Inleiding tot huiselijke discipline

Ter inleiding het volgende: op internet vind je veel informatie over zogenaamde “Domestic Discipline” hetgeen naar het Nederlands vertaald iets zou betekenen als “Huiselijke Discipline”. Wat met dit begrip bedoeld wordt komt uitgebreid aan de orde in de artikelen die op deze site te vinden zijn. Het meeste materiaal bestaat uit vertalingen van Amerikaans werk. Ze zijn zo getrouw mogelijk vertaald, met die verstande dat we ze wel zoveel mogelijk hebben geprobeerd ze te laten aansluiten op de Nederlandse situatie. Belangrijkste motivering is om een aanvulling te leveren aan het Nederlandstalige materiaal op het gebied van spanking. We pretenderen niet de waarheid te verkondigen, maar een informatiebron te zijn waar mensen uit kunnen putten, om hun gedachten te bepalen. We wensen onze bezoekers veel leesplezier

en staan open voor suggesties.

HUISELIJKE DISCIPLINE

Huiselijke discipline is de Nederlandse vertaling van het Engelse ‘domestic discipline’.

domestic

Het Latijnse woord ‘domus’ betekent huis. Het bijvoeglijk naamwoord hiervan is ‘domestica’

Discipline

Het latijnse woord ‘discipulus’ betekent leerling; het is afgeleid van het Latijnse ‘discere’ wat leren betekent en is verwant aan ‘docere’ hetgeen onderwijzen betekent. Hiervan afgeleid is ‘disciplina’ wat oorspronkelijk instructie of kennis betekende. Dit Latijnse woord heeft in de loop van de geschiedenis echter een andere betekenis gekregen: ‘dwangbevel’ (omdat een dergelijk bevel nodig was om instructies te kunnen geven).

EEN RELATIE MET DISCIPLINE MET JE PARTNER STARTEN

Huiselijke discipline is een term die gebruikt wordt om een relatie te beschrijven waarin met wederzijds goedvinden discipline aanwezig is. Historisch gezien komen dergelijke relaties steeds weer voor, maar in de meeste gevallen is dat dan niet met wederzijds goedvinden. In landen in het middenoosten bestaan deze relaties nog steeds. In deze serie van artikelen wordt echter steeds de situatie aangeduid waarin twee volwassenen samen hebben besloten huiselijke discipline in hun relatie te integreren. Er kunnen verschillende redenen zijn om aan een dergelijke relatie te beginnen. Eén van de eersten is om het seksleven wat op te leuken. In het algemeen zullen beide partners iets met spanking hebben. Als volwassene zullen er maar weinig situaties zijn waarin het pak op de billen echt voor straf is en het niet in een soort fantasie scenario wordt gegeven. Hoewel rollenspellen amusant zijn, ontbreekt er iets authentieks. Voor velen gaat spanking veel verder dan alleen op de billen geslagen worden. Voor hen is de emotionele uitwisseling belangrijk net als het sterke gevoel dat men echt in de problemen zit. Veel situaties waarin de helft van een stel “echt in de problemen” zit, leiden in het algemeen enkel tot een woordenwisseling. In een relatie die de huiselijke discipline heeft geïntegreerd leidt in de problemen zitten tot gestraft worden. Afspraken over gedrag dat reden is voor een flink pak op de blote billen (zelfs tot de tranen vloeien), kan een spankingrelatie een stuk spannender maken. Zij hoeft dan niet meer het schoolmeisje uit te hangen dat zogenaamd stout is geweest, maar hoeft alleen maar een overtreding te begaan waarop een pak billenkoek als sanctie staat en dan heeft ze zich écht in de nesten gewerkt. Sommige stellen gaan nog een stap verder en proberen de straffen te gebruiken om ongewenste gedragingen te veranderen. Zo ken ik een aantal mensen die op dit moment ontzettend gemotiveerd zijn om regelmatig te sporten, geen zaken voor zich uit te schuiven, te stoppen met roken enz., omdat ze weten dat ze anders op hun blote billen krijgen.

Als je een dergelijke relatie begint, is het een delicate aangelegenheid de balans in evenwicht te houden. Als je niet voorzichtig bent, kan een man proberen om van alle zaken die hem niet aanstaan een strafbaar feit te maken. Dit kan gemakkelijk tot onvrede leiden en is niet de manier om deze materie te benaderen! De beste manier om een dergelijke relatie aan te gaan, is denk ik om een overeenkomst aan te gaan. Voor aanvang gaan beide partners er eens uitgebreid voor zitten en zetten zaken op papier waarover ze het beiden eens zijn en stellen zo een lijst op met (mis)dragingen die zich lenen voor een pak op de billen. Begin eenvoudig met slechts een paar afspraken waar beiden het over eens zijn. Zaken die een voordurende bron van ergernis of reden voor ruzie zijn, dienen vermeden te worden. Begin met zaken als niet op tijd komen, vergeten te tanken en niet sporten en vermijd zaken als te veel geld uitgeven en dergelijke. Soms is het makkelijker als van te voren is afgesproken wat de straf zal zijn. Verder moet ook worden besloten of de straf bedoeld is om wat spanning in de relatie te brengen of dat deze werkelijk bedoeld is om te proberen bepaald gedrag te verbeteren. Het mag duidelijk zijn dat zich een aantal complicaties voordoen, als je bij iemand die van spanking houdt probeert met een pak op de billen gedragsverandering te bereiken. In het algemeen kan gesteld worden dat als je bevredigende resultaten wil boeken bij spankingliefhebbers, een pak slaag hard moet zijn en er strafelementen moeten worden toegevoegd waarvan je weet dat de bestrafte ze niet leuk vindt. Verder denk ik dat je rekening moet houden met situaties waarin een vrouw zich expres niet aan de afspraken houdt, omdat ze over de knie wil. Ook hier wordt later op teruggekomen, in het artikel over “bratting”.

Wanneer je relatie met huiselijke discipline groeit en je er steeds vertrouwder mee raakt, kun je beginnen de gemaakte afspraken uit te breiden. Het is nu tijd om haar te laten omschrijven welke dingen ze zou willen leren en afleren. Als haar partner zaken goed aanvoelt en er adequaat mee omgaat, kan er gemakkelijk persoonlijke groei behaald worden. Ongeacht hoe de afspraken er precies uitzien, kan huiselijke discipline toevoegen wat in een spankingrelatie vaak ontbreekt. Het brengt het pak op de billen terug naar een disciplinair proces en zorgt ervoor dat er meer een situatie met oorzaak en gevolg ten aanzien van het gedrag ontstaat. Niets zorgt er meer voor dat een vrouw zich jong en ondeugend voelt, dan wanneer ze een overtreding begaat waarvan ze weet dat dit ertoe kan leiden dat ze met haar blote billen over de knie komt te liggen, er eventueel met een instrument van langs krijgt en zelfs misschien aan het huilen wordt gebracht.

Je kunt gemakkelijk in huiselijke discipline geïnteresseerd raken. Vrouwen verlangen er instinctief en van nature naar, wanneer ze naar liefde, geborgenheid, overgave aan en verbondenheid met hun partner verlangen. Sommige vrouwen fantaseren al van jongs af over billenkoek, terwijl anderen hun fascinatie pas later krijgen. Hoe hun interesse ook gewekt is, het dromen over billenkoek is nog het gemakkelijkste onderdeel van huiselijke discipline.

Moeilijker is het om ermee te beginnen. Dat is niet altijd vanzelfsprekend of gemakkelijk. Veel vrouwen zitten met het probleem, dat ze hun partner moeten overhalen om hen te gaan straffen, ook al heeft hij van jongs af aan te horen gekregen dat hij geen meisjes mag slaan. Wanneer een stel dit probleem heeft overwonnen, dan komen ze de volgende uitdaging tegen, namelijk hoe ze huiselijke discipline in hun leven vorm moeten geven.

Er zijn stellen die een lijst met strafbare zaken opstellen, terwijl andere eenvoudig afspreken dat de man de leiding heeft en dat hij dus mag beslissen wanneer zijn vrouw straf krijgt. Maar dit laat de vraag hoe het eerste pak op haar bips gegeven moet worden, nog onbeantwoord. Moet het stel wachten totdat de vrouw iets heeft uitgehaald waarvoor ze een pak slaag verdient? Moet ze meteen na hun overeenkomst voor eerder begane overtredingen worden gestraft? Moet ze een periodiek pak op haar billen krijgen (lees hiervoor het artikel over periodieke billenkoek). Of moet het stel het gewoon eerst een keer uitproberen?

Bij de huiselijke discipline wordt aanbevolen om gebruik te maken van een introductiestraf. Een introductiestraf is de eerste ervaring van een vrouw (of stel) met huiselijke discipline, waarbij zij voor het eerst een pak op haar billen krijgt.


Het idee achter een introductiestraf is vrij simpel. Het is een manier waarop een vrouw en haar partner met de huiselijke discipline levensstijl kunnen kennismaken. Het kan dan voor de vrouw de allereerste keer in haar leven zijn, dat ze een serieus pak op haar bips krijgt, ook al heeft het stel al wat ervaring met erotische billenkoek tijdens hun liefdesspel.


Vergelijkbare situaties kunnen zich voordoen voor het nieuwbakken hoofd van de huishouding. Misschien heeft hij nog nooit eerder een vrouw een pak billenkoek gegeven. Misschien heeft hij wel eerder vrouwen gestraft, maar nog nooit zijn huidige partner.



Een introductiestraf is bijna hetzelfde als een periodiek pak slaag, omdat het niet gegeven wordt vanwege een specifieke misdraging van de vrouw. Een periodiek pak slaag hoeft niet met een reden geven te worden, zoals u misschien wel weet. Dat er geen aanleiding voor straf is, doet niets aan de doelmatigheid en de voordelen van een periodiek pak slaag af. Evenzo doet het feit dat er geen aanleiding voor straf is ook niets af aan het nut van een introductiestraf.

WAAROM EEN INTRODUCTIESTRAF TOEPASSEN?


Er zijn verschillende redenen om gebruik te maken van een introductiestraf. De eerste is dat de man een keer kan oefenen met het uitdelen van een pak op de billen. Het geeft hem de kans om zijn slagtechniek op zijn partner te oefenen, zodat hij al enige ervaring heeft als hij haar in de toekomst echt moet straffen. Als de man nog nooit eerder een vrouw een pak op haar billen gegeven heeft, dan kan hij zijn voordeel doen met een introductiestraf. Door zijn vrouw een introductiestraf te geven kan hij gewend raken aan het gevoel zijn vrouw op haar billen te geven. Hij kan leren hoe hard “te hard” is en hoe voorzichtig “te voorzichtig” is. Hij kan op deze manier ontdekken hoe gevoelig zijn vrouw is voor pijn, of juist hoe ongevoelig, of misschien dat zij de pijn die ze voelt enorm overdrijft. Hij kan de lichamelijke gevolgen van het pak slaag op haar billen zien: of haar bips snel rood wordt of dat er heel wat klappen nodig zijn voordat er zichtbare resultaten zijn.


Als ze erg tegenstribbelt als ze op haar billen krijgt, dan kan haar partner leren hoe hij haar in bedwang moet houden zodat hij haar afdoende kan straffen. Verder zijn er een aantal aspecten denkbaar die je als man tegen kunt komen, die je van tevoren niet bedacht hebt. Zo kan de vrouw bijvoorbeeld oncontroleerbaar beginnen te trillen, ze kan beginnen te huilen voor de straf begonnen is of ze kan weigeren haar billen bloot te maken als hij haar daartoe opdracht geeft. Hij kan experimenteren in het oplossen van deze niet verwachte ontwikkelingen.

Bedenk dat het goed kunnen inschatten van situaties niet een vaardigheid is waar de meeste mensen mee worden geboren. Het is iets dat we moeten aanleren, meestal door gewoon ervaring op te doen. De introductiestraf kan blijken anders te verlopen dan beide zich van tevoren hadden voorgesteld: de vrouw kan weigeren haar straf te ondergaan, hij kan te zacht of te kort slaan, hij kan te hard slaan, zij kan het hele huis bij elkaar gillen voordat hij haar aangeraakt heeft of er kunnen zich ik weet niet wat voor andere probleempjes voordoen.


Bedenk dat de introductiestraf oefenbillenkoek is. “Oefening baart Kunst” zegt het spreekwoord. Maar niemand heeft ooit gezegd dat een oefensituatie perfect moet verlopen. In feite zal een oefening in de regel juist verre van perfect zijn. Het is dus niet realistisch te verwachten, dat een introductiestraf de perfecte afstraffing zal blijken te zijn. Dat is ook niet het doel van een introductiestraf. Het doel is te ervaren en te leren van die ervaring, voor zowel de vrouw die een pak op haar bips krijgt als voor de man die het geeft. Verwacht niet dat het direct de eerste keer al volmaakt verloopt en wees bereid van alle eventuele fouten en problemen te leren.

Een andere reden om een introductiestraf toe te passen is om het nieuwe hoofd van de huishouding de kans te geven zijn eventuele bezorgdheid over het slaan van vrouwen, kwijt te raken. Als hij nog nooit een vrouw een pak op haar billen heeft gegeven, dan kan hij grote emotionele bezwaren hebben tegen het toedienen van een lijfstraf aan zijn vrouw. Dit is allemaal heel normaal en begrijpelijk. Meer erover kun je lezen het artikel “bang zijn”. Als je dit nog niet gelezen hebt, raden we je aan om dit te doen.


Het is niet gemakkelijk voor een man zijn vrouw voor het eerst te straffen. Als hij de nieuwe rol van heer des huizes op zich gaat nemen, dan is het belangrijk dat hij op zijn minst enige ervaring met het geven van billenkoek opdoet, zodat hij de kans heeft om de confrontatie aan te gaan met zijn angst om zijn vrouw te straffen. Door bij de introductiestraf met die angst aan de slag te gaan, zal de stress die hij ondervindt wanneer hij haar echt voor straf op haar billen moet geven, afnemen. Hij kan veel beter met zijn angstgevoelens afrekenen tijdens een introductiestraf waarbij de verwachtingen niet hoog gespannen zijn en een volledig geslaagde straf niet nodig is, dan tijdens een echt pak slaag voor straf waarbij hij ervoor moet zorgen dat hij zijn vrouw een tamelijk stevig en effectief pak op haar blote bips geeft.

Net als het nieuwe hoofd van de huishouding voor verschillende dingen bang kan zijn bij het eerste pak billenkoek dat hij uit moet delen, kan ook een vrouw zo haar angsten hebben. Ze kan banger voor billenkoek zijn dan nodig is. Dit komt meestal omdat ze bij gebrek aan enige echte ervaring, in haar hoofd allerlei afschuwelijke scenario’s verzint. De dingen waar ze bang voor is, (hij vindt mijn billen niet mooi, mijn billen zijn te dik, ik zal doodgaan van schaamte) blijken vaak relatief onbeduidend, terwijl andere aspecten waar ze nooit bij stilgestaan heeft, schijnbaar zomaar uit het niets opduiken. Dankzij een introductiestraf kan ze een gezonde dosis ervaring met het daadwerkelijk ontvangen van een pak op haar blote billen opdoen. Dat het door haar partner gestraft worden eenvoudig heel doeltreffend is, heeft een ontnuchterend effect, waardoor eventuele neigingen tot hysterische angst of emoties grotendeels onderdrukt worden. Door het krijgen van een flink pak op de billen, wordt een vrouw snel bij de realiteit bepaald, omdat haar aandacht onmiddellijk op haar lichaam wordt gefocust zodra de kletsen op haar blote bips neerdalen, heeft ze geen tijd voor allerlei hersenspinsels meer.


Een vrouw heeft veel aan een introductiestraf, omdat ze hierdoor haar angst voor billenkoek kan kwijtraken. Zelfs als het idee om met huiselijke discipline te beginnen van de vrouw afkomstig is, dan nog kan ze erg bang voor een pak op haar bips zijn. Door alle obstakels met een introductiestraf weg te nemen, zal ze in de toekomst minder bang zijn wanneer ze echt gestraft wordt.

Van een introductiestraf kan een vrouw ook het een en ander leren. Ten eerste dat ze haar man moet gehoorzamen, wat gelijk misschien ook wel het belangrijkste punt is. Zoals in het artikel “Extra straf wegens tegenwerking” besproken wordt, is het essentieel dat een vrouw leert haar partner te gehoorzamen als hij haar straft. De reden daarvoor is kortweg veiligheid. Als een vrouw flink tegenstribbelt, schopt of de straffende hand van haar partner probeert te blokkeren, dan vergroot ze het risico dat één van beiden op de een of andere manier gewond raakt.


Ze kan dan wel denken dat ze haar man tijdens een bestraffing zal gehoorzamen, maar dat zal toch eerst getest moeten worden om daar zeker van te kunnen zijn. Een gewaarschuwd mens telt voor twee, luidt het spreekwoord.


Een andere reden waarom een introductiestraf nuttig is voor een vrouw, is dat het haar leert zich te onderwerpen. Ze kan erg in een levensstijl met huiselijke discipline geïnteresseerd zijn, maar tegelijkertijd totaal onvoorbereid zijn op het niveau van onderwerping dat nodig is om het zichzelf toe te staan door haar partner gestraft te worden. Het kan zijn dat ze over huiselijke discipline heeft gelezen en bij zichzelf heeft gedacht dat het allemaal heel aantrekkelijk klonk, zonder zich te realiseren dat er van haar echte onderwerping wordt verwacht. Daar staat tegenover dat het niveau van onderwerping die in een normale huiselijke discipline relatie verlangd wordt, niet erg groot is. Het is per slot van rekening geen meester en slaaf relatie. Huiselijke discipline is in feite slechts het ouderwetse pak op de billen dat een man zijn vrouw geeft.


Een introductiestraf is belangrijk voor een vrouw, omdat het haar direct laat ervaren hoeveel pijn een pak slaag doet. Het is goed dat ze bij een echte straf van te voren al weet hoe pijnlijk het is. Misschien verbaast ze zich over hoe zeer het doet, maar misschien ook juist over het feit dat het lang niet zo’n pijn doet als ze had gedacht. Deze reacties zijn ook afhankelijk van de techniek van straffen van haar partner, die zich over het algemeen nog moet ontwikkelen. Ook daarom is een introductiestraf zo nuttig voor een stel. Het kan zijn dat ze achteraf behoefte heeft, aan haar partner uit te leggen dat het niet zo’n pijn deed als ze verwacht had en dat hij misschien moet overwegen haar harder of langer te slaan om haar houding ook daadwerkelijk te kunnen veranderen, zoals gewoonlijk het doel van huiselijke discipline is.

Het profijt van een introductiestraf is niet voorbij wanneer het pak slaag geëindigd is en de rituelen na de billenkoek achter de rug zijn. Het is aan te bevelen om na de introductiestraf met elkaar in gesprek te blijven over de effecten en de opbrengsten ervan. Hoe was het? Hoe is het nu? Zijn er blauwe plekken? Voelt zij haar billen nog? Over het algemeen kan gesteld worden dat billenkoek extra effectief is als zij de volgende dag haar billen nog voelt, omdat dit als een geheugensteun werkt.


Een introductiestraf dient voor de vrouw ook als waarschuwing voor wat de consequenties van misdragingen zijn, in een levensstijl met huiselijke discipline. Het maakt haar duidelijk dat misdragingen bestraft zullen worden. Het maakt haar duidelijk dat haar straf eruit bestaat dat ze over de knie gelegd wordt voor een flink pak op haar blote billen. De pijn en schaamte van dit pak slaag helpen de vrouw zich beter te gedragen. Het zal haar in de toekomst weerhouden van vergelijkbaar gedrag. Omdat het haar eerste pak op de billen is, zal het veel indruk op haar maken en zo zal het haar voor eens en altijd duidelijk worden dat ze van nu af aan rekenschap voor haar gedrag af zal moeten leggen. Haar partner zal haar te allen tijde verantwoordelijk houden voor haar gedrag en haar straffen wanneer ze de fout ingaat. Ze zal vanaf nu verantwoording aan hem afleggen over haar gedrag, en als het nodig is, voor haar eigen bestwil, een klinkend pak op haar blote bips krijgen.


HOE MOET EEN INTRODUCTIESTRAF UITGEVOERD WORDEN?


Een introductiestraf wijkt niet wezenlijk af van een ander pak slaag. Aan dit feit heeft een nieuw hoofd van de huishouding die nog nooit een vrouw over zijn knie heeft gelegd natuurlijk niet veel, evenmin als een vrouw die nog nooit een pak slaag heeft gehad. De basisprincipes van billenkoek worden in detail beschreven in het artikel: “Hoe dien je billenkoek toe”.


Om te beginnen moet er voldoende communicatie tussen beide echtelieden zijn geweest, voordat met het pak slaag mag worden gestart. Het is goed om af te spreken hoe lang het ophanden zijnde pak slaag ongeveer gaat duren, zodat zowel de man als de vrouw niet voor verrassingen komt te staan. Want stel dat zij verwacht een kwartier lang op haar billen te krijgen, terwijl hij van plan is haar maar drie niet al te harde tikken te geven. Of dat hij van plan is haar een kwartier lang op haar billen te geven, terwijl zij denkt dat het na een halve minuut wel afgelopen is. Beide partners moeten dus praten en daarbij hun doelstelling ten opzichte van een introductiestraf open en bloot op tafel leggen. Het heeft geen zin een introductiestraf uit te voeren, wanneer de voorbespreking is uitgemond in een onderhandelingsronde, waarbij de vrouw haar straf tot een paar lichte tikjes heeft weten terug te brengen. De introductiestraf is en blijft een straf en de man heeft nog steeds de leiding, ook al worden de zaken vooraf doorgesproken. Die communicatie is alleen bedoeld om ervoor te zorgen dat zich tijdens de strafsessie geen grote en te vermijden misverstanden voordoen.


Ten tweede is het aan te raden om het simpel te houden. Een introductiestraf mag eigenlijk alleen met de hand gegeven worden, niet met instrumenten als riemen en paddels. Een pak op de billen met de hand is eenvoudig en veilig, wat twee basisvereisten zijn in de huiselijke discipline. Bij een daaropvolgend pak slaag mag wel een instrument worden gebruikt in plaats van, of volgend op billenkoek met de hand, maar de eerste introductiestraf mag dus alleen met de hand worden gegeven.


In de derde plaats zijn tranen wenselijk, maar niet per se noodzakelijk. Als basisregel voor een effectieve en goede straf, is het bij huiselijke discipline altijd aan te raden een vrouw op haar billen te geven totdat ze moet huilen, omdat dat de effectiefste manier om een vrouw straffen. Het is overigens de eerste keer echter niet waarschijnlijk, dat ze al echt aan het huilen wordt gebracht, hoe graag zij en haar man dat ook willen. (zie ook het artikel “Tranen”) Ze kan te veel emotionele blokkades hebben om te gaan huilen of haar partner kan de techniek van het geven van billenkoek en het uitdelen van een standje nog onvoldoende beheersen om haar effectief aan het huilen te krijgen.

In de vierde plaats moet de vrouw haar partner gehoorzamen. Gehoorzaamheid en onderwerping worden tijdens alle onderdelen van de huiselijke discipline verlangd. Onderwerping is een integraal onderdeel van de huiselijke discipline. Het is voor haar een gelegenheid zich te onderwerpen aan discipline die een beter mens en een meer liefhebbende echtgenote van haar maakt. Huiselijke discipline biedt een vrouw de gelegenheid om zowel onderwerping te ervaren, als te leren, door het disciplinaire proces en de straf die ze van haar man krijgt. Ze moet dit goed in gedachten houden wanneer ze met haar introductiestraf akkoord gaat. Het moet niet zo zijn dat haar man haar eerst door het hele huis moet najagen, voordat hij haar voor de introductiestraf over de knie kan leggen. Ze moet haar wilskracht aanwenden om zich aan haar partner en de straf die hij voor haar in petto heeft, te onderwerpen. Wanneer ze zich verbaal of fysiek tegen hem verzet wanneer hij haar probeert te straffen, dan schiet ze het doel van een introductiestraf voorbij.


In de vijfde plaats moet de vrouw mee kunnen regisseren hoe één en ander verloopt. Als ze buiten adem raakt of zich duizelig voelt, kan ze haar man hiervan op de hoogte brengen. Als ze het gevoel heeft dat het pak op haar bips niet lang genoeg geduurd heeft om effectief te zijn, dan kan ze dit gevoel aan haar partner kenbaar maken. Dergelijke verzoeken moeten door de man niet geïnterpreteerd worden als een poging om ongehoorzaam te zijn.

In de zesde plaats is het na de straf tijd voor troost, geruststelling en vergeving. Dit is een integraal onderdeel van de huiselijke discipline en het is belangrijk dat het nieuwe hoofd van de huishouding zich hier goed van bewust is. Zijn vrouw verdient het om getroost en vergeven te worden wanneer ze op haar billen heeft gehad. Als hij niet goed weet wat hij moet zeggen, dan kan hij haar op zijn minst knuffelen en haar vertellen dat hij haar vergeeft. Tegen haar zeggen dat hij van haar houdt doet het ook goed onmiddellijk nadat ze een pak op haar bips heeft gehad.


In de zevende plaats dient er van beide kanten tolerantie te zijn. Wanneer de man haar onbedoeld te hard slaat en blauwe plekken op haar billen veroorzaakt, dan moet ze hem dat vergeven. Wanneer ze niet zo gehoorzaam en onderworpen is als ze zou moeten zijn, dan mag haar man haar geen straf voor ongehoorzaamheid aanzeggen, zonder haar eerst gewaarschuwd te hebben. Bedenk dat een introductiestraf een gelegenheid is om in de sfeer van huiselijke discipline een pak slaag te geven zonder dat alles perfect hoeft te verlopen. Mensen leren van hun fouten en dat is bij een introductiestraf niet anders. Daar staat tegenover dat tolerantie geen excuus is voor ongevoelige onverschilligheid (van zijn kant) of ongehoorzame onbeleefdheid (van haar kant).


In de achtste plaats dient de vrouw haar man na afloop van haar straf te bedanken, ook als ze het idee heeft dat het geen doorslaand succes was volgens de principes van de huiselijke discipline. Dit heeft als functie dat ze hem laat weten dat dit was wat ze nodig had. Dat ze zich niet mishandeld voelt, maar een positief gevoel heeft over de gang van zaken. Door het bedankje kan ze hem feedback geven zonder al te nadrukkelijk te regisseren. Een al te uitgebreide feedback kan de magie van het moment te niet doen.


EN WAT GEBEURT ER VERVOLGENS?


Wanneer de introductiestraf achter de rug is, zullen de meeste mensen het idee hebben, dat het volgende pak billenkoek er een voor straf zal zijn. Maar dit hoeft niet per se het geval te zijn. Sommige vrouwen hebben al één of twee dagen na hun introductiestraf een volgend pak slaag nodig. Huiselijke discipline is een levensstijl die verschillende elementen en diepgang kan bevatten. Op deze site zijn verschillende artikelen opgenomen die deze elementen behandelen. Lees, probeer en maak keuzes om te komen tot een vorm die bij jullie past.


CONCLUSIE


Het is essentieel te bedenken dat een introductiestraf een gelegenheid is om fouten te maken en daar van te leren. Het hoeft niet noodzakelijkerwijs de perfecte straf te zijn waarbij de vrouw de tranen over de wangen biggelen als gevolg van haar partners deskundige, liefdevolle en stevige pak slaag en preek. Het kan van persoon tot persoon verschillen welke voorstelling van zaken men heeft. Het kan precies zo gaan als men had gedacht. Nogmaals: dit kan tijdens een introductiestraf worden getoetst. Het geeft een stel de gelegenheid het disciplinaire proces te ervaren, zonder de druk dat het pak slaag de vrouw onmiddellijk en effectief een lesje moet leren. Ieder stel dat aan de huiselijke discipline begint, wordt sterk aangeraden te starten met een introductiestraf. Een introductiestraf legt de fundamenten voor het succesvol beoefenen van de huiselijke discipline.

Een introductiestraf opent de deur naar een nieuwe wereld van liefde, verbondenheid, zingeving en persoonlijke groei voor het stel dat genoeg heeft van gekibbel en destructieve gedragingen.

De rollen omgedraaid

door Reesa ©2001

‘Ach, houd toch je mond!’, zei Janneke tegen haar man, terwijl ze boos de kalkoen aan het vullen was. ‘Ik heb er schoon genoeg van dat je altijd je zus verdedigt!’

‘Janneke, liefje, je bent aan het overdrijven’, zei Jeroen vriendelijk. ‘Ik verdedig haar alleen maar als je raar tegen haar doet’. Hij leunde achterover in zijn stoel aan de keukentafel. Dit was het vaste ritueel als er weer een dag met de familie op stapel stond.

‘Ik overdrijf helemaal niet en ik doe niet raar, ik vertel alleen maar de waarheid. Over een paar uur is ze hier en dan moeten we haar commentaar en op- en aanmerkingen weer aanhoren over alles wat we doen’.

‘Het is maar voor een paar uurtjes, liefje. Mijn familie komt maar een paar keer per jaar, dus je kunt je best wel even een middagje aanpassen’. Jeroen nam een slok van zijn koffie en zag heimelijk al net zoveel tegen de komst van zijn zus op als Janneke.

‘Waarom kun je niet zorgen dat ze haar commentaar voor zich houdt?’, Janneke smeerde de kalkoen in met boter.

‘Ja, zorgen dat ze zich inhoudt…wat wil je dat ik doe? Een pleister over haar mond plakken? Haar de deur uit zetten? Hoe kan ik nu zorgen dat ze zich stil houdt?’ Jeroen wenste dat Janneke in zou zien, wat voor hem overduidelijk was. Als psycholoog was hij er van overtuigd dat je het gedrag van iemand niet kon veranderen, tenzij iemand zelf wilde dat het veranderde. Dat had hij al zo vaak tegen Janneke gezegd, maar ze scheen dat maar niet te snappen.  

‘Zeg haar dat ze aardig moet doen en dat ze er anders maar weg moet blijven’. Janneke schoof de kalkoen in de oven en klapte het deurtje dicht.

‘Het spijt me. Ik kan mijn eigen zus niet weigeren met onze familiedag’. Jeroen pakte de sportkatern van het AD.

‘Iedere keer als jouw familie op bezoek komt, is Saskia onbeleefd en onaardig. Ik blijf altijd aardig tegen haar, hoe naar ze ook doet en daar heb ik schoon genoeg van. Ik kan er niet langer tegen. Zij eruit of ik eruit!’Janneke deed haar armen over elkaar en keek Jeroen aan. Waarom zag hij niet in hoe hoog haar dit zat?

‘OK’, mompelde Jeroen, terwijl hij de voetbaluitslagen bestudeerde. Janneke zuchtte diep ten teken van machteloosheid en rukte de krant uit zijn handen. Altijd als het moeilijk werd negeerde hij haar.

‘Hoorde je me?’, vroeg ze met luide stem.

Jeroen stond op. “Hoe zou ik je niet kunnen horen? Je bent aan het zeuren en jammeren en je gedraagt je als een helleveeg’. Zijn stem klonk zacht en berustend. ‘Ik kan niet zorgen dat jij je in houdt en ik kan niet zorgen dat zij zich in houdt. Jullie zijn beide volwassen vrouwen die weigeren zich als zodanig te gedragen. Ik kan niet zorgen dat zij weggaat en ik kan jou evenmin beletten weg te gaan. Alles wat ik kan doen is redelijk blijven in dit gekkenhuis’. Jeroen legde zijn hand troostend op de schouder van Janneke, maar ze rukte zich los.

‘Als je maar niet denkt dat ik mijn eigen huis uit ga!’ Ze moest Jeroen er van zien te overtuigen dat het een groot probleem voor haar was. Opeens kwam er een idee bij haar op. ‘Goed dan. Ik maak het eten af, dan gaan we eten en luisteren een poos naar het gezeur van Saskia en dan zeg ik dat ik hoofdpijn heb en ga naar bed. Dan kun jij alles mooi opruimen en mooi weer spelen met die vervelende zus van je’. Janneke stampte de keuken uit. Jeroen zuchtte en ging weer aan de tafel zitten. Nou ja, als iedereen die avond vertrokken was, dan zou hij het wel weer goedmaken met Janneke, zoals altijd. En dan zou alles weer koek en ei zijn, tot de volgende feestdagen.

Janneke zette de preischotel in de oven. Het eten wat ze klaar maakte rook verrukkelijk. Het was jammer dat het allemaal verspild zou gaan worden aan mensen die het helemaal niet waardeerden zoals Janneke en haar vervelende kinderen. Ze kromp ineen. Ze konden nu ieder moment aankomen. Saskia zou de keuken binnenstappen en alles van commentaar voorzien wat ze gemaakt had. Haar twee kinderen zouden als wilden door het huis rennen, schreeuwen, stoeien en waarschijnlijk wel weer iets kapot maken. En niemand die ze een strobreed in de weg zou leggen. Wat zou er gebeuren als ze het simpelweg zou vertikken om te koken? Waarom zou ze zich uitsloven voor dat stelletje ondankbare individuen? De deurbel ging en Janneke’s hart sloeg op hol. Ze hoorde Jeroen opendoen en zin zus met haar gezin enthousiast begroeten. Hij was altijd overvriendelijk tegen hem, terwijl zij hem als een voetveeg behandelden. Wat een verschrikking. Ze had met Jan Jaap moeten trouwen, haar liefde van de middelbare school. Die liet niet met spotten. Dat was een echte man, maar hij was nu getrouwd met haar vriendin Anna. Het was een heel gelukkig stel. En dan te bedenken dat zij dat had kunnen zijn, in plaats van Anna. Janneke hoorde hoe Wouter, de echtgenoot van Saskia, Jeroen begroette. Hij klonk anders. Het klonk voor de verandering gelukkig. Wat was er met hem aan de hand, zou hij de staatsloterij gewonnen hebben? Janneke lachte in zichzelf. Het was haar een raadsel waarom hij nog nooit bij dat verschrikkelijke mens weggegaan was. Saskia behandelde hem altijd als oud vuil. Ze stopte hier over na te denken en herpakte zichzelf toen ze hoorde hoe het gezelschap de keuken naderde.

‘Ha, die Janneke!’, Wouter kwam met gespreide armen op haar af. Was dat Wouter? Janneke was helemaal geschokt. Hij had een opgeheven hoofd en zijn zelfverzekerde manier van doen was nieuw voor haar. Over het algemeen hield hij zich afzijdig en zag er triest uit. Janneke liet zich door hem omhelzen, maar kon geen woord uitbrengen. ‘Je ziet er goed uit en wat ruikt het eten lekker!

Hij liet haar abrupt los zodat ze bijna haar evenwicht verloor. Ze stamelde een hallo. Hij liep naar de keukentafel en ging zitten en pakte de sportkatern die Jeroen daar had laten liggen. Vervolgens kwam Saskia door de keukendeur.

‘Dag Janneke, wat leuk om je weer eens te zien’, zei Saskia beleefd en Janneke volgde nog een schok door haar lichaam gaan toen Saskia voorzichtig naast haar man ging zitten.

‘H-hallo, Saskia. Alles goed?’, vroeg Janneke, terwijl ze een beetje schutterig naast de oven bleef staan.

‘Het gaat prima’, glimlachte Saskia. Janneke glimlachte aarzelend terug.

‘Excuseer me even alsjeblieft, ik ben zo terug’. Janneke haastte zich de keuken uit en ging op zoek naar Jeroen. Hij stond in de woonkamer en staarde zijn neefje en nichtje aan, die dit keer netjes in de kleren stilletjes naast elkaar op de bank zaten. ‘Dag Angela, Simon, willen jullie een dvd-tje zien voordat we gaat eten?’, verbrak Janneke de dodelijke stilte en beide kinderen knikten ja. Ze liep langs Jeroen, die daar bewegingsloos stond en pakte een kinderfilm uit de kast en deed deze in de dvd-speler. Zij en Jeroen hadden nog geen kinderen, maar ze had deze dvd’s vorig jaar voor deze twee in de hoop dat ze daarmee een poosje rustig gehouden konden worden. Ze hadden er echter tot dit moment geen enkele interesse in gehad. Janneke pakte Jeroen’s arm. Hij zag er verwilderd uit en keek haar met grote ogen aan.

‘Buitenaardse wezens’, zei hij tegen haar.

‘Wat?’, ze begreep niet wat hij bedoelde.

‘Ze zijn bezeten door buitenaardse wezens. Een andere mogelijkheid is er niet’. Jeroen draaide zich om en liep naar de keuken, op de voet gevolgd door Janneke. Ze liep naar de oven om bij de preischotel te kijken, terwijl Jeroen aan de keukentafel ging zitten. Wouter stelde voor dat ze even naar buiten gingen en hij en Jeroen verlieten de keuken.

‘Kan ik je ergens mee helpen, Janneke?’, hoorde ze Saskia beleefd vragen, waardoor ze de grip op het ovendeurtje verloor waardoor deze dicht sloeg.

‘Sorry!’, mompelde ze en voegde eraan toe, ‘Je kunt de tafel wel dekken als je wilt’.

‘Oh, natuurlijk. Gebruiken we dat mooie porselein van jullie?’, vroeg Saskia terwijl ze opstond.

‘Eh…ja, dat is prima. Het staat in de ….’

‘Ik weet waar het is. In dat beeldige hoekkastje, toch?’ Saskia liep naar de eetkamer terwijl Janneke verbijsterd in de keuken achterbleef. De laatste keer, met Pasen had Saskia haar porselein goedkoop en kitsch genoemd. Janneke begon zo langzamerhand in de buitenaardse wezens van Jeroen te geloven. Ze keek door het raam naar buiten en zag hoe Wouter en Jeroen druk met elkaar in gesprek over het terras wandelden. Het was niet te geloven. Ze had Wouter nog nooit zo geanimeerd een gesprek zien voeren. Janneke voelde een barstende hoofdpijn opkomen. Ze voelde zich als een vis uit het water en wist niet hoe ze op deze ongewone karakterveranderingen moest reageren. Ach, laat je niet van de wijs brengen, hield ze zichzelf voor. Vroeger of later zouden ze weer in hun oude gedrag vervallen. Ze voeren alleen maar een toneelstukje op om ons dwars te zitten. Ze zag hoe Saskia de tafel aan het dekken was en hoorde haar gelukkig neuriën. Ze had Saskia nooit eerder gelukkig gezien. OK, ze hadden de staatsloterij gewonnen. Dat moest er aan de hand zijn. Of ze waren tot het geloof gekomen. Janneke bleef maar gissen naar de complete gedragsmetamorfose van haar schoonfamilie. Ze bedacht zich dat ze Jeroen maar beter kon roepen om de kalkoen te snijden, maar toen ze nogmaals naar buiten keek, besloot ze de mannen niet in hun gesprek te storen.

Janneke pakte een groot vleesmes en ging de kalkoen te lijf terwijl Saskia de pannen begon te boenen. Janneke had trillende handen en ze was bang zichzelf te snijden, maar bracht het er goed vanaf. Saskia en zij zetten het eten in de porseleinen dekschalen op tafel, terwijl de kinderen stilletjes op de bank bleven zitten. Janneke begon de humor er wel van in te zien. Ze vertrouwde het nog niet voor een meter, maar besloot er maar het beste van te maken. Tja. Ze deed een stap achteruit en bekeek de tafel. Alles stond klaar, maar Jeroen en Wouter waren buiten nog steeds druk in gesprek. Janneke twijfelde wat ze moest doen, en wendde zich tot haar eigen verbazing tot Saskia.

‘Zullen we ze maar roepen?’, vroeg ze.

‘Ik doe het niet graag, maar als we het niet doen, wordt het eten koud’, glimlachte Saskia, terwijl ze naar de deur liep. Even later was ze terug met beide mannen in haar voetspoor en gingen ze aan tafel.

‘Ik wil graag even stil zijn’, zei Wouter. Janneke viel bijna van haar stoel. Ze hadden dus toch het geloof gevonden. Dat was het. Janneke zag hoe de kinderen het hoofd bogen en hun handen vouwden, terwijl Wouter Saskia bij de hand nam. Jeroen stak zijn handen naar haar uit en zij pakte ze en boog haar hoofd. Hoelang was het geleden dat ze voor het laatst zo zaten? Wouter zei een kort gebed en vervolgens gingen de schalen met eten van hand tot hand. Het viel Janneke op dat Saskia zichzelf niet opschepte totdat Wouter zichzelf bediend had en de beide kinderen wachtten op hun beurt op hun ouders. Janneke pakte de schaal met aardappelen en begon op te scheppen. Ze zag hoe Saskia naar Wouter glimlachte. Ze zag hoe Angela naar Simon glimlachte. Ze voelde de hand van Wouter om haar pols en keek omlaag naar haar bord en zag hoe ze een enorme berg aardappelen opgeschept had. Ze giechelde en ruilde haar bord met dat van Jeroen, die naar haar glimlachte. Saskia becomplimenteerde haar over ieder gerecht en de kinderen aten zwijgend en lieten af en toe weten dat ze het lekker vonden. Janneke voelde zich gelukkig.

Toen Simon Angela om het zout vroeg, liet Angela hem weten dat hij vergeten was ‘alsjeblieft’ te zeggen. Toen Simon het gevraagde woord gezegd had, hield Angela het zout bij zich en vroeg hem om ‘heel asjeblieft’ te zeggen. Simon staarde haar even aan en trok vervolgens het zoutvaatje uit haar handen, waardoor het uit haar hand viel in de appelmoes. Janneke glimlachte. Aha, dacht ze, de ware aard komt kennelijk weer boven. Maar Wouter, die sullige Wouter, zei streng tegen Simon, ‘dat was een rotstreek! Biedt je excuses aan je zus aan!’

Simon boog zijn hoofd en mompelde een excuus. Janneke staarde het jongetje aan. Vervolgens zei Simon streng, ‘en nu vis je met je lepel het zoutvaatje uit de appelmoes en gaat het in de keuken schoonmaken voor tante Janneke’. Simon haastte zich te doen wat hem gevraagd werd. ‘En, Angela, had je een goede reden om je broertje ‘heel asjeblieft’ te laten zeggen?’

‘Nee, pap’. Angela keek heel berouwvol.

‘Waarom deed je het dan?’, vroeg Wouter.

‘Om te kijken of hij het zou doen’, zei Angela.

‘Ik wil jullie beiden straks buiten even spreken als we klaar zijn met eten’, zei Wouter streng. Janneke keek uit haar ooghoeken naar Saskia, die naar de doperwten op haar bord staarde. Ze had zich niet met de discussie bemoeid. Ze zag tranen in Angela’s ogen verschijnen, terwijl ze met haar vork het eten over haar bord heen en weer schoof.

‘Tante Janneke’, hoorde ze de stem van Simon naast zich, ‘het spijt me dat ik het zoutvaatje in de appelmoes heb laten vallen. Hebt u nog wat zout om erin te doen? Ik heb het goed schoongemaakt’.

Janneke stond op, bedankte Simon en haastte zich naar de keuken om het zoutvat te vullen. Jeetje, haar handen trilden. Dit had ze in geen miljoen jaar durven dromen. Voor ze terugliep naar de tafel deed ze nog een klein schietgebedje waarin ze vroeg dit niet een droom te laten zijn.

Toen ze uitgegeten waren, begonnen Wouter en Jeroen een geanimeerd gesprek over de voetbalwedstrijd die die avond op de televisie zou komen. Janneke stond op om de tafel af te ruimen en Saskia sprong op om haar te helpen. Ze zag hoe Wouter naar haar glimlachte terwijl ze dit deed. Ze hoorde hoe Wouter de kinderen opdroeg met hem mee naar buiten te komen. Even later zag ze hen aan de terrastafel zitten praten. Ze maakte een pan schoon. Janneke vulde de afwasmachine en deed hem aan. Wouter was inmiddels weer binnengekomen. Hij liep naar Saskia die bezig was de kristallen glazen af te drogen en gaf haar een dikke knuffel. Janneke liep een beetje beschaamd de keuken uit, toen ze elkaar begonnen te kussen. Bah, dacht ze en ging op de bank naast Jeroen zitten die net de televisie aanzette. Het is echt heel vreemd, dacht ze. Jeroen pakte haar hand en legde die in zijn schoot.

‘Jeetje, ik ben helemaal van mijn à propos’, begon ze, en Jeroen glimlachte naar haar. ‘Waar hadden Wouter en jij het eerder over? Heeft hij je zijn geheim verteld? Heeft hij verteld waarom ze zo verschrikkelijk veranderd zijn?’

‘Dat zal ik je later allemaal vertellen, Janneke, na de wedstrijd. Ik wil dit echt heel graag zien’. Jeroen ging op de bank zitten terwijl Janneke de boosheid in zich op voelde komen. Dacht hij nou echt dat ze tot na die stomme wedstrijd kon wachten? Had hij dan niet in de gaten hoe verschrikkelijk nieuwsgierig ze was?

‘Maar Jeroen, ik wil het nu weten!’ Janneke deed demonstratief haar armen over elkaar. ‘Je moet het me nu vertellen!’ Ze ging voor hem staan en wachtte tot hij de televisie uit zou doen.

‘Nee, Janneke. Ik wil eerst de wedstrijd zien’. Jeroen deed het geluid harder, maar Janneke griste de afstandbediening uit zijn hand en deed de televisie uit.

‘Dat is niet eerlijk’, jammerde ze. ‘Ik heb er schoon genoeg van dat je me negeert! Ik ga niet uren zitten wachten terwijl jij naar die stomme wedstrijd kijkt! En zeg me nu wat Wouter allemaal verteld heeft!’ Ze ging in een fauteuil zitten en wachtte gespannen af. Ze zag hoe de gezichtsuitdrukking van haar man van verbaasd in geïrriteerd veranderde en voelde een huivering door zich heentrekken.

Jeroen ging staan. Hij liep naar haar toe. Ze leunde een beetje bang achterover. Hij keek haar streng aan en zei, ‘iedere keer als ik naar een voetbalwedstrijd wil kijken, kom jij met iets anders aanlopen wat ik moet doen. Ik heb dat tot nu toe altijd over me heen laten komen, maar nu heb ik er schoon genoeg van!’ Zijn stem sloeg over van boosheid. Ik zal kijken wat ik wil en wanneer ik wil. Als de wedstrijd afgelopen is, dan krijg jij de aandacht. En nu val je me niet weer lastig. Heb je dat goed begrepen?’Janneke hoorde de strenge woorden aan. Jeroen, boos? Wat was er gebeurd met zijn kalme relativerende houding? Ze staarde hem stomverbaasd aan.

‘IS DAT GOED BEGREPEN?’, schreeuwde Jeroen nog een keer. Janneke knikte. Ze was te zeer geschrokken om een woord uit te brengen. Hij leek een ogenblik te twijfelen en strekte vervolgens zijn hand in de richting van de afstandbediening uit. Ze gaf deze aan hem, waarna hij terugliep naar de bank, de televisie aanzette en naar het voetballen ging kijken. Hij kon zijn hoofd er echter niet bijhouden, afgeleid door de gebeurtenissen van die dag. Hij was ook nog nooit eerder zo boos geweest tegen Janneke. Maar na alles wat Wouter hem verteld had, wist hij wat hem te doen stond. Zijn gezin was de hele dag als door een ringetje te halen geweest, maar zodra ze wegwaren begon Janneke tegen hem te schreeuwen. Hij bedacht zich dat het niet aan zijn familie lag, maar dat het aan haar eigen verwende en egoïstische gedrag te wijten was. En hij was het zat om alles altijd maar passief over zich heen te laten komen. Hij zag hoe Janneke opstond en de kamer uitliep, en probeerde zich weer op de wedstrijd te concentreren.

Janneke ging naar de badkamer en liet het bad volstromen met warm water. Wat een familiedag, dacht ze. Iedereen leek wel helemaal gek geworden te zijn. Iedereen behalve zij, natuurlijk. En toch was ze blij dat ze niet opgescheept gezeten had met een onhebbelijke schoonfamilie, maar dat ze zich eigenlijk wel goed vermaakt hadden. Maar alles had zo onwerkelijk geleken, zeker toen Jeroen haar de mantel uitgeveegd had. Dat was pas eigenaardig. Jeroen had nog nooit zijn stem tegen haar verheft. Janneke kleedde zich uit en liet zich in het warme water van het bad glijden. Mmmm, dat voelde lekker. Dromerig waste zich zelf, denkend aan de boze uitval van Jeroen. Hij had nog nooit eerder tegen haar geschreeuwd, nog nooit! Ze zou boos op hem moeten zijn, maar merkte dat ze het eigenlijk wel fijn vond. Het maakte hem authentieker, niet een vaag figuur die bleef hangen in clichés. Ook voelde het goed om zijn handen vast te houden. Het was een spannend en een beetje opwindende gevoel geweest. Ze hadden nog steeds ongeveer een keer in de week seks, meestal op zaterdagavond, maar het ging meer op de automatische piloot dan dat ze er nu zo veel bij voelde. Op de een of andere manier voelde het vasthouden van zijn hand persoonlijker dan het hebben van seks! Janneke klom het bad uit en droogde zich af. Ze smeerde zich in met bodylotion en deed haar nachthemd aan. Ze liep naar de woonkamer en zag dat de wedstrijd nog steeds aan de eerste helft bezig was. Verdomme, wat moest ze doen? Ze was nog helemaal niet moe en had nog geen zin om naar bed te gaan. Ze hoefde ook niet de stad in te gaan, want alle winkels waren dicht in verband met de feestdagen. Tja, ze had nog een boek wat ze nog niet uit had, een romantische roman met een casanova op de omslag. Jeroen was ook best knap, vond ze. Hij ging net als zij een paar keer per week naar de sportschool en had goed ontwikkelde spieren. Als hij de juiste kleren aan had, zou hij ook best op het omslag van een boek kunnen staan. Bovendien waren het niet de kleren die een man aantrekkelijk maakten, het was de zelfverzekerde blik en de dominante uitstraling die hij had over de knappe vrouw die hij in zijn armen hield. Janneke zuchtte en ging opgekruld op hun grote bed liggen lezen.

Jeroen bleef naar de wedstrijd kijken, maar vermaakte zichzelf niet echt. Hij bleef maar aan Janneke denken en de gekwetste blik in haar ogen toen hij tegen haar schreeuwde. Hij had de neiging naar haar toe te gaan, haar een dikke knuffel te geven en haar te zeggen dat het hem speet. Maar hij vertikte dit te doen voor het spel helemaal gespeeld was. Hij had behoorlijk harde woorden gesproken en  nu moest hij ze waarmaken, anders zou ze hem nooit weer respecteren. Wouter had hem dat ondubbelzinnig laten weten.

Een uur later, ging Janneke weer terug naar de woonkamer. Jeroen leek nog helemaal in de wedstrijd op te gaan. Het laatste kwart van de wedstrijd was inmiddels begonnen. Ze bleef even ongeïnteresseerd naar de televisie kijken. Ze was tot dusver erg geduldig geweest, maar de tijd ging zo langzaam! Misschien dat hij nu wilde praten. Janneke ging achter Jeroen staan en begon zijn schouders te masseren. Hij keek achterom en glimlachte tegen haar. Ze begon harder te kneden, maar hij bleef naar de wedstrijd kijken. ‘Wil je iets drinken?’, vroeg ze hem.

‘Lekker, liefje, doe maar een kopje thee’. Janneke liep naar de keuken en schonk een glas thee in om hem dat te brengen. ‘Dankjewel’, zei hij en nam een slok om vervolgens het glas op tafel te zetten. Ze ging naast hem zitten en legde haar hand op zijn been. Hij legde zijn hand op de hare, maar bleef naar de wedstrijd kijken.

Janneke gaf een kneepje in zijn hand. ‘Wil je al praten?’, vroeg ze terwijl ze naar hem glimlachte.

‘De wedstrijd is nog niet voorbij, Janneke’. Jeroen boog een beetje voorover zodat hij nog beter naar het scherm kon kijken, en schoof Janneke’s hand van zijn been af.

‘Maar het is een oervervelende wedstrijd’, Janneke deed haar armen over elkaar. ‘Ik wacht al bijna twee uur. Ik wil nu praten!’

Jeroen draaide zich naar haar toe en eek haar aan. Mooi, dacht ze, ik heb in ieder geval zijn aandacht. Maar zijn gezicht stond streng. ‘Janneke…ik meen me te herinneren dat ik je gevraagd heb me met rust te laten tot na de wedstrijd’.

‘Ik snap niet waarom zo’n stomme voetbalwedstrijd belangrijker is dan ik’, zeurde Janneke. ‘En je praat tegen me alsof ik een klein kind ben!’

‘Je gedraagt je ook als een klein kind. Een verwend en egoïstisch klein kind!’, las Jeroen haar de les.

‘Ik egoïstisch? Jij bent degene die mij negeert om zelf naar de televisie te kunnen kijken’, viel Janneke uit, terwijl ze zijn boze blik negeerde. ‘En je hebt helemaal niets over mij te zeggen!’

Plotseling stond Jeroen op. ‘Ik heb wel degelijk wat over je te zeggen! Ga naar de slaapkamer en laat me rustig naar de wedstrijd kijken!’Hij wees in de richting van de gang, maar Janneke bleef gewoon zitten en staarde hem vol ongeloof aan. Toen besefte Jeroen dat een daad zou moeten stellen. Hij tilde haar als een klein kind op, droeg haar de gang door, de trap op, naar de slaapkamer en legde haar op het bed. Ze protesteerde zwakjes, maar was te verbaasd om zich echt te verzetten.

Jeroen zei niets totdat ze op het bed neerplofte. ‘Blijf daar . En val me niet lastig. Als je daar vandaan komt, geef ik je een flink pak op je blote billen!’ Hij sprak ieder woord duidelijk articulerend uit en Janneke ging rechtop op het bed zitten, haar mond open van verbazing. Hij liep de slaapkamer uit en trok de deur hard achter zich dicht. Jeetje! Zo was Jeroen helemaal niet! Wat had Wouter tegen hem gezegd?! Jeroen had altijd gezegd dat hij onder alle omstandigheden tegen geweld was. Hij had altijd gezegd dat als ze kinderen kregen, hij ze liefdevol op wilde voeden. En nu dreigde hij haar, een volwassen vrouw, met een pak op haar bips. Ze sprong van het bed af en rukte de slaapkamerdeur open en zag hoe Jeroen zich omdraaide en haar aan staarde. Ze sloeg de deur weer dicht. Wat was er toch gebeurd met haar kalme en onverstoorbare echtgenoot?

Janneke ging weer op het bed zitten. Ze pakte haar boek op, maar was te geïrriteerd om te kunnen lezen. Haar hele wereld stond op de kop. Ze zette het kleine televisietoestel aan en stemde af op een Western. John Wayne waarschuwde een jonge vrouw dat ze om haar woorden moest denken. Ze hoorde de achtergronden van de voetbalwedstrijd van beneden en zette het geluid harder zodat ze die niet meer kon horen. Tenminste dat gold voor enkele ogenblikken. Toen ging de deur open en kwam Jeroen binnen. Hij deed de televisie uit, trok de stekker eruit en nam hem mee naar beneden! Janneke keek hem na. Ze kon haar ogen bijna niet geloven. Ze was het liefst naar de overloop gelopen om hem de huid vol te schelden, maar dat durfde ze niet aan na de waarschuwing die hij haar gegeven had. Ze dacht dat hij haar niet echt een pak op haar bips zou geven, maar wat als dit wel het geval was? Er waren vandaag wel meer vreemde dingen gebeurd.

Janneke schopte tegen het dressoir waardoor de la met de sokken van Jeroen open gleed. Ze staarde even naar de netjes opgevouwen sokken in de la en begon vervolgens in alle sokken een hele strakke knoop te leggen. Als hij haar als een klein kind wilde behandelen, dan zou ze zich ook als een gedragen Wacht maar tot hij morgen sokken aan zou willen trekken! Dat zou hem leren. Ze grinnikte zachtjes en ging helemaal op in haar werk, totdat ze hoorde hoe Jeroen beneden de televisie uitschakelde. Ze deed snel de la dicht en zat weer netjes op het bed toen hij de slaapkamer binnenstapte.

‘Wat was je hier aan het doen?’ Hij keek haar beschuldigend aan.

Janneke glimlachte. ‘Niets. Ik zal alleen maar op zijne hoogheid te wachten’, zei ze koeltjes. Ze legde haar handen in haar schoot en draaide met haar duimen.

Jeroen zuchtte. Er zat nu nog maar een ding op. Hij ging naast haar zitten en legde zijn rechterarm om haar schouders. ‘Janneke, je sarcasme, brutaliteit en het gebrek aan respect zijn de aanleiding voor een flink pak op je billen’. Hij zag hoe haar gezichtsuitdrukking veranderde van arrogant naar verbaasd. Voordat ze kon reageren, duwde hij haar opeens voorover over zijn schoot. Het was een stuk moeilijker dan hij dacht dat het zou zijn. Ze verzette zich hevig en hij moest flink zijn best om haar in de juiste houding te krijgen.

Janneke voelde dat ze binnen de kortste keren geen kant meer op kon. Haar neus hing bijna op de vloer en hij duwde haar rechterarm op haar rug. Haar onderbenen klemde hij vast met zijn rechterbeen, maar ze vocht nog steeds voor wat ze waard was. Haar billen staken belachelijk hoog in de lucht! Toen hervond ze haar stem. ‘STOP!’, gilde ze. ‘NIET DOEN!”

Uiteindelijk had Jeroen zijn doel in de positie die hij wilde. Hij hief zijn rechterhand en liet deze hard op haar rechterbil neerkomen. Hij hoorde hoe ze naar adem hapte om het vervolgens uit te gillen. Hij sloeg op haar linkerbil en ze vloekte als een ketter. Dit gaf nog niet veel bevrediging en hij deed haar nachthemd omhoog zodat het opgekringeld op haar rug lag. Twee felrode handafdrukken waren op haar bips te zien.

Janneke klaagde, ‘NEE. NIET DOEN! Dit kun je niet maken!’

Jeroen liet zijn hand het werk doen. Hij kwam telkens weer met luide kletsen neer. Jeroen moest inwendig lachen. Jaren van opgekropte frustratie kwamen van onder de voorheen zo koele façade. Hij sloeg haar vijf keer op iedere bil en zag hoe haar bips trilde bij iedere klap.

Janneke bleef zich hevig verzetten tegen de pijnlijke aanval. Ze had nog nooit van haar leven op haar billen gehad, en had nog nooit op een vergelijkbare manier pijn gevoeld. Ze gilde ieder scheldwoord dat in haar met pijn gevulde gedachten opkwam. KLETS! KLETS! KLETS! Ze kneep haar billen stijf samen, maar maakt het daar alleen maar erger mee.

Jeroen zag hoe haar billen behoorlijk rood werden terwijl hij doodleuk doorging met slaan. Zijn aanvankelijke boosheid was verdwenen en hij vertraagde het tempo. Om zijn hand tenslotte over de strakke en warme huid van haar bips te laten glijden. Hij merkte dat hij genoot van deze barbaarse daad! Ook al deed het haar flink zeer, hij vond dat ze het echt verdiend- en heel hard nodig had. Hij vroeg zich af wanneer ze haar verzet zou staken. Misschien moest hij haar nu eerst een standje geven, zoals Wouter gezegd had.

Janneke huilde nu de klappen niet zo snel achter elkaar vielen. Ze was tussen de klappen door in staat om na te denken. Tranen drupten onder haar neus op de vloerbedekking. Ze wilde alleen nog maar dat dit op zou houden, haar billen stonden in brand en het vechten had haar uitgeput. ‘Alsjeblieft! Jeroen, houd alsjeblieft op! Het SPIJT me!’ Tot haar eigen verrassing hield hij even op.

‘Ik pik dat gedrag van jou niet langer, Janneke!’

Hij sloeg hard op haar rechter bil en ze gilde, ‘OK, OK, het spijt me, het spijt me echt!”

‘Je houdt voortaan je brutale mond!’ KLETS! Janneke begon harder te huilen. ‘En je houdt op met dat eeuwige gezeur van je!’ KLETS! KLETS! Janneke lag te huilen en haar boosheid had plaatsgemaakt voor een schuldgevoel. ‘Je behandelt me voortaan met respect!’ KLETS! KLETS! KLETS! Janneke lag nu helemaal slap over zijn schoot en hij liet haar rechterhand los. Ze wreef eerst over haar pols en vervolgens in haar ogen. Ze huilde nog steeds. ‘Ja, Jeroen!’, bracht ze uit. Vervolgens gaf Jeroen haar nog tien harde kletsen.

Janneke sloeg haar armen om zijn nek en huilde hete tranen op zijn schouder. Ze zat op haar knieën voor hem. Hij hield haar stevig tegen zich aan en wreef over haar rug.

‘Nu weet je alles van het geheim van Wouter, liefje’ Hij klopte haar op haar bips en zij deed haar armen nog stijver om haar heen. ‘Het spijt me dat ik je niet om toestemming heb gevraagd, maar van nu af aan is het helemaal aan jou’.

Janneke was uiteindelijk opgehouden met huilen, snikte, ‘wat is aan mij?’

‘Of je nog eens een pak op je billen krijgt’, zei hij steng.

‘ik weet niet wat je bedoelt, Jeroen…heb ik dan een keus?’

‘Ik bedoel wanneer je onbeschoft tegen me doet, geef ik je een pak op je bips. Als je aardig tegen me bent, dan doe ik dat niet. Als jij nooit weer op je billen wilt hebben, kunnen we beter direct scheiden. Toen ze dat hoorde begon Janneke opnieuw te huilen. Het was een verschrikking geweest om een pak slaag te krijgen en bips brandde nog heel erg, maar op de een of andere manier voelde ze zich nu veiliger en geliefder dan ooit. Ze moest niet aan een scheiding denken.

Ze wreef haar ogen droog met de mouwen van zijn overhemd. ‘OK’, mompelde ze.

‘Wat, OK?”, drong hij aan.

‘Ik…ik wil bij je blijven’.

‘Ook als je weet dat ik je een pak op je blote bips zal geven als je dat verdient?’

Ze knikte, niet meer in staat om te praten en hij drukte zich stevig tegen zich aan. Hij streelde haar billen en ze voelde iets binnen in haar kolken, een gevoel wat ze nooit eerder gevoeld had. Hij tilde haar kin op om haar te kussen en ze voelde het verlangen in haar buik kriebelen. Opeens was Jeroen de meest sexy man op deze wereld. Maar toen ging hij staan en trok haar overeind.’Ik ben wat vergeten, zei hij. Je moet nog in de hoek staan’.

‘Wat?’, riep Janneke. De opwinding was op slag verdwenen.

‘Het is een onderdeel van de straf. Na een pak op je billen moet je in de hoek staan om over je gedrag na te denken’. Hij probeerde haar nachthemd over haar hoofd te trekken, maar Janneke hield het woedend stevig vast.

‘Ik ga niet in de hoek staan en zeker niet naakt!’, liet ze hem boos weten.

Jeroen zuchtte. ‘Janneke, Janneke, je bent niet een erg snelle leerling, is het wel?’ Hij pakte haar bij haar handen en ging op het bed zitten, haar met zich mee trekkend. Haar houding veranderde op slag, toen ze zijn ogen zag en wist dat het hem ernst was.

‘OK, OK, ik zal het doen!’ Sla me niet meer, Jeroen!’, piepte ze. Het maakte haar niet eens uit dat ze het hem smeekte. ‘Alsjeblieft!’

Hij liet haar handen los. ‘Trek uit’, zei hij streng. Janneke trok langzaam het nachthemd over haar hoofd en liet het op bed vallen. ‘Ga in de hoek staan’. Ze wierp hem een gekwetste blik toe en liep naar de hoek tussen het bed en het raam. ‘Zet je handen tegen de muur’. Dat deed ze. ‘Neus in de hoek’. Janneke draaide zich om en keek hem aan. Ze schaamde zich verschrikkelijk, hoewel hij haar natuurlijk de afgelopen jaren veel vaker naakt gezien had. Haar bips moest vuurrood zijn; hij brandde en tintelde.

Ze hoorde hoe hij opstond en de kamer uit liep. Janneke zuchtte en vroeg zich af hoe lang ze daar zou moeten staan. Er verstreken een paar minuten en haar neus begon te jeuken. Ze krabde eraan en liet vervolgens haar arm langs haar lichaam hangen. Het begon pijn te doen, door hem steeds omhoog te houden. Ze liet haar andere arm ook zakken. Dit begon al heel snel te vervelen. Ze wilde alleen nog maar haar bed in stappen en misschien nog wel een beetje vrijen. Haar nek begon een beetje pijn te doen en ze deed een klein stapje achteruit. Jeroen stond met zijn armen over elkaar in de deuropening en keek toe met een geïrriteerde gezichtsuitdrukking. Ze deed snel haar neus weer in de hoek en legde haar handen weer tegen de muur. Ze hoorde hoe hij naar haar toe liep en voelde hoe hij zijn hand over haar buik liet glijden. Hij fluisterde in haar linkeroor, ‘Je zult leren te doen wat je gevraagd wordt als je gestraft wordt’. KLETS! Zijn rechterhand kletste op haar linker bil neer, terwijl hij zijn linkerhand liet waar hij was.

‘AUW!”, gilde ze en legde haar handen op haar bips.

‘Haal weg’. Ze legde ze snikkend weer op de muur. KLETS! KLETS! KLETS! KLETS! Janneke gilde het uit bij iedere klap, maar liet haar handen waar ze waren.

‘En nu niet meer bewegen totdat ik het zeg’. Hij liet haar los, en ze hoorde hoe hij op het bed ging zitten.Haar bips deed zeer en ze wilde erover heen wrijven, maar ze durfde niet. Ze schaamde zich dood, maar het wond haar ook op toen ze zich voorstelde hoe hij naar haar zat te kijken. Toen hoorde ze hem de kamer weer uit lopen. Hij kwam terug met de kleine televisie en sloot deze weer aan. Hij deed hem aan en ging weer op bed zitten. Janneke luisterde met een half uur naar het NOS journaal en vroeg zich af hoe lang ze daar nu al stond. Haar armen begonnen pijn te doen. Net toen ze dacht dat ze het niet langer vol kon houden, voelde ze hem achter zich. Hij pakte haar armen en draaide haar om zodat ze hij haar aankeek. Hij drukte haar tegen zich aan en zij smolt in zijn armen. Het voelde vreemd aan om naakt tegen hem aan te staan terwijl hij al zijn kleren nog aan had. Haar heel huid tintelde en haar tepels schuurden tegen de borstzakken van zijn overhemd toen hij haar tegen zich aan drukte. Hij wreef over haar rug en daarna over haar billen. Het verlangen ontbrandde weer in haar, als een lucifer. Ze vroeg zich af waarom ze nog nooit eerder zoveel passie voor hem of voor wie dan ook gevoeld had. Daarna dacht ze alleen nog maar aan leuke dingen, terwijl hij zijn overhemd begon los te knopen met zijn ene hand en haar borsten streelde met de andere.

Janneke werd de volgende dag helemaal uitgerust wakker en voelde zich geweldig. Dat was verbazingwekkend als je in ogenschouw nam dat ze de halve nacht hadden liggen vrijen. Het was de meest fantastische sekservaring die ze ooit gehad had. Ze had zelfs toegestaan dat hij nieuwe dingen met haar uitprobeerde en ze had het al even lekker gevonden als hij. Ze lag met opgetrokken benen op haar zij met haar billen tegen zijn dijen gedrukt. Ze schudde ze een beetje en voelde dat ze het nog steeds kon voelen, hoewel het niet echt pijn meer deed. Toen de wekker ging, drukte Jeroen deze uit. Hij rekte zich uit en draaide op zijn rug, terwijl hij zachtjes op haar billen tikte. ‘Goedemorgen, liefje, het is tijd om op te staan’, mompelde hij, om vervolgens te vragen, ‘Zou je alsjeblieft een bakje koffie voor me willen maken?’

Dit deed ze normaal gesproken nooit, maar nu wilde ze het graag voor hem doen. ‘OK’. Ze stond op, deed een ochtendjas aan en liep naar de keuken. Toen ze op het ‘aan’ knopje drukte, hoorde ze Jeroen roepen, ‘Janneke!’ Hij klonk boos. Toen herinnerde zich opeens de sokken. ‘Oh God, waarom had ze daar niet eerder aan gedacht?’Ze had de knopen er allemaal nog uit kunnen halen. Ze liep schoorvoetend naar de slaapkamer, bang voor wat wel eens een pijnlijke ervaring zou kunnen worden. Jeroen zat op de rand van het bed voor de open la en hield een paar sokken in zijn hand. Janneke bleef in de deuropening staan en keek naar de grond en keek op toen hij begon te lachen. ‘Ik kan bijna niet geloven dat je dit gedaan hebt!’

Ze glimlachte flauwtjes. ‘Ik zal de knopen er allemaal uit halen, Jeroen!  Ik heb dat gedaan voordat je me een pak op mijn bips hebt gegeven. Ik zou het nu niet meer in mijn hoofd halen!’

‘Dat weet ik, Janneke, maar waarom heb je ze gisteravond niet meer uit de knoop gehaald?’ Hoewel hij nog steeds glimlachte, zag Janneke dat hij het steeds minder grappig begon te vinden.

‘Ik ben het vergeten! Alles ging zo snel’, smeekte Janneke. Ze voelde zich erg kinderachtig.

Jeroen zuchtte en gooide de sokken terug in de la. Hij fronste zijn wenkbrauwen. ‘Dat is een slechte gewoonte, om dingen te vergeten Janneke! Je vergeet rekeningen te betalen, je vergeet bepaalde dingen in het huishouden te doen…ik denk dat het tijd is dat ik je eens een lesje leer hoe je kunt voorkomen dat je dingen vergeet’. Hij ging op de hoek van het bed zitten en Janneke voelde weer dat vreemde gevoel in haar buik. Ze liet haar blik naar de vloer glijden. Ze zat al weer in de problemen en het was nog niet eens een dag later. ‘Doe je ochtendjas uit’. Ze liet hem op de vloer glijden. Hij klopte op zijn bovenbeen en ze liep naar hem toe om naast hem te blijven staan. Ze had geen zin om te gaan liggen. ‘Kom over de knie liggen’. Janneke aarzelde en overwoog hem te smeken het niet te doen. ‘NU’. Ze deed nog een stapje naar voren en boog zich voorover en zette haar handen op de vloer terwijl zij haar heupen op zijn been liet zakken. Hij keek naar haar billen en zag dat er nog kleine blauwe plekken zichtbaar waren. Janneke voelde de rillingen door haar heen gaan toen hij zijn handen over haar billen liet glijden en er zachtjes in kneep. KLETS! Dit keer begon hij langzaam en sloeg niet heel hard. Het viel op dat ze het zonder tegen te stribbelen kon incasseren. Dit keer zou ze netjes blijven liggen en hem geen reden geven het gevecht met haar aan te gaan.

Jeroen vond een ritme, hij sloeg beurtelings de ene bil en dan de andere en lette goed op dat hij geen schade aanrichtte. Janneke bleef aanvankelijk stil liggen, maar toen het pas slaag langer duurde, toen duwde ze telkens haar bips omhoog, alsof ze de klappen tegemoet wilde komen. Dat was interessant, dacht hij. Hij wist niet of ze het zelf bewust was, dat ze dat deed.

Janneke’s borsten hingen omlaag. Iedere keer als hij op haar bips sloeg, schuurden haar tepels over de sprei, waar ze langs de franjes streken. Ze deed haar benen een beetje uit elkaar. Het voelde allemaal vreemd aan, maar ze wist niet goed waarom. Ze wist dat ze het verdiende gestraft te worden, maar dit voelde helemaal niet aan als een straf. Het brandde een beetje. Ze kreunde en duwde haar been naar voren, en voelde zijn been tegen haar schaamheuvel.

Jeroen had natuurlijk wel eens van een erotische spanking gehoord, maar had nooit durven dromen dat Janneke dit lekker zou vinden. Hij kreeg zelf een gigantische erectie, zeker toen haar linkerbeen over zijn kruis wreef. Hij wenste dat hij over twintig minuten niet naar zijn werk zou hoeven te gaan. Hij zuchtte. Hij moest hier een eind aan breien. Het zou na het werk wel een leuke ervaring kunnen zijn. Toen stopte hij even, duwde haar benen bij elkaar, zette zijn eigen been over haar benen en begon hard te slaan.

Janneke voelde hoe hij haar benen naar elkaar toe bracht en realiseerde zich dat het er bijna op zat. Ze pakte het pluchen tapijt tussen haar vingers en probeerde zich goed te houden. KLETS! KLETS! KLETS! KLETS! KLETS! ‘Ooooh, het doet zeer! Het spijt me, Jeroen!’, gilde ze en begon tegen te stribbelen ondanks haar aanvankelijke voornemen stil te blijven liggen. ‘Alsjeblieft! Houd alsjeblieft op, ik zal nooit weer iets vergeten!’ Maar Jeroen bleef haar hard op haar bips slaan, vastbesloten om de opwinding die hen beiden verrast had naar de achtergrond te laten verdwijnen. Hij liet zijn hand op haar ene bil naar boven dansen en op de andere naar beneden en zag hoe de zachte huid langzaam donkerrood kleurde. Hij stopte uiteindelijk toen ze begon te huilen en trok haar overeind om haar in zijn armen te nemen.

‘Het spijt me, schatje, maar ik moest je even laten voelen dat het me ernst was. Ze snikte en knikte met haar hoofd. Er was nu helemaal niets erotisch meer aan, dacht ze en deed haar hand naar achter en wreef over haar rechter bil. ‘En nu de hoek in’. Ze stond schuldbewust op en liep naar de hoek en ging daar staan. Je kunt wel ontspannen. Dit is niet zo’n ernstige overtreding als eerder vanavond’. Ze liet haar armen zakken en leunde tegen de muur. Ze hoorde Jeroen de douche in stappen en toen hij een paar minuten later terug kwam zei hij dat ze zich klaar moest maken om naar het werk te gaan. Toen Jeroen even later de voordeur open deed om te vertrekken, rende Janneke naar hem toe om hem een knuffel te geven.

‘Dank je wel, Jeroen, voor deze bijzondere familiedag’. Ze glimlachte naar hem terwijl hij haar stevig tegen zich aan drukte’.

‘We kunnen beter Wouter bedanken’. Hij glimlachte en kuste haar voor hij de deur uitliep.

De verschillende fasen van een pak slaag

1. Het pak slaag onder ogen zien.

Tijd om het onder ogen te zien, er wordt van me verlangd mezelf te ontbloten en te wachten tot hij de kamer binnenkomt, of hij pakt me bij mijn arm en neemt me mee. Soms doe ik een schietgebedje: God, vergeef me voor wat ik gedaan heb. Neem mijn rebellerende houding weg en zorg dat ik weer het oogappeltje van mijn partner wordt.

Andere keren heb ik al spijt voor de eerste klap gevallen is, heb ik spijt van mijn gedrag en besef ik me terdege dat ik 110% verdiend heb van wat gaat volgen.

Wanneer ik de gevraagde houding moet aannemen of het instrument waarmee ik gestraft ga worden moet ophalen, schaam ik me dood. Zeker in de gevallen waarbij ik hem aan moet kijken.

Soms praat hij tegen me – terwijl ik al klaar lig. Hij vraagt me dan te vertellen waarom ik gestraft wordt en verwacht een eerlijk antwoord van me. Als ik niet volledig ben of wanneer ik de verkeerde feiten oplepel, dan maakt hij me ondubbelzinnig duidelijk waarom ik daar zo lig. Hij vraagt me vervolgens of me het DUIDELIJK is. Dan loopt het gesprek ten einde.

Ik weet natuurlijk dat het allemaal al veel eerder begonnen is dan toen hij me bij mijn arm pakte. Het begon toen ik besloot mijn partner te vertrouwen en hem toe te staan me verantwoordelijk te houden voor mijn gedrag. Dit is geen spelletje en dat weet ik dondersgoed. Het is levensecht omdat mijn partner en ik willen dat het op deze manier gebeurd.

2. Ik kan dit wel aan.

Soms sla ik deze fase over… zeker als hij fanatiek begint. Maar als ik met deze fase begin, dan is dit omdat ik me niet wil laten kennen. Op zo’n moment trek ik een muur van TROTS om me heen en wil hem niet laten merken dat het zeer doet. (De trots duurt zolang mijn broekje nog rond mijn billen zit of zelfs tot vlak daarna *grijns*). Soms, ga ik de strijd met hem aan. Hij zal NIET zien dat het me zeer doet!

Ze beschrijft een langzame opbouw en opwarming in deze fase. De manier waarop ze haar “muur van trots” en verzet beschrijft, zal ze blij zijn wanneer haar verzet gebroken wordt en dit zal nu niet lang meer duren.

3. Auw – het doet zeer.

Mijn koppie draait overuren. Over het algemeen denk ik er op dit moment helemaal niet aan, waarom ik hier eigenlijk lig, maar dat het pijnlijker wordt. Maar ik ben nog steeds niet van plan dit te laten merken. Hij zal me niet horen kermen! Maar toch begin ik me langzaam zorgen te maken.

Het pak slaag duurt voort en ze begint zich te realiseren dat dit geen pretje wordt.

4. Auw – het doet ECHT zeer.

Het komt dichterbij. Ik lig hoorbaar te kermen en blijf herhalen, “STOP, het is me duidelijk, ophouden, alsjeblieft, stop…”, maar ik zie nog steeds niet onder ogen waarom ik daar zo lig”.  Behalve dat ik als ik over de knie lig mijn billen weg probeer te draaien, ook als mijn benen vastgeklemd liggen onder zijn rechterbeen trappelen mijn voeten. Wanneer mijn gezicht in een kussen weggedrukt is, knijp en bijt ik erin om het niet uit te gillen. Ik begin te zweten!

De heer des huizes begint tot haar door te dringen, maar hij is nog lang niet met haar klaar. Ze probeert niet langer te verbergen dat het zeer doet. In woorden geeft ze toe, maar heeft het nog niet geaccepteerd. “OK, het is me duidelijk” of “Het spijt me” in deze fase houdt in dat de heer des huizes door moet gaan, dat hij nog niet met haar klaar is.

5. OK—GENOEG—STOP!!!!

BLINDE PANIEK slaat toe! Houdt dit dan nooit op? Ik moet zien weg te komen. Ik begin steeds harder te worstelen. Het beest in me wordt wakker. Vechten of vluchten lijken nog de enige opties.

Het dringt nu goed tot haar door dat een pak slaag geen pretje is. Ze kan er niet voor zorgen dat het branden van haar bips ophoudt, haar instinct zegt dat ze moet zien te vluchten. De heer des huizes moet er voor zorgen dat ze niet kan ontsnappen, want dan is alles voor niets geweest.

6. Boosheid en proberen de pijn te ontlopen

(kan zich fysiek tegen de heer des huizes gaan verzetten en het is nodig dat ze onder bedwang gehouden wordt om duidelijk gemaakt te krijgen dat er geen ontkomen aan is).

IK WERK HIER NIET LANGER AAN MEE! DE GROETEN! LAAT ME LOS!! NU METEEN!!!! Het beest is nu helemaal wakker geworden en klaar om aan te vallen. Mijn lichaam verzet zich tot het uiterste en ik wend al mijn krachten aan om los te komen. Ik ben BOOS! STOP! STOP! STOP!! STOP!!!! OH GOD….. ZORG DAT HIJ HIERMEE OPHOUDT!!!!

Dit lijkt op de vorige fase, maar haar boosheid en verzet bereikt nu een kookpunt. Dit is een heftige fase, als ze er werkelijk in slaagt om los te komen, zal de tijger die ze beschrijft proberen de rollen om te draaien en de nietsvermoedende heer des huizes met huid en haar te verslinden.

7. Acceptatie van de straf

(te zien doordat het verzet ophoudt en de klappen gelaten geaccepteerd worden – De heer des huizes moet standvastig zijn en nog een poosje blijven volhouden op dit punt)

Ik weet dat er geen ontsnappen mogelijk is, dus denk ik aan de reden waarom ik hier lig. Het is belangrijk dat dit gebeurd. Het beest ligt te hijgen en is buiten gevecht gesteld… en accepteert haar lot. Het begint door te dringen. Geen verzet meer… alleen maar een zich langzaam opbouwend besef dat mijn gedrag niet door de beugel kon en dat ik er voor geboet heb.

In deze fase komen de eerste tekenen voor de heer des huizes dat zijn taak ten einde loopt. Ze weet dat haar partner haar verantwoordelijk voor haar gedrag heeft gehouden. Niet alleen deze keer, maar ze weet dat hij dit in het vervolg weer zal doen als dit nodig is. Er is besef gekomen, de klappen hebben vanaf haar billen haar hersenen bereikt.

8. Berouw

(tijd voor vergeving en de belofte het nooit weer te zullen doen)

Alle trots is verdwenen! Ik heb goed overdacht waarom ik in deze situatie terecht gekomen ben en hij heeft me klip en klaar gemaakt dat ik dat gedrag TE ALLEN TIJDE MOET VOORKOMEN. Het schuldgevoel is verdwenen het is me vergeven. Wat een liefdevol gebeuren… voor beiden! Voor JOU voor je overgave en voor HEM vanwege zijn kracht en leiderschap in jullie relatie. Alles klopt nu weer.

Dit is de geneugte van huiselijke discipline. Dit is het allerbelangrijkste aan een pak op de blote billen. De heer des huizes moet haar vergeven, hij moet haar laten weten dat het allemaal weer goed is. De na-ijlende emoties moeten met grote zorg behandeld worden, dat is het enige wat nog telt.

“De schuld is verdreven en vergeving geschonken. Wat een daad van liefde… van jullie beiden. Wat een geweldig gevoel.

Wanneer de heer des huizes iets fout doet

In dit artikel zullen we de mogelijkheden bekijken van wanneer de HdH (Heer des huizes) iets fout doet en hoe de vrouw in zo’n geval zou moeten reageren vanuit het perspectief van de huiselijke discipline (HD). Dit is een gevoelig onderwerp, eentje die niet eenvoudig te bespreken valt, maar niettemin is het eentje die regelmatig de kop op steekt als het over HD gaat. Ik ben van mening dat het voor de onderdanige vrouw zowel belangrijk als noodzakelijk is om te weten hoe ze hier het beste mee om kan gaan. Hoe dan ook, ondanks de gevoeligheid van het onderwerp hoop ik niet dat ik de HdH met dit artikel tegen de schenen schop. Mocht  dit wel zo zijn, dan biedt ik hiervoor mijn nederige excuses aan.

Het is erg belangrijk om te stellen dat ‘fout doen’ zoals in dit artikel besproken wordt, niet inhoudt dat er vraagtekens gezet worden bij de regels van de HdH omdat ze ons als vrouw toevallig niet goed uitkomen. Vrouwen moeten hier goed van doordrongen zijn als ze dit artikel lezen. In een relatie met huiselijke discipline komen fouten alleen maar aan de orde als en wanneer de HdH zijn fouten verkend en deze met zijn vrouw bespreekt. Goede leiders zijn te allen tijde bereid toe te geven dat ze fouten gemaakt hebben – het staat voor de grootheid en de integriteit als man. De HdH heeft vaak het totaal overzicht, iets waar de vrouw heel vaak geen weet van heeft. Wat vrouwen kortzichtig als ‘fout’ definiëren, zou te laatste leste wel eens ‘goed’ kunnen blijken te zijn. We zijn niet altijd op de hoogte wat de bedoeling van onze partner is. Hij maakt de plannen en wij stellen ons volgend op. De heer des huizes staat aan het roer van zijn gezin. De vrouw voegt zich in de door de man geleide relatie en voegt zich onvoorwaardelijk naar zijn autoriteit.

Geen enkele heer des huizes is het maken van fouten vreemd. Geen enkele HdH is onfeilbaar. De heer des huizes is niet de een of andere godheid. Het zijn gewone mensen en maken fouten, net als iedereen. Het enige verschil zit hem erin dat wanneer een vrouw een fout maakt ze hiervoor ter verantwoording geroepen en gestraft wordt door haar partner. Wanneer de HdH een fout maakt hoeft hij hier alleen ten opzichte van zichzelf verantwoording af te leggen. Om deze reden kan het extra pijnlijk zijn wanneer de HdH een fout maakt, het kan hem in een isolement drukken. Vrouwen weten dat een flink pak op de blote bips het krachtige effect kent van het laten verdwijnen van het schuldgevoel dat we vlak voor de correctie nog voelden. Het na-effect van het pak op de billen zorgt dat we ons opgeruimd en afgerekend voelen wanneer we berouwvol in de armen van onze partner te liggen snikken. Maar wanneer de heer des huizes iets fout gedaan heeft, dan zal hij vaak door zijn vrouw in twijfel getrokken worden als leider en HdH.

Ik denk dat we als vrouw teveel van onze heer des huizes verwachten – we hebben soms onrealistische en bijna goddelijke verwachtingen van hem. Terwijl het waar is dat onze HdH in de positie zit van autoriteit en leiderschap , is hij tegelijkertijd maar een mens en dan ook nog eentje zonder bovenmenselijke krachten. Mensen die de macht hebben, maken fouten, maar dit veranderd er niets aan dat ze de macht hebben.  Soms zijn de beslissingen die hij neemt goed en soms zijn ze fout. Het is aan de vrouw om de accepteren dat het maken van fouten onvermijdelijk is.

Wat zou de vrouw moeten doen als de HdH iets fout doet?

Het is de plicht van een vrouw als partner en liefhebbende echtgenote om de heer des huizes te steunen welke foute beslissing of actie hij ook genomen heeft. Het is de plicht van een vrouw als liefhebbende echtgenote om haar HdH te vergeven, zoals hij op zijn beurt haar zo vaak vergeven heeft. In ruil haar liefde, overgave, begrip en steun zal de HdH zijn vrouw op handen dragen. Sommige mensen denken abusievelijk dat een onderdanige vrouw zwak is, maar niets is minder waar. Het kan zijn dat op hooggespannen momenten als deze dat de overgave en de kracht van een vrouw tot het uiterste getest worden.

Het is waar dat een vrouw de nodige plichten heeft om haar partner te steunen en lief te hebben, in de huiselijke discipline worden haar verantwoordelijkheden vergroot. Wanneer een leider een vergissing maakt, dan is hijzelf vaak degene die daar de meeste last van heeft. Mannen hebben het met hun vrienden niet op dezelfde manier over hun gevoelens zoals vrouwen dit doen. Wanneer een leider een vergissing maakt (en vooral als dit een grote vergissing is) dan zal hij vaak vraagtekens zetten bij zijn eigen leiderschapskwaliteiten en autoriteit. Het is heel erg moeilijk voor de HdH om zijn autoriteit over zijn vrouw te laten gelden wanneer hij zelf een fout heeft gemaakt. Het is daarom van eminent belang dat de vrouw haar overgave, gehoorzaamheid en respect tentoon spreidt om het zelfvertrouwen van haar partner te vergroten. Dit zal hem laten zien dat ze te allen tijde bereid is om zijn beslissingen te volgen en dat ze begrijpt dat fouten nu eenmaal gemaakt worden.

Een HdH zal alleen maar in staat zijn zichzelf te vergeven als hun liefhebbende echtgenote hen vergeven heeft. Iemand verbaal laten weten dat je hem vergeeft heeft lang zo’n krachtige uitwerking niet dan wanneer je iemand laat zien dat je hem vergeven hebt. Zowel door het te vertellen als het fysiek uit te stralen dat je de HdH vergeven hebt, is van eminent belang om de harmonie en de balans in de relatie te herstellen. De kleine, alledaagse signalen die ze als vrouw afgeeft zullen de heer des huizes stimuleren een goede en gewaardeerde leider te zijn.

Veel vrouwen die nieuw in een relatie met huiselijke discipline stappen, hebben het gevoel dat het niet eerlijk mis dat zij een flink pak op hun blote bips krijgen als ze iets verkeerd hebben gedaan, terwijl het gedrag van hun partner geen gevolgen kent. Het duurt even voor dat deze vrouwen de dynamiek van de huiselijke discipline begrijpen. De meest fundamentele reden voor veel vrouwen om naar een relatie met HD te verlangen ligt in het willen ontdekken van hun onderdanigheid en vrouwelijkheid. Wanneer ze hun onderdanige behoeften en instincten leren accepteren zullen ze meer in staat zijn om in cotact te treden met hun vrouwelijkheid en seksualiteit. De ontdekking van hun ware vrouwelijke natuur zal ze weer in contact brengen met hun basis en hun innerlijke kind. Een dergelijk contact zal meer rust en harmonie in hun binnenste brengen. Een diepere graad van overgave is een van de doelen die vrouwen nastreven in een HD relatie en dit kan bereikt worden door de mannelijke autoriteit te erkennen.

Wanneer een man besluit zijn autoriteit in zijn relatie te laten gelden en de rol van heer des huizes op zich neemt dan moet de vrouw accepteren dat hij het recht heeft om de beslissingen te nemen. Het is het goed recht van de vrouw om haar mening te geven, maar aan het eind van het verhaal zal de man het uiteindelijke besluit nemen. Het kan best zijn dat hij in een later stadium van gedachten veranderd, maar hij draagt uiteindelijk de eindverantwoording voor zijn gezin. Een onderdanige vrouw zou nooit vraagtekens bij de autoriteit van haar partner moeten zetten. Ik ben ervan overtuigd dat een van de redenen voor het stuk lopen van veel relaties èn de reden waarom zoveel mensen zich wenden tot de huiselijke discipline gelegen is in het feit dat de samenleving ons geleerd heeft het gezin te zien als een verzameling individuen. Door het leven van een egoïstische en individualistische kant te bekijken wordt de eenheid en het partnerschap die in een relatie zo noodzakelijk is, ernstig geweld aangedaan. Het partnerschap houdt in dat als een team geopereerd wordt. En net zoals in ieder team zijn regels noodzakelijk. Deze regels worden samen opgesteld en vervolgens kijkt de man erop toe dat de regels nageleefd worden.

Het is niet meer dan gewoon dat de vrouw soms boos is op de HdH, maar ze moet haar zelfbeheersing bewaren en zorgen dat de emoties niet de overhand krijgen. Ze moet de tijd nemen om na te gaan wat er precies aan de hand is en welk aandeel zij had (als dit al het geval was) in de misstap van haar partner. Het is haar plicht als vrouw en onderdeel van de huwelijksgelofte haar man bij te staan bij alle problemen die hij onbedoeld veroorzaakt heeft.

Soms kan de aanblik van het lijden van een ander het eigen lijden wegnemen of op zijn minst behoorlijk verzachten. Soms kan de aanblik van mensen die moed hebben getoond het eigen leed verzachten. Zo zag ik laatst een documentaire van iemand die langdurig gegijzeld geweest is. Hij vertelde dat zijn gijzelnemers niet in staat geweest waren zijn zelfcontrole van hem af te nemen. Hij weigerde bij de pakken neer te gaan zitten en hield zijn geest zo actief en zo positief mogelijk. Toen ik hem hoorde praten, moest ik eraan denken hoeveel leiderschapskwaliteiten hij had en dat hij een goede HdH zou kunnen zijn. De meesten zouden de moed hebben opgegeven en iedere dag gedacht hebben dat hun laatste uur geslagen had. Niet veel mensen beschikken over zoveel wilskracht.

Een sterk karakter is iets waar veel vrouwen mee aan de slag zouden moeten. Vrouwen die een relatie hebben met de levensstijl van de huiselijke discipline zijn geen deurmatten of mensen zonder ruggengraat. Zoals vrouwen een man bewonderen die een sterk karakter hebben en die zich als echte leiders presenteren, hebben veel mannen bewondering voor vrouwen met een sterk karakter. Als de heer des huizes iets mocht overkomen waardoor de vrouw voor zichzelf zal moeten zorgen, dan moet de HdH erop kunnen vertrouwen dat zijn vrouw sterk is en haar mannetje staat. Als de heer des huizes een kapitale fout zou maken waarvan het hele gezin de gevolgen zou dragen, dan moet de HdH weten dat zijn vrouw sterk genoeg is om zij aan zij met hem de klus te klaren. Soms worden vrouwen zo in beslag genomen door hun eigen (relatief kleine) ongemak dat ze niet meer in staat is om nog oog te hebben voor de mooie dingen die ze samen hebben. Gezondheid en een harmonieus gezinsleven kunnen op een gegeven moment als iets vanzelfsprekends ervaren worden, zodat het een ramp lijkt als het even tegen zit.

Het is belangrijk voor een vrouw om zich te realiseren dat geen pijn te groot is. Zelfs beschaamd vertrouwen kan herstelt worden…

Wat een vrouw niet moet doen als de HdH iets fout doet!

Vrouwen in een relatie met huiselijke discipline zouden hun emoties nooit moeten verliezen. Hoewel emoties goed, positief en natuurlijk zijn, deze verliezen en boosheid en woede de kans geven te knagen is erg slecht. Als de vrouw de controle verliest, gaat schreeuwen en met spullen gaat gooien, gaat vloeken (of de hemel verhoedde) lichamelijk geweld gaat gebruiken, dan moet ze een ongenadig pak op haar blote bips hebben, hard en onverbiddelijk, ongeacht het gedrag waar de HdH zich aan beschuldigd heeft! De vrouw krijgt dan geen pak slaag voor de fout van de heer des huizes (zoals veel vrouwen dom genoeg denken), maar ze wordt gestraft voor haar eigen attitude en haar opstelling jegens de fout die haar partner gemaakt heeft.

Sommige vrouwen denken dat als de heer des huizes iets fout doet, hij dan hard van zijn voetstuk valt. Ze nemen abusievelijk aan dat hij nog slechts een hoge morele standaard kent en dat hij geen emoties kent. Er moet streng tegen dergelijk gedrag opgetreden worden. De dynamiek van de huiselijke discipline heeft alles te maken met de synergie van mannelijke en vrouwelijke energie. De vrouw moet al haar krachten aanspreken om zich over te kunnen geven en de man moet zijn uiterste best doen om haar in die tostand te houden. De vrouw zou haar overgave als niets anders moeten koesteren, omdat het integraal onderdeel van zichzelf is. Haar overgave is wie zij is, wat ze is en hoe ze zich gedraagt. Door deze natuurlijke en vrouwelijke staat ook maar even los te laten, verloochend de vrouw haar ware aard en uiting van haar vrouwelijkheid. Als een vrouw zich losgeslagen is en zich door haar emoties overmand voelt, dan zou ze de heer des huizes heel lief moeten vragen of hij haar een flink pak op haar blote bips wil geven (preventief of om de stress te verdrijven) om het optimale niveau van overgave te behouden. Wanneer een vrouw een stevig pak op haar billen gehad heeft en zich gereinigd voelt, dan is de tijd rijp om met haar partner de gekwetste gevoelens te bespreken mochten die er zijn. Het bespreken van haar verdriet omdat ze zich door de HdH in de steek gelaten voelt, kan na een pak slaag heel effectief zijn omdat de vrouw dan in een rustige geestestoestand verkeert. Na het pak op haar bips zal de vrouw coherenter zijn en veel beter in staat zijn in alle redelijkheid met haar partner te bespreken hoe hij zich gedragen heeft. Dergelijke redelijkheid zal tot meer begrip, invoelend vermogen en mededogen leiden hoe haar partner zich moet voelen welke op zijn beurt weer leidt tot oprechte vergeving.

Soms kan een vrouw ogenschijnlijk erg rustig lijken, maar ken ze zich onderdanig aanbieden voor een pak op haar billen om de spanning bij haar man af te laten vloeien. Andere keren kan de vrouw eveneens rustig lijken, maar zal ze niet in staat zijn een dergelijke service aan te bieden. Haar partner kan haar desondanks zonder aanleiding een pak slaag geven om zijn eigen stress te kanaliseren of hij kan besluiten een pak slaag geven om haar overgave te bevorderen omdat ze niet attent genoeg is op zijn behoeften en zichzelf aan te bieden.

Wanneer de HdH iets verkeerds gedaan heeft, is het eerste dat veel vrouwen voelen dat ze moeten doen, is het bespreken met een vriendin. Het is natuurlijk heel legitiem dat ze dit wil, maar zulke acties kan ernstige gevolgen hebben, zeker als haar vriendin geen aanhanger is van de huiselijke discipline. Als de vrouw haar vriendin is en niet een gezamenlijke vriendin, dan zal alle steun die de vrouw zal ervaren op haar gericht zijn en haar partner en hun relatie buiten beschouwing blijven. Verder kunnen de hoog opgelopen emoties van de vrouw zorgen dat één en ander schromelijk overdreven wordt en kunnen beide vrouwen elkaar in negatieve zin beïnvloedden. Iedere vorm van steun kunnen de zaken verergeren doordat de vrouw aangezet wordt tot verzet en rebellie en andere vormen van misdragingen. Dus, zal het gesprek tussen de twee vrouwen op zijn gunstigst uitdraaien op beschadigende roddel jegens de heer des huizes, of nog erger, zal de vriendin ideeëngoed zaaien die uit kan groeien tot een echtscheiding.  De vriendin zal haar zelfs schuldig of zwak kunnen laten voelen als ze bij haar man blijft.

Het bespreken van de problemen met andere vrouwen die in dezelfde situatie zitten zou ideaal zijn, zeker als die ander ook een relatie heeft met huiselijke discipline.  Een vrouw die in hetzelfde schuitje zit zal heel goed in staat zijn om goede adviezen te geven, steun kunnen bieden of een schouder te bieden om op uit te huilen. Dit is omdat haar best zal doen om haar vriendin te stimuleren zich over te geven aan haar HdH in deze zware tijden. Als tegenwicht zou het zelfs nog beter zijn om advies te vragen aan een andere heer des huizes, zeker als hij een vriend is van haar partner. Een groot voordeel die mannen hebben is dat ze niet toestaan dat hun emoties de overhand krijgen. Een andere HdH om advies vragen is een goed ding omdat hij in staat zal zijn objectief en vanuit het perspectief van de man naar het gedrag haar partner te kijken om haar vervolgens van advies te voorzien.

Concluderend,

In een relatie met huiselijke discipline kan het fout opgevat worden wanneer een HdH zijn vrouw laat weten dat hij fout zat. Alle vermeende fouten die een vrouw veronderstelt of vanuit haar perspectief meent waar te nemen, moet geduid worden als ongewenste bemoeienis en moet dienovereenkomstig streng bestraft worden. Een HdH is geen godheid en is niet onfeilbaar en maakt fouten, net zoals iedereen. Dit houdt niet in dat hij ongeschikt is om een goede leider of HdH te zijn.

Een liefhebbende, onderdanige vrouw moet er altijd naar streven de HdH te steunen met haar begrip, vergevingsgezindheid en mededogen. Haar onderworpen gedrag zal de heer des huizes stimuleren zijn rol als leider op te pakken op de momenten van twijfel. Blijvende overgave, ook op de moeilijkste momenten is essentieel. Hiaten in het disciplinaire karakter van de relatie is het kind met het badwater weggooien. Juist is moeilijke tijden zijn de stabiliserende effecten van de huiselijke discipline het hardst noodzakelijk.

Zelfdiscipline zijn in deze omstandigheden van doorslaggevend belang. De vrouw mag niet toestaan dat de emoties bij haar de overhand krijgen. De vrouw zou heel beleefd moeten vragen om een pak op haar bips om de stress te verdrijven en om haar te ontdoen van opgekropte boosheid en frustratie. Woede-uitbarstingen moeten hard gestraft worden. Verder zou een vrouw moeten aanbieden een pak op haar billen in ontvangst te nemen om de stress bij haar partner te kanaliseren. Dit aanbod is een non-verbale service die de autoriteit van de HdH versterkt en zijn positie herstelt. Dit betrekkelijk kleine gebaar is met name belangrijk wanneer de HdH denkt dat zijn positie als leider in het gedrang komt.

Het bespreken van intieme details met een derde partij moet zeer zorgvuldig afgewogen worden. Een vriendin hiervoor uitkiezen die zelf betrokken is in een HD relatie zou ideaal zijn. Iedere geboden hulp zou het stel moeten betreffen en zich niet op één van beiden richten. Iedere hulp zou erop gericht moeten zijn om de vrouw te helpen zich aan haar partner over te geven en hem te gehoorzamen. Door een vriend te kiezen voor wie HD bekend terrein is, is ideaal omdat alle steun erop gericht zal zijn om het stel weer in contact te brengen met de levensstijl van de huiselijke discipline, die erop gericht is om een relatie te versterken door eenheid, harmonie, vergeving en liefde te bewerkstelligen.

Blauwe plekken

Mensen denken heel verschillend als het gaat over een paar blauwe billen ten gevolge van een pak slaag. Sommige mensen nemen alle denkbare voorzorgsmaatregelen om zichtbare gevolgen van een pak billenkoek te voorkomen. Het kan zijn dat ze sporen moeten verbergen voor hun partner, die geen idee heeft van hun geheime spanking avontuurtjes of voor spiedende ogen in de kleedkamer van de sportschool of omdat ze uit schaamte vervelende vragen van de dokter willen vermijden tijdens een medisch onderzoek.

Anderen bekijken graag een paar blauwe billen als gevolg van een fiks pak slaag en dragen ze als een soort onderscheiding. Velen bekijken meerdere keren per dag hun bips in de spiegel om even naar de sporen van hun bestraffing te kijken. Het zal veel mensen vreemd in de oren klinken, maar er zijn mensen die een paar blauwe billen mateloos opwindend vinden. Dat is niet omdat paarse billen aantrekkelijker zijn, maar het is een zichtbare herinnering van een ervaring, die tot op bepaalde hoogte, sexy en opwindend was.

Als we er vanuit medisch oogpunt naar kijken, ontstaan blauwe plekken (kneuzingen) doordat kleine adertjes onder de huis scheuren of kapot gaan. Er stroomt bloed in het onderhuidse weefsel en dit veroorzaakt de zwart/blauwe kleur die na verloop van tijd verkleurt naar paarsachtig zwart, roodachtig blauw, of geelachtig groen tijdens het genezingsproces. De zwaartekracht kan een de vorm en grootte van een blauwe plek beïnvloeden, deze zakt over het algemeen naar beneden. Verder heeft de dikte van het bloed invloed op het gemak waarmee blauwe plekken kunnen ontstaan. Wanneer je dagelijks bloedverdunners slikt, zoals aspirine, dan zul je over het algemeen makkelijker blauwe plekken krijgen.

Erfelijkheid, voeding, voedingssupplementen en geslacht hebben allemaal invloed in de mate waarin je gemakkelijk blauwe plekken krijgt. Vrouwen krijgen over het algemeen gemakkelijker blauwe plekken als mannen. Erfelijkheid kan eveneens een grote rol spelen, dus als je ouders gemakkelijk blauwe plekken krijgen, dan kan het goed zijn dat dit bij jou ook het geval is. Ook kan je voeding een bepalende rol spelen in het krijgen van blauwe plekken. De belangrijkste voedingstoffen die hier invloed op hebben zijn vitamine C, K of B12. In navolging hierop speelt foliumzuur een grote rol. Al deze stoffen hebben een directe invloed op de manier waarop je bloed stolt en beïnvloed op die manier het ontstaan en de genezing van blauwe plekken. Je kunt dit zelf in gunstige zin beïnvloeden door genoeg graanproducten, volkorenbrood, groente, fruit, melk, vlees, vis, eieren, bonen, erwten en tofu te eten. Net zoals er voedingsmiddelen zijn die helpen blauwe plekken te verminderen, zijn er ook voedingmiddelen te bedenken die het ontstaan van blauwe plekken ten gevolge van een pak slaag juist bevorderen. Voedingsmiddelen die de kans op blauwe plekken vergroten zijn onder andere visolie, vitamine E en gember. Als je deze middelen gebruikt in combinatie met bloedverdunners, dan zijn blauwe plekken zo goed als gegarandeerd.

Ook het instrument wat gebruikt wordt om een pak slaag uit te delen heeft zo zijn invloed op het ontstaan van blauwe plekken. Mijn ervaring is dat iedereen anders reageert op bepaalde instrumenten. Het spreekt voor zich dat een instrument als een houten paddle of een haarborstel een grote kans op blauwe plekken geeft, zelfs al bij één klap. Dunnere instrumenten zoals een rietje met een kleine diameter hebben de eigenschap dat ze tot diep in de huid kunnen doordringen en parallel lopende blauwe plekken kunnen veroorzaken, waarbij ook de plekken vlak boven en onder de striem verkleuren. Instrumenten die lang en buigzaam zijn, hebben de eigenschap dat de meeste blauwe plekken ontstaan aan het uiteinde van het instrument. Als er met het instrument geslagen wordt, dan zal het uiteinde, dankzij zijn buigzaamheid en grotere snelheid ontwikkelen dan het deel wat zich het dichtst bij de hand bevindt. Je kunt ervan uitgaan dat de blauwe plekken het talrijkst zijn op de bil die het verst van degene die de straf uitdeelt, verwijderd is. Klappen die bij herhaling op dezelfde plek neerkomen zullen logischerwijs ook de kans op blauwe plekken op die plaats, vergroten.

Wat moet je doen als je een hard pak op je billen gekregen hebt dat zorgt dat je met ongewilde pijn en blauwe plekken zit? Tegen de pijn, gebruik je de zogenaamde RIJKO methode, rust, ijs, kompressen en omhoog leggen. Net zoals met andere vormen van kneuzingen kunnen deze zaken samen de kans op zwellingen voorkomen. Verder heb ik goede resultaten gezien van bepaalde crèmes, zoals bijvoorbeeld Arnica. Deze kunnen direct op de blauwe plekken gesmeerd worden. Wanneer een vrouw na een stevig pak op haar bips blauwe plekken heeft kan ze haar bips met de zalf insmeren tot de blauwe plekken verdwenen zijn. Ook kan haar man haar over de knie leggen, haar billen bloot maken en deze zelf insmeren. Wanneer hij dit doet zal hij zijn liefde en zorgzaamheid voor haar onderstrepen. Dit zal de intimiteit tussen beiden vergroten en de onderlinge band van het stel versterken.

Als je rookt, dan zal het genezingsproces aanzienlijk bevordert worden als je het roken een paar dagen fors beperkt. Roken heeft een directe invloed op de bloedsomloop, die noodzakelijk is voor de genezing van de huid.

Het spencerplan

© 1936 Dorothy Spencer

~ VOORWOORD ~

Een paar jaar geleden kwam ik op het idee om de gebruikelijke misverstanden in onze relatie op een nogal unieke wijze tegemoet te treden – namelijk het ondergaan van een van zorgvuldig toegediende lichamelijke correctie.

Het idee was een systeem in te voeren die een bijdrage zou moeten leveren in het zowel het corrigeren maar ook het voorkomen van misstappen middels direct, rechtvaardig en effectieve ingrijpen. Dit systeem bleek een doorslaand succes te zijn!

Aangemoedigd door dit succes werkten we het systeem verder uit en maakten uiteindelijk een aantal van onze kennissen deelgenoot hiervan.  Zij hebben het systeem ook uitgeprobeerd en hebben ons laten weten dat het erg goed werkte. Het nieuws ging als een lopend vuurtje en tot mijn verbazing bereikten mij uit alle delen van het land verzoeken om meer bijzonderheden van wat men ‘Het Spencer Plan’, noemden.

Ik schrok behoorlijk van de publiciteit die dit allemaal opleverde. Het delen met onze vrienden en kennissen was iets, maar het bespreken met totale vreemden was een heel ander verhaal. Aarzelend, maar toch ook wel het idee dat het misschien wel mijn roeping was, heb ik de verzoeken beantwoord en heb  ze de gevraagde informatie opgestuurd. Ik vroeg hier een kleine bijdrage voor omdat er veel tijd in ging zitten.

En zo werd ‘Het Spencer Plan’ een erkend systeem in plaats van dat het slechts een vage kreet was. Ik bleek de uitvinder te zijn van een correctiesysteem binnen een relatie die natiebreed met enthousiasme ontvangen werd. Natuurlijk was het ook zo dat bepaalde mensen er niets van begrepen. Ik heb in die tijd met heel wat gekken en dwazen contact gehad. Maar over het algemeen kreeg ik veel steun voor mijn ideeën en had ik alle reden om te veronderstellen dat het systeem een schot in de roos was.

Ik heb nooit beweerd dat ‘Het Spencer Plan’ in staat zou zijn om alle denkbare problemen op te lossen. Ik ben ook niet van mening dat ze een uitkomst zijn voor alle stellen. Maar ik ben er wel van overtuigd dat als het systeem goed toegepast wordt, het een uitkomst zou kunnen zijn voor hen die zich nauwgezet aan de regels en uitgangspunten ervan houden.

Ik zal niet beweren dat ‘Het Spencer Plan’ de kant en klare oplossing voor U is. Alleen dokters mogen dingen voorschrijven en ik ben geen arts. De wet daarentegen, heeft ook bepaald dat iedereen zijn mening en overtuiging kenbaar mag maken. De basisprincipes van een modern pak op de billen, zoals in ‘Het Spencer Plan’ hebben mij geholpen – en vele anderen – en het is mijn overtuiging dat als u zich netjes en nauwgezet aan het concept houdt, het voor u de zelfde uitwerking heeft.

Ik wens jullie alle success met ‘Het Plan’!

vriendelijke groet,

Dorothy Spencer

~ EEN MODERNE MANIER VAN BIJSTUREN ~

Wat houdt een moderne manier van bijsturen, oftewel een pak slag precies in?

Het is een product van de moderne tijd – een straf die binnen bepaalde kaders en op bepaalde voorwaarden gegeven wordt. Het heeft helemaal niets met geweld te maken. Wraak, dwang en geweld staan hier verre van en passen op geen enkele manier in ‘Het Plan’. Het idee is louter gebaseerd op het toedienen van een pak op de bips en vervolgens een streep te zetten onder de aanleiding.

Op deze manier, kan ieder meningsverschil definitief afgesloten worden voor dat het de gelegenheid heeft te groeien en dermate proporties aan te nemen en schade te veroorzaken zodat het niet meer goed kan komen. Het stel dat in staat zal zijn hun problemen op te lossen voordat het de kans krijgt te groeien, zal naar alle waarschijnlijkheid niet voor de scheidingsrechter belanden.

Ook zal door het toedienen van een modern pak op de billen de posities binnen een relatie verhelderen, een grote kans op een gelukkige relatie geven en daarnaast een wenselijke geest van onbaatzuchtigheid stimuleren en minder plezierige zaken elimineren.

‘Het Plan’ vraagt om een onbaatzuchtige toewijding aan de hogere idealen. Het vraagt om een vrijwillige onderwerping en een loyale gehoorzaamheid ten aanzien van het systeem van correctie.

~ HET SPENCER PLAN INVOEREN ~

Stellen die successen bereikt heeft met het systeem van moderne billenkoek zijn niet over één nacht ijs gegaan. Ze hebben zorgvuldig een pakket van regels en afspraken ontwikkelt.

Eén en ander zou als volgt in zijn werk moeten gaan:  maak een lijst met items die voor een bestraffing in aanmerking komen. Zorg dat je het er 100% over eens wordt. Laat het niet aan de waan van het moment over. Laat je vrouw weten voor welke dingen ze een pak op haar bips zal krijgen, zodat ze weet waar ze aan toe is en haar best kan doen een pak slaag te vermijden. Dit is alleen maar een goede zaak.

Moderne vrouwen zijn over het algemeen wel warm te krijgen voor deze methodiek. Ze kunnen zich er wel in vinden omdat het een goede methode is die zelden faalt en die de meest ingewikkelde kwesties tot een oplossing brengt. Ze weten van tevoren wat ze te verwachten hebben. Als ze de mist in gaan, dan weten ze dat ze hiervoor bestraft worden. Er zal snel en effectief met de kwestie afgerekend worden – ze krijgen een stevig pak op hun blote bips en de zaak is daarmee afgedaan. Het incident verwordt niet tot een slepend conflict. Er vallen geen harde woorden. De veiligheid van het gezin en de toekomst van hun relatie komt niet in gevaar.

Een pak op de billen is best wel te ondergaan, maar het doet natuurlijk wel zeer. Het zou zijn effectiviteit verliezen als het niet zeer doet. Maar er schuilt geen gevaar in. De pijn zorgt ervoor dat het lesje overkomt – en wanneer het eenmaal voorbij is, dan behoort het ook echt tot de verleden tijd. Er zijn maar weinig vrouwen die, als ze eenmaal gewend zijn aan een pak op hun blote billen, terugverlangen naar de periode van ruziemaken! Dit wordt telkenmale opnieuw bewezen.

Het is een het meest rechtvaardige systeem van corrigeren dat ooit gepresenteerd is en wordt uitgeoefend middels een set een voorgedefinieerde regels en voorschriften, die de veiligheid op iedere denkbare manier waarborgen.

Om reden van veiligheid dienen deze regels en voorschriften tot op de letter worden uitgevoerd. Ik zal ze hieronder beschrijven:

~ REGELS EN VOORSCHRIFTEN ~

Het toepassen van een straf volgens ‘Het Spencer Plan’ houdt in:

1. Vrouwen worden alleen op hun billen geslagen. Volgens ‘Het Spencer Plan’ geschiedt dit alleen met de hand. Er worden geen instrumenten gebruikt. Zelfs niet een riem of een liniaal.

2. Voorzichtigheid dient geboden te zijn geen blauwe plekken te veroorzaken, de huid te beschadigen of het lichaam op een andere manier te beschadigen. Het pak slaag moet daarentegen lang genoeg aanhouden om effectief te zijn en het lesje luid en duidelijk over te brengen.

3. Een pak op de bips mag nooit in boosheid worden toegediend. Wacht tot beide partijen gekalmeerd zijn alvorens deze in alle rust toe te dienen.

4. Wanneer het pak op de billen achter de rug is, is de zaak gesloten. Doorzeuren nadat de overtreding afgehandeld is, is een vorm van geweld en ondergraaft de kern van de methodiek.

5. Een pak op de bips mag in geen enkele omstandigheid in het bijzin van derden toegediend worden. Ook zullen nooit derden nooit op de hoogte gesteld worden dat zoiets heeft plaatsgevonden zonder nadrukkelijke overeenstemming van beide partijen.

6. Een pak slaag waarom gevraagd wordt, moet ALTIJD gegeven worden. Dit is een van de belangrijkste en waardevolle onderdelen van ‘Het Spencer Plan’. Het volstaat niet dat een pak slaag zonder al te groot drama in ontvangst genomen wordt, wanneer onze partner vindt dat we dit verdiend hebben – we moeten erom VRAGEN als we vinden dat we het verdienen of nodig hebben!

7. Er zal niet vaker dan twee keer per dag een pak slaag gegeven worden. Het is zelden noodzakelijk dat dit het geval mis – maar het wordt voor de zekerheid opgenomen om deze zeldzame gevallen te ondervangen. In het zeer zeldzame geval dat een vrouw meer dan twee keer op één dag een pak op haar billen verdiend, moeten de derde en volgende gevallen uitgesteld worden tot de volgende dag of tot wanneer haar partner het best beliefd.

8. De straf wordt te allen tijde op de BLOTE billen ten uitvoer gebracht. Op geen enkele andere wijze kan goed gecontroleerd worden welk effect de klappen op de huid hebben. Onthoud, de bedoeling van een pak slaag is dat er pijn toegediend wordt zonder de huid te beschadigen. Om dit verantwoord te doen, moet de toestand van de huid constant in de gaten gehouden worden – zelfs een enkele laag kleding,hoe dun dan ook – is een vorm van ‘blind’ straffen. Het kan dan te hard aankomen, of misschien niet hard genoeg.

9. ‘Het Spencer Plan’ vraagt om onvoorwaardelijke aanvaarding van de straf. Er wordt niet in discussie gegaan, niet geprotesteerd, niet gesmeekt om ervan af te komen!


~ EEN WAARSCHUWEND WOORD! ~

Wanneer een man zijn vrouw voor het eerst in het kader van ‘Het spencer Plan’ over de knie legt, zal hij de neiging hebben het te overdrijven. Doordat het allemaal nieuw is – bijvoorbeeld het gevoel van macht – zal hen mogelijk overenthousiast maken wanneer ze gebruik maken van hun rechten.

Dit moet goed in de gaten gehouden worden. Geen enkele vrouw zit erop te wachten dat ze vaker op haar billen krijgt dan ze verdiend heeft of noodzakelijk is. Als te vaak gebruik gemaakt wordt van deze nieuwe methodiek, dan zal deze minder effectief worden. Houd dit goed in gedachten.

Aan de andere kant – nadat een lijst met afspraken is gemaakt – aarzel dan niet om haar over de knie te leggen! Begrijpt u wat ik bedoel? Om te beginnen – ga met elkaar om de tafel en spreek de zaken heel goed door. Zorg dat jullie het met elkaar eens zijn. Weet waar je mee bezig bent. Laat niets aan het toeval over – of aan de waan van het moment.

Neem eens als voorbeeld, dat de vrouw een pittige autorijder is. Ze houdt wel van opschieten – en duwt regelmatig het gaspedaal te diep in. De man onderkent het gevaar hiervan. Hij laat haar weten dat hij het op de lijst bijschrijft en dat ze zich aan de maximum snelheid moet houden, dat hij haar anders een pak op haar blote bips zal geven!

Veel mannen doen dit sinds de laatste campagnes van Veilig Verkeer Nederland en ik denk dat het een heel verstandige stap is om dit te doen. Goed, hij heeft haar een ultimatum gesteld. Als zij zich nu niet aan de snelheid houdt dan zal hij haar over de knie leggen. En dan moet hij ook doen, iedere keer weer.

En dat is wat ik bedoel met niet gemakzuchtig mogen zijn. Wanneer een regel overtreden is – wanneer zij straf verdiend – zie er dan op toe dat zij dit ook krijgt. Wees dan niet gemakzuchtig of laks – in haar eigen belang! Het is de enige manier waarop ze geholpen kan worden.

Stel samen een lijst met regels samen die gecorrigeerd dienen te worden. Spreek ze daarna goed door. Teken vervolgens de  voorbeeldcontracten zoals bij dit stuk bijgevoegd zijn en leef ze volgens de letter na. Het vraagt om oprechte eerlijkheid en oprechte medewerking – en iedere man of vrouw zou trots moeten zijn op een partner die deze eigenschappen grootmoedig laat zien!


~ HOE EEN PAK SLAAG GEGEVEN MOET WORDEN ~

Een vraag die vaak gesteld wordt door mensen die zich voor het eerst met de materie bezig houden is: ‘Hoelang moet een pak op de billen voortduren? Hoeveel klappen moeten ongeveer gegeven worden?’

Er is geen eenduidig antwoord op deze vraag te geven. Ik kan geen vast aantal klappen aanbevelen. De bedoeling is dat zolang door gegaan wordt totdat je denkt dat het gewenste effect bereikt is zonder dat daarbij onnodig hard wordt opgetreden.

De ervaring leert dat door relatief mild op de bips te slaan, een effectieve pijn kan laten ontstaan zonder ook maar de geringste beschadiging of bewijs van een onplezierige ervaring achter te laten.  Het is de bedoeling pijn aan de huid te veroorzaken – het hele gebied waarop geslagen wordt, warm en gevoelig te maken – zodat het herhaaldelijk neerkomen van de hand hard genoeg is om de ontvangster duidelijk te maken dat ze gestraft wordt.

Door lang genoeg op de bips te slaan, eerst op de ene plaats en daarna op een andere, zal de vrouw genoeg pijn ervaren om hier een gedegen lesje door te leren. Haar huid wordt niet beschadigd, maar deze wordt rood en pijnlijk genoeg om er voor te zorgen dat ze blij is dat het achter de rug is. Omdat de meeste vrouwen tamelijk gemakkelijk huilen, dus als het pak slaag een paar minuten aanhoudt – ook als dit vrij mild gebeurt – dan zullen er vaak wat traantjes geplengd worden voor de straf ten einde loopt.

Hieronder volgt een beschrijving van hoe veel stellen te werk gaan:

Wanneer een pak op de bips aan de orde is, dan wordt de vrouw naar de slaapkamer gestuurd met de vraag om zich gereed te maken. Dit houdt in dat ze haar billen moet bloot maken en moet wachten tot haar man komt om haar te straffen.

Wanneer haar partner de slaapkamer betreedt dan mag er geen vertraging meer optreden in de voltrekking van haar straf. Het is dan niet de bedoeling dat ze de discussie met hem aan gaat of tegen gaat werken. Ze moet zonder tegenspraak meewerken.

Het is het beste om in deze fase geen woorden vuil te maken.

De vrouw moet zonder een woord te zeggen uit eigen beweging bij haar partner over de knie gaan liggen – nadat hij op de rand van het bed is gaan zitten.  Terwijl hij haar vasthoudt in een houding die sinds mensenheugenis gebruikt wordt voor een pak slaag, begint hij haar op haar billen te slaan. Het is zijn taak goed werk af te leveren, zonder zich enige moeite te besparen.

Wanneer de billenkoek erop zit laat de man zijn  vrouw opstaan en verlaat – nog steeds zonder een woord te spreken – de kamer. Het is aan de vrouw om nadat ze haar tranen gedroogd heeft, haar man te volgen en hem te kussen en te bedanken. Als je dit zwaar valt om te doen dan mis je de juiste spirit voor het Plan en moet je jezelf dwingen om het te doen in een poging deze spirit terug te winnen.

De vriendschappelijke betrekkingen moeten onmiddellijk hersteld worden.

~ HELPT ZO’N STRAF NU OOK WERKELIJK? ~

Daar kan geen misverstand over bestaan. Hoewel een pak op de billen in het kader van ‘Het Spencer Plan’, op een veilige manier wordt toegediend – is er nog steeds sprake van een pak slaag. Een pak slaag doet zeer en is in staat een boodschap goed over te brengen.  Het zorgt ervoor dat een vrouw voortaan wel twee keer na zal denken voordat ze nog eens dezelfde fout maakt, dan die waarvoor ze gestraft is! Het is een indrukwekkende ervaring, eentje die haar nog lang zal heugen.

Vrouwen zijn ere en groot voorstander van omdat het snel en effectief werkt – zonder veel gezeur of steken onder water. Er zijn maar weinig vrouwen die, eenmaal gewend zijn aan het pak op hun bips, willen dat er op een andere manier met hun misstappen omgegaan wordt. Ondanks dat ze zullen eraan toevoegen dat een pak slaag iets is wat beter vermeden kan worden! Daarom is het ook zo effectief!

~ EEN WOORD AAN GETROUWDE MANNEN ~

Veel mannen hebben belangstelling voor mijn plan. Dat mag geen verbazing wekken. De gemiddelde man zal er heel minstens evenveel op gebrand zijn, zijn huwelijk tot een succes te maken, dan zijn vrouw. Ik heb bewondering voor de man die zo vooruitstrevend is dat hij ‘Het Spencer Plan’ in zijn relatie introduceert! Ik vind dat hij hiermee een heel goede geste maakt – dat hij zijn partner laat zien een ware gentleman te zijn!

~ EEN WOORD AAN DE ECHTGENOTES ~

De moderne samenleving is aan veranderingen onderhevig, er worden vernieuwingen geïntroduceerd en vele standpunten en gewoonten worden achterhaald. Het is onmogelijk dat de voortgang een halt toegeroepen wordt. Als we alleen maar vast zouden houden aan de oude gebruiken en ons niet open zouden stellen voor vernieuwingen – vernieuwingen die het onvermijdelijke gevolg zijn van de moderne maatschappij – dan is morele stagnatie het gevolg. We zouden verworden tot een decadente en stompzinnige groep mensen.

Een van de elementen waar moderne vrouwen mee geconfronteerd worden op niet mis te verstane wijze geconfronteerd worden is BILLENKOEK. Eeuwenoude wijn in een nieuwe zakken. Een modern pak op de blote billen is in feite niet meer dan een verbeterde versie van de eeuwenoude afranseling, zoals de moderne grammofoonplaat dit is van de fonograaf! Het pak op de bips is in onze maatschappij een geaccepteerd verschijnsel. Het kent geen stigma. Het gebeurd – het heeft de toets van de moderne maatschappij doorstaan – het is goed.

Als je echtgenoot met het voorstel komt om met ‘Het Spencer Plan’ aan de slag te gaan, wees dan blij. Het betekent dat veel elementen die een bedreiging voor een relatie kunnen vormen, geëlimineerd worden!

Heb niet al te veel angst voor een pak op de billen, alsjeblieft! Ze doen natuurlijk wel pijn – dat moet ook willen ze wat opleveren. Maar de regels die in het Spencer Plan gesteld worden, zullen voorkomen dat zaken uit de hand lopen. Lees ze maar eens door en kom zelf tot die ontdekking.

Wreedheid past op geen enkele manier en onder geen enkele omstandigheid in ‘Het Plan’. Maar hij krijgt wel het recht om je een pak op je billen te geven waar de vonken vanaf vliegen.

Je zult verbaasd staan over doe goed een pak op je blote billen je zal doen. Geef de methode een half jaar de tijd zijn nut te bewijzen – als je de uitgangspunten ervan goed naleeft, zul je nooit weer terug willen naar de oude situatie, daar ben ik zeker van.

~ BILLENKOEK VOOR VRIJGEZELLE MEIDEN ~

Ik ben ervan overtuigd dat iedere moderne meid een overeenkomst zou moeten hebben met een goede kennis of een mentor. Ik ben ervan overtuigd dat ze door het zetten van deze stap haar inzichten in honderdvoud zal vergroten – dat het haar de veiligheid zal bieden en het gevoel geleid te worden op een manier die anders moeilijk te bereiken valt.

Als een meisje zo rond de twintig jaar oud is, dan is een vorm van begeleiding nog even belangrijk als toen ze nog jong was. Ze heeft een soort adviseur nodig. Iemand die als een betrouwbare vriend en raadgever haar helpt met het omgaan van de verleidingen en het omzeilen van de klippen van het leven. Ledigheid en ongehoorzaamheid is des duivels oorkussen. Het leidt onvermijdelijk tot problemen.

Een op de juiste manier toegediend pak slaag is een van de beste methoden om de discipline te handhaven, zonder allerlei nadelige bijeffecten. Geen enkele meid zit er op te wachten dat ze constant de wind van voren krijgt, dat er altijd maar gemopperd wordt of dat er scheve gezichten zijn. Een gewoonte van constant aanhoudend gemopper zal bestaande relaties schade toebrengen

Een pak slaag laat een jonge vrouw zien dat ze te ver gegaan is, en wanneer het voorbij is, dan is het ook echt afgesloten. Er blijven geen conflicten of schadelijke emoties hangen. Geen kwade gezichten meer, de harmonie is hersteld.

~ NAWOORD ~

Het Spencer Plan is in de afgelopen zeven jaar succesvol getest – en heeft aantoonbaar tot geweldige successen geleid in veel relaties.

Het belangrijkste is de basisgedachte van het geheel – HELPEN EN GEHOLPEN WORDEN. Als je dit doet en je houdt je strikt en nauwgezet aan de regels en voorschriften dan is succes bijna gegarandeerd.

Ik wens jullie veel succes en  hoop dat jullie verlangens in vervulling zullen gaan.

© 1936 Dorothy Spencer

De standaard overeenkomsten behorende bij het Spencer Plan

(zie blz  537 – 545)

I. Voor getrouwde vrouwen

Datum ______________________ 20___

Ik, ___________________________echtgenote van______________________.

geef hierbij te kennen dat ik het Spencer Spanking Plan heb doorgelezen en dat ik het eens met de uitgangspunten die hierin beschreven staan. Vanaf vandaag  wil ik aan mijn afspraken gehouden worden. Daarom geef ik mijn echtgenoot, het volste recht en mijn toestemming om me een flink pak op mijn blote billen te geven wanneer hij het idee heeft dat dit nodig is en wanneer dit in overeenstemming is met de uitgangspunten van het Spencer Plan. Deze overeenkomst is geheel vrijwillig tot stand gekomen – en kent geen ander doel dan mijn gedrag te verbeteren en in zijn algemeenheid te profiteren van de opbrengsten van een verstandig toegediend pak slaag. Ik besef me ten volle dat ik een flink pak op mijn blote billen tegemoet kan zien wanneer ik me niet aan mijn afspraken houd ten aanzien van:

(Voeg hier de lijst met afspraken in die gemaakt zijn .)

Ik beloof dat ik mijn best zal doen met mijn echtgenoot meet e werken. Ik zal me klaarmaken om mijn straf in ontvangst te nemen wanneer mij dit gevraagd wordt, zodat voorkomen wordt dat het hem gaat tegenstaan dat hij moet straffen.

Verder beloof ik dat ik om een pak op mijn blote billen zal VRAGEN wanneer ik het gevoel heb hieraan toe te zijn. Ik ben me ervan bewust dat een pak slaag op verzoek een belangrijke plaats inneemt in het Spencer Plan, dus zal ik het bespreekbaar maken en om een pak op mijn billen vragen wanneer ik dit nodig heb of verdiend heb.

(Ondertekening)

X _________________________________ (vrouw)

X _________________________________ (man)

Vrouw zijn en bewuste overgave

Om iets te zeggen over deze titel in de context van huiselijke discipline, zullen we ons in de vraag verdiepen waarom mensen zich verontwaardigd tonen over de stelling dat huiselijke discipline de kern van het vrouwzijn raakt. Feministische issues zullen aan de orde komen in termen van mannelijke en vrouwelijke energie en waarom pseudo-feministes schade toebrengen aan de verschillen en de interacties tussen deze energieën. Er zal gekeken worden naar het verschijnsel feminisme zelf, dat vooral duidelijk wordt als het vergeleken wordt met de energie van de tegenpool. Tenslotte zal gekeken worden naar feminisme en onderwerping in relaties waarin discipline geen rol speelt en ook naar hun nut na verstandige toepassing in de huiselijke discipline.

NATUURLIJK VERSUS NORMAAL

Huiselijke discipline is een natuurlijk verschijnsel maar het is niet normaal. Wanneer we het vergelijken met activiteiten als mannen die mannen op hun billen geven of vrouwen die dit bij mannen doen of sommige activiteiten binnen de BDSM, dan zullen we zien dat het tegendeel waar is – dergelijke zaken worden gezien als normaal maar als tegennatuurlijk. Als billenkoek wordt gezien in relatie tot seksualiteit, dan wordt het als vrij normaal bekeken. Maar als er zaken als gehoorzaamheid en respect bij komen kijken, wordt er een stuk vreemder tegen aangekeken. En ondanks dat het instinct van een vrouw die haar man wil respecteren en gehoorzamen als uiting van haar vrouwelijkheid, onderwerping en liefde, dan wordt het plotseling als abnormaal beschouwd.

Huiselijke discipline is normaal omdat het aangeboren is. Ontelbare stellen hebben de huiselijke discipline beoefend sinds het begin van onze beschaving. Huiselijke discipline is echter niet normaal (in de westerse wereld) omdat alleen dat wat maatschappelijk geaccepteerd is, normaal is. Homoseksualiteit bijvoorbeeld, is normaal – het is tegenwoordig maatschappelijk geaccepteerd, maar het zal nooit een natuurlijk verschijnsel zijn. Het druist in tegen de natuur en de natuurwetten – het druist in tegen de evolutietheorie van Darwin. Twee mannen of twee vrouwen zullen zich nooit voort kunnen planten, de mens is geen hermafrodiet zoals bijvoorbeeld de slang dat wel is.

Wat als normaal gezien wordt, is aan verandering onderhevig. Wat tegenwoordig als normaal gezien wordt, was vijftig jaar geleden nog abnormaal. Een natuurlijk karakter daarentegen verandert niet. De natuurlijke aspecten van de huiselijke discipline zijn consistent, tijdloos en veranderen niet.

Het aantrekkelijke van de levensstijl van de huiselijke discipline is de veelzijdigheid ervan. Het leent zich voor toepassing in heel veel verschillende levensstijlen. Ironisch genoeg is het tegelijkertijd een manier van leven die in de westerse maatschappij met een scheef oog bekeken wordt. De maatschappij verlangt dat de natuurlijke en aangeboren mannelijke en vrouwelijke instincten onderdrukt worden. Een natuurlijk verlangen om je instinctief aan een dergelijke levensstijl over te geven, wordt – vaak van kinds af aan – onderdrukt.

Eén van de fundamentele redenen waarom huiselijke discipline in een verdomhoekje zit, is gelegen in haar geschiedenis. In het verleden werd huiselijke discipline gezien als iets dat zowel normaal als natuurlijk was, maar er waren in de uiting ervan nogal wat problemen. Omdat ‘overeenstemming’ geen item was in die tijd, hadden vrouwen hier vaak geen stem in. Dit gebrek aan keuzevrijheid resulteerde in veel gevallen in machtsmisbruik aan de kant de man, met als gevolg dat veel vrouwen zich niet wensten te onderwerpen. Daar onderwerping en autoriteit synergetische processen zijn die eendrachtig samenwerken, is het tegengestelde ook waar. Niet onderworpen, afwijkend wangedrag leidde tot het verdwijnen van leiderschapscapaciteiten en het verlies van mannelijkheid bij de man. Bij een man die minder sterk in zijn schoenen stond en niet op de juiste manier wist om te gaan met het gevoel gecastreerd te worden, zagen de wraakgevoelens van hun vrouw als een aanval op hun mannelijkheid. In sommige gevallen leidde dit tot mishandeling. De wet beschermde vrouwen hier niet tegen omdat de scheidslijn tussen mishandeling en huiselijke discipline niet was omschreven. Zolang de vrouw geen gebroken ledematen opliep, was er niets aan de hand. Niemand die zich druk maakte over bijvoorbeeld een blauw oog. Alles onder de noemer van ‘huiselijke beslommeringen’.

Door de vage grens die bestond tussen huiselijke discipline en huiselijk geweld, zal het niet verbazen waarom zoveel mensen nu sceptisch staan tegenover huiselijke discipline. Het is tegenwoordig zelfs politiek geweldig incorrect – mannen worden bekeken als mishandelaars en vrouwen als sloven. Het argument dat het beschouwd zou moeten worden als iets wat in onze constitutie zit, is meestal tegen dovemansoren gezegd. Velen hebben de misvatting dat vrouwen op de één of andere manier onder druk gezet worden om zich aan deze levensstijl te onderwerpen – door angst voor verder geweld van hun echtgenoot!

Het tot normale proporties terugbrengen van de opvattingen over huiselijke discipline zal niet gemakkelijk blijken te zijn. Veel mensen zullen zich blijven verzetten tegen de gedachte dat deze levensstijl natuurlijke en doorgaans vredelievende elementen bevat. Veel mensen staren zich blind op het ene kleine facet van een pak op de billen voor straf. Ze weigeren de positieve effecten ervan op verschillende niveaus te zien en zullen de billenkoek zien als machtsmisbruik, geweld en mishandeling. Misschien hebben ze het idee dat als ze huiselijke discipline zouden accepteren, ze dan de klok jaren terug zouden zetten?

Ik ben er echter van overtuigd dat de natuur altijd zijn gang zal gaan. Of iets als normaal bekeken zal worden, hangt af van de modegrillen van het moment en is aan verandering onderhevig. De gezonde, natuurlijke en gevoelsmatige uitingen van huiselijke discipline verkondigen zich als een uiting van mannelijkheid en vrouwelijkheid, als een uiting van hun gevoelens. De manifestatie van deze gevoelens zal zich misschien in het verborgene moeten afspelen. Maar ze zullen er niettemin zijn en de huiselijke discipline zal beoefend worden ongeacht hoe deze bekeken wordt.

VROUWELIJKHEID VERSUS FEMINISME

In veel opzichten heeft feminisme in de ware zin van haar betekenis niets te maken met vrouwelijkheid. Het één heeft niets met het ander te maken. Feminisme in haar ware betekenis kwam op voor de gelijkwaardigheid van vrouwen. Niemand zal beweren dat dat iets is wat niet deugt. Sinds de invloed van het feminisme is de positie van de vrouw sterk verbeterd, thuis, op het werk en in de maatschappij. Het zou me erg verbazen wanneer mensen zich tegen het feminisme uitspreken als je diens ware betekenis in ogenschouw neemt. Aan de andere kant hebben vrouwelijke rebellie en misdragingen al snel getornd aan het goede werk van de vroege pioniers zoals Emily Pankhurst en anderen. Veel feministen kozen voor de radicale antimannen aanpak. Mannen die zich bewust waren van hun mannelijke gevoelens als beschermers werden in de ban gedaan door deze beschadigende groep vrouwen, die luidkeels beweerden feministes te zijn. Mannen die er waarde aan hechtten hoffelijke rituelen als het ophouden van de deur, het afstaan van een zitplaats, laten dat tegenwoordig uit hun hoofd uit angst ervan langs te krijgen.

Hoewel er geen verband is tussen het feminisme en vrouwelijkheid, is het tegendeel waar wanneer het aankomt op pseudo-feminisme.

De Nederlandse maatschappij heeft op het pseudo-feminisme geantwoord door een geslachtsloze maatschappij te creëren. Om een voorbeeld te noemen, Nederland moedigt moderne ouders niet aan om verschillen te benadrukken tussen de verschillende geslachten. Het wordt momenteel als verantwoord ouderschap gezien als jongetjes en meisjes met speelgoed spelen die geassocieerd worden met het andere geslacht. De achterliggende gedachte om jongens met poppen te laten spelen is om meer verzorgende kwaliteiten bij de man tot stand te brengen (een karaktereigenschap die doorgaans meer bij vrouwen aangetroffen wordt). Omgekeerd krijgen meisjes mecano dozen om logica te bevorderen (een karaktereigenschap die meer bij jongens aanwezig is).

Een dergelijke handelswijze is vragen om problemen. Het is bewezen dat jongens en meisjes over verschillen hersenstructuren beschikken. Meisjes kunnen verschillende dingen tegelijk doen en zullen veel heen en weer switchen tussen verschillende speelgoedjes, terwijl jongens uren lang echtereen in de weer kunnen zijn met hetzelfde speelgoedje. Hen tot ander gedrag te dwingen is niet bevorderlijk. Wat de maatschappij in feite doet, is een geslachtsloze maatschappij creëren. Zonder dat ze de gelegenheid krijgen zich te ontwikkelen afgestemd op hun rol en geslacht, zullen kinderen later nooit de verschillen noch de complexiteit van de mannelijke en vrouwelijke energieën begrijpen. Meisjes zullen opgroeien als volwassenen zonder wortels die vaak de machtstrijd aangaan met hun partner en andere mannen.

Terwijl de ware geest van het feminisme de blik naar buiten richt, zich bezig houdt met de ongelijkwaardigheid in onze maatschappij, is vrouwelijkheid iets heel anders. Vrouwelijkheid komt van binnenuit. Het is niet iets wat aangeleerd is, eerder iets wat gevoeld wordt. Het kent een fijne afstemming met de energie van de mannelijk tegenpool. Het is een antwoord op de mannelijke roep. De mannelijke roep en het vrouwelijke antwoord kunnen worden teruggevonden is de subtiele lichaamstaal van beide geslachten. Je hoeft alleen maar te kijken naar het flirtgedrag van een man en een vrouw die elkaar op een feestje voor het eerst ontmoeten. Haar oogcontact en handbewegingen zullen een man op een verleidelijke manier aantrekken om hem vervolgens plagend en verlegen weer op afstand te zetten. Dit is een aangeboren reactie van vrouwen wanneer een man zijn interesse toont. Aan de andere kant zal de man recht voor haar gaan staan en zal proberen te voorkomen dat haar blik naar andere mannen zal gaan. Hij zal zich naar haar toe buigen en steeds dichterbij komen. De stem van de vrouw zal lager en heser worden, haar ademhaling zal versnellen als gevolg van haar snellere hartslag. De vrouw heeft deze reacties niet aangeleerd gekregen, het zijn natuurlijke en aangeboren reacties vanuit haar vrouwelijkheid.

MANNELIJKHEID VERSUS VROUWELIJKHEID

Vrouwelijkheid is een uiting van het vrouwzijn. Het is niet de uiting van wat de maatschappij vindt hoe een vrouw zou moeten zijn, en het is ook geen antwoord op politieke druk. Het is een acuut bewustzijn van de aangeboren vrouwelijke kwaliteiten en eigenschappen. Deze eigenschappen openbaren zich in de vrouw en zullen pas echt tot bloei komen als de vrouw geconfronteerd worden met haar tegenovergestelde – de man. Haar zachte huid tegen zijn ruwe lichaam, haar rondingen, borsten en heupen, tegen zijn sterkere, gespierder lichaam. Zijn mannelijke geur die haar gek maakt van verlangen als hij haar kleine en zachte gestalte tegen zijn grotere en hardere drukt. Ze zal zich beschermd voelen als ze haar vrouwelijkheid overgeeft aan haar man. Het is het samengaan van man en vrouw, de uitwisseling van energie en liefde.

Veel mannen zullen merken dat hun aandacht vooral getrokken wordt door vrouwen die hun vrouwelijkheid etaleren. Ze zullen zo’n vouw aantrekkelijk vinden. Vrouwen die zich agressief, bazig en lawaaierig presenteren zullen niet aantrekkelijk blijken voor de meeste mannen. Een man heeft het nodig zijn eigen mannelijke kracht als beschermer te voelen. Hij moet zijn kracht voelen tegen de achtergrond van haar kwetsbaarheid. Als zij hem overvleugeld zal hij zich bedreigd voelen. Hij heeft het gevoel dat hij de strijd met haar aan moet gaan over het thema macht.

Mannen worden aangetrokken tot kinderlijke (niet kinderachtige!) vrouwen. Vrouwen die over innerlijke kinderlijke eigenschappen beschikken, stralen een zekere onschuldigheid en onbevangenheid uit naar de buitenwereld. Ze blikken met een zekere verbazing de wereld in en hebben vaak een uitstraling die mannen erg aantrekkelijk vinden. Kinderlijke vrouwen staan in contact met het kleine meisje in hen; ze hebben deze gevoelens niet onderdrukt maar geaccepteerd. Het is dit kleine meisje in hen dat behoefte heeft aan leiderschap en correctie. Het kleine meisje wat onbevangen huilt als haar man haar straft. Het kleine meisje dat zich pas lekker voelt als haar man haar vergeven heeft en haar troost biedt in zijn sterke armen.

Door toe te staan dat het innerlijke meisje er is en zich openbaart in de vrouw geeft haar evenwicht en brengt balans in haar geest en emoties. In plaats van het kleine meisje te negeren, is ze er ontvankelijk voor en maakt de weg vrij voor innerlijke rust. Zo komt ze beter in contact met haar innerlijk en haar vrouwelijkheid.

STERK VERSUS ZWAK

Zonder dat ik mijn eigen onderworpenheid ervaren heb, zou ik gezegd hebben dat het een ongelofelijk krachtige vrouw vergt om onderdanig te zijn, omdat het veel emotionele en psychologische kracht kost om te allen tijde gehoorzaamheid te tonen. Aan de andere kant is het hele thema van onderdanigheid een stuk complexer dan ik in eerste instantie veronderstelde. Aan de ene kant, is onderwerping een behoorlijk actieve bezigheid, niet een passieve zoals ik aanvankelijk aannam. Leven in een maatschappij die wars is van vrouwelijke onderwerping, maakt het moeilijk voor vrouwen om zich over te geven aan hun natuurlijke behoeften. In deze zin is onderwerping heel actief – de vrouw moet ingaan tegen de eisen die de maatschappij, vrienden en familie aan haar stellen. Vaak zal ze zich afkeren en geïsoleerd voelen, omdat ze zich afkeert van mensen die haar weg willen houden van haar eigen natuurlijke wil tot onderwerping. In een dergelijk geval kan betoogd worden dat het een vrouw erg veel kracht kost zich af te zetten tegen wat van haar verlangd wordt en toe te geven aan haar natuurlijke instinct. Aan de andere kant, is onderwerping een heel natuurlijke uiting van haar vrouwelijkheid; het is een natuurlijk verschijnsel om zich aan haar man te onderwerpen, het is waar haar vrouwzijn om draait. Het gaat verder dan de discussie of vrouwen emotioneel sterk of zwak zijn. Het gaat verder dan de grenzen van cultuur, ras en afkomst – onderdanigheid vindt naar mijn opvatting zijn oorsprong in de vrouwelijke natuur.

Het hebben van een sterk of een zwak karakter zou een kenmerk van onderdanigheid kunnen zijn. Maar het is zeker een kenmerk dat een verschil maakt bij ‘dominante’ en ‘dominerende’ mannen. Een vrouw die zowel emotioneel sterk is als over veel zelfvertrouwen beschikt, zal zich niet onderwerpen aan de overheersende natuur van een dominerende man, die (dankzij zijn zwakke natuur) zijn vrouw tot onderwerping dwingt uit egoïstische overwegingen. Waarschijnlijk tracht hij zich op dergelijke wijze macht te verwerven en zijn eigen onzekerheden en onvermogen te compenseren.

Wanneer je begrippen als vrouwelijkheid en onderdanigheid in ogenschouw neemt, schijnen die twee onlosmakelijk van elkaar te zijn. Je zou kunnen stellen dat vrouwelijkheid en onderdanigheid synoniemen zijn. Je kunt je niet vrouwelijk voelen zonder je te onderwerpen en je kunt je niet onderwerpen zonder vrouwelijkheid.

Wanneer we de begrippen als onderdanigheid en gehoorzaamheid als synoniemen zouden beschouwen, dan is dat een vraagstuk wat veel lastiger te beantwoorden is…..natuurlijk is gehoorzaamheid het natuurlijke gevolg van onderwerping. Hoe meer je je bewust bent van je onderdanigheid en hoe minder energie je hoeft te steken in gehoorzaamheid, hoe natuurlijker deze gehoorzaamheid zal zijn. Oftewel, toename van gehoorzaamheid is een direct gevolg van toename van onderdanigheid (in dit geval werkt de vergelijking maar één kant op). Is het omgekeerde ook het geval? Kan een toegenomen gehoorzaamheid leiden tot een toename van onderdanigheid? Deze vraag is lastig te beantwoorden. Aan de ene kant zou je kunnen stellen dat een ‘fysieke’ daad van gehoorzaamheid overkomt als een daad van onderwerping. Maar vaak zal dit bedrieglijk zijn. Je zou kunnen zeggen dat wanneer gehoorzaamheid ‘onvrijwillig’ is en afgedwongen wordt (denk bijvoorbeeld aan slavernij) dan zal een fysieke daad van gehoorzaamheid vaak geen mentale gehoorzaamheid blijken te zijn, en daardoor verre van onderdanig. Hetzelfde kan voorkomen bij vrouwen die met dominerende mannen samenleven. Het kan zijn dat ze bang zijn om uit de relatie te stappen. In sommige gevallen mogen ze niet uit een dergelijke relatie stappen, zoals het geval in sommige conservatieve culturen. Deze vrouwen zullen zich niet vrijwillig aan hun partner geven. Mentaal zullen ze zich nooit onderwerpen, zodat er misschien sprake is van een soort pseudo-onderdanigheid?

ONDERWORPEN VERSUS NIET ONDERWORPEN

Er zullen momenten zijn dat vrouwen het niet gemakkelijk zullen vinden zich aan hun partner te onderwerpen. Hoe graag ze dit ook zouden willen, het blijkt soms erg moeilijk te zijn. Het leven valt soms niet mee en mensen zijn verre van perfect. Er komen situaties voor dat vrouwen last hebben van oud zeer, vaak veroorzaakt door de heer des huizes. Soms liggen er gevaren op de loer die een wig kunnen drijven in hun relatie en die er voor zorgen dat de vrouw haar onderdanigheid laat varen en een meer mannelijke rol gaat aannemen.

In iedere vrouw zijn altijd tegengestelde krachten aan het werk. Deze krachten zijn verwant aan middelpuntzoekende en middelpuntvliedende krachten. De middelpuntzoekende is een positieve kracht die verwant is aan haar vrouwelijkheid, het natuurlijke en de basale uiting van haar vrouwzijn. Het is haar onderwerping en haar gehoorzaamheid die haar vrouwelijkheid drijft. Deze kracht huist diep in het wezen van een vrouw en reageert op heimelijke en openlijke seksuele gevoelens. Het is een bewustzijn van zichzelf, haar vrouwelijkheid en onderdanigheid. Op een heel subtiel niveau zal een blik of een waarschuwend woord van haar partner een gevoel van heimelijke seksuele overgave triggeren. Het is een diepgeworteld verlangen dit mannelijke appèl te beantwoorden overeenkomstig haar eigen vrouwelijke natuur en als tegenhanger van de mannelijke natuur.

Hoe sterk deze natuurlijke vrouwelijke neiging ook zal zijn, er bestaat een even sterke kracht die wordt veroorzaakt door de middelpuntvliedende kracht. Deze middelpuntvliedende kracht is een negatieve kracht omdat het een vrouw wegtrekt van haar natuurlijke neigingen. Het trekt een vrouw bij haar eigen instinctieve positie en rol als vrouw vandaan. Waar de middelpuntzoekende kracht er één is van cohesie en uiting geeft aan de natuurlijke orde, is de middelpuntvliedende kracht één van verwoesting en chaos en zal haar verwijderen van het natuurlijke en instinctieve. De middelpuntvliedende kracht geeft uiting aan verzet, verdediging tegen en ernstig disrespect aan haar partner. Het druist in tegen alle natuurlijke reacties op haar vrouwelijkheid. Het is een uiting van verzet ten opzichte van de bescherming, leiding en discipline van de heer des huizes.

Vrouwen dienen zich bewust te zijn van deze tegengestelde krachten. Ze moet er naar streven om zich te bewegen in gebied van haar natuurlijke neigingen. Zich verzetten tegen de neiging zich te onderwerpen, is het drijven van een wig in het samenspel tussen de mannelijke en vrouwelijke energieën. Het is een ernstige verstoring van de natuurlijke orde en de verbondenheid van deze twee energieën. Een dergelijke frictie zal beschadigend werken op wat eens vrede en harmonie was. Mannelijke en vrouwelijke energieën kunnen vergeleken worden met ying en yang, door hier tegen in te gaan krijgen negatieve energieën een kans – het is als verzet tegen chi.

Een heer des huizes met verantwoordelijkheidsgevoel zal er op toe zien dat een vrouw omringd wordt met haar eigen natuurlijke energie. Mocht dit niet het geval zijn, dan is het zijn plicht er voor te zorgen dat ze naar een dergelijke toestand terugkeert door haar een flink pak op haar blote bips te geven. Een dergelijk pak slaag zal de mannelijke en vrouwelijke energie weer in balans en proportie brengen. Een dergelijk pak slaag zal een vrouw aanmoedigen haar eigen vrouwelijkheid en onderdanigheid onder ogen te zien.

DOMINANTIE VERSUS ONDERWORPENHEID

Wanneer een man zijn vrouw onder handen neemt, zal hij haar onderdanigheid en vrouwelijkheid teruggeven. De uitwisseling van de energie tussen de dominante man en de onderdanige vrouw zal verzacht worden wanneer de man de diepe gevoelens van autoriteit zal loslaten.

Binnenin de autoritaire man bevinden zich een pallet aan verschillende reacties, passend bij de strengheid die bij haar gedrag passen. Deze reacties bevinden zich op een spectrum en lopen uiteen van een waarschuwende blik aan de ene kant tot een langdurig en ongenadig pak op haar blote bips voor straf aan de andere kant. Een samenwerkend spel van masculiene autoriteit en feminiene onderdanigheid bepalen op welke plek op dit spectrum de acties zullen liggen. Een waarschuwende blik zal onvermijdelijke een kriebelend gevoel bij de vrouw teweegbrengen. Het zal een soort angst oproepen en een gevoel van onderdanig zelfbewustzijn. De aanzegging van een echt ongenadig pak op haar blote billen (de andere kant van het spectrum), zullen diepe gevoelens van onderdanigheid bij haar losmaken. Het zal haar dwingen het diepste wezen van haar eigen vrouwelijkheid onder ogen te zien.

Veel vrouwen nemen abusievelijk aan dat het de taak van de man is om er constant op toe ze zien of ze zich wel goed gedragen. Dat het aan de man is om iedere misstap goed te onthouden. Nog erger is het als ze er van uit gaat dat hij in staat is haar gedachten te lezen en in staat is waar te nemen wanneer ze weer een pak op haar billen ‘nodig heeft’. Een vrouw zei eens tegen mij, ‘tja….als ik hem om een pak op mijn bips moet VRAGEN, waar zijn we dan mee bezig?’. Ik zal die woorden niet snel vergeten, omdat het niet lang geleden is dat ik dezelfde mening was toegedaan! Het is nog niet zolang geleden dat ik me opzettelijk misdroeg en me niet aan de afspraken hield om mijn partner te dwingen op te treden. Ik was van mening dat mijn uitdagende gedrag zijn dominantie zou moeten triggeren en dat als gevolg hiervan mijn onderdanigheid getriggerd zou worden. Wat een vergissing! Mijn partner werd eerder boos dan dat zijn dominantie ontwaakte en het niveau van mijn onderwerping werd helemaal niet zo diep. Mijn uitdagen had alleen maar geleid tot disharmonie in onze relatie en tot verbijstering bij mijn in verwarring gebrachte partner.

Ik heb van het artikel ‘erom vragen’ geleerd dat het vragen om een pak slaag een diepere laag van onderwerping aanboort. Het is erg beschamend en vernederend om te moeten vragen om een pak op je billen, zeker als het voor straf is. Vragen stimuleert de synergetische processen van autoriteit en onderwerping. Het actief moeten vragen maakt mezelf tot onderdeel van mijn eigen straf, wat er voor zorgt dat ik ontvankelijker wordt. Als ik erom vraag wordt ook de rol van mijn partner als leider, beschermer en bestraffer bekrachtigd. Door erom te vragen zeg ik op een indirecte manier tegen mijn partner dat ik zijn hulp nodig heb. Dat ik me overgeef in liefde, respect en gehoorzaamheid en dat ik zijn positie als beschermheer en leider in onze relatie accepteer. Dat ik mijn straf zonder terughoudendheid zal accepteren. Omdat ik weet dat ik het nodig heb. Dat het me goed zal doen.

Zelf om mijn straf te vragen zorgt ervoor dat ik in een meer onderdanige stemming kom. Het geeft me de mogelijkheid de autoriteit van mijn partner te ervaren en om de schaamte te voelen vanwege mijn gedrag. Als ik, na een standje met mijn broek naar beneden in de hoek op mijn straf sta te moet staan wachten, dan stelt me dit in de gelegenheid introspectief naar mijn eigen gedrag te kijken en me mentaal voor te bereiden op wat komen gaat. Door er om te vragen voel ik oprechte schaamte. Dit maakt me tegelijkertijd rustig. Het geeft me de mogelijkheid om mijn straf onder ogen te zien en te accepteren. Het stelt me staat de heilzame werking ervan te ervaren.

Samenvattend: het hele concept van bewustzijn van je vrouwelijkheid, is primair het gevolg van het in contact staan met je eigen natuurlijke vrouwelijke energie, als tegenpool van de mannelijke. Wanneer een vrouw zich niet bewust is van haar eigen energie, dan zal ze nooit in staat zijn het mannelijke appèl te beantwoorden. Ze zal altijd de strijd met mannen blijven zoeken omdat ze zich niet bewust is van haar eigen rol. Wanneer mensen zich niet bewust zijn van hun eigen geslachtsrol, zelfs niet op een basaal niveau, dan zullen ze nooit in staat zijn een gezonde seksuele relatie aan te gaan. Pseudo-feministen, feministische separatisten en andere groeperingen die zich verzetten tegen door mannen geleide relaties brengen veel schade toe. De Nederlandse maatschappij heeft dit gedrag echter als normaal en gezond betiteld. Dit heeft serieuze schade toegebracht aan de natuurlijke neiging van vrouwen om hun aangeboren vrouwelijke en onderdanige gevoelens te volgen.

Er zijn verschillende niveaus van bewustzijn van vrouwelijkheid en onderdanigheid. Dit bewustzijn is een direct gevolg van het in contact staan met aangeboren vrouwelijke instincten. Dit bewustzijn wordt verhoogd door de interacties tussen de mannelijke en vrouwelijke energieën. Een vrouw geeft zich op een diep niveau over aan haar partner wanneer ze de liefde bedrijven, ze zal zich dan volledig overgeven aan zijn mannelijkheid. Het leidt absoluut geen twijfel dat de huiselijke discipline inspeelt op haar onderdanige bewustzijn. Het leidt ook geen twijfel dat de huiselijke discipline een diepe essentie van onderdanigheid en gehoorzaamheid bewerkstelligt. Het leidt geen twijfel dat de huiselijke discipline de sleutel is om de vrouwelijkheid te ontsluiten en te komen tot een diep gevoel van harmonie, balans, vrede en liefde.

Een spankingpartner vinden

In dit artikeltje vind je informatie over zaken waar je aan moet denken als je op zoek gaat naar een spanking partner. Eén en ander is geschreven in de ‘vraag en antwoord stijl’.

V: Is het veilig om een spanking relatie aan te gaan met iemand die ik via het internet heb ontmoet?

A: Internet is de gemakkelijkste manier om met gelijkgestemde zielen in contact te komen. Dus waarom zou je dat niet via internet doen? Ga wel zorgvuldig te werk en gebruik je gezond verstand.

Je kunt natuurlijk zelf een contactadvertentie plaatsen, maar ook die van anderen lezen. Welke methode je ook volgt, vraag of spankers wel eens iets gepost hebben op internet. Door hun inzendingen te lezen, kun je al een beetje een indruk van iemand krijgen.

Nog een methode is, om posters op spanking forums die je sympathiek lijken(zowel spankers als spankees) te benaderen met de vraag of zij een betrouwbare spanker kennen en of die persoon dan geïnteresseerd zou zijn om jou te leren kennen.

V: Iedereen beweert een ervaren spanker te zijn. Hoe weet ik of dit ook werkelijk het geval is?

A: Vraag gewoon om referenties: iemand met wie je kunt mailen of bellen om navraag te doen. Als hij ervaren is, dan moet het geen probleem zijn om jou een mailaders of telefoonnummer te geven.

Vraag hem ook te beschrijven hoe een sessie er bij hem aan toe gaat en hoe hij een 1e keer te werk gaat. Dan kun je gelijk zien of dat jouw cup of tea is en of zijn stijl jou aanspreekt.

Bovendien kun je dit verhaal dan checken bij een van zijn spankees.

Verder is het heel belangrijk dat hij zeer uitgebreid vraagt naar wat jij wilt en waar je eventueel bang voor bent. Houdt wel in de gaten dat het erg gemakkelijk is een gratis e-mailadres aan te maken en je eigen referentie te zijn. Het heeft de voorkeur om dit telefonisch af te handelen.

Verder is het zo dat een ervaren spanker een safe-word ter sprake zal brengen. Als vrouw moet je dit onderwerp niet aansnijden, maar afwachten of hij er mee komt. Wanneer hij het niet ter sprake brengt, dan weet je dat hij waarschijnlijk niet de juiste persoon is. Een ervaren spanker weet dat een safe-word nodig is, totdat je zelf hebt ervaren hoe je reageert op een pak op je billen.

Ook een mooie test voor een spanker vind ik zelf dat je aangeeft dat je voor de eerste keer EN met de hand EN met de badborstel EN met het rietje op je billen wilt. Als hij zegt: “Dat is goed meisje|”, dan deugt hij niet. Hij behoort je tegen jezelf in bescherming te nemen en je uit te leggen dat een pak op je billen met de hand voor de eerste keer méér dan genoeg is.

V: Ga ik tijdens de eerste ontmoeting al over de knie?

A: Iedereen die ik ooit ontmoette met een spanking avontuur in mijn achterhoofd, heb ik ontmoet in een restaurantje met als doel kennismaken. Een hapje en/of een drankje was het enige dat plaats vond gedurende deze ontmoetingen. Spanking kwam pas later om de hoek kijken. Iedereen die er op staat je tijdens de eerste ontmoeting al over de knie te leggen, is waarschijnlijk niet de geschikte partij voor je.

Wat is de beste plek om af te spreken voor het eerste pak op de billen?

Je kunt het er natuurlijk niet mee eens zijn, maar de veiligste plaats is bij de spanker thuis. Dit is de beste manier om te ontdekken of de spanker beschikt over verantwoordelijkheidsgevoel. Als je elkaar de eerste keer ontmoet bij de vrouw thuis, een hotelkamer of waar dan ook, dan heeft de spanker de gelegenheid om te doen wat hem goeddunkt en na de sessie te vertrekken, zonder enig verantwoordelijkheidsgevoel. Als je er op uit bent om misbruik van iemand te maken, dan komt het goed uit als de locatie die niet op hem terug te voeren. Is de sessie bij hem thuis, dan heb je zijn adres als dingen toch anders lopen dan voorheen was overeengekomen. In het slechtste geval kun je zijn adres bekendmaken bij de politie.

V: We hebben onze kennismaking achter de rug. Dat ging goed en nu ga ik hem ontmoeten voor een pak op mijn billen. Welke voorzorgsmaatregelen zou ik moeten treffen?

Het belangrijkste is dat je je intuïtie volgt. Als je twijfels hebt, praat daar dan over. Als extra beveiliging vind ik het belangrijk dat je een mobieltje bij je hebt. Bel, waar hij bij is, een vriendin en vertel haar waar je bent. Verder denk ik dat een eerste keer niet verder zou moeten gaan dan een pak op je billen met de hand. Mocht hij overenthousiast raken, dan wordt hij in ieder geval begrensd door datgene wat hij met zijn hand teweeg kan brengen. Bondage is uit den boze tot je de ander zo vertrouwt dat je hem op je kinderen zou laten passen. Wanneer zaken anders gaan dan je je had voorgesteld, maak er dan direct een einde aan.

Wanneer ik een nieuwelinge op haar billen geef, gebruik ik het systeem van de drie codewoorden. Dit maakt het gemakkelijk om te communiceren zonder direct de sfeer onderuit te halen.

Groen: is het woord dat ze gebruikten om aan te geven dat ze wilden dat één en ander een beetje forser te werk zou gaan.

Geel: is het woord om me duidelijk te maken dat één en ander niet helemaal goed is. Dat dit niet te maken heeft met de pijn van het pak slaag, maar dat ze bijvoorbeeld duizelig werden of misselijk of dat de positie niet comfortabel was.

Rood: betekende dat de billenkoek direct gestopt diende te worden. In alle gevallen waarin ik iemand een pak op haar billen gaf, heb ik het woord Rood nooit gehoord. Als het nodig is dat je steeds je safe-word moet gebruiken, dan is hij waarschijnlijk niet zo ervaren als hij je wil laten geloven.

Laat je niet ontmoedigen door alle dingen die je hier gelezen hebt. Veruit de meeste mensen waarvan ik weet dat ze iemand via internet hebben ontmoet voor een pak op hun billen hebben een geweldige ervaring gehad. Wat ik hier heb geschreven is vooral uitgaan van het ergste. De meeste mannen die zoeken naar iemand om op hun billen te geven, willen dit meer dan één keer doen. Ze zijn net zo gemotiveerd als jij om het een geweldige ervaring te laten zijn en het langer te laten duren dan die eerste keer. Toch moet je er rekening mee houden dat tot op zekere hoogte de seksuele fantasieën van deze persoon uitgaan naar het toedienen van pijn. Veel mensen zien een pak slaag als iets wat voor straf gebeurt en dat leidt tot tranen. Communicatie is dus heel belangrijk! En in deze communicatie moet je op zoek gaan naar aanwijzingen die erop duiden dat de ander eerlijk is. Ik vind, dat als je ontdekt dat de ander onwaarheden verkondigd, dat dit niet de juiste persoon voor je is. Als ze bijvoorbeeld hebben gelogen over hun leeftijd of over hoe ze eruit zien; wie weet waar ze nog meer over gelogen hebben.

Je bent op zoek naar iemand die op zijn minst enige ervaring heeft (of in ieder geval eerlijk zijn over het feit dat ze zelf ook onervaren zijn), die ontvankelijk is voor hoe jij dingen ziet, die zelf met het concept van een safe-word op de proppen kwamen en die bereid zijn zich helemaal aan jouw tempo aan te passen. Met het nodige geduld en wat nuchter verstand is het helemaal niet zo moeilijk iemand te vinden die je spanking fantasieën kan verwezenlijken.

Waarom kan ik niet huilen?

Eén van de belangrijkste vragen waar nieuwkomers die al een paar keer een pak op hun bips hebben gehad, mee worstelen is waarom de tranen achterblijven. Laten we eens kijken wat er gebeurt als een vrouw haar ‘mentor’ voor het eerst ontmoet (zeker als het haar eerste of één van haar eerste ervaringen betreft).

Om te beginnen, moet zij allerlei voorzorgsmaatregelen treffen (althans dat zou ze moeten doen) voor ze elkaar ontmoeten. De dame in kwestie moet beslissen in hoeverre ze veiligheden inbouwt. Ze moet haar gevoel volgen om er voor te zorgen dat haar ervaring een goede zal zijn. Ze moet zich de nodige moeite getroosten om ervoor te zorgen dat de omstandigheden zo veilig mogelijk zijn (referenties natrekken, de persoon in kwestie bellen, enz).

In de tweede plaats zijn er nog zaken van logistieke aard. Vaak heeft de vrouw die straf nodig heeft kinderen en een verantwoordelijke baan. Ze moet uitdokteren waar en wanneer één en ander het best kan plaatsvinden. Vaak moet ze heel veel regelen voor ze zich eindelijk, al is het maar voor een uur, aan de consequenties van haar gedrag kan overgeven.

Ten slotte is er de gebeurtenis op zich. We weten allemaal dat veel ‘mentoren’ niet zijn wie ze zeggen dat ze zijn. Er zijn hiervoor een aantal redenen aan te voeren. Jammer genoeg staat bovenaan de lijst met redenen, dat veel mannen geïnteresseerd zijn in dingen waar alle mannen (na voetbal kijken) in geïnteresseerd zijn: seks. Dit is natuurlijk prima als beiden expliciet vinden dat seks erbij hoort, maar sommige mannen hebben, ondanks dat expliciet anders is afgesproken, de neiging het niet alleen bij discipline te laten.

Te vaak zijn mannen enkel op het lichamelijke aspect van een pak op de billen gericht en niet op de emotionele kant ervan. De meeste vrouwen zijn juist wel op zoek naar een emotionele ervaring en zeker niet alleen naar het fysieke pak op hun blote bips. De ‘mentor’ kan dan misschien heel goed een pak slaag uitdelen, maar mist dan de emotionele klik, zodat hij haar niet emotioneel raakt. Billenkoek kan dan iets mechanisch blijven, doordat de lichaamstaal niet klopt of de beladen woorden en zinnen niet op de juiste wijze worden uitgesproken (zoals ‘stoute meid’, ‘kom jij maar eens hier’ en ‘ik zal je iets geven waardoor je voorlopig niet kunt zitten’, enz).

Zelfs als alle voorzorgsmaatregelen zijn genomen, de persoon zorgvuldig is gekozen en de emotionele klik tussen de ‘mentor’ en de ‘jongedame’ aanwezig is, zijn tranen nog steeds zeldzaam de eerste keren dat zij over de knie gaat. Dan spelen er nog allerlei andere factoren: zenuwen, hoge verwachtingen en het plotselinge besef dat er geen weg terug mee is. Ze ligt over zijn knie en de vingers van de ‘mentor’ haken achter haar broekje om het omlaag te doen. Haar gevoelens zullen gewoonlijk heen en weer switchen tussen schaamte en het fysieke deel. En ondertussen hoort ze dat hij haar streng toespreekt en haar duidelijk maakt wat er gebeurt met meiden die zich niet weten te gedragen.

Mijn ervaring is dat de kans op huilen toeneemt, als beiden volstrekt ontspannen zijn. Als ze zich niet druk meer hoeven te maken over allerlei randverschijnselen. Als er geen druk meer is van het ‘nieuwe en onbekende’. Als niet alleen de wil, maar ook de mogelijkheid en innerlijke rust er is, om zich helemaal over te geven. En niet te vergeten als zij oprecht spijt heeft en baalt van het gedrag wat ze vertoond heeft.

ANDEREN MOETEN WEL HUILEN – WAAROM IK NIET?


We moeten ons goed realiseren dat spanking een erg intieme gebeurtenis is. Verschillende aspecten, zowel lichamelijke als emotionele, spelen een rol. Soms moet een vrouw de ene keer wel om iets huilen en een volgende keer niet. En zeker is, dat wat goed voor de één werkt, voor de ander helemaal niet hoeft te werken. Het hoeft helemaal niet zo te zijn dat als een ‘mentor’ bij de één een bepaald niveau van diepgang bereikt, dat hij dat ook bij een ander bereikt. Het zou best kunnen, maar dat is helemaal niet gegarandeerd.


Het beste advies wat gegeven kan worden, is dat je je niet druk moet maken over het feit dat je niet huilt. Als je dit wel doet, zet je onnodig veel druk op de ketel.


DE CONTROLE LOSLATEN


Niet alle dames willen de controle loslaten, zeker niet tot het niveau waarop de tranen vloeien. Voor sommigen betekent huilen, dat ze hun pak slaag niet als ‘een grote meid’ kunnen incasseren. Bij deze vrouwen roept huilen te veel schaamte op. Een vriendin heeft me eens verteld, dat ze gaat huilen omdat ze zich realiseert dat dit de enige manier is om de bestraffing te laten ophouden. Ze heeft wat haar werk betreft een hoog streefniveau en ook thuis heeft ze alles goed onder controle. Wanneer ze over de knie ligt, is dat één van de weinige momenten dat ze ergens géén controle over heeft. Tranen komen bij haar niet zo gemakkelijk.


TRANEN KUNNEN VEEL BETEKENEN

Ten slotte kunnen tranen nog zo veel andere emotionele lading hebben. Een vrouw vertelde eens, dat huilen haar herinnerde aan de keren dat ze thuis over de knie ging. Ze haatte het als ze over de knie werd gelegd, hoewel ze het tegenwoordig gek genoeg nodig heeft. Wanneer bij haar de tranen komen, herinnert ze zich momenten waar ze, nu ze als volwassen vrouw over de knie gaat, liever helemaal niet aan terugdenkt.

CONCLUSIE

Zoals je hebt kunnen lezen, zijn tranen een heel persoonlijke aangelegenheid. Waarschijnlijk is de effectiefste methode om tranen een kans te geven, de verwachtingen zo mogelijk naar beneden bij te stellen. In tegenstelling tot wat je in heel veel spankingverhalen leest, eindigt een pak slaag helemaal niet zo vaak met natte wangen – alleen maar met rode.

Tellen

In een typische HD situatie wordt de vrouw over de knie gelegd voor een klinkend pak op haar blote billen. Hoewel vaak wordt aangeraden een pak slaag rustig op te bouwen (om blauwe plekken te voorkomen), geven sommige mannen er de voorkeur aan om direct vanaf het begin krachtig toe te slaan. Bij sommige stellen gebeurt dit met de vlakke hand, terwijl anderen de voorkeur geven aan een instrument, zoals een riem of een paddle. Ongeacht de gebruikte techniek is het belangrijk hoeveel klappen ze te incasseren krijgt.

Nu is het vaak niet zo dat de man een van te voren bepaald aantal kletsen toedient. In plaats daarvan duurt het pak slaag een bepaalde tijd. Of er wordt geslagen tot de vrouw moet huilen en oprecht berouw heeft van haar gedrag. Hoewel beide methoden behoorlijk beproefd zijn, gaat dit artikel nader in op de situatie dat iedere klets hardop meegeteld wordt door de man of door de vrouw. Het meetellen van de klappen is een effectieve manier om het gedrag van een vrouw te corrigeren. Als het goed gedaan wordt, zal het tellen het disciplinaire karakter van de straf versterken.

In dit artikel gaat het om het hardop meetellen van de klappen, niet om het tellen in stilte. Hoewel sommige mannen de klappen voor zichzelf meetellen als ze hun vrouw een pak op haar bips geven, heeft dat niet hetzelfde effect dan wanneer de kletsen hardop meegeteld worden. (Ongeacht of het de heer des huizes of zijn vrouw is die het tellen voor de rekening neemt).

Het is niet de bedoeling van dit artikel om het hardop meetellen te promoten en ook niet om het te ontmoedigen. Sommige mannen vermijden het hardop meetellen omdat ze vinden dat dit een grens trekt in de toe te dienen straf. Ze geven er veel meer de voorkeur aan om haar een pak op haar billen te geven tot ze moet huilen om vervolgens door te gaan tot ze de indruk hebben dat zij haar lesje goed geleerd heeft. Als er van tevoren een arbitrair aantal klappen is vastgesteld, kan het zijn dat het aantal kletsen al is bereikt voor dat de straf zijn reinigende effect heeft behaald en er sprake is van overgave. Deze mannen vinden een meer organische benadering beter op zijn plaats, omdat dan rekening gehouden kan worden met de lichamelijke en emotionele reacties van de vrouw. Door goed te kijken hoe een vrouw op het pak op haar billen reageert, kan een veel beter effect behaald worden, omdat de straf beter in relatie gebracht kan worden met de behoefte.

Laten we om te beginnen eens de aanpak onder de loep nemen waarbij de heer des huizes de klappen hardop meetelt. Het is goed om te bedenken dat wanneer de man de kletsen hardop meetelt, hij van tevoren zijn vrouw heeft laten weten hoeveel klappen ze tegemoet kan zien. Het doel is om hardop te tellen tot het van tevoren vastgestelde doel gehaald is. Veel mannen denken dat wanneer er geen einddoel vastgesteld is, tellen niet zoveel zin heeft.

Er is daarentegen wel een reden te bedenken waarom de heer des huizes zou kunnen tellen, wanneer er geen einddoel is vastgesteld. Door hardop te tellen, geeft haar de indruk dat hij een bepaald getal in zijn hoofd heeft, maar dat zij hier niet over geïnformeerd wordt, tot deze bereikt is. Dit zal haar gedurende de hele straf in het ongewisse laten. Ze zal zich steeds afvragen hoeveel ze zal moeten incasseren, terwijl ze het getal steeds verder hoort oplopen. Ze zal mogelijk terug denken aan eerdere keren dat ze voor een soortgelijk vergrijp op haar blote bips kreeg. Zou ze nu evenveel klappen krijgen als die keer? Of zou haar partner het haar deze keer zwaarder aanrekenen? Deze onzekerheid kan een gunstig effect hebben op de effectiviteit van haar straf. Het maakt haar ervan bewust dat ze geen enkele invloed heeft op het aantel klappen dat ze uiteindelijk zal krijgen.

Als de man de klappen hardop meetelt, heeft dit een aantal voordelen. Om te beginnen kan het gevoel van schaamte erdoor vergroot worden. Het feit dat de man hardop meetelt als hij haar op haar blote billen slaat, bevordert haar gevoel van schaamte meer, dan wanneer hij haar in stilte een pak slaag geeft. Dit verschilt natuurlijk van vrouw tot vrouw, maar zal in het algemeen het geval blijken te zijn.

Wanneer de heer des huizes de klappen hardop meetelt, dan zal zij zich meer bewust zijn van zijn autoriteit. Niet alleen voelt ze de pijn van iedere klap die op haar bips neerdaalt, maar ze hoort tegelijkertijd zijn stem, die haar op gebiedende wijze confronteert met de zwaarte van haar straf. De voordelen die dit heeft, moeten niet onderschat worden.

Veel mensen geloven dat het tellen van de klappen het strafproces ten goede komt. Ze hebben het gevoel dat het voor een soort ritme zorgt dat zou ontbreken als er niet geteld zou worden. Voor veel mannen zal het tellen het straffen een formeel tintje geven en de ernst ervan benadrukken. Ze zijn van mening dat het tellen van de klappen helpt om hun vrouw de ernst van de zaak duidelijk te maken.

Het formele karakter wat met het meetellen bewerkstelligd wordt, zal het justitiële karakter versterken. Dit zal de juiste grondslag van haar straf benadrukken (hoewel het goed is om eraan te herinneren, zoals beschreven wordt in het artikel over “onterechte straf”). Door iedere klap hardop te tellen, zal de vrouw er iedere klets aan herinnert worden dat de straf passend is voor haar gedrag. Op kleinere overtredingen staan 20 klappen, op zwaardere overtredingen wel 200 kletsen. Het aantal klappen is natuurlijk van meerdere factoren afhankelijk, maar ook de kracht waarmee de klappen worden toegediend en indien van toepassing, welk instrument gebruikt wordt.

De genoemde aantal klappen zijn natuurlijk voorbeelden. Sommige mannen zullen minder klappen toedienen, anderen juist meer. De hier genoemde aantallen zijn niet bedoeld als richtlijnen, omdat iedere vrouw anders is en haar strafmaat het beste door haar partner bepaald kan worden. Verder zal het aantal klappen ook sterk afhangen van de kracht waarmee ze toegebracht worden. Houd echter de uitgangspunten zoals genoemd in het artikel over “opwarmen” in gedachte, die stelt dat je een straf langzaam en voorzichtig moet beginnen. Door in het begin te hard te slaan, loop je het risico op blauwe plekken, maar ook op “ontoereikende straf”.

Een ander voordeel van het hardop tellen van de klappen door de heer des huizes is het gevoel van onvermijdelijkheid van iedere afzonderlijke klap die dit bij de vrouw te weeg brengt. Wanneer een van tevoren bepaald aantal klappen bekend is, is ze zich ervan bewust dat iedere klap van begin tot eind onvermijdelijk is. Dit gevoel van onvermijdelijkheid zal haar helpen zich aan de autoriteit van haar partner te over te geven.

Laten we vervolgens kijken naar een aantal negatieve neveneffecten van het hardop meetellen door de heer des huizes. Eén van de grootste problemen met hardop meetellen is dat hierdoor het uitdelen van een standje bemoeilijkt of zelfs onmogelijk maakt. Een “standje” is, zoals uitgelegd wordt in het gelijknamige artikel, een essentieel onderdeel van een effectieve straf. Het is over het algemeen effectiever de tranen los te maken dan de lichamelijke pijn die een pak op de billen met zich meebrengt. Als de heer des huizes zich te veel bezig houdt met het hardop meetellen van de klappen, is het niet ondenkbaar dat hij de gelegenheid haar eens goed te laten weten waar het opstaat, laat varen.

Effectief zullen tellen en het geven van een standje geïntegreerd dienen te worden:

“EEN… Ik zal je voor eens en voor altijd… TWEE… duidelijk maken… DRIE… dat je gedrag… VIER… alle grenzen te buiten gaat… VIJF… ik zal je een lesje leren… ZES… dat je niet snel zult vergeten… ZEVEN… jongedame… ACHT… en wanneer ik klaar met je ben… NEGEN… zul je me er netjes voor bedanken… TIEN… is het niet? … ELF… ik vroeg je wat!… TWAALF… dat klinkt al een stuk beter… DERTIEN… zo komen we tenminste ergens… VEERTIEN… Ik geloof dat ik tot je door… VIJFTIEN… begin te dringen… ZESTIEN… zo wordt je weer een… ZEVENTIEN… een welopgevoed meisje… ACHTTIEN… die niet meer… NEGENTIEN… ongehoorzaam… TWINTIG… disrespectvol… EENENTWINTIG… en oneerlijk is… TWEEENTWINTIG… niet waar? … DRIEENTWINTIG… mooi zo….”

Enzovoort, enzovoort. Let erop hoe de heer des huizes zijn vrouw bij de les roept als zij na de tiende klap op haar bips geen antwoord geeft op zijn vraag. Iedere onoplettendheid aan de kant van de vrouw zou met een aantal extra klappen beantwoord moeten worden.

Een negatief effect van het hardop meetellen van de heer des huizes is dat wanneer van tevoren een maximum aantal genoemd is, de vrouw het gevoel kan hebben dat het eind in zicht is. Dit zal het effect van de laatste klappen negatief beïnvloeden, omdat zij zich concentreert op het einde van haar straf, in plaats van op de pijn en schaamte, zoals zou moeten. Het kan tot gevolg hebben dat ze haar tanden op elkaar zet in de wetenschap dat het eind nabij is, in plaats van zich over te geven aan haar straf en de autoriteit van haar partner. Een pak op haar billen is voor een vrouw niet een uithoudingstest, het is een leerervaring. Alles wat haar een verkeerde voorstelling van zaken geeft, zal een averechts effect hebben op haar vermogen zich aan hem over te geven.

Een ander negatief effect van het hardop meetellen door de heer des huizes is dat het hem af kan leiden van het goed toedienen van het pak op haar bips, zeker als hij de hierboven beschreven methode gebruikt van meetellen en een standje geven. Dit zal voor een beginnende heer des huizes meer problemen geven dan bij een meer gevorderde. Met de nodige ervaring moet hij in staat geacht worden tegelijkertijd te slaan, te tellen en een standje uit te delen, er ondertussen voor zorgend dat hij zijn vrouw fysiek onder controle houdt.

Sommige mannen laten hun vrouw de klappen hardop meetellen. Dit doen ze om uiteenlopende redenen. Eén daarvan is dat hij zich kan concentreren op het pak op haar billen en op het uitdelen van een standje. Nu hij de klappen niet zelf hoeft te tellen, heeft hij zijn handen vrij om zich te wijden aan de belangrijkste elementen van de straf, namelijk het toedienen van een pak slaag en het uitdelen van een standje.

Een ander voordeel van de vrouw hardop mee laten tellen van de klappen is dat ze betrokken wordt bij de uitvoer van haar straf. Het effect hiervan is in het algemeen dat haar schaamte toe zal nemen, waardoor de effectiviteit van de straf toeneemt. Door haar iedere klap hardop mee te laten tellen nadat deze op haar brandende bips is neergedaald, is dat ze zich steeds beter zal kunnen overgeven.

Een derde voordeel van een vrouw de klappen hardop mee te laten tellen is om haar extra de consequenties van haar gedrag te laten voelen. Mocht ze het idee hebben dat haar laatste pak slaag (welke periodiek geweest kan zijn) niet zoveel voorstelde, dan kan de motivatie om haar beste beentje voor te zetten, minder groot geweest zijn. Maar als ze onderscheid kan maken tussen een relatief mild periodiek pak op haar billen en een flink pak op haar bips voor straf bestaande uit een precies aantal klappen voor een bepaalde overtreding, dan zal de kans dat ze snel de fout weer ingaat, aanzienlijk kleiner zijn.

Wat zijn de negatieve kanten aan het hardop mee moeten tellen als ze een flink pak op haar billen krijgt? Om te beginnen, kan de straf erdoor vertraagd worden. Sommige mannen dienen de klappen het liefst vlot achter elkaar door, zodat hun vrouw er wanhopig van wordt en haar emotionele verzet tegen zijn autoriteit snel overwonnen wordt. Het vertragen van het pak slaag door het meetellen, kan betekenen dat de tranen langer uitblijven.

In aansluiting hierop, wanneer een vrouw iedere klap moet meetellen, dan zal dit afhangen van haar vermogen te kunnen praten als ze op haar billen krijgt. Als ze moet huilen of naar adem ligt te happen tijdens het pak slaag, dan zal ze tijdelijk niet kunnen praten en daarom niet hardop mee kunnen tellen. Dit kan frustrerend zijn voor de heer des huizes die zijn vrouw een lesje wil leren en het strafproces op gang wil houden.

Het is aan de andere kant goed mogelijk het tempo erin te houden door de vrouw te bestraffen voor iedere klap die niet snel genoeg geteld wordt. Eén klap aan het totaal toe voegen is wellicht de eenvoudigste manier, maar is sommige gevallen wordt gekozen 5 of 10 extra klappen toe te voegen. Dit houdt haar scherp ten aanzien van haar verantwoordelijkheden tijdens een pak slaag.

Een probleem dat zich hierbij paradoxaal genoeg kan voordoen, is dat de vrouw haar tranen minder makkelijk kan laten gaan. Ze is te veel bezig met het tellen van de klappen in een poging extra straf te ontlopen, waardoor de tranen als het ware weggedrukt worden. Dit is echter het laatste ter wereld wat de heer des huizes wil bereiken. Haar te stimuleren haar tranen te laten gaan is een belangrijk onderdeel van het ontspannen en zich over te geven aan zijn autoriteit.

Een ander probleem wat zich kan voordoen als een vrouw de klappen hardop moet meetellen, is dat de aandacht afgeleid wordt van hetgeen waarvoor ze gestraft wordt. Ook al is ze zich ervan bewust dat ze voor bepaald gedrag bestraft wordt, is het enige dat haar bezig houdt het eerstvolgende getal dat ze moet roepen. Ze zou zich daarentegen beter bezig kunnen houden met hoe ze zich gedragen heeft en waarom ze daarvoor bestraft wordt.

Er zijn manieren om een paar nadelen van het hardop meetellen tijdens een pak slaag weg te nemen. Eén daarvan is het tellen flexibeler te maken. Dit houdt is dat de heer des huizes het totaal aantal klappen kan aanpassen, afhankelijk van zijn observaties hoe de straf aankomt. Als ze nog niet in de buurt van de tranen komt, zou hij de behoefte kunnen hebben, extra klappen toe te voegen zodat dit effect wel bereikt wordt.

Het verhogen van het totaal aantal klappen kan efficiënt zijn, het verlagen ervan is dit vaak niet. Wanneer een vrouw 40, of 100 of 200 kletsen op haar bips verwacht en dit aantal wordt uiteindelijk door haar partner gehalveerd, dan kan dit het effect hebben van een ontoereikende straf, ook al vloeien de tranen rijkelijk. Wanneer het aankomt op het straffen van een vrouw, blijkt soepelheid vaak een grote vergissing. Beter wordt iets te streng opgetreden dan te zacht. Zij kan er vaak maar moeilijk begrip voor op brengen wanneer hij haar strafmaat verlaagd, omdat het haar eenzaam en ongeliefd doet voelen. Een heer des huizes die echt van zijn vrouw houdt, zal zich eerder te streng dan te soepel opstellen wanneer hij haar een pak op haar bips geeft. Het is in beiderlei belang dat hij dit doet.

Zoals eerder opgemerkt, of er tijdens het pak slaag meegeteld moet worden of niet, is ter beoordeling van iedere heer des huizes. Er kleven zowel positieve als negatieve kanten aan. Meetellen is niet onlosmakelijk verbonden aan de levensstijl van de huiselijke discipline, maar is in dit artikel behandeld omdat sommige stellen zich ervan bedienen. Door middel van het zorgvuldig afwegen van de voor- en nadelen zal de heer des huizes moeten bepalen of het voor zijn relatie een toegevoegde waarde heeft. Iedereen die er voor kiest om het hardop meetellen tijdens het pak slaag in te voeren, moet zich afvragen of het een meerwaarde heeft of niet. Als het meetellen van de klappen een gunstig effect heeft op de vrouw, dan is het de moeite waard. Als de gevolgen ongunstig zijn, dan moet het tellen achterwege gelaten worden.