Onverbeterlijk

Soms kan de heer des huizes het gevoel hebben, dat zijn vrouw niet de vorderingen maakt die ze zou moeten maken gezien het feit dat ze onder zijn tucht staat. Soms kan het zover komen, dat hij denkt dat de huiselijke discipline werkelijk helemaal niets uithaalt, omdat zij zich telkens opnieuw weet te misdragen, ondanks zijn pogingen dit door een pak slaag in te dammen.

Dat is heel frustrerend voor een heer des huizes, omdat hij dan het gevoel krijgt dat al zijn inspanningen tevergeefs zijn. Voeg daarbij ook nog eens dat het voor een heer des huizes lang niet altijd meevalt zijn vrouw te bestraffen. Zo valt het veel mannen zwaar zich streng naar hun vrouw op te stellen, haar een standje te geven en haar tot huilens toe op haar bips te geven. Ook al weet hij dat het voor haar eigen bestwil is, toch kan het psychisch en emotioneel zwaar zijn .

Als zijn inspanningen niets opleveren, kan een heer des huizes ontmoedigd raken en het gevoel krijgen dat zijn vrouw niet op zijn aanpak reageert. De conclusie ligt dan voor de hand, dat zij onverbeterlijk is. En als ze onverbeterlijk is, dan betekent dit dat haar gedrag niet te corrigeren valt. Het lijkt erop dat straf geen verandering in haar gedrag teweeg brengt. Misschien dat er na een pak slaag even wat verbetering optreedt, maar daarna keert het ongewenste gedrag altijd weer terug.

Dit ogenschijnlijk uitblijven van verbetering kan met name erg frustrerend zijn voor mannen die veel tijd en energie in de huiselijke discipline van hun vrouw steken. Ze werken er hard voor, maar krijgen er maar weinig voor terug.

In sommige gevallen verandert het gedrag van een vrouw na een pak op haar billen helemaal niet, in andere gevallen is een lichte verbetering te zien, maar niet die radicale verandering waarop de heer des huizes gehoopt had. Als hij veel energie in een fiks standje en een langdurig pak op haar blote bips heeft gestoken, maar daarna slechts een minimale verbetering in haar gedrag ziet, kan dat een behoorlijke teleurstelling voor hem zijn. Hij kan zich afvragen of zijn inspanningen wel de moeite waard zijn.

Hoe begrijpelijk het ook is, toch mag een heer des huizes in zo’n situatie nooit tegen zichzelf of een ander zeggen dat zijn vrouw onverbeterlijk is. Daarmee schiet hij namelijk helemaal niets op. Want indirect zegt hij dan over zichzelf dat hij incompetent is in het beoefenen van de huiselijke discipline. Hoewel er altijd wat puntjes in zijn leiderschap en de wijze waarop hij zijn vrouw bestraft voor verbetering vatbaar zijn, moet een heer des huizes zich goed realiseren dat hij de meest aangewezen persoon is om zijn vrouw tot de orde te roepen. Hij houdt immers meer van haar dan wie dan ook en hij kent haar als geen ander (zowel lichamelijk als emotioneel). Dat maakt juist hem bij uitstek geschikt om haar te straffen als dit nodig is.

Ook kan het gebeuren dat een heer des huizes zijn vertrouwen in het concept van de huiselijke discipline verliest als er na ettelijke pakken slaag nog niets veranderd lijkt. Hij getroost zich veel moeite zijn vrouw billenkoek te geven, zowel voor straf als periodiek. Dus het principe van de huiselijke discipline wordt zijns inziens keurig toegepast. Hij doet echt zijn uiterste best om haar door een pak op haar blote billen bij te sturen, maar toch blijft ze zich misdragen. Logisch dat hij dan denkt dat de levensstijl niet deugt en het probleem niet bij zichzelf of zijn vrouw zoekt.

Nog erger is het als een heer des huizes zijn vrouw steeds weer voor hetzelfde gedrag moet bestraffen. Ook al is er na het eerste pak slaag nog geen verbetering waarneembaar, dan zou men na de derde of vierde keer toch wel verbetering mogen verwachten.

Waarom lijkt het soms of een vrouw niet te corrigeren valt of dat haar gedrag niet door een pak op haar billen te verbeteren is? Eén van de meest voorkomende redenen is dat ze niet afdoende gestraft wordt. Als een vrouw niet hard genoeg op haar billen krijgt, zullen er negatieve gevoelens achterblijven. Ze zal het gevoel hebben dat het pak slaag niet echt emotioneel tot haar is doorgedrongen.

Het heeft geen zin een vrouw een pak op haar blote billen te geven als dit niet goed gebeurt. Wanneer een vrouw voor haar gedrag gestraft wordt, dan dient dit stevig en effectief te gebeuren. Ze moet tot huilens toe op haar bips krijgen. En zelfs als ze begint te huilen, moet het pak slaag nog een poosje doorgaan, zodat ze haar lesje goed leert. Alleen als ze ongenadig gestraft is, zal een vrouw de ware voordelen van huiselijke discipline ervaren – de innerlijke rust, de emotionele ontlading, het oprechte gevoel van berouw over haar gedrag en de oprechte overgave aan de heer des huizes.

Soms kan een vrouw onverbeterlijk lijken, doordat haar verbaal niet goed de waarheid gezegd wordt als ze voor haar gedrag gestraft wordt. Een standje kan heel goed helpen duidelijk te maken dat haar gedrag niet door de beugel kan. Oneerlijkheid, ongehoorzaamheid en disrespect zijn totaal onacceptabele vormen van gedrag. Een lijfstraf zal een vrouw dit eenvoudige feit ondubbelzinnig duidelijk maken, maar de boodschap zal nog duidelijker overkomen als de heer des huizes haar dit ook nog eens verbaal in niet mis te verstane woorden duidelijk maakt. Dit wordt onder een standje verstaan. Het hoeft dan ook niet altijd met een stemverheffing te gebeuren om effectief te zijn, zolang de vrouw maar duidelijk begrijpt waarom ze gestraft wordt en waarom ze zich niet moet misdragen.

Als er helemaal geen standje aan te pas komt, dan zou het een vrouw onduidelijk kunnen zijn waarvoor zij gestraft wordt. Het zal niet vaak voorkomen, maar zou kunnen gebeuren als een heer des huizes schimmiger dan nodig over de straf doet. Een standje is een goed middel voor de heer des huizes om zijn boodschap over te brengen. Het pak slaag dient dan om de boodschap er in te wrijven, maar voordat de boodschap erin gewreven kan worden, moet deze eerst duidelijk zijn.

Onverbeterlijkheid kan zich voordoen als een vrouw zich niet voldoende kan overgeven. Als zij bijvoorbeeld denkt dat overgave maar voor eventjes gevraagd wordt en alleen maar voorspel tot seks is, dan ontgaat haar de essentie van het concept van de huiselijke discipline. De reden voor haar straf zal niet volledig tot haar doordringen en ze zal zonder er bij stil te staan opnieuw de fout in gaan.

Ook kan een vrouw niet te corrigeren blijken omdat ze gewoon niet wíl veranderen. Misschien is ze bang om te veranderen en is haar angst voor de gevolgen van verandering groter dan die voor de pijn van een pak slaag. Of misschien is ze gewoon te lui om haar gedrag ook maar een klein beetje te veranderen.

Maar meestal is de echte reden voor hardnekkige oncorrigeerbaarheid niet zo een twee drie duidelijk. Vaak moet men als het ware eerst een ui afpellen, waarbij de oorzaak steeds duidelijker wordt naarmate er meer lagen zijn verwijderd. Telkens als een vrouw periodiek of voor straf een pak op haar billen krijgt, wordt er slechts één laagje weggenomen, terwijl de heer des huizes door het huilen, de tranen, de overgave en het berouw dan kan denken dat het pak slaag in één keer alles opgelost heeft.

Een heer des huizes met enige realiteitszin weet echter dat dit niet het geval is. Je mag niet verwachten dat een vrouw zich na één enkel pak op haar blote bips voortaan voorbeeldig zal gedragen. Een vrouw is een mens en geen machine, dus complex en dynamisch. Logisch dus dat gedragsverandering een doorlopend proces met vele facetten zal zijn. Je kunt dus niet met een simpele druk op de knop gedragsverandering bewerkstellingen.

Het zal sommige mannen ook opvallen dat hun vrouw zich op een heel ander terrein verbetert dan waarvoor hij haar bestraft heeft. Zo kan het gedrag waarvoor ze op haar bips heeft gehad niet onmiddellijk veranderen, terwijl haar gedrag op andere aspecten wel vooruitgaat. Dit illustreert dan maar weer eens hoe complex vrouwen in elkaar zitten. Het proces van de huiselijke discipline werkt niet altijd als een lineair proces, omdat de emoties en psyche van een vrouw niet lineair zijn, maar daarentegen ingewikkeld zijn en vele kanten kennen.

Wat is de beste aanpak bij onverbeterlijk gedrag? Welke stappen kan een heer des huizes nemen om zijn vrouw te helpen vooruitgang te boeken op een punt waar haar ontwikkeling volkomen stil lijkt te staan?

Ten eerst kan hij haar strenger straffen. Een strengere straf zal waarschijnlijk beter tot een vrouw doordringen, zodat ze sneller zal veranderen. In de praktijk betekent dit dat een pak slaag harder moet zijn of langer moet duren. Een strengere aanpak zal haar gedrag en attitude effectiever bijsturen.

Eventueel moet een heer des huizes ervoor zorgen dat zijn vrouw gaat huilen wanneer hij haar straft. Een pak slaag waarbij zij niet hoeft te huilen kan onvoldoende effectief blijken om haar gedrag en attitude bij te sturen. Dan kan het nodig blijken, dat er wel tranen vloeien.

Nog een optie is ervoor te zorgen dat een pak slaag nog doorgaat terwijl zij al huilt. Het is namelijk heel goed mogelijk dat ze op het moment dat de tranen komen, nog lang niet genoeg gestraft is. Wil ze haar lesje echt goed leren, dan zijn er tranen van berouw nodig. Dit zijn tranen die op oprechte spijt van haar gedrag duiden. De beste manier om deze tranen op te roepen, is door haar op haar bips te blijven geven terwijl ze al huilt. Dan kan zij een dieper niveau van overgave bereiken, wat haar kan helpen om haar gedrag te verbeteren.

Een andere methode die bij onverbeterlijk gedrag gebruikt kan worden, is die van de meervoudig straffen. Wanneer een vrouw meervoudig gestraft wordt, dan wordt ze met de realistische consequenties van haar gedrag geconfronteerd. Het zal haar duidelijk worden dat haar man niet om haar gedrag kan lachen en dat hij zich zo ernstig zorgen over haar maakt, dat hij tot meervoudige straffen overgaat. Zo kan met een meervoudige straf een doorbraak in haar schijnbaar onverbeterlijke gedrag worden bereikt en kan de lei schoongeveegd worden.

Zoals eerder al gezegd in dit artikel, kan een standje helpen het gedrag en de attitude van een vrouw bij te sturen. Door de kwaliteit van het standje te verbeteren kan een heer des huizes met nog meer succes haar gedrag verbeteren. Als het standje beter is, zal zij zich meer gaan schamen, waardoor zij weer gemakkelijker kan gaan huilen, hetgeen per definitie goed voor haar is. Als ze moet huilen kan ze zich veel beter aan het pak slaag overgeven en na afloop zal ze zich dieper gelouterd voelen.

Voor sommige vrouwen geldt, dat hun gedrag pas met sprongen vooruit gaat als zij zich diep geschaamd hebben. Door hun schaamte kunnen zij hun trots aan de kant zetten en voelen ze dat door hun arrogantie is heen geprikt. Zowel trots als arrogantie zijn eigenschappen die gedragsverbetering danig in de weg kunnen staan. Daarom zullen vrouwen beter hun lesje leren als ervoor gezorgd wordt dat zij zich flink schamen.

Niet alleen de heer des huizes moet zich inspannen om met moeilijk corrigeerbare kantjes in haar gedrag af te rekenen, ook een vrouw moet kritisch naar zichzelf kijken en zich afvragen wat ze kan doen om haar gedrag te verbeteren. Ze moet zichzelf serieus afvragen of zij zich oprecht wil overgeven of dat overgave voor haar eigenlijk niet veel meer is dan een opwarmertje voor een vrijpartij. Als dit laatste het geval is dan verdoet ze de kostbare tijd en energie van haar heer des huizes. In feite maakt ze zich dan schuldig aan een ernstige vorm van bratting, waarbij ze haar man geheel uit eigenbelang manipuleert om te doen wat zij wil.

Als een vrouw deze neiging bij zichzelf herkent, dan kan ze dit het beste aan haar heer des huizes opbiechten en hem vragen een oplossing te vinden voor haar oncorrigeerbaarheid. Ze moet bedenken dat haar overgave een kostbaar goed is waar ze zuinig op moet zijn en het niet in moet zetten om de zaken naar haar hand te zetten.

Een vrouw moet de oprechte wens hebben te veranderen. Het is verleidelijk vast te houden aan oude gewoonten, ook al hebben deze een negatieve lading. Veranderen kan onplezierig en eng zijn, ook al levert het op langere termijn verbeteringen op. Een vrouw moet zich afvragen of ze het negatieve gedrag waarvoor ze regelmatig op haar billen krijgt, echt wil veranderen en of dat ze het onbewust liever niet wil loslaten.

Laten we tot slot een voorbeeld bekijken van verschillende facetten of lagen omvattend gedrag van een vrouw. Neem bijvoorbeeld onwelvoeglijk taalgebruik, waarbij een vrouw zich van negatieve, grove taal bedient. Misschien is de oorzaak dat ze maar weinig respect heeft voor de mensen die haar moeten aanhoren. Zo vloekt ze bijvoorbeeld maar raak waar haar heer des huizes, kinderen of nog weer anderen bijzijn. Reden voor de heer des huizes om haar eens duchtig op haar blote billen te geven en haar daarbij flink aan het huilen te maken, zodat ze eens leert wat meer respect voor anderen te hebben.

De eerstvolgende keer dat ze daarna weer onwelvoeglijke taal gebruikt kan een symptoom van weer een heel ander probleem zijn, bijvoorbeeld dat ze weinig respect voor zichzelf heeft. Ze kan zo’n lage dunk van zichzelf hebben dat ze het normaal vind zich van dergelijke taal te bedienen. Mogelijk denkt ze dat dit taalgebruik als een soort cultureel erfgoed bij haar afkomst hoort. Nu is een straf vanwege gebrek aan zelfrespect op zijn plaats, zodat ze zich verder kan gaan ontwikkelen.

Wanneer haar man haar vervolgens nogmaals betrapt op het bezigen van onwelvoeglijke taal, dan heeft ze een fiks pak slaag nodig om haar te doordringen van het feit, dat anderen haar ook zonder al dat gevloek wel horen (en naar haar luisteren). Deze oorzaak heeft weliswaar niet van doen met gebrek aan respect, maar dat houdt niet in dat ze niet bestraft hoeft te worden vanwege haar taalgebruik.

De volgende scheldkanonnade zou heel goed alweer een andere oorzaak kunnen hebben. Het kan voortkomen uit haar wens niet als zwak bekeken te worden. Omdat ze haar eigen vrouwelijkheid niet volledig geaccepteerd heeft, kan ze het idee hebben dat ze zich ten opzichte van anderen als sterk moet etaleren – zelfs ten opzichte van de heer des huizes. Het kan zijn dat ze haar taalgebruik verwart met assertiviteit. Wanneer ze in dit geval voor haar taalgebruik gestraft wordt, zal ze dankzij de krachtige begeleiding van haar man en de huiselijke discipline weer een nieuwe les leren.

Een vrouw kan toch nog weer opnieuw de mist ingaan met haar taalgebruik. Mogelijk is ze zich niet bewust van het effect dat haar woorden op anderen hebben. Zo kan ze zich niet realiseren, dat de kinderen haar taalgebruik gaan overnemen of dat ze in de achting van haar man daalt als ze dergelijk taal bezigt. Een pak op haar blote billen kan haar dan duidelijk maken welke impact haar woorden op anderen hebben.

Een andere reden voor grove taal kan zijn, dat ze niet in de gaten heeft wat de gevolgen voor haarzelf zijn, dat zij zichzelf ermee omlaag haalt. Dit lijkt op het item van zelfrespect, maar is niet helemaal hetzelfde. Dus kan een vrouw die al voor gebrek aan zelfrespect toch nog weer in de fout gaan, gewoon omdat ze niet begrijpt wat de gevolgen van haar taalgebruik voor haarzelf zijn, afgezien natuurlijk van de gevolgen die het al voor haar bips en haar trots heeft.

De onwelvoeglijke taal is natuurlijk maar een voorbeeld. Niet alle mannen zullen het nodig vinden hun vrouw een pak op hun billen te geven vanwege hun taalgebruik, omdat het niet als een probleem gezien wordt. Dit moet iedere man maar voor zichzelf uitmaken. Hij is de heer des huizes en hij zal de huisregels opstellen. Als hij het gebruik van onwelvoeglijke taal door zijn vrouw onacceptabel vindt, dan moet hij haar erover onderhouden. Als het taalgebruik hem niet zoveel kan schelen, dan is dat zijn beslissing. Uiteraard is het zo dat als de heer des huizes zich niet zo druk over haar taalgebruik maakt, maar zij dit zelf wel doet, zij hem dan altijd kan vragen haar te helpen van deze gewoonte af te komen. Het is natuurlijk geen enkel probleem wanneer de man zijn vrouw straft voor iets waarvan ze hem zelf gevraagd heeft haar te helpen.

Zoals het hierboven beschreven voorbeeld duidelijk zou moeten maken, kan onverbeterlijk gedrag toch worden gecorrigeerd, door het als een ui, laag voor laag af te pellen en maar één onderwerp per keer bij de kop te pakken. Zo wordt het haar gemakkelijker gemaakt zich te ontwikkelen.

Er zijn verschillende oorzaken voor het niet corrigeerbaar zijn van een vrouw. Sommigen daarvan hebben te maken met de vele facetten die aan haar gedrag kleven, terwijl anderen te maken hebben met bratten, manipulatie, onvoldoende straf of het niet bereid zijn te veranderen. De heer des huizes die het goed met zijn vrouw voor heeft, zal ervoor zorgen dat ze te allen tijde verantwoordelijk gehouden wordt voor haar eigen woorden en gedragingen, zodat ze zich tot een beter mens kan ontwikkelen. Straffen zullen een vrouw helpen te leren en zich te ontwikkelen.