Paul buigt zich voorover en weet een klap op je linkerbil te geven terwijl hij naar je grijnst. “Au, dat doet pijn hoor!” roep je vol verontwaardiging. Zoals altijd werkt het als een rode lap op een stier. “Ja? Goed zo!” Hij draait je rond aan je arm en geeft je snel nog een paar flinke tikken die door de slaapkamer echoën. Je draait je weer terug en kijkt hem ondeugend aan. Je pakt zijn hand en kust zijn hand … om er vervolgens in te bijten! Lachend draai je je om en spring je over het bed. “Als de bliksem hier komen, dame!” roept Paul en hij springt achter je aan. Met een paar katachtige bewegingen weet je onder zijn armen door te duiken, maar wanneer je een derde keer over het bed vlucht, weet hij je te grijpen. Met een grote armbeweging trekt hij je over zijn schoot. Meteen wordt je arm op je rug vastgezet en hij klemt je benen tussen zijn benen. Zijn hand komt hard neer, in een hoog tempo. “Mag jij mij zo maar bijten?” vraagt hij streng? “Nee, meneer, ik zal het nooooit meer doen.” Vreemd genoeg leidt dit antwoord tot hardere klappen, niet tot respijt.
Ook al slaat hij slechts met zijn hand, wanneer dat in een hoog tempo gaat en je geen kant op kan, voel je het toch aardig. “Oké Paul, zo is t genoeg hoor, ik zal je niet meer bijten,” probeer je nog, maar er volgt geen reactie, behalve dat er nog steeds doorgeslagen wordt. Langzaam verdwijnt er iets van je brutaliteit. Je billen zijn aardig warm als Paul eindelijk weer even stopt. “Zei je nu dat je me niet meer ging bijten?” “Nee, Paul,” zeg je op een toon waarvan het sarcasme niet meer afdruipt. “Mooi zo,” zegt hij met een glimlach. Hij laat de beenklem los en helpt je overeind, daarna op schoot. Je begraaf je hoofd tegen zijn borst terwijl je met je hand over je niet geheel onaangenaam gloeiende achterwerk wrijft. Dan kijk je naar boven en deel je weer een lange zoen. Ineens tilt Paul je op en legt hij je op het bed. Je draait je om en loopt op handen en knieën een stukje verder het bed op. Hij klimt achter je aan het bed op, grijpt je bij je heupen en trekt je een stuk naar achter. Dan begeleidt hij zijn harde penis bij je naar binnen, iets wat moeiteloos gaat nadat je van het pak slaag flink nat geworden bent. Je gromt als hij de eerste keer hard naar binnen stoot. Hij gaat door met diepe stoten, zodat hij steeds tegen je gevoelige billen aankomt. Af en toe haalt hij hard uit om de huid weer wakker te maken. Je kreunt steeds harder wanneer het tempo omhoog gaat. Dan duik je naar voren wanneer je klaarkomt en je voelt dat Paul bijna gelijktijdig ook in je tot een hoogtepunt komt.
Een uur later lig je nog wakker in bed. Nadat jullie nog even geknuffeld en gepraat hebben, ligt hij nu al een tijdje te snurken. Zelf kun je de slaap niet vatten. Je kan alleen nog maar denken aan wat er vandaag gebeurd is en dat je moet voorkomen, maar vooral dat je hebt gelogen tegen Paul. Wat als hij erachter komt? Je huivert al bij de gedachte aan de straf die je dan zult krijgen. Alleen, niets vertellen is ook geen optie. Hij hoort dit gewoon te weten. Maar hoe kun je dit nu nog vertellen? Met de minuut groeit je schuldgevoel en zo ga je een lange, rusteloze nacht tegemoet.
Bekennen
Woelen