Op het moment dat een vrouw straf gaat krijgen, geeft haar partner haar vaak instructies, zoals “Ga naar boven, doe je kleren uit en ga in de hoek van de kamer staan!” of “Buk je voorover en zet je handen op je knieën, jongedame!” of “Het is tijd voor je periodiek pak slaag! Ga naar de slaapkamer en wacht op me.”

Zij kan dan beslissen wat ze daarop doet en zegt, maar het verstandigste is dat ze hem gehoorzaamt en de instructies gewoon opvolgt. De vrouw die op het punt staat een pak op haar bips te krijgen kan simpel, “Ok” of “Ja” of “Ja, Peter” of Ja, ik zal het meteen doen” of iets dergelijks zeggen. Of ze kan hem met meer respect aanspreken. Het kan zijn dat ze verbaal meer respect aan haar heer des huizes wil tonen. Ze heeft er per slot van rekening mee ingestemd dat hij mag bepalen of haar gedrag door de beugel kan en haar een pak op haar billen mag geven als hij dat nodig acht. Ze zou wel dom zijn als ze onbeleefd tegen hem zou zijn, in het bijzonder wanneer ze op het punt staat een pak op haar billen te krijgen.

Sommige vrouwen zeggen in een strafsituatie “meneer” tegen hun partner. Een vrouw zou dit kunnen doen om hem nog duidelijker te maken dat ze hem respecteert. Maar ze zou het ook voor zichzelf kunnen doen. Sommige vrouwen helpt het namelijk om zich gehoorzaam aan het pak op hun billen over te geven, doordat ze in de juiste stemming komen door “meneer” tegen hun man te zeggen.

Bij huiselijke discipline is het niet noodzakelijk de man “meneer” te noemen. Hoeveel procent van de vrouwen in een relatie met huiselijke discipline dit wel doet, is niet bekend. Sommige vrouwen zeggen het automatisch zonder er bij na te denken. Andere vrouwen piekeren er niet over, zelfs niet als ze zo’n ongenadig pak op hun blote billen krijgen, dat ze tranen met tuiten huilen en spijt als haren op hun hoofd hebben. Dat is natuurlijk prima, want over het gebruik van “meneer” bestaan geen regels. De regels moeten bij huiselijke discipline in overleg bepaald worden en door beiden onderschreven worden. Wanneer een stel overeenkomt dat de vrouw extra respect moet tonen wanneer ze een pak slaag krijgt, dan kan het erg passend zijn dat ze hem “meneer” noemt. Wanneer een stel het idee heeft dat dergelijk taalgebruik hun relatie en het disciplinaire proces niet gunstig beïnvloedt, dan kunnen ze dat beter achterwege laten. Sommige vrouwen vinden de schaamte die ze voelen (wanneer ze hun partner met “meneer” moeten aanspreken) bruikbaar in het strafproces, terwijl anderen het juist te vernederend vinden en het dus ook niet doen. Zoveel hoofden, zoveel zinnen.