Met z’n vieren genieten jullie van de maaltijd. Na het eten komt de wijn op tafel en neemt de gezelligheid verder toe. Af en toe maakt Paul wel toespelingen naar zaken die hij nog “te bespreken” heeft, maar je besteedt er niet te veel aandacht aan, ook niet wanneer hij na zo’n opmerking Michiel wenkt en ze even de kamer uit stappen. Je bent diep in gesprek met Tessa wanneer de beide mannen weer terug de kamer in komen. “Dames, we moeten even wat overleggen,” zegt Michiel. Je wordt direct wat alerter. Als Paul ‘dames’ zegt belooft dat meestal weinig goeds en je vreest dat het met Michiel niet anders is.

“Vanmiddag kreeg ik een bericht op ‘mijnCJIB’ en ik zie dat jullie vandaag met de auto hebben ingehaald over een doorgetrokken streep. Kunnen jullie dat uitleggen?” Michiel wisselt zijn priemende blik tussen jou en Tessa. Je wordt rood. Krijg je dat tegenwoordig al direct digitaal doorgestuurd? Je had nog een stille hoop dat Paul er nooit achter zou komen. “Je moet niet naar mij kijken, Tessa reed!” flap je eruit. Tessa kijkt je boos aan. “Jij zei dat ik moest inhalen!” Je bent niet onder de indruk. “Dat maakt niet uit, jij bent verantwoordelijk,” zegt ze uit de hoogte. Paul valt jullie in de rede: “Genoeg gekibbel, dames. Hier schieten we niets mee op. Wiens schuld is het nu?” “Haar schuld!” zeg je gelijktijdig met Tessa. Paul en Michiel zuchten. “Dit kan zo niet,” zegt Michiel streng. We gaan het anders oplossen. Jullie gaan even op de gang staan en overleggen wie van jullie verantwoordelijk was. Dan gaan jullie zeggen wie wat verkeerd heeft gedaan. De verantwoordelijke krijgt van ons een stevig pak slaag. Denk er goed over na, ik wil niet dat jullie weer naar elkaar gaan wijzen. Is dat duidelijk? “Maar …” probeer je nog, maar je wordt weggesssht. “Ik ben duidelijk geweest,” zegt Michiel. Schoorvoetend ga je met Tessa naar de gang.

“Ik ken Michiel, het beste is dat we allebei zeggen dat het onze schuld is. Hij heeft er een zwak voor als ik naar mijn eigen rol kijk en toegeef dat ik wat verkeerd gedaan heb,” opent Tessa de onderhandelingen. “Ik ga geen pak slaag krijgen om iets wat ik niet gedaan heb, jij reed!” werp je tegen. “Kom nou, je weet best dat je me aan het pushen was om in te halen. Anders had ik het niet gedaan. Hoe dan ook, Irene, als we nu allebei toegeven dat we wat verkeerd gedaan hebben, komen we er vast beter van af,” probeert ze nog. “Of, jij zegt dat het jouw schuld is en ik zeg dat het jouw schuld is, jij krijgt de straf die je verdient en ik krijg niks?” Je kijkt haar aan met onschuldige ogen, maar vanbinnen kook je. “Toe Irene, samen uit samen thuis?” Je rolt met je ogen en loopt de kamer in. Je hebt geen zin in straf en Tessa reed, dus die had sowieso beter moeten weten. Alleen, je hebt haar wel aangemoedigd om in te halen terwijl je wist dat het niet kon. Misschien moet je ook je eigen rol onder ogen zien.

“Heb je ook zo’n honger?” begin je tegen Tessa. Ze denkt even na. “Hmm, ja, ik kan wel wat eten.” “Wat wil je hebben? Dan loop ik even naar de strandtent,” bied je aan. Je neemt de bestelling op en loopt rustig naar de strandtent. Het is er erg druk en het duurt even voor je kunt bestellen, en daarna nog wat langer voor je je broodjes ook daadwerkelijk mee kunt nemen. Wanneer je weer terugloopt over het strand richting de handdoeken en Tessa, zie je plots dat Tessa je tegemoet loopt. Nou ja, ze wordt aan haar oor voortgetrokken door een strandwacht! Dat kan toch zomaar niet!

“Stop, laat haar los!” roep je terwijl je op hem afstormt. De strandwacht blijft staan en leunt een beetje achterover. “Wel, wel, als we daar niet ook ons andere naaktlopertje hebben.” “Laat haar los, je kunt niet zomaar iemand mishandelen,” probeer je, maar de strandwacht is niet onder de indruk. “Niks zomaar, jouw vriendin lag naakt te zonnen en toen ik haar van het strand wilde escorteren, vloog ze me aan. Toen heb ik gepaste maatregelen genomen.” Je kijkt hem vol ongeloof aan. “Dat is je excuus? Laat haar los!” Om je woorden kracht bij te zetten begin je aan zijn arm te trekken in een poging het oor van Tessa vrij te krijgen. De strandwacht is veel te sterk en duwt je met gemak aan de kant. In een reflex haal je uit. Met je vlakke hand raak je de wang van de strandwacht.

Je doet een stap achteruit terwijl de strandwacht met een uiterst duistere blik naar je kijkt. “Daar krijg je spijt van, meisje,” gromt hij. Als een kat schiet hij naar voren en grijpt je bij de arm. Je probeert los te komen, maar ook nu ben je geen partij. Hij draait je arm op je rug en geeft een paar flinke tikken op je uitgestoken billen. Dan laat hij je weer los en begin je te wrijven. Het doet niet echt pijn, maar je schaamt je dood om hier, in het openbaar, op je billen te krijgen. “Is het zo genoeg en ga je je spullen halen of moet ik je eerst over de knie nemen?” Zonder nieuwe protesten druip je af. Terwijl je naar de spullen loopt, voelt het net of het hele strand kan zien dat je net gestraft bent, al zit dat waarschijnlijk meer in je hoofd. Hoe dan ook staar je vooral naar het zand bij je voeten, zodat je geen blikken van andere gasten hoeft te kruisen. Snel gooi je alle spullen in de tas en ga je op een drafje terug naar de strandwacht.

“Gaan jullie je nu gedragen en netjes met mij mee van het strand af?” zegt hij streng. Je bent allebei niet van plan nu nog te protesteren. “Mooi, want de volgende keer krijgen jullie allebei een plak slaag en een stevig ook!” Met dat dreigement vertrekt hij. Zwijgend loop je terug naar de auto, waar de ontlading volgt. “Pfoe, wat een eikel!” roep je uit als je weer in de auto zit. “Ja nou, dat kan toch niet, hij heeft je zomaar geslagen! En mij aan mijn oor getrokken! We zouden de politie moeten bellen,” antwoordt Tessa. Je twijfelt. “Ik weet niet of ze hier voor komen.” Tessa zucht. “Nee, dat zal wel niet.” Dan is ze even stil. “Ergens was het ook wel spannend” zegt ze dan. “Ja, als Paul het had gedaan wel. Dit ging wel wat te ver.”

Niet veel later rijden jullie terug naar huis en begint de schaamte te verdwijnen. Misschien kan deze dag toch nog wat worden. “Kan ik met Paul bij jou en Michiel blijven eten? Dan bestellen we wat, glaasje wijn erbij? Tessa kan zich hier wel in vinden. Je belt Paul even op om te vragen of hij hier wel zin in heeft na zijn lange werkbezoek, maar hij gaat graag mee. Dat hij zei dat hij nog wat met je te ‘bespreken’ had, is je bijna ontgaan.

Een uurtje later zit je bij Tessa thuis aan de wijn. Aan het eind van de middag komen Michiel en Paul terug van hun werk. Niet veel later wordt het eten bezorgd en komt de sushi op tafel. Uitgehongerd neem je plaats aan tafel.

“Heb je ook zo’n honger?” begin je tegen Tessa. Ze denkt even na. “Hmm, ja, ik kan wel wat eten.” “Wat wil je hebben? Dan loop ik even naar de strandtent,” bied je aan. Je neemt de bestelling op en loopt rustig naar de strandtent. Het is er erg druk en het duurt even voor je kunt bestellen, en daarna nog wat langer voor je je broodjes ook daadwerkelijk mee kunt nemen. Wanneer je weer terugloopt over het strand richting de handdoeken en Tessa, zie je plots dat Tessa je tegemoet loopt. Nou ja, ze wordt aan haar oor voortgetrokken door een strandwacht! Dat kan toch zomaar niet!

Je stormt op het paar af en begint te protesteren. “Stop, laat haar los! Dit kan toch zomaar niet!” De strandwacht blijft staan. “Mevrouw, deze jongedame heb ik voor de tweede keer vandaag betrapt op naakt recreëren. Dit is een familiestrand en naakte borsten horen hier niet thuis. Ze wilde niet vrijwillig meekomen en daarom begeleid ik haar het strand af.” Je wordt kwaad. “Dat kan wel zijn, maar je mishandelt haar. Laat haar oor NU los, voor ik de politie bel.” Dat heeft effect, want de strandwacht laat het oor van Tessa los. “Mevrouw, ik doe slechts mijn werk,” begint hij, maar het klinkt wat minder overtuigend. “Dan doet u het verkeerd,” zeg je hard. “Ik stel voor dat u deze vrouw met rust laat. Ze zal vast beloven zich vanaf nu netjes te kleden, of niet?” Je knikt naar Tessa in een poging te seinen dat ze mee moet werken. “J-ja, natuurlijk. Ik zal me vanaf nu gedragen,” stottert ze. “Goed, is de zaak daarmee klaar? Of moet de politie er toch bijkomen?” De strandwacht denkt even na. Je merkt dat er inmiddels verschillende omstanders zijn, die met grote ogen kijken hoe dit afloopt. “Vooruit, je krijgt nog een kans,” zegt de strandwacht tegen Tessa. Dan druipt hij af.

De omstanders lopen weg en wanneer er geen meekijkers meer zijn, sla je je arm om Tessa heen. “Jeetje, wat is er gebeurd meid?!” vraag je. Tessa begint haar oor te masseren. “Ohh, dat doet pijn zeg. Nou, ik dacht nog even mijn borsten bij te kleuren. Anders lijken ze maar zo wit. Kwam die bullebak ineens aanzetten. Hij wilde me van het strand sturen en toen ik daar tegenin ging, trok hij me aan mijn oor over het strand. Het voelde haast alsof m’n oor eraf viel! Gelukkig kwam jij toen.” Je moet toch wel een beetje lachen om dit verhaal en gelukkig moet Tessa daar weer om lachen. Niet veel later zit je weer op je handdoek om je broodje op te eten.

De rest van de middag is heerlijk. Jullie liggen op het strand, nemen af en toe een duik, eten nog een ijsje en zijn vooral heel erg ontspannen. Wel ben je allebei braaf en verstandig genoeg om de regels van het strand verder op te volgen. Helemaal voldaan stap je samen in de auto. “Kan ik met Paul bij jou en Michiel blijven eten? Dan bestellen we wat, glaasje wijn erbij? Tessa kan zich hier wel in vinden. Je belt Paul even op om te vragen of hij hier wel zin in heeft na zijn lange werkbezoek, maar hij gaat graag mee. Dat hij zei dat hij nog wat met je te ‘bespreken’ had, is je bijna ontgaan.

Een uurtje later zijn de glazen gevuld en staat de sushi op tafel. Uitgehongerd neem je plaats aan tafel.

“Heb je ook zo’n honger?” begin je tegen Tessa. Ze denkt even na. “Hmm, ja, ik kan wel wat eten.” Je zet je meest onschuldige blik op. “Ga je dan wat halen? Een broodje zalm voor mij graag, en misschien een cola.” Tessa kijkt je heel vuil aan. “Ik lig net zo lekker! Dan haal ik straks nog wat te drinken. En een ijsje!” Dat is net genoeg. Tessa schopt nog plagerig wat zand tegen je aan wanneer ze opstaat en loopt dan naar de strandtent aan de rand van de duinen.

Het duurt even voor Tessa terug is. Blijkbaar is het best druk. Je draait je op je rug. De zon is fel en je bruint snel. Wel een beetje jammer dat je straks precies het patroon van je bikini op je huid hebt staan. Misschien kun je heel even je bovenstukje uitdoen. De meeste kinderen zijn toch in het water of even een ijsje halen, niemand die er echt last van heeft. Een paar minuutjes moeten voldoende zijn, anders verbrandt je huid toch alleen maar. Je kijkt even boven je zonnebril of je niks geks ziet en knoopt dan het bovenstukje los. Je gaat weer liggen en sluit je ogen.

Plots word je opschrikt door een luid gekuch. “Jongedame!” hoor je vlak naast je. Je vliegt overeind en bedekt met je handen je borsten. De strandwacht die jou en Tessa vanmorgen een standje heeft gegeven, staat je met harde ogen aan te staren. “Volgens mij heb ik jou vanmorgen al verteld dat dit een familiestrand is. Nu lig je hier weer naakt op het strand. Breng daar eerst maar eens heel snel verandering in!” Haastig knoop je het bovenstukje weer om. “Zo, nu je weer toonbaar bent, ga je met mij mee het strand af.” “Maar mijn vriendin is nog eten halen,” werp je tegen. De strandwacht kijkt zo mogelijk nog duisterder. Dan schiet hij ineens naar voren en grijpt je bij je oor. Met twee handen probeer je zijn hand weg te krijgen, maar hij is te sterk. Je kunt niet anders dan opstaan en meewerken. Aan je oor trekt hij je mee over het strand. Het doet zo’n pijn dat je je nauwelijks bewust bent van de starende ogen van de andere strandgasten.

“Stop, stop, wat doe je?!” hoor je Tessa roepen. Het trekken stopt even, al blijft je oor gevangen in een ijzeren grip. “Ah, daar heb je de andere naaktloper. Wat ik aan het doen ben, is jouw vriendin, die het nodig vond haar borsten aan het hele strand te laten zien, over de duinen te begeleiden. Ik stel voor dat jij jullie spullen opruimt en met haar meegaat. Tessa denkt haar anders over. Ze probeert zijn handen van je oor af te krijgen. De strandwacht is echter veel te sterk. Dan slaat ze hem in zijn gezicht en schreeuwt: “Laat haar los!” Dat heeft effect. Hij laat los en je begint direct je kloppende oor te masseren. Tessa deinst terug nu de strandwacht op haar af komt gelopen. “Daar krijg je spijt van, meisje,” gromt hij. Hij grijpt met links haar arm en draait die op haar rug. Met rechts geeft hij een tiental ferme klappen op haar nu uitgestoken billen. Dan laat hij haar los. Even kijkt ze hem boos aan. Zijn blik laat haar echter niet los. Ze staren elkaar aan voor wat wel een eeuwigheid lijkt en dan slaat Tessa haar ogen neer. “Ik stel voor dat je nu je spullen haalt, tenzij je natuurlijk nog een lesje wilt?” Tessa houdt wijselijk haar mond.

Ook al waren het maar een paar klappen, vanwege Tessa’s bleke complexie wordt ze heel snel rood en daardoor zijn haar lichtrode billen duidelijk zichtbaar terwijl ze in haar stringbikini de strandspullen op gaat halen. Enkele strandgangers wijzen lachend naar haar achterwerk. Haar gezicht is nog roder dan haar billen terwijl ze met stevige pas naar de spullen loopt. “Zo te zien had ze veel eerder een pak slaag moeten krijgen,” zegt de strandwacht hoofdschuddend. Hij zou eens moeten weten …

Wanneer Tessa terug is, beloof je netjes mee te gaan. Zo wordt je oor nog een beetje gespaard. “Als jullie je de volgende keer gedragen, heb ik er geen probleem mee dat jullie terugkomen. Maar pas op, nog een keer over de schreef en jullie gaan op het strand over de knie. Is dat duidelijk?” Snel knikken jullie ja en beloven jullie beterschap. “Pfoe, wat een eikel!” gooi je eruit wanneer de strandwacht verdwenen is en je in de auto stapt. “Ja nou! Zullen we teruggaan? Dit kan toch niet?” Je twijfelt. “Hmm, ik weet niet of dat goed afloopt. Bij wie moeten we dan klagen? En de politie gaat hier ook niet voor komen.” Tessa zucht, “Nee dat zal wel niet.” Je zwijgt allebei. “Het was wel een beetje spannend,” beken je dan. “Wel een beetje,” geeft ook Tessa toe.

Niet veel later rijden jullie terug naar huis en begint de schaamte te verdwijnen. Misschien kan deze dag toch nog wat worden. “Kan ik met Paul bij jou en Michiel blijven eten? Dan bestellen we wat, glaasje wijn erbij? Tessa kan zich hier wel in vinden. Je belt Paul even op om te vragen of hij hier wel zin in heeft na zijn lange werkbezoek, maar hij gaat graag mee. Dat hij zei dat hij nog wat met je te ‘bespreken’ had, is je bijna ontgaan.

Een uurtje later zit je bij Tessa thuis aan de wijn. Aan het eind van de middag komen Michiel en Paul terug van hun werk. Niet veel later wordt het eten bezorgd en komt de sushi op tafel. Uitgehongerd neem je plaats aan tafel.

“Heb je ook zo’n honger?” begin je tegen Tessa. Ze denkt even na. “Hmm, ja, ik kan wel wat eten.” Je zet je meest onschuldige blik op. “Ga je dan wat halen? Een broodje zalm voor mij graag en misschien een cola.” Tessa kijkt je heel vuil aan. “Ik lig net zo lekker! Dan haal ik straks nog wat te drinken. En een ijsje!” Dat is net genoeg. Tessa schopt nog plagerig wat zand tegen je aan wanneer ze opstaat en loopt dan naar de strandtent aan de rand van de duinen.

Het duurt even voor Tessa terug is. Blijkbaar is het best druk. Je draait je op je rug. De zon is fel en je bruint snel. Wel een beetje jammer dat je straks precies het patroon van je bikini op je huid hebt staan. Misschien kun je heel even je bovenstukje uitdoen. De meeste kinderen zijn toch in het water of even een ijsje halen, niemand die er echt last van heeft. Een paar minuutjes moeten voldoende zijn, anders verbrandt je huid toch alleen maar. Je kijkt even boven je zonnebril of je niks geks ziet en knoopt dan het bovenstukje los. Je gaat weer liggen en sluit je ogen.

Plots word je opschrikt door een luid gekuch. “Jongedame!” hoor je vlak naast je. Je vliegt overeind en bedekt met je handen je borsten. “Jongedame, heb je het bord niet gezien bij de duinovergang? Dit is een familiestrand. Geen naaktrecreatie dus en ook geen gezon. Ik stel voor dat je je bikini weer aantrekt, zodat ik verder beleefd kan blijven en er geen verdere maatregelen nodig zijn. Is dat duidelijk?” Je stamelt dat het duidelijk is en trekt gauw je zwemkleding weer aan. Net wanneer de strandwacht wegloopt, komt Tessa terug met een dienblad met broodjes en flesjes drinken. “Hey, dat was diezelfde strandwacht als bij mij straks, wat kwam die doen?” vraagt ze nieuwsgierig. Je wordt een beetje rood. “Ik was aan het zonnen en ik dacht beter te kleuren als ik even topless ging. Daar was hij het niet mee eens.” Tessa lacht. “Foei, foei, Irene, dat is heel stout hoor. En, was hij streng?” “Heel streng,” beaam je. Even fantaseer wat er nog meer had kunnen gebeuren, meer dan alleen een standje. Dan begint Tessa de broodjes uit te pakken en herinner je je weer hoeveel honger je hebt.

De rest van de middag is heerlijk. Jullie liggen op het strand, nemen af en toe een duik, eten nog een ijsje en zijn vooral heel erg ontspannen. Wel ben je allebei braaf en verstandig genoeg om de regels van het strand verder op te volgen. Helemaal voldaan stap je samen in de auto. “Kan ik met Paul bij jou en Michiel blijven eten? Dan bestellen we wat, glaasje wijn erbij? Tessa kan zich hier wel in vinden. Je belt Paul even op om te vragen of hij hier wel zin in heeft na zijn lange werkbezoek, maar hij gaat graag mee. Dat hij zei dat hij nog wat met je te ‘bespreken’ had, is je bijna ontgaan.

Een uurtje later zijn de glazen gevuld en staat de sushi op tafel. Uitgehongerd neem je plaats aan tafel.

Tessa gaat op haar buik liggen terwijl je wat crème op je handen spuit. Je neemt als een masseur plaats en buigt voorover. Met één hand haal je haar rode, lange haar uit haar nek, met de andere hand smeer je haar in. Het is belangrijk dat Tessa zich goed en vaak insmeert, want met haar bleke huid en sproetjes op de schouders verbrandt ze snel. Zorgvuldig werk je naar beneden toe, via haar onderrug naar haar kleine, maar mooi gevormde achterwerk. Je weet van haar verhalen dat ze heel snel rood en daarna blauw wordt, maar dat staat haar niet in de weg om een flink pak slaag te kunnen verdragen. Dat moet ook wel, want met haar brutale opmerkingen vraagt ze er wel om. “De rest kun je zelf,” zeg je terwijl je opstaat. “Doe je mij ook even?”

Nadat je bent ingesmeerd, ga je lekker languit in de zon liggen. Na een half uurtje ga je samen even de zee in. Het water is best warm en de zee is rustig. Heerlijk ontspannen lig je nu weer op je handdoek op het strand. Langzaam begin je wat honger te krijgen. Je kunt wel even wat halen. Nou ja, misschien is het beter als Tessa even wat haalt, zodat je niet op hoeft te staan. Alleen moet ze dan wel halen waar je zin in hebt. Wat doe je?