Je kijkt even of niemand je ziet en wanneer je je veilig voelt, spring je met een soepele beweging over het poortje. Daarna ren je naar de trein aan het eind van het perron en spring je net op tijd de trein in, op zoek naar je vriendinnen. Net op het moment dat je ze aan het eind van de wagon ziet zitten en je naar ze zwaait, word je van achter bij je schouder gepakt. “Jongedame, waar ga jij naartoe?” Geschrokken draai je je om en kijk je recht in het gezicht van een conducteur. “Volgens mij sprong jij net over het poortje, of niet?” “Euh, ja…” antwoord je bedremmeld. “Is er een reden waarom ik je niet bij het volgende station eruit zou zetten?” zegt de conducteur streng. “Sorry” zeg je, starend naar de grond, “Ik wou wel inchecken, maar ik kon mijn kaart niet vinden en ik wilde de trein niet missen want mijn vriendinnen zitten er al in.” Je kijkt even op naar Tessa en Naomi die giechelend naar het spektakel kijken. “Ik wilde wel inchecken, echt!” probeer je nog. De conducteur bromt. “Nou, vooruit. Je kunt bij mij inchecken, maar laat ik het niet nog eens zien!” “Nee meneer,” zeg je terwijl je de kaart tegen de lezer houdt. “Goed, ga dan nu maar bij je vriendinnen zitten.” Met rode wangen draai je je om. Je ziet dat Naomi en Tessa nog steeds lachen en je slaat Tessa hard op haar bovenbeen. “Au, waar is dat goed voor?” zegt ze, nog steeds lachend. “Je zit me gewoon uit te lachen!” “Tsja, jij was stout geweest en je krijgt een standje van de conducteur, dat wilden wij wel zien hoor. Je mag blij zijn dat hij je niet in de hoek heeft gezet,” zegt Naomi met een uitgestreken gezicht. Je kijkt haar vuil aan en gaat zitten. “Ik wilde gewoon niet zonder jullie gaan!” Naomi wrijft over je arm. “Dat snap ik wel, liefje, het was gewoon even grappig. Maar nu ben je er!” Samen blijven jullie gezellig kletsen tot je bij het pretpark aankomt.