Hallo, mijn naam is Stefan. Ja, dat is mijn echte naam, niet eens een soort bijnaam of iets dergelijks. Gewoon Stefan. Ik wil je wat vertellen. Het is een soort bekentenis eigenlijk. Ik was een beetje een deugniet. Of eigenlijk, een onhandelbaar jong. Ik haalde geintjes uit met meisjes, ik was een kleine pyromaan, een gluurder, de schrik van de buurt. En weet je waarom ik dat allemaal deed? Om een reactie uit te lokken. Als puber kon ik enorm fantaseren. Fantasietjes die me uit evenwicht konden brengen. Rare gedachten vond ik het toen. Want het ging altijd maar over één ding: stiekem dacht ik steeds aan wat een deugniet als ik zou moeten krijgen. Een flink pak billenkoek. Billenkoek, zeg je? Ja, billenkoek. Gewoon ouderwets over de knie. Bij de vrouw van de bakker, bij de buurvrouw, bij een tante. Ja, als het maar een vrouw was, streng en onverbiddelijk. Iedere streek, elke deugnieterij was erop gericht om dat uit te lokken. Als ik toen had geweten wat ik allemaal over mezelf zou afroepen, dan had ik het wel gelaten. Maar ja, nu is het te laat, veel te laat. Dus ik heb jullie veel te vertellen, luisteren jullie mee?

Een briefje voor de buurvrouw

Dit verhaaltje gaat over mijn nieuwe buurvrouw en wat er mis ging bij een op het oog onschuldig plannetje…

Ik zat weer voor de raam van mijn tienerslaapkamer. De nieuwe buurvrouw was in de tuin aan het werk. Al vanaf het moment dat ze naast ons was komen wonen was mijn fantasie op hol geslagen. Ze was een mooie, lange en atletisch gebouwde vrouw van midden veertig. Ik had haar alleen nog door het raam gezien, een persoonlijke kennismaking had er nog niet ingezeten. Ik kon het niet helpen, maar ik bedacht me daar op het kamertje:  hoe zou het zijn om door haar over de knie gelegd te worden voor een stevig pak voor mijn broek..?

´Stefan, waar ben je, je zou de tuin toch sproeien voor me?’

Ik werd uit mijn dagdromen gehaald door mijn moeder, die mij herinnerde aan mijn taak. Ik zag een kans. De tuin sproeien terwijl de nieuwe buurvrouw ook in de tuin was..

Ik rende naar beneden en pakte de tuinslang en het sproei element. Door de dichte heg zag ik haar bezig. Ze stond ver voorover gebogen onkruid te wieden. Ik had een mooi uitzicht op haar lange benen en mooie kontje. Opeens hoorde ik haar een gilletje slaken en bemerkte tot mijn grote schrik dat de sproeier verkeerd afgesteld stond en haar had nat gesproeid. Voor het eerst hoorde ik haar stem, toen ze verontwaardigd reageerde op deze niet vrijwillige douche. ‘Hallo zeg, ik word hier helemaal nat, hoe kan dat?” Ik stond stokstijf stil en kon in eerste instantie niets uitbrengen. Pas na een lastige stilte kon ik een klein ‘sorry buurvrouw’ over mijn lippen krijgen.

“sorry, sorry, daar hebben we niet veel aan, ik kan me gaan omkleden door jouw slordigheid. Wie ben jij eigenlijk, hebben we al kennis gemaakt?”

‘…eh…ik ben Stefan, buurvrouw, nogmaals sorry’

‘nou Stefan, laat het niet nog eens voorkomen hè, anders moet ik nog echt boos worden”

Na deze wat vreemde eerste kennismaking verdween ze naar binnen en zag ik haar niet meer in de tuin. Haar stem, haar ondertoon, het paste precies in mijn fantasie en liet me dan ook niet meer los. Tijdens mijn masturbatie fantasietjes kreeg ik keer op keer een pak voor mijn broek van haar voor mijn onhandigheid.

Later in die week riep mijn moeder me bij haar. ‘ik ga deze middag naar mijn vrijwilligerswerk. Ik heb onze nieuwe buurvrouw, Joyce, beloofd om rond drie uur onze sleutel aan haar af te geven en ze geeft de hare dan aan ons, zou jij dat even willen doen?’

Vanaf dat moment nam mijn fantasie het over van mijn gezond verstand en bedacht ik een manier om mijn masturbatie fantasietje nog wat spannender te maken. Ik zou een briefje aan de buurvrouw schijven, een soort excuus voor het nat sproeien. Het leek me allemaal vreselijk spannend en mijn puberbrein sloeg ervan op hol.

Om half drie ging ik aan mijn bureautje zitten en schreef op een briefje:

Geachte buurvrouw, ik bied u mijn welgemeende excuses aan voor het feit dat ik u laatst heb nat gesproeid. Dat was echt niet mijn bedoeling en behoorlijk dom. Voor mijn klunzige gedrag verdien ik echt wel billenkoek… Wilt u mij alstublieft een echt hard pak slaag over de knie geven als straf voor mijn onhandigheid van minimaal 5 minuten. U mag me zo hard slaan als u passend vindt, hou u niet in, wat ik ook mag zeggen of doen”

Ik trilde van opwinding en alleen in mijn fantasie zou ik dit briefje natuurlijk echt aan de buurvrouw geven…

Het was een heel warme dag en ik droeg alleen een sportbroek en een hemdje. Zou ik zo naar de buurvrouw durven gaan? Ik was behoorlijk opgewonden geworden van deze fantasie, maar zou dit nog even moeten uitstellen totdat ik de buurvrouw echt zou hebben gezien.

Precies om drie uur stond ik bij haar op de stoep en drukte op de bel. Het briefje zat in de achterzak van mijn sportbroek en ik voelde mijn benen trillen van spanning. De deur ging open en daar stond ze. Opeens had ik niet meer zo’n grote mond en haar aanblik overrompelde me. Ze vroeg of ik even binnen wilde komen. Stotterend zei ik ‘ja’ en liep achter haar aan. Niet naar haar kont kijken, niet naar haar kont kijken, prentte ik mezelf in. Maar natuurlijk keek ik. Ze had een zomerjurk aan en mijn ogen volgden de bewegingen van haar prachtige achterste onder de dunne stof.

Eenmaal binnen keek ze me recht aan: “dat was niet zo heel handig van je laatst, met je tuinslang, niet zo’n goede eerste kennismaking ook”

Ik schraapte mijn keel en er kwam een heel dun ‘sorry  uit.

“Ja, dat zei je toen ook al, maar zorg nu in het vervolg maar dat je wat beter uitkijkt en dat het je geen tweede keer overkomt, want anders…”

Ze liet een betekenisvolle stilte vallen. Ik moet haar vrij schaapachtig hebben aangekeken en ze verwachtte blijkbaar een reactie van me.

‘Stefan?’

‘nee buurvrouw, ik zal ik beter uitkijken’

“dat is je geraje ook”, zei ze lachend en gaf me de sleutel. Ze vroeg of ik iets wilde drinken, maar ik wilde zo vlug mogelijk onder haar blikken vandaan.

Ik haastte me terug naar huis. Ik hoopte maar dat ze mijn groeiende erectie niet had gezien..ik vloog de trap op en ging op bed liggen. Ik wilde mijn sportbroek naar beneden trekken en merkte toen tot mijn grote schrik dat het briefje er niet meer in zat…ik liep terug de trap af, maar vond het niet…mijn paniek begon toe te nemen. ik wilde de deur opendoen om te kijken of ik het op het pad verloren had, toen ik heel hard schrok van de deurbel. Met trillende handen opende ik de deur en keek in het verbaasde gezicht van de buurvrouw. Ze hield het briefje omhoog…

‘Meen je dat nou echt?”  Ze vouwde het briefje open en lachte wat ongemakkelijk.

Het duurde even voordat ik weer wat kon zeggen.

‘…eh sorry buurvrouw, dat was een geintje’

‘een geintje?’ Ze las het briefje voor en legde de nadruk op de woorden “billenkoek’ en “hard”.

´serieus Stefan, vind je dit een geintje? ‘

Ik probeerde wat stoer te doen en stak mijn handen in de zakken van mijn sportbroek, terwijl ik haar probeerde aan te kijken. “sorry buuv, van het grapje’

‘Dus je wilt niet echt billenkoek van me? Ik vind het wel grappig in het licht van onze rare kennismaking van een paar dagen terug, het zou een goede ijsbreker zijn. Ik wissel de sleutel uit met mijn nieuwe buren en dan vind ik een briefje in mijn kamer van een stout buurjongetje waarin hij vraagt om een pak voor zijn billen. Maar als je het niet meent, dan geef ik je het briefje terug en ga ik weer verder met mijn werk. Waar zal ik het briefje neerleggen? ‘

Ik wees zonder woorden naar de tafel in de gang.

‘maar ik vind eigenlijk wel dat je het verdiend hebt. Niet zozeer vanwege het nat sproeien, dat kan gebeuren, maar over dit briefje ben ik niet echt blij, ook al vind jij het dan een leuk grapje’

Ik zag hoe serieus ze nu keek, terwijl ze deze zinnen sprak.

‘dus ik geef je de keuze, of het was een grapje en dan zal ik genoodzaakt zijn je moeder hierover in te lichten of je krijgt echt billenkoek van me. Wat denk je dat het wordt Stefan?’

De buurvrouw fronste haar wenkbrauwen toen ze dit op strenge toon zei.

‘Nou, wat wil je jongeman? ‘

Mijn gedachten tolden over elkaar heen. Haar stem was plotseling veranderd en klonk heel zelfverzekerd. Dit was geen grapje meer. Mijn fantasie stond hier voor me in de gang, met een boos en verontwaardigd gezicht…en ik wilde niet dat mijn ouders hiervan zouden weten..

‘Stefan?”

Ik knikte.

‘Betekent dat knikje dat je kiest voor een pak op je billen Stefan? ‘

‘ja..ik bedoel nee, ik deed een stap terug en hield mijn handen voor me in verdediging, dit is hartstikke stom, kunnen we het niet gewoon vergeten? ‘

‘Stefan,  je hebt duidelijk behoefte aan een correctie, anders had je dit briefje toch niet geschreven?

Ik geef je nog vijf seconden, 1…..ik spande mijn vuisten aan, mijn hart ging tekeer…2…..ik beet op de nagel van mijn duim…3…’buurvrouw..wacht…’…4…..

‘Okay, ja’, riep ik uit.

De buurvrouw liet een lange stilte vallen.

‘betekent die ja dat je echt billenkoek van me wilt Stefan?’

Ik slikte onhandig..’ja buurvrouw….’

‘OK, dat kan ik je geven, maar ik wil er achteraf geen gedonder over krijgen, begrepen?’

‘…..ja buurvrouw…

‘Je hebt om een hard pak slaag over de knie gevraagd in je briefje en dat ga ik je geven; de komende vijf minuten zullen we elkaar een stuk beter leren kennen, denk je niet?’

Ik knikte. De angst begon het nu te winnen van de opwinding.

‘okay, hoe laat komt je moeder thuis?’

‘…pas over een paar uur…’

‘mooi, dan hebben we genoeg tijd om dit af te handelen. Breng me naar een geschikte stoel waar ik op kan zitten terwijl ik je over de knie leg’

Aarzelend ging ik haar voor en bracht haar de huiskamer in waar ik wees op een stoel.

‘mooi zo Stefan en nog 1 ding, vanaf nu richt je je tot mij met Mevrouw Post, begrepen?’

‘zeker okay’

Ze pakte mijn arm, draaide me om en gaf drie harde kletsen tegen mijn achterste. ‘Au!’

‘ik wil dus horen, ja Mevrouw Post!’

‘’…..ja Mevrouw Post….’

Ik was verbaasd over de impact van haar klappen tegen mijn sportbroek.

Met een brede glimlach op haar gezicht ging de buurvrouw in de stoel zitten. Ik zag hoe haar broek zich spande om haar dijen en ik voelde me duizelig worden van spanning en opwinding.

Ze keek me heel boos aan. Ik voelde hoe ik trilde toen ze zei: ‘kom hier en ga naast me staan, aan deze kant. Je mag je hemdje aanhouden, maar je broek en onderbroek gaan naar beneden’.

Ik keek haar geschokt aan..

‘…maar…eh…buurvrouw…kan ik mijn onderbroek niet aanhouden….alsteblieft..?’

‘Ben jij betoeterd Stefan, je hebt om een echt pak slaag gevraagd en een echt pak slaag is op de blote billen! Ik aarzelde. Deze fantasie werd opeens te echt en ik keek of ik nog kon vluchten.

‘Je nu nog schamen is te laat Stefan, en geloof me, ik ben alleen maar geïnteresseerd in je blote bips, dus naar beneden met die broek!’

Met grote tegenzin deed ik de sportbroek en de onderbroek in 1 keer naar beneden. Mijn shirt bedekte gelukkig mijn piemel..

Ik keek in het boze gezicht van de buurvrouw. Haar ogen dirigeerde me over haar schoot. Ik knielde naast haar neer en ging over haar schoot liggen. Ik rook haar parfum…mn handen rustten op de grond, maar door haar lengte bungelden mijn voeten in de lucht. Ze lichtte haar rechtervoet wat op en schoof me met mijn onderlichaam tegen haar linkerdijbeen aan. Ik voelde haar blote huid tegen mijn piemel.

Ze negeerde het volledig. Ik voelde hoe ze haar arm optilde.

“klaar voor je echte pak slaag, Stefan?’ Ik knikte alleen maar.

KLETS, KLETS, KLETS, KLETS, KLETS

Ik kreeg een reeks harde kletsen van haar sterke rechterhand.

‘Ja, mevrouw Post, wil ik horen!”

‘auuuuu, ja Mevrouw Post’

“vragen om echte billenkoek, niet te geloven die jeugd van tegenwoordig, maar je zult het krijgen ventje, hier!’

Hierna begon ze in een stevig tempo op mijn blote billen te meppen. Al bij de eerste slagen begon ik wild te bewegen over haar schoot om haar hand te ontwijken, terwijl ik het uitriep van ellende.

De buurvrouw hield me echter stevig in positie en probeerde mijn trappelende benen onder controle te krijgen door haar been over de mijne te klemmen. Mevrouw Post liet er geen gras over groeien, keer op keer kwam haar hand neer op mijn billen. Ze volgde een vast patroon van boven naar beneden en eindigde steeds boven aan mijn dijbenen. Die eerste minuten waren heel erg pijnlijk, maar na verloop van tijd werd mijn bips een beetje beurs en kwamen de klappen niet meer zo hard aan. Ik verloor mezelf in een waas van schaamte en pijn over haar schoot. Toen ze stopte en zei dat de vijf minuten voorbij waren, voelde ik me duizelig van verwarring. Toen zette ze me weer op mijn benen. Ik wist niet waar ik moest kijken. Ik had net een pak op mijn blote billen gehad van mijn buurvrouw….

Ze liet me zo staan en ging op de deur af.

“En nu gedraag je je voortaan met respect tegen mij, want anders kom ik nog eens langs als je moeder weg is en krijg je gewoon weer op je billen”.

En met een vette knipoog liep ze de deur uit, terwijl ik snel mijn broekje omhoog trok over mijn gloeiende achterste.