Een gebiedende toon

Huiselijke discipline is een levensstijl waarbij je gebruikt maakt van billenkoek om een vrouw te helpen slechte gewoontes of gedrag af te leren. Het is de bedoeling dat de feitelijk straf behoorlijk stevig aankomt en echt onprettig is, omdat de pijn een corrigerende werking heeft en haar afschrikt nogmaals dezelfde fout te maken. Bij het afhandelen van de straf moet een man zich met diverse zaken bezighouden en niet alleen met het uitdelen van billendoek. Een daarvan is dat hij instructies aan zijn partner moet geven. Behalve dat hij haar zegt dat ze straf krijgt, zal hij haar ook moeten vertellen wat ze moet doen.


Of een vrouw tijdens haar straf een opdracht zal gehoorzamen, hangt van verschillende factoren af. Een daarvan is, wat voor persoon ze is. Als ze van nature een rebelse dame is, zal ze er hoogst waarschijnlijk helemaal geen zin in hebben om haar mans opdrachten uit te voeren, zelfs als ze al met de levensstijl met huiselijke discipline heeft ingestemd en zelfs als ze zelf degene is geweest die het ooit geopperd heeft. Sommige mannen moeten echt een heel gevecht leveren, voordat hun vrouw zich bij de feiten neerlegt en het pak slaag kan beginnen. Een andere factor die het niveau van gehoorzaamheid nogal kan beïnvloeden, is de stemming waarin ze op dat moment verkeert. Een normaal coöperatieve vrouw kan vooral opstandig worden wanneer ze last van PMS heeft (pre-menstrueel syndroom). Vaak kan een pak slaag haar dan helpen de bij PMS vaak een rol spelende opgekropte boosheid en frustraties kwijt te raken. Wat de reden ook is, soms zal een vrouw weigeren zich aan een pak op haar billen te onderwerpen. Zoals al besproken is in een ander artikel (Extra straf wegens tegenwerking) moet ongehoorzaamheid tijdens het strafproces beantwoord worden met een extra pak op haar bips of een andere aanvullende straf. Maar het beste is toch dat een vrouw het pak slaag accepteert en zich gewoon bij de beslissingen van haar man neerlegt.

De meeste mensen denken waarschijnlijk dat zijn hand, de paddel of riem het belangrijkste middel is waarmee de man zijn vrouw straft. Dit is maar voor een deel waar, want daarnaast is ook zijn stemgebruik heel belangrijk bij huiselijke discipline. Met zijn stem kan hij haar een standje geven en haar vertellen wat hij van haar verwacht. Dit artikel gaat weliswaar niet over het geven van een standje, maar wel over een gebiedende toon. Als bij huiselijke discipline een man zijn vrouw straft, zal hij zijn vrouw op zijn minst één keer een opdracht moeten geven. De eerste opdracht luidt waarschijnlijk, dat ze zich klaar moet maken voor haar straf. Hij zegt dan iets in de trant van, “Ga naar de slaapkamer, doe je kleren uit en ga in de hoek staan tot ik bij je kom”. Of hij zal iets zeggen als, “Kom hier en ga over mijn knie liggen”. Dat is dan gewoonlijk niet het eerste wat hij tegen haar zegt, want daarvoor zal hij haar al hebben onderhouden over wat ze misdaan heeft, waarom dat verkeerd was en waarom ze een pak op haar billen krijgt.


Daar de meeste mannen het niet leuk vinden hun vrouw voor straf een pak op haar blote bips te moeten geven, omdat het emotioneel belastend, lichamelijk vermoeiend en over het algemeen tijdrovend is, zullen de meeste mannen het prettig vinden dat hun vrouw gehoorzaam doet wat hij zegt. Laten we bekijken hoe je de kans vergroot dat een vrouw braaf de opdrachten uitvoert die ze tijdens een huiselijke discipline sessie krijgt. Verder zullen we nader toelichten waarom het een goede zaak als opdrachten gehoorzaam opgevolgd worden.


De belangrijkste techniek om ervoor te zorgen dat een vrouw een order opvolgt bij een straf is iets wat een gebiedende intonatie of toon wordt genoemd. Een gebiedende toon is een bepaalde stemintonatie die een grotere kans heeft de aandacht te trekken en gehoorzaamheid te bewerkstelligen dan een andere. Bij bepaalde beroepen, zoals politieagent, officier in het leger of docent, wordt tijdens de opleiding aandacht aan stemintonatie en een gebiedende toon besteed.

Wanneer op de juiste manier van een gebiedende toon gebruik wordt gemaakt tijdens een strafsessie, dan zal een vrouw gegarandeerd luisteren en de gegeven instructies opvolgen. De bedoeling van een gebiedende toon is dat deze voor onmiddellijke medewerking zorgt als een opdracht wordt verstrekt. Door zo’n toon kan een man er zekerder van zijn, dat hij gehoorzaamd wordt. Natuurlijk moet een vrouw ook goed weten dat iedere vorm van ongehoorzaamheid extra bestraft zal worden, omdat dit haar medewerking ook zal vergroten.


Wat is het geheim van een gebiedende toon? Eigenlijk is het heel simpel. Wanneer je een opdracht geeft, moet je je stem aan het eind van de zin laten dalen. Je stem mag beslist niet omhoog gaan, want dan klink het alsof je wat vraagt, of nog erger, alsof je onzeker bent. Wanneer een man zijn vrouw straft, mag hij geen onzekerheid uitstralen, maar alleen zelfvertrouwen. Want hoe kan hij anders de autoriteit uitstralen die überhaupt nodig is om haar te straffen. Hij moet niet alleen zeker van zichzelf zijn, maar die zekerheid ook via zijn stem laten horen, zodat ze weet dat ze hem maar beter kan gehoorzamen.


Het tweede aspect van een gebiedende toon is het opzetten van een lagere stem. Je moet natuurlijk niet te laag beginnen, want dan heeft je stem onvoldoende bereik om hem aan het einde van de zin nog te laten zakken. Ook moet je niet geforceerd laag gaan praten, want dat klinkt alleen maar gek en dat helpt niet echt er een goede disciplinaire sessie van te maken. Gelukkig hebben de meeste mannen veel lagere stemmen dan vrouwen, zodat het niet zo moeilijk voor een man is om met een lage stem te spreken bij het straffen van zijn vrouw. Wel moet hij eraan denken dat hij zijn stem aan het eind van de zin laat zakken, anders klinkt het meer alsof hij een mededeling doet, dan dat hij een opdracht geeft. Een mededelende intonatie is geschikt voor zinnen als “Je weet toch dat je niet zulk gevaarlijk weggedrag moet vertonen?” of “je krijgt straf.” Een gebiedende toon is vereist bij zinnen als “Ga in de hoek staan!”


Naast het gebruik van een gebiedende toon, moet de man zorgvuldig zijn opdrachten als orders en niet als vragen formuleren. Wanneer zijn stem aan het einde van de zin omhoog gaat, dan zullen zijn woorden als een vraag klinken, ook al waren ze als opdracht bedoeld. Omgekeerd heeft het geen zin een vraag gebiedend uit te spreken. Een gebiedende toon is alleen effectief als deze voor een echte opdracht wordt gebruikt.

Er zijn genoeg redenen om tijdens een huiselijke discipline sessie een gebiedende toon te gebruiken. Om te beginnen vergroot dit de kans dat de vrouw haar partner gehoorzaamt. Wanneer een vrouw doet wat haar gezegd wordt, dan verloopt het hele strafproces een stuk soepeler en is er geen extra straf nodig. In de tweede plaats komt een vrouw door een gebiedende toon in een stemming waarin ze beseft dat hij de baas is, wat heel belangrijk is, omdat ze dan gemakkelijker de straf accepteert die haar man voor haar in petto heeft. Dus alles wat ertoe bijdraagt dat zij beseft wie de touwtjes in handen heeft, ondersteunt het huiselijke discipline proces. Door een gebiedende intonatie krijgt een vrouw goed in de gaten wie het op dat moment voor het zeggen heeft, waardoor zij gewilliger haar straf zal ondergaan.


Een gebiedende toon geeft een man ook zelfvertrouwen bij het uitdelen van een flink pak slaag, wat geen gemakkelijke taak is. Als een man ook maar een beetje twijfel over de gang van zaken heeft, zal dit worden uitvergroot als een vrouw tijdens een strafsessie weigert zijn opdrachten uit te voeren. Door haar ongehoorzaamheid zal hij onzekerder worden, wat stress veroorzaakt. Aangezien een gebiedende toon erg nuttig is om een vrouw te laten gehoorzamen, kan deze toon onzekerheid en stress verminderen.

Een man zal ook minder lichamelijke inspanning hoeven te leveren bij het straffen van zijn vrouw, omdat hij haar waarschijnlijk niet met veel moeite in bedwang hoeft te houden wanneer ze over de knie ligt. Hoewel dat normaal gesproken geen probleem is, kan een man soms zo moe zijn, dat het wél een punt is en hij geen zin heeft zijn vrouw te straffen, hoe hard ze dat ook nodig heeft. Door energie in een gebiedende intonatie te steken, zal hij feitelijk energie besparen die hij anders nodig zou hebben om haar tijdens het pak op haar billen in bedwang te houden.

Dit betekent overigens niet hij zijn vrouw alsof ze een soldaat, crimineel, of kind moet behandelen, maar alleen dat hij van haar gehoorzaamheid mag verwachten wanneer hij haar straf gaat geven. Het betekent dat hij haar als een volwassen mens aanspreekt, maar wel verwacht dat ze zijn opdrachten uitvoert. Zijn gebiedende intonatie is de techniek die hij aanwendt om zich van haar medewerking te verzekeren, zodat haar straf zowel voor hem als haar soepeler verloopt en daardoor effectiever is. Een man moet natuurlijk niet de hele tijd door een gebiedende toon gebruiken, want dan gaat ze nog denken dat ze met een drilsergeant samenwoont. Een liefhebbende echtgenoot zal daar natuurlijk ook helemaal geen zin in hebben en een gebiedende toon voor strafsessies en ernstige noodgevallen reserveren.


Tot slot is een gebiedende toon gewoon een communicatietechniek, bedoeld om communicatie te verbeteren, zodat de boodschap duidelijker bij de ontvanger overkomt en de kans zo groter is dat aan de boodschap gevolg wordt gegeven.