Mensen die zich met huiselijke discipline bezighouden hebben nogal verschillende opvattingen over de vraag of straf met vernedering gepaard moet gaan. Sommigen vinden het wel belangrijk dat een pak op de bips ertoe leidt, dat hun vrouw of vriendin een toontje lager zingt, maar willen absoluut niets van vernedering weten. Anderen vinden juist dat het vernederende aspect echt bij straf hoort en dat het een gunstig effect heeft. In deze discussie wordt echter vaak over het hoofd gezien, dat de meeste vrouwen die hun mening op dit punt kenbaar maken en een verschillend standpunt innemen, toch vrijwel allemaal op dezelfde manier op hun billen krijgen, met steevast als resultaat: tranen, berouw, vergeving, verzoening en liefde. Een meningsverschil over vernedering of een toontje lager laten zingen (= nederiger maken), is dus niet nodig, omdat het vooral toch een kwestie van terminologie lijkt te zijn, en niet iets van emotionele of praktische waarde.

Nog een punt waar men in deze kwestie vaak aan voorbij gaat, is dat de waarde van vernedering of tot nederigheid brengen, helemaal niet zo belangrijk is. Veel belangrijker is de schaamte. (Hopelijk zal dit artikel niet tot een nieuwe discussie leiden, waarbij de ene groep vrouwen beweert dat het pak op hun billen beschamend is, terwijl de andere groep het uitsluitend als een kastijding ziet!).

 
Wat is schaamte? Een definitie van dit zelfstandig naamwoord is: ‘het onaangename gevoel dat iemand vervult als hij zich bewust is van schuld, een tekortkoming of een onbetamelijkheid’. In het kader van huiselijke discipline is dit precies waar het om gaat. Een andere definitie luidt: ‘het gevoel van onbehagen dat iemand vervult bij het gezien, bekend of openbaar worden van dingen aan hem, handelingen van hem of toestanden om hem die hem verachtelijk doen schijnen bij anderen’. Deze vorm van schaamte gaat verder dan de eerste. Wie deze schaamte voelt, voelt zich eerder vernederd, dan deemoedig. De eerste vorm van schaamte zal normaal gesproken volstaan. Voelt men zich echter beter als straf ook vernedering inhoudt, dan komt de tweede vorm om de hoek kijken.

Een effect van een klinkend pak op de blote bips van een vrouw die bijvoorbeeld ergens met de pet naar gooit, is dat ze zich voor haar gedrag zal schamen. En dat is tegelijk ook één van de belangrijkste doelen van huiselijke discipline, die immers beoogt haar gedrag voor haar eigen bestwil en dat van haar omgeving te verbeteren. Huiselijke discipline helpt een vrouw zich over haar gedrag, woorden of houding te schamen. Met andere woorden: huiselijke discipline bewerkstelligt dat ze zich voor haar woorden of daden schaamt.

Huiselijke discipline is niet bedoeld om een vrouw zich te laten schamen voor wie ze is: Duitse, blank, donker, klein, groot, roodharig, brunette, enzovoorts. Dat zou wreed en dom zijn, omdat zij daar toch niets aan kan veranderen. Waar zij echter wel iets aan kan doen dat zijn haar gedrag en haar houding. Als een heer des huizes zijn vrouw straft, dan doet hij dat dus om haar gedrag of haar houding te veranderen.

Is schaamte hetzelfde als deemoed of vernedering? Het antwoord luidt nee. Schaamte kan weliswaar het gevolg zijn van het feit dat haar partner haar een toontje lager laat zingen of vernedert, maar kan ook door nog heel veel andere factoren worden veroorzaakt. Het hele proces van het straffen van een vrouw door haar op haar blote billen te geven tot ze moet huilen, creëert een synergetisch effect waardoor een vrouw zich zo beschaamd voelt, dat ze zich van haar schuld bewust wordt. Wanneer zij zich van haar schuld bewust wordt, zet zij de eerste stap in het nemen van verantwoordelijkheid voor haar negatieve gedrag en in het accepteren van haar straf.

Schaamte is noodzakelijk bij huiselijke discipline, omdat het bij een bestraffing van een vrouw cruciaal is dat zij zich van haar schuld bewust wordt, zodat zij begrijpt, dat ze zich moet schamen. Schaamte stimuleert immers een positieve verandering in haar houding. Als ze zich niet eerst schaamt, zal ze ook niet die andere, later in het proces komende, positieve emoties voelen.

Het bewerkstelligen van schaamte is bij huiselijke discipline geen doel op zich. Het is slechts een stap, zij het een niet onbelangrijke stap, in een langer traject. Huiselijke discipline is een proces, een proces waarin een vrouw vanuit een toestand waarin zij een negatieve houding heeft en negatief gedrag vertoont, naar een toestand wordt gebracht waarin haar gedrag en houding ten goede zijn gekeerd. Gedurende dit traject wordt de vrouw begeleid door haar partner, die haar als heer des huizes door haar strafproces heenleidt, zodat ze hieruit als een ander mens tevoorschijn kan komen, als een liefdevolle, onderworpen, positieve, gehoorzame, respectvolle en eerlijke vrouw.

Wat voor goeds kan schaamte een vrouw doen, wanneer ze straf krijgt? Schaamte heeft op diverse manieren een gunstige uitwerking op een vrouw die op haar billen krijgt. Schaamte zal haar trotse, arrogante en stijfkoppige houding doorbreken. Juist die houding, leidde tot haar slechte gedrag. Negatieve trekjes als koppigheid of arrogantie zijn vaak oorzaak van negatief gedrag, omdat ze veranderingen in de weg staan. Als een vrouw niet voor een door haar man voorgestelde of eerder afgesproken verandering ten goede openstaat, dan blijft ze in haar negatieve gedrag steken. In dat geval is een ongenadig pak op haar blote bips essentieel om haar verzet tegen verandering te breken. Het gevoel van schaamte dat haar vervult wanneer ze op haar billen krijgt, zal haar helpen haar verzet op te geven. Daarom is schaamte zo cruciaal.

Verzet tegen verandering betekent in dit geval, dat een vrouw niet bereid is iets te leren. Ze heeft op zijn minst één kans gekregen om dat op een gemakkelijke manier te doen: men mag aannemen dat haar van huis uit het verschil tussen goed en kwaad is bijgebracht, tussen behulpzaam en schadelijk gedrag, tussen vriendelijke en onaardige woorden. Bovendien geeft de heer des huizes haar het goede voorbeeld en hebben zij samen, in uitgebreid onderling overleg, mondeling of schriftelijk afgesproken welk gedrag in het kader van hun huiselijke discipline overeenkomst afgestraft dient te worden.

Toch heeft zij die kans(en) om het goedschiks te leren om de één of andere reden voorbij laten gaan. In plaats daarvan heeft ze ervoor gekozen in negatief, onbeleefd, oneerlijk, ongehoorzaam gedrag te blijven hangen. Voor dit vergrijp moet ze door de heer des huizes worden gestraft. In plaats van goedschiks, moet ze het nu maar kwaadschiks leren: door over de knie te gaan en op haar bips te krijgen, totdat ze haar lesje geleerd heeft.

Door ervoor te zorgen dat zij zich schaamt, kan haar verzet tegen het leren van zaken, worden gebroken. Er moet worden afgerekend met de starre visie die zij als gevolg van haar trotse en koppige houding heeft, zodat ze zich voortaan flexibeler en positiever opstelt en zodoende bereid is iets van een ander aan te nemen.

 
Het zal uiteindelijk door schaamte zijn, dat een vrouw die gestraft wordt haar verzet tegen liefde op zal geven. Wanneer trots, arrogantie en koppigheid de boventoon in haar houding voeren, staat ze niet open voor het geven of ontvangen van liefde. Ze zal alleen op haar eigen voorwaarden liefde geven, en ze zal gewoonlijk ook de liefde van haar partner niet aanvaarden. Er zit voor hem dan niets anders op dan de technieken van de huiselijke discipline en een fiks pak op de billen te gebruiken om de boodschap over te brengen en haar liefdevoller tegen dingen aan te laten kijken. Het uitdelen van straf aan een vrouw is altijd een daad van liefde, omdat zij hierdoor een betere vrouw, een betere echtgenote en een beter mens wordt.

Het voordeel dat een vrouw van schaamte heeft, is dat zij daardoor gemakkelijker haar lesje leert. Ze moet zich eerst bewust zijn van wat ze fout doet, voordat ze dat kan veranderen. Zo zal ze zich eerst moeten realiseren dat ze zich bijvoorbeeld koppig en arrogant opstelt, voordat ze zich liefdevoller en meer onderworpen kan gedragen. Het is bij uitstek het moment dat het pak slaag verandert van iets wat (in haar gedachten) een ‘wrede’ heer des huizes eenzijdig aan zijn ‘arme en onschuldige’ echtgenote uitdeelt, in een welverdiende en liefdevol gegeven straf, die zo geschikt is om een vrouw te corrigeren en te helpen. Dit is namelijk het moment waarop een vrouw zich begint te realiseren, dat ze echt fout zat; dat hoe zij zich heeft gedragen, niet door de beugel kan. En dit moment komt wanneer ze zich voor het eerst voor haar gedrag en houding begint te schamen. En dan begint ze ook haar lesje te leren. Tot dat punt is bereikt, wordt door het pak op haar billen geleidelijk en pijnlijk toegewerkt naar het moment waarop haar gevoel van schaamte begint te ontwaken.

Dat een pak op de billen pijn doet, heeft een afschrikwekkende werking, zodat herhaling van slecht gedrag krachtig wordt ontmoedigd. Dat effect wordt nog eens extra versterkt door het gevoel van schaamte, dat zo mogelijk nog onplezieriger is dan de pijn.

 
Door ervoor te zorgen dat een vrouw zich ook daadwerkelijk over haar gedrag schaamt, heeft straf een extra gunstige uitwerking. Alle gunstige effecten van huiselijke discipline, zoals het louterende effect, het kwijtraken van negatieve gedachten en emoties, het verbeteren van gedrag, het aanvaarden van de leiding van de heer des huizes, gehoorzaamheid, enz., worden nog eens versterkt door schaamte: schaamte over wat ze gedaan heeft en schaamte over het feit dat ze als een klein meisje op haar blote billen krijgt.

Het gevoel van schaamte heeft in combinatie met de pijn van haar brandende billen een sterk synergetisch effect. Deze combinatie levert veel meer op dan de som der delen. Een pak slaag waarbij geen schaamte wordt bewerkstelligd, volstaat niet als straf. Het omgekeerde geldt ook. De combinatie van beiden is nodig om haar echt een lesje te leren. Ze moet de pijn van een pak op haar bips voelen, maar zich ook schamen, zodat ze zich echt schuldig voelt.

Wat ook nuttig is aan schaamte, is dat het helpt de tranen los te maken. Voor veel vrouwen is de pijn van een pak slaag op zichzelf geen aanleiding om te huilen, maar wel als die pijn gepaard gaat met het besef dat ze echt iets fout hebben gedaan. Een vrouw gedraagt zich bijvoorbeeld zo onvolwassen, egoïstisch en negatief, dat haar partner besluit haar als een schoolmeisje te straffen om haar tot bezinning te brengen. Als ze beseft dat ze zich echt schandalig heeft gedragen, dan zal dat vaak de trigger blijken om te gaan huilen. Ze huilt uit schaamte, omdat ze weet dat haar gedrag ertoe geleid heeft dat haar echtgenoot haar een pak op haar blote bips geeft om haar een lesje te leren. Ze huilt uit schaamte, omdat ze zich realiseert dat ze tenminste twee personen pijn heeft gedaan met haar gedrag: zichzelf en haar echtgenoot. Haar schaamte zal er ook voor zorgen dat ze begrijpt dat de heer des huizes haar straft omdat hij van haar houdt. Het besef dat haar partner haar een pak op haar billen geeft omdat hij van haar houdt zal er vaak toe leiden dat ze nog harder moet huilen, omdat ze zich opeens realiseert dat haar gedrag ontoelaatbaar was en hoe zeer ze dit pak slaag verdiend heeft.

De schaamte die een vrouw ervaart wanneer ze een flink pak op haar blote bips krijgt, heeft tevens als gunstige uitwerking, dat zij zich hierdoor direct al meer onderworpen zal voelen en gedragen. Ze zal zich namelijk twee dingen realiseren: ten eerste dat er niets anders opzit dan haar straf te ondergaan wil ze van die schaamte bevrijd worden (door de catharsis van een pak slaag), en ten tweede dat zij ten volle bereid moet zijn zich aan haar heer des huizes te onderwerpen, omdat hij onderkent wanneer zij over de schreef gaat en hij over de liefde en wijsheid beschikt haar hiervoor consequent en grondig te straffen. Als een vrouw straf krijgt, is het dus erg belangrijk schaamte bij haar op te roepen, omdat dit haar helpt zich in haar straf en naar haar heer des huizes te schikken. Door schaamte zal zij zich direct meer onderworpen en daardoor ook vrouwelijker voelen. Door schaamte zal zij gemakkelijker tot haar eigen, vrouwelijke ik worden teruggevoerd.

Het verband tussen schaamte en onderwerping is binnen het concept van de huiselijke discipline een belangrijk gegeven voor het periodieke pak slaag. De schaamte die zij door een periodiek pak op haar blote billen voelt, helpt haar zich te onderwerpen. Deze door haar schaamte getriggerde onderdanige gevoelens hebben een erg gunstig effect op haar als vrouw. Door die gevoelens kan zij meer voordeel uit een periodiek pak billenkoek halen. Zij houden direct verband met de schaamte die zij voelt als ze op haar billen krijgt, of dat nu voor straf is of een periodiek pak slaag. Hierbij moet worden aangetekend dat schaamte niet de enige factor is die onderdanige gevoelens bewerkstelligt als ze op haar bips krijgt, maar wel een heel belangrijke, en dus één waarmee terdege rekening moet worden gehouden.

Je kunt je afvragen of die schaamte nou wel zo nodig is. Waarom zou je een vrouw niet op haar billen kunnen geven, zonder haar een beschaamd gevoel te geven? Misschien kun je haar ook wel straffen, zonder dat zij zich per se moet schamen. Misschien volstaat de seksuele stimulatie (die sommige vrouwen voelen) van het pak slaag en hoeft zij geen schaamte over haar gedrag te voelen. Dit is, zoals je waarschijnlijk al geraden hebt, volkomen onzin. Schaamte is een wezenlijk onderdeel van huiselijke discipline. Wanneer een vrouw straf krijgt, dan hoort daar naast het pak slaag ook bij, dat zij ertoe gebracht wordt dat zij zich schaamt voor wat ze gedaan heeft. Dat is een onontbeerlijk onderdeel van haar straf.

Bovendien treedt er automatisch een sterk gevoel van schaamte op, wanneer een vrouw zo op haar billen krijgt, dat zij moet huilen. Ondanks dat anderen soms het tegendeel beweren, is het onmogelijk een vrouw net zo lang op haar billen te geven tot ze moet huilen, zonder haar ook schaamte over haar gedrag te laten voelen. Als een vrouw straf verdient, dan dient ze flink onder handen te worden genomen en niet op een slappe manier. Haar een beleefd mailtje sturen met de mededeling dat haar gedrag niet door de beugel kan, zal niet veel uitrichten. Ze moet daarentegen streng aangepakt worden. Door haar een pak op haar billen te geven en ervoor te zorgen dat ze zich schaamt, zal zij een zodanig lesje leren, dat zij haar gedrag en houding zal verbeteren.

Hoe kun je bereiken dat een vrouw zich gaat schamen? Zijn daar speciale technieken voor? Niet echt. De basistechnieken van de huiselijke discipline zoals in dit en andere artikelen beschreven, volstaan ruimschoots om de gewenste schaamte over gedrag en houding te bewerkstelligen. Er is echter een zeer effectieve methode die een man kan gebruiken. Hij moet laten blijken, dat hij haar met tegenzin straft. Hij moet haar met zoveel woorden zeggen, dat hij haar niet wil straffen, maar dat hij haar voor haar eigen bestwil wel moet straffen. Hij moet haar uitleggen, dat het hem spijt, dat hij haar straf moet geven, maar dat hij echt geen andere keus ziet en dat zij gewoon een pak slaag nodig heeft. Hij moet haar laten weten, dat hij het heus niet leuk vindt haar zo op haar billen te geven dat ze moet huilen, maar dat hij dat toch gaat doen, omdat dit het beste voor haar is. Hij moet haar zeggen, dat hij echt geen andere keus heeft, omdat hij het alternatief, dat haar gedrag onbestraft en dus waarschijnlijk onveranderd blijft, nog erger vindt, en dat hij het gevoel heeft dat hij impliciet haar ongewenste gedrag aanmoedigt wanneer hij dat onbestraft laat. Grosso modo komt het er op neer, dat de heer des huizes laat weten dat hij het níet leuk vindt haar te moeten bestraffen, maar dat hij, omdat hij van haar houdt, altijd datgene zal doen wat het beste voor haar is. En dat is in dit geval, dat hij haar een pak slaag gaat geven waarvan ze zal moet huilen.

Door aan zijn vrouw uit te leggen, dat hij het vreselijk vindt haar te moeten straffen, zal ze begrijpen dat hij het niet voor zijn eigen plezier, maar voor haar bestwil doet. Voor haar is dan de enige mogelijke conclusie dat zij, en zij alleen, de oorzaak van haar straf is (of beter gezegd, haar gedrag de oorzaak van haar straf is). Op die manier kan haar onomwonden duidelijk worden gemaakt, dat zij zelf voor de volle 100% voor haar eigen gedrag en haar eigen lot verantwoordelijk is. Als ze zich niet misdragen zou hebben, zou ze ook niet over de knie gelegd worden.

Wanneer een vrouw een pak slaag krijgt in het kader van periodieke billenkoek, dan wordt ze uiteraard niet voor verkeerd gedrag gestraft, ze wordt eraan herinnerd wat er van haar verwacht wordt: goed gedrag, onderwerping, gehoorzaamheid, respect, eerlijkheid en, last but not least, een positieve liefdevolle instelling. Dus hoeft haar partner haar ook niet te vertellen dat hij haar straft, omdat ze iets misdaan heeft. In plaats daarvan moet hij uitleggen, dat ze voor haar eigen bestwil op haar billen krijgt. Hij kan dan nog steeds benadrukken dat hij het liever niet zou doen, maar dat hij weet hoe goed ze erop functioneert. Zo zal ze zich door de heer des huizes geliefd en beschermd voelen, omdat hij zich voor haar welzijn geen moeite bespaart.

In combinatie met andere factoren, zullen dergelijke opmerkingen van de heer des huizes bij een periodiek pak slaag een soort schaamte bij haar opwekken. Daardoor wordt het periodieke pak slaag effectiever en heilzamer, omdat het de kans dat ze gaat huilen vergroot.

Ook naaktheid kan voor schaamte zorgen bij de bestraffing van een vrouw. Wanneer een vrouw zich moet uitkleden voor haar straf, is het beoogde doel niet dat zij zich voor haar eigen lichaam schaamt (zie het artikel naakt). Wel is het de bedoeling, dat zij zich kwetsbaarder en dus sterker onderworpen aan haar heer des huizes voelt, dat hij goed kan zien welke effecten de klappen op haar billen hebben, dat zij aan haar vrouwelijkheid wordt herinnerd en zij zich nederiger voelt. Dat haar bips bloot is zal er tevens voor zorgen dat ze zich tijdens haar straf een stout meisje voelt. Op zich is naaktheid niets om je voor te schamen, maar in combinatie met andere elementen van de huiselijke discipline kan het wel degelijk het gevoel van schaamte vergroten. Over het algemeen blijkt een pak op de blote billen een stuk effectiever dan een pak op de broek.

Alleen al het feit dat ze een pak op haar blote bips krijgt, zorgt ervoor dat een vrouw zich vreselijk schaamt, want kennelijk heeft ze zich zo gedragen en opgesteld, dat haar partner geen andere uitweg ziet dan een pak slaag. Als ze zich wat meer volwassen, redelijker, aardiger, gehoorzamer, eerlijker en respectvoller had gedragen, dan zou een pak op haar billen helemaal niet aan de orde zijn geweest. Maar nu is dat wel het geval. Als een vrouw op haar billen moet hebben, is dat een teken dat ze gefaald heeft in haar gedrag. En daarom is het onlosmakelijk een gebeurtenis die schaamte opwekt, omdat het zo vreselijk duidelijk maakt dat ze fout is geweest, dat ze iets heeft gedaan waarop ze absoluut niet trots hoeft te zijn. En het gevolg is dat ze nu op haar blote billen gaat krijgen. Logisch dat ze zich dan schaamt.

Een pak op haar blote billen is dus niet alleen vernederend voor een vrouw, maar maakt ook dat ze zich schaamt, omdat het klip en klaar duidelijk maakt dat ze iets verkeerds heeft gedaan en dat zij echt een pak slaag nodig heeft. Door het pak slaag zal zij zich vanzelf gaan schamen, ook al kan dit even duren als de heer des huizes door een dik pantser van trots, arrogantie en koppigheid heen moet breken. Wanneer ze zo ongenadig op haar blote billen heeft gehad dat dergelijke blokkades zijn weggenomen, dan zal het schaamtegevoel hand over hand toenemen en zal het leereffect steeds groter worden. Vanaf dit moment kunnen ook de tranen van schaamte tevoorschijn komen. Als de billenkoek doorgaat, zoals zou moeten, dan zullen deze tranen van schaamte uiteindelijk veranderen in tranen van berouw, hetgeen inhoudt dat ze oprecht spijt heeft van haar gedrag.

Alles waardoor een vrouw zich kleiner kan voelen, kan ook helpen haar schaamtegevoelens te vergroten. Als zij zich (deels) moet ontkleden, zal zij zich nog voor het pak op haar billen begonnen is, kleiner voelen. Door het pak slaag zelf – het feitelijk uitdelen van harde, pijnlijke klappen op haar billen zal dat gevoel alleen maar sterker worden, waardoor de kans dat zij zich over haar gedrag gaat schamen toeneemt. Door opdrachten als het zelf moeten halen van het strafinstrument en overhandigen daarvan aan haar heer des huizes, zal een vrouw een toontje lager gaan zingen, zodat er ruimte komt om zich te gaan schamen en zij langzaam, maar beetje naar het stadium wordt gebracht dat zij echt gaat huilen en spijt van haar gedrag heeft.

Wanneer een vrouw voorafgaande aan haar pak slaag een bepaalde houding moet aannemen, helpt dat haar in een nederige en beschaamde stemming te brengen, zeker als ze zich heeft moeten uitkleden. Die houding kan zijn, dat ze moet staan, zitten, liggen of zelfs knielen. Daarnaast kan ze haar handen in haar nek moeten houden, zoals ze dat ook moet doen als ze in de hoek moet staat.

Ook het feit dat ze haar heer des huizes met ‘meneer’ moet aanspreken, kan het gevoel van nederigheid bij de vrouw versterken. Naast het feit dat dit haar onderdanigheid stimuleert, zal zij zich ook meer schamen. Niet iedere vrouw zal haar heer des huizes met ‘meneer’ aanspreken wanneer ze gestraft wordt, maar voor veel vrouwen voelt dit heel natuurlijk aan. Vaak helpt het een vrouw zich bewuster van haar schuldgevoelens en haar behoefte aan straf te worden.

Voor hen die niet bang zijn voor echte vernedering, geldt dat alle technieken om een vrouw bij haar straf te vernederen, tevens bijdragen om de schaamte te vergroten. Sommigen vinden vernedering verder gaan dan een vrouw een toontje lager te laten zingen en voelen zich er niet prettig bij. Voor anderen is dat volstrekt hetzelfde. Huiselijke discipline heeft op een vrouw die wordt gestraft het effect dat zij wat minder hoog van de toren blaast en voor sommigen dat zij zich vernederd voelt. Vernederen hoeft overigens niet te betekenen, dat BDSM-technieken of bizarre praktijken worden gebruikt die niets met huiselijke discipline te maken hebben. Het houdt enkel in dat een vrouw op haar plaats wordt gezet. En dat lijkt toch wel heel veel op iemand een toontje lager laten zingen.

Een standje geven is één van de beste manieren om een gevoel van schaamte aan te wakkeren. Dit is namelijk een goede manier om haar duidelijk te maken wat ze fout gedaan heeft en waarom ze straf krijgt. Door haar te wijzen op de gevolgen en de impact van haar gedrag, zal ze inzien dat ze straf verdient en ze reden heeft zich te schamen. De kracht van een effectief standje is enorm. Een paar, zorgvuldig gekozen, woorden kunnen goed aankomen en als uitwerking hebben dat zij uit schaamte moet huilen. Als zij met een standje in tranen kan worden gebracht, nog voordat ze maar één klets op haar bips heeft gehad, dan heeft de heer des huizes hiermee een krachtig instrument in handen. Dat betekent overigens niet, dat de duur van haar straf dan kan worden ingekort, maar wel dat deze sterk aan kwaliteit en effectiviteit wint.

Wanneer een vrouw in de hoek moet staan, heeft ze mooi de gelegenheid eens over haar gedrag en de aanleiding tot de straf na te denken. Het is de ideale plaats en tijd om zichzelf af te vragen waarom ze een pak op haar blote bips krijgt en zich voor te nemen zich in de toekomst anders te gedragen om herhaling te voorkomen. Veel vrouwen beginnen niet te huilen wanneer ze daadwerkelijk op hun billen krijgen, maar wel wanneer ze in de hoek staan. Ze worden dan gedwongen stil te staan bij hun gedrag en het feit dat zij er zelf oorzaak van zijn, dat ze zich nu in deze niet zo benijdenswaardige situatie bevinden. Als een vrouw zich dan langzaam maar zeker realiseert wat er bij haar aan geschort heeft en waarom ze dus een pak slaag verdient, ontwikkelt zich ook een schaamtegevoel, welk gevoel dan weer tranen kan triggeren. In de hoek staan is dus een goede methode om schaamte op te roepen.

Schaamte kan dus tot tranen leiden, maar het kan ook zeker andersom bij huiselijke discipline: als een pak slaag zo’n pijn doet, dat zij moet huilen, dan kunnen die tranen op hun beurt weer tot schaamte leiden. Hoewel niet iedere vrouw zich schaamt als ze moet huilen, omdat het een natuurlijke, vrouwelijke reactie op diverse emoties en situaties is, vinden heel veel vrouwen het erg gênant als ze hun tranen niet binnen kunnen houden. Doordat ze zich ervoor schamen, moeten ze nog harder huilen, waardoor ze sneller in een berouwvolle stemming kunnen komen.

Als een heer des huizes graag wil bereiken dat zijn vrouw zich gaat schamen, wanneer hij haar straf geeft, dan behoeft hij geen nieuwe technieken te leren. Het enige wat hij hoeft te doen, is de bestaande basistechnieken van huiselijke discipline te gebruiken en te leren deze steeds beter toe te passen, zodat hij zijn vrouw effectiever kan straffen. Daarbij zijn in het bijzonder twee zaken nuttig, te weten dat hij haar laat weten hoe jammer hij het vindt dat hij haar moet straffen, en ten tweede dat hij leert een flinke uitbrander te geven.

En wat zou een vrouw anderzijds moeten doen? Wat moet ze doen als ze zich voor haar gedrag begint te schamen? Ze zou deze schaamte moeten gebruiken om haar straf vrijwillig en onderdanig te ondergaan. Ze zou de beslissing van haar heer des huizes haar te straffen als een wijs besluit moeten accepteren. Ze zou zich nederiger aan haar straf moeten onderwerpen. Mocht ze nog niet huilen, dan moet ze zichzelf toestaan, dat wel te doen. Mocht ze al wel huilen, dan moet ze niet proberen haar tranen te onderukken, maar ze de vrije de loop laten.

Uit het bovenstaande blijkt wel dat schaamte een essentieel en belangrijk onderdeel van huiselijke discipline is. Het is echt heel belangrijk dat een vrouw zich over haar gedrag gaat schamen, wanneer ze straf krijgt, omdat zij zich door dat gevoel van schaamte beter aan haar heer des huizes kan overgeven en ontvankelijker voor de staf is. Als ze haar schaamte daarentegen probeert te onderdrukken, dan bereikt ze daar alleen maar mee, dat ze zwaarder en langer gestraft wordt, aangezien de heer des huizes dan harder zijn best zal moeten doen om tot haar door te dringen. Een goede heer des huizes, zal dan ook altijd proberen schaamte bij zijn vrouw op te wekken, wanneer hij haar straft, omdat hij weet hoe goed dat voor haar is. Schaamte is een normaal en natuurlijk verschijnsel bij huiselijke discipline en is een essentieel onderdeel van straf.