“Dit bezoek aan mijn ouderlijk huis is niet helemaal wat ik in gedachte had met de samenwoonfase,” zegt Logan zenuwachtig tegen Kim terwijl hij de bel indrukt.

Als zijn vader hem thuis uitnodigt om naar zijn werkkamer te komen en “een stevig gesprek over zijn gedrag” te hebben dan weet hij wel hoe laat het is. Hij voelt een knoop in zijn maag als hij bedenkt dat Kim straks waarschijnlijk getuige is van zijn straf. Hij had gisteren geprobeerd om haar op subtiele wijze met iemand anders te laten afspreken. Maar ze wilde zo graag zijn familie ontmoeten dat hij het niet over zijn hart kon verkrijgen om verder aan te dringen.

Zijn vader doet open. Hij knikt naar Logan en schudt daarna formeel Kim’s hand. “Neil McCallum, welkom Kim. Jullie mogen je even opfrissen. Kom daarna meteen naar mijn kantoor, begrepen?”

Zijn vader laat er vandaag duidelijk geen gras over groeien. Een paar minuten later staan ze in het kantoor van Logan’s vader. Hij zit achter een antieke kersenhouten bureau en is met papierwerk bezig. Hij kijkt met peinzende blik op.

“Dat werd tijd.” De man legt zijn pen rustig neer op het bureau, naast een tawse en strap. Logan ziet Kim’s ogen groter worden bij het zien van deze voorwerpen. Het geeft hem zelf ook een ongemakkelijk gevoel om de instrumenten op het bureau te zien liggen, wetende dat ze voor hem zijn klaargelegd. Hij slikt. De tawse en strap beloven niet veel goeds samen. Zeker als de strap erbij komt, zijn vader gebruikt die doorgaans alleen als hij een flinke straf op zijn plaats vindt.

“Maak je geen zorgen, love,” zegt zijn vader tegen Kim, “ik ga ze niet op jou gebruiken, niet vandaag in ieder geval,” en hij knipoogt naar haar. Verlegen slaat Kim haar ogen neer. Neil staat op.

“Ga maar op mijn bureaustoel zitten Kim, dan kun je zien hoe we bij familie McCallum bepaalde zaken afhandelen.

Logan, je hebt jezelf dit keer goed in de nesten gewerkt. Je weet dat er dan consequenties zijn. En je zal je niet alleen bij mij moeten verantwoorden vandaag,”

“Wat? Maar… Bij wie nog meer? Waarom?” vraagt Logan verbaasd. De knoop in zijn maag wordt strakker.

“Een speciaal verzoek van tante Amelia. Ik heb haar toestemming gegeven je te straffen. Je hebt je niet aan een afspraak met haar gehouden of zo? Ze kwam met een heel lang verhaal. Nou ja, je zult het straks aan den lijve ondervinden.“

Neil haalt zijn schouders op en pakt de tawse van het bureau. Hij gaat voor Logan staan.

“Je tante is nog onderweg, dus dat komt straks. Ik heb vandaag meerdere dingen met je te bespreken. Het eerste is een dringend advies dat je niet hebt opgevolgd. Welk advies bedoel ik Logan? Hou je hand omhoog, en vlug een beetje.”

Logan houdt zijn rechterhand omhoog en ondersteunt zijn pols en hand met zijn linkerhand. De tawse komt hard neer op Logan’s hand. Hij geeft geen krimp. Hij haalt diep adem en houdt vervolgens zijn andere hand omhoog.

“Even kort voor jou Kim, als ik Logan hier thuis uitnodig om naar mijn kantoor te komen dan beginnen we met een handstrapping. Dat is om de verhouding tussen ons even goed duidelijk te maken. En meestal blijft het niet bij een handstrapping alleen.”

De tweede klap komt een stuk harder aan dan de eerste. Hij houdt zijn andere hand weer op.

“Nou Logan? Welk advies?” vraagt Neil ongeduldig.

“Het niet meedoen met Married At First Sight, gok ik zo,” zegt Logan droogjes.

Derde klap. Logan onderdrukt de neiging om zijn handen weg te trekken. Hij wisselt van hand. Vierde klap. Hij was vergeten hoeveel pijn de tawse daadwerkelijk doet.

“Precies, je wist dat ik er nou niet bepaald enthousiast over was,” zegt zijn vader geïrriteerd.

“Maar ik wist niet dat het een bindend advies was,” sputtert hij verontwaardigd tegen.

“Je had niet mee hoeven doen. Je was je tenslotte alleen maar opgegeven door Patrick. Hoe ging dat eigenlijk bij jou Kim?”

“Mijn beste vriendin had me opgegeven, meneer McCallum,” antwoordt ze met timide stem.

De tawse landt weer. Automatisch wisselt hij van hand. Volgende klap. Wissel. Met moeite houdt hij zijn gezicht in de plooi.

“Dus jullie zijn beide opgegeven voor dit programma en jullie zijn allebei met je volle verstand mee gaan doen? Om jezelf voor schut te zetten op tv? Ieder negatief momentje zullen ze uitvergroten en ze vinden altijd wel iets. Qua domheid passen jullie wel goed bij elkaar.”

De tawse blijft ongenadig op zijn handen neerkomen. De pijn is heftig maar Logan probeert nog steeds zijn gezicht strak te houden. Hij focust op zijn ademhaling in plaats van zijn handen. Hij moet sterk blijven in het bijzijn van Kim. Hoe kan ze zijn leiding accepteren als hij zelf niet kan incasseren?

“Begrijp je wat het voor de familie betekent als je op een slechte manier op de televisie komt? Heb je nagedacht wat het met onze reputatie kan doen? En ons familiebedrijf? Waar zit jij überhaupt de laatste tijd met je hoofd?” Iedere volgende slag met de tawse is nog harder dan de andere.

“Ahhhh,” kreunt Logan, “oké, ik heb niet goed nagedacht, het spijt me,” Tranen springen in zijn ogen. Met moeite houdt hij ze in.

“Dat is een goed begin. Nog zes. In het vervolg neem je mijn adviezen ten harte en denk je beter na, heb je dat begrepen?”

Nog zes? Zijn hart begint te bonken. Hij kan zich niet herinneren ooit zoveel klappen op zijn handen gehad te hebben.

Als zijn vader klaar is met de tawse haalt Logan een aantal keer diep adem en knippert zijn tranen weg. Het duurt even voordat zijn hart weer een normaal ritme te pakken heeft. Zijn handen kloppen en lijken wel in brand te staan.

Logan kijkt bezorgd naar Kim. Zou ze inmiddels spijt hebben van haar ja woord en met deze vreemde familie opgezadeld te zijn? Gechoqueerd door wat ze net gezien en gehoord heeft? Nog voordat hij iets tegen haar kan zeggen wordt hij uit zijn gedachten gehaald door het geluid van de deurbel.

“Ah, daar is je tante. Ik ben absoluut nog niet klaar met jou, Logan. Hierna wil ik nog een stevig gesprek met jou voeren, onder vier ogen. Heb je dat begrepen?”

“Ja, Athair,” Logan zucht diep als zijn vader kamer uitgaat om open te doen. Dit wordt een lange, lange dag voor hem.

~

Amelia komt het kantoor binnen en geeft Logan een knuffel.

“Fijn je weer zien Logan. We zien elkaar tegenwoordig allemaal veel te weinig, en welkom, Kim is het toch? Ik wil straks graag uitgebreid kennis met je maken, maar eerst moet ik dringend een hartig woordje met mijn neefje spreken,” zegt ze.

“Want Logan, dit is helaas een serieus bezoekje. Ik heb vorig jaar iets met je afgesproken. En je bent nu een volwassen man, inmiddels getrouwd nota bene, dus ik verwacht echt dat je je aan je afspraken houdt.”

Logan weet niet precies meer wat ze afgesproken hebben, zijn tante kletst zo ontzettend veel over onbelangrijke zaken. Meestal luistert hij maar met een half oor naar haar gekwebbel. Hij haalt zijn schouders op en slikt als hij haar strenge blik ziet.

“Jij en Patrick zijn echt te ver gegaan met die onvolwassen grappen. Het moet echt eens afgelopen zijn met die flauwekul. Hij heeft jou opgegeven voor dat trouwprogramma.” Ze glimlacht even als ze naar Kim kijkt. “Je hebt een knappe bruid aan de haak geslagen zie ik. Maar waar heb jij je neef vervolgens voor opgegeven?”

“Kamp van Koningsbrugge. Blijft ie een beetje in het gareel.” Logan probeert een grijns te onderdrukken maar slaagt er niet helemaal in. Hij moest Patrick natuurlijk wel terug pakken met een ander tv programma. En Patrick houdt wel van een beetje actie dus hij zag er niet veel kwaads in verder.

“O, vindt je het grappig?” Amelia zet een stoel neer naast het bureau en haalt een ebbenhouten haarborstel uit haar tas tevoorschijn.

“Ik kom dan maar meteen ter zake. Broek omlaag, je krijgt van mij een flink pak slaag met deze haarborstel. Het lachen zal je zo vanzelf wel vergaan.”

“Wat?” protesteert hij, “Maar iedereen is hier in de kamer.” Hij kijkt verschrikt naar zijn vader. Hij laat haar hem toch niet slaan waar zomaar iedereen bij is? Zijn vader heeft hem nog nooit in bijzijn van een ander een pak slaag gegeven. Dat is een privé aangelegenheid achter gesloten deuren.

“Maar… Athair… Dit kan toch niet. Ze is mijn tante… en, en mijn vrouw zit daar…” stamelt hij verbouwereerd.

“Kalmeer en doe wat je gezegd wordt Logan. Je wil niet nog meer problemen toch? Of moet ik soms de cane van je grootvader van zolder plukken? Broek onmiddellijk omlaag. Luister naar je tante. Je krijgt straf van haar dus het gaat ook op haar manier,” zegt Neil streng.

Het zweet breekt hem uit maar veel keus heeft hij niet. Met moeite maakt hij zijn riem en broek los. Iedere beweging maakt hem pijnlijk bewust van de handstrapping van zojuist.

“Logan, ik heb jullie vorige zomer al gewaarschuwd, als jullie niet zouden stoppen met die rare fratsen dan zou ik jullie beide hoogstpersoonlijk onder handen nemen. Je dacht toch niet dat ik grapje maakte? Jullie zijn geen kinderen meer. Dit gedoe tussen jullie eindigt vandaag, heb je dat begrepen? Patrick was vanmorgen aan de beurt. Nu jij. Over mijn knie, nu.”

“Nee… tante Amelia, stuur ze de kamer uit, alsjeblieft.” smeekt hij. Het schaamrood staat op zijn wangen. Hij wil niet dat Kim hem zo kwetsbaar ziet. “Ik snap dat je me wil straffen,” vervolgt hij, “en dat accepteer ik, maar laat dat tussen ons twee blijven.”

“Logan, ik tel tot drie. Sta je dan nog steeds daar dan vraag ik je vader om die cane voor me te halen. Ik meen het. Eén, twee…” telt zijn tante onvermurwbaar.

Logan haalt diep adem. Hij kent de verhalen van vroeger over zijn grootvader die het gebruik van de cane niet schuwde, met bloederige striemen tot gevolg. De getuchtigde kon zeker een week niet zitten. Gelukkig heeft zijn vader de cane bij hem nooit gebruikt en dat wil hij graag zo houden.

Zonder verdere tegenwerking gaat hij bij haar over de knie. Hij voelt hoe Amelia zijn boxershort omlaag trekt. Zijn vader en Kim hebben nu vol zicht op zijn blote billen. Logan is blij dat hij alleen de vloer kan zien en godzijdank niet de blikken van zijn vader en Kim.

De haarborstel komt snoeihard en in een flink tempo neer op zijn billen. Hij probeert stil te blijven liggen maar het doet al snel veel pijn. Hij vecht opnieuw tegen zijn tranen, want hij kan echt niet gaan huilen waar Kim bij is.

Zijn tante versterkt haar grip op zijn heup en klemt haar been over zijn kuiten. Ze slaat nu nog harder en pakt nu ook af en toe de achterkant van zijn dijen mee.

“Au, au het spijt me… ik haal geen grappen meer uit.” Hij voelt zijn ogen volschieten maar knippert zijn tranen weg. Hij moet sterk blijven.

“Je gaat er zeker spijt van krijgen. Jij en Patrick laten elkaar voortaan met rust, begrepen?” zegt tante Amelia en slaat gestaag door met de haarborstel. Na een tijdje heeft hij geen besef meer van de tijd en wie er in de kamer zijn. Hij vecht niet langer tegen zijn tranen en laat het over zich heen komen.

“Kom maar voorzichtig overeind,” hoort hij Amelia na een tijdje zeggen. Haar stem klinkt ver weg en hij is blij dat ze hem overeind helpt. Als hij voor haar staat pakt ze zijn kin beet.

“Kijk me aan Logan, laat ik niet merken dat jullie nog één keer zo’n streek onderling uithalen. Ben ik zo duidelijk?”

“Ja tante. Het spijt me,” Amelia geeft hem een knuffel.

“Het spijt mij ook, dit had je nodig zodat ik tot je door kon dringen. Ik wil alleen het beste voor iedereen snap je dat? Ik hou van jullie en ik verwacht dat iedereen in deze familie op een fatsoenlijke manier met elkaar omgaat, begrepen?”

Logan knikt en veegt met de rug van zijn hand de tranen van zijn wangen.

“Kim, ga je mee een kopje thee drinken? De heren hebben volgens mij nog wat zaken te bespreken. Je wilt vast even bijkomen van wat je net gezien hebt. Ik wil alles horen over de bruiloft en jullie huwelijksreis, oké?”

“Tot zo,” zegt Kim zachtjes tegen Logan en ze knijpt even bemoedigend in zijn arm. De dames lopen het kantoor uit. Logan is opgelucht dat Kim verder niets meekrijgt van de volgende straf.