In de hoek moeten staan, in het Engels corner time, is een klassieker binnen de alternatieve straffen. Het is een straf die eenvoudig toe te passen is. Het enige wat je nodig hebt is een hoek, of desnoods een stuk vlakke muur, met zo min mogelijk afleidingen. Hoe saaier de hoek, hoe beter deze geschikt is. Heb je een hoekje in je huis waarvan je al jaren afvraagt wat je daar in hemelsnaam mee moet, dan is dat een uitstekende plaats om een sub in de hoek te zetten. Het kan een teken dat je architect een spanko is, maar gebrek aan talent is ook een goede mogelijkheid.
Nee, nee, niets van. Er is niets saaiers dan in de hoek moeten staan. Een hoek is een goede plek voor een plant, een kattenkrabpaal, een muziekinstrument … Keuze genoeg! En als je per se billen in je hoek wil zien, dan kun je er altijd een prentje ophangen, al dan niet ingekaderd. Op die manier heb je permanent zicht op een paar en niet enkel als je je sub in de hoek zet! Als je dan toch per se “het echte werk” wil, laat dan op z’n minst toe dat de telefoon wordt meegenomen, voor wat vertier. Zonden overdenken wordt op den duur nogal afgezaagd … Liever wat afwisseling! Liever gewoon geen hoek, zodat er ook afwisseling in uitzicht is. En al helemaal niet met de handen op het hoofd of op de knieën of (de gruwel) een combinatie hiervan! Sadist … Dus: ben je nog op zoek naar een geschikt cadeau voor je D? Zoek dan een mooie afbeelding van een paar billen, stop die eventueel in een kader en hang die aan de muur in “de” hoek. Probleem opgelost, voor allebei!
Een witte hoek, zonder veel afleiding dus, is een uitstekende plek om te contempleren. Er zijn twee goede momenten om een sub in de hoek te zetten: voor of na een pak slaag. Voor een pak slaag is de hoek een plek waar de gedachten steeds sneller gaan. De sub vraagt zich af wat er gaat gebeuren, hoe ze (of hij) onder handen genomen wordt, hoeveel pijn het gaat doen. Op sommige momenten voel ze zich al schuldig, maar dat is niet noodzakelijk: dat zal tijdens het pak slaag zeker nog komen. Het kan zijn dat er een zekere barrière overwonnen moet worden voordat de sub een pak slaag accepteert. Ook kun je haar al kleiner laten voelen. Voor beide mogelijkheden zijn er manieren om de tijd in de hoek erger te maken dan alleen maar staan. Ten eerste kan ze worden opgedragen met haar blote billen in de hoek te gaan staan. Bijkomend voordeel is dat ze dan direct kan worden gestraft bij pogingen ongehoorzaam te zijn. Ze kan worden bevolen haar handen op haar rug te doen, of beter, op het hoofd. Dit voorkomt dat ze gaan ‘dwalen’ en zorgt bovendien voor een onderdanige houding, een goede smaakmaker voor de juiste stemming. Daarnaast kan haar gevraagd worden haar neus tegen de muur te houden. Dit voorkomt ook verdere afleidingen, zowel van lichaam als geest.
Nee … Je luistert niet! NIET in de hoek staan. Niet voor de spanking en niet erna. Gewoon niet. Dat is toch niet zo’n moeilijk woord? Het zijn maar vier letters: N-I-E-T! En al helemaal niet met blote billen (of naakt …), dat is zo vernederend. En laat ons onze handen maar gewoon voor ons houden. Dan kunnen we een beetje op een meegesmokkelde telefoon (of iets anders) tokkelen. “Afleidingen van lichaam en geest”, wat een blabla. Je moet zelf eens proberen in de hoek te gaan staan, natuurlijk raak je dan afgeleid, er is niets anders te doen dan afgeleid raken! Als je niet wil dat we afgeleid zijn, dan moet je ons niet in de hoek zetten. O wacht, dat was mijn oorspronkelijke punt zeker? Luister daar dan naar! Geen hoek!
Na het pak slaag is de hoek een uitstekende plaats om tot rust te komen, maar ook om nog na te denken over de zonden waarvoor de sub zojuist gestraft is. Zeker bij een strenge bestraffing groeit langzaam de diepere pijn van de blauwe plekken, terwijl de oppervlakkige pijn wat wegzakt. Ook hier zijn er grofweg weer twee mogelijkheden. De straf kan grotendeels afgerond zijn, zodat bijkomen en bezinnen het hoofddoel van de tijd in de hoek vormen. Daarnaast kan de hoek ook als verlening van de straf gezien worden. Dit kan worden bereikt door de sub in een oncomfortabele positie te plaatsen, zoals geknield, al dan niet in een bak bevroren erwten of op een kokosmat, of in een zittende houding zonder ondersteuning, waarbij ze haar rug tegen de muur gedrukt moet houden. Dit levert al snel verzuring in de benen op. De pijn die de sub voelt in een poging te gehoorzamen, doet haar beseffen dat ze door haar eigen schuld in deze positie gekomen is. Uiteraard dient er altijd de dreiging te zijn van de consequenties bij ongehoorzaamheid: een nieuwe ronde over de knie, of erger.
In een bak erwten? Wat? Heb je helemaal je verstand verloren? Kokosmatten dienen om je voeten aan af te vegen, nergens anders voor! En als ik verzuring in m’n benen wel, ga ik wel een eindje hardlopen of zo.
Bij de keuze tussen extra straf of bezinning is het belangrijk dat je je sub goed kent. Voor de een is de extra straf een uitstekend middel. Ze zal streven om je te gehoorzamen, hoe streng de tijd in de hoek ook wordt ingevuld, waarbij een ontlading ontstaat wanneer ze het volgehouden heeft. Voor anderen geldt dat de pijn afleidt van de gloed van en rond haar billen. Dat zij daar mag staan, bewust van haar pijnlijke achterwerk, is de beste manier om de straf binnen te laten komen in het langetermijngeheugen. De tijd in de hoek moet ook goed afgewogen worden. Nadat de bewustwording is ingedaald, is er tijd voor vergeving en nazorg.
Vergeving en nazorg, ja, dat is fijn. Dat is al beter. Maar dat kan ook zonder die stomme hoek hoor …
Zoals blijkt uit de commentaren tussendoor is een sub niet altijd klaar om te gehoorzamen. Dit zal met name spelen voor het pak slaag, maar zeker bij minder strenge bestraffingen zal het achteraf ook kunnen voorkomen. Zorg daarom, zoals hierboven al vermeld, dat de hoek weinig afleiding biedt. Neem ook externe afleidingen, zoals telefoons, weg. Let daarnaast ook op kleine ongehoorzaamheden. Iets kleins kan in het hoofd van de sub al voldoende zijn om een gevoel van overwinning te creëren, het idee dat zij de situatie de baas is. Dit kan natuurlijk niet het geval zijn, maar, belangrijker nog, deze denkbeelden leiden af van de gedachten aan haar straf of het gevoel van spijt. Controleer daarom of ze in positie blijft. Handen blijven op het hoofd als daarom gevraagd is. Over de billen wrijven is uitgesloten, de pijn moet ervaren worden zoals die door jou bedoeld is. Een zekere sluwheid is de meeste subs overigens niet vreemd. Laat je niet wijsmaken dat het sluiten van de deur naar de hoek, terwijl je zelf nog binnen staat, uitlokking is. Het idee dat je haar niet meer in de gaten zou houden, is geen vrijbrief om je opdrachten te negeren.
Niet? Ik dacht echt van wel!
En jij luistert echt niet, he! Ik zeg het je nu al de hele tijd: GEEN hoek! Leer eens luisteren zeg.
Er is ruimte om de sub een klein beetje tegenmoet te komen. Wanneer zij klaagt over saaiheid, kan creativiteit enorm helpen om de waardering voor een ‘normale’ tijd in de hoek terug te brengen. Wissel eens af door haar te laten zitten of knielen terwijl ze nadenken, of neem een stapel muntjes in oplopende waarde en draag haar op deze met haar neus elk een minuut tegen de muur te houden. Voor elke gevallen munt ontvangt ze dan een aantal klappen, overeenkomend met de waarde van de munt in centen. De vernedering, die past bij de straf, kan worden vergroot door de sub het strafinstrument, bijvoorbeeld de cane, tussen haar billen te laten klemmen. Wanneer deze valt, moet dit gezien worden als gebrek aan medewerking waarvoor een aanvullende straf op z’n plaats is. De mogelijkheden zijn eindeloos wanneer je je verbeelding gebruikt.
Verstand verloren. Ik zie het toch al. Geld moet je veilig in je portemonnee opbergen, niet met je neus tegen de muur duwen. Enkel een krankzinnige zou op dat idee komen.
Tot slot kan in de hoek staan prima gecombineerd worden met straffen op afstand. Wanneer de sub wordt opgedragen in de hoek plaats te nemen om haar gedrag te overdenken, kan het opvolgen van deze opdracht worden gecontroleerd middels een filmpje, dat direct nadat zij de hoek heeft verlaten opgestuurd dient te worden, of via een video call. Deze laatste mogelijkheid biedt zelfs een ongekend voordeel boven de ‘normale’ tijd in de hoek, want je kunt de kamer zelfs met je telefoon verlaten, zonder dat je bang hoeft te zijn dat ze van dit moment gebruikt maakt om haar plek in de hoek te verlaten of om uit haar strafpositie te komen. Zo kan ook de moderne techniek nog iets bijdragen aan de ouderwetse straf van het in de hoek staan.
Ouderwets inderdaad, echt niet meer van deze tijd. Je kunt merken dat je al een behoorlijk gevorderde leeftijd hebt. Nee nee, hoek, daar doen moderne subs niet aan mee! (Hihi, dat rijmt 😀 )
Alles bij elkaar is het in de hoek zetten van een sub een uitstekende manier om te zorgen voor juiste head space, zowel voor als na een pak slaag. Zoals blijkt uit de reacties in dit stuk, wordt tijd in de hoek als vervelend ervaren. Dat komt goed uit, want dat is een essentieel onderdeel van een straf. De gestrafte zal proberen onder de straf uit te komen, zowel door iets te doen wanneer deze zich onbespied waant, als door praten. Ga hier niet op in. Houd de controle, voer die ook uit, en kijk hoe ze reageert. Dat levert waardevolle informatie op om de straf de volgende keer nog effectiever te maken. Veel succes!
Auw! Auw! Ok, ok, ik ga al in die stomme hoek van je staan 🙁
Een paar dagen geleden heb ik na jaren eindelijk aan mijn man verteld wat nu echt mijn verlangens zijn. Dat is dat ik wil dat hij me straft en op mijn plek zet als ik me weer eens eigenwijs gedraag als hij me terecht ergens op wijst. Dan word ik boos en probeer de schuld bij hem te leggen. Wat ik zo apart vindt is dat ik het veel schaamtevoller vindt om hem te zeggen dat hij me als onderdeel van de straf in de hoek moet zetten dan om te zeggen dat hij me op mijn blote billen moet slaan. Eerlijk gezegd heb ik voor mezelf ook heel lang ontkend dat het in de hoek staan erbij hoort (voor mij). Maar juist omdat het me zo erg lijkt denk ik dat het er voor mij bij hoort zodat ik me echt gestraft voel. Zijn er mensen hier die dit herkennen?
Dag Robin,
Wat dapper van je dat je het aan je man durfde vertellen! Hoe nam hij het op?
Als je het lastiger vond om (ook aan jezelf) toe te geven dat je in de hoek wil gezet worden, dan is dat inderdaad vast omdat het iets is wat heel sterk binnenkomt bij jou. Er zijn vast nog mensen voor wie dat zo is.
Ondanks het protest van aube in dit artikel, is voor haar de hoek ook echt een rustpunt. Heel schaamtevol, maar net door die schaamte kan ze tot zichzelf en tot rust komen.
Voor veel spanko’s hoort de hoek er gewoon bij.
Hopelijk kun je het snel even uitproberen met je man, als hij daarvoor openstaat.
We wensen je veel succes!
Dankjewel voor je reactie. Ik had een mail voorbereid waarin ik heel veel informatie van deze site heb gebruikt. Veel voelt voor mij als enorme herkenning. Zo heb ik hem een jaar geleden als eerste verteld over mijn spanking interesse maar liet ik het voorkomen dat dit alleen op erotisch vlak zo is. Hier reageerde hij op alsof het de normaalste zaak van de wereld was en wilde het graag proberen. Inmiddels dus op dat vlak al wat ervaringen rijker en geniet ik daar ook van. Al blijft nog steeds de twijfel of hij dit niet alleen voor mij doet en ik me nog steeds heel erg schaam omdat ik dit wil en kan dan soms moeilijk genieten. Maar om te vertellen dat ik eigenlijk nog iets anders wil dat vind ik heel moeilijk. Erover praten vind ik erg lastig. Door het op te schrijven kan ik beter uitleggen wat ik wil. Ik heb dus in die mail ook een introductiestraf voorgesteld en hoe deze eruit zou kunnen zien. Inmiddels weet hij dat ik wat pijn betreft aardig wat kan hebben en durft hij ook wel hard te slaan. Maar dat ik het hele ritueel wil inclusief in de hoek staan, slagen meetellen en zeggen waarom ik de straf verdien dat is toch heel wat anders dan een erotisch spelletje. Nadat hij de mail gelezen had was zijn reactie: Daar kunnen we wel wat mee toch? Ik hou van je!
Mijn reactie: ik weet niet of ik nu blij moet zijn of bang… Zijn reactie: nu blij maar deze week misschien een keer bang…
Maar dat is nu 6 dagen geleden en hij heeft er nog niets over gezegd. Ik heb hem gisteren gevraagd of hij een beetje van de schrik bekomen was na de mail. Hij zij alleen maar: “ja hoor! Het was veel informatie. Je had het goed voorbereid.”
Maar meer liet hij niet los. Ik word nu dus gek van onzekerheid. Eigenlijk wil ik dat hij zegt dat het vandaag zover is maar eigenlijk wil ik dat hij er nooit meer iets over zegt. Het lijkt of ik constant in strijd ben met mezelf. Ik ben bang dat hij uiteindelijk denkt:”waarom heb ik een vrouw met zo’n gestoorde vraag??” Die vraag heb ik mezelf al zo vaak gesteld. Door deze site kan ik mezelf soms gerust stellen omdat ik dan weet dat ik niet de enige ben. Ik had in de mail gezet dat hij het moment moest bepalen wanneer het zou gebeuren. Ik wil er ook niet steeds over beginnen en probeer geduldig te zijn maar ik word er wel enorm gestresst van. Sorry voor het lange verhaal!