“Tijd om af te drogen,” zegt Paul en hij draait de kraan dicht. Hij begeleidt je naar de mat buiten de douche. Eerst slaat hij zorgzaam een doek om je schouders, zodat je het niet koud krijgt, daarna begint hij je zorgvuldig af te drogen. Het feit dat hij zo zorgzaam is en geen acht slaat op het feit dat je helemaal niet zo klein bent als dat hij je behandelt, is het allerergste. Aan al je lichaamsdelen wordt evenveel aandacht en zorg besteed, of hij nu onder je oksels, je navel, je borsten, je billen, tussen je tenen of tussen je benen droogt. Tot slot pakt hij de pyjama en zorgt met dezelfde korte commando’s als tijdens het afdrogen dat je meewerkt terwijl hij die weer aantrekt. Hij voert je mee naar bed en zet je op schoot. Het is heerlijk om zo te kunnen knuffelen en je voelt je klein en beschermd in zijn armen.

“Zo, nu is het tijd om je temperatuur even te meten,” zegt Paul na een paar minuten. “Nee daddy, dat is echt niet nodig!” protesteer je, maar hij wuift je bezwaren weg. “Kom, ’t is helemaal niet zo erg en dan weet je waar je aan toe bent. En je mag gewoon even lekker over mijn schoot liggen, een paar minuutjes en dan is ’t weer klaar.”

Even twijfel je, misschien moet je nu bekennen dat je niet echt ziek bent? Stel dat Paul erachter komt dat je gejokt hebt? Dan loopt het vast niet goed af … Aan de andere kant, het is wel fijn om zo verzorgd te worden en je hoeft geen koorts te hebben om ziek te zijn. Dan bedenk je nog een derde optie, je kunt hem ook proberen af te leiden!