Daar staat ze, in de gang van de lokale bibliotheek; misschien wel de mooiste vrouw die ik ooit gezien heb. Een gebronsd gezicht, lange zwarte haren en volle rode lippen. Haar ogen zijn aangezet met mascara, maar haar make-up is niet overdreven. Ze draagt een kort, zwart jurkje, dat haar vormen zeer nauw volgt. Aan de bovenkant is de vorm diep uitgesneden. Haar volle borsten lijken bijna uit de stof te barsten. Dan buigt de jurk naar binnen, om haar middel en weer naar buiten over haar brede heupen. Nog voor de helft van haar volle bovenbenen houdt het jurkje op. Daaronder is alleen nog een stel hoge rode naaldhakken te zien. Ik kan deze observaties maken, omdat ze diep in gedachten verzonken in een boek staart. Plots kijkt ze op en richt haar blik op mij. Betrapt probeer ik mijn ogen af te wenden, maar ze stapt op me af.

Ik probeer een smoes te bedenken, maar er schiet me niet direct iets te binnen. Nu vluchten zou ook heel gek overkomen. Nu ze dichterbij komt, lijkt ze niet echt boos. Onbewust gaan mijn ogen toch een stukje naar beneden. Ze loopt niet gewoon deze kant op: ze wiegt heen en weer met haar heupen. Misschien komt het door de pumps, misschien omdat ze weet dat mannen naar haar staren als ze zo loopt. Ook haar borsten bewegen mee op de beat. Binnen de stof van de jurk gaan ze bij elke stap een klein stukje op en neer. Wat een prachtige vrouw! Dan slaat lichte paniek toe. Wat moet ik zeggen?! Voor ik het weet staat ze naast me. Ze brengt het boek dat ze vast had naar voren en wijst naar een van de pagina’s. “I’m new to country and I want to learn all words. What is this word?” vraagt ze me. Ze heeft ook nog een prachtige stem. Even ben ik afgeleid, daarna buig ik voorover om te zien waar ze naar wijst. Het lijkt erop dat ze een Nederlands woordenboek heeft gepakt. “Billenkoek” zeg ik. “Bielekoek?” probeert ze me te herhalen. “No, billenkoek” probeer ik nog eens. “Billenkoek!” zegt ze overtuigend, en ik feliciteer haar met haar snelle vooruitgang in de Nederlandse taal.

Ze begint te lachen. “What funny word! What does it mean, this ‘billenkoek’?” Ze lacht opnieuw om haar eigen uitspraak. “It means you get to lie over someone’s lap and get smacked on your behind,” probeer ik uit te leggen. Ze fronst naar me. “Do you know what a spanking is?” vraag ik, maar ze schudt haar hoofd. “I don’t understand, why would you get smacked?” zegt ze. “To punish someone, or for fun,” probeer ik. Dat lijkt niet te helpen. “How can same thing be punishment and fun?” Het lijkt zelfs wel of ze een beetje pruilt. “I really want to learn language!” klaagt ze.

Een duivels plan komt in me op. Het is een gewaagde vraag, maar hoe vaak krijg je nu een dergelijke mogelijkheid? De kans is vrij groot dat ze boos wordt, me in mijn gezicht slaat of direct naar de bibliothecaris stapt. Gelukkig spreekt ze geen fantastisch Engels, dus ik kan altijd nog claimen dat ik haar verkeerd begrepen heb. “I can help you, if you want? I can give you an example. Then you’ll understand what it means” Ze begint te stralen. “You do that for me? Thank you!” Een beetje verrast door haar bevestiging moet ik nu direct doorpakken. “Sure, I’m glad to help you master our language! It is a bit hard to explain in this library, though. Would you mind coming to my apartment so I can explain it?” Dat blijkt geen enkel probleem. “Yes, I will go with you. Thank you so much for helping me!”
Onderweg naar buiten zorg ik dat ik een halve stap achter haar komt te lopen door beleefd ruim baan te maken voor een man die ons tegemoet gelopen komt. Dat geeft me de kans om ook naar haar achterkant te staren. Zo mogelijk is dit uitzicht nog interessanter dan haar toch al imposante voorgevel. Haar volle billen spannen de zwarte stof stevig op en haar wiegende heupen doen de twee halve manen steeds opkomen en weer ondergaan bij elke stap. Ik ben nooit gelovig geweest, maar inmiddels vraag ik me af welke oneindige grootheid ik moet bedenken voor wat hij, of zij, vandaag op mijn pad gebracht heeft.

“I live close by, we can walk there,” leg ik uit en ze glimlacht naar me terug. “What is your name?” Een standaardvraag, maar als ze dadelijk over mijn knie ligt, zou het wel raar zijn als ik niet eens weet hoe ze heet. “Chiara” zegt ze. “And what name do you ‘ave?” “Robbert,” antwoord ik. Ze probeert mijn naam te herhalen. “RRRobbert,” rolt van haar tong en ik lach om het prachtige geluid. “You are from?” is mijn volgende opening. “Italy. I come here from Palermo, but not much work there. That is why I come to Holland. But, to be able to work, I need to speak Holland language.” “Dutch,” verbeter ik haar. Ze kijkt me verbaasd aan, dus ik verduidelijk mezelf. “The Holland language, it is called Dutch. We say ‘Nederlands’.” Weer herhaalt ze me. De uitspraak gaat haar niet slecht af.
Ik rommel wat met mijn sleutels en open dan de deur. Ze volgt me naar binnen. “Don’t mind the mess,” verontschuldig ik me, terwijl ik een stapel kleren aan de kant schop. Heel veel ruimte heb ik niet in mijn appartement. Eigenlijk is het ook een beetje een groot woord voor een studio van 35 vierkante meter. “It’s ok,” lacht ze naar me. Ik krijg het idee dat Chiara dingen al snel ok vindt. Gezien de ruimte die ik haar nu kan bieden, is dat niet erg. “Do you want something to drink, cappuccino?” vraag ik als een echte gastheer. “No, no coffee after eleven,” zegt met een blik van afgrijzen. “Do you have any wine, white?” Ik knik en loop naar het keukentje. Daar open ik een fles en schenk twee glazen in. Ik geef haar glas aan, dat ze dankbaar aanpakt. “Cheers!” zeg ik, en we klinken de glazen tegen elkaar. “Salute,” antwoordt ze en ze neemt een goeie slok.
Op de bank hebben we het verder over koetjes en kalfjes. Hoe ze hier gekomen is (met de trein), wat ze voor werk doet (ze is verpleegkundige), of ze nog familie heeft (2 oudere broers en een zusje). Dan drinkt ze haar glas leeg en herinnert me aan de reden voor haar komst. “So, RRRobbert, are you going to explain to me ‘billenkoek’?” Ik meen een ondeugende twinkeling in haar ogen op te merken, maar misschien zit dat alleen in mijn hoofd. “Certainly!” zeg ik enthousiast. Dan sta ik op van de bank en pak ik een stevige eetstoel. “I will sit here, and you can come and lay down over my lap.” Ik neem plaats, Chiara staat op en loopt naar me toe. Het getik van haar hakken op de laminaatvloer is het enige geluid dat in de studio nog te horen is. “Like this?” vraagt ze, terwijl ze in een vloeiende beweging over mijn schoot gaat liggen. Met de toppen van haar vingers steunt ze op de grond, terwijl ze met haar hoge hakken haar voeten op de juiste plaats houdt.
Wat een uitzicht! Een prachtig gevormd vrouwenlichaam, voor mijn neus op een presenteerblaadje met het absolute hoogtepunt, haar fraaie achterwerk, ook als hoogste punt voor mijn neus. Hoe heb ik dit zo kunnen verdienen! Mijn gemijmer wordt onderbroken door Chiara. “Is ok, no? I lie down so you can smack my behind?” Voor zover ik nog aanmoediging nodig had, draagt ze nog even haar steentje bij door met haar billen heen en weer te wiebelen. “Of course,” zeg ik met schorre stem, “Of course, yes perfect. I will start gently.” Met een afgemeten klap begin ik aan mijn uitleg van het begrip ‘billenkoek’. Terwijl ik mijn hand optil om de wederhelft te bedienen, merk ik dat de massa onder haar jurkje nog heel even natrilt. De andere kant kent precies zo’n effect en al gauw vind ik een mooi ritme, waarbij de ene bil geraakt wordt, precies op het moment dat de ander weer tot stilstand is gekomen.
Al snel volgen er kleine gilletjes uit de mond van de dame die over mijn schoot is gedrapeerd. “Ai, ie, ai,” klinkt het zachtjes, maar ze blijft verder stoïcijns liggen. Na een paar minuten stop ik en even heb ik mijn twijfels. Kan ik nog verder gaan? Expliciete toestemming lijkt me op dit punt toch de verstandigste weg. “We’ve just finished the first stage, do you want to continue or do you want to leave?” Ze hijgt een klein beetje als ze me antwoord geeft. “Please continue, I want to learn complete meaning.” Dat laat ik me geen twee keer zeggen. “Alright Chiara, just lift your hips for me please.” Ze volgt mijn aanwijzingen direct op. “Like this?” Dat is inderdaad uitstekend. Met beide handen grijp ik de zoom van haar jurkje, en trek deze met duim en wijsvinger langzaam omhoog. Onderaan haar billen aangekomen moet ik even iets harder trekken, voor haar billen met een schokje onder de stof vandaan schieten. “You can lie down again,” zeg ik, wanneer jurk stof tot boven haar stuitje geschoven is.
Een klein driehoekig stukje stof beschermt nu nog haar vrouwelijke charmes. Aan de randen is een lichtroze tint te zien, het resultaat van enkele minuten hard werken. “Time for round two!” zeg ik enthousiast. Al gauw zit ik in hetzelfde ritme. Gefascineerd kijk ik hoe haar achterste begint te bewegen onder de metronoom die mijn hand is. Na elke klap wordt de zojuist geraakte helft door een subtiele beweging met haar heupen iets naar boven gekanteld. Even later danst haar achterste vrolijk weer de andere kant op. De gilletjes blijven ook komen, alleen nu net een klein beetje luider. Verder blijft ze nog steeds onverstoord op mijn schoot liggen. Haar handen blijven aan de grond, en haar voeten blijven ook staan waar ze staan.
Aangezien ik toch al verder ben gekomen dan ik ooit had durven dromen, besluit ik vol goede moed verder te gaan. “That was round two. Time for a little break. But first, could you lift your hips again, please?” Gehoorzaam doet ze weer wat ik zeg, en ik pak haar onderbroekje aan beide kanten vast om ook dit kledingsstuk, uiterst langzaam, van het doelwit te verwijderen. Halverwege haar prachtige dijen laat ik het los. Mijn blik kleeft inmiddels aan haar achterwerk. Aan de bovenkant van haar bilpartij is een omgekeerde driehoek vanaf haar rug, en daarna een scherpe scheiding tussen de bolronde vormen aan elke kant van haar lichaam. Op die beide helften is inmiddels een donkerroze gloed te zien, egaal verdeeld over beide kanten. Zachtjes begin ik haar billen te kneden en even later hoor ik een nieuw geluid, als van een zachtjes spinnende kat.
Aan al het goede komt echter een eind, en ik heb een taak om deze naar wijsheid dorstende dame verder te onderwijzen. Al snel heb ik hetzelfde ritme weer gevonden. Op prachtige wijze dansen haar beide billen onder mijn hand. Het lijkt soms wel alsof ze naar boven komen, om mijn vingers te begroeten. De gilletjes en kreuntjes zijn nog wat harder en dat volume gaat verder omhoog wanneer ik wat harder ga slaan. Er verschijnen steeds afdrukken op haar billen, die onmiddellijk weer wegtrekken, maar wel overgaan in een steeds rodere gloed. Wanneer ik het pak slaag nog wat verder opvoer, begint haar lichaam meer te bewegen. Ze gooit haar lange haren van links naar rechts en even later begint ze te trappelen met haar benen. Na een flinke klap onderaan haar rechterbil vliegt een van de pumps met een fraaie boog door de kamer. Niet veel later volgt de andere helft van het paar. Gelukkig is er weinig van waarde dat geraakt kan worden.
Mijn gewillige slachtoffer hijgt, steunt, gilt en kreunt erop los, maar ze klinkt nog niet echt in paniek. Nu haar benen alle kanten opvliegen, een bewijs van haar lenigheid, heb ik ook een goed uitzicht op haar edele delen. Daar glinstert duidelijk wat vocht, een verdere bevestiging dat ze nog van haar les Nederlands kan genieten. Ik besluit te beginnen aan de grande finale. Het tempo gaat nog iets omhoog, de klappen worden nog wat harder. Ik voel het aan mijn hand, maar dat leed heb ik graag over voor deze ervaring. Dan buigt ze haar rug, strekt een hand naar achter en houdt deze voor haar bips. “Oeh, I think I understand now!” brengt ze uit. Ik besluit met enige spijt dat ze haar les zo geleerd heeft. Ik laat haar los en met een sierlijke beweging staat ze op. Met twee handen begint ze over haar achterste te wrijven. Haar ogen twinkelen ondeugend.

“You were right, that was fun! You enjoyed, that, no? I feel you, in my belly.” Ze wijst naar mijn broek en ik word me plots bewust van mijn parate geslachtsdeel. Ik bloos er een beetje van. “’ere, let me ‘elp you.” Achteloos laat ze haar slipje van haar benen glijden terwijl ze op me afstapt. Als versteend kijk ik toe hoe ze mijn knoop en rits losmaakt en mijn ondergoed aan de kant schuift, zodat mijn penis als een slang tevoorschijn schiet. Ze zakt op haar knieën, kijkt me even aan en neemt hem vervolgens in haar mond. Met diepe halen beweegt ze haar lippen over mijn schacht. Even denk ik dat ik gek word, of misschien droom. Ik knijp mezelf en weet dan zeker dat dit echt gebeurt. Dan pakt ze haar handen erbij en speelt daarmee met de onderkant van mijn penis, terwijl haar mond gestaag doorgaat. Ik voel mijn hoogtepunt naderen wanneer ze plots stopt.
Even twijfel ik. Moet ik zeggen dat ze door moet gaan, dat ze niet op dit moment kan stoppen? Die gedachte zet ik van me af en ik neem haar uitgestoken hand aan. Zo volg ik haar naar mijn bed aan het eind van de studio. Ze laat mijn hand los en gaat op haar rug op het bed liggen. Dan kijkt ze me verleidelijk aan. “I enjoyed your billenkoek, RRRobbert, I need you to help me too.” Ze spreidt haar benen, de hint is volkomen duidelijk. Mijn kleren vliegen door de kamer, in sneltreinvaart gaat een regenjasje aan en ik werp me op haar. Ze strekt haar benen in de lucht wanneer ik op haar lig en ik glijd soepel naar binnen. Haar billen voelen nog warm tegen mijn bovenbenen. Mijn ritmegevoel is nog niet verdwenen, maar nu werken we samen. Onze lichamen werken als een machine, steeds sneller, steeds harder, tot ik het niet meer houd. Ik kom klaar met een gevoel als een explosie en stort dan op haar lichaam ineen. Totaal vermoeid rol ik van haar af. Ik merk niet eens dat ik in slaap val.
Hoeveel later ik wakker word, weet ik niet. Het kan niet heel lang zijn, maar meer dan een paar minuten. In mijn ooghoek zie ik Chiara. Ze heeft haar kleren weer aangetrokken en ook haar haar weer gemodelleerd. Ze maakt zich klaar om te vertrekken. Even twijfel ik of ik haar niet wil stoppen, maar dan bedenk ik dat dit eigenlijk wel een prima einde van een prachtige middag is. Ze haalt nog wat uit haar tas. Eerst zie ik niet wat het is, maar wanneer ze het papier uitrolt, zie ik het wel: een landkaart. Een kaart vol met kruisjes, waar nu een kruisje door Nederland bijkomt. Dan ruimt ze haar spullen op. Net voor ze vertrekt kijkt ze nog even richting het bed. Ik knijp snel mijn ogen dicht, maar wanneer ik ze weer open, zie ik dat ze me aankijkt. Ze geeft me een knipoog. Ze draait zich om en loopt naar buiten.