Gepubliceerd op by admin

Bratten

Bratten, oftewel: een pak slaag proberen uit te lokken door je specifiek niét te gedragen (want: je slecht gedragen is je ook gedragen?). Opzettelijk regels overtreden, je D irriteren in een poging hem jeukende handen te bezorgen, een grote mond opzetten … De een leeft om te bratten, de ander vindt het niet kunnen.

Waarom niet?

Als je zomaar uit het niets regels begint te overtreden of je D begint uit te dagen, dan kan dat als respectloos overkomen. Misschien is het niet zo bedoeld, misschien is het inderdaad een uiting van een gebrek aan voldoende respect voor de persoon van wie je hebt toegestemd dat hij je (be)leiding zou geven. Wat jouw intentie ook is, de manier waarop hij het opvat, is ook belangrijk. Als hij het ziet als een gebrek aan respect voor hem, als D, maar ook als persoon, dan is bratten niet iets wat jullie relatie sterker zal maken.

Als de D er op zich geen problemen mee heeft dat er af en toe een beetje ludiek gebrat wordt, dan nog moet je opletten dat je het in dat geval wel degelijk ludiek houdt. Jij vindt het misschien grappig om zijn autosleutels te verstoppen, maar als hij plots dringend weg moet, dan vindt hij dat wellicht niet zo leuk. Bratten gaat niet over het opzettelijk irriteren van je D: als hij er niet stiekem zelf een beetje om moet lachen, dan is de actie niet geslaagd, maar was het misplaatst. Die grens is niet altijd even duidelijk en soms kan die daardoor per ongeluk overschreden worden. Dan denk jij dat het grappig is als je een snor op zijn gezicht tekent terwijl hij slaapt, maar heeft hij dat niet gemerkt voor hij een belangrijke videocall met zijn baas heeft …
Een reactie kan ook vervelender zijn dan je denkt of dan jij het bedoelt hebt. De D voelt zich dan oprecht geïrriteerd of niet gerespecteerd, niet als D, maar soms ook zelfs niet als mens (ja, D’s zijn mensen!). Als je in een groep bent, op een munch of feestje bijvoorbeeld, en je ziet dat een D door veel spankees geplaagd wordt, maar jij kent hem niet, dan is het gek als je die persoon zomaar een glas water in het gezicht gooit. Zoiets doe je niet, dat is erg respectloos. Terwijl iemand die hem kent, er al meerdere goede gesprekken mee heeft gevoerd, dat misschien wel kan maken (maar niet zonder daarna twee weken niet te kunnen zitten). Zorg altijd dat je eerst een goede, persoonlijke relatie met iemand ontwikkelt vooraleer je begint te bratten, zodat de D in kwestie de intentie van jouw actie een beetje kan inschatten en zijn reactie daarop kan aanpassen.

Of bratten past misschien simpelweg niet binnen jullie dynamiek. Jij wil graag lief en gehoorzaam zijn, hij vindt het heerlijk als je onderdanig bent naar hem toe en jullie hebben er beiden geen behoefte aan om grenzen te gaan testen door bratgedrag. Prima toch!

Waarom wel?

Er zijn verschillende redenen waarom iemand toch zou willen bratten.

Als eerste kan het een manier zijn om de D te testen: zal hij ingrijpen, of net niet? Het is een kat- en muisspelletje waarbij de grens voortdurend opgezocht wordt. Kan de grens verschoven worden, of houdt de D stand? Dit geeft een zekere spanning, waar sommige mensen op kicken, ook D’s. Ze houden van de uitdaging en willen kijken hoe ver ze kunnen gaan. Om daarna een welverdiend pak slaag te krijgen. Om daarna weer opnieuw te beginnen bratten. Hierbij is het dus wel belangrijk om de grenzen niet uit het oog te verliezen, zodat je niet per ongeluk te ver gaat in je zoektocht naar een pak slaag.

Sommige spankees vinden het dan weer misschien moeilijk om ronduit om een pak slaag te vragen. Dan is het gemakkelijker om een kleine regel te overtreden of even een grote mond op te zetten en daarvoor dan gestraft te worden. Sommige koppels stellen zelfs speciaal een aantal redenen in die eigenlijk dienen om overtreden te worden, zodat de spankee een manier heeft om duidelijk te maken dat ze er weer eens aan toe is, zonder dit letterlijk te moeten zeggen. Het gaat dan bijvoorbeeld om een regel die zegt dat de sleutels altijd netjes op hun plaats moeten worden gelegd, of dat de spankee haar tong niet mag uitsteken naar de D, of … Kleine dingen die op zich geen kwaad kunnen als ze verkeerd gedaan worden en die ook een zekere regelmaat geven aan de D/s, dagdagelijkse handelingen die er een bevestiging van zijn. Als die bevestiging dan niet gegeven wordt, weet de D dat het tijd is om de spankee even terug op haar plek te zetten: in de hoek of over zijn knie of in een andere positie naar keuze.

Anderen hebben een straffetish, verlangen ernaar om straf te krijgen, maar willen geen echte regels overtreden. Maar ja, als je geen regels overtreedt, dan krijg je ook geen straf. Misschien krijg je wel slaag, gewoon zomaar, omdat jullie dat beiden leuk vinden, maar dat is niet hetzelfde als straf krijgen. Het mist een zekere lading. Bratten is dan een goede manier om toch straf te verdienen, zonder dat je een echte grens hoeft te overtreden. Het blijft luchtig, maar het is wél straf. De grens tussen funishment en punishment is hier vrij dun, maar dat is ook net de bedoeling.

En soms kan bratten ook gewoon leuk zijn en kun je de verleiding om wat kattenkwaad uit te halen niet weerstaan. Als je er daarna voor geslagen wordt, dan is dat alleen maar win-win, toch?

Hoe?

Misschien denk je na het lezen van dit artikel: ja, dat bratten, dat wil ik weleens proberen. Maar hoe dan? Hoe begin je eraan? Hieronder vind je enkele ideetjes:

  • Confetti over je D heen strooien (liefst niet in je eigen huis, want dan vind je maanden later nog confetti).
  • Je tong uitsteken.
  • Rondjes om hem heen springen in een poging om zijn aandacht te trekken.
  • Jeukpoeder in zijn handschoenen doen (als hij daar geen jeukende handen van krijgt …).
  • Instrumenten verstoppen
  • Een grote mond opzetten
  • Voor gevorderden die een maand lang niet willen kunnen zitten: span plastic folie over de wc-pot, onder de wc-bril. Zorg dat er geen plooien te bespeuren zijn, zodat het niet opvalt dat er folie overheen zit. Als een man dan rechtstaand plast … Daar hoef ik vast geen tekeningetje bij te maken.
  • …

De mogelijkheden zijn eindeloos! Uitproberen is volledig op eigen risico.

Mogelijke reacties

Als een spankee bratgedrag vertoont, dan kan de D daar op verschillende manieren op reageren.

Een eerste reactie is om het gedrag te negeren, in de hoop dat het vanzelf zal overgaan. Sommige D’s negeren bratgedrag omdat ze het niet willen ‘belonen’ met een pak slaag, want uiteindelijk is de spankee daar op uit. Dan moet je voorzichtig zijn dat je niet in de gevarenzone terechtkomt waarin de D het gedrag respectloos vindt en het jullie relatie ondermijnt. Het is in dat geval belangrijk om goed met elkaar te praten om te weten waarom de D het gedrag precies negeert en wat hij van je verwacht.

Als negeren niet werkt, dan kun je er natuurlijk ook een schepje bovenop doen. Het gevaar bestaat dan echter dat de D het niet meer grappig vindt en er écht boos om wordt. Dan zal de spankee geen funishment krijgen, waar ze op uit is, maar échte straf.

De laatste mogelijke reactie is uiteraard die waar elke brattende spankee op hoopt: een goed pak slaag als funishment. Zodat ze daarna met zere billen nieuwe plannetjes kan gaan zitten bedenken. Of ja, tenminste: wanneer zitten weer lukt.

Besluit

Het gaat er bij bratten, zoals bij zoveel andere dingen, vooral om hoe de verhoudingen tussen jullie liggen. Houdt je D wel van wat tegengas? Of vindt hij opzettelijk uitdagen respectloos? Heb jij het af en toe nodig om even tegen de grenzen aan te kunnen botsen? Of blijf je liever binnen je veilige kader? Er is geen goed of fout, juist of verkeerd. Het gaat erom wat werkt binnen jullie eigen dynamiek. Maar wees gewaarschuwd als je zou willen beginnen bratten: een D met jeukende handen slaat NOOIT zacht … Weet dus waar je aan begint!

Gepubliceerd op by admin

Stuiters

Je zit aan tafel, wat te prutsen met je eten. Je probeert om niet te laten merken dat je geen trek hebt. Wel honger, maar je keel zit dicht. Je bent weeral een paar dagen aan het vechten met jezelf. Je hoofd zit zo vol, met allerlei gedachten en emoties die door elkaar heen lopen. Je wilt je groot houden, je wil hem er niet mee lastig vallen.
Toch weet je dat het best is dat er je een spanking beloofd is voor vanavond. En je bent bang. Want het zal pijn doen. Je zult je emoties moeten toelaten. Je zult je niet langer kunnen wegstoppen achter een strak gezicht en de woorden “nee, het gaat wel”.

Straks zal hij je vragen om je uit te kleden. Of ja, vragen… Het zal meer een bevel zijn. Je zult je kleren uit doen en ze naast je op de grond laten vallen. Je zult niet naar een stoel lopen om ze daar op te hangen, dat staat hij je niet toe. Je moet voor hem blijven staan en elk kledingstuk uittrekken. Dan zal hij je eerst bekijken. Hij heeft je al honderden keren naakt gezien, maar toch zul je je intens schamen onder zijn blik. Je weet dat hij vindt dat je mooi bent, maar zelf kun je dat niet zien als je in de spiegel kijkt. Met gebogen hoofd zul je zijn blik ondergaan.
Dan zal hij je bevelen om voor het bed neer te knielen. Je hebt niet meer de moed om je blik op te richten. Dus hoor je enkel wat hij doet: kussens rechtzetten tegen de muur, zodat hij een rugleuning heeft als hij je straks slaat. De instrumenten uithalen en binnen handbereik leggen. Dan zal hij achter je komen staan en je haar vastnemen. Liefdevol, maar stevig, zodat je je hoofd wel moet optillen. Hij zal iets zeggen als: “dit zal pijn doen, maar het is goed voor je, aanvaard het, laat het los, het is niet jouw schuld dat je zo stuitert, ik zal je helpen”. Je hoort de woorden, je moet er wel naar luisteren, zo op je knieën terwijl hij aan je haar trekt. Maar je bent zo diep weggetrokken in jezelf dat je het niet helemaal gelooft. Toch heeft hij met die woorden een deur opengezet.
Abrupt zal hij je loslaten en op het bed gaan zitten. Jij moet volgen en zelf over zijn knie gaan liggen. Dat is altijd zo’n moeilijk moment. Hoe gedraag je je vlak voor je over de knie gaat liggen? Je bent zo bang, want je weet dat het zal pijn doen. Maar eigenlijk wil je ook wel over die knie gaan liggen, want dat voelt zo veilig en vertrouwd. Dus je zult je wat half onwennig (ook al heb je al tientallen, honderden keren over die knie gelegen), niet wetend hoe je te gedragen, over de knie leggen en hij zal meteen zijn ene been over jouw benen plaatsen, zodat je stevig vast ligt.
Hij zal wat over je rug en billen aaien, zodat je wat ontspant. Dan begint hij te slaan, gewoon met zijn hand. Eerst rustig, daarna steeds harder. Als je voelt dat je billen al goed warm beginnen te worden en al wat branden, stopt hij plots. Je hoort hem de paddle vastnemen. Hij wacht nog even, om het goed tot je te laten doordringen, dat vind je zo gemeen. Daarna gaat hij verder met de paddle. Weer diezelfde techniek: eerst rustig, daarna harder.
Elk plekje van je billen moet rood zijn, vindt hij. Dus slaat hij ook op het vlees aan de zijkant van je billen, waar het zo gevoelig is, en tussen de bilnaad. Meestal verschillende keren na elkaar, zodat het vlug van nog blank naar rood gaat. Jij zult intussen al lang liggen kermen. Je handen zullen achter je rug geklemd worden door zijn hand. Nu kun je helemaal niet meer weg. Maar het heeft als voordeel dat je stevig in zijn linkerhand kunt knijpen, daar steun kunt vragen.
Als hij genoeg heeft van de paddle, dan zal hij de badborstel nemen. Jij hoopt maar dat je over de knie mag blijven liggen. Soms moet je ook op handen en knieën gaan zitten zodat hij een grotere zwaai kan nemen en ook gemakkelijker de gevoelige overgang tussen billen en bovenbenen kan raken. Het is bijna onmogelijk om dan stil te blijven zitten, maar als je te veel beweegt, dan krijg je er meer, en harder.
Uiteindelijk zul je beginnen huilen. Hij zal toch verder slaan, want hij weet dat die eerste tranen van de pijn zijn, dit zijn nog niet de emoties die eruit stromen. Dus zal hij doorslaan. Tot je voluit ligt te huilen. Dan zal hij stoppen. Je mag nog even over de knie blijven liggen terwijl hij je rug aait. Hij weet dat je daar rustig van wordt.
Als de huilbui wat minder wordt, dan krijg je een knuffel. Daarna moet je nog even mee naar de woonkamer, waar het kokosmatje al klaar ligt op een stoel. Je moet gaan zitten, regels schrijven. De regels die hij voor je verzint zijn vaak heel confronterend, moeilijk om op te schrijven, maar toch probeer je zo vlug mogelijk te schrijven, want de haartjes van het kokosmatje prikken vreselijk in je al zo pijnlijke billen.
Als je klaar bent, dan mag je rechtstaan, terwijl hij nakijkt of je wel netjes genoeg geschreven hebt. Dan moet je op het bed gaan liggen, met een kussen onder je heupen zodat je billen hoog de lucht in wijzen. Je moet elke regel die je geschreven hebt voorlezen. En na elke regel volgt er een slag met de cane. De laatste is de hardste, dat weet je. Toch vindt hij het nodig om dat na de voorlaatste slag nog even te zeggen: “de laatste zal een harde zijn”. Je knikt, angst in je blik. Heel gemeen wacht hij nog even, het voelt aan als minutenlang, voor hij slaat. De bange afwachting is vreselijk. Je wenst dat hij maar zal slaan, zodat het voorbij is, en tegelijk hoop je dat de slag nooit komt. Uiteindelijk komt de slag, en die is inderdaad vreselijk hard. Maar het is ook voorbij. Je hoeft je niet langer groot te houden, je kunt je ook niet langer groot houden na die laatste slag. Je begint weer te huilen. Hij komt naast je liggen, knuffelt je en zegt dat hij trots op je is.

Intussen heeft hij zijn bord leeg gegeten en jij met veel moeite het jouwe ook. Je staat op om af te ruimen. Terwijl je het laatste glas op het aanrecht zet, voel je plots een hand in je nek. Liefdevol, maar beslist. Hier valt niets tegen in te brengen, nu heb je even niets meer te zeggen. Het is begonnen. De tranen springen je meteen in de ogen: het is goed zo, je bent veilig.