Eén van de belangrijkste vragen waar nieuwkomers die al een paar keer een pak op hun bips hebben gehad, mee worstelen is waarom de tranen achterblijven. Laten we eens kijken wat er gebeurt als een vrouw haar ‘mentor’ voor het eerst ontmoet (zeker als het haar eerste of één van haar eerste ervaringen betreft).

Om te beginnen, moet zij allerlei voorzorgsmaatregelen treffen (althans dat zou ze moeten doen) voor ze elkaar ontmoeten. De dame in kwestie moet beslissen in hoeverre ze veiligheden inbouwt. Ze moet haar gevoel volgen om er voor te zorgen dat haar ervaring een goede zal zijn. Ze moet zich de nodige moeite getroosten om ervoor te zorgen dat de omstandigheden zo veilig mogelijk zijn (referenties natrekken, de persoon in kwestie bellen, enz).

In de tweede plaats zijn er nog zaken van logistieke aard. Vaak heeft de vrouw die straf nodig heeft kinderen en een verantwoordelijke baan. Ze moet uitdokteren waar en wanneer één en ander het best kan plaatsvinden. Vaak moet ze heel veel regelen voor ze zich eindelijk, al is het maar voor een uur, aan de consequenties van haar gedrag kan overgeven.

Ten slotte is er de gebeurtenis op zich. We weten allemaal dat veel ‘mentoren’ niet zijn wie ze zeggen dat ze zijn. Er zijn hiervoor een aantal redenen aan te voeren. Jammer genoeg staat bovenaan de lijst met redenen, dat veel mannen geïnteresseerd zijn in dingen waar alle mannen (na voetbal kijken) in geïnteresseerd zijn: seks. Dit is natuurlijk prima als beiden expliciet vinden dat seks erbij hoort, maar sommige mannen hebben, ondanks dat expliciet anders is afgesproken, de neiging het niet alleen bij discipline te laten.

Te vaak zijn mannen enkel op het lichamelijke aspect van een pak op de billen gericht en niet op de emotionele kant ervan. De meeste vrouwen zijn juist wel op zoek naar een emotionele ervaring en zeker niet alleen naar het fysieke pak op hun blote bips. De ‘mentor’ kan dan misschien heel goed een pak slaag uitdelen, maar mist dan de emotionele klik, zodat hij haar niet emotioneel raakt. Billenkoek kan dan iets mechanisch blijven, doordat de lichaamstaal niet klopt of de beladen woorden en zinnen niet op de juiste wijze worden uitgesproken (zoals ‘stoute meid’, ‘kom jij maar eens hier’ en ‘ik zal je iets geven waardoor je voorlopig niet kunt zitten’, enz).

Zelfs als alle voorzorgsmaatregelen zijn genomen, de persoon zorgvuldig is gekozen en de emotionele klik tussen de ‘mentor’ en de ‘jongedame’ aanwezig is, zijn tranen nog steeds zeldzaam de eerste keren dat zij over de knie gaat. Dan spelen er nog allerlei andere factoren: zenuwen, hoge verwachtingen en het plotselinge besef dat er geen weg terug mee is. Ze ligt over zijn knie en de vingers van de ‘mentor’ haken achter haar broekje om het omlaag te doen. Haar gevoelens zullen gewoonlijk heen en weer switchen tussen schaamte en het fysieke deel. En ondertussen hoort ze dat hij haar streng toespreekt en haar duidelijk maakt wat er gebeurt met meiden die zich niet weten te gedragen.

Mijn ervaring is dat de kans op huilen toeneemt, als beiden volstrekt ontspannen zijn. Als ze zich niet druk meer hoeven te maken over allerlei randverschijnselen. Als er geen druk meer is van het ‘nieuwe en onbekende’. Als niet alleen de wil, maar ook de mogelijkheid en innerlijke rust er is, om zich helemaal over te geven. En niet te vergeten als zij oprecht spijt heeft en baalt van het gedrag wat ze vertoond heeft.

ANDEREN MOETEN WEL HUILEN – WAAROM IK NIET?

We moeten ons goed realiseren dat spanking een erg intieme gebeurtenis is. Verschillende aspecten, zowel lichamelijke als emotionele, spelen een rol. Soms moet een vrouw de ene keer wel om iets huilen en een volgende keer niet. En zeker is, dat wat goed voor de één werkt, voor de ander helemaal niet hoeft te werken. Het hoeft helemaal niet zo te zijn dat als een ‘mentor’ bij de één een bepaald niveau van diepgang bereikt, dat hij dat ook bij een ander bereikt. Het zou best kunnen, maar dat is helemaal niet gegarandeerd.

Het beste advies wat gegeven kan worden, is dat je je niet druk moet maken over het feit dat je niet huilt. Als je dit wel doet, zet je onnodig veel druk op de ketel.

DE CONTROLE LOSLATEN

Niet alle dames willen de controle loslaten, zeker niet tot het niveau waarop de tranen vloeien. Voor sommigen betekent huilen, dat ze hun pak slaag niet als ‘een grote meid’ kunnen incasseren. Bij deze vrouwen roept huilen te veel schaamte op. Een vriendin heeft me eens verteld, dat ze gaat huilen omdat ze zich realiseert dat dit de enige manier is om de bestraffing te laten ophouden. Ze heeft wat haar werk betreft een hoog streefniveau en ook thuis heeft ze alles goed onder controle. Wanneer ze over de knie ligt, is dat één van de weinige momenten dat ze ergens géén controle over heeft. Tranen komen bij haar niet zo gemakkelijk.

TRANEN KUNNEN VEEL BETEKENEN

Ten slotte kunnen tranen nog zo veel andere emotionele lading hebben. Een vrouw vertelde eens, dat huilen haar herinnerde aan de keren dat ze thuis over de knie ging. Ze haatte het als ze over de knie werd gelegd, hoewel ze het tegenwoordig gek genoeg nodig heeft. Wanneer bij haar de tranen komen, herinnert ze zich momenten waar ze, nu ze als volwassen vrouw over de knie gaat, liever helemaal niet aan terugdenkt.

CONCLUSIE

Zoals je hebt kunnen lezen, zijn tranen een heel persoonlijke aangelegenheid. Waarschijnlijk is de effectiefste methode om tranen een kans te geven, de verwachtingen zo mogelijk naar beneden bij te stellen. In tegenstelling tot wat je in heel veel spankingverhalen leest, eindigt een pak slaag helemaal niet zo vaak met natte wangen – alleen maar met rode.

Bij huiselijke discipline is het een positieve, van liefde getuigende daad, als je een vrouw zo voor haar billen geeft dat ze moet huilen. Wil het strafproces een optimale uitwerking hebben, dan is het wenselijk dat daarbij tranen vloeien. Wanneer een vrouw iets gedaan heeft dat niet door de beugel kan, dan verdient ze het door haar heer des huizes te worden gestraft. Het is voor haar eigen bestwil dat dit streng en effectief gebeurt, zodat ze snel haar lesje leert en in een positieve stemming komt.

Als een heer des huizes nog niet veel ervaring heeft, is hij vaak bang zijn vrouw zo op haar bips te geven, dat ze gaat huilen. Het valt meestal niet mee de vrouw van wie je houdt pijn te doen, laat staan haar zover te brengen, dat ze in tranen uitbarst. In dit stadium van de straf kan de heer des huizes zich enorm schuldig gaan voelen over wat hij zijn vrouw aandoet. Zo kan hij gemakkelijk het doel van de straf uit het oog verliezen, namelijk dat hij haar voor haar eigen bestwil een pak op haar bips geeft. Het doel is haar gedrag bij te stellen door middel van een pak op haar billen en bij voorkeur een zodanig pak op haar billen, dat ze moet huilen. Als de heer des huizes dit doel, wat een eerzaam doel is, uit het oog verliest, kan de moed hem al snel in de schoenen zakken en zal hij ermee stoppen.

Het is ontzettend belangrijk, dat een man leert zijn vrouw of vriendin in tranen te krijgen wanneer hij haar op haar billen geeft, want als hij dát kan, dan kan hij haar ook echt effectief bestraffen. Het heeft geen zin een vrouw een pak op haar bips te geven als dat niet effectief gebeurt. Een heer des huizes behoort in staat te zijn een fiks pak slaag uit te delen waarna zijn vrouw zich gestraft voelt en berouw heeft. Eén van de eenvoudigste meetpunten of dit doel bereikt is, zijn haar tranen.

Als je een nieuwkomer bent in de levensstijl van huiselijke discipline en er nog niet in geslaagd bent je vrouw of vriendin in tranen te krijgen (of als je een vrouw bent en het is je partner nog niet gelukt jou aan het huilen te krijgen), dan is er absoluut geen reden voor paniek en ook is dit absoluut geen indicatie dat de zaken niet goed zouden gaan. Je moet gewoon op de ingeslagen weg doorgaan en hooguit nog wat aan je ‘slag’- en andere technieken werken. Met vastberadenheid en doorzettingsvermogen kan iedere vrouw aan het huilen gebracht worden als ze op haar billen krijgt. Daarbij is het wel noodzakelijk dat ook de vrouw hieraan meewerkt en zich echt aan de straf probeert over te geven. Dat houdt ondermeer ook in, dat ze van zichzelf moet mogen huilen.

Veel stellen hebben deze hordes met succes genomen en bij hun disciplinesessies (zowel de periodieke, als de strafsessies), moet de vrouw nu vaak huilen. Sommige mannen slagen er niet bij ieder pak slaag in hun vrouw in tranen te krijgen, terwijl anderen daar hun hand niet voor omdraaien. Sommigen mannen die bedreven zijn in het uitdelen van een standje en goed gebruik maken van een gebiedende intonatie, hebben aan en paar rustige, doch strenge woorden genoeg, om de tranen los te maken. Die mannen kunnen al door hun houding, woordkeuze en de toon waarop zij hun vrouw toespreken, bereiken dat zij zich gaat schamen en kleiner gaat voelen.

Wanneer een vrouw tijdens een pak op haar billen gaat huilen, is dat voor sommige mannen reden om onmiddellijk te stoppen. Dat is een natuurlijke reactie. Het kan best een tijdje duren voor de tranen komen. En als ze dan eindelijk gaat huilen, voelt dat alsof het doel bereikt is en het pak slaag dus kan worden gestopt. En als hij dan ook nog eens een zere hand heeft of zijn arm moe wordt, dan zal hij er zeker mee ophouden.

Veel mannen worstelen met een schuldgevoel over het feit dat ze hun vrouw op haar billen geven. Ze weten wel dat het voor haar eigen bestwil is en dat de huiselijke discipline in veel gevallen door hun vrouw zelf is geopperd. Toch is het voor een man die zijn vrouw liefheeft, niet altijd even gemakkelijk haar een ongenadig pak op haar blote bips te geven om haar op haar plaats te zetten en in tranen te krijgen. Veel mannen voelen zich eigenlijk ellendig als ze er eindelijk in geslaagd zijn haar te laten huilen, omdat ze het gevoel hebben dat ze degene van wie ze houden, pijn hebben gedaan. Als zij echter begrijpen van hoeveel liefde een pak billenkoek getuigt en hoeveel baat een vrouw erbij heeft, dan zullen ze ook inzien dat er niets mis is met een pak slaag waarbij zij aan het huilen wordt gemaakt. Er zijn integendeel redenen te over om een vrouw op zijn tijd op haar billen te geven. In het artikel ‘voordelen van HD worden deze uitvoerig besproken.

Een van de voordelen van tranen, is dat huilen de intimiteit tussen de man en vrouw vergroot. Het is echter niet het leukste werkje voor de heer des huizes om haar aan het huilen te maken. Daar staat tegenover, dat het van enorme overgave getuigt, wanneer een vrouw accepteert dat haar man haar een uitbrander geeft en haar zo hard op haar billen geeft, dat zij moet huilen en wanneer zij zichzelf toestaat vrij en open in zijn bijzijn te huilen. Het uitdelen van een tot tranen leidend pak op de billen aan een vrouw die straf verdient, is een emotioneel en spiritueel krachtige daad die man en vrouw in hun natuurlijke, complementaire rollen met elkaar verbindt.

Het vereist groot leiderschap van een man om zijn vrouw met een pak op haar billen aan het huilen te maken. Het vergt een grote overgave van een vrouw om toe te staan dat zij zo op haar bips krijgt, dat ze gaat huilen -en in het ideale geval- dat het pak op haar bips dan nog doorgaat. Door de kracht en het potentieel van de aan elkaar complementaire rollen van man en vrouw, vindt tijdens de bestraffing van de vrouw een uitwisseling van mannelijke en vrouwelijke energie plaats. De vrouw schenkt haar man haar vrouwelijke overgave en de man schenkt zijn vrouw zijn leiderschap. Hij leidt, zij volgt. Hij slaat, zij huilt. De twee van nature tegengestelde aspecten van mannelijk- en vrouwelijkheid worden tijdens het strafproces verenigd. En uit deze vereniging ontstaat liefde, het natuurlijke gevolg van de huiselijke discipline.

Wanneer een man er eenmaal in geslaagd is zijn vrouw in tranen te brengen tijdens een pak op haar billen, dan is hij aan de volgende stap toe. Die houdt in dat hij in plaats van te stoppen met het pak slaag zodra ze begint te huilen, gewoon nog doorgaat. Dat is waar het in dit artikel over gaat: billenkoek geven aan een huilende vrouw. In de huiselijke discipline is het vaak niet afdoende een vrouw te straffen tot ze moet huilen. Als een heer des huizes verstandig is, zal hij ook de tijd en moeite nemen op dat moment nog door te gaan. Een bestraffing voortzetten terwijl een vrouw al huilt, wordt bij huiselijke discipline belangrijk en waardevol gevonden.

WAAROM?

Je zult je afvragen waarom het nodig is door te gaan met straffen nadat een vrouw al is gaan huilen. Of het niet genoeg is, dat je haar billen hebt ontbloot, haar een standje hebt gegeven en haar op haar bips hebt geslagen tot het punt dat ze moest huilen? Want dat betekent toch dat ze haar lesje al heeft geleerd? Dan is het toch genoeg geweest? Wat voor zin heeft het dan nog door te gaan? Ze heeft toch al genoeg gehad?

Voor het voortzetten van straf als ze al in tranen is, bestaan diverse goede redenen, die stuk voor stuk de moeite waard zijn. Wat ze gemeenschappelijk hebben, is dat ze de kern van huiselijke discipline versterken, namelijk liefde.

De belangrijkste reden, is dat een vrouw zo beter haar lesje leert. Wat de reden voor haar straf ook is, deze zal veel beter aankomen wanneer ze tijdens het pak op haar bips huilt. De boodschap die haar echtgenoot wil overbrengen, namelijk dat haar gedrag niet door de beugel kan, zal luider en duidelijker overkomen. Het leert haar dat een pak op haar billen een natuurlijk antwoord op haar wangedrag is en dat het in haar eigen belang is dat ze wordt gestraft. Als het pak op haar billen onmiddellijk zou stoppen, zodra ze begint te huilen, dan kan ze het gemakkelijk als een ongewone gebeurtenis van zich afzetten en helemaal terzijde schuiven. Sommige vrouwen kunnen hun hele straf volledig uit hun geheugen wissen, omdat deze te mild was en weinig emotionele impact had. Wanneer een vrouw op haar bips krijgt tot ver voorbij het punt dat de tranen vloeien, dan kan er geen sprake meer zijn van weinig emotionele impact. Een pak op de bips waarbij ze lang moet huilen, maakt haar onomwonden duidelijk, dat haar gedrag onacceptabel was en dat de straf er een logisch en natuurlijk gevolg van is. Zo leert ze het lesje dat ze moet leren héél grondig.

Een andere argument dat spreekt voor doorgaan als de tranen al vloeien, is dat zo nooit problemen met ontoereikende straf kunnen ontstaan. Dergelijke problemen spelen vaak een rol als de materie nog nieuw voor een heer des huizes is en hij bang is haar flink aan te pakken. Daarbij is het heel natuurlijk dat hij bang is de vrouw van wie hij houdt pijn te doen, ook al heeft zij hard toereikende discipline nodig om in haar liefde, vrouwelijkheid en onderworpenheid te kunnen groeien. Het artikel over ‘onvoldoende straf’ gaat uitgebreid op dit probleem in en draagt enkele oplossingen aan.

Eén van de beste oplossingen voor het probleem dat straf ontoereikend kan zijn, is langer straffen dan het moment waarop een vrouw gaat huilen. Wanneer ze op haar bips krijgt terwijl ze al echt ligt te huilen, dan zal ze flink gestraft worden, waardoor problemen met onvoldoende straf zich niet voor zullen doen.

Over het algemeen zal een vrouw het als extra vernederend ervaren voor haar billen te krijgen als ze flink moet huilen. Op je blote billen krijgen is al gênant, maar zo op je billen krijgen, dat je moet huilen, is dat des te meer. En op de billen krijgen terwijl je echt ligt te huilen en snikken, doet daar nog eens een schepje bovenop. Dat houdt ook verband met schaamte, omdat vrouwen het proces van een standje krijgen, hun broek omlaag moeten doen en een pak slaag krijgen al erg beschamend vindt. Een extra portie klappen terwijl ze al liggen te huilen zal dit gevoel nog eens versterken en er zo voor zorgen dat straf aan effectiviteit wint. Het vergroot dus haar schaamte en de uitwerking van de straf.

Een ander belangrijk aspect bij billenkoek aan een huilende vrouw, is dat dit haar onderdanige gevoelens vergroot. Veel vrouwen houden tijdens een bestraffing een taaie kern van emotionele weerstand in stand. Het is aan de heer des huizes om door dit koppige verzet heen te breken, zodat hij haar effectief haar lesje kan leren. Wanneer hij erin slaagt haar in tranen te brengen, weet hij dat hij de eerste laag van haar verzet heeft gebroken. Als een vrouw echter doelbewust haar verzet in stand houdt, dan volstaat het niet om door de eerste laag heen te dringen. De heer des huizes moet dan aanhouden en haar grondiger en effectiever straffen, zodat haar gemoedsgesteldheid écht verbetert. En om die doelstelling te halen, moet worden bereikt, dat zij zich helemaal aan haar straf overgeeft.

Wanneer een vrouw op haar bips krijgt terwijl ze al huilt, zal ze zich meer kunnen overgeven aan haar straf dan als het pak slaag bij het eerste traantje ophoudt. Veel mannen vinden het afschuwelijk als ze de eerste tranen zien verschijnen, omdat ze weten dat zij hier, tenminste in fysiek opzicht, direct verantwoordelijk voor zijn. Ze zijn verbijsterd over het feit dat zij de oorzaak zijn van het verdriet van hun vrouw, hoe tijdelijk dat ook moge zijn. Hun eerste instinctieve ingeving is dan ook: stoppen met slaan. Dat is echter een grote vergissing. Het heeft namelijk geen zin om huiselijke discipline te beoefenen, waarbij het ondermeer om onderwerping van de vrouw draait, als een pak slaag bij het eerste beste teken van overgave -huilen in dit geval- wordt afgebroken. Het eerste teken van overgave is juist positief, niet een reden om het bijltje er bij neer te gooien. Het is een teken dat de heer des huizes op de goede weg is en vooral moet doorgaan. Dát is de betekenis van tranen, een teken dat een man eindelijk tot zijn vrouw doordringt en bezig is de zaken ten goede te keren en zij ontvankelijk wordt voor een verandering van haar houding en gedrag. Maar ze is er nog niet! Ze heeft haar einddoel nog niet bereikt. Ze heeft het nodig dat hij haar nog een extra zetje geeft, zodat zij zich nog beter aan haar straf en heer des huizes kan overgeven.

Tranen zijn een mooi symbool van vrouwelijke overgave, geen reden om te stoppen. Ze zijn een indicatie, dat men op de goede weg is. Ze zijn een teken voor de heer des huizes dat hij eindelijk zijn doel gaat bereiken. Als hij nu doorgaat, helpt hij haar om een stadium te bereiken waarin zij zich onvoorwaardelijk overgeeft, waarin zij zich op en top vrouw voelt en last but not least, waarin alle ruimte voor liefde is.

Ook leert een vrouw gehoorzamer te zijn, wanneer ze nog steeds op haar billen krijgt als ze al in tranen is. De aanleiding van de straf zal regelmatig ongehoorzaamheid zijn. Als ze niet ongehoorzaam zou zijn geweest, had ze ook niet over de knie haar ogen uit haar hoofd liggen te huilen. Alles waardoor ze gehoorzamer aan haar man wordt, helpt haar ook een toekomstig pak slaag te vermijden. Het helpt haar een beter mens en echtgenote te worden. Dit wil overigens niet zeggen dat hij altijd 100% gelijk heeft, dat kan gewoon niet. Maar zij moet erop vertrouwen dat hij de juiste beslissingen neemt, omdat hij ze in haar belang neemt en hij degene is die het meest van haar houdt. Als ze daar oprecht aan twijfelt moet ze zich afvragen waarom ze met hem getrouwd is, omdat de conclusie dan is dat ze daarmee een grote fout gemaakt heeft. Als dat niet het geval is dan moet ze leren deze man beter te gehoorzamen. Een pak op haar billen dat doorgaat als ze al huilt, helpt hierbij.

Een van de belangrijkste redenen voor voortzetting van straf als ze al huilt, is om tranen van berouw los te krijgen. Als ze alleen maar op haar billen krijgt tot ze begint te huilen, dan kan het heel goed zijn dat dit geen tranen van berouw zijn, maar slechts tranen van pijn, ongemak en frustratie, of bij sommige vrouwen van boosheid en verzet. Als het pak slaag op dat punt zou eindigen, dan kan het heel goed zijn, dat ze nog wrokkiger, afkeriger en ongehoorzamer jegens haar man is, dan voor de straf begon. En dat is nou niet bepaald een positief resultaat. Geen man wil immers dat zijn vrouw zich na een pak slaag slechter voelt en gedraagt dan ervoor. Huiselijke discipline wordt geacht een positieve,  geen negatieve uitwerking te hebben.

Wil een disciplinaire sessie een positief resultaat hebben, dan is het essentieel een vrouw net zo lang voor haar billen te geven, totdat zij gedurende enige tijd oprechte tranen van berouw heeft gehuild. Ze moet voorbij het punt worden gebracht, dat ze haar innerlijk verzet, koppigheid en negativiteit heeft opgegeven. Dit zijn allemaal hindernissen die haar overgave en liefde in de weg staan. Alleen als ze op haar blote bips heeft gehad tot ze van berouw huilt, kan een heer des huizes er redelijk zeker van zijn dat zijn vrouw haar lesje geleerd heeft.

Een heer des huizes moet er altijd voor zorgen zijn vrouw zo op haar billen te geven, dat ze oprecht wroeging heeft, omdat ze gefrustreerd en boos kan blijven als de straf te snel ophoudt. Diep in haar hart weet ze wel dat ze zich schuldig heeft gemaakt aan gedrag dat niet de bedoeling was en weet ze dat ze voor haar eigen bestwil gestraft moet worden. Als haar de kans wordt ontnomen (want zo ziet zij dat) zich aan haar heer des huizes over te geven, dan zal haar dit enorm frustreren. Ze wil in een gemoedgesteldheid worden gebracht waarin ze zich weer positiever voelt, waarin ze zich beter, aardiger, gehoorzamer en eerlijker kan gedragen. Maar dat kan ze niet zelf, daar heeft ze de hulp van haar partner voor nodig.

Hoe geef je een vrouw een pak op haar billen waardoor ze gaat huilen en dat doorgaat als ze al in tranen is? Zijn er bepaalde technieken die je hiervoor kunt gebruiken?

Het eerste wat een man kan doen om de kans te vergroten dat hij zijn vrouw op haar bips kan geven terwijl ze al huilt en hiermee de effectiviteit van het pak slaag te vergroten, is proberen te bewerkstelligen dat ze al moet huilen voor het pak slaag begint. Hoe eerder ze begint te huilen hoe langer ze op haar billen kan krijgen terwijl ze al huilt.

Maar hoe zorg je ervoor, dat een vrouw al huilt voor de feitelijke straf begint? Het antwoord op die vraag is, dat de straf al diverse elementen kan omvatten, voordat ze uiteindelijk voor een pak op haar bips over de knie wordt gelegd. Ten eerste is er het standje. Door haar grondig te zeggen waar het op staat als ze zich niet goed gedragen heeft, vergroot hij de kans dat ze gaat huilen. Sommige vrouwen beginnen al te huilen als ze op de juiste manier een uitbrander krijgen. Wat de juiste manier is? Elke manier die werkt. Dat lijkt wellicht een flauw antwoord, maar is het niet. Iedere vrouw is weer anders. En zelfs één en dezelfde vrouw kent verschillende stemmingen. Een doorgewinterde heer des huizes heeft geleerd deze individuele verschillen en stemmingen te herkennen. Doordat hij ziet hoe de vlag erbij hangt, kan hij de juiste preek afsteken. En hoewel zelfs een zorgvuldig gegeven standje geen garantie biedt dat ze gaat huilen, geldt wel dat een zorgvuldig uitgedachte en gebrachte preek betere resultaten oplevert dan een ongeïnspireerd verhaal met veel standaardzinnen en clichés. Ook als een vrouw door de uitbrander niet in tranen is gebracht, is toch de basis voor een latere huilbui gelegd, een hartstochtelijkere huilbui dan als ze geen standje gehad zou hebben. Door de preek is haar innerlijke weerstand al voor een deel afgebroken, zodat de weg voor oprecht schuldgevoel al deels geëffend is.

Een ander middel dat helpt om een vrouw sneller in tranen te brengen (en dus ervoor te zorgen dat ze op haar bips kan krijgen terwijl ze huilt) is ervoor te zorgen dat ze zich helemaal uit moet kleden voor ze gestraft wordt. Dit is een belangrijk aspect van huiselijke discipline, omdat het automatisch tot een gevoel van schaamte, opgelatenheid en overgave bij een vrouw leidt. Het is een eenvoudig middel, dat echter heel krachtig kan blijken. Veel vrouwen vinden alleen al de opdracht om zich helemaal uit te kleden vernederend, zelfs zo vernederend dat ze al beginnen te huilen voor de eerste klap gevallen is.

Een andere techniek waarmee bereikt kan worden dat een vrouw in een onderdanige stemming komt voordat ze over de knie gaat, is haar een poosje in de hoek te zetten. Soms kan ze daar al beginnen te huilen, omdat ze dan de gelegenheid heeft over haar gedrag na te denken, wat er toe kan leiden dat haar schuldgevoel toeneemt. Mogelijk gaat ze inzien, dat ze anderen met haar gedrag gekwetst of tekort gedaan heeft, en mogelijk ziet ze in, dat haar echtgenoot geen andere keus heeft dan haar een pak op haar billen te geven, ook al zou hij dat liever niet doen en ook al zou zij dat liever niet ondergaan. Soms kan dat inzicht voor haar al voldoende zijn om te gaan huilen.

Ook kan de houding die een vrouw van haar heer des huizes aan moet nemen, voordat ze op haar bips krijgt in sommige gevallen voldoende beschamend of vernederend zijn om haar aan het huilen te maken. Er zijn vrouwen die het al zo gênant vinden, dat ze met blote billen over de knie moeten, dat de tranen al komen voor het pak slaag begonnen is. En ook nu weer geldt, dat dit alleen maar erg gunstig is voor haar, omdat haar partner zo een effectievere straf kan uitdelen.

Wanneer een vrouw eenmaal is gaan huilen, is het belangrijk gewoon door te gaan met slaan. Dat kan niet vaak genoeg gezegd worden. Het is niet mogelijk optimaal rendement uit een pak billenkoek te halen als haar partner ophoudt zodra ze begint te huilen. Het is dus zaak, dat hij de neiging te stoppen leert onderdrukken zodra hij merkt dat ze huilt. Het vergt leiderschap en morele kracht om datgene te doen wat het beste voor zijn vrouw is. En wat in een strafsituatie het beste voor haar is, is dat het pak op haar billen voortduurt, terwijl zij aan het huilen is, zodat de impact van haar straf en de daaruit voortvloeiende gunstige effecten vergroot kan worden. Ze heeft iemand nodig die haar op haar billen geeft tot ze moet huilen en die ook nog doorgaat terwijl zij al huilt.

Wanneer zijn vrouw begint te huilen, zal een man soms tegen haar zeggen, dat hij blij met haar tranen is, omdat ze voor hem een indicatie zijn, dat zij zich overgeeft en dat haar houding zal verbeteren. Dat is niet altijd een goed idee, omdat sommige vrouwen met huilen ophouden als hun man in dit stadium tegen hen praat, zeker als hij haar een compliment geeft. Er is overigens niets mis mee haar te laten weten, dat je het fijn vindt dat de waterlanders tevoorschijn komen, mits je het pak slaag onverminderd voortzet. In bepaalde omstandigheden kunnen dergelijke woorden er namelijk toe bijdragen, dat ze nog harder moet huilen en dat haar gevoel van overgave toeneemt. Dat geldt vooral als haar partner in staat is het pak op haar bips voort te zetten, terwijl hij haar voor haar overgave prijst.

Sommige mannen pakken hun vrouw zachtjes vast als ze moeten huilen, maar gaan wel gewoon verder met het pak slaag. Dit kan een goede manier zijn om een pak slaag aan een huilende vrouw te geven. Toch kan het ook verkeerd uitpakken om een aardig gebaar te maken tijdens het strafproces. Sommige vrouwen hebben namelijk een strengere straf nodig om tot meer overgave te worden gebracht. Andere vrouwen gaan juist harder huilen bij zo’n teder gebaar. Wat de beste manier is verschilt van stel tot stel.

Bij een pak slaag dat doorgaat als een vrouw al huilt, dienen de nodige voorzorgsmaatregelen getroffen te worden. Dit geldt zeker als een vrouw hartproblemen, ademhalingsmoeilijkheden zoals astma of problemen met de bloedcirculatie heeft. Als een vrouw ligt te snikken, kan ze moeilijk praten. Daarom moet hij haar welbevinden goed in de gaten houden tijdens het pak slaag. Als hij zich maar even zorgen maakt, dan moet hij even stoppen om te controleren of alles nog goed gaat. Als het dan vals alarm blijkt, kan hij de straf voortzetten. Het zal heus niet zo veel tijd vragen haar weer in tranen te krijgen, zodat zij goed haar lesje leert.

Hoe lang een vrouw nog op haar bips moet krijgen als ze al huilt, is iets wat iedere man individueel moet bepalen. Je kunt niet zeggen, dat de straf dan over het algemeen nog 5 klappen, 5 minuten, 100 klappen of 20 minuten of iets dergelijks door moet gaan. Dat zal van vrouw tot vrouw, maar ook van pak slaag tot pak slaag verschillen. Het enige dat telt is dat ze op haar billen krijgt tot ze tranen van berouw huilt.

Nieuwkomers op het gebied van huiselijke discipline maken nogal eens de fout dat ze te terughoudend zijn als ze straf uitdelen. Dat is een grote vergissing. Aangenomen dat de basisprincipes van de huiselijke discipline in acht worden genomen, kan het beter andersom zijn. Een pak slaag kan beter een beetje te hard of lang, dan een beetje te zacht of kort zijn. Een milde straf kan al gauw een ontoereikende straf zijn, terwijl een te zware straf over het algemeen alleen maar tot beter gedrag en een betere attitude leidt. Hoewel haar bips in zo’n geval meer pijn doet dan normaal, gaat het uiteindelijk om haar gedrag en houding.

Wanneer moet een vrouw op haar billen krijgen terwijl ze al ligt te huilen? Het antwoord op deze vraag luidt: bijna altijd, misschien afgezien van een introductie pak slaag. Het is verstandig dat een man haar tenminste één keer eerder over de knie heeft gelegd voordat hij haar voor het eerst straft terwijl ze al ligt te huilen, omdat hij haar reacties op straf moet leren kennen.

Uiteraard leent de situatie waarin zij echt een ongenadig pak op haar blote billen verdient, zich bij uitstek voor een pak slaag dat doorgaat als ze al huilt, omdat de straf dan veel effectiever wordt. Als een vrouw straf verdient, dan moet ze ook flink gestraft worden. Een pak op haar billen terwijl de tranen al vloeien is hier een uitstekende manier voor.

De techniek kan echter ook bij een periodiek pak slaag worden toegepast. Hoe effectiever een periodiek pak slaag, hoe beter het resultaat en hoe minder de kans dat ze in de dagen daarna de fout in gaat. Het is altijd goed als ze moet huilen bij een periodiek pak slaag en optimaal is het als het pak slaag dan nog voortduurt, omdat het altijd heilzaam is als er tranen aan te pas komen.

Het is sterk aan te bevelen de techniek van een pak slaag dat doorgaat als ze al huilt ook toe te passen als ze op haar bips krijgt wegens tegenwerking. Een vrouw dient een dergelijk pak slaag te krijgen, als ze weigert zich aan haar straf te onderwerpen. Gehoorzaamheid tijdens een pak slaag is elementair. Als een vrouw ongehoorzaam is tijdens een pak slaag moet haar duidelijk gemaakt worden dat dit niet geaccepteerd wordt. De beste manier om dat te doen is een pak op haar bips wegens ongehoorzaamheid dat ook nog doorgaat als ze al huilt.

Bij preventieve billenkoek hoeft de techniek niet per se te worden toegepast. Een preventief pak slaag is bedoeld om verkeerd gedrag te ontmoediging als een vrouw een situatie tegemoet treedt waarin ze eerder de fout is ingegaan. Het pak slaag is dan een waarschuwing: zo weet ze wat haar te wachten staat als ze zich niet goed gedraagt. Een dergelijke waarschuwing blijkt heel effectief.

Mocht een man besluiten de preventieve billenkoek toch voort te zetten als ze al huilt, dan is dat natuurlijk ook goed. Of je dit nu wel of niet moet doen, moet een heer des huizes zelf beslissen, omdat hij zijn vrouw en de situatie kent, al zullen velen deze strengere vorm van straffen toch bewaren voor zware vergrijpen.

Een algemene regel bij huiselijke discipline is echter, dat doorslaan als ze al huilt sterk aan te bevelen is, omdat het veel voordelen met zich meebrengt. Hoe meer een vrouw huilt als ze op haar blote bips krijgt, hoe meer ze uit de straf kan halen en hoe meer ze er als persoon beter van kan worden.

Doorgaan als ze huilt vraagt de nodige moed en liefde van de heer des huizes. Het is echter voor haar bestwil, om haar het lesje te leren dat ze nodig heeft, om haar te helpen zich over te geven, om haar gehoorzaamheid bij te brengen en om haar tranen van berouw te laten huilen.

Soms gaat een vrouw huilen als ze straf krijgt. Bij huiselijke discipline zijn tranen heel gewoon. Veel vrouwen die nooit huilen wanneer ze voor hun billen krijgen, zouden dat maar wat graag eens doen. Dit artikel gaat ver het belang van tranen voor een vrouw die straf krijgt.

Een vrouw kan om verschillende redenen voor, tijdens of na een pak slaag op haar billen huilen. Eén daarvan is uiteraard de natuurlijke reactie op pijn, want het is uiteindelijk wel de bedoeling dat een pak voor de billen pijn doet. Een normale reactie van vrouwen op fysieke pijn, is huilen. Als een vrouw tijdens haar straf in huilen uitbarst, is er dus niets om je zorgen over te maken.

Soms begint een vrouw al te huilen voordat ze nog maar één klap heeft gekregen. Dit kan een aantal oorzaken hebben: Soms huilt ze omdat ze bang is voor de straf die gaat volgen, maar dat hoeft niet altijd het geval te zijn. Soms huilt ze uit vernedering –als ze zich realiseert dat ze zich uit moet kleden en dat ze als een onhandelbaar kind voor haar blote billen gaat krijgen.

Wanneer een vrouw tijdens of na een pak voor haar billen huilt, kan dit komen door oprecht berouw over haar gedrag. Omdat hier echte emoties achter zitten, zijn dit echte tranen. Tranen van berouw, zijn de tranen waar het bij echte straf om gaat. Deze tranen laten zien dat een vrouw echt spijt van haar daden heeft en niet alleen kwaad is omdat ze voor haar blote billen krijgt.

Er zijn vrouwen die het moeilijk vinden om tijdens een pak op hun billen te huilen. Een reden hiervoor kan zijn, dat de klappen eenvoudigweg niet genoeg pijn doen. Een pak voor de billen kan het best langzaam worden opgebouwd, waarbij de kracht van de klappen en de frequentie geleidelijk worden opgevoerd. Door een langzame opbouw kan ze een langer en harder pak slaag verdragen, waarbij de pijngrens in de loop van de tijd naar boven op zal schuiven. Door haar langer en harder te slaan, neemt de kans dat ze gaat huilen sterk toe.

Een andere reden waarom een vrouw niet gaat huilen, is omdat ze nog niet in de juiste stemming is gebracht. Veel vrouwen die huiselijke discipline ondergaan, moeten niets van vernedering weten. Ze accepteren volledig dat ze op hun blote billen krijgen, vaak tot huilens toe. Er zijn stellen die te zakelijk met huiselijke discipline omspringen en te weinig aandacht besteden aan het creëren van de juiste sfeer, waardoor ze een vrouw de kans ontnemen echte emoties te voelen door echt te gaan huilen. Om een vrouw in de juiste stemming te brengen hoef je overigens geen ingewikkelde dingen uit te halen, de oplossing is in feite heel eenvoudig: je moet haar gewoon een flinke uitbrander geven. Zo begrijpt ze dat ze iets fout gedaan heeft, dat ze daar straf voor verdient en dat ze die straf dus niet zomaar krijgt, dat ze die straf helemaal aan zichzelf te wijten heeft, en dat ze hem dubbel en dwars verdiend heeft. Verder helpt het haar eraan te herinneren, dat zij zich maar in haar straf te schikken heeft en dat ze de heer des huizes maar te gehoorzamen heeft tijdens haar straf. Een veel gemaakte fout bij beginnelingen in huishoudelijke discipline is, dat mannen hun vrouwen niet een goed standje geven. Daardoor wordt de hele bestraffing een mechanisch gebeuren zonder emoties. Vrouwen die op die manier bestraft worden, zijn vaak teleurgesteld over het feit dat de billenkoek zo weinig invloed op hun levens heeft. Dat is niet verrassend omdat gebeurtenissen die geen emoties teweegbrengen, gewoonlijk ook maar weinig indruk maken.

Het geven van een echt standje kan een van de effectiefste manieren zijn om een vrouw bij een bestraffing aan het huilen te krijgen. Het doet lichamelijk geen pijn, maar vormt een goede onderbouwing voor het pak op haar billen dat gaat volgen. Trouwens, als ze niets fout gedaan heeft, waarom zou ze dan op haar billen krijgen? Door de preek begrijpt ze waarom ze zich in de nesten heeft gewerkt en wat er in de toekomst van waar wordt verwacht. Soms is een uitbrander genoeg om een vrouw aan het huilen te krijgen. Als dit al in een vroeg stadium gebeurt, misschien al voordat er één klap is gevallen, dan is dat alleen maar gunstig. Haar tranen geven aan, dat de straf nu al zijn uitwerking heeft en alleen nog maar beter zal werken als ze echt voor haar billen gaat krijgen.

Soms huilen vrouwen helemaal niet tijdens een bestraffing, omdat er te weinig rituelen omheen zitten. Rituelen kunnen een bestraffing intenser en krachtiger maken, het hele proces versterken. En dat is alleen maar gunstig voor huiselijke discipline. Als je billenkoek te zakelijk benadert, dan doet dit af aan de rituele betekenis die het gebeuren voor beide partijen kan hebben, waardoor er een sleur kan ontstaan. En dat zou jammer zijn, omdat huiselijke discipline een van de meest intense ervaringen kan zijn die een stel samen kan delen.

De eenvoudigste manier om de rituele kracht van een huiselijke bestraffing te versterken, is door het tempo omlaag te brengen. Door rustig de tijd te nemen voor een bestraffing, laat de man zien dat hij de hele zaak uiterst serieus neemt, en ook dat de gevolgen van haar fouten niet kinderachtig zijn. Als ze dat ziet, dan realiseert ze zich dat ze zich in de nesten heeft gewerkt en zal ze eerder gaan huilen, wat het strafproces sterk ondersteunt.

Je kunt je afvragen waarom een vrouw überhaupt zou moeten huilen tijdens een bestraffing. Natuurlijk hoeft dat helemaal niet, maar het heeft wel een zeer gunstige uitwerking op het effect van de straf.

Ten eerste zijn tranen een goede indicatie of een vrouw voldoende straf heeft gekregen. Hoewel tranen geen garantie daarvoor bieden: sommige vrouwen zijn er heel handig in krokodillentranen te produceren, maar over het algemeen wijzen tranen erop dat de straf zijn gewenste uitwerking heeft. De rol van de vrouw tijdens een strafsessie is voornamelijk passief –ze ligt bij haar man over de knie en krijgt ervan langs totdat hij besluit dat ze haar lesje heeft geleerd. Sommige mannen vragen hun vrouw de klappen hardop mee te tellen, maar meer inbreng dan dat is meestal niet nodig. Dus kan het soms lastig voor het gezinshoofd zijn om te weten hoe ze zich voelt. En haar gewoon vragen hoe ze zich voelt, is niet echt een goed idee, omdat ze meestal zal antwoorden dat haar billen vreselijk pijn doen. Al haar aandacht is op haar achterwerk gericht en daar zal ze het dan ook over hebben. Nog erger is, als ze dan een grote mond gaat geven, wat niet bepaald bevorderlijk voor de verstandhouding en het verloop van de straf is.

Huilen is toch een manier om een idee te krijgen hoe ze op de bestraffing reageert. De intensiteit waarmee ze huilt, de toon waarop, de manier waarop ze snikt, geven toch een redelijk beeld van hoe ze het pak slaag op haar billen ondergaat. Naarmate een stel meer ervaring met huiselijke discipline heeft, kan de man het gehuil en gesnik van zijn geliefde vrouw tijdens een bestraffing steeds beter interpreteren.

Een andere reden waarom tranen bij een bestraffing zo belangrijk zijn, is dat een vrouw haar spanningen kan kwijtraken. We hebben het hier niet over de spanning van het pak billenkoek, maar over de spanning die zij sinds haar laatste bestraffing heeft opgebouwd. Door de tranen die met een goed pak slaag gepaard gaan, voelen vrouwen met opgekropte spanningen zich vaak enorm opgelucht. Los van alle andere voordelen zoals het afleren van slecht gedrag en de emotionele en voor sommige seksuele wisselwerking met hun man, is de ontspannende werking voor sommige vrouwen in principe al reden genoeg voor een pak billenkoek.

Wat een vrouw ontzettend kan frustreren is als het pak billenkoek te snel ophoudt, net als ze op het punt staat in huilen uit te barsten. Dat kan erg teleurstellend voor haar zijn, omdat ze zo de opluchting van een goede huilbui moet missen. Nog erger is het als ze het gevoel heeft, dat haar man zich voor de gek laat houden, omdat hij bij haar eerste steuntje en kreuntje ophoudt. Sommige mannen vinden het al erg moeilijk hun vrouw zo hard te bestraffen, dat ze gaan huilen, laat staan door te gaan met de bestraffing totdat ze voluit en vrijuit huilt. Het vraagt veel liefde en emotionele vastberadenheid van zijn kant, haar genoeg te straffen totdat ze huilt. Dit is een van de redenen waarom huiselijke discipline zo’n enorme zelfdiscipline van de man vraagt. Het vraagt echt veel doorzettingsvermogen van een man om een vrouw goed te straffen. Zijn instinct zegt hem op te houden, zodra ze gaat huilen of zelfs daarvoor. Vaak moet hij zichzelf ertoe dwingen door te gaan om haar de emotionele ontlading te bezorgen die ze zo nodig heeft.

Het is voor veel vrouwen dus heel belangrijk dat ze genoeg op hun billen krijgen om aan het huilen te worden gebracht. Het is cruciaal dat ze bij een bestraffing de ontlading van een huilbui ervaren, anders kunnen ze zich heel teleurgesteld en onbevredigd voelen.

Wanneer een vrouw tijdens een pak voor haar billen gaat huilen, verdwijnt er een stukje weerstand en koppigheid bij haar. Tranen zijn bij een bestraffing niet alleen belangrijk, maar ook heel mooi. Wanneer de koppigheid en de weerstand van een vrouw wegsmelten in een huilbui, is dat geen vervelend, maar een heel mooi moment.

Sommige vrouwen gaan pas huilen als de billenkoek voorbij is, bijvoorbeeld als ze in de hoek staan nadat ze voor een billen hebben gehad. Anderen gaan pas huilen als ze een knuffel van hun man krijgen en hij zegt dat alles vergeven is. Als ze pas gaat huilen, nadat ze op haar billen heeft gekregen, is het nuttig uit te zoeken wat haar nu eigenlijk aan het huilen heeft gebracht en dit element eventueel eerder in het strafproces in te brengen, zodat de staf een optimale uitwerking heeft. Als ze eerder aan het huilen kan worden gebracht, zal ze langer huilen en de straf een diepere indruk maken, zodat deze aan effectiviteit wint.

Tot slot wil ik het nog hebben over de soorten tranen die je bij het bestraffen van een vrouw kan tegenkomen. Als ze al huilt nog voordat ze over de knie ligt, dan huilt ze vaak door de spanning. Ze is zo bang voor het pak slaag dat ze gaat krijgen, dat de tranen tevoorschijn komen. Dit soort huilen mag geen belemmering voor de uitvoer van de staf zijn. Deze tranen zijn niettemin wel nuttig bij een bestraffing, omdat het wel laat zien dat ze bang is voor de billenkoek die gaat volgen.

Het kan ook dat ze gaat huilen uit gêne. Ze kan zich generen voor haar gedrag of over de vernederende positie waarin ze zich bevindt: met haar billen bloot over haar mans knie, terwijl ze een flink pak op haar billen krijgt. Gêne is een even goede reden voor tranen als pijn. En als ze zich over zichzelf schaamt, des te beter, want daar is kennelijk ook reden toe anders lag ze niet over de knie.

Nog een reden waarom het pak slaag door moet gaan wanneer een vrouw in huilen is uitgebarsten, is dat de bestraffing nog een ander doel dient dat verder gaat dan haar tranen door spanning of pijn. Dit doel is namelijk dat ze echt berouw krijgt. Tranen van berouw komen meestal pas, nadat een vrouw er een poosje stevig van langs gekregen heeft. Spannings-, pijn- en schaamtetranen duiden in wezen alleen maar op zelfmedelijden. Op zichzelf is daar niets mis mee.

Naarmate de billenkoek langer duurt en een vrouw al een poosje huilt, zal ze uiteindelijk het stadium van zelfmedelijden, voorbij zijn en oprecht berouw gaan voelen. En dit is het echte doel van de hele billenkoek. Het ultieme doel van een pak slaag is, wat het strafaspect ervan betreft, haar in een toestand te brengen waarin ze oprecht spijt van haar gedrag heeft.

Uiteraard moet het op een gegeven moment afgelopen zijn met het gepreek en is het tijd voor troost, vergeving en verzoening. Als ze in dat stadium nog blijft huilen, is dat helemaal niet erg. Haar gevoelens van berouw zijn tegen die tijd vermengd met die van dankbaarheid en zelfs liefde voor de man die haar door het pak billenkoek, diepe emoties heeft laten voelen. Met haar tranen kan ze alle negatieve emoties zoals schuld en wrok kwijtraken.

Tranen zijn heel heilzaam bij straf. Tranen zijn geen reden de straf te stoppen. Tranen laten juist zien, dat de straf goed verloopt. Een vrouw een zodanig pak op haar billen geven, dat ze gaat huilen, helpt haar optimaal van de billenkoek te profiteren. Tranen van berouw zijn een duidelijk teken dat ze begrepen heeft dat ze in de fout is gegaan en dat ze er spijt van heeft. Het is uiteindelijk goed en mooi, als een vrouw gaat huilen als ze bestraft wordt, want dit laat zien hoe emotioneel en krachtig huiselijk discipline kan zijn.