‘Wat ik nu ga doen had je vader jaren geleden al moeten doen’, hield Adam Lana voor, ‘en anders een van je broers wel’. Hij duwde haar door de hal en hield toen even stil. Hij hield haar stevig om haar middel vast. ‘Waar hebben we wat privacy?’, zijn stem klonk zacht maar streng.

‘Er is hier helemaal geen privacy’, antwoordde ze terwijl haar blik ongewild afdwaalde in de richting van de trap. Ze kon niet geloven dat dit allemaal gebeurde – er zou straks vast iemand komen kijken wat er gebeurde! Ze kon hem het beste hier in de hal wat proberen bezig te houden, tot iemand op dat idee zou komen…

‘Niet jokken. Vertel het me, Lana, en anders, de hemel sta me bij, geef ik je hier en nu een flink pak op je blote bips!’

‘Hier?! Maar Adam’, sputterde ze, ‘dat kun je niet maken! Mijn ouders…’ Lana stopte midden in haar zin toen hij haar in de richting van een mahoniehouten stoel begon te trekken die tegen de lambrisering stond. Hij had er blijkbaar geen enkele moeite mee haar een pak op haar billen te geven ten overstaan van haar familie! ‘OK, OK!’, siste ze, boven, in mijn oude slaapkamer…’

Terwijl ze met tegenzin Adam de trap opleidde aan het eind van de hal, kon Lana de enthousiaste geluiden van de kids uit de speelkamer aan de andere kant van het huis horen. ‘Die zijn in ieder geval een flink eind uit de buurt’, dacht ze opgelucht, ‘zij zullen niets kunnen horen’.

Op de overloop sloeg Lana rechtsaf, met Adam op haar hielen. Ze begon steeds meer te treuzelen, totdat hij haar arm pakte en haar dwong hem aan te kijken. De strenge blik in zijn ogen zorgde voor een huivering.

‘Je zei dat je tot woensdag zou wachten voor je…je…je weet wel!’, riep ze.

‘Dit kan niet langer wachten’. Hij had zich tussen haar en de trap opgesteld en keek haar resoluut aan.

Lana bleef de discussie aangaan, ‘Maar Adam, ik probeerde me best wel goed gedragen. Karl begon ermee, het deed erg onaardig!’

‘Het maakt me niet uit wie er begonnen is – je kunt best aardig doen als ik je net gewaarschuwd heb. Maar waarschuwingen blijven kennelijk niet al te lang hangen. En ik pas ervoor om je de hele avond te volgen en steeds in te moeten grijpen!’

De tranen prikten Lana al in de ogen. Alle erotische spanning was plotseling uit zijn gedrag verdwenen. ‘Je hebt eerder gezegd dat me nooit een pak slaag zou geven wanneer ik me grof gedraag!’

‘Ik heb gezegd dat ik je geen pak slaag zou geven als je grof tegen mij bent. Dit is iets heel anders en ik heb je verschillende keren de kans gegeven je gedrag bij te stellen!’

‘Het gaat jou helemaal niets aan hoe ik met mijn broers omga. Ik snap niet wat het jou kan schelen!’

‘Je bent mijn toekomstige vrouw! De moeder van mijn kinderen!’ Lana deed een stap terug toen ze zag hoe zijn ogen vuur spuwden. ‘Ik wist dat je wel eens wat verwend zou kunnen zijn omdat je de enige dochter bent, maar ik had niet bedacht dat je je zo onhebbelijk zou gedragen als je bij je familie bent. Zeuren tegen je vader, terwijl hij dingen doet omdat hij van je houdt, je moeder negeren terwijl die er veel werk van gemaakt heeft om je verloving te vieren, onder het eten je broers afsnauwen en hen en hun vrouwen vervolgens wat beledigen…maar ik zal dat allemaal een halt toeroepen. Ik zal zorgen dat je spijt krijgt van je woorden! En hiermee eindigt de discussie, jongedame! Waar is je oude slaapkamer?’

Lana stond als aan de grond genageld en liet zijn woorden tot haar doordringen. Had ze dat echt allemaal gedaan? Aan de boosheid van Adam te oordelen, was dit kennelijk het geval. Ze zag hoe hij zich omdraaide en de eerste de beste deur opendeed, en de oude kamer van Chip in keek. Het was tegenwoordig een logeerkamer. Hij deed de deur weer dicht en opende de volgende die een paar meter verder lag. Vervolgens wenkte hij haar. Zij liep langzaam naar hem toe, haar blik naar de grond gewend. Haar wangen rood van schaamte.

‘Dit is het vroegere domein van het verwende rijke luismeisje, neem ik aan?’, vroeg Adam en duwde haar de kamer in die sinds haar jeugd niet meer veranderd was. Er lag een knalgele sprei op het bed en ontelbaar veel knuffels stonden opgesteld op de planken die de hele kamer rondhingen. Tegen de wand stond een grote televisie en een stereo-installatie opgesteld en in de open kast stonden op zijn minst honderd spellen opgestapeld. In een andere kast, met glazen deur stonden alle Barbie poppen opgesteld die in de tachtiger jaren in de winkels gekomen zijn.

Lana gaf geen antwoord terwijl hij de deur achter hen dicht deed en op slot draaide. Met drie grote passen beende hij naar de televisie en zette deze aan en draaide aan de volumeknop tot de geluiden van een voetbalwedstrijd door de kamer schalden. Toen hij zich naar haar omdraaide, wendde ze haar blik af en keek naar de beddensprei, terwijl het hart haar in de keel klopte. Hij liet er verder geen gras over groeien dat moest ze hem meegeven. Voordat ze haar mond kon openen om opnieuw de discussie aan te gaan, had hij haar over de rand van het bed geduwd, haar rok omhoog en haar broekje naar beneden. Hij ging naast haar zitten en deed zijn linkerarm stevig om haar middel.

Hij warmde haar niet op. Zijn grote hand liet hij hard op haar zere billen neerkomen, waardoor de boodschap onmiddellijk naar haar hersenen verstuurd werd. De pijn joeg door haar heen en hoewel ze krampachtig probeerde geen kik te geven, zorgden de klinkende kletsen binnen de kortste keren dat ze hem smeekte op te houden.

KLETS! KLETS! KLETS! KLETS! ‘Ik heb zelden zo’n kruidje roer me niet gezien!’ KLETS!

KLETS! KLETS! ‘Ja gaat straks naar beneden om je excuses aan Karl en zijn vrouw aan te bieden! Heb je dat goed begrepen?’

‘Jaaaaa!”, klaagde Lana, terwijl ze onder zijn arm kronkelde. Tevergeefs probeerde ze haar bips onder zijn neerdalende hand weg te draaien. Het leek zelfs wel of hij steeds harder ging slaan! ‘Alsjeblieft! Het spijijijt me!’

Toen hield Adam even op en gaf haar de gelegenheid op adem te komen. ‘En van nu af zul je je een stuk beter gedragen’, zei hij waarschuwend, ‘anders gaan we weer naar boven. En dan zal ik mijn riem gebruiken!’

‘Neeee!’, jammerde Lana toen een volgende serie klappen er voor zorgde dat ze wild met haar benen schopte. Bijna raakte ze zijn neerdalende hand die meedogenloos zijn weg zocht naar haar blote billen. Haar broekje vloog door de lucht en kwam op de pluchen vloerbedekking terecht.

Hij stopte weer even en zette zijn been over haar beide onderbenen. ‘Ik heb er een hekel aan wanneer je zo overdreven je blik naar het plafond laat gaan, alsof ik net iets heel doms gezegd heb! Het wordt tijd dat je eens volwassen wordt, Lana!’

Ze voelde zich allesbehalve volwassen toen hij haar op haar bips bleef slaan en vervolgens –weliswaar minder hard- op haar bovenbenen. Toen hij klaar was en haar overeind trok en in zijn armen nam, brandden de billen van Lana als vuur en rolden de tranen over haar gezicht. Haar haren kwamen los uit de clip waardoor de lokken verwilderd over haar schouders en borsten kwamen te hangen. Adam haalde zijn zakdoek te voorschijn en depte haar ogen.

Lana kromp ineen toen haar bips over de ruwe stof van zijn Dockers broek wreef. ‘Ik wil staan!’, huilde ze. ‘Alsjeblieft, laat me opstaan!’

‘Goed dan. Ga maar eens in die hoek daar staan’, zei hij en hij zette haar op haar benen en drukte de zakdoek in haar handen.

Lana keek hem verbaasd aan. ‘In de hoek?’, herhaalde ze.

X-O-X-o-x-o-X-O-X

‘Ja’, bevestigde Adam. ‘Ga jij maar eens nadenken waarom je een pak op je bips gehad hebt’.

Na nog een kleine aarzeling liep ze langzaam naar de dichtstbijzijnde hoek, die naast de deur gelegen was. Waarom hij haar een pak slaag gegeven? Die vraag was niet zo moeilijk te beantwoorden omdat hij haar dat daarnet nog omzichtig duidelijk gemaakt had. Lana draaide zich om en keek hem aan.

‘Ga met je neus in de hoek staan’, liet hij haar weten. Ze deed wat haar gezegd werd en begreep opeens het gebruikelijke (volgens de forumberichtjes) verzoek. De enige manier om eraan te voldoen is door haar borsten tegen de muur te drukken en haar bips naar achteren te duwen. Ze kon niet zeggen dat het nu zo’n comfortabele houding was nu haar billen in brand stonden. Zou hij naar haar zitten kijken? Of keek hij inmiddels naar de voetbalwedstrijd op de televisie?

‘Ik moet plassen’, liet ze na ongeveer een minuut weten.

‘Nu niet’, antwoordde Adam streng. ‘Ik laat je wel weten wanneer je kunt gaan’.

Lana ging er niet tegen in. Het duurde niet lang toen haar benen pijn begonnen te doen. En niet lang daarna haar onderrug. Ze verplaatste haar gewicht van het ene been op het andere. Ze dacht aan haar eerdere fantasie over het in de hoek moeten staan. Met enige spijt constateerde ze dat er helemaal niets erotisch aan was. Het leek wel een eeuwigheid te duren voor hij eindelijk wat tegen haar zei.

‘Waarom sta je daar in de hoek. Lana?’

Omdat ik verliefd geworden ben op een overdreven dominante man die er ideeën op na houdt die uit de vorige eeuw stammen, dacht ze, maar durfde dat niet te zeggen. ‘Ik…ik denk omdat ik onbeschoft tegen mijn broers geweest ben en omdat ik mijn ouders afgekat heb na alles wat ze voor me gedaan hebben’.

‘En ben je het daar mee eens?’

‘Dat weet ik niet. Daar moet ik eens goed over nadenken’.

‘Lana, ik besef me dat je dit allemaal wel gewend bent, maar ik wil niet dat mijn kinderen in een dergelijke situatie opgroeien. Wanneer iemand onbeschoft tegen je doet, ondanks dat je zelf heel aardig doet, dan zal ik me ermee bemoeien en er iets van zeggen. OK?’

‘Ik weet het niet’.

‘Ik denk dat ze wel zullen veranderen als ze zien hoe jouw gedrag in het voordeel verandert’.

Lana had even de neiging om te ontkennen dat ze een probleem met haar gedrag had, maar hield wijselijk haar mond. Hij liet haar weten dat ze de hoek mocht verlaten en ze stommelde naar haar oude badkamer. Ze had het gevoel dat het wel twintig jaar geleden was dat ze naar haar kamer gestuurd was omdat ze haar broers geslagen had. Haar broers hadden overigens nooit teruggeslagen. Op die manier was ze vroeger tot de orde geroepen. Ze dacht hoe anders het er nu aan toe ging. Wat als haar ouders haar vroeger over de knie gelegd hadden? Zou ze hen dan nu met meer respect behandelen? Zou ze dan nu helemaal geen gedrag meer laten zien waar Adam van vindt dat het bestraft moet worden? Lana deed een plas, waste haar handen en hield een nat washandje op haar brandende ogen. Ze vroeg zich af of Adam nog steeds in de slaapkamer was.

Toen ze klaar was, trof ze hem languit liggend op het bed aan, zijn handen in zijn nek gevouwen. Als je niet beter wist zou je denken dat hij sliep. Snel trippelde ze naar de zijkant van het bed. Hij deed zijn ogen open, pakte haar hand en trok haar naar zich toe zodat ze boven op hem kwam te liggen. Hij wreef over haar rug en zij drukte haar hoofd tegen zijn schouder. Op dat moment wist ze, dat hoe vaak hij haar ook een pak slaag zou geven, dit het allemaal meer dan waard was. Ze had nog nooit een man getroffen die zijn vrouw met zoveel zorg behandelde als hij. Misschien was het uiteindelijk de relatie van hen wel die vreemd was, maar ze zou hem nooit op andere gedachten kunnen brengen over wat hoort en wat niet of hoe hij er op zou moeten reageren. Ze zou zelf wat zaken veranderen of dat nu leuk was of niet. Lana voelde een diep verlangen in zich opkomen en begon hem in zijn nek te zoenen en vervolgens zijn oorlelletje.

‘Dat moet nog maar even wachten’, zei hij lachend. Ze kon zien dat hij stijf werd toen hij dat zei. Lana stopte met zoenen maar haar borsten voelden zwaar aan toen ze over zijn harde borst wreven. Ze liet haar hand over zijn borst en buik naar beneden glijden over de bobbel in zijn broek. Maar hij pakte haar hand en trok deze weg.

‘Niet nu’, liet hij weten. Lana lachte in zichzelf. Met een boosaardige lach deed ze haar rok omhoog, draaide zich om en duwde haar billen in zijn kruis. ‘Verdomme, Lana’, zei hij en duwde zich tegen haar aan en werd in no time keihard toen haar billen zich tegen zijn penis duwden. Met een diep gegrom ging hij rechtop zitten, draaide haar om, schoof een kussen onder haar heupen en sloeg haar rok op tot boven haar blote billen. Lana kronkelde van genot toen zijn vingers haar gevoelige plekje vonden. Ze hoorde hoe zijn rits open werd gedaan en vervolgens het scheuren van plastic en het geluid van een condoom dat omgedaan werd. Het meest erotische geluid dat er bestond vond ze, op zijn kreunen na. Hij kon altijd wel, mijmerde ze. Vervolgens werden alle gedachten uit haar hoofd verbannen toen zijn harde lid een weg vond tussen haar vochtige lippen. De hitte in haar billen werkte nu heel erg stimulerend, toen de warmte uitstraalde naar haar kruis.

Toen hij op en neer begon te bewegen, boog Adam zich naar voren en fluisterde in haar oor, ‘Het voelt zo goed! Je warme billen tegen me aan en je bent zo nauw’. Lana kwam klaar bij het horen van zijn woorden, haar kreten van opwinding werden door de dikke sprei gesmoord.

Toe ging hij op zijn knieën zitten en drong nog dieper in haar door. Ze had het gevoel dat hij bijna haar maag bereikte. Hij greep haar bij haar heupen en begon in en uit te bewegen. Hij stootte telkens helemaal naar binnen. Net toen ze begon te denken dat ze niet meer zou kunnen, hield hij op en spande zijn spieren. Hij trok haar stevig tegen zich aan. Ze voelde hem kloppen en zo mogelijk nog harder worden en spoot vervolgens in het condoom diep in haar. Zij kwam nog een keer klaar. Adam lag bovenop haar en liet zijn handen onder haar glijden om zachtjes in haar tepels te knijpen terwijl haar lichaam nog naschokte.

‘We moeten weer naar beneden’, mompelde hij in haar oor en gaf haar een tik op haar bips toen hij van haar af rolde. Lana gaf geen kik. Toen ze het water in de badkamer hoorde stromen kwam ze langzaam weer bij haar positieven. Haar hele familie zou er waarschijnlijk nog zijn, wachtend tot ze weer beneden zouden komen. Het was tenslotte hun feestje.

Met een diepe zucht stond ze van het bed op en liep in de richting van de badkamer. Beiden wasten ze zich en wisten de sporen van de vrijpartij uit. Lana keek in de spiegel – het was overduidelijk dat ze gehuild had en ze had haar tasje niet mee naar boven genomen. Maar ze zou naar beneden gaan en doen alsof er niets aan de hand was…

Lana vond haar tas en dook ermee het toilet in om de oogschaduw bij te werken en de mascara te vernieuwen. Dat leek al een stuk beter, vond ze, en ging op zoek naar Karl en Brenda. Na een welgemeend excuus over haar eerdere opmerkingen, was ze aangenaam verrast dat haar excuus aanvankelijk verbaasd maar later vriendelijk in ontvangst genomen werden. Niemand maakte een opmerking over hun lange afwezigheid.

Al snel maakten haar broers en hun gezinnen zich klaar om te vertrekken. Nathan en Sheila vertrokken als eerste, maar Nathan keerde nog even terug om nog iets tegen Adam te zeggen. Hij wierp een sympathieke blik op Lana, zei vluchtig gedag en was opnieuw vertrokken.

Lana ging bij haar moeder zitten en vroeg zich af wat dat gedrag van Nathan te betekenen had. Toen zag ze dat Adam naar haar vader liep die bij het haardvuur stond. Sean knikte tegen Adam en vervolgens trokken ze beiden hun jas aan en liepen naar buiten. Lana was ervan overtuigd dat ze de strijd aan zouden gaan wie de bruiloft ging betalen. Ze deed haar ogen dicht en hoopte vurig op een goede afloop. Als er woorden van kwamen, wiens kant moest ze dan kiezen? Die van Adam? Of die van haar vader?

X-O-X-o-x-o-X-O-X

‘We moeten een trouwdatum vaststellen’, zei haar moeder. Maar Lana was heel ergens anders met haar gedachten en antwoordde slechts met het ophalen van haar schouders.

Toen Adam bijna een kwartier later binnenkwam, keek hij allesbehalve vrolijk. Hij haalde de jas van Lana uit de kast en gaf deze aan haar. Het afscheid was echter hartelijk en Lana hoopte er maar het beste van toen ze met Adam naar de auto liep. Hij opende de deur voor haar open en ze klom naar binnen.

‘Bedankt voor het opwarmen van de auto’, zei Lana toen ze in de stoel zat.

Hij deed zijn veiligheidsriem om en draaide zich om en keek naar haar. Ze glimlachte, maar zijn blik bleef strak. ‘Lana’, begon hij en ze verstrakte. Die toon kwam haar inmiddels bekend voor.

‘Wat? Ik heb mijn riem om!’

‘Ik heb de auto daarnet samen met je vader met behulp van startkabels moeten starten. Je hebt je deur niet goed dichtgedaan en daarom was de accu leeggelopen’.

‘Oh!’ Lana herinnerde zich opeens hoe ze haastig achter hem aangerend was in de richting van het huis. ‘Ik kan niet geloven dat ik zo dom geweest ben! Het spijt me verschrikkelijk!’

Adam knikte en trok zijn wenkbrauw op. ‘Laten we eens kijken’, hij begon met behulp van zijn vingers te tellen, ‘Ik heb je een pak op je bips gegeven vanwege liegen, omdat je je schuldig voelde, omdat je jezelf in gevaar gebracht hebt, omdat je mij voor schut gezet hebt en omdat je nadat ik je gewaarschuwd hebt jezelf onbehoorlijk gedragen hebt bij je familie. Zullen we slordigheid ook maar op de lijst zetten?’

Hoewel Lana het echt heel dom vond wat ze gedaan had, schudde ze heftig van nee. ‘Adam…ik wil sowieso nooit weer een pak slaag hebben! Op deze manier houd ik geen billen meer over!’ Ze schoof heen en weer op haar stoel en trok vervolgens een grimas.

‘Het is anders heel eenvoudig, Lana. Als jij geen kinderachtige dingen uithaalt waarvoor je een pak slaag verdient, dan zul je er ook geen krijgen’.

Lana knikte. Ze was te moe om tegen hem in te gaan. ‘Goed. Maar is het vergeten een deur dicht te doen kinderachtig?’

‘Nee, maar pruilen en weigeren naar binnen te gaan, was dat wel. En daarom ben je vergeten de deur dicht te doen’.

‘Het spijt me. Ik zal er voortaan beter om denken. Ik heb sindsdien heel wat mee gemaakt en heb me voorgenomen wel meer dingen te veranderen’.

De gezichtsuitdrukking van Adam ontspande toen ze hem aankeek. ‘OK. Maar verander niet te veel, want doorgaans ben ik heel tevreden over je manier van optreden’.

Lana kneep haar ogen dicht en keek hem achterdochtig aan. ‘Je begint het toch niet leuk te vinden om mij een hard pak slaag te geven?’

‘Niet voor straf. Ik vind het veel leuker om je een goodgirl spanking te geven’.

‘Goed. Dan zul je een heel andere ik te zien krijgen…’ Lana knipperde nog een paar keer met haar ogen en deed vervolgens haar ogen dicht. Ze sliep al bijna toen hij de oprit afdraaide. Adam reed rechtsreeks door naar haar flat en overtuigde zich ervan dat ze haar medicijnen innam voordat ze de deur achter hem op slot deed.

___________________________

Lana was de volgende ochtend al vroeg op en wachtte tot Adam haar op zou komen pikken om naar het werk te gaan. Ze douchte, waste haar haren, nam haar medicijnen en keek naar de televisie toen ze buiten een auto hoorde stoppen.

De dag verliep prima totdat Adam haar tussen de middag mee nam naar het restaurantje om daar te lunchen. Ze hadden net besteld en hingen achterover, genietend van een beker warme chocola.

‘Je vader en ik hebben gister een heel gesprek gehad toen we bezig waren mijn auto weer aan de praat te krijgen’, zei Adam.

Lana keek hem verbaasd aan. ‘Waarover? Wie de bruiloft gaat betalen?’

‘Nee’, glimlachte Adam. ‘Die eer is aan hem’.

‘Waarover dan?’ Lana was opgelucht dat dit probleem in ieder geval uit de wereld was.

‘Hij zei me dat iedereen zich gisteravond afvroeg waarom we ineens verdwenen waren en wachtte vervolgens op een antwoord’.

‘Nou, en wat heb je hem gezegd?’

‘Ik heb hem gezegd dat we even een gesprek onder vier ogen gevoerd hebben. Toen zei hij dat hij dat al gedacht had omdat het leek alsof je gehuild had’.

‘Oh, nee!’ Lana sloeg haar handen voor haar gezicht. ‘Ik hoopte nog zo dat niemand het op zou vallen’.

‘Toen zei hij dat hij er niet goed tegen kon als je huilde en zei me dat ik er maar voor moest zorgen dat het niet weer voor zou komen’.

Lana keek hem van tussen haar vingers aan. ‘Oh, mijn God…’

‘Dus…moest ik hem wel vertellen waarom je gehuild had. Dit omdat het vast nog wel eens zal voorkomen’.

Lana liet haar handen zakken en keek even om zich heen of er iemand in de buurt was. ‘Heb je hem gezegd dat je me een pak op mijn bips gegeven hebt’, fluisterde ze, terwijl ze een kleur kreeg als vuur.

Adam schudde zijn hoofd. ‘Ik heb hem gezegd dat ik je verschillende keren gewaarschuwd heb dat je om je gedrag moest denken, en dat toen je gewoon doorging je broers grof te behandelen, ik actie moest ondernemen. Ik heb hem gezegd dat we boven, in je oude slaapkamer een serieus gesprek gevoerd hebben en dat je je excuses hebt aangeboden. Hij heeft gezien hoe je verontschuldigingen aan Karl hebt aangeboden. Dat was al zo bijzonder dat hij de rest van mijn verhaal ook geloofde. Ik heb hem echter niets over het pak slaag verteld’.

Lana keek hem beschaamd aan. ‘Denk je dat hij er zo genoegen meeneemt?’

‘Ja. Hij heeft me een hand gegeven en me succes gewenst toen we weer naar binnen liepen’. Adam lachte naar haar en zij lachte tenslotte met hem mee.

De serveerster kwam hun bestellingen brengen. Het viel Lana op dat ze vandaag niet naar Adam knipoogde. Daar voelde ze dan tenminste nog iets van voldoening over. Adam was door haar familie geaccepteerd, dacht Lana, ondanks zijn dominante karakter, dat nogal haaks stond op dat van haar ouders. Ze glimlachte nogmaals en was blij dat zaken zo goed uitgepakt waren. Nu moest ze nog met zijn ouders gaan kennismaken…

X-O-X-o-x-o-X-O-X

Lana reed na het werk met Adam mee, bleef eten, en reed naar huis toen Adam en Steven zich voor het voetballen genesteld hadden. Adam was de volgende ochtend laat op het werk, want hij had Steven naar de middelbare school in de buurt gebracht om hem in te schrijven. Na alles wat zich in de afgelopen periode had voorgedaan, wilde Lana wel eens een rustige avond meemaken om ongestoord met de plannen voor het huwelijk bezig te kunnen zijn en haar dagelijkse dingetjes te kunnen doen.

Zo ging ze woensdagavond naar huis en settelde zich op de bank om een poos te gaan lezen voordat ze iets te eten ging maken. Hoewel ze Adam de vorige avond wel gemist had, had ze echt meer tijd voor zichzelf nodig. En hij zou ook wel wat tijd nodig hebben om Steven beter te leren kennen, veronderstelde ze. Toen om een uur of zeven de deurbel ging, had ze geen idee wie dat zou kunnen zijn. Toen ze door het kijkgaatje keek, zag ze Adam voor de deur staan en ging haar hart sneller slaan. Ze opende de deur en wierp zich in zijn sterke armen.

‘Wat doe jij hier?’, lachte ze terwijl hij zijn jas uitdeed. ‘Ik dacht dat je het wel druk zou hebben met het geven van kooklessen aan Steven’.

Adam lachte terug, ‘Ik heb een pizza voor hem besteld en hem alleen met zijn huiswerk gelaten. Hij moet nog veel inhalen, maar vindt het echt leuk om te studeren. Ik heb hem gisteravond maar een keertje hoeven helpen’.

‘Oh. Wat heb je daar?’, vroeg Lana terwijl ze naar een plastic tas wees die hij in zijn hand hield.

‘Je nieuwe haarborstel. Ben je het vergeten?’

Lana deed een stap naar achteren. De adrenaline schoot door haar lichaam toen ze zich herinnerde dat hij haar een pak op haar bips beloofd had voor het niet dragen van de veiligheidsriem. Haar gezichtsuitdrukking sprak boekdelen.

‘Je was het echt vergeten!’

‘Ja, dat klopt! Ga je me werkelijk alweer een pak slaag geven? Ik heb daarna steeds de gordel om gehad en mijn billen doen nog steeds zeer van zondag’. Lana voelde zich opeens erg hulpeloos. Alsof ze helemaal geen controle meer had over wat er ging gebeuren.

‘Lana, ik kom mijn beloftes altijd na. Wanneer ik zeg dat ik je een pak op je billen met de haarborstel ga geven, dan doe ik dat ook’.

‘Het kan toch geen kwaad om eens van gedachten te veranderen?’ Lana had een hekel aan het klagende ondertoontje in haar stem, maar ze kon het niet tegenhouden. ‘Alsjeblieft, Adam?’ Ze voelde de tranen opwellen en probeerde ze weg te knipperen.

‘Lana, maak je toch niet zo druk. Het is niet meer dan een pak op je blote billen om je er aan te herinneren dat je een veiligheidsriem moet dragen. Niets meer dan dat’.

Ze keek hem aan. ‘Niet meer dan een pak op mijn blote billen’, sneerde ze. ‘Heb je enig idee hoeveel pijn dat doet? Ik wil het gewoon niet!’ Toen liepen de tranen over haar wangen, hoeveel moeite ze ook deed om niet te gaan huilen. Ze keek Adam nog een keer aan en draaide zich toen om en liep naar de bank en haar lot tegemoet.

Adam haalde de borstel tevoorschijn en ging naast haar zitten. Opeens gooide hij de borstel op de salontafel en trok haar stevig tegen zich aan.

‘Verdomme, Lana, ik kan er niet tegen als je begint te huilen voor ik nog een vinger uitgestoken heb. Ik zal je vanavond niet meer slaan. Ik wil niet dat je er bang voor bent. Bovendien denk ik dat het nu niet veel zoden meer aan de dijk zet. Gezien het feit dat je het alweer vergeten was, is het te lang geleden’.

Lana smolt in zijn armen, dankbaar voor de seponatie. Bovendien was dit het ultieme bewijs dat hij er niet van genoot om haar te straffen! Ze voelde hoe ze door zijn liefde omhelsd werd en legde haar hoofd op zijn borst. Ze hoorde zijn hart luid en krachtig slaan.

‘Vanaf nu zal er geen uitstel meer zijn als je een pak slaag verdient. Waar we ook zijn, ik zal wel een plekje zoeken waar we privacy hebben’.

Lana bewoog naar achteren en keek hem aan. ‘Waar we ook zijn? Jeetje, Adam, wat als ik je op het werk boos maak?’

Adam was even stil. Zijn blik was gefixeerd op het lege televisiescherm. ‘Ik denk dat ik dan inderdaad tot na het werk moet wachten, maar zal het zeker op dezelfde dag nog ten uitvoer brengen. Bovendien weet jij dondersgoed dat ik je geen pak slaag zal geven omdat je me boos gemaakt hebt’.

Lana ging weer tegen hem aanliggen. ‘Zal ik wat te eten bestellen?’, vroeg ze.

‘Lekker. Zullen we iets eenvoudigs doen?’

‘Dat klinkt goed’.  Lana ging rechtop zitten en pakte een tissue uit de doos die op tafel stond. Ze depte haar ogen droog en liep vervolgens naar de telefoon.

‘Denk maar niet dat huilen je de volgende keer zal helpen, Lana. Ik geef je een pak op je bips voor je überhaupt de kans krijgt om te gaan huilen’.

Lana keek om in zijn richting. ‘Ik ging niet huilen om er onderuit te komen. Ik ging huilen omdat ik wist dat het heel zeer ging doen!’

‘OK’, knikte Adam. ‘Ik wilde alleen maar dat je het weet’.

‘Het was anders niet mijn bedoeling om je de volgende keer te manipuleren met mijn tranen, hoor!’

‘Goed. Ik geloof je’.

‘Vanwaar dan die waarschuwing?’

‘Ik bedacht me dat je zou kunnen denken dat het een mooie manier was om onder een pak op je billen uit te komen. Het spijt me. Ik had niet verder gedacht dan toen ik zei dat het de volgende keer niet zou helpen’.

Lana deed haar armen over elkaar en stak haar neus in de lucht. ‘Ik denk dat je wat schuldig bent door te denken dat ik zo slecht zou zijn’.

Adam sloeg met zijn handen op zijn knieën en ging staan. Ze schrok zich een hoedje van het plotselinge lawaai, maar ze deinsde niet terug toen hij langzaam dichter bij kwam met een neutrale gezichtsuitdrukking. Toen hij vlak bij haar was, deed ze een stap naar voren en ging tegen hem aan staan. Hij deed zijn armen om haar heen en duwde haar zodat ze met haar rug tegen de muur kwam staan. Hij liet zijn handen op en neer over de zijden van haar lichaam gaan en liet ze tenslotte op haar billen rusten.

‘Lana’, fluisterde hij in haar oor, ‘Als we het eten straks op hebben zal ik je een goede massage geven. Ik zal je achterkant masseren en vervolgens de voorkant en alles er tussenin. Ik zal ervoor zorgen dat je kronkelt van genot. Daarna ga ik je een pak op je blote billen geven’, hij kneep haar daar, ‘totdat je me smeekt de liefde met je te bedrijven. Hoe klinkt dat?’

‘Goed’, zei Lana, en ze vroeg zich af of ze daarna nog over de kracht zou beschikken om wat te eten te bestellen.