“Ik kies Naomi, dan mag jij Tessa over de knie nemen,” antwoord je. George zet zijn stoel weer klaar en nodigt Tessa uit over de knie. Ze kijkt een beetje bevreesd, maar George wrijft haar even over haar rug en zegt dat hij niet zo gemeen zal zijn als hij meestal is met Naomi. Toch, wanneer George begint met slaan, is het direct duidelijk dat het geen aaitjes zijn. Algauw zijn Tessa’s billen flink rood, met nog streepjes van de cane eerder aan de zijkant. “Ziezo, weer opgewarmd,” zegt George tevreden. “Tijd voor de cane.” Tessa zuigt de adem naar binnen bij elke klap en haar bovenlichaam komt steeds een stukje overeind bij elke tik. Toch doet George het langzaam, zodat ze tijd heeft om de klappen te verwerken. Inmiddels staan er een hoop indrukwekkende, donkerrode cirkels op haar billen en bovenbenen. Bij de vijftigste klap kondigt George aan dat het tijd is voor de finale. Terwijl Tessa protesteert, pint hij ook haar benen vast en legt haar pols op haar onderrug, zodat ze zich niet kan bewegen. Dan laat hij, met twee, drie klappen per seconde, in een moordend tempo de cane nog vijfentwintig keer neerkomen. Tessa schreeuwt en jammert, ze probeert zich los te worstelen, zonder succes. Dan is het klaar en wrijft George even over haar billen om het ergste gevoel weg te krijgen. Wanneer ze overeind komt, besluit zij haar broek maar uit te laten.

Dan is het jouw beurt, en die van Naomi. Je gaat wat onwennig zitten, want je doet dit natuurlijk ook niet elke dag. Naomi ontbloot haar billen en gaat met een sierlijke beweging over je schoot liggen. Het is een apart gevoel, het gewicht dat op je benen drukt. “Ben je er klaar voor?” vraag je, een beetje twijfelend. Naomi schudt uitdagend met haar billen: “Kom maar op!” Dat geeft je net dat beetje zelfvertrouwen dat je nodig hebt. Je begint te slaan, om beurten links en rechts. Je merkt dat het nog niet zo makkelijk is om elke klap goed te laten landen en je voelt het ook in je hand en in je pols. Hoe zou dat voor Paul zijn? Nou ja, oefening baart waarschijnlijk kunst. “Deed het zeer?” vraag je na de laatste klap. “Wel een beetje hoor, je doet goed je best!” antwoordt Naomi aanmoedigend. Nu is het tijd voor de haarborstel. Je tikt Naomi eerst een paar keer zachtjes op je billen en laat de borstel dan hard landen. Naomi zucht en je ziet een grote witte afdruk ontstaan. Dat wordt morgen een blauwe plek. Je slaat nog een keer. Naomi zucht opnieuw en beweegt haar heupen heen en weer om de pijn uit te bannen. Nu raak je in een ritme en je kijkt naar de billen die dansen op je schoot. Ze begint te jammeren en doet bijna haar handen naar achter, maar je spreekt haar streng toe en zegt dat dat niet mag. Na de laatste klap slaakt Naomi een lange kreet. Daarna wrijft ze over haar pijnlijke, gezwollen billen. “Au, dat deed zeer hoor!” Je kriebelt even over haar rug. “Je deed het anders goed en het was leuk om eens te doen.” Naomi komt overeind en lacht naar je. Ook zij besluit haar broek maar uit te laten.

“Zullen we nog een spelletje doen?” stelt Naomi voor. Je kijkt haar woedend aan en je ziet in je ooghoek dat Tessa net zo kijkt. “Een ander spelletje…” zegt ze op verontschuldigende toon. “Iets zonder slaag?” Daar kun je je wel in vinden. Even later staan de wijn en snacks op tafel en spelen jullie samen Catan.