“Ga je vanavond lief voor hem zijn?” vraagt Marie. “Voor mij?”
“Voor jou?”
“Ja… Ik moet morgen gaan. Als hij in een goed humeur is, slaat hij hopelijk wat minder hard.”
Joke grijnst. “Ik zal mijn best doen,” belooft ze.
“Of dan scheldt hij me mijn straf misschien wel kwijt. Zoals bij jou!” Marie kijkt hoopvol.
“Ik zou er niet op rekenen. Ik ben nu eenmaal een speciaal geval,” lacht Joke.
Marie trekt een pruillip en lacht dan mee. “Dat ben je zeker!” roept ze uit. “Met zo’n stokoude man…”
Joke stompt haar op haar bovenarm. “Let op wat je zegt, straks krijgt hij het te horen en dan zal hij vast net harder slaan…” dreigt ze.
“Als je het maar niet waagt hoor!”
“Want anders?”
Marie denkt even na. “Dan… dan… dan…Dan krijg je nooit meer een kussentje om op te zitten als je bij mij komt eten!”
Joke lacht. “Ik neem mijn eigen kussen dan wel mee.”
“Ja, ik zie je al gaan, met een kussen over straat lopen. Daar gaan de mensen zich geen vragen bij stellen.”
“Ach, het is Leuven. De mensen zijn hier wel wat gewend.”
“Ja, heb je dat gehoord van die student die met een slang rond zijn nek over de Oude Markt liep?” verandert Marie handig van onderwerp.
“Nee!” roept Joke uit. “Was het een giftige?”
“Nee, gelukkig niet. Maar toch, stel je voor zeg!”
“Het is eens iets anders dan een sjaal,” grijnst Joke.
“Zeg dat wel… Misschien kun jij een slang aandoen om Matthias te verleiden?”
“Eh… Nee. Maar we moeten wel nog even kijken wat ik straks best kan aantrekken. Een jurkje denk ik.”
“Ja, zeker een jurk,” bevestigt Marie. “En een mooi lingeriesetje eronder.”
“Of niets,” zegt Joke stout.
Marie kijkt haar even verbaasd aan. “Dat kan natuurlijk ook,” lacht ze dan. “Je moet je ondergoed toch uittrekken, dan kun je jezelf misschien inderdaad beter de moeite besparen!”
“Precies!” roept Joke. “Sexy kledij voor luie mensen.”
“Beter dan gewoon een joggingbroek,” meent Marie. “En daar is Matthias het vast mee eens.”
“Goed, geen ondergoed,” beslist Joke. “Nu enkel nog kiezen wat ik dan wél ga aantrekken.”
“Je kunt ook gewoon naakt gaan…”
“Ja dahaag. Geen sprake van hoor.”
“Dat zou hij vast heerlijk vinden,” plaagt Marie.
“Vast wel ja… Toch maar niet. Hij mag nog een beetje moeite doen.”
“Dat is natuurlijk ook waar. We moeten het hem niet te gemakkelijk maken.”
Samen kiezen ze een elegant groen jurkje uit dat tot net boven Jokes knieën komt en een mooie inkijk in haar behaloze decolleté geeft. Haar tepels priemen door de stof heen, maar onderweg zal ze toch een jas aantrekken en als ze eenmaal bij Matthias binnen is, geeft dat niets meer. Integendeel. Het is haar beurt om hém eens het hoofd op hol te brengen. Hij moet niet denken dat hij de enige is die dit soort spelletjes kan spelen.

Als ze een uurtje later bij hem aan de voordeur staat, steekt ze haar borst dan ook trots vooruit. Ze heeft schoenen met hoge hakken aangetrokken die haar benen erg goed laten uitkomen. En haar billen ook, dat zag ze in de spiegel en Marie bevestigde het. “Hij zal zijn handen niet van je af kunnen houden,” had ze tevreden geconstateerd.
“En dat is hem geraden ook!”
Hij stelt haar niet teleur. Al meteen na het openen van de deur, trekt hij haar tegen zich aan in een omhelzing. Haar mond vindt de zijne, terwijl zijn handen haar billen vinden en kneden. “Geen ondergoed?” bromt hij tevreden, terwijl zijn handen nu ook keurend over haar borsten glijden. Joke bloost. “Dat moet ik van jou toch maar meteen uittrekken,” verdedigt ze zich. Matthias lacht. “Kom binnen,” zegt hij dan.
Joke schiet in de lach. “Ook hallo,” grijnst ze, terwijl ze langs hem heen de hal instapt.
Binnen vindt ze een netjes gedekte tafel, zelfs met gevouwen servietten.
“Je hebt er je werk van gemaakt,” zegt ze bewonderend.
“Natuurlijk. Alleen het allerbeste is goed genoeg voor mijn meisje.”
Ze bloost. Dan trekt ze haar jasje uit en gooit het over een stoel.
“Hang je dat even aan de kapstok?” wijst Matthias haar terecht.
Joke zucht. “Je klinkt net als mijn moeder,” moppert ze. Toch neemt ze haar jas van de stoel en loopt naar de kapstok.
Daarna gaat ze achter Matthias staan, die naar het fornuis gelopen is en slaat ze haar armen om hem heen terwijl hij in een pot roert. “Dat ruikt heerlijk,” zucht ze verzaligd. Ze legt haar hoofd tegen zijn rug en geniet ervan haar lichaam tegen het zijne te duwen. Zou hij haar tepels door de stof van hun beider kledij heen kunnen voelen?
Haar handen zakken naar beneden tot ze de bobbel ter hoogte van zijn kruis bereiken.
“He zeg, gedraag je eens,” lacht Matthias.
“Moet dat?”
Matthias draait zich om en slaat nu ook zijn armen om haar heen. Hij neemt geen omweg, maar legt zijn handen meteen op haar billen, waar hij hard in knijpt, terwijl hij Joke vol op de mond kust. Dan laat hij abrupt los.
“Ja, dat moet,” zegt hij gespeeld streng. Zijn ogen lachen. “Hop, ga maar aan tafel zitten. Het voorgerecht is klaar.” Hij geeft haar een tik op haar billen.
“Voorgerecht? Krijg ik meerdere gangen?”
“Jazeker. Drie gangen: voorgerecht, hoofdgerecht, dessert.”
“Wauw, je mag vaker voor me koken hoor,” lacht Joke. “Tenminste… Ik moet wel nog even proeven om te weten of je wel kunt koken.”
“Zeg, brutaaltje. Let een beetje op wat je zegt.” Intussen komt hij aangelopen met een grote kom soep.
“Met deze kou buiten, gaat een beetje soep er vast wel in, dacht ik zo.”
“Zeker!” glundert Joke. “Welke is het?”
“Courgette.”
“Heerlijk, voor de soep ben je alvast geslaagd,” knipoogt ze.
“Let maar op dat jij straks niet ‘geslaagd’ wordt.”
Een kriebel roert zich in haar buik. Met fonkelende ogen kijkt ze hem aan. “Behandel jij al je gasten zo?” vraagt ze hem.
“Wel als ze er zo verleidelijk uitzien als jij,” komt het snelle antwoord.
“Kunnen we niet voor een tussengerechtje gaan?” stelt Joke stout voor.
Matthias schiet in de lach. “Jij windt er ook geen doekjes om hé. Nee nee, geduld is een schone zaak. We gaan eerst eten. Ik heb me niet voor niets een hele middag staan uitsloven.”
“Weet je het zeker?” Intussen is ze om de tafel heen gelopen en laat ze haar handen over zijn borst glijden, terwijl ze aan een oorlelletje knabbelt. “Dit smaakt ook goed hoor.”
Matthias is zwaarder gaan ademen. Het werkt, denkt ze triomfantelijk. Dan grijpt hij plots haar beide polsen vast, staat hij in één beweging recht en duwt hij haar met haar rug tegen de muur, een hand op haar keel.
“Let op waar je om vraagt, meisje,” zegt hij hees. “Je zou wel eens meer kunnen krijgen dan waar je op uit was.” Haar ogen schitteren in triomf als hij haar loslaat en beveelt haar jurk uit te trekken. Intussen loopt hij naar de slaapkamer. Ze trekt haar jurk over haar hoofd en laat die losjes op de grond vallen. Zou hij hier straks ook iets van zeggen?
Als hij terugkomt, heeft hij twee wasknijpers en een vibrator in zijn handen.
Zonder veel omhaal duwt hij haar met haar bovenlichaam op tafel. Met zijn ene hand spreidt hij haar billen en schaamlippen, terwijl de andere hand de vibrator naar binnen schuift. Hij zet hem aan en een zachte trilling doet haar huiveren van genot. Dan zet hij de vibrator meteen twee standjes hoger. “Bzzzz,” trilt de tafel mee. Snel geeft hij haar een tiental klappen op haar billen. Oef… Hij slaat goed door. Dan trekt hij haar aan haar haar overeind en draait hij haar naar zich toe. Hij houdt de twee wasknijpers voor haar gezicht.
“Weet je waar deze gaan?” vraagt hij.
Met bange ogen kijkt ze hem aan. Ze heeft wel zo’n vermoeden.
“Wel?” Zijn greep in haar haar wordt nog wat steviger.
“Op mijn tepels?” fluistert ze.
“Heel goed,” grijnst Matthias.
Behendig knijpt hij in haar borst, zodat de tepel duidelijk naar voor gericht staat. Dan plaatst hij er een wasknijper op. Joke snakt naar adem. Dat doet pijn! De volgende borst ondergaat dezelfde behandeling. Dit keer is ze voorbereid op de pijn, toch klemt ze haar tanden nog op elkaar. Gelukkig trekt de ergste pijn snel weg. Het voelt eigenlijk niet onaangenaam, beseft ze verrast. Tot Matthias gemeen even tegen beide wasknijpers aan tikt. “Ow!” roept ze uit.
“Zal mijn meisje zich nu wat kunnen gedragen terwijl ik het hoofdgerecht ga afwerken?” vraagt hij.
Ze knikt.
“Ga dan maar weer zitten. Het zal niet lang duren.”
Zich erg bewust van de trilling tussen haar benen en de wasknijpers op haar tepels neemt Joke weer plaats.
Een paar minuten later komt Matthias de kamer ingelopen met een dampende schotel.
“Huisgemaakte vol-au-vent,” kondigt hij trots aan.
“Njam, lekker!”
Met een grote lepel schept hij het eten uit op haar bord, waarbij het “per ongeluk” een paar keer tegen de wasknijpers tikt.
Joke kijkt hem gemeen aan, maar is slim genoeg om verder geen commentaar te geven.
“En, kan het je goedkeuring wegdragen?” vraagt Matthias nadat ze een paar happen genomen heeft.
“Zeker weten!”
“Je ziet er afgeleid uit,” grijnst hij.
“Hoe zou dat nu toch komen…” is haar gevatte antwoord.
“Tja, je vroeg erom.”
“Ik heb mezelf dat niet horen vragen hoor.”
“Niet? Ik hoor nu nochtans duidelijk een vraag om wat klappen op je billen…”
“Ik niet,” antwoordt Joke. En na een korte aarzeling, op bezorgde toon: “Misschien moet je je oren eens laten nakijken.”
Meteen beseft ze dat dit de stap te ver was in de plagerijtjes. Een paar tellen later ligt ze al over zijn knie. “Bzzzz”, doet de vibrator tegen zijn broek aan. Haar borsten met de wasknijpers op bungelen naar beneden.
Een serie harde klappen landen op haar billen.
“Ow ow ow!” Ze brengt haar hand naar achteren in een poging zichzelf te beschermen, maar die wordt meteen op haar rug geklemd.
“Als je een grote mond opzet, moet je de gevolgen kunnen verdragen,” hoort ze Matthias zeggen. Ze voelt gewoon dat hij een grote lach op zijn gezicht heeft. Inderdaad begint hij even later zelfs vrolijk te fluiten!
Intussen branden haar billen steeds meer en meer. Ze zien intussen vast al goed rood, want Matthias lijkt op volle kracht te slaan.
“Wat denk je? Ga je je grote mond wat in bedwang kunnen houden, of moet ik nog even verder doen?”
“Nee, nee, ik zal braaf zijn!” roept ze uit.
“Mooi zo.” Hij geeft nog een paar extra harde klappen op de onderkant van haar billen en laat haar dan los. Bij het overeind krabbelen schiet een van de wasknijpers van haar tepels. De tranen springen in haar ogen. Dat doet pijn! Nog meer dan het erop zetten.
Matthias raapt de knijper op en houdt die voor haar neus.
“Wat denk je? Terugzetten?” Verschrikt kijkt Joke hem aan. “Je mag kiezen: ik zet deze terug en dan blijven beide knijpers nog 10 minuten op je tepels staan. Of…” Hij pauzeert even. “Of ik sla de andere eraf met die lineaal.” Hij knikt met zijn hoofd in de richting van de kast, waar inderdaad een houten liniaal klaar ligt.
Joke twijfelt. De tweede knijper eraf slaan doet vast nog meer pijn dan toen de eerste eraf ging, maar als hij ze er nu weer op zet, dan moeten ze er daarna toch ook weer af. Misschien kan ze beter voor de korte pijn kiezen. “De liniaal,” zegt ze daarom, terwijl ze haar ogen alvast toeknijpt in anticipatie op de pijn.
“Handen op je rug, borst vooruit, kin omhoog,” commandeert Matthias.
Doordat ze haar kin omhoog kan houden, ziet ze niet wat hij doet, maar ze voelt wel hoe hij de liniaal even op haar borst legt, vlak boven haar tepel. Daarna volgt een harde klap. De wasknijper valt op de grond en een brede rode streep ontstaat op haar borst. Meteen vliegen Jokes handen naar haar borst en begint ze te wrijven.
“Handen terug op je rug,” zegt Matthias.
“Maar…” begint Joke, maar ze zwijgt snel als ze zijn blik ziet. Die toont weer die donkere, gevaarlijke gloed die haar vertelt dat ze maar beter kan doen wat hij zegt.
Ze neemt de positie terug aan. Even voelt ze de liniaal op haar andere borst, daarna volgt daar ook een klap. Met veel moeite houdt ze haar handen achter haar rug. Dan wrijft Matthias met zijn rechterhand over haar geteisterde borsten.
“Nu zijn ze tenminste symmetrisch,” grijnst hij. “Veel mooier zo.”
Joke kan er niets aan doen: ze rolt met haar ogen.
“Misschien moet ik er nog een paar extra strepen bij zetten,” dreigt Matthias dan.
“Nee, nee!”
“Weet je het zeker!”
“Ja!” roept ze uit.
“Ik niet. Handen terug op je rug.”
Zichzelf én Matthias in stilte vervloekend doet ze wat hij zegt. Deze keer laat hij de liniaal niet eerst op haar borst rusten. Snel landen twee slagen na elkaar: één op elke borst.
Achteloos gooit Matthias de liniaal terug op de kast. Gemeen grijpt hij beide tepels vast en knijpt er even in. Joke stampt even met haar voeten, want ze zijn nog erg gevoelig na de wasknijpers van daarnet, maar verder houdt ze haar positie wel aan, haar ogen stijf gesloten tegen de pijn.
“Dan is het nu tijd voor het dessert,” kondigt Matthias aan.
Ze opent haar ogen. Matthias is weggelopen en de tafel beginnen afruimen.
“Ga maar liggen,” zegt hij dan.
“Liggen?”
“Op je rug,” wijst hij naar de tafel.
Niet-begrijpend kijkt ze hem aan. “Ik dacht dat we dessert zouden eten?” vraagt ze.
“Niet we. Ik. Ik ga dessert eten.”
Ze begrijpt er nu nog minder van.
“Als mijn dessert tenminste haar instructies wil opvolgen en op tafel wil gaan liggen.”
Is zij het dessert? Joke snapt er niets van. Toch gaat ze zoals aangegeven op haar rug op tafel liggen.
Matthias trekt haar armen en benen open naar de vier hoeken van de tafel en bindt elk ledemaat aan een poot vast. Zo ligt ze er wel erg kwetsbaar bij.
“Deze heeft er intussen lang genoeg in gezeten denk ik.” Hij haalt de vibrator uit. Het lijkt wel alsof alles daar beneden nog even natrilt, zo bizar voelt het dat die constante stimulatie plots verdwenen is.
Matthias loopt naar de keuken. Als hij terugkomt, heeft hij een pot vast. Joke kan niet zien wat erin zit.
“Nog even voor wat decoratie zorgen,” kondigt hij aan.
Voorzichtig houdt hij de kom boven Jokes buik. Een druppel donkerbruine vloeistof valt naar beneden.
“Ow, dat is warm! Wat is dat?” vraagt ze.
“Gesmolten chocola.”
Meer druppels volgen. Telkens is het heel even pijnlijk warm, maar na een seconde trekt dat meteen weg.
Matthias trekt een spoor van haar navel tot aan haar borsten. Ook haar beide tepels worden bedekt met chocola.
Dan zet hij de kom weg en brengt hij zijn mond naar haar buik. Met kleine likjes volgt hij het spoor in chocola. Joke giechelt, aangezien het kietelt. “Hou op! Dat kietelt!” roept ze. Maar Matthias luistert niet en de touwen zorgen ervoor dat ze geen verweer heeft.
Eindelijk komt hij bij haar borsten aan. Daar kietelt het niet meer. Plagend laat hij zijn tong nog even heen en weer gaan voor hij haar tepel volledig in zijn mond neemt en erop zuigt. Hij likt en zuigt tot elk beetje chocola weg is. Dan laat hij zijn tong via het kuiltje tussen haar borsten een weg naar de andere tepel zoeken. Ook deze wordt helemaal schoongelikt en -gezogen.
Dan is het plots voorbij. Matthias kijkt op haar neer. “Je bent een lekker dessertje,” complimenteert hij haar.
Joke bloost. “Krijg ik geen dessert?” vraagt ze dan.
“Jawel hoor.” Matthias neemt er de kom gesmolten chocola weer bij. “Doe je mond maar open.”
Meent hij dat nu? Intussen kent ze Matthias al goed genoeg om te weten dat als ze chocola wil, het op zijn manier zal zijn. Dus opent ze haar mond. Voorzichtig laat hij er wat chocola in lopen. Hij houdt de kom vrij hoog, waardoor er ook druppels chocola over haar wangen en kin lopen.
“Je maakt er wel een smeerboel van zeg,” grijnst hij.
“Daar kan ik toch niets aan doen,” protesteert Joke.
“Niet praten met je mond vol,” wijst Matthias haar terecht, terwijl hij er nog wat chocola bij giet. Joke kan niet anders dan de chocola proberen door te slikken. Gespeeld verontwaardigd kijkt ze hem aan.
Als de kom leeg is, neemt Matthias de liniaal er weer bij.
“Je moet wel netjes leren eten hoor,” zegt hij, terwijl hij de punt van de liniaal dreigend over haar lichaam laat glijden.
Joke bijt op haar tong, maar zegt niets. Dit verliest ze toch.
Dan houdt de liniaal stil ter hoogte van haar venusheuvel. Een paar lichte tikjes kondigen aan wat er gaat gebeuren. Joke spant zich op en inderdaad landt het ellendige ding niet veel later vol tussen haar benen. En nog eens. En nog eens.
Joke snakt naar adem. Dit is nog veel erger dan op haar billen en borsten geslagen worden.
Gelukkig wordt de liniaal daarna weer weggelegd. Joke volgt Matthias met haar ogen. Wat zou hij nog van plan zijn? Dan begint hij de touwen los te maken.
“Misschien moeten we je maar even onder de douche zetten. Je zit helemaal onder de chocola, tsk tsk.” Ze schiet bliksems uit haar ogen, maar ziet de liniaal liggen en weet zich in te houden om verder geen reactie te geven.
Matthias begeleidt haar naar de badkamer, waar hij de douche alvast laat lopen zodat het water warm kan worden. Intussen trekt hij – eindelijk – zelf ook zijn kleren uit.
Joke laat haar hand over zijn borst glijden en draait kringetjes in het haar dat daar groeit.
“Kom meisje, eerst wassen,” lacht Matthias. “Ik heb geen zin om straks ook helemaal onder de chocola te zitten.”
Samen stappen ze onder het warme water. Hm, heerlijk. Dan neemt Matthias een washandje en begint hij Joke in te zepen. Dat voelt best gek, alsof ze het zelf niet kan. Maar tegelijk is het heerlijk om zo voor zich te laten zorgen. Dus laat ze het gebeuren. Intussen gaat ze met haar handen over Matthias’ borstkas, op en neer, tot ze uiteindelijk stilhouden bij zijn lid, kloppend in haar handen. Ze opent haar benen en brengt hem dichterbij, wijst hem de weg. Even later staat ze tegen de koude tegelmuur geduwd. Even snakt ze naar adem: wat is dat koud! Maar ze vergeet de kou al snel als ze Matthias in zich voelt stoten. Dan is hij plots weer verdwenen. Ruw draait hij haar om, zodat ze met haar handen tegen de muur staat. Haar heupen trekt hij naar achteren. Verleidelijk steekt ze haar billen uit. Ze wordt beloond met enkele stevige petsen op haar achterwerk voor hij opnieuw bij haar naar binnen dringt. Met zijn ene hand zoekt hij steun bij de muur, de andere hand kneedt haar op en neer deinende borsten om daarna haar gevoelige plekje tussen haar benen te vinden. Even later komen ze schokkend klaar.
Joke draait zich weer om en leunt tegen Matthias aan, die zijn armen om haar heen slaat, terwijl het warme water uit de douchekop over hen heen stroomt.
“Héhé,” zegt hij. “Jij weet hoe je een man het hoofd op hol moeten brengen.” Hij schudt zijn hoofd. “Zomaar aankomen zonder ondergoed en me schaamteloos beginnen te verleiden.”
Joke bloost. “Sja…” zegt ze.
“Droog je maar af, ik heb nog een echt dessert voorzien ook.” Hij stapt uit de douche en reikt haar een handdoek aan.
Even later zit ze met een dekentje om zich heen geslagen op de bank. “Chocomousse!” roept ze uit als Matthias met twee schaaltjes de kamer terug in komt. “Ik moest toch iets met al die gesmolten chocola, behalve die over jou heen gieten,” glimlacht hij.
“Lekker!” Joke valt meteen aan. “Ik stop dit toch liever in mijn mond dan het over me heen te laten gieten hoor.”
Matthias lacht. “Ik vond het anders best leuk,” grijnst hij.
“Je mag nog voor me koken,” zucht Joke gelukzalig. “Dit is heerlijk! Je bent geslaagd voor de test.”
Even ziet ze de donkere blik terugkeren in zijn ogen, dan trekt hij haar tegen zich aan. “Let maar op wat je zegt,” mompelt hij in haar nek. “Je zou wel eens meer kunnen krijgen dan enkel waar je om vraagt.”
“Daar reken ik op,” antwoordt Joke tevreden, terwijl ze zich tegen hem aan krult.