(uit Daphne’s Verband – Verenigingsblad November 1983).
Bob en ik weten beide niet waar we de 9tick) vandaan hebben. Ik zet hem ook maar even tussen haakjes, want D.V. is soms zo bloedserieus dat men niet meer weet wat nu wel of niet mag. Wij kregen gewoon verkering en gingen ook gewoon verloven en trouwen. We kregen in ons huwelijk natuurlijk ook de eerste bonje en bij die gelegenheid kreeg ik van Bob het eerste pak op mijn billen. Wij hadden thuis nooit slaag gehad en van de dingen als algos-lagnya wisten we geen barst. Bob was 25 en ik 21 toen we trouwden. Hij was toen goed razend kwaad en ik verwachtte een dreun. Wij stonden in de keuken en ik hield alle twee mijn ellebogen naast mijn oren en mijn twee handen op mijn kop. Op de vloer lagen al enkele ontbijtbordjes en een asbak aan diggelen.
Ik moest niet goed worden en ik was werkelijk onuitstaanbaar. Ik had hem gewoon getergd! Maar die dreun kreeg ik dus niet. Ik werd bij mijn lurven gepakt en op het bed gesmakt, twee kamers verder. Daar wilde ik niet heen midden op de dag en daar ging de bonje om. Wel voer voor de feministes, want het kwam op verkrachting van de echtgenoot neer. Maar die echtgenote is een kopstuk en ik hield mijn pootjes dus ook op het grote bed stevig op elkaar.
Maar dit kostte toen een zomerjurk en een slip, want die trok Bob gewoon aan flarden. Het was een mooie zomerjurk, die ik zelf gekocht en betaald had, dus ik begon hem uit te schelden voor viezerik en geile bok en spuugde hem ook nog. Toen draaide hij mij op mijn buik en kletste zijn hand voor het eerst op mijn blote billen neer. Ik was te woedend om het goed te voelen en schold dus verder voor alles wat mooi en lelijk was. Maar toen ik een moment naar de zoveelste verwensing moest zoeken, toen voelde ik die in razend tempo neerkletsende hand op mijn billen branden. Ik kon niet weg, want hij lag over mijn taille en mijn armen zaten in de resten van mijn zomerjurk verstrikt. Bob sloeg wel door, wel gewoon met zijn vlakke hand, maar dit was wel de hand van een verwarmingsmonteur, die regelmatig met ware tangen allerhande pijpen in het fatsoen buigt.
Ik brulde op het laatst van wanhoop en schreeuwde mij volkomen krachteloos. Spieren en weerstand verslapten op het laatst en ik lag na een gruwelijk pak op mijn blote billen tenslotte gecapituleerd te grienen. Hij draaide mij om en mijn pootjes gingen open. Alle feministische theorieën ten spijt en spot: ik werd op een eindeloze manier genaaid en ik schreeuwde voor het eerst van mijn leven van verrukking tijdens een orgasme. Zo totaal had ik dit nog nooit beleefd! Alle twee jong en gezond volgden nog twee reprises en bij de tweede keer zocht mijn mond weer de zijne en lachten we tegen elkaar. Maar heerlijk uitgekrold keek ik in de wandspiegel en ik zag mijn billen. Bob zag ze ook en gaf er een schuldig kusje op. Ze waren donker karmijnrood en na een uur waren ze zo blauw als donker gevlamde tafzijde.
De andere morgen waren ze bijna zwart en zat Bob met een medisch handboek op zijn knieën werd een hele fles brandewijn op mijn billen verpest, die ik voor het inmaken van abrikozen had willen gebruiken. De verzoening was er, maar die billen bleven 10 volle dagen verpest. Onze seks had een uiterst teder karakter gekregen en ……… ik had een niet aflatende zin! We naaiden de stukken er echt af, soms midden op de dag, weggehaald van de afwas en met het zeepschuim nog op mijn armen. Ik herinner me nog heel goed dat ik zelf op een avond vroeg of Bob mij op mijn billen wilde slaan. Ik zei er wel vlug achteraan: Zachtjes hoor! En stoppen als ik het zeg hoor! Ik wilde mijn billen rood in de spiegel zien en ik vond mijn meidenbillen plotseling om de één of andere reden razend mooi en opwindend. Waren billen zo mooi? Ik vroeg het aan Bob, maar die gaf er een kusje op en zei dat ik helemaal mooi was. Hij moest zich van mij omdraaien, maar ik vond zijn billen een afknapper. Ik kneep er even in en liet hem nu weer op zijn rug liggen. Ik legde mij bovenop hem en ik zag nu in de spiegel zijn handen op mijn billen. Ik fluisterde nu in zijn oor: Slaan! Zachtjes hoor. Bob deed het, maar de klappen kwamen teveel op de zijkanten van mijn billen neer en deden al vlug gemeen pijn. Dit was niet de manier! Ik moest het zien! In alle rust! Ik hoefde het niet te voelen. Dat voelen was een concessie! Ik moest zien en toebrengen! Ik moest voor alle dingen reacties zien en knalrood geranselde billen.
Ik dacht aan Bob! Was immers mijn man! Ik dacht aan zijn billen en trok mijn neus op. Dat was het niet. Ik ben ook veel te tenger. Ik geloof dat ik Bob met een moker niet eens tot een reactie zou kunnen brengen en bovendien hadden Bobs billen geen vorm. Geen glooiende billen, geen licht overhangende rondingen, niet mooi blank.
Enkele dagen later stond ik in het keukentje en kwam mijn buurvrouw aan het venster voor een kletspraatje. Toen ze wegliep zag ik haar rugprofiel en de driehoek van haar donkere slip, die ondeugend door haar zomerjurk schemerde. Hoe zouden haar blote billen eruit zien? Ik rook niet en heb dus een scherpe geur. Net voldoende om de kalkoenschnitzel te redden. Bob kwam thuis en ik troonde hem na het eten mee naar de slaapkamer, terwijl de vaat bleef staan. Die stond daar de volgende ochtend nog, maar ik was vroeg op en toen Bob aan het ontbijt kwam was de rotzooi weg.
Toen Bob het woonerf afreed dacht ik aan de afgelopen nacht. Ik had erbij gestaan toen Bob Ellen sloeg! Die fantasie was zo haarscherp geweest, dat ik de klank van haar gillende stem zelfs met gesloten ogen en tijdens mijn orgasme hoorde en als de stem van Ellen, mijn buurvrouw, herkende.
De andere dag viste ik heel geraffineerd naar het dienstrooster van haar man en nodigde ik haar uit om bij ons naar de T.V. te komen kijken. Bob moest een luisterding voor haar baby in elkaar prutsen. Ellen is 25 en een beauty! Maar hoe moest dat nu verder? Ik snapte dat ik Bob in vertrouwen zou moeten nemen, maar ik durfde niet! Wat zou hij denken? Wat dacht ik? Ik was toch niet lesbisch! Wat wilde ik in godsnaam met de blote billen van Ellen?
Toen ik er in bed met Bob over sprak bleek hij helemaal niet ongeïnteresseerd in Ellens billen. We zagen echter geen mogelijkheid om iets feitelijks te versieren. We spraken af dat ik Ellen in vertrouwelijke gesprekken zou polsen. Dit wilde ik wel, maar ik wilde dit niet op het vlak van de pikanterie trekken. Ik begreep plotseling dat ik Ellen ECHT wilde domineren, dat ik haar tranen en wanhoop wilde en dat ik via Bob daar de veroorzaakster van wilde zijn.
In bed vierde onze fantasie intussen hoogtij. We stelden ons de reacties van Ellen voor, haar schaamte en haar protesten, maar het duurde maanden voor wij de kans op een echte belevenis kregen. Het was een prachtige nazomer toen Ellens man opgenomen moest worden. Na de eerste schrik van de ingrijpende operatie en het geloop naar het ziekenhuis kwam de vrij lange revalidatie. Wij speelden de gedienstigen en pasten op de baby, die inmiddels al weer 8 maanden was. Met Bob nam ik de regie nog eens door. Ik vertelde Ellen voor de zoveelste keer dat mijn man mij onder andere ook sloeg. Ellen snapte van de erogene kant van mijn verhaal maar weinig. Wel vond ze: Als hij van de je houdt is het niet zo erg. Ze informeerde ook belangstellend of het erg zeer deed en ze vond het feit dat ik nooit ergens anders dan op mijn blote billen geslagen werd een pluspunt. Bob en ik hadden het goed in elkaar gezet. Ik wist hoe ik de auto onklaar moest maken toen ik met Ellen naar de stad ging en Bob bij de baby bleef. We voerden een hele dialoog waar Ellen bij was over de tijd van thuiskomen en Bob benadrukte nog eens de noodzaak, dat er iemand van zijn firma zou komen. Dit was gelogen, maar wij speelden helemaal op het slagen van ons plannetje. Ellen en ik gingen af en ik versierde het zo dat we in een gezellige kroeg terecht kwamen, waar Bob en ik ook wel kwamen. We gokten een spelletje met kennissen, lieten ons drankjes aanbieden en ik flirtte behoorlijk met een paar kennissen.
We waren dik over de afgesproken tijd toen we opbraken, maar de door mij bij het uitstappen onderbroken contactkabel gaf toch de doorslag. En kwam wel een gedienstige mankracht uit de kroeg om te helpen, maar ik deed of ik hem opdringerig vond en prutste zelf verder. Na 20 minuten vond ik het voldoende en stak ik de door Bob gemonteerde pool weer in het contactstekkertje. De wagen sprong toen natuurlijk normaal aan en ik steeg nogmaals in Ellens achting.
Volgens afspraak ontving Bob ons met een grote waffel en de mis te verstane mededeling, dat ik een goed pak op mijn billen zou krijgen. Tegen Ellen snauwde hij dat ze dit kennelijk nooit kreeg en die sul zei ook nog gehoorzaam, dat ze dit jaren geleden van haar moeder gehad had. Ik speelde de volgzame echtgenote en liet mij aan mijn schouder een slinger in de richting van de slaapkamer geven. Ik deed mijn rok en mijn slip uit en liet de deur op een flinke kier staan. Ik zag hoe Ellen een rooie kop kreeg en met haar figuur hopeloos verlegen toekeek hoe ik mij uitkleedde voor een pak op mijn billen. Bob kwamen trok de deur weer een stuk verder dicht, zodat Ellen de feitelijke gang van zaken niet goed kon zien.
Bob deed mij wel over de knie en ik kreeg mijn billen wel goed warm, maar toch wel in dienst van onze wellust. Ik jammerde en schreeuwde echter erg geloofwaardig. Toen mijn billen goed rood waren en gloeiden begon Bob kletsend in zijn handen te klappen, terwijl ik als een volleerd toneelspeelster doorjammerde en smekend beterschap beloofde. Bob zette mij tenslotte op mijn voeten en ik vluchtte volgens afspraak in mijn blote billen terug naar de huiskamer, waar ik quasi huilend mijn gezicht aan de schouder van mijn vriendin wreef. Ellen nam mij eens op en ze kleurde tot achter haar oren. Er zat tussen haar blos en mijn knalrode billen amper nog kleurverschil. Bob was in de slaapkamer gebleven en ik speelde nu mijn troefkaart! Ik keek gênant naar mijn onderste helft en ik snikte heel huichelachtig tegen Ellen: je moet ook!
Bij deze woorden vestigde ik mijn blik op de rits van haar rok. En het wonder gebeurde! Ellen trok een lip, maar haar vingers gingen naar het kwastje aan de rits van haar rok en een ogenblik later stond ze met een kop als een boei in haar slip in onze huiskamer. Ik snotterde met bevestigende hoofdknikjes toen Ellen doodverlegen naar de ravenzwarte driehoek onder haar doorschijnende slip keek. Het lukte! Ze schoof haar broekje van haar billen en draaide zich verlegen in de richting van de slaapkamer, die ik snikkend en tranenvegend gedienstig voor haar openhield. Ik bleef in de deuropening staan grienenen legde mijn hoofd in een arm tegen de deurpost, maar dit was onnodig. Ellen was te confuus om de deur te sluiten.
Enkele ogenblikken later lag ze bij Bob over de knie en kletste zijn rechterhand met veel masculine enthousiasme op Ellens prachtige billen neer. Ik gluurde over mijn bovenarm, maar Ellen kon mij niet zien. Ze smoorde haar eigen geblèr met haar gezicht in het beddengoed, waardoor ik mij gepikt voelde. Ik stapte los van de wand en beduidde aan Bob met hoofdbewegingen dat hij met meer vuur moest toeslaan. Dit gebeurde dan ook en ik kreeg mijn zin. Ellen hief haar hoofd achterover en slaakte een aanhoudende gil van wanhoop. Haar kin stak vreemd naar voren als wilde ze wegstreven van deze plaats, die haar billen zo’n helse gloed bracht. Haar billen maakten komische zijwaartse vluchtbewegingen, die echter door het overgeslagen rechterbeen van Bob verhinderd werden. Ik voelde mij drijfnat tussen mijn benen en wreef mijn dijen in duidelijke wellust over elkaar. Toen Bob Ellen uiteindelijk losliet schoof ik schijnheilig snikkend naar het bed en zette mij naast de hevig huilende Ellen. Ik legde mijn arm om haar middel en streek meelijdend over die gloeiende billen. Het duurde lang voor Ellen wat rustiger werd. Maar tenslotte hield ze op met huilen en de tussenpozen tussen de snikken werd geleidelijk groter. Ik wilde niet dat ze zich aan zou kleden, maar ik kon dit natuurlijk ook niet verhinderen.
Bob was in het schuurtje gegaan en wij kropen solidair in elkaars armen. Ik was niet helemaal gerust op de ontwikkeling die deze gebeurtenis zou kunnen nemen. Maar dat viel erg mee. Toen Bob weer binnenkwam vroeg Ellen, of hij a.u.b. niet meer boos wilde zijn en of hij haar en de baby zondag toch wel naar het revalidatiecentrum zou willen rijden. We verzekerden Ellen dat dit natuurlijk gewoon zou gebeuren en dat het bij ons geen gewoonte was om een relatie te verstoren; bij ons viel heel gewoon billenkoek. Ellen reageerde heerlijk op onze vragen. Ze beschreef haar schaamte, angst en wanhoop onder die gloeiende billen zo plastisch, dat we haar wel, met baby, zo vlug mogelijk naar haar eigen huis wilden kijken. Dit ging helaas niet. De baby sliep prinsheerlijk in zijn bedje en wij moesten het helaas met de opwindende babbeltjes doen.
Kort voor middernacht nam Ellen afscheid en wij speelden de quasi verontrusten, waarop ze met een hoofd als vuur haar broek nogmaals van haar billen schoof, om ons te laten zien of het robijnrood al wat bleker wilde worden. Dit was amper het geval en ze vetrok dan ook volgens onze plannen, met kanrode billen.
Bob en ik sliepen niet die nacht! Wij vierden feest! Toen ik om 6.30 uur voor de vierde keer mijn huwelijksgereedschap waste, liep de wekker af. Bob gaf het ding een mep en de huisbel wekte ons om 12.00 uur. Het was zondag en Ellen belde volgens afspraak. Onderweg naar het Gooi bracht Ellen het gesprek eigener beweging op de gebeurtenissen van de vorige dag. Ze vroeg als een schoolkind, of we niets aan haar man wilden vertellen. Wij waren zulke goede vrienden en ze schaamde zich zo dat ze Bob gister zo boos had gemaakt. Wij zaten achterin en Bobs ogen en de mijne ontmoetten elkaar in de wagenspiegel. Mijn Sater beloofde heel genadig dat we over Ellens aandeel aan de ongehoorzaamheid zwijgen zouden.
Gert, Ellens man, was flink opgeknapt en kwam na enkele weken ook naar huis. Voor ons was het uit met de pret! Hoogstens in een gesprekje met Ellen zelf kon er nog een toespelinkje vallen. Ellen kende dit van haar man niet! Ze berustte ook in haar relatie, ze had de baby en geeft duidelijk minder banden tot deze dingen te zien dan ik. Toch blijf ik ban mening dat Ellen met de algo-lagny verbonden is. Getrouwd en wel! Met een baby! Een pak op je blote billen van de buurman. Noppes seks! Geen spelletje, maar hels gloeiende billen! Kan dat zonder betrokkenheid?
Mijn verstand zegt van niet! Schuift dit feit ooit tussen Ellen en Gert? Ik hoop van niet. De baby is zo schattig!