Je denkt even na. “Begin jij maar met Tessa, dan is Naomi daarna bij mij aan de beurt.” Michiel zet zijn stoel een stukje achteruit en wenkt Tessa. Ze maakt haar billen bloot en de rode streepjes zijn nog duidelijk zichtbaar van daarnet. “Ah, jij mist nog een beetje een opwarming, wat een geluk dat je eerst met de hand krijgt.” Tessa zucht en als je haar gezicht zou kunnen zien, zou je waarschijnlijk zien dat ze met haar ogen rolt. Na de klappen met de hand zijn haar billen al aardig roze. Dan pakt Michiel de leren paddle op. Hij begint weer net zo traag en afgemeten, maar dan gaat het tempo omhoog en Tessa gilt en trappelt. Als het klaar is, springt ze overeind en kijkt ze boos om naar Michiel. Die kijkt zelfvoldaan terug. “Ja, als je zoveel klappen verdient, dan moet het tempo wel wat hoger liggen, anders zijn we hier morgen nog. Maar ik weet dat je wel wat kunt hebben, toch?” Tessa steekt haar tong uit, waarmee ze nog een extra tik verdient.

Dan is het jouw beurt, en die van Naomi. Je gaat wat onwennig zitten, want je doet dit natuurlijk ook niet elke dag. Naomi ontbloot haar billen en gaat met een sierlijke beweging over je schoot liggen. Het is een apart gevoel, het gewicht dat op je benen drukt. “Ben je er klaar voor?” vraag je, een beetje twijfelend. Naomi schudt uitdagend met haar billen: “Kom maar op!” Dat geeft je net dat beetje zelfvertrouwen dat je nodig hebt. Je begint te slaan, om beurten links en rechts. Je merkt dat het nog niet zo makkelijk is om elke klap goed te laten landen en je voelt het ook in je hand en in je pols. Hoe zou dat voor Paul zijn? Nou ja, oefening baart waarschijnlijk kunst. “Deed het zeer?” vraag je na de laatste klap. “Wel een beetje hoor, je doet goed je best!” antwoordt Naomi aanmoedigend. Dan pak je de loopy cane en plaatst die midden over de billen van Naomi. Je laat hem neerzwiepen en je schrikt van het effect. Een heel dun wit rondje blijft achter. Naomi kreunt. “Ow, wat een rotding, zijn we klaar?” Ze probeert overeind te komen, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. “Nog lang niet!” spreek je haar tegen en je laat de cane nog eens zwiepen. Weer blijft er een mooi rondje achter. Je plaatst je linkerhand in de onderrug van Naomi en zwiept dan in een heel hoog tempo de cane neer. Je ziet hoe Naomi danst over je schoot en je voelt hoe haar gewicht steeds verplaatst over je been, terwijl ze jammert tot het voorbij is. Dan laat je haar overeind komen. Ze wrijft over haar billen voor ze haar broek weer optrekt. “Gemeen hoor, dat zet ik je betaald!” “Tsja, dan moet je eerst winnen!” zeg je uitdagend. “Tijd voor ronde drie!” kondigt George aan.

Eigenlijk ontwikkelt het spel zich op eenzelfde wijze als de vorige ronde. Je kunt verder met een klaveren kaart, maar dan kan George waarschijnlijk ook verder. Je kunt harten spelen, maar dat komt Naomi waarschijnlijk goed uit. Of je kunt voor schoppen gaan, waardoor je nog een paar kaarten meer kunt spelen.