Toen ze de volgende ochtend wakker werd, hoorde Katy haar man zingen. De klanken uit de radio begeleidden hem toen hij onder de douche stond. Ze kon niet goed horen welk liedje het betrof omdat de geluiden wat gedempt klonken, maar het was wel te horen dat Tom een goed humeur had. Het was weken geleden dat hij voor het laatst onder de douche had gezongen. Ze glimlachte en draaide langzaam van haar buik naar haar zij. Ze trok de lakens goed en schudde het kussen op. Ze lag lekker. Niet lang daarna hield het gezang op en werd de douche uitgedraaid. Wel hoorde ze vaag de stem van de radio op de achtergrond. Katy stelde zich voor hoe Tom zich afdroogde en aankleedde met uitzondering van een hemd en schoenen. Nog even en ik kan zijn scheerapparaat horen, dacht ze. Op hetzelfde moment klonk het gezoem van het apparaat.

Ze keek in de richting van het nachtkastje om te zien hoe laat het was en besloot dat het nog te vroeg was om op te staan. Ze rekte zich uit. ‘Oh!’, kreunde ze. De spieren van haar billen en benen schreeuwden van pijn. Ze liet haar armen zakken en wreef over haar arme billen. Bovenin haar bil voelde ze een harde plek, waar dr. Freek haar een injectie gegeven had. De rest van het pijnlijke plekken waar ze haar handen over liet glijden had ze aan haar liefhebbende echtgenoot te danken. ‘Zul je het ooit leren?’, vroeg ze zichzelf af. Terwijl ze zichzelf toesprak over haar stommiteiten ging ze weer lekker liggen. Tom kwam de slaapkamer binnen. Zijn borst en armen waren naakt en lieten zien hoe gespierd hij was. Katy vond het mooi zonder hemd en glimlachte naar hem.

Hij bleef even staan in de deuropening en keek of zijn vrouw al wakker was. Hun ogen ontmoetten elkaar. ‘Goedemorgen schatje’, zei Tom met een brede glimlach.

Hij liep naar zijn kant van het bed. Hij zette zijn knie op het bed en boog zich naar Katy toe om haar te knuffelen. Hij ging liggen en nam haar in zijn sterke armen en fluisterde, ‘Hoe is het met mijn schatje?’

‘Het gaat prima met me, liefje..en met jou?’, vroeg ze.

‘Mmmmmm, goed hoor. Ik denk dat ik maar eens een lekker ontbijtje voor je klaar ga maken. Waarom ga je niet even douchen? Dan ga ik naar de keuken’, zei Tom en gaf haar een kus op haar voorhoofd.

‘Als je even wacht tot ik gedoucht heb, dan maak ik het ontbijt’, zei Katy.

‘Niet nodig. Ik maak wel wat’, zei hij. Hij gaf Katy een kus, deze keer op haar mond. ‘Schiet wel een beetje op, schatje’, voegde hij eraan toe, terwijl hij haar terug in de kussens legde. Hij stond op en liep naar de kast om een overhemd te pakken.

Katy volgde hem met haar ogen. ‘Lekker kontje’, fluisterde ze zachtjes.

‘Wat zei je? Ik verstond je niet’, vroeg Tom.

‘Niets, liefje. Echt waar niet. Ik had het tegen mezelf’, zei ze. Ze keek naar de spieren van zijn rug, schouders en armen.

Hij draaide zich om en trok het overhemd van zijn keuze aan, terwijl hij naar Katy keek. ‘Je hebt je nog steeds niet bewogen, jongedame’, zei hij met een plagende stem.

‘Ik weet het. Ik lag gebiologeerd naar mijn man en zijn lichaam te kijken. Ik vind het leuk om te kijken hoe hij zich aankleedt. Op de één of andere manier heb ik daar de laatste tijd niet zovaak de kans voor gehad’, antwoordde ze met een brede glimlach. Terwijl Katy praatte had Tom het overhemd dicht geknoopt. Hij maakte zijn broek los en duwde het overhemd erbij in.

‘Goed, poppetje gezien, kastje dicht. En nu onder de douche jij’. Beiden grinnikten terwijl Tom naar de kaptafel liep om zijn riem te pakken. Hij begon hem door de lussen van zijn broek te doen.

Katy ging voorzichtig zitten. Ze wist dat na het uitrekken van daarnet, zitten een echte uitdaging zou zijn. En dat was het ook. ‘Hebben we vandaag iets op het programma staan, liefje’, vroeg ze.

Tom ging terug naar de kast pakte zijn laarzen en deed de deur dicht. Hij ging naast Katy zitten, deed zijn sok goed en deed zijn rechterlaars aan. ‘Ach, er zijn nog wat klusjes in de garage en in de tuin die ik af wil maken. Verder was ik van plan het gras te maaien. En Wouter komt nog even langs om samen de auto op te halen. Ook zou ik nog wat grofvuil weg willen brengen. Oh ja en ik moet ook nog wat aandacht aan mijn vrouw besteden. Wie weet wat ik vandaag allemaal in petto heeft als ze heel lief is’, zei hij terwijl hij zijn broekspijp over de laars trok. Hij ging rechtop zitten en keek Katy aan. ‘Maar eerst, schatje, ga ik naar de keuken om koffie te zetten en een ontbijt klaar te maken’, zei hij en gaf haar een kus. ‘Als je het heel lief vraagt dan zal ik voor jou thee zetten’, zei hij plagend.

‘Oh ja, lekker!’, antwoordde ze.

‘Doe ik!’, zei hij. Tom keek Katy onderzoekend aan. ‘Weet je zeker dat je je goed voelt? Je kunt best nog even blijven liggen als dat nodig is hoor’, zei hij.

‘Ik voel me echt goed. Ik ga me zo even rustig aan douchen. Als ik me daarna nog steeds goed voel, dan ga ik wat ontbijten’, zei ze. Ze legde haar hand op zijn wang en kuste  hem. ‘Daar krijg je nooit genoeg van hè, van een kus?’, vroeg ze.

‘Ja, ik ben een echte liefhebber’, zei hij met een brede grijns. Vervolgens nam hij haar stevig beet en kuste haar gepassioneerd. Hier kon ze niet genoeg van krijgen. Toen de kus beëindigd was, fluisterde hij, ‘Ik houd van jou, schatje’.

‘Ik ook van jou’, antwoordde Katy lachend. Vervolgens ontmoetten hun lippen elkaar voor een nog een klein kusje.

‘OK, het is genoeg geweest’, zei hij en liet Katy los. ‘Ik ga naar de keuken en jij als de weerlicht onder de douche, jongedame’, voegde hij eraan toe.

‘Ja baas’, zei ze met een brede grijns. Ze stonden beiden op van het bed. Tom liep naar de keuken en Katy naar de douche.

Een paar minuten later kwam Tom terug met een kopje thee, een glas water en haar medicijnen. ‘Neem deze maar snel in’, zei hij en drukte haar de medicijnen in de hand. Vervolgens gaf hij haar het glas water. Katy nam de pillen braaf in.

‘Dank je’, zei ze nadat ze het water op had. Ze reikte hem het lege glas aan.

‘En hier is je thee, mevrouw’, zei hij en draaide zich om.

‘Bedankt liefje’, zei ze. Tom keek achterom naar Katy. Zonder wat te zeggen gaf hij haar een knipoog en liep de slaapkamer uit.

Katy haalde een borstel door haar haren en stapte vervolgens onder de douche. Het warme water voelde weldadig over haar lichaam. Ze nam rustig de tijd om haar haren en haar lichaam te wassen. Haar gedachten draaiden overuren terwijl de straal bleef neerkletteren. Toen de negatieve gedachten de overhand kregen, schoof ze deze resoluut ter zijde. ‘Ik kan het’, hield ze zichzelf voor, ‘en Tom is er om me te helpen. Ik kan op hem leunen’.

Onder de vele gedachten die door haar hoofd flitsten waren ook de laatste woorden die Tom de vorige avond gefluisterd had, vlak voor ze in slaap vielen. ‘Morgenochtend als je gedoucht hebt dan zal ik je het eerste pak slaag geven voor de chaos die je aangericht hebt’.

‘Oh mijn God!’ Ze twijfelde geen moment over wat er straks zou gaan gebeuren. Over niet al te lange tijd zou ze bij haar man over de knie liggen voor één van zijn vermaarde afstraffingen. Katy huiverde. Haar bips deed nog steeds zeer.

Ze liep de slaapkamer in met een handdoek om zich heen geslagen. Katy verwachtte dat Tom daar op haar zou wachten, maar hij was er niet. Omdat ze niet goed wist wat ze nu moest doen, liep ze naar het kastje en pakte een wijd zittende korte broek uit de la. Ze deed geen onderbroek aan. Het leed geen twijfel dat die nu al niet lekker zou zitten, laat staan wanneer Tom zijn belofte voor vandaag was nagekomen. Ze liet de handdoek op de grond vallen, stapte in de korte broek en deed deze voorzichtig omhoog. Uit een andere la pakte ze een BH. Toen ze deze aan had, liep ze naar de kast om een hemdje uit te zoeken. Als laatste pakte ze een paar sokken. Op de één of andere manier had ze koude voeten. Toen ze zich tenslotte aangekleed had, maakte ze het bed op en verzamelde de handdoeken en de kleren van Tom en haarzelf en bracht ze naar de wasmand in de badkamer.

Ze ruimde de badkamer een beetje op en ging achter de kaptafel zitten. Ze droogde haar haren en maakte er krullen in met de krultang. Vervolgens werden ze geborsteld. Even overwoog ze haar haren op te steken, maar besloot uiteindelijk om ze los te dragen. Tom vond het zo mooi, bedacht ze met een glimlach. Ze deed wat make-up op en liep terug naar de badkamer om haar tanden te poetsen. Katy bekeek zich in de spiegel en besloot dat het zo goed was. Ze deed het licht uit en liep naar de keuken.

Tom was aan de telefoon. Hij stond bij het aanrecht en keek naar buiten terwijl hij het gesprek voerde. Katy ging achter hem staan en deed haar armen om hem heen. Ze gaf hem een kneepje. Hij gaf met zijn vrije hand een klopje op haar samengevouwen handen. Toen ze hem losliet, liep ze naar het fornuis om te kijken wat er in de pan zat. Ze deed het deksel omhoog en glimlachte. Hij had een omelet gemaakt. Daar was ze dol op. Nog voor ze het deksel weer op de pan kon doen, voelde ze zijn hand op haar billen neerdalen.

‘AUW!’, zei ze en legde snel het deksel terug en wreef over haar billen.

‘Ga daar weg’, foeterde hij. ‘Ik moet ophangen, Wouter. Mijn vrouw heeft mijn aandacht nodig. OK. Klinkt goed. Doeg’. Tom hing op en pakte zijn vrouw beet. ‘Waar denk jij dat je mee bezig bent, jongedame, terwijl ik een belangrijk telefoongesprek sta te voeren?’ Hij drukte haar stevig tegen zich aan en kuste haar in haar nek. Er ging een rilling door Katy heen en haar nekhaar ging overeind staan. Tom vond het heerlijk haar op deze manier wat te plagen. En iedere keer was ze weer machteloos.

‘Ja, ja, ja… een erg belangrijk gesprek doorspekt van veel ongein’, wierp Katy tegen. Tom vond dat een brutaal antwoord en begon haar te kietelen. ‘OK, OK! Het was belangrijk! Ik zal het niet weer doen! Ik zal het niet weer doen’, gilde ze.

‘Goed om te horen’, zei Tom en liet haar los. Toen hij haar in haar gezicht keek, zag hij iets wat hem aansprak. Zij glimlachte naar hem met een twinkeling in haar ogen. ‘Je ziet er goed uit, schatje’, zei hij.

‘Dank je’, zei Katy een beetje verlegen.

‘Het eten is klaar’, voegde Tom eraan toe.

‘MMMM, lekker!”, zei Katy. Tom zette de borden op de tafel terwijl Katy zijn koffiemok vulde en voor zichzelf nog een kop thee inschonk. Het ontbijt was verrukkelijk. Man en vrouw genoten van elkaars gezelschap. Toen ze uitgegeten waren, ruimde Katy de tafel af en maakte het aanrecht schoon. ‘Je hebt gekookt, dus ik doe de afwas’, zei ze.

Hij glimlachte en zei, ‘OK. Ik kijk even op het forum om te kijken hoe het alle andere deugnieten vergaan is’.

Tom hoorde Katy helemaal niet achter hem komen, toen hij met de post bezig was. Ze hoorde hem grinniken toen ze de kamer inliep en was benieuwd wat één van de andere vrouwen nu weer uitgespookt had. Ze legde haar handen op zijn schouders en begon zijn schouders te masseren. Tom hield ervan wanneer ze dat deed.

‘De keuken is weer helemaal in orde, schatje?’, vroeg Tom.

‘Weer helemaal spik en span, liefje, bedankt voor het heerlijke ontbijt, liefje’, zei Katy terwijl ze zich voorover boog en hem op zijn wang kuste.

‘Tot je dienst, schatje’. Eerst nog even uitlezen en dan wil ik dat we de tijd nemen om een serieus gesprek te voeren. OK?’, vroeg hij.

‘Natuurlijk, liefje’, zei Katy. Ze bleef zijn nek en schouders masseren.

‘Hmmmm, lekker, schatje. Dat voelt goed. Dankjewel’, zei Tom.

Toen hij uitgelezen was, sloot hij de computer af. Hij stond op en pakte Katy bij haar hand en nam haar mee naar de bank. Hij ging zitten en trok haar op zijn schoot en deed zijn sterke armen om haar heen. Zij rustte tegen zijn borst en legde haar hoofd op zijn schouder.

‘We moeten serieus praten, schatje. We moeten het over jou hebben, over je tumor, de kinderen en de kleinkinderen. We moeten het over heel veel dingen hebben’ zei Tom. En aldus geschiedde.

Katy deed haar best om haar twijfels en angsten te delen. Ze vertelde hem zelfs over haar gedachten van vanmorgen onder de douche. Ze spraken over haar medicijnen en het belang van een regelmatig leven. Tom stelde Katy gerust door haar te laten weten dat hij er iedere dag voor haar zou zijn voor wat ze ook maar nodig had.

‘Ik heb wat voor je meegebracht’, vertelde hij. Hij gaf haar het schrijfblok dat hij gekocht had toen hij de medicijnen van de apotheek gehaald had. ‘Ik wil dat je hierin de aantekeningen voor de doktoren bijhoudt’, zei hij. Hij wilde verder dat zij de tijden dat ze at bijhield, wanneer ze haar medicijnen innam en wanneer ze ging rusten. Met andere woorden, Tom wilde dat ze alles wat ze door de dag heen deed, opschreef.

‘Nee Tom. Ik ga echt niet alles opschrijven. Dokter Freek heeft het helemaal niet gehad over al die details waar jij het nu over hebt’, zei ze.

‘Ik weet dat dr. Freek niets over die dingen gezegd heeft. Verder is hij niet je echtgenoot, maar dat ben ik, Katy’, zei hij.  ‘Ik vraag je of je het alsjeblieft voor mij wilt doen. Als je het niet doet, voelt dat alsof je informatie voor me achterhoudt. En je weet wat er gebeurd als je informatie voor me achterhoudt, of niet, jongedame?’, vroeg Tom met een opgetrokken wenkbrauw.

‘Je bedoeld te zeggen, dat als ik die dingen niet allemaal opschrijf, ik op mijn billen krijg, of niet?’, vroeg Katy.

‘Ja! Je hebt hem helemaal!’, antwoordde hij.

‘Tom, doe me dit alsjeblieft niet aan!’

‘Katy, ik wil je alleen maar helpen. Als je dit een poosje gewoon doet, en ik kan zien dat je serieus met zaken bezig bent, dan kunnen we best weer gas terug nemen. Aan de andere kant, je hebt geen idee wat die medicijnen precies teweeg brengen. Het is goed mogelijk dat je die aantekeningen wat langer moet volhouden. Doe mij nu maar een plezier, totdat we weten hoe we er het beste mee om kunnen gaan. OK?’, zei Tom. Hij gaf Katy een knuffel en een kus op haar voorhoofd.

‘OK. Ik zal mijn best doen, liefje. Maar ik zal je hulp nog wel nodig hebben, en dan bedoel ik geen hulp in de vorm van een pak op mijn bips’, voegde ze eraan toe.

‘Je zegt het maar, schatje, ik zal er voor je zijn’, zei Tom. ‘En nu we het toch over billenkoek hebben, je hebt vanmorgen nog een ongenadig pak op je blote billen van me tegoed. Maar voor ik je bips in brand ga zetten, stel ik voor dat we een poosje de tuin ingaan. Wanneer we weer binnen komen, dan zullen we het afhandelen. Dan kun je daarna een poosje gaan rusten’.

‘Ja Tom’, zei Katy zachtjes en een beetje verdrietig. Ze zuchtte diep. Ze ging niet tegen hem in. En hoewel ze het pak slaag helemaal niet zag zitten, wist ze dat het beter voor hen beiden was. Ze kroop dichter tegen hem aan en fluisterde met dezelfde verdrietige toon, ‘Oh Tom!’

‘Ik weet het, schatje’, zei Tom, ‘Ik weet het. Maar het komt wel goed. Vertrouw me maar’.

Tom hield haar stevig in zijn sterke armen. Hij wreef over haar rug. Toen ze zo een poosje zwijgend hadden gezeten, boog Tom zich voorover en gaf haar een kus op haar voorhoofd. ‘Kom schatje, laten we naar buiten gaan. Je moet de nieuwe aanplant water geven’, zei hij terwijl hij Katy overeind hielp.

‘Laat me even mijn schoenen aantrekken, schatje’, zei Katy terwijl ze opstond.

‘OK’, antwoordde Tom. Hij schudde zijn hoofd en zag hoe ze de kamer uitliep. Als het niet nodig was, zou ze nooit schoenen aanhebben’, dacht Tom bij zichzelf.

Ze gingen naar buiten en liepen de tuin door. Ze inspecteerden de jonge aanplant van de vorige dag. Katy vertelde wat ze er eigenlijk nog zou moeten gebeuren. Er stond een nieuwe plantenbak in de garage waarvan ze wilde dat Tom deze op de hoek van de oprit zou zetten, dat ze hem met aarde kon vullen en er planten in kon zetten. De lijst werkzaamheden die ze voor Tom in gedachten had, was niet zo heel lang. Althans dat vond Katy. Als je Tom er over hoorde, zou hij het nooit allemaal klaar kunnen krijgen voor het weer winter werd. Beiden moesten erom lachen. Tom hielp haar met het strooien van voer voor de vogeltjes.

In de garage keek Tom naar de werkbank en de troep die hij daar een paar dagen geleden had achtergelaten. ‘Ik kan dit maar beter eerst opruimen voor ik aan iets nieuws begin’, dacht Tom bij zichzelf.

Katy begon ook de dingen op te ruimen die ze op de werkbank had achtergelaten. ‘Zal ik je eens wat vertellen’, zei Tom, ‘waarom ga je niet naar binnen en begin je aan je dagboek. Ik wil dat je opschrijft wat je je nog kunt herinneren van eergisteravond, toen ik het briefje van dr. Freek vond en alles wat daarop volgde. Wanneer je klaar bent, wil ik dat je gaat rusten. Ik kom straks en dan zullen we de rest ter hand nemen’.

Tom liep naar Katy en pakte haar gezicht in beide handen. ‘Wil je dat alsjeblieft voor me doen?’, vroeg hij. Ze keken elkaar onderzoekend aan. Tranen vulden de ogen van Katy. Ze probeerde ze krampachtig onder controle te houden.

Ze keek Tom aan. ‘Ja liefje. Ik zal het doen’, antwoordde Katy.

Tom trok haar in zijn armen en gaf haar een knuffel. ‘Goedzo’, zei hij.

Toen Tom haar los liet liep buurman Martin de garage in. ‘Hallo Tom en Katy’, zei hij.

Tom en Katy begroetten Martin. ‘Wat verschaft ons de eer?’, vroeg Tom.

‘Ik wilde je wat vragen Tom’, zei Martin met een verwarde uitdrukking op zijn gezicht.

‘Ik laat jullie mannen maar alleen. Ik heb nog wat andere dingen te doen’, zei Katy terwijl ze zich omdraaide en de garage uitliep.

‘Ik kom straks, schatje, als Martin en ik klaar zijn’, zei Tom.

‘Is goed, liefje. Doe het rustig aan’ antwoordde ze terwijl ze deur uit liep.

Tom moest inwendig lachen om de humor van zijn vrouw. Hij draaide zich naar Martin. ‘En wat kan ik voor je doen, kerel’, vroeg Tom.

‘Tja Tom, ik weet niet goed waar ik moet beginnen. Katy en jij lijken het altijd zo goed te hebben en gelukkig te zijn. Tussen Kim en mij is het al heel lang niet goed. Ik houd ontzettend veel van haar, maar ik weet niet langer wat ik met de situatie aan moet. Heb je een suggestie voor me?’, vroeg Martin met een gepijnigde gezichtsuitdrukking.

‘Natuurlijk kan ik je wel wat ideeën aan de hand doen, Martin. Ik weet alleen niet of ze je wel aan zullen spreken of hoe Kim erop zal reageren. Als je het nodige geduld betracht, dan ben ik ervan overtuigd dat jullie huwelijk een nieuw elan zal krijgen’.

‘Ik ben één en al oor, Tom’, zei Martin en liet zijn vingers door zijn haar glijden. ‘Ik ben bereid om tot het uiterste te gaan om mijn huwelijk te redden. Maar op dit moment ben ik ten einde raad en raak ik de grip steeds meer kwijt’.

‘Rustig maar, beste vriend’, zei Tom en gaf Martin een klap op zijn schouder. ‘Laten we eens kijken of we iets kunnen bedenken’.

Tom en Martin waren meer dan een half uur in een intensief gesprek verwikkeld. Martin deed gedetailleerd hun situatie uit de doeken. Toen legde Tom Martin in het kort uit welke afspraken Katy en hij in het begin van hun huwelijk gemaakt hadden. Hij vertelde van de drie basisregels en dat Tom altijd het laatste woord had, als ze er samen niet uit konden komen.

‘Bedoel je te zeggen, Tom, dat Katy en jij zo’n goede relatie hebben vanwege drie afspraken en het feit dat jij het laatste woord hebt?’, vroeg Martin.

‘Nou ja, er is natuurlijk meer dan alleen de drie afspraken. Het heeft consequenties als de afspraken niet nagekomen worden’, legde Tom uit.

‘Consequenties. Wat voor consequenties?’, vroeg Martin met een vragend gezicht.

‘Als Katy de afspraken niet nakomt, moet ze de consequenties onder ogen zien. Over het algemeen betekent dat, dat ik haar over de knie leg voor een ongenadig pak op haar billen’, antwoordde Tom.

‘Je geeft je vrouw een pak slaag? Je geeft Katy op haar billen! En Katy staat dat toe?’, vroeg Martin in opperste verwarring.

‘Als de regels overtreden worden en Katy hier geen goed excuus voor heeft, ja, reken maar. Dan krijgt ze een pak op haar blote bips. Ik zeg niet dat het gemakkelijk is om te doen of dat ik het leuk vind. In veel gevallen zou ik liever mijn rechterhand afhakken dan Katy een pak slaag te geven. Aan de andere kant geef ik nooit toe. Ik sta niet toe dat Katy een loopje met me neemt. Dan zou de hele structuur van wat we afgesproken hebben, weg zijn. Dat zou niet goed voor haar zijn en het zou al helemaal niet goed voor mij zijn’, voegde Tom eraan toe.

Even was het stil. ‘Ik kan zien dat je geschokt bent over wat ik je verteld heb, Martin. Dat had ik ook wel verwacht. Ik heb je verteld hoe het bij Katy en mij werkt. Ga naar huis en praat er met Kim over. Jullie moeten het samen eens zien te worden. Door alles wat je me verteld hebt, lijkt het dat je Kim veel te veel haar gang laat gaan. Het lijkt me toe dat het tijd is dat je de touwtjes eens in handen gaat nemen. Ik zeg niet dat een pak slaag de oplossing voor jullie is. Maar je weet het nooit als je het niet probeert’, voegde Tom eraan toe.

‘Tom, kerel, je hebt gelijk. Ja, ik ben geschokt. Ik kan er niet bij dat je Katy over de knie legt en dat zij het lekker vindt’, zei Martin.

‘Oh, wacht eens even, Martin’, zei Tom. ‘Ja, ik geef Katy een pak slaag. En als ik haar een pak slaag geef, dan is dat op haar blote billen, zodat ze het goed voelt. Ik heb echter niet gezegd dat ze dit lekker vindt. Het is zelfs zo, dat wanneer ik Katy straf, ze het liefst de benen zou willen nemen in plaats van haar lot te ondergaan. Ze gaat er echter niet vandoor omdat ze weet dat ze door voor de consequenties te gaan staan, we weer op hetzelfde spoor komen te staan. Deze afspraken helpen ons bij onze onvoorwaardelijke liefde en vertrouwen in elkaar’.

‘WAUW, ik weet niet wat ik moet zeggen. Maar het moet werken. Katy en jij zijn één van de gelukkigste stellen die ik ken. Ik ben altijd een beetje jaloers geweest op jullie relatie en wilde dat Kim en ik half zo gelukkig zouden zijn’, zei Martin.

‘Dat is mogelijk, Martin. Zoals ik zei zal het je het nodige geduld kosten. Het komt je niet aanwaaien. Jullie zullen beiden hard aan het werk moeten als je wilt dat het werkt. Wat dacht je hiervan, Katy en ik hebben nog wat dingen te doen. Daarna ga ik met Wouter mijn auto ophalen. Waarom laat je alles niet even een beetje bezinken of bespreek je het zelfs eens met Kim? In de namiddag moet ik nog een ritje naar het grofvuil maken. Als ik terug ben, kunnen we de draad van dit gesprek nog even oppakken, of als je wilt rijd je even met me mee’, zei Tom.

‘Dat klinkt goed Tom. Ik weet zeker dat ik nog veel vragen zal hebben. Ik moet toegeven, dat als Katy en jij al sinds het begin van jullie huwelijk zo leven, ik nog veel in te halen heb’, zei Martin hoofdschuddend. Beide mannen grinnikten. Een paar minuten later ging Martin naar huis om een ernstig gesprek met zijn vrouw te hebben. Tom ruimde de werkbank op en ging toen ook het huis in. Het was tijd dat hij ook een ernstig gesprek met Katy ging hebben.

Tom waste zijn handen in de bijkeuken. Toen liep hij naar het bureau in de woonkamer om het dagboek van Katy te lezen. Toen hij uitgelezen was, pakte hij een pen om hier en daar haar notities van een aantekening te voorzien. Toen hij bij de laatste regel die ze geschreven had ‘krijg straks op mijn billen’ aanbelandde, tekende Tom een hart en schreef ‘Tom en Katy’ in het midden. En onder haar woorden voegde hij toe ‘Een pak slaag met liefde door je man Tom gegeven’.

Tom deed het dagboek dicht en liet zijn vingers door zijn haar glijden. Ik kan ook maar beter zorgen dat het achter de rug is, hield hij zichzelf voor. Hij ging naar de slaapkamer waar Katy op het bed zat. Ze leunde in de kussens die ze tegen het hoofdeinde had opgestapeld. Het leek of ze in een boek verdiept zat. De waarheid was dat ze daar maar wat voor zich uit zat te staren. Ze was helemaal niet in staat te lezen. Ze was op van de zenuwen. Katy wilde helemaal geen pak slaag. Het leed geen twijfel dat ze het verdiend had. Maar ze had er nog een even grote hekel aan als toen Tom en zij pas getrouwd waren. ‘Na zoveel jaar zou je denken dat ik me wel zou kunnen gedragen’, foeterde ze op zichzelf.

‘OK, Katy. Het is tijd voor op een flink pak op je billen. Doe je broek en onderbroek naar beneden en kom hier’, zei Tom terwijl hij de rechte stoel uit de hoek van de kamer haalde. Hij zette deze in het midden van de kamer en ging zitten. En Katy deed wat haar opgedragen was. Ze zei niet dat ze geen slipje aan had. Ze deed haar korte broek uit en legde deze op het bed en liep naar Tom. Ze stond daar op sokken met alleen een BH en hemdje aan. Katy voelde zich klein en kinderachtig en had aan dit gevoel al net zo’n hekel als aan het pak slaag zelf.

‘Vertel me eens waarom je dit pak op je bips gaat krijgen’, vroeg Tom.

‘Omdat ik me niet aan de afspraken omtrent gezondheid, veiligheid en respect gehouden heb’, antwoordde ze rustig.

‘Corrigeer me maar als ik het verkeerd heb, maar hebben we het hier niet al te lang geleden al eens over gehad?’, vroeg Tom.

‘Ja, Tom’, antwoordde Katy.

‘Heb je dan niets opgestoken van de gesprekken die we er toen over gevoerd hebben en  van de straffen die je toen gekregen hebt?’, vroeg Tom.

‘Oh ja, daar heb ik heus wel wat van geleerd’, zei Katy.

‘Ik denk eerder het tegenovergestelde, jongedame. Anders hadden we nu DIT gesprek niet hoeven hebben. Ik leid hier uit af dat ik toen mijn werk niet helemaal goed gedaan heb. Hopelijk zal ik dat in de komende minuten en de komende dagen wel afdoende ermee af kunnen rekenen. Dat hoop ik echt. Begrijp je wat ik je probeer duidelijk te maken, Katy?’, vroeg Tom met een opgetrokken wenkbrauw.

Katy kromp ineen toen ze de woorden hoorde. ‘Ja Tom, dat begrijp ik volkomen’, zei ze.

‘Goed zo! Kom nu maar over de knie liggen zodat ik je een pak op je bips kan geven’, zei Tom.

‘Ja Tom’, fluisterde Katy en deed een stap dichterbij. Hij legde haar over de knie en schoof haar wat heen en weer tot ze goed lag. Katy hield zich vast aan de stoelpoot en aan één van de benen van Tom. Ze zuchtte diep en voelde de tranen al over haar wangen stromen. Ze wist dat ze er flink van langs zou krijgen. Ze schaamde zich en was boos op zichzelf. Ze had Tom verschrikkelijk pijn gedaan. Tom schoof het hemd van haar billen en pakte Katy met zijn linkerarm stevig om haar middel.

‘Heb je een pak slaag verdiend omdat je je niet aan onze afspraken gehouden hebt, Katy?’, vroeg Tom terwijl hij zijn hand op haar bips legde.

‘Ja Tom. Ik heb een pak op mijn billen verdiend’, fluisterde ze.

Zonder er nog meer woorden aan te verspillen begon Tom haar hard op haar billen te slaan. Hij gebruikte zijn vlakke hand om haar billen van roze, via rood naar vuurrood te kleuren. Tom wist dat Katy nog steeds gevoelig was van wat er zich de afgelopen dagen had afgespeeld. Desalniettemin was het bittere noodzaak dat hij haar hard genoeg op haar bips gaf dat ze begreep dat ze met haar gedrag omtrent gezondheid, veiligheid en respect niet alleen zichzelf maar ook anderen had teleurgesteld. Hij twijfelde niet over het eindresultaat.

Gedurende de volgende tien minuten maakte Tom Katy klip en klaar duidelijk wat hij bedoelde. Hij sloeg haar zowel op haar bips als op de achterkant van haar bovenbenen. Hij besteedde speciale aandacht aan het plekje waar ze op zat. Katy huilde en stribbelde, maar smeekte hem niet om ermee te stoppen. Ze wisten beiden dat de lei schoongemaakt moest worden.

Katy was boos op zichzelf, Tom kon de boosheid in haar lichaam voelen. Hij wist dat het waarschijnlijk een paar dagen zou duren voordat dit weer voorbij zou zijn. Hij had Katy al vergeven en zou de draad weer gewoon oppakken na dit pak slaag. Maar Tom wist heel goed dat hij door moest gaan tot Katy zelf ook de lei had schoongepoetst. Zo niet, dan zou de vicieuze cirkel van negatieve houdingen en woedeaanvallen alleen maar erger worden. Dit hield in dat Katy meer dan één keer over de knie gelegd moest worden voor ze weer helemaal met beide benen op de grond zou staan.

Het pak slaag ging gewoon door. Zelfs Tom had de tranen bijna in zijn ogen staan. Hier wist Katy natuurlijk niets van. Hij was vastbesloten zijn vrouw een ongenadig pak op haar bips te geven, hoe moeilijk dat ook mocht zijn. Uiteindelijk was het voorbij. Hij hield op met op haar arme billen te slaan. Hij liet haar middel los, en wreef over haar rug. Hij liet zijn hand op haar brandende billen rusten. Zijn hand voelde ook verdoofd aan. Katy huilde en snikte.

Toen ze een beetje begon te kalmeren, Trok Tom haar overeind en zette haar op zijn schoot. Zij verborg haar gezicht in zijn borst. Ze snikte met lange uithalen. ‘Hier schatje, laat me je hemd uitdoen’, zei Tom. Vervolgens deed hij haar BH los en liet deze naast haar hemd op de vloer glijden. Tom bleef over haar rug wrijven en gaf haar af en toe een klopje. ‘Gaat het, schatje?, vroeg Tom toen Katy uiteindelijk gekalmeerd was.

‘Het gaat wel. Het doet alleen zo’n zeer’, zei ze.

‘Ik weet het. Maar dat is ook de bedoeling, weet je nog?’, zei Tom.

‘Ja hoor, dat weet ik’, snikte Katy.

‘ Ik weet niet of je er nu iets aan hebt, maar dat pak op je billen is met heel veel liefde toegediend’.

‘Je moet wel heel veel van me houden’, snikte Katy.

‘Dat is ook zo, schatje, dat is ook zo’, antwoordde Tom.

Tom hield Katy een poosje zwijgend vast. De vloed van emoties die daarnet Katy’s lichaam verlaten had, hadden haar totaal uitgeput. ‘Kom schatje, het is tijd om naar bed te gaan’, zei hij.

‘OK’, antwoordde ze en stond voorzichtig op. Ze legde haar handen voorzichtig op haar bips en zei, ‘Ik geloof niet dat je me ooit harder geslagen hebt, Tom’.

‘Dat denk ik ook niet, schatje. Ik hoop dat het nooit weer noodzakelijk is’, voegde hij eraan toe. ‘Kom maar’, zei hij en hield het dekbed omhoog en hielp haar in bed. ‘Ik wil dat je lekker gaat rusten en gaat proberen wat te slapen. Mocht je wakker worden voor ik terug ben, dan blijf je lekker liggen. Je mag naar de WC, maar verder blijf je in bed tot ik je kom halen’, droeg Tom haar op.

‘Ja Tom’, fluisterde Katy.

Tom boog zich voorover en gaf Katy een kus op haar wang. ‘Wouter zal hier zo wel zijn. Dan zijn we even weg. Ga jij maar slapen’, zei hij.

‘OK, liefje, dat zal ik doen’, zei ze.

Tom zette de stoel terug in de hoek en pakte Katy’s BH en hemd van de vloer. Toen ging de bel. ‘Dat zal Wouter zijn. Ik ben zo terug. Ik hou van je!”

“Ik ook van jou’, antwoordde Katy. Ze sliep al bijna toen Tom goed en wel de kamer verlaten had.

Tom voelde zich helemaal uitgewrongen toen hij naar de deur liep. ‘Ha Wouter. Ben je er klaar voor?’, vroeg hij.

‘Helemaal. Laten we maar direct gaan’, zei Wouter.

Tom griste zijn jas van het haakje en pakte zijn pet. Hij zette hem op en zonder verder wat te zeggen stapten beide mannen naar buiten. Tom trok de deur zachtjes achter zich dicht. Hij wilde niet dat Katy wakker zou worden. Hij wilde dat ze eens goed zou rusten. Ze stapten in de bestelauto van Wouter.

Tom en Wouter waren al heel lang vrienden. Ze hadden veel respect voor elkaar. Je kon bijna zeggen dat het een soort broers voor elkaar waren. Ze hadden dezelfde interesses. Ze hielden beiden van vissen. Beiden hadden een passie voor oude auto’s en ze gingen vaak samen een biertje drinken. Soms kwamen ze met hun vrouwen bij elkaar voor een gezellig dinertje of een boompje klaverjassen. Soms verrasten ze hun vrouwen door hen mee te nemen voor een avondje dansen.

De vrouw van Wouter, Annie, en Katy waren ook al vriendinnen. De dames waren al net zo bevriend als hun echtgenoten. In de loop der jaren hadden beide stellen kinderen groot gebracht en beiden hadden nu al kleinkinderen. Er was niet veel wat ze niet van elkaar wisten, zelfs niet de manier waarop de mannen de goede vrede in hun gezin bewaarden.

‘Voor de draad ermee, maatje’, zei Wouter toen ze onderweg naar de garage waren. Hij kon aan de gezichtsuitdrukking van Tom zien dat er iets aan de hand was.

‘Tja, wat moet ik zeggen, Wouter, ik heb het zelf nog niet eens allemaal op een rijtje’. Tom zette zijn pet af en legde hem op zijn knie. Hij liet zijn vingers door zijn haar glijden.

‘Jeetje…Katy moet dit keer heel wat uitgehaald hebben’, luidde het commentaar van Wouter.

‘Hoe bedoel je?, vroeg Tom.

‘Gewoon, ik kan aan de manier waarop je kijkt en het feit dat je je vingers door je haar laat glijden zien dat er iets flink mis is. Je zit nooit in je haar te wroeten, tenzij er iets heel serieus aan de hand is. Hebben Katy en jij ruzie? Je ziet eruit als een geest. Kom, Tom, vertel!’, drong Wouter aan.

Tom liet zijn vingers nogmaals door zijn haar glijden. Vervolgens zette hij zijn pet weer op. ‘Verdomme, Wouter. Ik weet niet waar ik moet beginnen, behalve dat Katy en ik het ook pas sinds gister weten. Ik weet zeker dat Katy het het liefst zelf aan Annie wil vertellen. Het is dus voorlopig even tussen jou en mij, OK?’, zei Tom.

Wouter keek Tom aan en zag in zijn ogen dat hij het meende. ‘Vanzelfsprekend Tom. Je weet dat ik geen woord zal zeggen als jij dat niet wilt’, antwoordde Wouter.

‘Katy heeft een hersentumor’, zei Tom.

‘Nee! God nee, Tom’, zei Wouter.

‘Ja, en je kunt gerust stellen dat we beiden behoorlijk van slag zijn. Het is misschien niet iets om heel bang voor te zijn. Angst is een slechte raadgever. Maar om eerlijk te zijn, Wouter, ben ik doodsbang’.

In plaats van de kortste weg naar de garage te nemen, reed Wouter nog een eindje om en liet Tom praten. Tom had er geen eens erg in. Wouter reed. Tom praatte. Uiteindelijk draaide Tom zich naar Wouter toe en zei, ‘Bedankt maatje! Het was lekker om mijn verhaal even te kunnen doen’.

‘Graag gedaan, man. Als Katy en jij iets nodig hebben, laat het Annie en mij dan weten’, antwoordde Wouter. Laten we je auto gaan oppikken en terug naar je garage gaan. Dan haal ik een paar biertjes voor de koelkast in je garage. Misschien kunnen we samen nog even ergens aan knutselen’.

‘Goed idee. Ik moet sowieso weer naar huis. Ik wil Katy niet te lang alleen laten. Ze ligt nu te slapen. Ik heb haar daarnet een flink pak op haar blote billen gegeven omdat ze allerlei informatie van de dokter voor me had achtergehouden. Dat was geen pretje, Wouter’.

‘In andere woorden, je hebt Katy een welverdiend pak slaag gegeven en daar voel je je nu schuldig over’, stelde Wouter.

‘Nee. Het ging om meer dan alleen maar een pak slaag. Ik heb haar volgens mij zelden zo onder handen genomen. Ik moest wel, Wouter, voor het welzijn van ons beiden. Maar het is wel het moeilijkste wat ik ooit heb moeten doen’.

“Je deed het voor haar bestwil, Tom. Dat weet je dondersgoed. En dat weet Katy ook. Breek je hoofd daar dus maar niet over’. Wouter stopte bij de garage waar Tom’s auto stond.

‘Ik zie je straks thuis weer’, zei Tom toen hij uit de bestelauto stapte. Terwijl hij met zijn arm over de deur hing, voegde hij er nog aan toe, ‘Oh ja, we krijgen mogelijk nog bezoek in de garage. Mijn overbuurman, Martin, kwam vanmiddag langs. Hij was op zoek naar advies hoe hij het beste met zijn vrouw om kon gaan. Het is misschien goed als je me helpt hem duidelijk te maken hoe je je huwelijk goed kunt houden’. Tom pakte zijn portefeuille en haalde er een tientje uit. ‘Hier, neem maar wat extra bier mee als je wilt. Martin zal er ook wel een paar kunnen gebruiken’.

‘Steek je geld maar weer in je zak. Ga jij de auto maar halen en maak dat je naar huis komt, naar Katy. Ik rijd even langs huis en zal tegen Annie zeggen dat ze vanavond bij jullie thuis kookt, omdat Katy niet helemaal lekker is. Ik wil er verder niets over horen. Het is een uitgemaakte zaak’, zei Wouter.

‘Ik weet niet wat ik moet zeggen, maatje’, zei Tom en keek Wouter aan.

‘Er valt niets te zeggen. We staan er met zijn allen voor, alle vier. Zoals dit altijd het geval is. Daar is niets aan veranderd. Zie je straks bij jouw thuis’, zei Wouter met een flauwe glimlach.

‘Bedankt Wouter. Tot zo’, zei Tom en deed de deur dicht en liep naar de garage. Wouter keek zijn beste vriend na en zette toen de auto in de versnelling en reed weg.

Wouter reed direct naar huis en besprak het een en ander met Annie voor die avond. Tom betaalde de garagerekening, praatte nog even met de monteur en reed vervolgens naar huis. In de tussentijd had overbuurman Martin het ook druk.

Toen hij terugkwam van zijn bezoekje aan Tom, zei hij tegen Kim dat ze met hem mee naar de keuken moest komen. ‘Wat is er dan, Martin? Ik ben even bezig’, riep Kim vanuit de woonkamer. Een sarcastische ondertoon was in haar stem waarneembaar.

‘Dan houd je daar maar even mee op, jongedame! En als de gesmeerde bliksem hier komen. Wij moeten eens praten!’ zei Martin streng en liep naar de keukentafel. Hij grinnikte inwendig. Hij was erg tevreden over zijn optreden van daarnet. ‘Deze nieuwe levensstijl zal me vast bevallen! Ja, dat weet ik wel zeker!’ Martin haalde diep adem en liet zijn vingers door zijn haar glijden. ‘Maar het zal niet meevallen Kim ervan te doordringen dat we deze levensstijl moeten adopteren’.

Kim stapte door de deur. Ze stopte en zette haar handen in haar zij. ‘Wat is er in vredesnaam aan de hand? Ik heb het hartstikke druk en jij komt hier de bullebak wat uithangen’.

‘Je zult eens kennismaken met deze bullebak als je zo doorgaat. En om je vraag te beantwoorden, jongedame, JIJ bent er aan de hand. Om te beginnen zal ik je eens iets duidelijk maken. Ga maar eens zitten, we hebben heel wat te bespreken’, zei Martin en wees naar een stoel bij de tafel.

Kim was geschokt. Martin had haar nog nooit zo toegesproken. Nog nooit, en wat haar betreft zou het ook niet nog een keer gebeuren. ‘Ik weet niet wat er met jou aan de hand is vandaag’, zei ze.’ ‘Ik zou maar eens uit een ander vaatje gaan tappen, als ik jou was. Als je het me eens vriendelijk vraagt, zal ik misschien overwegen te gaan zitten ‘. Kim draaide zich om en was van plan weg te lopen.

Met een rustige maar strenge stem liet Martin haar weten, ‘Ik zou niet weglopen als ik jou was. Ik zou mijn houding maar eens veranderen en snel doen wat me opgedragen was’. Kim draaide zich naar hem om en keek hem onderzoekend aan. ‘En nu zitten, nu je het nog kunt!’, klonk het streng. Kim’s mond viel open.

‘Zo kun je niet tegen me praten. Ik ben je vrouw. Insinueer je daar dat je van plan bent me een pak slaag te geven? Dan bel ik de politie en dan draai je de bak in. Denk maar niet dat ik me met zoiets belachelijks inlaat’.

‘Kim als ik bij je moet komen en je op deze stoel moet neerzetten, dan zul te binnen de kortste keren het verschil weten tussen een pak slaag en een pak op je blote billen. Laat ik het je nog eens duidelijk zeggen, ik wil dat je die houding laat varen en ik wil dat je daar gaat zitten’, zei Martin en wees nogmaals naar de stoel.

Man en vrouw keken elkaar lange tijd recht aan. Haar hart sloeg wel 1000 keer per minuut. ‘Martin! Waarom doe je dit? Waarom praat je zo tegen me?’, vroeg Kim.

‘Ik doe een poging ons huwelijk te redden. Tenminste dat wat er van over is, en ik zeg het niet nog een keer’, voegde hij eraan toe. ‘Ik wil je hier en ik wil het NU!’ Doe wat ik zeg of je zult erge spijt hebben als ik je de consequenties laat voelen’.

Kim liep langzaam op Martin af. Ze was nerveus en in de war. Martin bewoog niet, maar volgde haar bewegingen toen ze door de keuken liep en op de stoel ging zitten. Hij ging tegenover haar aan tafel zitten en strekte zijn handen uit in de richting van de hare.

Terwijl hij naar het gezicht keek van de vrouw waar hij van hield, begon Martin haar uit te leggen hoe het er voortaan aan toe zou gaan en hoe hun nieuwe levensstijl eruit zou gaan zien. Kim luisterde. Nog nooit had Martin zo de touwtjes in handen genomen en Kim had nog nooit zo aandachtig naar hem geluisterd.

De woorden leken Martin automatisch uit de mond te rollen. Twee keer deed Kim een poging hem te onderbreken, maar beide keren waarschuwde hij haar zich stil te houden. De derde keer legde hij uit dat zij straks alle gelegenheid zou krijgen haar kant van het verhaal te vertellen. ‘Ik hoef je niet uit te leggen wat er de volgende keer dat je me daarentegen weer zo onderbreekt gebeurd. Dan ga je het ondervinden. Is dat duidelijk?’, vroeg Martin.

‘Nee, ik begrijp er geen snars van. Ik bedoel, ja ik begrijp het’, zei ze met een bezorgde gezichtsuitdrukking. ‘Oh Martin, wat is er met ons gebeurd?’, bracht ze uit.

‘We moeten eens recapituleren, Kim. We pakken de brokstukken van ons huwelijk en ons leven als man en vrouw op en houden op met langs elkaar heen te lopen. We gaan onze relatie reconstrueren op basis van liefde en saamhorigheid. Dit is mijn laatste poging om ons huwelijk te redden en nog iets van mijn eigenwaarde als echtgenoot te redden, maar jij, ik en wij zullen het drastisch anders moeten gaan aanpakken. Ben je bereid om deze weg samen met me te gaan of gooi je de handdoek in de ring en gaan we een advocaat inschakelen?’, vroeg Martin.

Op hetzelfde moment Dat Martin Kim deze vraag stelde, vroeg Wouter aan Annie of ze hem kon helpen wat dingen bij elkaar te zoeken alvorens naar Tom en Katy te gaan. ‘Katy voelt zich niet helemaal in orde en Tom heeft onze hulp een beetje nodig. Ik dacht als we nu eens iets uit de vriezer haalden om te gaan barbecueën. Misschien kunnen we een paar salades maken en wat stokbrood in de oven doen. Jij kunt beter improviseren dan Tom en ik. Wat zeg je ervan?’, vroeg Wouter.

‘Natuurlijk liefje’, antwoordde Annie. ‘Wat is er met Katy? Heeft ze de griep?’

‘Tom wil niet dat ik het er over heb. Hij denkt dat Katy het je liever zelf wil vertellen, Annie. Ik kan alleen maar zeggen dat het geen kleinigheidje is. Bereidt je dus maar voor’, voegde Wouter eraan toe.

‘Oh mijn God, Wouter! Dit bevalt me lang niet’, zei ze.

Wouter deed zijn armen om haar heen toen hij de angst in haar ogen zag. Hij drukte haar even stevig tegen zich aan. ‘Het zal niet gemakkelijk voor Tom en Katy worden’, fluisterde hij. ‘Wij moeten de stemming er maar inhouden om hen een hart onder de riem te steken. Ik weet dat je graag meer wilt weten, schatje, maar ik heb aan Tom beloofd dat ik het Katy zelf laat vertellen. Ga je nu maar klaarmaken. We moeten nog even langs de winkel voordat we naar hen toegaan. Hoe eerder hoe beter. Tom ziet er niet uit. Katy lag nog te slapen toen hij wegging om zijn auto op te halen. Ik heb haar niet gezien, maar ik weet zeker dat ze blij zal zijn dat ze je ziet’. Zonder nog wat te zeggen ging Annie op haar tenen staan en gaf Wouter een kus op zijn wang.

‘Even wachten nog, liefje. Even andere schoenen aantrekken, een borstel door mijn haar halen, dan kunnen we gaan’, zei ze.

‘OK, zo mag ik het horen’, antwoordde Wouter.

De telefoon ging toen Annie door de hal liep. ‘Ik pak hem wel’, riep Wouter.

‘Hallo. Ha Michel. Wat kan ik voor je doen?, zei Wouter. ‘Echt waar?’ Er viel een lange stilte. Wouter luisterde ingespannen. Zijn gezicht verstrakte en hij klemde zijn kaken op elkaar. ‘Reken maar! Ik zal één en ander afhandelen op de manier die we besproken hebben. Je kunt er gerust op zijn dat wanneer ik klaar ben, het niet nogmaals voor zal komen. Oh ja, en bedankt. Ik ben blij dat je gebeld hebt. We moeten elkaar snel weer eens treffen, dan kunnen we de bijzonderheden onder het genot van een biertje met elkaar bespreken. Natuurlijk! Nogmaals bedankt’. Toen eindigde het gesprek. Wouter hing op. Zijn kaken nog steeds stevig op elkaar geklemd, haalde hij diep adem en blies langzaam uit.

Annie kwam de kamer weer binnenlopen. ‘Ik ben klaar’, zei ze tegen Wouter.

Hij aarzelde even en zei toen, OK. Laten we gaan. We nemen de bestelauto. Die heb ik achter de jouwe geparkeerd’.

Wouter hield de deur voor Annie open en ze vertrokken. In een ommezien hadden ze de spullen voor het avondeten bij elkaar en wat bier voor de heren in de garage. Alles werd in de auto geladen en Wouter ging op weg naar Tom en Katy. Althans dat is wat Annie dacht.

‘Waar gaan je naartoe?’, vroeg Annie toen Wouter de auto keerde in plaats van naar Tom en Katy te rijden.

‘Ik moet nog even terug naar huis. Er is nog iets wat ik moet regelen voor we naar Tom en Katy gaan’, zei hij.

‘OK’, zei Annie. ‘Ben je iets vergeten?’

‘Ja, dat heb ik. Ik ben vergeten de nodige indruk op mijn vrouw te maken over wat er gebeurd als ze zich onverantwoord door het verkeer beweegt’, zei Wouter en keek in de richting van Annie. Michel belde me net voor we weggingen. Hij heeft je vanmorgen geflitst op de snelweg. Hij moest achter een andere automobilist aan, anders had hij je aangehouden. Vertel me eens eerlijk. Hoe snel heb je deze keer gereden?’

‘Oh nee, Wouter’, smeekte Annie.

‘Ja, Annie, Ja!’, antwoordde Wouter boos. ‘Je bent gepakt en je zult voor de gevolgen moeten gaan staan. Vertel op, hoe hard heb je gereden? Michel was ervan overtuigd dat je nog geremd hebt toen je hem zag. Hoe hard, Annie?’

‘Iets harder dan 150’, antwoordde ze. Er viel een lange stilte. Wouter reed weer richting huis.

Tenslotte hield Annie het niet langer. ‘Wouter, doe dit alsjeblieft niet. We moeten naar Tom en Katy. Ze hebben ons nodig. Kun je niet wachten tot we vanavond weer thuis zijn? Alsjeblieft! Oh alsjeblieft, liefje?, smeekte ze.

Het had geen zin. Wouter had zijn besluit al genomen. Hij reed de oprijlaan op en deed de motor uit. Er viel weer een stilte. Hij keek Annie met opgetrokken wenkbrauwen aan. ‘Je weet hoe ik erover denk als je zo hard rijdt. En ja, ik twijfel er niet aan dat je minstens 150 hebt gereden. Je hebt de acceptgiro van het Centraal Incassobureau weggemoffeld, is het niet?’, vroeg hij op de man af.

Annie kromp ineen bij deze woorden. ‘Ja dat klopt’, fluisterde ze.

‘Je wist wat je boven het hoofd hing als je het zou doen. Je wist ook dat ik er vroeger of later achter zou komen. Dat gebeurt altijd. Maar je deed het toch. Kom nu dus niet met mooie praatjes aanlopen. Ja, we zouden naar Tom en Katy gaan. En nee, ik wacht niet tot vanavond om maatregelen te nemen. Ik zal je eerst een voorproefje geven van hetgeen je te wachten staat als we vanavond thuiskomen. Ik wil dat je er de hele middag en avond van bewust bent dat ik boos op je ben. Hopelijk, zal ik zodanig indruk op je maken dat je nooit weer zult overwegen zo hard te rijden, laat staan het te doen’.

Wouter opende de deur van de auto en was uitgestapt voor Annie met haar ogen kon knipperen. Hij liep om de auto heen, deed haar deur open en liet haar uitstappen. ‘Ik stel voor dat je meteen maar naar de slaapkamer loopt. Je weet wat er zo gaat gebeuren. Ik kom zo bij je’, zei hij. Ze keken elkaar even aan.

Annie antwoordde zacht, ‘Ja, Wouter’. Ze draaide zich om en Wouter sloeg haar zo hard op haar bips dat zijn hand er pijn van deed. Hij wreef hem met zijn andere hand terwijl hij keek hoe Annie zich naar het huis haastte.

In de volgende vijftien of twintig minuten deed Wouter zijn best te kalmeren, hij belde Tom en legde hem de situatie uit. ‘Alles is hier prima hoor’, zei Tom. ‘Katy ligt nog steeds te slapen. Er moet iets in de lucht hangen waar die vrouwen last van hebben. Neem rustig de tijd. Wij hoeven geen trein te halen. Met jou gaat het goed?’, vroeg hij aan Wouter.

‘Ik weet het niet. Ik ben nog verschrikkelijk boos. Ik kan haar in deze staat niet aanraken’, zei Wouter. ‘Ik gaf haar net een klets op haar billen en daar mijn hand behoorlijk bij bezeerd. Ik heb geen idee wat ik haar aandoe als ze op dit moment over mijn knie zou liggen’.

‘Je zult verbaasd staan hoe snel je gekalmeerd bent als je haar prachtige billen ziet. Je bent alleen maar bang voor dingen die zouden kunnen gebeuren. Haal een paar keer diep adem, neem desnoods een biertje om te kalmeren’, voegde Tom er aan toe.

Tegen de tijd dat ze uitgesproken waren, voelde Wouter dat hij de controle terug had. ‘Ik zie je straks nadat mijn schatje een beetje hersteld is van het pak op haar billen’, zei Wouter en hing op. Hij liep naar de garage om een stuk gereedschap te halen dat Tom gevraagd had te mogen lenen. Nadat hij dit achterin de auto gelegd had en nog even in de garage omgerommeld had, grinnikte Wouter in zichzelf en noemde Annie binnensmonds een deugniet. Toen wist hij dat het goed was. Het was tijd om Annie eens onder handen te gaan nemen. Hij liep het huis binnen.

Annie hoorde hoe hij de slaapkamer naderde. Er ging een rilling door haar heen, terwijl ze in de hoek stond met haar broek en onderbroek op haar knieën en haar hemd tot in haar middel opgetrokken. Ze had bijna een even grote hekel aan het ritueel van in de hoek staan als aan het pak slaag zelf. Toen hij achter haar stond, moest Wouter grijnzen toen hij aan Tom’s woorden terugdacht, ‘…je zult verbaasd staan hoe snel je gekalmeerd bent als je haar prachtige billen ziet…’ Tom had gelijk.

Wouter liet zijn rechterhand over Annie’s billen glijden. ‘Lekkere billen, Annie. Jammer dat ik je moet straffen, is het niet?, zei hij zacht.

‘Ja Wouter. Het spijt me. Echt waar’, antwoordde Annie. Ze was nu bloednerveus en Wouter was zich daar van bewust. Ze zou er deze keer niet al te gemakkelijk vanaf komen. Het was de zoveelste keer dat ze te hard gereden had.

Wouter nam, zich voor zijn vrouw ondubbelzinnig duidelijk te maken hoe hij erover dacht dat ze te hard reed. Hij gaf haar een paar kletsen op iedere bil en zei, ‘Het zal je straks nog veel meer spijten’.

Wouter liep naar zijn nachtkastje en de la met zijn speeltjes. Hij zocht om zijn favoriete borstel, degene waar Annie zo’n hekel aan had. Annie deed haar ogen dicht en bad dat het snel voorbij zou zijn. Een paar minuten later zou haar gebed verhoord worden. Wouter schoof zijn stoel een eindje van de muur en ging zitten. De borstel lag op de vloer vlak naast de stoelpoot. ‘Kom hier, Annie, dan zullen we het eerste deel afhandelen’, zei Wouter streng.

‘Mag ik alsjeblieft mijn broek en onderbroek uitdoen, liefje’, vroeg ze.

‘Nee, laat ze waar ze zijn en kom hier’, antwoordde hij boos.

Toen Annie voor Wouter stond, keek hij haar recht aan en vroeg, ‘Kun je alsjeblieft vertellen, Annie, wat er gaat gebeuren?’

‘We zijn hier omdat ik roekeloos gereden heb en jij me een pak op mijn blote bips gaat geven’, antwoordde ze.

‘Ja, ik ga je een pak op je billen geven. Je krijgt nu een pak slaag en vanavond wanneer we thuis komen nog een keer. En wie weet morgen nog een keer en de dag daarna. We zullen eens kijken hoe je houding de komende dagen is. Je billen zullen onder mijn handbereik blijven, jongedame. Oh ja, en de auto is voorlopig verboden terrein. En nu hier komen’, voegde hij eraan toe terwijl hij op zijn bovenbeen klopte.

Op hetzelfde moment dat Wouter Annie een welverdiend pak op haar blote bips gaf, zat buurman Martin nog steeds met zijn vrouw Kim aan de keukentafel. Er zat inmiddels een beetje schot in hun gesprek. Ze waren het er over eens dat dit geen zaak voor advocaten zou worden. Geen van beiden wilde een echtscheiding en ze waren het erover eens dat er zaken moesten veranderen. Kim wou echter niet accepteren dat Martin het pak op de bips in hun relatie zou introduceren.

‘Ik laat me niet slaan’, zei Kim.

‘Kim, als ik vind dat je een pak slaag verdiend hebt, dan ga je dat krijgen ook’, zei Martin. ‘Wat ik je aan je verstand probeer te krijgen is dat er regels zijn. En als je die regels overtreedt dan zal ik je een pak op je bips geven. Duidelijk?’

   
‘Het is belachelijk. Ik blijf hier niet langer naar die onzin zitten luisteren. Er komt niets van in’, zei ze en stond op om de keuken te verlaten.

Voor ze wist wat er gebeurde, was Martin opgestaan, had haar beetgepakt en sleurde haar mee terug naar de stoel. Hij ging zitten en begon onmiddellijk Kim’s spijkerbroek open te maken. Voordat ze met haar ogen kon knipperen had Martin haar broek naar beneden gedaan en lag ze over de knie.

‘Ik heb je gewaarschuwd wat er zou gebeuren. Je luister niet. Nu zullen we de details doornemen totdat ik klaar ben met dit gesprek. Is dat duidelijk?’, vroeg Martin.

‘Laat me los, LUL!’, gilde Kim.

Martin schudde zijn hoofd en haakte zijn vingers achter het elastiek van haar onderbroek en schoof deze tot haar knieën omlaag. Kim worstelde om zich uit de greep van Martin te bevrijden. Zonder resultaat. Martin was veel te sterk. Haar broekje hing nu op dezelfde plaats als haar spijkerbroek. ‘Ik weet zeker dat je op heel korte termijn er de voorkeur aan geeft me heel anders aan te spreken. Ondertussen denk ik dat het tijd is je een beetje respect voor je echtgenoot bij te brengen’.

Martin begon Kim haar allereerste pak op haar billen te geven. Hij sloeg een poosje flink door. Vervolgens stopte hij even om wat te bespreken. En iedere keer als Kim brutaal werd hervatte hij het pak slaag. Op hetzelfde moment dat Kim een pak op haar blote bips kreeg, was Wouter bezig Annie duidelijk te maken waar ze de fout in gegaan was. Hij had haar met de vlakke hand een pak op haar blote billen gegeven, tot deze vuurrood was. Nu gebruikte hij de borstel.

Beide vrouwen leerden langzaam maar zeker op pijnlijke wijze dat hun echtgenoten hun gedrag niet langer pikten. Martin en Wouter gingen nog even door met het spreken van de enige taal die hun vrouwen kennelijk begrepen. Op de één of andere manier werd het Kim en Annie duidelijk. Links- of rechtsom, het zou veranderen.

En dan was Tom er nog, die op dat moment door het huis ijsbeerde en dacht aan alle dingen die hij in acht moest nemen om een goede echtgenoot voor zijn Katy te zijn. Hij had er een hekel aan haar te straffen, maar hij twijfelde er geen moment aan, dat hij zou doen als het nodig was. Tom liep nogmaals naar de slaapkamer om even bij Katy te kijken. Het was al de negende keer dat hij dat deed sinds hij thuisgekomen was. Deze keer was Katy echter wakker.

‘Dag schatje’, zei hij toen Katy hem aankeek.

‘Ha’, zei ze met een flauwe glimlach.

Tom ging op het bed zitten. Hij deed zijn laarzen uit. Katy schikte haar kussens en schoof wat dichter naar het midden van het bed. Heel voorzichtig draaide ze zich op haar zij. Tom lag nu op zijn rug naast haar. Katy schoof dichterbij zodat ze haar hoofd op zijn schouder kon leggen. Tom deed zijn arm om haar heen.

‘Hoe gaat het, schatje’, vroeg Tom en gaf haar een kus op haar voorhoofd.

‘Goed hoor’, fluisterde Katy .

Tom wreef over Katy’s rug. Vervolgens deed hij zijn hand onder het dekbed en legde zijn hand op haar billen. Heel voorzichtig wreef hij er overheen. Geen van beiden zei iets. Dat was niet nodig. Alles wat ze wilden was dicht bij elkaar zijn.

En zo zag een normale zaterdag eruit bij Martin en Kim, Wouter en Annie, en Tom en Katy drie alledaagse stellen uit het dorp.