Nee, over dat hekje springen kan gewoon echt niet… Verwoed begin je te zoeken en tot je geluk vind je onderin je tas eindelijk je OV-kaart. Je checkt snel in en roept “Stop! Wacht!” wanneer je het fluitje hoort op het perron. Dan krijg je oogcontact met de conducteur. Hij glimlacht naar je en wuift je naar zijn deur. Buiten adem klim je naar binnen. “Zo, dat was net op tijd, hè! Ik zag dat je nog aan het zoeken was naar je kaart. Ik heb ook wel eens mensen gezien die dan maar over het hekje heen springen, dat is natuurlijk niet de bedoeling. Dus als ik dan iemand zie die het juiste doet, dan wil ik dat wel belonen.” “Dankjewel!” zeg je wanneer je iets minder hijgt en je gaat op zoek naar Naomi en Tessa.

“Zo, heb je gerend?” vraagt Naomi wanneer ze je rode gezicht ziet. “Ja, ik moest nog rennen om op tijd te zijn, maar het is gelukt! Je ploft neer op de bank naast Tessa. Al snel ben je de stress vergeten. Samen blijven jullie gezellig kletsen tot je bij het pretpark aankomt.