Welke soorten spanking (s)preken jou aan?

Een pak slaag kan om vele redenen gegeven worden. Nu vroegen we ons af welke redenen het vaakst voorkomen. Vul de lijst gerust aan met nieuwe antwoorden!

Welke soorten spanking spreken jou aan?
215 stemmen · 860 antwoorden

Wat is de ideale staat van ontkleding?

Een pak slaag kan op vele manieren gegeven of ontvangen worden. Het klassieke pak slaag vindt plaats op de blote billen, maar ook over de broek op rok kan in korte tijd een uiterst voelbaar effect bereikt worden. Bij een pak slaag op de blote billen kan de onderkleding ‘halfmast’ hangen, rond de knieën van de (on)gelukkige ontvanger, rond de enkels of helemaal uit zijn. En dan is het uiteraard nog mogelijk dat de gestrafte helemaal naakt is. Waar gaat jouw voorkeur naar uit, en waarom?

Wat is de ideale staat van ontkleding voor een pak slaag?
234 stemmen · 234 antwoorden

Een briefje voor de buurvrouw

Hallo, mijn naam is Stefan. Ja, dat is mijn echte naam, niet eens een soort bijnaam of iets dergelijks. Gewoon Stefan. Ik wil je wat vertellen. Het is een soort bekentenis eigenlijk. Ik was een beetje een deugniet. Of eigenlijk, een onhandelbaar jong. Ik haalde geintjes uit met meisjes, ik was een kleine pyromaan, een gluurder, de schrik van de buurt. En weet je waarom ik dat allemaal deed? Om een reactie uit te lokken. Als puber kon ik enorm fantaseren. Fantasietjes die me uit evenwicht konden brengen. Rare gedachten vond ik het toen. Want het ging altijd maar over één ding: stiekem dacht ik steeds aan wat een deugniet als ik zou moeten krijgen. Een flink pak billenkoek. Billenkoek, zeg je? Ja, billenkoek. Gewoon ouderwets over de knie. Bij de vrouw van de bakker, bij de buurvrouw, bij een tante. Ja, als het maar een vrouw was, streng en onverbiddelijk. Iedere streek, elke deugnieterij was erop gericht om dat uit te lokken. Als ik toen had geweten wat ik allemaal over mezelf zou afroepen, dan had ik het wel gelaten. Maar ja, nu is het te laat, veel te laat. Dus ik heb jullie veel te vertellen, luisteren jullie mee?

Een briefje voor de buurvrouw

Dit verhaaltje gaat over mijn nieuwe buurvrouw en wat er mis ging bij een op het oog onschuldig plannetje…

Ik zat weer voor de raam van mijn tienerslaapkamer. De nieuwe buurvrouw was in de tuin aan het werk. Al vanaf het moment dat ze naast ons was komen wonen was mijn fantasie op hol geslagen. Ze was een mooie, lange en atletisch gebouwde vrouw van midden veertig. Ik had haar alleen nog door het raam gezien, een persoonlijke kennismaking had er nog niet ingezeten. Ik kon het niet helpen, maar ik bedacht me daar op het kamertje:  hoe zou het zijn om door haar over de knie gelegd te worden voor een stevig pak voor mijn broek..?

´Stefan, waar ben je, je zou de tuin toch sproeien voor me?’

Ik werd uit mijn dagdromen gehaald door mijn moeder, die mij herinnerde aan mijn taak. Ik zag een kans. De tuin sproeien terwijl de nieuwe buurvrouw ook in de tuin was..

Ik rende naar beneden en pakte de tuinslang en het sproei element. Door de dichte heg zag ik haar bezig. Ze stond ver voorover gebogen onkruid te wieden. Ik had een mooi uitzicht op haar lange benen en mooie kontje. Opeens hoorde ik haar een gilletje slaken en bemerkte tot mijn grote schrik dat de sproeier verkeerd afgesteld stond en haar had nat gesproeid. Voor het eerst hoorde ik haar stem, toen ze verontwaardigd reageerde op deze niet vrijwillige douche. ‘Hallo zeg, ik word hier helemaal nat, hoe kan dat?” Ik stond stokstijf stil en kon in eerste instantie niets uitbrengen. Pas na een lastige stilte kon ik een klein ‘sorry buurvrouw’ over mijn lippen krijgen.

“sorry, sorry, daar hebben we niet veel aan, ik kan me gaan omkleden door jouw slordigheid. Wie ben jij eigenlijk, hebben we al kennis gemaakt?”

‘…eh…ik ben Stefan, buurvrouw, nogmaals sorry’

‘nou Stefan, laat het niet nog eens voorkomen hè, anders moet ik nog echt boos worden”

Na deze wat vreemde eerste kennismaking verdween ze naar binnen en zag ik haar niet meer in de tuin. Haar stem, haar ondertoon, het paste precies in mijn fantasie en liet me dan ook niet meer los. Tijdens mijn masturbatie fantasietjes kreeg ik keer op keer een pak voor mijn broek van haar voor mijn onhandigheid.

Later in die week riep mijn moeder me bij haar. ‘ik ga deze middag naar mijn vrijwilligerswerk. Ik heb onze nieuwe buurvrouw, Joyce, beloofd om rond drie uur onze sleutel aan haar af te geven en ze geeft de hare dan aan ons, zou jij dat even willen doen?’

Vanaf dat moment nam mijn fantasie het over van mijn gezond verstand en bedacht ik een manier om mijn masturbatie fantasietje nog wat spannender te maken. Ik zou een briefje aan de buurvrouw schijven, een soort excuus voor het nat sproeien. Het leek me allemaal vreselijk spannend en mijn puberbrein sloeg ervan op hol.

Om half drie ging ik aan mijn bureautje zitten en schreef op een briefje:

Geachte buurvrouw, ik bied u mijn welgemeende excuses aan voor het feit dat ik u laatst heb nat gesproeid. Dat was echt niet mijn bedoeling en behoorlijk dom. Voor mijn klunzige gedrag verdien ik echt wel billenkoek… Wilt u mij alstublieft een echt hard pak slaag over de knie geven als straf voor mijn onhandigheid van minimaal 5 minuten. U mag me zo hard slaan als u passend vindt, hou u niet in, wat ik ook mag zeggen of doen”

Ik trilde van opwinding en alleen in mijn fantasie zou ik dit briefje natuurlijk echt aan de buurvrouw geven…

Het was een heel warme dag en ik droeg alleen een sportbroek en een hemdje. Zou ik zo naar de buurvrouw durven gaan? Ik was behoorlijk opgewonden geworden van deze fantasie, maar zou dit nog even moeten uitstellen totdat ik de buurvrouw echt zou hebben gezien.

Precies om drie uur stond ik bij haar op de stoep en drukte op de bel. Het briefje zat in de achterzak van mijn sportbroek en ik voelde mijn benen trillen van spanning. De deur ging open en daar stond ze. Opeens had ik niet meer zo’n grote mond en haar aanblik overrompelde me. Ze vroeg of ik even binnen wilde komen. Stotterend zei ik ‘ja’ en liep achter haar aan. Niet naar haar kont kijken, niet naar haar kont kijken, prentte ik mezelf in. Maar natuurlijk keek ik. Ze had een zomerjurk aan en mijn ogen volgden de bewegingen van haar prachtige achterste onder de dunne stof.

Eenmaal binnen keek ze me recht aan: “dat was niet zo heel handig van je laatst, met je tuinslang, niet zo’n goede eerste kennismaking ook”

Ik schraapte mijn keel en er kwam een heel dun ‘sorry  uit.

“Ja, dat zei je toen ook al, maar zorg nu in het vervolg maar dat je wat beter uitkijkt en dat het je geen tweede keer overkomt, want anders…”

Ze liet een betekenisvolle stilte vallen. Ik moet haar vrij schaapachtig hebben aangekeken en ze verwachtte blijkbaar een reactie van me.

‘Stefan?’

‘nee buurvrouw, ik zal ik beter uitkijken’

“dat is je geraje ook”, zei ze lachend en gaf me de sleutel. Ze vroeg of ik iets wilde drinken, maar ik wilde zo vlug mogelijk onder haar blikken vandaan.

Ik haastte me terug naar huis. Ik hoopte maar dat ze mijn groeiende erectie niet had gezien..ik vloog de trap op en ging op bed liggen. Ik wilde mijn sportbroek naar beneden trekken en merkte toen tot mijn grote schrik dat het briefje er niet meer in zat…ik liep terug de trap af, maar vond het niet…mijn paniek begon toe te nemen. ik wilde de deur opendoen om te kijken of ik het op het pad verloren had, toen ik heel hard schrok van de deurbel. Met trillende handen opende ik de deur en keek in het verbaasde gezicht van de buurvrouw. Ze hield het briefje omhoog…

‘Meen je dat nou echt?”  Ze vouwde het briefje open en lachte wat ongemakkelijk.

Het duurde even voordat ik weer wat kon zeggen.

‘…eh sorry buurvrouw, dat was een geintje’

‘een geintje?’ Ze las het briefje voor en legde de nadruk op de woorden “billenkoek’ en “hard”.

´serieus Stefan, vind je dit een geintje? ‘

Ik probeerde wat stoer te doen en stak mijn handen in de zakken van mijn sportbroek, terwijl ik haar probeerde aan te kijken. “sorry buuv, van het grapje’

‘Dus je wilt niet echt billenkoek van me? Ik vind het wel grappig in het licht van onze rare kennismaking van een paar dagen terug, het zou een goede ijsbreker zijn. Ik wissel de sleutel uit met mijn nieuwe buren en dan vind ik een briefje in mijn kamer van een stout buurjongetje waarin hij vraagt om een pak voor zijn billen. Maar als je het niet meent, dan geef ik je het briefje terug en ga ik weer verder met mijn werk. Waar zal ik het briefje neerleggen? ‘

Ik wees zonder woorden naar de tafel in de gang.

‘maar ik vind eigenlijk wel dat je het verdiend hebt. Niet zozeer vanwege het nat sproeien, dat kan gebeuren, maar over dit briefje ben ik niet echt blij, ook al vind jij het dan een leuk grapje’

Ik zag hoe serieus ze nu keek, terwijl ze deze zinnen sprak.

‘dus ik geef je de keuze, of het was een grapje en dan zal ik genoodzaakt zijn je moeder hierover in te lichten of je krijgt echt billenkoek van me. Wat denk je dat het wordt Stefan?’

De buurvrouw fronste haar wenkbrauwen toen ze dit op strenge toon zei.

‘Nou, wat wil je jongeman? ‘

Mijn gedachten tolden over elkaar heen. Haar stem was plotseling veranderd en klonk heel zelfverzekerd. Dit was geen grapje meer. Mijn fantasie stond hier voor me in de gang, met een boos en verontwaardigd gezicht…en ik wilde niet dat mijn ouders hiervan zouden weten..

‘Stefan?”

Ik knikte.

‘Betekent dat knikje dat je kiest voor een pak op je billen Stefan? ‘

‘ja..ik bedoel nee, ik deed een stap terug en hield mijn handen voor me in verdediging, dit is hartstikke stom, kunnen we het niet gewoon vergeten? ‘

‘Stefan,  je hebt duidelijk behoefte aan een correctie, anders had je dit briefje toch niet geschreven?

Ik geef je nog vijf seconden, 1…..ik spande mijn vuisten aan, mijn hart ging tekeer…2…..ik beet op de nagel van mijn duim…3…’buurvrouw..wacht…’…4…..

‘Okay, ja’, riep ik uit.

De buurvrouw liet een lange stilte vallen.

‘betekent die ja dat je echt billenkoek van me wilt Stefan?’

Ik slikte onhandig..’ja buurvrouw….’

‘OK, dat kan ik je geven, maar ik wil er achteraf geen gedonder over krijgen, begrepen?’

‘…..ja buurvrouw…

‘Je hebt om een hard pak slaag over de knie gevraagd in je briefje en dat ga ik je geven; de komende vijf minuten zullen we elkaar een stuk beter leren kennen, denk je niet?’

Ik knikte. De angst begon het nu te winnen van de opwinding.

‘okay, hoe laat komt je moeder thuis?’

‘…pas over een paar uur…’

‘mooi, dan hebben we genoeg tijd om dit af te handelen. Breng me naar een geschikte stoel waar ik op kan zitten terwijl ik je over de knie leg’

Aarzelend ging ik haar voor en bracht haar de huiskamer in waar ik wees op een stoel.

‘mooi zo Stefan en nog 1 ding, vanaf nu richt je je tot mij met Mevrouw Post, begrepen?’

‘zeker okay’

Ze pakte mijn arm, draaide me om en gaf drie harde kletsen tegen mijn achterste. ‘Au!’

‘ik wil dus horen, ja Mevrouw Post!’

‘’…..ja Mevrouw Post….’

Ik was verbaasd over de impact van haar klappen tegen mijn sportbroek.

Met een brede glimlach op haar gezicht ging de buurvrouw in de stoel zitten. Ik zag hoe haar broek zich spande om haar dijen en ik voelde me duizelig worden van spanning en opwinding.

Ze keek me heel boos aan. Ik voelde hoe ik trilde toen ze zei: ‘kom hier en ga naast me staan, aan deze kant. Je mag je hemdje aanhouden, maar je broek en onderbroek gaan naar beneden’.

Ik keek haar geschokt aan..

‘…maar…eh…buurvrouw…kan ik mijn onderbroek niet aanhouden….alsteblieft..?’

‘Ben jij betoeterd Stefan, je hebt om een echt pak slaag gevraagd en een echt pak slaag is op de blote billen! Ik aarzelde. Deze fantasie werd opeens te echt en ik keek of ik nog kon vluchten.

‘Je nu nog schamen is te laat Stefan, en geloof me, ik ben alleen maar geïnteresseerd in je blote bips, dus naar beneden met die broek!’

Met grote tegenzin deed ik de sportbroek en de onderbroek in 1 keer naar beneden. Mijn shirt bedekte gelukkig mijn piemel..

Ik keek in het boze gezicht van de buurvrouw. Haar ogen dirigeerde me over haar schoot. Ik knielde naast haar neer en ging over haar schoot liggen. Ik rook haar parfum…mn handen rustten op de grond, maar door haar lengte bungelden mijn voeten in de lucht. Ze lichtte haar rechtervoet wat op en schoof me met mijn onderlichaam tegen haar linkerdijbeen aan. Ik voelde haar blote huid tegen mijn piemel.

Ze negeerde het volledig. Ik voelde hoe ze haar arm optilde.

“klaar voor je echte pak slaag, Stefan?’ Ik knikte alleen maar.

KLETS, KLETS, KLETS, KLETS, KLETS

Ik kreeg een reeks harde kletsen van haar sterke rechterhand.

‘Ja, mevrouw Post, wil ik horen!”

‘auuuuu, ja Mevrouw Post’

“vragen om echte billenkoek, niet te geloven die jeugd van tegenwoordig, maar je zult het krijgen ventje, hier!’

Hierna begon ze in een stevig tempo op mijn blote billen te meppen. Al bij de eerste slagen begon ik wild te bewegen over haar schoot om haar hand te ontwijken, terwijl ik het uitriep van ellende.

De buurvrouw hield me echter stevig in positie en probeerde mijn trappelende benen onder controle te krijgen door haar been over de mijne te klemmen. Mevrouw Post liet er geen gras over groeien, keer op keer kwam haar hand neer op mijn billen. Ze volgde een vast patroon van boven naar beneden en eindigde steeds boven aan mijn dijbenen. Die eerste minuten waren heel erg pijnlijk, maar na verloop van tijd werd mijn bips een beetje beurs en kwamen de klappen niet meer zo hard aan. Ik verloor mezelf in een waas van schaamte en pijn over haar schoot. Toen ze stopte en zei dat de vijf minuten voorbij waren, voelde ik me duizelig van verwarring. Toen zette ze me weer op mijn benen. Ik wist niet waar ik moest kijken. Ik had net een pak op mijn blote billen gehad van mijn buurvrouw….

Ze liet me zo staan en ging op de deur af.

“En nu gedraag je je voortaan met respect tegen mij, want anders kom ik nog eens langs als je moeder weg is en krijg je gewoon weer op je billen”.

En met een vette knipoog liep ze de deur uit, terwijl ik snel mijn broekje omhoog trok over mijn gloeiende achterste.

Als eerste of als tweede geslagen worden?

Je staat met je beste vriendin voor de directeur van de school. “Waarom altijd weer jullie twee?” zegt hij streng. “Misschien moet ik jullie eens anders aanpakken. Jullie krijgen allebei tien klappen met de paddle, op de blote billen. De ander kan daar wachten met de handen achter de rug. Zeg het maar, wie gaat er eerst?”

Laat gerust je redenering achter in de opmerkingen!

Kies je om als eerste of als tweede geslagen te worden?
123 stemmen · 123 antwoorden
×

Eindejaar

Neuriënd zet ze de laatste schaal toastjes neer op de salontafel.
Zoals elk jaar viert ze oudejaar samen met Jasper. Gewoon gezellig met hun tweetjes. Ze weten uit ervaring dat ze na de hapjes geen honger meer zullen hebben, dus houden ze het bij een erg uitgebreide aperitief met hapjes verspreid over de avond. Deze worden afgewisseld met … andere activiteiten.
“Het jaar is jarig,” zegt Jasper, elk jaar opnieuw. “En je weet wat dat betekent.” Dan knikt ze. Een birthdayspanking voor het jaar, dat betekent het. 2020 klappen, verspreid over de avond. 200 met de hand, als opwarming. Dan 200 met de riem, 200 met de houten paddle, 200 met de tawse en – ze slikt – 200 met de cane. Gelukkig zijn die caneslagen niet van het niveau van “six of the best”, maar zelfs als hij relatief zacht slaat, zijn 200 slagen met het martelwerktuig dat de cane is afgrijselijk veel. En daarna begint hij nog eens alles opnieuw. Dat zijn er dan 2000.
De laatste twintig, die zijn haar favoriet. Even voor middernacht mag ze over de knie gaan liggen. “Deze laatste twintig geef ik je met de hand,” zegt hij dan. “Omdat we zo het dichtst bij elkaar zijn. Jij bent van mij meisje, vergeet dat niet. Ook in 2020.”
“Ik zal het niet vergeten, ik ben van jou,” belooft ze. Dan, ongeveer een minuut voor middernacht, valt de eerste van de laatste twintig slagen. Hij beneemt haar de adem. Jasper slaat hard. Heel hard. En haar billen zijn al extreem gevoelig. Ze zal sowieso een paar dagen kunnen nagenieten. Dan volgt een tweede hele harde klap op haar andere bil. Ze slaakt een kreetje en moet alle moeite van de wereld doen om haar handen niet naar achteren te brengen. Maar deze twintig moet ze zonder tegenstribbelen ondergaan. Deze twintig bewijzen hem dat ze opnieuw van hem wil zijn. Ze zijn een hernieuwing van de belofte die ze hem jaren geleden al deed: “Ik ben van jou.” Dus bijt ze op haar tanden en balt ze haar handen tot vuisten terwijl ze haar hoofd in de bank begraaft. … Acht, negen, tien.
Er volgt een korte pauze. Op tv maakt men zich klaar om te beginnen aftellen. “Zet je schrap,” klinkt het boven haar. Ze knikt.
“Tien!” roept de presentator op tv. Opnieuw landt zijn hand hard op haar achterste. “Negen, acht,…!” Ze telt mee, terwijl de klappen op haar billen neer regenen. Al is hagelen misschien accurater, gezien de kracht waarmee zijn hand telkens haar al zo pijnlijke zitvlak verder teistert. “Drie, twee, een!” Op tv klinken er toeters en landt er overal confetti.
“Gelukkig nieuwjaar, meisje van me,” fluistert Jasper in haar oor, terwijl hij nog een kneepje in haar pijnlijke billen geeft.
“Gelukkig nieuwjaar,” antwoordt ze hem, het hoofd opgetild om zijn lippen op de hare te ontvangen, waarna ze zich verliezen in de kus, die algauw overgaat in meer. 2020 belooft weer een heerlijk jaar te worden!

Opnieuw

“We spelen een spel vanavond!” kondigt Jeroen met een geforceerde presentatorstem en een grote grijns op zijn gezicht aan nadat hij zijn bord in de vaatwasser plaatste. Lotte houdt zich van den domme: “Spelen we nog eens Monopolie?” roept ze enthousiast uit. “Dat is al lang geleden!”
“Niet wat ik bedoel, bijdehandje,” antwoordt Jeroen.
“O.” Ze probeert teleurgesteld te kijken, maar faalt. “Wat dan?”
“Jij krijgt van mij 50 klappen.”
“Hoera,” zegt ze droog.
“Maar…” gaat Jeroen onverstoord verder, “als je beweegt, dan beginnen we opnieuw.”
“En jij gaat natuurlijk je best doen om me zo vaak mogelijk te laten bewegen.” Lotte rolt met haar ogen.
“Je snapt het! Trek je kleren maar uit en buig over de tafel heen. Als je hielen van de grond komen of als je jezelf opduwt, waardoor je bovenlichaam niet meer plat op de tafel ligt, dan beginnen we opnieuw. Goed?”
“Alsof ik een keuze heb,” moppert Lotte terwijl ze de gevraagde positie inneemt. Toch vindt ze het ergens wel leuk. Dit wordt een wedstrijdje. Een die ze wellicht gaat verliezen, maar dat maakt niet uit. Ze wil het zo goed mogelijk proberen. In elk geval is ze niet van plan om het hem gemakkelijk te maken. Stil als een standbeeld, dat wil ze zijn! Laat hem maar…
“Auw!” Ze gilt het uit en springt recht van de schrik als ze plots de tawse hard op haar zitvlak voelt landen.
“En we beginnen opnieuw,” zegt hij droog.
“He, niet eerlijk, ik was nog niet klaar!”
“Tja, ik wel. Terug in positie.”
Binnensmonds mompelend doet ze wat hij zegt. Deze keer blijft ze wel stil liggen als de tawse opnieuw dezelfde plek raakt. Keer na keer landt het ding op haar billen. De veertiende slag landt onverwacht op haar bovenbenen. Ze slaagt er maar heel nipt in om te blijven liggen. Als hij even later het ritme doorbreekt en twee keer snel na elkaar opnieuw op haar bovenbenen slaat, tilt ze haar hielen echter een heel klein stukje van de grond.
“En we beginnen opnieuw,” kondigt hij tevreden aan.
Ze weet beter dan te protesteren. In plaats daarvan haalt ze even diep adem. Ze kan dit. En inderdaad, ze slaagt er een hele tijd in om te blijven liggen. Als ze de veertig haalt, voelt ze de euforie al opkomen. Nog maar tien te gaan.
Dan landt plots de badborstel op haar geteisterde billen. Ze had helemaal niet gemerkt dat hij van instrument gewisseld had, maar van de schrik vliegt ze overeind.
“En opnieuw,” klinkt het triomfantelijk.
Gelaten buigt ze zich weer over de tafel. Toch kan ze een stiekeme glimlach niet onderdrukken. Blijkbaar heeft hij zijn volledige trukendoos bovengehaald. Het is maar best dat zij zo koppig is en het niet zomaar opgeeft. De enige manier om hier onderuit te komen is ook om het vijftig klappen lang vol te houden. The game is on!

Jezelf zien met spiegels of diaper position

Na het toch wel spannende verdict in de strijd tussen de cane en de riem volgt er een nieuw dilemma. Stel je de volgende twee situaties voor:

Je ligt over de knie. Je bovenlichaam is ondersteund, je tenen raken de grond. Voor je is een spiegel opgesteld. Wanneer je opkijkt zie je je eigen blik. Bovenin het spiegelbeeld zie je het gezicht van de Dom die je billen aan het bewerken is. Je kunt nog net zien hoe diens hand keer op keer op je billen neerkomt. Dan zie je je eigen blik weer, met een grimas wanneer een bijzonder gevoelig plekje geraakt wordt.
Je ligt op je rug. Je Dom beveelt je je benen omhoog te doen. Uiterst langzaam volg je de aanwijzing op. Ontevreden over de snelheid worden je benen omhoog geduwd en bijna tegen je borst vastgehouden. Terwijl de Dom je streng aankijkt begint deze je met de andere hand te slaan. Het bloed stijgt naar je hoofd en je begint te blozen als je beseft hoe zichtbaar je intieme delen zijn.

Wanneer je zou moeten kiezen tussen deze twee scenario’s, welk scenario lijkt je dan het ergste? Je kunt de keuze onderaan ook becommentariëren. Veel kiesplezier!

Wat lijkt je erger: jezelf zien met spiegels, of diaper position?
96 stemmen · 96 antwoorden

Het kerstcadeau

Annette legt haar dagboek weg en strijkt door haar korte, zwarte haren. Ze is weer een beetje spanning kwijt nu ze haar gedachten heeft kunnen uitschrijven. Natuurlijk is ze gelukkig met Johan en de kinderen, dat staat buiten kijf. Toch weet ze dat ze iets mist. Een verlangen dat ze haar hele leven onderdrukt heeft. Over de knie bij een sterke man, die haar leidt en geeft wat ze nodig heeft. Het ontkennen van dat gevoel, van haarzelf, wordt steeds moeilijker. Je kunt doen alsof het gevoel niet bestaat, je kunt doen alsof het niet belangrijk is, maar uiteindelijk consumeert het je. Ze heeft het nodig. Een lang pak slag dat pijn doet, brandt, haar tot tranen drijft, tot ze in een paar stevige armen genomen wordt. Maar ze zwijgt. Alleen het dagboek mag dit verlangen kennen.

“Mama, kijk, een nieuwe trein van de kerstman!” Enthousiast zwaait Sem met zijn lego. Annette lacht afwezig. “Prachtig lieverd, ontzettend lief van de kerstman.” Ze droomt weer weg. Voor haar geestesoog ligt ze nu zelfs bij die jolige oude man over de knie! Ze probeert de fantasie weg te schudden, maar het gaat bijna niet. Het wordt sowieso steeds lastiger. Eerst lag ze nog elke nacht over Johans schoot, nu was het soms Waldemar Torenstra, dan weer haar baas. Elke dag wordt het verlangen groter. Waarom verzwijgt ze dit toch? Ze had het Johan toch kunnen vertellen toen ze verkering kregen? Ze was zo verliefd geweest, een gevoel dat groeide toen hij haar de les had gelezen omdat ze op een koude avond zonder jas was gaan fietsen. Hij kon zo stoer zijn, zo mannelijk. Het was te laat. Ze kon haar geheim nooit meer opbiechten. Hij zou haar raar vinden, naar de psycholoog sturen. “Mijn vrouw wil dat ik haar pijn doe. Help haar dokter, ze is depressief!” Ze hield het voor zich, zoals ze haar hele leven al had gedaan.

“Mama, er is ook een cadeautje voor jou,” roept Lonne. Verbaasd neemt ze een sok van haar aan. Ze zouden dit jaar toch geen presentjes voor elkaar kopen? Ze haalt het pakketje met cadeaupapier tevoorschijn en scheurt het voorzichtig open. Ze staart even naar het voorwerp in haar handen. Een mooie, ovalen haarborstel van donker hout. Zo een als in haar fantasie. “Wat heb je gekregen?” vraagt Lonne. Ze laat de borstel zien en haalt deze een paar keer door haar haren. “Haha, wat een gek cadeau van de kerstman! Je hebt helemaal geen borstel nodig!” Ja, een beetje gek is het wel. Dan voelt ze twee handen op haar heupen en een hoofd in haar nek. “Dank je schatje, al denk ik niet dat ik met mijn coupe mijn haar hoef te borstelen.” Ze voelt zijn adem vlak bij haar oor. “Deze is niet voor je haren,” fluistert hij. Verbaasd draait ze zich om. Zijn lichte glimlach en doordringende blik zeggen alles. Blozend kijkt ze naar de grond. Het wordt een hele warme kerst dit jaar.

Welkom bij spankathon!

Naar aanleiding van een artikel over een nieuwe sport in Rusland sloeg mijn fantasie op hol en is onderstaande ontstaan.

Welkom bij spankathon! Deze spannende, aantrekkelijke en fysiek uitdagende kijkerssport is nog relatief nieuw. Daarom zullen we de spelregels even toelichten. De opbouw van de regels is soortgelijk aan die van het voetbal, de invulling is, zoals u kunt zien, volledig anders. Omdat de sport zijn oorsprong kent in Engelse kostscholen, zijn enkele termen in het Engels in de spelregels opgenomen. Na de term is een uitleg in het Nederlands toegevoegd.

Het speelveld

Het speelveld is betrekkelijk eenvoudig op te stellen. Het bestaat uit twee horizontale stokken of bars, geplaatst op 70 tot 120 centimeter hoogte, bij voorkeur afgestemd op de heuphoogte van de deelnemer. De breedte is tussen de 60 centimeter en 150 centimeter. Hieronder is een voorbeeld van een professionele bar te zien.

Een officiële bar voor wedstrijden

Deze bars worden drie meter uit elkaar geplaatst. De bars worden parallel opgesteld. Op 80 centimeter van de bar wordt op de vloer een streep getekend. Houd er rekening mee dat er aan beide kanten van de bar ongeveer anderhalve meter ruimte nodig is, zonder dat dit afgebakend hoeft te worden. Bij professionele wedstrijden wordt een vak van vijf bij vijf meter afgetekend om het publiek op afstand te houden. Alleen de deelnemers en de scheidsrechter mogen zich in dit vak bevinden. In het verlengde van de beide bars, precies halverwege, bevindt zich een vak van een meter bij een meter waarin de coaches van de deelnemers plaats kunnen nemen.

Bij officiële wedstrijden zijn er camera’s aanwezig voor de registratie. Daarnaast is er, ergens in het speelveld, een knop. Deze doet niets, maar er staat uitdrukkelijk op dat hier niet op gedrukt mag worden!

De spelers

Het spel wordt gespeeld door twee spelers. In eerste instantie is de sport alleen open voor spelers van het vrouwelijk geslacht. Onder publieke druk is de ISA (International Spankathon Association) in de weer met het openstellen van de sport voor alle geslachten. Hierbij wordt tevens gekeken naar een genderpositieve manier om de spelregels te formuleren.

Het slagveld

Het slagveld is de naam die binnen spankathon gebruikt wordt voor de billen van de deelnemers. Hierbij worden de volgende begrippen gehanteerd:

  • De billen, verdeeld in een linker- en rechterbil. De bovenkant wordt gemeten vanaf het einde van het stuitje, de onderkant vanaf de voelbare overgangslijn tussen dijbeen en zitvlees.
  • De bilspleet, de scheiding tussen beide billen.
  • De sit spots, de onderkant van de billen waarop de deelnemer zit.
  • De dijbenen, specifiek de achterkant van de dijbenen. Er mag geslagen worden tot vijf centimeter onder de overgang naar de billen. Echter, niet meer dan 25% van de klappen per ronde mogen hier geplaatst worden.
Het slagveld, met de billen in lichtroze, de toegestane vlakken van de dijbenen in donkerroze en de sit spots in rood.

Positie

Een deelnemer neemt plaats met de neus van de voeten tegen de streep. Met beide handen wordt de bar beetgepakt. De benen moeten hierbij in een hoek van 90 graden met de grond worden geplaatst. De noodzakelijke buiging om de bar vast te kunnen nemen zit in de heupen. De benen worden ongeveer vijftien centimeter uit elkaar geplaatst.

Kleding

Voor spankaton gelden specifieke kledingvoorschriften, met name voor de onderkleding. De bovenkleding is relatief vrij te kiezen. Er mogen geen handschoenen of juwelen aan de hand gedragen worden en de mouwen van de bovenkleding mogen niet voorbij de pols uitsteken. Tevens mag de onderkant van de bovenkleding niet tot onder het begin van de string uitkomen.

De billen moeten volledig onbedekt zijn. Ter bescherming van de goede zeden dient een string gedragen te worden. Deze string mag niet meer dan het stuitje bedekken. In totaal mag niet meer dan 10% van het biloppervlak bedekt worden. De sit spots moeten volledig vrij zijn.

Voorbeeld van een string met maximale bedekking

De benen mogen bedekt worden, maar enkel tot een hoogte van maximaal tien centimeter onder het begin van de billen. Tot slot zijn stevige schoenen aangeraden, maar mag de schoenbasis niet breder zijn dan twee centimeter van de rand van de voet in elke richting, om een oneerlijk voordeel in stabiliteit te voorkomen.

De scheidsrechter

De taak van de scheidsrechter is het begeleiden van de wedstrijd. De taken van de scheidsrechter bestaan uit:

  • Het aankondigen van het begin en einde van elke ronde.
  • Het toekennen van de overwinning.
  • Het bijhouden van de tijd.
  • Het bijhouden, aankondigen en noteren van de score.
  • Het bepalen van de geluidssterkte van uitroepen.
  • Het controleren van de wedstrijdkleding.
  • Het controleren van de instrumenten.
  • Het controleren van de positie.
  • Het aanpassen van de wedstrijdkleding wanneer deze niet voldoet.
  • Het toekennen van straffen.
  • Het beoordelen van het safeword.

De scheidsrechter mag vrij rondlopen om de wedstrijd te beoordelen, maar beschikt ook over een houten stoel zonder armleuningen.

Overige officials

Tijdens amateurwedstrijden worden alle taken door de scheidsrechter zelf vervuld. Tijdens officiële wedstrijden en kampioenschappen worden enkele taken door aanvullende officials vervuld. Het gaat hierbij om:

  • Scoreteller: deze official houdt de score bij, zowel binnen de ronde als van de wedstrijd.
  • Geluidsmeter: deze official houdt het geluidsniveau bij. Bij toernooiwedstrijden mag dit niet op oor worden geschat, maar dient een decibelmeter gebruikt te worden.
  • Tijdhandshaver: deze official houdt bij of de deelnemers binnen de tijd in positie staan en een klap uitdelen.

De spelregelcommissie bestaat, begrijpelijk, uit oude, dominante mannen. Daar zij huiverig zijn voor de inzet van een videoscheidsrechter, is het nog niet mogelijk om gebruik te maken van instant replay.

Instrumenten

De populariteit van het voetbal is mede bepaald doordat het goedkoop is om te spelen. Om spankathon toegankelijk te houden, is ervoor gekozen de instrumenten simpel te houden. De volgende instrumenten worden gebruikt:

  • De hand van de deelnemer, zonder juwelen of bedekking.
  • Een haarborstel, van hout. Deze mag vierkant of ovaal zijn, afgevlakt of gerond. Het handvat mag ten hoogste tien centimeter in lengte zijn. De kop mag ten hoogste acht centimeter breed en twaalf centimeter hoog zijn. Er mag alleen met de kant zonder borstelharen geslagen worden.
  • Een riem, van leer, ten hoogste vijf centimeter breed, zeven millimeter dik en met een omtrek van 105 centimeter. De riem moet dubbelgevouwen worden, zodat het uiteinde en de gesp samengenomen worden en er met de gevormde lus geslagen kan worden.
  • Een cane, van rattan. Ten hoogste negen millimeter dik en ten hoogste 95 centimeter lang. De cane wordt vooraf gecontroleerd op onvolkomenheden.

Daarnaast hanteert de scheidsrechter nog twee instrumenten voor het uitdelen van straffen:

  • De leren paddle, een kleine, ovalen, leren paddle van ten hoogste vijftien centimeter hoog en tien centimeter breed.
  • Een badborstel, met een kop va maximaal tien centimeter breed en vijftien centimeter hoog, en een steel van maximaal 40, maar tenminste 20 centimeter.

Duur van de wedstrijd

De wedstrijd bestaat uit maximaal twaalf rondes van elk maximaal 20 klappen. Een deelnemer mag ten allen tijde opgeven. Hierbij mag een ronde worden opgegeven, of de hele wedstrijd, waarna de andere deelnemer tot winnaar zal worden uitgeroepen. Het opgeven van een ronde of wedstrijd kan door middel van het roepen van het safeword, waarna duidelijk kan worden gemaakt welke van de twee opties gekozen wordt. Het safeword is ‘xylofoon’, gekozen omdat de kans klein is dat dit per ongeluk tijdens het spel geuit wordt.

Een ronde wordt gespeeld door beide deelnemers, die elk om beurt een klap op de billen van de tegenstander uitdelen. Voor elke klap kunnen punten worden toegekend (later toegelicht). De deelnemer met de meeste punten aan het einde van een ronde wint de ronde. Wanneer er een gelijkstand is aan het einde van de ronde, volgt een sudden-death waarbij er per beurt een score wordt bepaald. Wanneer een van de deelnemers in de beurt hoger scoort dan de tegenstander, wint deze de wedstrijd.

Wanneer elk van de deelnemers zes rondes heeft gewonnen, volgt een sudden-death waarbij elk van de deelnemers een instrument naar keuze hanteert en er per beurt een score wordt bepaald. De score met de hand wordt met vier vermenigvuldigd, met de riem en de haarborstel elk met twee en die met de cane met één. Wanneer een van de deelnemers in de beurt hoger scoort dan de tegenstander, wint deze de wedstrijd.

Voor elke klap heeft een ontvangende deelnemer ten hoogste tien seconden om de juiste positie aan te nemen. De uitdelende deelnemer heeft daarna vijftien seconden voor het uitdelen van de klap. Wanneer de tijd wordt overtreden, wordt de maximale score voor de klap toegekend aan de tegenstander van de overtreder. Wel zal de klap nog worden uitgedeeld om te voorkomen dat expres de tijdsgrens wordt overschreden.

Rondes worden gespeeld met verschillende instrumenten. De indeling is als volgt:

  • Ronde 1-5: de hand.
  • Ronde 6-8: de riem
  • Ronde 9-11: de haarborstel
  • Ronde 12: de cane

Scoretelling

Per klap worden punten toegekend. De toegekende punten zijn als volgt bepaald:

  • Geen reactie: 0 punten.
  • Vocale reactie boven 30 maar onder 50 decibel: 1 punt.
  • Vocale reactie boven 50 maar onder 80 decibel: 2 punten.
  • Vocale reactie boven 80 decibel: 3 punten.
  • Loslaten bar: 1 punt per hand.
  • Aanraken billen: 2 punten per hand, toegekend bovenop de punten voor het loslaten.
  • Voeten van de grond: 1 punt per voet, plus een bonuspunt wanneer beide voeten gelijktijdig de grond verlaten.
  • Door de knieën buigen, kniehoek groter dan dertig graden: 1 punt.
  • Tranen: 10 punten, maximaal 1x per ronde toe te kennen. Deze punten tellen niet mee voor een specifieke beurt, tenzij dit in een sudden-death-ronde gebeurt.

Punten worden cumulatief gescoord. Laat een deelnemer de bar los met een hand en schreeuwt zij ‘auw!’ met 75 decibel, verdient de uitdelende deelnemer 1 + 2 = 3 punten. Stamt de deelnemer met een voet op de grond, om vervolgens door de knieën te buigen en met twee handen over de billen te wrijven, scoort de uitdelende deelnemer 1 + 1 + 2 (loslaten) + 4 (aanraken billen) = 8 punten.

Straffen

Wanneer een deelnemer een overtreding begaat, dient de scheidsrechter straffen uit te delen. De volgende straffen zijn mogelijk:

  • Minor: een pak slaag van 20 klappen met de leren paddle.
  • Major: een pak slaag van 50 klappen met de badborstel.
  • Diskwalificatie: het uitsluiten van een deelnemer.
  • Soaping: het uitzepen van de mond voor tenminste een minuut.

De fysieke straffen, minor en major, deelt de scheidsrechter zittend op de stoel uit. De overtredende deelnemer neemt plaats over zijn  schoot. Wanneer een deelnemer niet goed meewerkt, kan een straf worden uitgebreid naar discretie van de scheidsrechter, tot maximaal het dubbele aantal klappen. Wanneer de medewerking uitblijft, volgt diskwalificatie.

De volgende overtredingen worden door de scheidsrechter bestraft met een minor:

  • Doubling: een deelnemer slaat wanneer het niet haar beurt is.
  • Dawdling: een deelnemer overtreedt herhaaldelijk, of opzettelijk, de tijdsregels.
  • Flinching: een deelnemer verlaat de positie vlak voor een klap landt.
  • Thighing: een deelnemer laat meer dan 25% van de klappen op de bovenkant van de dijbenen landen.
  • Covering: de kleren van een deelnemer bedekken toch de billen, bijvoorbeeld wanneer een shirt dat te lang is en niet goed werd vastgezet, naar beneden valt.
  • Protecting: Een deelnemer gebruikt de handen om de billen te beschermen. Aangezien dit een combinatie is van flinching en covering, wordt dit bestraft met een double minor.
  • Arguing: een deelnemer protesteert te lang tegen een genomen beslissing.
  • Taunting: een deelnemer behandelt de tegenstander, de coaches of het publiek op ongepaste of respectloze wijze.
  • Bratting: overig plagerig gedrag van een deelnemer.

De volgende overtredingen worden bestraft met een major:

  • Upping: een deelnemer slaat boven de billen. De major wordt gevolgd door een diskwalificatie.
  • Wrapping: een deelnemer laat de riem of cane te ver op de billen landen, waardoor deze om de heupen slaat. Bij een tweede overtreding volgt diskwalificatie.
  • Kneeing: een deelnemer slaat te laag, onder de vijf centimeter toegestaan dij-oppervlak.
  • Disrespecting: een deelnemer benadert de officials op ongepaste of respectloze wijze.
  • Pushing: de deelnemer drukt op de knop, terwijl uitdrukkelijk is duidelijk gemaakt dat dit niet de bedoeling is!
  • Uncooperating: een deelnemer weigert de straf te ondergaan. Wanneer zij tot de orde is geroepen en alsnog weigert haar staf te ondergaan, volgt diskwalificatie.

De volgende overtredingen worden bestraft met een soaping:

  • Cursing: herhaaldelijk en onbetamelijk vloeken.

Na het uitdelen van een straf heeft een deelnemer dertig seconden om de juiste positie aan te nemen of de klap uit te delen.

Tot slot

Op hoog niveau presteren in spankathon vereist veel training en discipline. Daarom zijn deelnemers altijd op zoek naar geschikte trainers voor het handhaven van de discipline en het stalen van de billen, en naar sparring partners om het slaan op te oefenen. Ben je geïnteresseerd? Neem dan contact op met de nationale bond. Dit is tevens het contactadres voor kaartjes voor de interlands. De eerstvolgende interland tegen het eliteteam uit de Verenigde Staten, de Paddled Bottoms, staat voor 11 maart gepland.