten later hadden ze de spullen gepakt. Tom zijn geweer en de munitie. Katy haar fototoestel. Hij zou proberen een haas te schieten en zij een paar mooie foto’s.

Ze spraken niet veel. Katy volgde haar man en lette goed op of ze iets zag bewegen. Ze voelde zich als een klein meisje op een spannend avontuur. Ondanks dat het nog koud was, voelde ze zich warm van binnen. Ze zag struikjes die ze in geen jaren gezien had.

‘De dieren liggen vaak in deze bosjes te rusten’, legde hij uit. ‘Eerst gaan ze op zoek naar eten en drinken en vervolgens gaan ze rusten in de bosjes. Het struikgewas biedt ze een veilige plek’.

Het was een prachtige ochtend. Terwijl ze beiden de omgeving afspeurden of ze iets zagen bewegen, zagen ze de kleurschakeringen in de lucht. Van bijna wit, tot donkerblauw. Op de achtergrond stonden grote populieren. Her en der stonden struiken, sommigen met bessen waar de dieren zich te goed aan konden doen. Her en der zagen ze een eekhoorn die druk bezig was voedsel bijeen te scharrelen. Tom en Katy genoten van de buitengeur. Het maakte alles compleet.

Na een poosje hield Tom zijn pas in. Hij draaide zich om en keek naar zijn vrouw. Er verscheen een brede lach om zijn mond toen hij de blosjes op haar wangen zag en haar glinsterende ogen. Oh, wat zag ze er mooi uit. Hij keek om zich heen en zag een dikke boomstam liggen. Hij liep er naar toe, zette zijn geweer tegen de boomstam en draaide zich om. Katy was vlak achter hem.

‘We gaan even rusten’, zei Tom.

‘Ik ben OK hoor, we hoeven helemaal niet te stoppen’, antwoordde Katy.

Tom ging op de boomstam zitten en trok Katy tussen zijn benen. Hij draaide haar om zodat ze kon gaan zitten. Toen ze tegen zijn borst leunde, zei hij, ‘We gaan even rusten en daarmee uit!’.

Er werd in de volgende minuten niets gezegd. Tom sloeg zijn arm om haar schouders en kruiste zijn polsen op haar borst. Katy deed haar armen omhoog en pakte zijn sterke onderarmen. Hun ogen gleden langs de horizon.

Hoe langer Tom haar vasthield hoe langzamer de ademhaling van Katy werd. Hij was vergeten dat zij steeds twee stappen moest zetten tegen één pas van hem. Ze was helemaal buiten adem geweest toen ze stopten. Tom boog zich naar haar toe en gaf haar een kus in haar nek. Ze veerde hierdoor omhoog. Ze was helemaal opgegaan in de omgeving, ze schrok van zijn aanraking.

‘Ik hou van je, liefje’, fluisterde hij.

‘Ik ook van jou’, fluisterde ze terug. Ze kneep zachtjes in zijn arm.

‘Ben je klaar om verder te gaan, liefje?’, vroeg hij.

‘Jazeker, schatje. Alles is in orde. Echt waar’.

Hij gaf Katy nog een dikke kus, pakte zijn geweer en zette zich weer in beweging. Hij zei niet dat hij zich een beetje schuldig voelde dat ze niet eerder gestopt waren. Hij besloot wat rustiger aan te lopen. Hij wist dat ze uit zichzelf niet zou klagen of zou vragen het wat rustiger aan te doen.

‘Wat is ze soms ook een koppig meisje’, zei hij tegen zichzelf.

Het duurde niet lang of Tom zag een haas. Het enige probleem was dat de haas hen ook gezien had en het hazenpad had gekozen. Zij volgden het spoor op afstand. Tom vond dat ze ver genoeg waren. Hij had weinig zin om zijn buit zo ver terug naar de auto te moeten dragen, zeker niet nu Katy bij hem was. Ze zou erop staan mee te helpen dragen. Maar dat zou hij niet laten gebeuren. Tom besloot niets te zeggen, het zou alleen maar tot een flinke discussie leiden. ‘Mijn laatste woord zou alleen maar tot een paar zere billen leiden’, hield hij zichzelf voor.

Terwijl ze terugliepen in de richting van de auto, genoot Katy nog steeds van de schoonheid van de polder. Het gebeurde niet vaak dat ze vrij was van haar werk en genoot van de mooie natuur. Ze genoot met volle teugen. Ze probeerde alles in zich op te nemen. Maar ze had vooral oog voor haar partner die met krachtige passen voor haar liep. Ze voelde zich apetrots toen ze zich realiseerde dat hij haar beschermheer, echtgenoot en minnaar was.

Het duurde een flinke poos voor ze terug bij de auto waren. Tom verbaasde zich erover hoe ver ze afgedwaald waren. Hij vroeg Katy of ze geen zin had om wat te eten. Dat had ze. En dus zaten ze even later aan sandwiches met pindakaas en jam. Katy schonk voor hen beiden een beker koffie is. Ze zaten te genieten van de broodjes toen de zon doorbrak. Het voelde heerlijk aan. Tot dit moment had Katy zich niet gerealiseerd dat ze eigenlijk best moe was. Ze was best blij dat ze even uitrustten.

Tom observeerde haar maar zei niet veel. Hij bedacht zich hoeveel hij van haar hield. Hij bedacht zich dat ze na een korte pauze de jacht vanuit de auto zouden voortzetten. En dus pakten ze de spullen weer in en vervolgden hun weg.

De herfstkleuren vulden het landschap en Katy raakte in vervoering toen Tom naar delen van de polder reed waar ze nog nooit geweest was. Toen ze een klein vennetje bereikten, parkeerde Tom de auto. Het was tijd voor de lunch. Katy stalde de gebraden kip, aardappelsalade uit op een grote deken die Tom uitgespreid had. Hij pakte de koelbox met bier en ijsthee.

‘Heb je je medicijnen meegenomen, liefje’, vroeg Tom.

‘Nee, ik ben bang dat ik die vergeten ben’, antwoordde Katy met een glimlach.

Tom keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. ‘Dat zal wel! Je hebt mazzel dat we zo ver van huis zijn, jongedame. Ik zou je een flink pak op je billen moeten geven’.

Voordat Tom verder kon gaan met zijn standje, legde Katy hem het zwijgen op. ‘OK, ik ben ze niet vergeten. Ik heb ze niet mee genomen omdat ik er geen last van wilde hebben. Ik zal ze innemen zodra we weer thuis zijn’.

Tom nam haar uitgebreid in zich op. Hij wilde boos op haar zijn, maar kon het niet. Hij gromde wat om zijn afkeuren te laten blijken. Het zorgde er altijd voor dat Katy zich een poosje rustig hield, omdat ze niet goed wist of hij boos was of niet.

‘Ik beloof het. Ik zal ze zodra we thuis zijn innemen, liefje’, beloofde Katy.

‘Daar houd ik je aan’, antwoordde hij kort en bondig.

Toen hij genoeg gegeten had, leunde Tom achterover tegen een boom. Hij trok Katy tussen zijn benen zodat ze tegen zijn borst kon gaan liggen. Samen keken ze naar het water en de vogels. Ze zeiden niet veel. Ze zaten te genieten van de omgeving. Maar ze genoten nog het meest van elkaar. Het gebeurde niet zo vaak dat ze de hele dag samen waren. Katy draaide zich een beetje en legde haar hoofd op zijn schouder. Tom hield haar stevig beet en samen lagen ze een poosje te doezelen. Toen ze wakker werd was ze helemaal verbaasd.

Ze keek Tom aan. ‘het spijt me, liefje. Het was niet mijn bedoeling te gaan slapen.

‘Geeft niets, meisje. Ik had zelf mijn ogen ook even dicht. Zullen we verder gaan, of wil je nog een poosje lekker op de deken liggen?’, vroeg hij met een grijns.

Katy glimlachte. ‘We kunnen maar beter op zoek gaan naar die haas van je’.  Tom greep haar beet en kuste haar gepassioneerd.

‘Je hebt gelijk. We kunnen beter verder gaan’, antwoordde hij. Katy stak haar hand uit en Tom trok haar overeind. Hij gaf haar een vriendschappelijk tikje op haar bips toen ze in de auto stapte. ‘Zeker weten dat je niet even een dutje wilt doen?’, vroeg Tom nogmaals. Ze moesten beiden lachen.

De weg werd steeds slechter. Tom moest vaak om diepe kuilen in de weg heen sturen. Op een gegeven moment reed hij dwars door een diepe kuil, waardoor Katy uit haar stoel gelanceerd werd en haar hoofd tegen het dak van de auto stootte.

Met een onderzoekende blik keek ze naar Tom. ‘Dat deed je met opzet!’, riep ze.

Tom moest er hard om lachen. ‘Dat is niet waar! Echt niet!’, zei hij. ‘Ik keek even de andere kant op en had daardoor die kuil niet gezien. Het spijt me, liefje!’

‘Dat zal wel, dat je er spijt van hebt’, zei Katy en wreef over haar hoofd.

Toen Tom even later stopte zodat ze even de benen konden strekken en wat te drinken konden pakken, keek Katy hem verwoestend aan. Toen hij zich realiseerde wat er aan de hand was, zei Tom. ‘Het spijt me liefje, had dan even wat gezegd’.  Katy stond in no-time naast de auto.

‘Ja dat zal wel, dat je spijt hebt’, zei ze over haar schouder. ‘Maar mijn wraak zal zoet zijn’, mompelde ze en haastte zich om haar ding te zoen.

Tom grinnikte. ‘Ik zou me maar rustig houden als ik jou was. Je bent al in de gevarenzone doordat je je medicijnen niet meegenomen hebt’.

Nu het wat later was geworden, was de ochtendkou helemaal verdwenen. Het was warm genoeg om hun jas uit te doen. Tom besloot dat Katy ook wel een stuk zou kunnen rijden.

Katy wilde haar man verder niet op ideeën brengen. Ze liet hem weten dat hij maar op het wild moest letten en het rijden aan haar over moest laten. Tom grinnikte en liep naar de kofferbak. Hij haalde een flesje bier voor zichzelf en een ijsthee voor haar uit de koelbox.

‘Kijk chauffeur, iets tegen de dorst’.

‘Waarom krijgt de chauffeur niet een biertje?’, pruilde ze.

‘Daar is het nog je vroeg voor’. Hij ging naast haar zitten en gaf haar een kus. ‘Laten we geen tijd verloren gaan. Kom, we gaan’.

Katy had hem alleen maar wat uitgedaagd. Ze wilde helemaal geen bier… nog niet in ieder geval. Dat wist hij ook wel. Dus startte ze de motor en ze gingen weer op weg. Ze reden een heel eind. Katy vond het leuk om te rijden. Tom tuurde naar buiten.

Ze kwamen op een splitsing. Ze gingen rechts af. De weg was hier minder slecht. Katy vond dat een stuk beter. Ze tuurden de omgeving af of ze wild zagen.

Toen Katy genoot van de prachtige veldbloemen langs de kant van de weg, reed ze door een diepe kuil. Nu was het Tom die uit zijn stoel gelanceerd werd en zijn hoofd stootte tegen het dak van de auto.

‘Dat deed je met opzet’, zei Tom.

“Nee! Dat is niet zo. Echt waar niet. Ik keek langs de kant van de weg. Ik had die kuil niet gezien’, verdedigde Katy zich.

‘Ik hoor je wel’, zei hij en ze moesten beiden lachen. ‘Stop even, als je wilt. Ik wil nog een biertje’.

Katy stopte de auto. ‘Hoe gaat ie?’, zei ze met een grote grijns en sprong uit de auto. Tom schudde zijn hoofd en stapte ook uit. Ze liepen samen naar de koelbox. Tom gaf haar een ruwe knuffel en begon haar vervolgens te kietelen.

‘Vertel me nu niet dat je het per ongeluk deed’, plaagde hij. ‘Ik weet wel beter’.

‘Liefje, hoe kun je dat nu zeggen’, giechelde ze.

Katy probeerde zich uit zijn greep los te wurmen. Maar daar stak Tom een stokje voor. Hij boog haar voorover onder zijn linkerarm en gaf haar een stuk of vier harde kletsen op haar billen.

‘Dat is niet eerlijk!’, gromde Katy. Ze deed haar handen naar achter en begon over de pijnlijke plekken te wrijven die Tom op haar bips had achtergelaten.

‘Nee. Dat denk ik ook niet’, antwoordde Tom en boog zich naar de koelbox. ‘Wil je dat ik er mee door ga? Ik wil je best een pak op je billen geven, als dat nodig is. Of… drink je liever een biertje met me?’ Ze keken elkaar aan moesten lachen. Tom gaf Katy een ijskoud biertje.

Ze liepen naar de zijkant van de auto. Tom ging er met zijn rug tegen aan staan en nam Katy in zijn armen. Ze stond met haar rug tegen zijn borst. Ze keken beiden de polder in en genoten van hun bier. Het was een adembenemend mooi moment…

‘Wat mooi’, fluisterde Katy.

“Dat is het zeker’, beaamde Tom. Hij gaf haar een liefdevol kneepje.

Vermoeidheid begon het gezicht van Katy te tekenen. Tom liet haar weten dat hij het stuur weer over zou nemen als ze hun bier op zouden hebben. Hij verwachtte dat Katy wel zou protesteren, maar tot zijn verbazing klonk het, ‘Ok, liefje’. Hoe meer de middag vorderde, hoe meer Tom haar in de gaten ging houden. Hij had een bloedhekel aan haar gewoonte om hem niet te zeggen hoe ze zich voelde. Nu hoefde ze niets te zeggen, hij kon het wel zien.

Tom bedacht zich dat ze de kortste route naar huis zouden nemen. Ze waren flink afgedwaald. Toch wilde hij Katy nog iets laten zien. Even verderop lag een heuveltje in de polder. Van daar af had je een prachtig uitzicht. Ze waren er vlakbij. Bij de volgende kruising wilde Katy naar links, maar Tom liet haar weten liever rechtsaf te gaan. Katy ging glimlachend akkoord. Ze vond het wel spannend dat Tom haar iets wilde laten zien. De weg werd weer een stuk slechter. Op het moment dat Tom weer een diepe kuil ontweek, zag Katy een paar prachtige plantjes langs de kant van de weg staan.

‘Oh Tom! Stop’, schreeuwde ze. ‘Die moet ik hebben’, dacht ze.

Tom stopte de auto en stond in een mum van tijd buiten met zijn geweer in de aanslag, voordat tot Katy doordrong wat er aan de hand was.

‘Oh, mijn God’, zei Katy geschokt. ‘Nee! Oh, Tom, het is geen haas. Het spijt me’. Tom zag de verwarring op haar gezicht.

‘Wat is er dan?’, vroeg hij.

‘Nou… ik… ik zag wat mooie plantjes staan’, zei Katy en wees naar de kant van de weg.

‘Plantjes! PLANTJES!’, zei Tom.

Katy was er even niet zeker van of hij haar neer zou schieten of zou wurgen. Tom bleef lange tijd zo staan, zijn geweer in de aanslag en zijn blik op Katy gericht. Hij was niet geamuseerd om het maar eens zachtjes uit te drukken. Katy hield haar adem in. Ze durfde niets te zeggen. Uiteindelijk liet Tom zijn geweer zakken en liep naar de auto. Hij stapte in, zette hem in de versnelling en reed weg.

Er viel een lange stilte. Na een poos keek Tom naar Katy en zei met een diepe stem, ‘Kijk uit naar wild, wil je?’

‘Maar liefje, daar kijk ik al de hele tijd naar. Ik zag alleen die plantjes staan. Ik had het je moeten zeggen, het spijt me’. Katy hoopte dat Tom het zou begrijpen.

De volgende kilometer heerste er een diepe stilte. Katy was bijna in tranen. Ze voelde zich schuldig. Ze hoopte dat er snel een grote haas op zou duiken. ‘Het is Tom’s feestje’ hield ze zichzelf voor. ‘En ik heb alleen maar oog voor plantjes’.

Tom voelde zich ook schuldig. Hij genoot ervan dat Katy met hem mee was. Hij keek naar haar. Haar haren wapperden door de wind en ze had blosjes op de wangen. Ze zag er prachtig uit in haar camouflagekleren. Tom stopte de auto.

‘Wat? waar?’ zei Katy en ze keek hem aan.

Tom grinnikte. ‘Wat vind je van die plantjes daar?’, wees hij. ‘Zijn dat de goede?’

Katy kon haar oren niet geloven. Ze keek hem verward aan. Toen barstten ze beiden in schaterlachen uit. Hij trok haar in zijn armen. ‘Kom’, zei Tom, ‘Laten we die vermaledijde plantjes gaan pakken’.

Ze laadden de plantjes in de auto en plukten meteen een groot boeket veldbloemen. De hele kofferbak van de auto lag er mee vol. Tom liep met een gemene grijns achter zijn vrouw.

‘Wat is er’, vroeg Katy. Ze kon zien dat hij wat in zijn schild voerde.

‘Dat zul je wel zien’, zei Tom. ‘Kom maar mee’, voegde hij er streng aan toe. Ze liepen naar de voorkant van de auto. Tom greep onder de bestuurdersstoel en trok een plaid tevoorschijn. Hand in hand liepen ze een eind de struiken in. Ze stopten bij een boomstam. Hij draaide zich naar Katy en zei, ‘Ik wil dat je doet wat ik je zeg! Als je de discussie met me aangaat, dan snijdt ik een dikke twijg af. En nu je broek naar beneden’.

Katy haalde diep adem. Ze opende haar mond, maar deed hem weer dicht toen ze de strenge uitdrukking op het gezicht van Tom zag. Tom legde de deken op de boomstam. Met zijn wijsvinger wenkte hij haar en wees naar de deken. ‘Hier, liefje. Ik wil je met je billen omhoog over die boomstam’.

‘Maar ik wil geen pak op mijn billen, liefje’, smeekte Katy. In een flits stond Tom naast haar. Zijn snelheid van handelen verraste haar. Zijn blik verried dat Katy maar beter mee kon werken. Ze bleven elkaar aankijken. Katy greep naar de knoop van haar broek, haar handen trilden. Ze knoopte haar broek open en schoof hem tot haar knieën omlaag. Tom volgde iedere beweging.

‘Je onderbroek ook!’, instrueerde Tom. Katy deed deze naar beneden tot waar haar broek hing. Er stonden tranen in haar ogen. Hij liet zich echter niet door haar tranen afleiden. Hij wees weer naar de deken. Met kleine dribbelpasjes schuifelde ze er naar toe.

‘Hier, pak mijn hand’. Tom hielp Katy op haar knieën en over de boomstam. Haar billen lagen nu helemaal bloot en waren aan zijn genade overgeleverd. Hij ging naast haar zitten. Hij legde zijn linkerhand op het smalste gedeelte van haar rug. Met zijn rechterhand wreef hij over haar billen. ‘Wat heb je toch een hemelse billen, liefje’. Hij gaf er een paar niet al te harde tikjes op. ‘Ik wil dat je netjes blijft liggen tot ik zeg dat je overeind mag komen. Ik ga eerst op zoek naar een mooie twijg. In de tussentijd ga jij maar eens bedenken waarom je hier zo ligt, jongedame. Dan hebben we het daar straks over. Bereid je zelf voor!’

‘Tom, nee! Liefje, alsjeblieft’, smeekte Katy.

‘Stil!’, zei hij en gaf haar een paar harde tikken op haar bips. ‘Je weet toch nog wat de consequenties zijn als je de discussie aangaat, toch?’

‘Oh! Oh! Oh!’, jammerde Katy van de pijn aan haar billen.

‘Ik vroeg je wat’. Opnieuw daalde zijn hand een keer of zes op haar bips neer. ‘Ik wil een antwoord, Katy. Ik zal niet eerder ophouden’.

‘Ja, Tom, ik weet wat de consequenties zijn’, gilde ze. ‘Oh, alsjeblieft, liefje. AUW!’

Nadat hij nog eens tuk of tien kletsen had uitgedeeld hield Tom op.

‘Oh! Oh! Oh! Je hand doet zeer’, jammerde Katy.

‘Mooi zo! De twijg doet nog veel meer zeer’, voegde Tom er aan toe.

Hij wreef weer over haar billen. Zachtjes gaf hij haar nog een paar tikjes. Hij liet zijn vingers tussen haar benen glijden. Het lichaam van Katy begon te reageren. Katy was opgewonden. Tom grinnikte. ‘Ik ben zo terug. Gedraag je, en waag het niet overeind te komen!’ Hij gaf haar nog een tikje, stond op en liep weg.

‘Verdomme, je bent een smeerlap, Tom!’, mompelde Katy.

‘Dat heb ik gehoord, liefje’, klonk de stem van Tom achter haar. ‘Zo te horen kan ik maar beter meer dan één twijg gaan halen’. Katy huiverde en haar kruis tintelde. Een koud briesje blies over haar naakte huid en veroorzaakte kippenvel.

‘Verdomme… niet alleen is mijn man gek geworden, maar mijn lichaam verraad me ook al’. Hoe langer Tom haar over de boomstam liet liggen met haar blote bips in de lucht, hoe opgewondener ze werd. Katy was er van overtuigd dat haar gezicht al even rood was als haar billen, hoewel er niemand was die ze kon zien. ‘Wat als er iemand langs komt terwijl Tom er niet is’, vroeg ze zichzelf af. ‘Ik vermoord hem. Ik vermoord hem’.

Het scheen een eeuwigheid te duren voor Tom terug was. ‘Goed zo, meisje!’, zei Tom, toen hij een paar minuten later achter haar opdook. Hij ging zitten en begon haar rode billen te masseren. Katy wilde eigenlijk boos blijven, maar ze genoot veel te veel van zijn aanrakingen. Hij toverde een glimlach om haar lippen.

Tom legde zijn linkerhand op haar rug en begon haar bips met zijn rechterhand te masseren. ‘En wat heb je allemaal te zeggen, jongedame?’

Katy grinnikte. ‘het is ongelofelijk dat je dit doet’, antwoordde ze.

‘Dat is niet wat ik wil horen!’, zei Tom en begon haar weer op haar billen te slaan. Na een stuk of dertig kletsen op haar bips en bovenbenen, vroeg Tom, ‘Heb je nog iets te zeggen over je gedrag van vandaag, Katy?’

‘Oh! Auw! Als ik iets heb gedaan om je boos te maken, dan was dat niet mijn bedoeling, liefje. Alles wat ik vandaag gedaan heb was met de beste bedoelingen’, antwoordde Katy.

‘Nee! Niet goed genoeg. Je bent me de hele dag al aan het uitdagen, Katy. Het begon vanmorgen vroeg al toen je je bed uitkwam en het is de hele dag door gegaan. Je bent de hele dag al aan het uitdagen’, legde Tom uit. ‘En nu is de tijd gekomen om af te rekenen’. Tom glimlachte toen hij naar de heerlijke billen van Katy keek. ‘Je hebt geen pak meer op je blote bips gehad in de buitenlucht, sinds we op Schiermonnikoog geweest zijn. Je bent er weer hard aan toe. Ja, zo is het. Je bent er weer hard aan toe’.

‘Toe nou, Tom’, smeekte Katy. ‘Vind je niet dat ik genoeg gehad heb?’

Tom grinnikte. ‘Nee, nog lang niet genoeg. Volgens mij heb je, afgezien van wat je al gehad hebt, tien met de twijg tegoed wegens ongehoorzaamheid toen ik je zei over de boomstam te gaan liggen, nog eens tien voor hoe je me vanmorgen tegemoet trad toen ik zei dat ik ging jagen en misschien ook nog wel tien omdat je me hele dag met je charmante gedrag van het jagen afgeleid hebt’.

‘Jij smeerlap!’, stiet Katy uit.

‘Nou, nou, nou, liefje’, grinnikte Tom. ‘Je wilt me toch niet vertellen dat ik nog meer toe moet voegen? Of wel?, vroeg hij.

‘Liefje, alsjeblieft, sla me niet met een twijg’, smeekte Katy. ‘Geef me maar een pak op mijn bips, maar… Oh! Auw!’, gilde ze. Tom negeerde haar verzoek In plaats daarvan begon hij de dertig met de twijg uit te delen.

‘Oh liefje. Ik denk niet dat ik dit vol kan houden’, zei ze.

‘Natuurlijk wel, schatje. Ik zal je wel helpen’, zei Tom. Hij gaf haar een paar zachte tikjes en liet vervolgens zijn hand weer tussen haar benen glijden. ‘Oh, liefje, je mag dan verbaal protesteren, maar volgens mij denkt je lichaam er heel anders over’.

‘Ga door, liefje’, zei Katy met spijt in haar stem.

‘Geduld, schatje, geduld’, zei Tom. ‘We gaan zo weer verder’. Hij legde zijn hand weer op haar rug en hief zijn rechterarm.

Bij nummer tien, begon Katy te reageren. Ze beleefde een orgasme. ‘Jij kleine deugniet’, grinnikte Tom. Bij nummer twintig toen een nieuw orgasme naderde, kon hij het niet langer aanzien. Hij gooide de twijg op de grond en nam haar in zijn armen. Niet lang daarna werd de plaid op de grond uitgespreid en lagen Tom en Katy naakt in elkaars armen. Ze bedreven langzaam de liefde. Katy’s billen stonden in brand. De aanrakingen van Tom zorgden voor een nieuw orgasme. En uiteindelijk, toen Tom zich niet langer kon inhouden, beleefden ze samen het ultieme hoogtepunt van de dag. Niet lang daarna liet Katy haar tranen de vrije loop. Hij hield haar stevig in zijn sterke armen. Hij kuste haar gezicht en liet zijn vingers door haar haren glijden, terwijl hij in haar oor fluisterde, ‘Ik hou van je’.

Toen ze zich weer wat herpakt hadden, nam Katy het gezicht van Tom in haar beide handen. Ze kuste hem teder. ‘Ik heb me in mijn hele leven nog nooit zo goed gevoeld, liefje. Dank je wel’.

‘Heel graag gedaan, schatje’, zei Tom met een gelukkige glimlach.

Ze kleden zich aan en liepen terug naar de auto. Tom wilde haar nog het uitzicht vanaf het heuveltje laten zien. Niet lang daarna parkeerde hij de auto er bovenop en samen stapten ze uit.

‘Oh Tom’, fluisterde Katy. ‘Wat is het hier mooi. Schitterend!’, Ze sloeg haar arm om zijn middel en legde haar hoofd op zijn schouder. Ze stonden dicht tegen elkaar aan en genoten van het moment. Ze hadden een heerlijke dag beleefd.

Op de terugweg zat Katy met gevoelige billen naast Tom. Haar linkerhand lag op zijn rechter been. Ze schurkte zich lekker tegen hem aan. Ze hadden dan wel geen wild gezien, maar hadden enorm van elkaar genoten.

Toen de auto op hun oprit stopte, draaide Tom de motor uit. Deze pruttelde nog even na en zweeg toen definitief.

‘Dank je wel dat ik vandaag met je mee mocht, liefje. Ik heb ervan genoten’, fluisterde Katy met een glimlach.

‘Dank je wel dat je met me mee bent gegaan’, antwoordde Tom met een grijns en een knipoog. ‘Ik heb het ook heel leuk gevonden. We moeten het snel maar weer eens doen’. Hij kuste haar nogmaals.

“Katy? Voel je je wel goed?’, vroeg Tom. Hij wreef met de achterkant van zijn vingers over haar wang.

Katy opende langzaam haar ogen. ‘Liefje? Is er iets?’, vroeg ze zachtjes.

‘Je zei wat. Ik wist niet of je wakker was of nog lag te slapen. Heb je iets nodig?’, vroeg hij.

Katy had even een paar tellen nodig. Toen realiseerde ze zich weer waar ze was. ‘Oh, liefje. Ik denk dat ik heb liggen dromen.’ Ze glimlachte.

‘Dan moet het vast een leuke droom geweest zijn, zover ik kon zien’, zei Tom.

‘Dat was het zeker, liefje’, zei ze toen ze zich haar droom herinnerde. ‘Het was een heerlijke droom’. Tom stond op en boog zich over het ziekenhuis bed om Katy een kus te geven. Ze deed uitnodigend het dekbed omhoog. Even later lagen Tom en Katy in elkaars armen.

‘Zal ik je mijn droom vertellen? Je zult het je vast nog wel herinneren’. Tom luisterde hoe Katy hem vertelde over de dag dat ze met mee was gegaan op jacht. Hij voelde zich dolgelukkig toen hij naar haar verhaal luisterde.

Hij dacht bij zichzelf, ‘Katy zal weer helemaal herstellen. Godzijdank, mijn Katy zal weer helemaal beter worden.’ Toen Katy hem herinnerde aan het pak op haar billen wat ze gehad had, dacht hij, ‘Oh, ja, dat is ook zo. Wacht maar tot we weer thuis zijn, kleine deugniet. Wat zal ik je dan een pak op je blote bips geven’, dacht hij bij zichzelf. En ondertussen vertelde Katy verder over haar droom. Tom boog zich naar haar toe en gaf haar een kus op haar voorhoofd. ‘Je moest eens weten, liefje, ik zal je snel een nieuwe ervaring geven waar je over kunt dromen’. Hij gaf haar een dikke knuffel.

En zo verliepen weer een paar dagen in het leven van Tom en Katy. Zomaar een alledaags stel uit het dorp.