Een van de belangrijkste aspecten van de huiselijke discipline is het tonen van dankbaarheid. Zowel de man als de vrouw moeten regelmatig hun erkentelijkheid aan elkaar laten blijken, omdat dit hun relatie ten goede komt. Ook is het belangrijk dat de vrouw haar man als heer des huizes bedankt, omdat hij haar straft. Dat klink misschien raar, toch moet het.

Waarom zou een vrouw in hemelsnaam dankbaar moeten zijn voor een pak op haar bips? Het is per slot van rekening geen plezierige ervaring voor haar en een ervaring waarbij ze regelmatig in tranen wordt gebracht. Nu niet bepaald iets waar je normaal gesproken iemand voor wilt bedanken. Welnu, in de eerste plaats moet ze hem bedanken, omdat hij iets voor haar gedaan heeft en dan is het wel zo netjes om iemand daarvoor te bedanken. Zij profiteert per slot van rekening het meeste van het pak slaag: ze leert zich beter te gedragen en wordt zo een beter mens. Dus is het best logisch dat ze daar dankbaar voor moet zijn. In de tweede plaats moet ze hem bedanken, omdat ze zo oefent beleefd en aardig tegen hem te zijn. Het kan best zijn dat het pak op haar billen verdiend is doordat ze zich onaardig gedragen heeft, reden te meer waarom ze achteraf beleefd tegen hem moet zijn.

In de derde plaats moet ze hem bedanken voor het pak op haar bips omdat het laat zien dat ze haar lesje geleerd heeft. Ze wordt niet zomaar gestraft, maar omdat haar gedrag onacceptabel was. Het pak op haar blote billen is bedoeld om ervoor te zorgen, dat haar gedrag verandert en dat ze het niet nog een keer zal doen. Als ze na het pak slaag zomaar wegloopt, is dat een indicatie dat haar gedrag nog steeds niet bijgesteld is. Door de moeite te nemen hem te bedanken voor het pak slaag laat ze zien dat ze haar lesje geleerd heeft en dat haar straf effectief geweest is. Veel vrouwen klagen erover dat hun man niet consequent genoeg is in het handhaven van de regels en dat hij hen te vaak weg laat komen met zaken waarvoor ze eigenlijk een flink pak billenkoek zouden moeten hebben. Een manieren om dit gebrek aan consequentheid te verminderen, is hem te bedanken wanneer hij haar gestraft heeft, zodat hij weet dat ze zijn inspanningen waardeert, dat ze zijn strengheid op prijs stelt, dat ze ziet dat hij zijn best doet om haar op de grenzen te wijzen en de huiselijke harmonie in hun relatie te behouden. Als meer mannen een bedankje kregen na een huiselijke discipline sessie, dan zouden er minder problemen zijn met een inconsequente handhaving van de regels in huis.

Waar zou een vrouw haar man precies voor moeten bedanken? Zou ze knarsetandend “dankjewel” moeten zeggen om zich vervolgens snel uit de voeten te maken? Het moge duidelijk zijn dat dit niet de beste manier voor een gezellige sfeer in huis is. Eigenlijk zou ze goed na moeten denken waarvoor ze hem zou willen en moeten bedanken. Om te beginnen zou ze hem moeten bedanken voor het feit dat hij haar gestraft heeft. Zoals al eerder genoemd, is het uitdelen van straf een vermoeiend en tamelijk veel lichamelijke inspanning vergend karwei, dat nog veel vermoeiender wordt wanneer de vrouw tegenstribbelt of wanneer ze steeds probeert haar billen met haar handen te beschermen. Natuurlijk is een pak slaag wegens tegenwerking geschikt om met dit probleem af te rekenen, maar dat zou nog meer inspanning vragen. Een vrouw mag haar man dus best bedanken voor de lichamelijke inspanning die hij geleverd heeft door haar een pak op haar billen te geven. Een andere reden om hem te bedanken is voor de zelfdiscipline die hij opgebracht heeft door haar te straffen: ten eerste heeft hij zich ertoe moeten zetten, ten tweede heeft hij ervoor moeten zorgen, dat hij niet zo hard sloeg dat ze onder de blauwe plekken kwam te zitten, maar wel zo hard dat hij haar aan het huilen heeft gemaakt, waarbij hij maar even moest vergeten dat hij van haar houdt en het vreselijk vindt om haar ongelukkig te zien, om haar zodoende een zodanig pak op haar billen te kunnen geven, dat zij aan het huilen werd gemaakt. Hiervoor verdient hij zeker een bedankje.

Hij heeft haar geholpen het negatieve gedrag dat de reden was voor het pak slaag, af te leren. De bedoeling van straf is ook dat je er wat van leert. Hij heeft haar een lesje geleerd; er is haar nu iets duidelijk wat ze nog niet wist voordat ze op haar billen kreeg. Hij heeft haar in feite iets gegeven: het feit dat ze iets geleerd heeft. Hoewel het een pijnlijke les was, heeft het haar waarschijnlijk wel behoed voor een veel pijnlijkere les die ze anders in de maatschappij had moeten leren. Ze had de les ook buiten de deur kunnen leren, maar dan waren de gevolgen waarschijnlijk veel onaangenamer en van een meer permanent karakter geweest: stel dat ze een pak op haar blote bips krijgt voor roekeloos en gevaarlijk rijgedrag, bedenk dan hoe erg de les geweest zou zijn die ze had geleerd als ze iemand had doodgereden omdat ze te hard gereden had. In vergelijking hiermee stelt een pak billenkoek niets voor. Wanneer ze op haar billen krijgt omdat ze brutaal was tegen haar partner, dan is dit beter dan als ze ontslagen wordt omdat ze brutaal was tegen haar werkgever.

Wat veel vrouwen beslist een groot pluspunt van huiselijke discipline vinden, is dat een pak op hun blote billen hen erg helpt om hun schuldgevoel kwijt te raken. Zonder de emotionele intensiteit van een pak slaag kan het schuldgevoel blijven sluimeren en feitelijk nooit verdwijnen. Het geluid en de onstuimigheid van een pak op de bips en de tranen die daarmee gepaard gaan, verlossen haar van het aanwezige schuldgevoel over de fouten die ze gemaakt heeft. Het pak slaag is daarom ook een geschenk, omdat het haar van haar schuldgevoel verlost. Dit is iets waar ze haar partner dankbaar voor zou moeten zijn. Naast het verlost voelen van haar schuldgevoel zal ze ook het gevoel hebben dat haar lei weer schoongeveegd is: haar wangedrag is gecorrigeerd, haar schuld is voldaan en ze heeft haar verdiende straf gekregen. Ze hoeft nergens meer rekenschap voor af te leggen, want al haar schulden zijn vereffend. Sommige vrouwen zouden willen dat hun creditkaartmaatschappij zo gemakkelijk hun schuld vereffende!

Wanneer een vrouw die gestraft is haar partner niet kan bedanken voor het pak op haar bips dat hij haar heeft gegeven, is dit geen goed teken. Voor de meeste stellen zou de regel moeten zijn, “wie niet bedankt, wordt extra gespankt”. Wanneer ze niet in staat is haar partner te bedanken voor haar straf, dan verdient ze nog een pak op haar billen. Als het pak slaag de beoogde uitwerking had gehad, dan zou ze echt wel bereid zijn hem te bedanken. Als een vrouw haar partner niet voor een pak slaag kan bedanken, dan komt dat meestal omdat de vrouw niet genoeg of niet echt spijt van haar gedrag heeft. Wanneer ze geen of niet genoeg spijt heeft, dan is ze ook niet dankbaar genoeg en ontbreekt het haar ook aan genoeg respect. Wie het artikel over tranen heeft gelezen weet dat een gebrek aan berouw over het algemeen betekent dat de vrouw nog niet voldoende gestraft is: het pak op de billen heeft niet lang genoeg geduurd of was niet hard genoeg om door de harde en egoïstische schil te dringen, die vaak toch al de oorzaak was van verkeerd gedrag.

Wanneer een vrouw haar partner voor het pak op haar billen bedankt, moet hij zich ervan vergewissen dat zij het oprecht meent. Als hij op grond van eerder gedrag tijdens haar straf vermoedt dat ze een loopje met hem neemt, dan moet hij in actie komen. Hij moet goed letten op tekenen van onoprechtheid in haar stem als ze hem bedankt voor haar pak slaag. Onoprechte bedankjes dienen streng aangepakt te worden, omdat ze een vorm van liegen zijn. Liegen is te allen tijde onacceptabel gedrag, maar zeker tijdens het strafproces. Wanneer zij tijdens haar straf onoprecht is of zelfs liegt, dan zal hij haar extra streng moeten aanpakken.

Wanneer een vrouw onoprecht is, dan heeft ze haar lesje nog niet geleerd en toont ze een zekere minachting voor haar straf. Het betekent ook dat ze haar partner met weinig respect tegemoet treedt, anders zou ze wel oprechter naar hem zijn en toegeven dat ze geen dankbaarheid voelt voor het pak slaag. Dit zou natuurlijk extra straf ten gevolg moeten hebben, totdat haar partner vindt dat ze genoeg gehad heeft. Dat is de eerlijkheid die noodzakelijk is en gevraagd wordt van een vrouw in een relatie met huiselijke discipline en dat is het soort toewijding, vastbeslotenheid en zelfdiscipline die van een man verwacht wordt. Hij moet mentaal en emotioneel sterk genoeg zijn om haar te straffen tot hij het idee heeft dat haar dankbaarheid oprecht is. Het is hetzelfde als de liefdevolle strengheid die nodig is om haar in tranen te krijgen als ze een pak op haar blote billen krijgt.

Er is maar een ding erger dan onoprechtheid wanneer een vrouw haar man bedankt voor een pak op haar bips, en dat is sarcasme. Veel vrouwen zijn niet zo dom om hun man op een sarcastische manier te bedanken, maar helaas is een enkeling dat wel. Het komt meestal voor wanneer een pak slaag te kort was of niet hard genoeg is geweest. Wanneer een vrouw nog steeds last van dergelijke kuren heeft, dan heeft haar straf klaarblijkelijk niet lang genoeg geduurd. Huiselijk discipline wordt verondersteld de vrouw te genezen van dergelijk gedrag. Wanneer het probleem nadien nog steeds blijkt te bestaan, dan is er meer straf nodig totdat het attitudeprobleem is opgelost. Sarcasme is weer een voorbeeld van gebrek aan respect en ongehoorzaamheid tijdens de straf en vraagt om extra straf met als doel dit gebrek aan respect voor haar partner en voor het strafproces verder krachtig te ontmoedigen.

Een ander aspect waar men op moet letten om te zien of zij oprecht is wanneer ze voor het pak op haar billen bedankt, is dat zij haar partner recht in de ogen kijkt. Wanneer ze naar de grond kijkt en met een lage stem “dankjewel” mompelt, dan is ze waarschijnlijk niet echt dankbaar. Maar wanneer ze hem in de ogen kijkt en “dankjewel” zegt, dan is het vrij duidelijk dat ze hem ook echt dankbaar is. De man kan ook controleren of ze echt spijt heeft door haar recht in de ogen te kijken. De belangrijkste aanwijzing is als ze tranen van spijt in haar ogen heeft, maar hij kan ook letten op de manier waarop ze hem aankijkt en hoe haar stem klinkt als ze hem bedankt voor het pak slaag.

Het bedanken na iedere klap kan ook het tempo uit een pak slaag halen, zeker wanneer ze het moeilijk vindt om na elke klap en tussen haar snikken en kreten van pijn door “dankjewel” te zeggen. Het kan met gemak de tijd verdubbelen die nodig is om haar afdoende te straffen, hetgeen een probleem kan zijn voor stellen die niet ruim in hun tijd zitten.

Het bezwaar dat mensen tegen het moeten bedanken na iedere klap hebben, is dat het gedwongen is en daardoor niet authentiek. Bedankjes horen uit het hart te komen, niet omdat ze verplicht zijn. Een vrouw die stevig op haar blote billen heeft gehad is in staat haar man uit de grond van haar hart te bedanken, omdat het liefde is die haar man de kracht en de wil heeft gegeven om haar te straffen. Als ze hem móet bedanken, dan komen de woorden niet uit haar hart.

Tot slot is het aan ieder stel en aan iedere man afzonderlijk om te bepalen of het moeten bedanken na iedere klap een goed idee is of niet. Ze kunnen hier uitkomen door een combinatie van communicatie (praten dus) en experimenteren: het proberen en achteraf evalueren. Het basisprincipe dat iedere vrouw haar dankbaarheid moet tonen voor de straf die ze krijgt, blijft echter onveranderd. Als ze echt de voordelen van de huiselijke discipline ervaart, is het minste wat ze kan doen, haar dankbaarheid uiten. Haar dankbaarheid tonen zal haar ook dichter bij haar partner brengen en dat is uiteindelijk waar het in de huiselijke discipline om begonnen is. Bedanken zorgt voor liefde en verbondenheid in de relatie. Ze hoeft hem niet na iedere klap te bedanken, maar ze zou serieus moeten overwegen uitgebreid de tijd te nemen hem te bedanken als ze een pak op haar blote bips van hem heeft gehad.