Je kijkt Doortje vragend aan, “Denk je dat we ermee wegkomen?” “Tuurlijk!” antwoordt ze enthousiast, “ze letten hier zo slecht op, en iedereen kan het gedaan hebben. Jou verdenken ze al helemaal nooit, je bent helemaal veilig!” Nienke rolt met haar ogen. “Je moet het zelf weten, maar ik zou er echt niet aan beginnen.” Je denkt even na. In principe hoef je je niet te laten straffen als je betrapt wordt, maar je weet ook wel dat je dan met zoveel schuldgevoel zou zitten dat je liever nog wel over de knie zou gaan. Nienke had wel gelijk, dit soort spelletjes loopt zelden goed af. Maar.. het klinkt wel leuk, en spannend. Toen je nog student was had je nooit iemand om je verlangens te delen, nu kon ze wat van die tijd inhalen. “Waar gaan we beginnen?” vraag je grijnzend aan Doortje. Ze lacht en trekt je mee aan de arm terwijl Nienke nog eens met haar ogen rolt. Amira rent ook gauw mee. Met zijn drieën ren je de gang op. Doortje stopt en kijkt je je aan. “Ok, dit is het plan!” fluistert ze.

Irene