Als je het pakje nu heel voorzichtig openmaakt, komt Paul er vast niet achter! Uiterst voorzichtig maak je het zegel los. Je vouwt het karton open en schuift heel langzaam het briefje onderin eruit. Dan haal je langzaam het beschermende plastic van het cadeautje uit het pakje. Ook hier vind je weer de plakbandjes die de verpakking dichthouden en weer weet je deze te verwijderen zonder sporen na te laten. Je voelt met je hand in het plastic. Je pakt wat je denkt dat een handvat is en haalt het cadeautje langzaam tevoorschijn. Vol bewondering draai je het om in je handen. Het is een prachtige, antieke, ebbenhouten haarborstel, ovaal, plat en behoorlijk groot. Met halve kracht sla je in de palm van je andere hand. Shit, dat doet pijn zeg! Hoe zou het voelen wanneer je over de knie ligt? Nieuwsgierig knoop je je broek los en maak je je billen bloot. In een onhandige hoek geef je een stevige klap op je rechterbil. Oeee, dat doet echt zeer! Even twijfel je of dit pakje niet voor altijd moet verdwijnen, maar als je beseft dat Paul daar zeker achter zal komen, besluit je de borstel netjes op te bergen. Het is ook wel een heel mooi exemplaar en als Paul een klein beetje voorzichtig opbouwt, kan het ook met dit ding een leuke avond worden. Je vouwt met de plakbandjes het plastic weer dicht en dan gaat de borstel weer terug in het doosje. Nadat dit ook netjes dichtgemaakt is, leg je het pakje terug op zijn plek. Omdat je alleen nog aan vanavond kunt denken, geef je het opruimen snel op. Je hebt ook wel weer genoeg gedaan voor je vrije dag.

Terwijl je in de luie stoel zit te lezen, word je gebeld. Het is Paul. “Hey schatje, ik sta nog vast, dus ik ben een half uur later!” zegt hij direct nadat je hebt opgenomen. Je antwoordt dat je rekening houdt met het eten. “Dank je! Ow, trouwens, ik heb nog een verrassing voor vanavond. Of heb je al gezien dat er een pakje in de kast stond?”

Even staat je hart stil. De kans dat Paul weet dat je zijn pakje hebt opengemaakt, is heel klein natuurlijk, maar wat als hij het toch weet? Of dat hij het straks ziet? Je krijgt al medelijden met jezelf als je eraan denkt. Nou ja, hij zou het echt niet weten, toch?