Amanda kon zich niet bedenken waarom mw Lambert haar in godsnaam niet mocht. Ze was toch leuk? Die non binaire nerd die boven haar woonde, vond haar leuk. Die zocht steeds excuusjes om met haar te praten. En haar overbuurvrouw, waarvan ze dacht dat ze camde, glimlachte altijd vriendelijk. En ze hadden soms een kort praatje waarbij Amanda dacht dat de buurvrouw flirte, maar dat wist ze niet zeker.
Maar mevrouw Lambert…wat was er mis met die vrouw?
Haar gezicht leek extra aangedaan door de zwaartekracht. Misschien de rest van haar lichaam ook. Daarom was ze zo klein en compact.
Amanda zat er echt mee. Een ze probeerde het echt.
Ze groette altijd beleefd…
Ja, er waren natuurlijk incidenten geweest.
Het muziek incident.
Het feestjes incident.
Het cannabis incident.
Het kaugom incident, maar dat liep nog en daarvan wist Lambert ook niet dat Amanda ervoor verantwoordelijk was dus dat deed er niet echt toe.
En waarschijnlijk nog een paar die Amanda vergeten was, maar… het was al fout gegaan bij de kennismaking. Lam (dat was haar bijnaam voor mw Lambert) had haar meteen op de regels gewezen en haar met een afkeurende blik aangekeken. Ze was de ‘beheerder’ en nam die rol erg serieus, verder had ze waarschijnlijk niks in haar leven.
En onlangs, Amanda wist niet eens meer wat er precies aan de hand was, had ze zoiets geks gezegd. Ze had iets gezegd van, ‘Als je mijn dochter was, zou ik je over de knie leggen en een flink pak voor je blote billen hebben gegeven’.
Amanda was geschokt geweest, de woorden bleven door haar hoofd spoken. Die nacht had ze er zelfs over gedroomd.
Nou ja een soort van. Het was zo’n droom waarin alle muren doorzichtig waren en Lam vreemd roze haar had en er om de een of andere onverklaarbare reden een vis is (wat dat moest symboliseren, kon Amanda echt niet bedenken, maar ze maakte zich er wel zorgen over). Anyway, dat was er allemaal, maar Amanda had dus ook gedroomd dat ze billenkoek kreeg van Lam.
Vreemd en verontrustend. Het bleef door haar hoofd spoken.
Een paar dagen later… Het vuilnis incident.
Het begon met het feit dat Amanda geen zin had om het vuilnis buiten te zetten. Dus had ze haar volle vuilniszak voor haar voordeur gezet met het idee dat ze hem dan wel weg zou kunnen brengen als ze boodschappen zou gaan doen. Lang verhaal kort, daar had ze ook geen zin in.
En die vuilniszak was ze eigenlijk ook vergeten. Totdat er gebeld werd en er een knalrode Lam voor de deur stond die meteen begon uit te leggen over muizen en ongedierte. Daar stond Amanda’s hoofd echt even niet naar, maar omdat ze de vrede wilde bewaren (en ze niet wilde dat haar ouders, die dit appartement voor haar kochten, erover te horen zouden krijgen) bracht ze, vergezeld door wat gezond protest, de vuilniszak weg. Ze heeft toen misschien onder haar adem Lam een kutwijf genoemd, maar dat kon ze toch niet gehoord hebben toch?
Toch wel.
6 seconden later had Amanda 3 flinke tikken op het zitvlak van haar shortshorts te pakken. Ze schrok, haar adem stokte in haar keel.
Wat was daar gebeurt?
Was ze nou net gemetoo’d door een bejaarde?
Haar hand greep automatisch naar haar bil waardoor ze de vuilniszak liet vallen en alles over de grond uitstorten.
Lam stopte haar preek, die helemaal niet tot Amanda door was gedrongen en zei met een gemeen lachje.
‘Als je maar zorgt dat het hier brandschoon is als ik weer kom kijken, anders was dit nog maar een voorproefje, jonge dame.’
En toen liep ze weg.
Amanda’s hoofd tolde, ze wist niet wat links of rechts was, maar zonder dat ze het wist had ze alles opgeruimd en de vuilniszak netjes weggebracht.
Misschien was Lam later nog gekomen om de gang te inspecteren, maar Amanda durfde niet meer te gaan kijken.
Ze schaamde zich een beetje, haar billen tintelden. En die nacht droomde ze weer. Ze werd badend in het zweet wakker. Op een goede manier.
In de eerste instantie probeerde Amanda Lam te ontlopen. Ze schaamde zich, maar ze merkte ook dat ze het spannend vond. Ze vroeg zich af of Lam haar echt een pak voor haar billen zou geven. Ze kon het zich bijna niet voorstellen, maar ze geloofde haar eigen brein niet. Haar brein was ondertussen al allemaal plannetjes aan het bedenken om wraak te nemen op Lam, om haar uit de tent te lokken.
Kijken wat er gebeurt.
Haar gedachten sloegen op hol. Het mondde uit op brandstichting, maar dat leek achteraf niet zo’n goed idee. En dat terwijl het eigenlijk niet eens nodig was.
Het kauwgom incident.
Het was iets dat al langer speelde. Vlakbij de tuin van Lam was een put. Amanda maakte er met zichzelf een wedstrijd van om haar kauwgom in de put te mikken. Soms lukte dat, meestal niet. Lam vond het vies dat er allemaal kauwgom in en rond de put lag. Ze had briefjes opgehangen en in de app groep gevraagd of ze wisten wie het deed en of diegene alsjeblieft kon stoppen. Amanda voelde zich wel schuldig, maar het bleef een gewoonte en ze vond het moeilijk ermee te stoppen.
Dus deed ze dat niet.
Wat ze niet wist was dat Lam, na ongeveer 2 maanden kauwgom terreur, een camera had opgehangen. En ongeveer een week na het vuilnis incident werd er op een rustige, zonnige zondag middag op Amanda’s deur gebonsd.
Amanda was nog net niet wakker, muziek stond aan. Haar krullende haar was nog een warboel. Ze had haar pyjama nog aan en de slaap zat nog in haar ogen. Ze maakte strompelend haar weg naar de voordeur. Daar wachtte haar de eerste semi grijns van Lam die ze ooit had gezien.
‘Schijnheilige troela, jij was het de hele tijd.’
Amanda begreep niet wat ze bedoelde.
‘Sorry, maar kunnen we dit later doen?’
Voor ze het wist voelde Amanda hoe Lam haar oorlel vastpakte en haar mee trok.
‘Ik wist al de hele tijd dat jij het was en nu heb ik bewijs. En ik heb je een belofte gedaan, waar of niet?’
Amanda had het iets te druk met haar oor om echt te luisteren, maar ze had een idee van wat er nu zou komen. Vlinders van afgrijzen en spanning ontsproten in haar buik.
Lam sleepte haar naar de bank, smeet wat van de kleren die daar lagen op de grond zonder Amanda’s oor los te laten. En voor Amanda het wist lag ze bij Lam over de knie met haar gezicht in de kussens. Lam leek even van het moment te genieten, misschien ook wel van het uitzicht. Haar linker hand lag stevig op Amanda’s onderrug.
‘Ik wist dat jij het was, het was ook geen toeval dat de ellende begon toen jij hier kwam wonen. Maar nu heb ik je meisje en jij gaat hier voorlopig niet meer weg.’
SMAK
Een flinke klap landde op Amanda’s linker bil. Een elektrisch schokje ging door haar lichaam en haar adem stokte in haar keel. Maar echt veel tijd om te reflecteren had ze niet, want Lam ging gretig door en Amanda’s arme billen kregen nauwelijks rust. Ze tintelden voordat ze gloeiden voordat ze brandden. Amanda probeerde het allemaal over zich heen te laten komen, maar haar lichaam en mond hadden andere plannen. Kleine kreetjes en schokjes namen haar lichaam over en voor ze het wist lag ze spartelend als een vis op het droge over haar aartsvijands’ schoot.
Nu we vast hebben gesteld dat Amanda de controle over haar lichaamsfuncties een beetje was kwijt geraakt, kunnen we niet verbaasd zijn dat er een scheldwoord uitfloepte.
Iets wat Lam natuurlijk niet zomaar liet gaan. Ze stopte meteen.
‘Dat is de druppel, jonge dame. Ik was dit eigenlijk niet van plan, maar…. dat soort taal kan echt niet door de beugel.’
Het voelt als slowmotion. De vingers haken zich in het elastiek van Amanda’s pyjama broek en langzaam schuiven ze die naar beneden. Even blaast er een briesje op Amanda’s blote achterste. Ze kan niet geloven dat ze dit laat gebeuren. Ze protesteert wel, maar houd het niet tegen.
‘Wat doe je gek wijf, hou daarmee op!’
Lam glundert bij het zien van de rozerode billen van de jonge vrouw over haar knie.
‘Ik zie dat ik al wat schade heb gedaan, maar ik denk dat ik nog even iets meer mijn best moet doen om je echt een lesje te laten leren.’
Nu begint ze langzamer en ritmisch te slaan, het geluid van de harde klappen op Amanda’s blote billen en haar steeds harder en wanhopiger wordende kreten vullen de kamer.
Haar achterste brandt, ze kan zich niet beheersen. Ze trappelt en spartelt en voelt zich net een stout klein kind. De bak met vloek en scheld woorden die ze uitspuwt raakt steeds wat leger. Tranen springen in haar ogen.
Lam is iets aan het preken, maar het dringt allemaal niet meer tot haar door. Haar billen branden, ze schaamt zich, voor haar positie, voor hoe ze zich gedragen heeft, dat ze zich niet groot kon houden, dat dat kleine kreng heeft gewonnen. De klappen regenen neer op haar billen als een hagelstorm en dan opeens is het klaar. Lam helpt haar omhoog en kijkt haar streng in de ogen. Amanda’s handen schieten naar haar achterste.
‘Als ik dit nog eens moet doen, zal ik niet meer zo aardig zijn. Heb je dat begrepen meisje’
Als Amanda geen antwoord geeft, pakt Lam haar kin en dwingt ze oogcontact af.
‘Begrepen?’
‘Ja mevrouw,’ stottert Amanda.
‘Goed, fijn dat we elkaar begrijpen. Fijne dag nog.’
En Lam is weg.
Amanda staat in haar eentje in het midden van haar woonkamer over haar vuurrode bloedhete achterste te wrijven.
Het duurt even voordat ze weer tot haar zinnen komt.
Ze bekijkt haar billen in de spiegel en schrikt. Ze had niet verwacht dat ze zo rood zouden zijn.
Zou ze de politie moeten bellen?
Dit is toch eigenlijk aanranding of geweld of zo…
Maar dan moet ze iedereen haar rode kont laten zien. En of ze daar nou op zit te wachten. Misschien toch zelf het heft in handen nemen.
En meteen beginnen Amanda’s gedachten zich op wraak te richten.
Het zou iets indrukwekkends en vernederends zijn. Iets wat die heks op haar plaats zou zetten. En misschien….
Nee, niet nu al aan nog meer problemen denken.
Ze googlede tips om de pijn in haar achterste iets te verminderen, maar eindigde op haar buik met een koelpak voor de tv.
Eef en mari
Waar er twee zoenen, hebben twee schuld
Ze werd net wakker toen ik thuis kwam. En ze was net in bed gekropen voordat ik op moest staan om te gaan werken. Ik zat net nog in de kamer koffie te drinken, toen ze met warrig haar en in een van mijn t shirts de kamer binnen kwam.
‘Zware nacht gehad?’
Met een zucht gaf ze me een kus en plofte op de bank.
‘Ik heb echt een dijk van een kater.’
Ik stond op om nog wat extra koffie in te schenken voor haar.
‘Dus dat betekent een geslaagde avond?’
‘Ja was leuk. Lekker gedanst, net iets te veel gedronken. Was leuk om weer eens wat met Patrick en Mari te gaan doen. En heb jij lekker gewerkt?’
Ik haalde m’n schouders op.
‘Zoals altijd. Wil je straks wat mee eten?’
‘Denk het wel. Ik denk dat als ik gedoucht heb, ik me alweer wat beter voel.’
Ze zat opgekruld op de bank met haar handen rond een grote mok koffie. Ik ging naast haar zitten.
Zachtjes begon ze me te vertellen wat ze allemaal gedaan hadden de afgelopen avond en nacht en hoe het met haar vrienden ging.
‘Eerst waren we de kroeg in gegaan, beetje indrinken en toen met Patrick en Bart naar de Roze Toeter, maar dat was echt verschrikkelijk. Dus toen zijn Mari en ik nog naar Pleasure gegaan, kwam Patrick daar ook weer naartoe. Hebben we met z’n drieën gedanst. Toen kwam Patrick een of andere kerel tegen en hebben Mari en ik voor de grap gezoend en toen nog naar de mac want die was alweer open.’
Het duurde even voor ik het doorhad en ze was alweer wat verder in haar verhaal over hoe smerig het ontbijt was.
‘Wacht even, Eef, wat the fuck. Heb je met Mari gezoend?’
Ze leek het even niet te begrijpen.
‘Eh… ja. Maar dat was voor de grap, ik was nieuwsgierig.’
‘Maar…’
‘Is dat erg dan?’
Ik dacht even na, ik merkte dat ik het wel erg vond.
‘Eigenlijk wel. Je hebt met iemand anders gezoend, dat is… we hebben een relatie, dan ga je toch niet met iemand anders lopen zoenen?’
‘Oké, maar ik ben toch niet lesbisch. Het was maar voor de grap. Er zat niks achter.’
‘Maar Mari is bi’
Ze was even stil.
‘Ja maar ik ben helemaal haar type niet.’
Een beetje onzekerder.
‘Jij hebt toch ook wel eens met mannen gezoend?’
Dit irriteerde me nog meer.
‘Jezus Eef daar gaat het niet om. Toen had ik nog geen relatie. Als we hier nou afspraken over gemaakt hadden… maar nu besluit je gewoon zelf dat het wel goed om met iemand anders te gaan lopen zoenen. Ik voel me bedrogen, ik hoop dat je dat snapt. Ik dacht dat we iets serieus hadden.’
Ze staarde een beetje wezenloos voor zich uit. Ik zuchtte.
‘Laten we het erover hebben als je je wat beter voelt. Ik heb niet echt het idee dat we het er nu echt over kunnen hebben.’
De rest van de middag was stil en ongemakkelijk. We vermeden elkaar, tot ’s avonds laat. Ik zat nog wat te schrijven toen ze opeens voor me stond. Ze staarde naar de grond, had haar armen achter haar rug.
‘Sorry, ik voel me er echt heel rot over.’
Ik keek op. Ik had het ook niet van me af kunnen zetten. Hoewel ik wist dat het iets ondoordachts, impulsiefs en relatief onschuldigs was, voelde ik me toch verraden.
‘Snap je waarom ik het naar vind?’
Ze knikte en keek weer naar de grond.
‘Ik wil het goed maken.’
‘Ik zou even niet weten hoe.’
‘Ik heb wel een idee. Ik…’
Ze bloosde hevig en durfde me niet aan te kijken.
‘Je moet me billenkoek geven.’
Ik keek haar onbegrijpend aan.
‘Waar heb je het over?’
‘Ik heb je pijn gedaan en dat spijt me heel erg, dus nu mag je mij pijn doen. Hopelijk is het daarna weer goed.’
Ik wist niet wat ik ervan moest vinden, ik kon haar logica niet helemaal volgen, maar ik moest eerlijk zeggen dat het idee me niet afstootte. Sterker nog, hoe meer ik erover nadacht hoe meer het me aansprak.
‘Oké,’ zei ik.
‘Een ding…ik vind niet dat ik hier alleen verantwoordelijk voor ben. Waar er twee zoenen hebben er twee schuld en Mari wist dat ik een relatie had.’
‘Ik snap wat je bedoelt, maar ik denk niet dat ze enthousiast ja zal zeggen tegen een pak slaag van iemand waar ze alleen nog maar van gehoord heeft.’
Er verscheen een lachje van opluchting op haar gezicht.
‘Ik zal haar bellen en het uitleggen, misschien verrast ze ons nog wel.’
Ik weet niet hoe ze het voor elkaar kreeg, maar toen ik de volgende middag thuiskwam, zaten zij en Mari samen op de bank een kopje thee te drinken.
Eef stond meteen op en stelde ons aan elkaar voor. Zij kenden elkaar nog van hun studie en hoewel ik de meeste van haar vrienden wel had ontmoet, was het er met Mari nooit van gekomen.
Eef ging nog meer thee halen en Mari en ik bleven een beetje ongemakkelijk samen achter.
‘Ik…’ begon ze, maar maakte haar zin niet af. Eef stond weer in de kamer.
‘Ik… ik heb het er al een beetje met Mari over gehad en dat we het willen goed maken.’
‘Ja sorry,’ zei Mari, ‘ik had er ook niet echt over nagedacht.’ Ze pauzeerde even en keek naar Eef.
‘Wat gaan we doen dan? Een taart bakken ofzo?’
Even keek ik verbaasd naar Eef en toen zonk mijn hoofd in m’n handen.
‘Je hebt haar je plan niet verteld. Ik dacht al wat dat het zo makkelijk ging.’
‘Welk plan?’ Mari keek verbaasd de kamer rond, ‘Eef waar gaat dit over?’
Eef was helemaal rood geworden, nam even in een poging om nonchalant te lijken een slokje thee.
‘Nou…’ ze begon te hakkelen, ‘ik … had dus het idee… dat hij ons… billenkoek kon geven….’
Even keek Mari haar verbaasd aan, toen begon ze hard te lachen.
Ik zuchtte nog eens en keek naar Eef die midden in de kamer een beetje zenuwachtig heen en weer stond te hoppen. De lach verdween langzaam van Mari’s gezicht. Ze keek eerst naar mij vol verbazing.
‘Het was allemaal haar idee.’
Mari keek naar Eef vol ongeloof en toen weer naar mij.
‘Is dit een of andere poging om me in jullie thrupple te krijgen? Niet dat ik daar tegen ben, ik bedoel…’
Nu werd Eef wat feller.
‘Je wist dat ik een relatie had en toch zoende je me. Je greep zelfs m’n kont.’
Een schunnig lachje verscheen op Mari’s gezicht.
‘Kan je het me kwalijk nemen?’
Even werd het weer ongemakkelijk stil. Mari’s blik dwaalde naar van Eef naar mij waar hij een tijdje bleef hangen. Ze dacht na.
‘Weet je wat? Oké. Geef alles een kans is mijn motto en dan kan ik billenkoek ook weer van mijn bucketlist af strepen.’
‘Maar dit is niet een of ander kink ding,’ zei Eef verontwaardigd, ‘dit wordt echt straf!’
Mari haalde haar schouders op.
‘Tuurlijk, als je het doet moet je het goed doen.’
Ik had gisteren nadat Eef erover begonnen was wat research gedaan. Ik had een verrassing voor haar gekocht toen ik op weg terug van mijn werk was. Een klein leren paddeltje. De vrouw van de winkel was erg aardig en had me wat tips gegeven, zelfs nog aangeboden dat ik hem op haar uit kon testen. Toen had ik nog niet verwacht dat Mari zomaar mee zou willen doen.
‘Willen jullie samen of een voor een?’
‘Samen,’ zeiden ze tegelijk.
‘Ik denk dat de slaapkamer het meeste privacy heeft, dus gaan jullie daar maar alvast naartoe. Als ik binnenkom wil ik jullie over de rand van het bed zien liggen met jullie billen bloot.’
Eef keek me schuldig aan, Mari kon nauwelijks een grinnikje onderdrukken.
‘Ja meneer,’ gniffelde ze.
Ik gaf ze even de tijd om zich klaar te maken, haalde de paddle uit mijn tas en liep langzaam achter ze aan.
Ze keken allebei zenuwachtig, zelfs Mari, die eerder nog wat laconiek was. Ze lagen zij aan zij. Mari had haar leggings op jaar knieën hangen, Eef haar spijkerbroek lag om haar enkels op de grond. De mooie ronde billen van mijn vriendin die ik zo gied kende. Daarnaast het bescheiden achterwerk van haar studievriendin.
Ik vind mijn plaats, mijn ritme en mijn houding. Ik voelde me wat groter. Ik ben van nature niet de meest dominante persoon en ik ben niet makkelijk boos te krijgen. Maar ik kan streng zijn als het nodig is.
Ik liet ze nog even in spanning.
‘Ik wil hier niet te veel woorden aan vuil maken. Jullie hebben me beiden erg gekwetst met jullie gedrag. Ik hoop dat jullie je realiseren dat jullie dit alleen maar aan jezelf te danken hebben.’
Voordat ze konden antwoorden was ik begonnen. Eerst Eef. Ik merkte dat ik bozer op haar was dan ik me had gerealiseerd. Hoewel ik me inhield, vulde het geluid van de petsen de kamer. Ik hoorde haar piepen en voelde haar lichaam aanspannen. Ik zag vanuit mijn ooghoek dat Mari geïntrigeerd lag te kijken. Haar achterste trilde onder mijn neerkomende hand. Ik zag mijn hand weerspiegeld in rode afdrukken. Ik draaide me naar Mari. Ik had het idee dat ik me nog meer in moest houden, maar dat zou niet eerlijk zijn. Dus begon ik ook haar een flink pak voor haar billen te geven. Waar Eef zich nog had ingehouden met haar reacties, lukte Mari dat maar slecht. Na twee klappen liet ze zich gewoon gaan.
‘Holy shit! Ow, mijn kont. Jezus man! Jij bent een stuk sterker dan je eruit ziet!’ Ik moest hard werken om streng te blijven. Ik gaf haar nog een paar flinke klappen. Ze begon te lachen van de zenuwen. Toen ik mijn aandacht weer op Eef vestigde schoten haar handen naar achter en begon ze haar billen te wrijven. Toch leek ze instinctief te weten dat we nog lang niet klaar waren.
Ik weet niet of het door de reactie van Mari kwam, maar bij de volgende ronde begon Eef ook verbaler te reageren. Ze lag te kermen en te wriemelen terwijl ik haar een flink pak op haar billen gaf. Met iedere tik werd haar achterste roder en roder en haar adem zwaarder. Snel terug naar Mari, die het weer uitgilde. Ik had mijn linkerhand stevig op haar onderrug liggen en dat was maar goed ook anders was van het bed afgestuiterd Ze sloeg als een klein kind met gebalde vuisten op een kussen en haar benen schopten alle kanten op. Vreemd genoeg zorgde dit ervoor dat ik haar alleen maar meer en fermer billenkoek wilde geven. Ook haar achterste kreeg een al een aardig kleurtje. Ik wreef even over de billen van de beide dames.
‘Beginnen jullie al een beetje een lesje te leren dames?’
Mari was nog zenuwachtig aan het giechelen en echt veel meer kreeg ik niet te horen.
‘Blijkbaar niet.’
Ik gaf ze tegelijk een paar harde klappen, die werden begroet met luide kreten.
Een beetje stil en zenuwachtig klonk het; ‘ja meneer’
Ik begon het nu af te wisselen, links rechts voor Eef, links rechts voor Mari. Hun kreetjes en gilletjes wisselden elkaar melodieus af. Ik voelde de schokjes door hun lichaam gaan. Onwillekeurige bewegingen. Ze hadden elkaars hand vast gepakt en knepen erin.
Ik hield op en streelde weer even.
‘Ik heb nog een verrassing voor de grote finale. Maar misschien hebben jullie eerst nog iets te zeggen voordat we daar mee beginnen…’
‘Het spijt me echt heel erg,’ Eef klinkt oprecht, ik twijfelde ook niet echt aan haar.
‘Mij ook.’ Mari klinkt niet erg oprecht, maar dat had ik ook niet verwacht.
Ik haalde de paddle uit mijn achterzak en sloeg hem even tegen de palm van mijn hand. Twee paar ogen werden zo groot als schoteltjes.
‘De vrouw in de winkel zei dat dit wel indruk zou maken.’
En daar kletste het leer tegen hun al felrode billen. Ik ging weer van links naar rechts, allebei de dames langs. Ze spartelden en gilden nu volop, maar tot mijn grote verbazing bleven ze wel liggen. Opeens spuwde Mari er een bekentenis uit.
‘Het spijt me echt! Ow, ik wist dat ze een relatie had, ow, maar dat kon me niet schelen. Ik wilde gewoon aan haar kont zitten, sorry echt sorry.’
Ik wist dat ik was waar ik wilde zijn, we waren bijna klaar. Maar ik wilde nog echt een laatste indruk maken.
‘Mooi om te horen dat dit hele gebeuren het juiste effect heeft gehad. Ik denk nog 5 om een laatste indruk te maken.’
Ik wachtte niet op antwoord, maar gaf ze allebei nog vijf flinke tikken die met luid gegil ontvangen werden.
Ik hielp ze omhoog en vielen in een groepsknuffel. Ik liet ze even achter om elkaars billen te vergelijken.
Even later zaten we rond de tafel, ik had voor de zekerheid een paar kussentjes neergelegd. Ze gaan allebei voorzichtig zitten.
‘Jezus man, ik dacht dat m’n kont eraf zou vallen. Maar ik meende wat ik zei. Het was een klote streek van me. Echt sorry.’
Ik gaf haar een warme glimlach en kreeg er een terug.
‘Het is al goed, als het maar niet nog een keer gebeurd.’
Ze keken elkaar aan, een klein ondeugend glinsteringetje in hun ogen en schudden tegelijk giechelend hun hoofd. Misschien dat Mari toch nog wel haar thrupple zou krijgen.





Users Today : 10
Users Yesterday : 162
Users Last 7 days : 1091
Total Users : 200638
Views Today : 21
Views Yesterday : 1057
Views Last 7 days : 6536
Total views : 1222897