Mijn inmiddels zeer goede vriendin Patricia (Patty) had mij op mijn eigen verzoek bij haar laten komen om mij te onderhouden (straffen) voor mijn roekeloze rijgedrag. Ik heb de laatste maand vier bekeuringen gehad; drie voor te hard rijden en eentje voor door een rood stoplicht. Patty had mij verzekerd dit met alle vormen van plezier voor mij te willen doen. En ook dat ik er zeker van kon zijn dat daarna spijt zou hebben … veel spijt.

Nadat ze de deur voor mij had open gedaan om me binnen te laten, kon ik gelijk doorlopen naar haar achterkamer. Ze woont in een oud huis met een kamer en suite. Dus één deel de woonkamer, dan een schuifdeur naar de achterkamer wat tegelijk ook haar slaapkamer is. Een hele grote slaapkamer trouwens met een tweepersoonsbed en een bankstel met salontafel. Daar tegenover staat een grote antieke kast met twee grote spiegeldeuren. Ze had op de salontafel al een en ander uitgestald; een leren slipper, een zwarte leren plak, een mattenklopper en een leren riem. Ik moest echt even slikken toen ik dat zag liggen. Wat was Patty van plan? Daarover liet ze me niet lang in twijfel. Ze begon me heel streng toe te spreken over mijn onverantwoordelijk rijgedrag en dat ze me daarvoor ongenadig ging afstraffen. Ik keek haar met steeds grotere schrikogen aan. Het respect van het vorige pak slaag kwam ineens weer terug. Deze knappe sterke vrouw had bij de vorige gelegenheid ook al bewezen niet te liegen over haar intenties. Patricia was niet alleen heel streng, maar ook heel mooi. Hele vrouwelijk vormen maar tegelijk heel krachtig. Ongetwijfeld een gevolg van de vele uren die ze in de fitness doorbracht. Ze riep bij mij angst op maar ook begeerte. Ik voelde direct een hunkering naar dat pak slaag. Zelfs al wist ik dat dit een ware beproeving zou worden.

Vervolgens gaf ze me opdracht al mijn kleren uit te trekken. Ik gehoorzaamde en stond met een rood hoofd voor haar, helemaal naakt en op mijn blote voeten. Ik hield mijn handen voor mijn schaamstreek maar dat was niet naar de zin van Patty. Handen moesten langs mijn zij. Patty nam de tijd om mij te bekijken en ik voelde me steeds kleiner worden. Toen moest ik me omdraaien zodat zij mijn billen kon inspecteren. Ze stond achter me en betastte mijn kont terwijl ze waarderend aangaf dat deze waarschijnlijk heel veel konden hebben. Haar handen gleden over mijn bollingen maar raakten ook mijn wat intiemere streek aan. Patty vertelde me dat ze van plan was mij een pak slaag te geven zoals ik nog nooit had gehad. Omdat ik dat verdiende en omdat zij daar heel veel zin in had. Zin om mij te straffen maar ook zin om mij volledig te breken. Ik zou huilen als een klein stout schooljongetje maar dat zou me zeker niet helpen om haar te verzachten. Daar kon ik van op aan! Door haar woorden en dominante houding in combinatie met mijn naaktheid en kwetsbaarheid voelde ik me steeds ongemakkelijker. Begon ook te twijfelen of ik dit eigenlijk wel wilde. Maar Patty nam het initiatief en zette me in de hoek, waar ik me alvast zou kunnen voorbereiden op mijn straf. Ze liet me daar zeker vijf minuten staan.

Toen ze me bij haar riep, zat ze op de bank en had ze de slag-instrumenten naast haar neergelegd. Terwijl ik naar haar toeliep, vertelde ze me dat ze haar meubels zo had neergezet dat ik alles in de spiegel van kledingkast zou kunnen zien. Ze had haar rok opgetrokken en haar blote dijen keken me uitnodigend aan. Die aanblik wond me ook sexueel op. Iets dat ik slecht kon verbergen, want mijn stijve pik sprak boekdelen. Patricia keek me heel streng en afkeurend aan. Die blik maakte mijn opwinding niet minder, want dit was wat ik wilde; over de knie bij een mooie strenge vrouw die me totaal zou gaan domineren. Ik moest over haar knie liggen en met één been legde ze een soort klem aan. In de spiegel zag ik mezelf liggen. Met mijn blote billen in de lucht over haar knie. Ik kon zelfs haar gezichtsuitdrukking zien, wat me vertelde dat ze het naar haar zin had en dat ze echt vastbesloten was mij het pak slaag van mijn leven te geven. Vier bekeuringen, zo vertelde ze me, betekent vier pakken slaag met elk van de instrumenten die ze had klaargelegd. Ze wilde me het “plezier” doen om met haar blote hand mijn billen op te warmen en ze ging haarzelf het plezier doen om nog een laatste pak slaag opnieuw met haar blote hand aan het einde te geven. Deze laatste hand spanking zo verzekerde ze me zou minstens zo lang duren als de vier pakken slaag bij elkaar die ik daarvoor had gehad. Ik voelde me inmiddels zeer bezorgd over de afloop van deze bestraffing. Ik huil eigenlijk nooit en kan best wat hebben, maar nu voelde ik toch wel echte angstkriebels.

Patricia begon met haar hand spanking. Ik kon het prima volgen in de spiegel en vond het eigenlijk best opwindend. Ze sloeg rustig en niet hard. Bij elke pets zag ik mijn billen wat natrillen. Het voelde eigenlijk best goed. Na een paar minuten vond Patty het tijd worden voor het eerste echte pak slaag. Ze pakte de leren slipper op en sloeg ermee in haar hand. ‘Dit gaat pijn doen John’, zei ze, ‘heel veel pijn. Ik ga je er 50 slagen mee geven … op elke bil!’ En voor ik kon reageren kwam het ding met luide klets op mijn rechterbil terecht. En de volgende ook. Patty gaf me geen tijd om te reageren en leverde klets na klets af … op mijn rechterbil. Steeds op mijn rechterbil. Ik begon nu te kreunen en te kermen. Het was echt heel pijnlijk. Patty gaf de eerste 50 slagen met die dikke leren slipper op één bil! Toen ze ermee klaar was, klonk als door een waas haar stem ‘en nu mag je raden wat ik nu ga doen’. Voordat ik kon antwoorden, sloeg de slipper keihard op mijn nog blanke linkerbil. Ik kreeg het heel moeilijk maar wist de andere 50 slagen goed te verwerken door in gedachten mee te tellen.
Ze gooide de slipper op de grond en pakte de zwarte plak. ‘Hier gaan we de tweede bekeuring mee afrekenen, jongeman … opnieuw 100 slagen … zet je maar schrap.’ In de spiegel zag ik dat ze die paddle hoog boven haar hoofd hief om dat ding vervolgens met een luide pets over mijn beide billen te striemen. Ik gilde het uit. Dit was nog pijnlijker dan die slipper. Of kwam het omdat ze harder sloeg? Of omdat mijn billen al zo gevoelig waren? Ik kreeg geen enkele tijd om hier verder over na te denken. De ene na de andere striem daalde in hoog tempo op mijn billen neer. Ik gilde nu af en toe en probeerde van haar schoot af te komen, maar de beenklem voorkwam dat. Ik kon ze niet tellen door de pijn en was blij toen ook deze plak op de grond werd geworpen. ‘Zo Sjonnie’, klonk het geamuseerd, ‘ga maar weer even in die hoek staan daar dan kun je even bijkomen, terwijl ik even op krachten kom voor de volgende bekeuringen. Nog maar twee te gaan.’

Ik stond moeizaam op van haar schoot en zag in de spiegel mijn vuurrode kont terwijl ik naar de hoek liep. Daar staand dacht ik na over deze straf-sessie. Hoe dom was ik eigenlijk door hier zelf om te vragen. Ik was nog niet eens op de helft, want ik was niet vergeten dat Patricia ook had gezegd te zullen eindigen met een serieuze hand spanking op mij waarschijnlijk al beursgeslagen billen. Maar goed, als je A zegt, moet je ook B zeggen dacht ik. Na een tijdje hoorde ik Patty weer roepen dat ik bij haar moest komen. Ze stond nu naast de bank met de mattenklopper in haar hand. Ik moest op de zitting van de bank knielen met mijn bovenlichaam over de leuning. ‘Drie keer raden Sjonnie, weer 100. Je mag gewoon huilen hoor, zolang je maar niet uit positie gaat, want dan begin ik gewoon opnieuw. Benen zover mogelijk uit elkaar graag.’, zei Patty met haar liefste stemmetje. Weinig keus, dacht ik gehoorzamend en ik probeerde me geestelijk voor te bereiden op dit derde pak slaag. Na de eerste slag van de mattenklopper wist ik één ding zeker: Ik was de grootste idioot die op deze aardbol rondliep door zelf om deze straf te hebben gevraagd. Mijn stem sloeg over van de pijn. Maar ik heb het volgehouden. De 100 slagen werden dit keer langzaam gegeven, waardoor ik me beter kon herstellen na elke slag. Maar ik moet bekennen dat de tranen al hoog zaten. Maar ik was trots dat ik ze binnen kon houden. Patricia legde de mattenklopper neer en bevoelde met haar hand mijn pijnlijke billen. ‘Die zijn al lekker warm John’, zei ze, ‘zou bijna medelijden met je krijgen. Maar we zijn nog niet klaar jongen.’

Ze streelde over mijn blote billen en raakte hierbij mijn kontgaatje subtiel aan. Ik schrok van het intense gevoel dat dat mij bezorgde, wat nog sterker was toen ze met haar hand naar beneden bewoog en mijn balzak beroerde. Opnieuw voelde ik de sexuele opwinding die ervoor zorgde dat mijn pik harder werd. Patty wist natuurlijk uitstekend wat ze deed en voordat dit kon doorzetten had ze de leren riem gepakt die ze keihard dubbel klapte wat mij weer bij de realiteit bracht. ‘We komen nu bij de laatste bekeuring … voor door rood rijden. Weet je wel hoe gevaarlijk dat is John. Je zou niet alleen zelf gewond kunnen raken, maar ook een andere automobilist in het ziekenhuis kunnen laten belanden. Hiervoor ga ik je het hardst straffen. In twee etappen. Eerst met deze riem ga ik je 100 hele harde striemen bezorgen. Dan ga je opnieuw over mijn knie voor een ongenadig pak op je blote billen met mijn blote hand. Die klappen ga ik niet tellen. Ik ga gewoon net zolang door als ik nodig vind. Maakt me niets uit of je jankt, schreeuwt of smeekt … ik ga je echt een ongelooflijk hard pak op je kont geven.’ Mijn sexuele opwinding had inmiddels plaats gemaakt voor echte angst, want ik ken haar. Patty liegt niet. Wat ze zegt, doet ze dus ook. De eerste slag met de riem kwam gelijk al hard aan. Gil. Weer één. Nieuwe uiting van pijn. Bij twintig begon ik te huilen. Nog zachtjes snikkend om uit trots niet te laten merken aan Patricia dat ik huilde. Na weer een slag of twintig kon ik niet meer. Ik jankte nu voluit na elke slag. Maar ik bleef in positie. Voor het eerst kwam ook het besef dat ik dit verdiende. Dat dit goed was. Dat ik niet door rood moet rijden. Patricia maakte de honderd zoals beloofd vol. Ik merkte door mijn tranen nauwelijks dat ze me bij mijn hand had gepakt en op de bank was gaan zitten terwijl ze me over haar knie trok. Opnieuw die beenklem. Er werd niet meer gesproken. Pat’s hand kletste hard en snel neer op mijn geteisterde billen. Ik begon opnieuw te huilen. Ging zelfs voluit brullen maar ze ging maar door. Links rechts. In series van 10, 20 … het ging maar door. De ene klets nog harder dan de ander. Het tempo was als van een machinegeweer. Waar haalde ze de kracht vandaan? Ik raakte gevoel voor tijd en plaats kwijt en kwam pas weer terug op aarde toen ik opnieuw haar strelende hand voelde. Na een tijdje mocht ik rechtop zitten nam ze me troostend in haar armen. Ik heb daar zeker tien minuten zo gezeten. Af en toe nog nasnikkend van het huilen. Langzaam maar zeker kwam het besef dat het achter de rug was. Ik kuste Pat liefdevol terug. Het was voorbij … En opnieuw had Patty niet gelogen.