Gillen

Niet alle vrouwen reageren op dezelfde manier wanneer ze een pak op hun blote billen krijgen. Sommige vrouwen nemen het pak slaag in ontvangst zoals het hoort. Ze accepteren als vanzelfsprekend dat ze voor hun eigen bestwil een pak op hun bips krijgen. Ze volgen de aanwijzingen van de heer des huizes gehoorzaam op. Ze doen hun broek zonder klagen naar beneden wanneer ze hier de opdracht toe krijgen. Ze gaan gehoorzaam over de knie van hun partner liggen en bieden hun billen aan. Wanneer de klappen beginnen te vallen stribbelen ze niet tegen in een poging aan de neerdalende klappen te ontsnappen. In plaats daarvan geven ze zich over aan hun straf, ondanks de schaamte en de pijn van het pak slaag dat hun partner voor ze in petto heeft. Op een bepaald moment, bijvoorbeeld wanneer ze begint te huilen, zal ze diepe emotionele bevrijding voelen die hun hoofd leegmaakt en die een natuurlijke vrouwelijke overgave bewerkstelligd.

Vrouwen die in staat zijn om hun straf te ondergaan zoals het hoort, zijn vaak te herkennen aan de relatief rustige manier waarop ze het pak slaag in ontvangst nemen. Ze stribbelen niet tegen en houden hun handen niet voor hun billen in een poging om de klappen te blokkeren. Daarnaast nemen ze het pak slaag in ontvangst zonder hier overdreven veel lawaai bij te maken, los van het geluid van huilen en snikken.

Eén van de meest vervelende misdragingen waar een vrouw zich schuldig aan kan maken als ze een pak op haar bips krijgt, is het aantal decibellen wat ze produceert. Dit heeft echter niets te maken met het geluid wat ze produceert als ze moet huilen. De ene vrouw huilt namelijk hardop, terwijl het bij een ander bij snikken blijft.

Maar andere vrouwen laten hun verzet, oneerbiedigheid en ongehoorzaamheid blijken door keihard en oorverdovend te gillen als ze een pak op hun billen krijgen. Het kan zijn dat ze dit doen op het moment dat de waterlanders verschijnen, maar ook al lang voor die tijd. Ze denken dat het een ‘grappige’ manier is om zich tegen hun man te verzetten door keihard te gillen wanneer ze een pak slaag krijgt. Ze denken hierbij, ‘Hij kan me dan wel een pak op mijn billen geven, maar ik zal hem terug betalen door zo hard te gillen dat het lijkt alsof ik vermoord wordt. Eens kijken hoe hij daar mee omgaat!’

Dit gillen behelst meer dan zo maar hardop huilen. Het is een doelbewuste poging van haar om haar straf te ondermijnen. Het is een vorm van ongehoorzaamheid. Het is een manier om hem te laten merken hoe ze over zijn autoriteit denkt.  

Het ergste aan dit gillen is, dat het een manier is om op een onterechte manier te laten merken dat er iets heel ergs aan de hand is. Hoewel het de bedoeling is om de vrouw middels een pak haar billen, iets flink te laten voelen, is er geen sprake van een levensbedreigende situatie. Dit komt terug in de talloze verwijzingen die binnen de huiselijke discipline gemaakt wordt richting de veiligheid.

Het gillen van een vrouw heeft als functie om hulp van een man te mobiliseren in noodgevallen. Wanneer een vrouw in gevaar is, zal ze instinctief gaan gillen om potentiële redders te alarmeren. Het doordringende geluid van het vrouwelijke gillen, zal te horen zijn boven andere geluiden uit en zal mensen erop attenderen dat er iemand in gevaar is.

Omdat vrouwen niet beschikken over gelijke kracht en fysieke mogelijkheden als mannen, kunnen ze hun gillen inzetten om zich te redden uit situaties die anders wel eens fataal hadden kunnen aflopen. Mannen zijn daarentegen niet in staat om op dezelfde doordringende manier te gillen als vrouwen, waardoor mannen op hun eigen manier met noodsituaties om moeten gaan. Over het algemeen zullen mannen niet op de toppen van hun stem gaan gillen als ze in een crisis verkeren.

Een van de functies van het gillen van een vrouw is om aan te geven dat zij zich in gevaar bevindt. Hiermee wordt gevaar voor haar lichamelijke veiligheid of zelfs gevaar voor haar leven bedoeld.

Het probleem met gillen als ze een pak op haar blote billen krijgt is dat hiermee een noodsituatie geïmpliceerd wordt. Het is een ‘vals alarm’ zoals bij kinderen die een sirene of alarm imiteren.

Zoals iedereen die werkzaam is bij de hulpdiensten is ieder vals alarm een verspilling van tijd, energie en menskracht. Vals alarm kost de brandweer ieder jaar honderdduizenden euro’s omdat brandweerlieden tevergeefs uitrukken. Sommige kazernes proberen de kosten van een vals alarm zelfs op de veroorzakers te verhalen. En iemand die ‘Brand!” roept in een volle schouwburg, veroorzaakt paniek en kan zelfs verantwoordelijk zijn voor de dood van mensen die door een menigte in paniek onder de voet gelopen wordt.

Ook voor andere mensen in de buurt kan het gegil een beangstigende ervaring zijn, omdat dit de fysieke en emotionele reactie teweeg brengt van een echte noodsituatie. Mensen die met opzet een vals alarm veroorzaken, kunnen begrijpelijkerwijs rekenen op weinig begrip uit hun omgeving.

Een vrouw die het op een gillen zet als ze een pak op haar bips krijgt, veroorzaakt ook een vals alarm. Dit is egoïstisch, kinderachtig en dom. Er is helemaal geen sprake van een noodgeval. Het enige wat gebeurd is dat de vrouw een stevig pak op haar blote billen krijgt. Ze wordt heus niet vermoord. Haar partner probeert haar te helpen – door haar emotioneel te reinigen, waardoor ze in een meer vredige, liefdevolle en harmonieuze gemoedstoestand gebracht wordt.

Het is nog erger wanneer een vrouw een keel op zet terwijl ze een pak op haar billen krijgt, omdat ze op die manier haar partner blootstelt aan een reëel gevaar. Als iemand haar hoort gillen en de politie inschakelt, dan loopt haar partner het gevaar wegens mishandeling gearresteerd te worden. Dit kan zelfs het geval zijn als zijn vrouw te kennen geeft geen aanklacht in te willen dienen. Dat kan toch niet haar bedoeling zijn? Als ze werkelijk zo’n hekel aan hem heeft, kan ze dit beter op een andere manier kenbaar maken (maar dit zal gezien de keuze voor de levensstijl van de huiselijke discipline waarschijnlijk niet het geval zijn).

Omdat het gegil van een vrouw een onplezierige ervaring is voor een man, zal hij als reactie vaak minder hard op haar billen slaan. En dat was precies de bedoeling van de vrouw toen ze begon met gillen. Ze probeert de manier waarop hij haar straft te manipuleren. Dit is niet alleen contraproductief, maar het is ook nog eens ongelooflijk ongehoorzaam. Hoe kan een vrouw leren zich over te geven terwijl ze haar partner op het zelfde moment zo probeert te manipuleren? Oorverdovend gillen moet gezien worden als een extreme vorm van ongehoorzaamheid van de vrouw aan de autoriteit van haar man.

Keihard gillen is niet alleen een vorm van ongehoorzaamheid, het is ook nog eens erg oneerbiedig. Op deze manier ondermijnt ze de heer des huizes in zijn recht zijn vrouw haar te begeleiden, te beschermen en te straffen. Dit is haar dank voor zijn goede intenties. Onnodig gillen is niet een goede manier voor een vrouw om haar respect voor haar partner en zijn autoriteit te tonen. Het laat juist zien dat ze geen enkel respect voor hem heeft.

Het meest belangrijke is misschien nog wel dat keihard gillen erg oneerlijk is. Wanneer haar leven er niet vanaf hangt en ze gilt alsof dit wel het geval is, dan is dit niet erg eerlijk, of wel? Omdat ze niet in gevaar is, heeft ze helemaal geen reden om te gaan gillen. Oneerlijkheid is één van de standaard situaties die binnen de huiselijke discipline in aanmerking komt voor straf. Een vrouw moet niet verbaasd opkijken wanneer ze voor oneerlijkheid bestraft wordt als ze het zonder een goede reden op een gillen zet als ze een pak slaag krijgt. Dat ze het gevoel heeft alsof haar billen in brand staan is uiteraard geen goede reden.

Hoe kan de heer des huizes het beste reageren wanneer een vrouw het op een gillen zet wanneer ze een pak op haar blote billen krijgt? In de eerste plaats moet hij zich ervan overtuigen of er werkelijk geen sprake is van een noodsituatie. Misschien bezeerd ze zich door een deel van haar kleding die in haar huid steekt. Dit is tevens een goede reden om haar op te dragen zich helemaal uit te kleden als ze een pak op haar blote billen gaat krijgen, dan zijn er geen ritsen, knopen, spelden die voor ongemak kunnen zorgen.

Het is ook mogelijk dat één of ander kledingstuk een van haar lichaamsdelen afknelt. Ook dit is een reden om te zorgen dat ze helemaal naakt is als ze een pak slaag krijgt, in plaats van dat ze kleding draagt die superstrak om haar nek, borst of middel komt te zitten.

Desalniettemin is het de verantwoordelijkheid van de heer des huizes om zich ervan te overtuigen dat er geen sprake is van een noodsituatie. Hij houdt van zijn vrouw en is begaan met haar welzijn, dus het laatste wat hij wil, is dat haar iets ernstigs overkomt. Hij zou moeten stoppen met slaan zodra ze keihard begint te gillen. Mocht het gillen daarmee ook ophouden, dan is de kans levensgroot dat ze aan het gillen was uit ongehoorzaamheid, oneerbiedigheid en oneerlijkheid, dan dat het een gevolg is van een noodsituatie. Mocht ze blijven gillen dan kan hij haar vragen wat er aan de hand is (aangenomen dat hij in staat is zichzelf verstaanbaar te maken). Mocht ze aanhoudend blijven gillen dan kan hij haar een paar felle tikken op haar billen geven en haar tegelijkertijd streng toespreken. Dit zal over het algemeen haar aandacht trekken en zal ze doorgaans weer ontvankelijker worden. Haar bevragen is de snelste manier om er achter te komen wat nu het probleem was, mocht er überhaupt al sprake zijn van een probleem.

De heer des huizes moet zich goed bedenken dat hij te allen tijde verantwoordelijk voor het welzijn van zijn vrouw, ook als hij haar een pak op haar blote bips geeft. Hij heeft volledige lichamelijke, emotionele en morele controle over zijn partner als hij haar straft. Om deze reden is het ook zijn verantwoordelijkheid te waken over de veiligheid. Mocht hij twijfelen over haar gezondheid, dan moet hij de straf onmiddellijk stoppen. Dat pak op haar blote bips kan later ook nog wel. Mocht vervolgens blijken dat ze de kluit beduveld heeft met haar gillen dan kan ze ook daar in een later stadium voor gestraft worden. Dat laat onverlet dat haar gezondheid te allen tijde voor gaat. Het is gevaarlijk en fout wanneer een vrouw haar gezondheidstoestand voor haar partner verborgen houdt, voor het geval zich een noodsituatie voordoet als hij haar een pak slaag geeft.

Wanneer het de eerste keer is dat een vrouw zo’n keel opzet als ze een pak op haar billen krijgt, dan kan ze één keer gewaarschuwd worden omdat ze gilt zonder dat er sprake is van een noodsituatie. Veel mannen zullen het de eerste keer bij een waarschuwing laten en haar laten weten wat er gebeurd als ze dat nog eens in haar hoofd haalt. Het is verstandig wanneer zij deze waarschuwing goed in haar oren knoopt, want er zal niet nogmaals gewaarschuwd worden. De volgende keer dat ze het zonder reden op een gillen zet, zal ze ongenadig gestraft worden wegens oneerlijkheid, ongehoorzaamheid en oneerbiedigheid.

Aangenomen dat er geen goede reden is om het op een gillen te zetten (let wel: lichamelijk ongemak aan haar billen is geen goede reden), dan zal zij wegens tegenwerken gestraft worden. Er wordt haar te verstaan gegeven dat ze een stevig pak op haar blote billen zal krijgen wegens tegenwerking. Dit kan onmiddellijk gebeuren, maar haar partner kan ook besluiten dat dit gebeurd als eerst het oorspronkelijke pak slaag afgehandeld is. Het pak slaag wegens tegenwerking kan dan direct aansluitend gegeven worden, maar het kan ook voorkomen dat hij haar tussendoor in de hoek laat staan. Door in de hoek te staan krijgt de vrouw de gelegenheid eens goed over haar eigen gedrag na te denken en de noodzaak van een pak slaag voor haar eigen bestwil.

De straf wegens ongehoorzaamheid zou moeten bestaan uit een extra pak slaag. De heer des huizes zou zijn vrouw op dezelfde wijze een pak op haar blote bips moeten geven. Hij kan er ook voor kiezen haar een harder pak slaag te geven om op krachtige wijze te ontmoedigen dat ze ongehoorzaam is als ze gestraft wordt. Ook kan hij besluiten een instrument te gebruiken. Instrumenten als een paddel of een rietje zijn uitermate geschikt voor een pak slaag wegens ongehoorzaamheid omdat ze aanzienlijk harder op haar billen zullen aankomen.

Ook is het aan te bevelen een pak slaag in geval van ongehoorzaamheid te laten volgen door een alternatieve straf. Het schrijven van strafregels is ene uitstekende manier om een straf wegens ongehoorzaamheid, zoals keihard gillen, te onderstrepen. Het 100 keer op moeten schrijven van, ‘Ik mag niet keihard gillen tenzij mijn leven of dat van een ander in gevaar is’, is een prima manier om een vrouw bij te brengen dat ze haar partner niet mag manipuleren wanneer hij haar een pak slaag geeft. Het aantal strafregels zou af kunnen hangen van de inschatting van de heer des huizes omtrent de zwaarte van de overtreding van zijn vrouw.

Bedenk dat dit artikel gaat over het gillen wanneer een vrouw een pak op haar bips krijgt. Sommige vrouwen zullen in bepaalde situaties een gil van opwinding slaken, bijvoorbeeld wanneer een groep vrouwen bijeen is en de opwinding op de één of andere manier toeneemt. Ook kan het zijn dat ze een gil van blijdschap slaakt wanneer een man bloemen voor haar meebrengt of een cadeautje. In dit geval is er geen sprake van dat ze ten onrechte veinst dat er sprake is van een ernstige situatie en hoeft derhalve niet gestraft te worden. Mocht de vrouw aan de andere kant een gewoonte ontwikkeld hebben om te pas en te onpas te gillen en mocht haar partner haar hier al diverse keren voor gewaarschuwd hebben, dan kan het nodig zijn haar middels een pak slaag hierin te ontmoedigen.

Zoals in veel andere artikelen over huiselijke discipline al is betoogd, hebben tranen een erg gunstige uitwerking wanneer een vrouw een pak op haar billen krijgt. Tranen zijn een heel natuurlijk verschijnsel als ze gestraft wordt. Ze hebben een versterkend effect op de straf, ze versterken het reinigende effect en zijn voorwaardenscheppend  in het leren van een lesje.

Onder gillen wordt echter iets heel anders verstaan dan huilen. Het is ongehoorzaam, oneerbiedig en oneerlijk. Om deze redenen moet het gillen tijdens ene pak slaag sterk ontmoedigd worden. Een extra pak slaag wegens ongehoorzaamheid zal in een dergelijk geval een afdoende ontmoedigende werking hebben. Een stevig pak op haar blote billen omdat ze keihard lag te gillen zal haar gehoorzaamheid en overgave vergroten. Hierdoor zal ze een gelukkiger, meer ontspannen en liefdevollere echtgenote zijn die de autoriteit van de heer des huizes respecteert en die dankbaar is dat hij moeite noch tijd spaart om haar te straffen wanneer dit nodig is.

Extra straf wegens tegenwerking

Eén van de grootste problemen waar stellen voor komen te staan wanneer ze proberen een structuur met huiselijke discipline in hun leven aan te brengen, is dat de vrouw soms alles wat in haar vermogen ligt zal doen om het proces te dwarsbomen, ook al was zij degene die om deze structuur gevraagd heeft. Soms doet ze het om de pijn van het pak op haar billen te ontlopen. Soms zal ze het onbewust doen om de vastberadenheid van haar partner te testen en te kijken of hij werkelijk de rol van het hoofd van de huishouding op zich neemt. In beide gevallen is haar ongehoorzaamheid schadelijk en dient het negatieve gedrag krachtig ontmoedigd te worden.


De eenvoudigste manier om met vrouwelijke ongehoorzaamheid tijdens het disciplineproces om te gaan, is “ongehoorzaamheidstraf”. Hiermee wordt bedoeld een aanvullende straf die gegeven wordt voor ongehoorzaamheid.


Waarom moet een vrouw die ongehoorzaam is tijdens de huiselijke discipline extra gestraft worden? In de eerste plaats omdat ze moet leren te gehoorzamen als haar partner haar straft. Als ze hem niet gehoorzaamt, dan komt ze haar deel van de afspraak over huiselijke discipline niet na. Het is zijn verantwoordelijkheid, als heer des huizes, dit gedrag te ontmoedigen door haar ongehoorzaamheid af te straffen.


Extra straf voor ongehoorzaamheid wordt gegeven om gehoorzaamheid bij de vrouw te stimuleren wanneer ze gestraft wordt. Het is bedoeld om haar respect bij te brengen voor haar partner, die hoofd van de huishouding is en wiens taak het is haar discipline bij te brengen als dit nodig is. Het is bedoeld om haar respect bij te brengen voor het huiselijke discipline proces. Door haar eigen angsten kan een vrouw gemakkelijk dit proces verstoren.


Een vrouw wordt extra gestraft om te bewerkstelligen dat ze zich gehoorzaam onderwerpt aan de huiselijke discipline. Onderwerping aan de straf is het belangrijkste onderdeel van huiselijke discipline. Onderwerping betekent niet dat ze een voetveeg is. Het betekent dat ze zichzelf toestaat begeleid en gestraft te worden door haar man die leidend is in haar relatie en in het huishouden.


Extra straf wegens niet meewerken leert een vrouw zich te onderwerpen aan haar man. De meeste vrouwen die zich aangetrokken voelen tot huiselijke discipline willen graag leren om zich te onderwerpen en om zich minder dominant op te stellen. Door zich aan hem te onderwerpen kan ze de geneugten ontdekken van intimiteit, bevrediging en vrouwelijke zelfexpressie. Soms zal een vrouw zich pas echt kunnen onderwerpen nadat ze een stevig pak op haar blote billen heeft gehad. Soms zal een pak slaag alleen niet genoeg zijn en is het nodig dat ze nadien in de hoek moet staan om over haar gedrag na te denken. Hoe deze ook bereikt wordt, onderwerping is een essentiële stap om haar te doen beseffen dat haar gedrag in een bepaald opzicht niet deugde. Doordat extra straf voor tegenwerking bevordert dat een vrouw zich aan haar man onderwerpt, stimuleert een dergelijke straf het hele disciplinaire proces. Het maakt het gemakkelijker haar een pak op haar billen te geven, het voorkomt een uitzichtloze strijd over haar weigering mee te werken of over haar ongehoorzaamheid. Veel mannen gaan pas over tot huiselijke discipline als hun partner daarom vraagt.

Een vrouw zal zich straf voor ongehoorzaamheid op de hals halen als ze zich niet een redelijke stiptheid onderwerpt aan de discipline. Dit betekent dat ze met een redelijke snelheid reageert wanneer haar straf wordt aangezegd. Het betekent wel dat ze zich moet onthouden van allerlei vertragingstactieken om onder haar straf uit te komen. Veel vrouwen die deze vorm van discipline aan den lijve ervaren, weten waar we het over hebben omdat ze het allemaal geprobeerd hebben. Als een vrouw zich dus van vertragingstactieken bedient, zou ze daar extra straf voor moeten krijgen.


Een andere situatie waarin de vrouw straf voor tegenwerking verdient, is wanneer ze weigert haar straf braaf te ondergaan. Als ze bijvoorbeeld overdreven tegenstribbelt en kronkelt om aan de greep van haar man te ontkomen wanneer hij haar op haar billen geeft. Of wanneer ze haar handen voor haar billen houdt omdat het tot ernstige verwondingen aan de handen of vingers van één van beide personen kan leiden. De simpelste manier om dit soort dingen te voorkomen is om ze strafbaar te stellen middels een extra pak op de bips.


Het schoppen met haar benen is tevens gevaarlijk gedrag dat vermeden kan worden met aanvullende straf. De opzwaaiende hak van een vrouw kan ernstige schade aan de straffende hand van de man toebrengen. Ideaal gesproken zal de man haar benen moeten blokkeren als ze over zijn knie ligt, maar soms is dit om verschillende redenen niet mogelijk. Als haar benen niet geblokkeerd zijn, zal ze gedwongen moeten worden het schoppen achterwege te laten op dreiging van een extra pak op haar billen.


De vrouw zal aanvullend gestraft moeten worden als ze tijdens de straf weigert zijn aanwijzingen op te volgen. Onder deze categorie valt als ze weigert haar kleren uit te doen, weigert over zijn knie te gaan liggen, weigert haar hand voor haar billen weg te halen, weigert in de hoek te gaan staan als hij daartoe opdracht geeft, weigert opnieuw bij hem te komen voor het vervolg van haar straf, enz, enz. Het moge duidelijk zijn dat al deze zaken het strafproces blokkeren. Ze blokkeren de natuurlijke gang van zaken van het proces van huiselijke discipline, het voorkomt dat ze haar lesje leert.


Aanvullende straf is een zeer probaat middel voor elk ander vrouwelijk wangedrag tijdens het strafproces, zoals sarcastische opmerkingen, vloeken of andere verbale beledigingen van haar partner. Al deze zaken blokkeren of ondermijnen het strafproces en moeten krachtig afgewezen worden. Het mag haar niet toegestaan worden haar eigen leerproces in de weg te staan.


Wanneer een vrouw ongehoorzaam is tijdens haar straf, zal het vooruitzicht van extra straf haar er in veel gevallen toe brengen eieren voor haar geld te kiezen. Soms zal het dreigement (of belofte) van extra straf genoeg zijn, om haar haar verzet te laten opgeven. Als het dreigement werkt is het mooi. Dan is er geen aanvullende straf noodzakelijk. En zelfs als ze wel extra op haar billen krijgt, heeft de dreiging alleen er al voor gezorgd dat ze haar verzet heeft opgegeven.

Als ze nog steeds niet gehoorzaamt, zelfs niet als haar extra straf in het vooruitzicht gesteld is, dan heeft haar man nog maar enkele mogelijkheden. Eén ervan is om het pak op haar blote billen zo goed als mogelijk voort te zetten (aangenomen dat dit mogelijk is). Deze mogelijkheid is niet echt ideaal omdat haar ongehoorzaamheid er niet mee aangepakt wordt. De tweede manier is om het pak slaag te beëindigen. In sommige gevallen zal dit helpen, maar dit heeft als risico dat de huiselijke discipline uit de relatie verdwijnt, hetgeen natuurlijk weer een probleem op zich is. De beste manier om om te gaan met aanhoudende ongehoorzaamheid is om haar te dwingen te gehoorzamen door zijn fysieke kracht te gebruiken. Als ze weigert haar billen te ontbloten als ze daar opdracht toe krijgt, zelfs als er al extra straf in het vooruitzicht is gesteld, dan zal hij zelf onder dwang de broek van haar billen moeten stropen. Als ze weigert om over zijn knie te gaan liggen als voorbereiding op de straf, dan moet hij haar bij haar arm pakken en haar voorzichtig maar heel beslist over zijn knie dwingen. Als ze niet op wil houden met het schoppen met haar benen, dan zal hij zijn rechterbeen over haar beide benen moeten plaatsen om haar dit te beletten. Als ze ondanks waarschuwingen naar achteren blijft reiken om haar handen voor haar billen te houden, dan zal hij dit moeten beletten door haar handen te fixeren. Als ze weigert naar de hoek te gaan, dan zal hij haar bij haar arm moeten pakken en haar er heen moeten dirigeren.


Als een man gedwongen is zijn vrouw met fysieke kracht aan de straf te onderwerpen, dan maakt dit zijn taak extra zwaar. En hij heeft toch al een pittige taak als degene die verantwoordelijk is om zijn vrouw door middel van een pak op haar billen tot de orde te roepen. Ongehoorzaamheid waaraan uiteindelijk fysieke dwang aan te pas moet komen, dient dus veel strenger te worden aangepakt als gewone ongehoorzaamheid.


Een extra straf wegens ongehoorzaamheid kan op verschillende manieren gegeven worden. De eenvoudigste is om haar een aantal extra kletsen te geven. Dit kan alleen als ze voor haar gewone straf een van tevoren vaststaand aantal klappen krijgt. Voor een man die er de voorkeur aangeeft het pak slaag zolang te laten duren tot hij de indruk heeft dat ze genoeg gehad heeft, ligt dit wat ingewikkelder, want waar houdt haar straf op en begint haar toegift? Maar voor stellen waarbij de vrouw een van tevoren vastgesteld aantal klappen krijgt voor een bepaalde overtreding is het vrij eenvoudig daar een aantal aan toe te voegen voor tegenwerking. Het aantal extra klappen kan van tevoren vaststaan, maar de man kan dit ook van geval tot geval bekijken. Sommige mannen geven er de voorkeur aan om 10, 20, 50 of zelfs meer extra tikken te geven. Deze toegift kan direct aansluitend aan haar straf gegeven worden, maar hij kan ook een kleine pauze inlassen om goed duidelijk te laten zijn dat de extra tikken om een heel andere reden gegeven worden. Soms kan de man haar een poosje in de hoek zetten om haar na te laten denken over haar gedrag voor en tijdens haar straf, alvorens aan de toegift te beginnen. Daarna kan de lei worden schoongeveegd en kan het stel een nieuwe start maken.


Een andere benadering voor het geven van extra straf is om het aantal klappen gelijk te houden aan het oorspronkelijk geplande aantal, maar ze met extra kracht toe te dienen. Dit is doorgaans niet de beste methode omdat het de kans op blauwe plekken vergroot (voor hen die blauwe plekken willen voorkomen), maar het blijft een optie als er weinig tijd is. Als er weinig tijd is en de vrouw zich heeft misdragen tijdens haar straf, is harder slaan de enige oplossing, behalve dan het uitstellen van de toegift tot een ander tijdstip.


Als de ongehoorzaamheid van de vrouw tijdens haar straf bestaat uit verschrikkelijk negatief gedrag, zullen veel stellen besluiten dat er harder gestraft dient te worden. Een manier om dit te doen is om een andere techniek te gebruiken om haar op haar billen te geven als er extra straf gegeven moet worden. Als een vrouw bijvoorbeeld normaal gestraft wordt met een pak op haar blote billen met de hand, dan kan in geval van tegenwerking een toegift gegeven worden met de riem of met de paddel, hetgeen veel pijnlijker is dan de hand indien correct gebruikt.


Soms zal de aanvullende straf een andere vorm als billenkoek hebben, bijvoorbeeld in de hoek staan, strafregels schrijven, huisarrest, vroeg naar bed gestuurd worden of bijvoorbeeld beperkingen in het gebruik van de computer. Vrouwen reageren heel verschillend op dit soort maatregelen. Er zal dus goed geobserveerd moeten worden hoe ze hierop reageert. Als het haar niets kan schelen dat ze in de hoek moet staan, dan zal het geen effect op haar gedrag hebben. In zulke gevallen kan de “geen slaag straf” gecombineerd worden met wel degelijk een pak op haar billen. Een combinatie van straffen kan veel sterker blijken uit te werken dan één enkele straf. Een voorbeeld kan zijn haar op haar billen te geven terwijl ze in de hoek staat of terwijl ze strafregels aan het schrijven is. Een dergelijke combinatie kan voor een vrouw een stuk onplezieriger zijn dan alleen maar een pak op haar bips. En hoe onplezieriger de straf hoe effectiever die wel eens kan blijken te zijn in het verbeteren van haar gedrag.

Zoals eerder is besproken, zal een aanvullende straf meestal plaatsvinden aansluitend aan de oorspronkelijke straf. Als ze zich daarentegen al onwelwillend opstelt voor haar straf überhaupt begonnen is, kan het aan te bevelen zijn haar eerst haar aanvullende straf te geven, zodat ze in een meer ontvankelijke bui is om haar oorspronkelijke straf in ontvangst te nemen. Sommige mannen geven er de voorkeur aan om van de aanvullende straf een geheel nieuwe sessie te maken, later op de dag, de volgende dag of zelfs een aantal dagen later. In het algemeen kan dit het beste dezelfde dag gebeuren, maar in verband met de beschikbare tijd is het soms handig voor een andere dag te kiezen.

Niet elke aanvullende straf wordt ook altijd als zodanig benoemd. De meeste mannen zullen niet tegen hun vrouw zeggen, “OK, je bent nu gestraft voor je oneerlijkheid. Nu is het tijd voor je aanvullende straf.” Het is normaal gesproken genoeg als hij tegen haar zegt dat ze extra klappen krijgt omdat ze tijdens haar straf haar handen voor haar bips hield, enz.


Samengevat is straf wegens tegenwerking bij het ondergaan van haar straf, bedoeld om haar te laten meewerken, om haar straf soepel te laten verlopen en om vrouwelijke gedragingen die een bedreiging kunnen vormen voor het proces van huiselijke discipline een halt toe te roepen.