Hoe je je dient te gedragen als je gestraft wordt.

INLEIDING

Er zijn heel wat artikelen op deze site die ingaan op de vraag hoe je een vrouw moet straffen die zich niet naar behoren gedraagt. Hoewel veel mensen daardoor het idee zouden kunnen hebben, dat de artikelen speciaal voor mannen zijn geschreven, zijn ze bedoeld voor iedereen die belangstelling voor huiselijke discipline heeft. Het is echter wel een feit dat in de meeste artikelen wordt beschreven welke maatregelen de heer des huizes zou moeten nemen wanneer hij zijn vrouw voor haar gedrag straft. Op een artikel of twee na, wordt nergens uitgelegd wat er van een vrouw wordt verwacht.

Om dat gemis goed te maken, wordt in dit artikel bekeken hoe een vrouw zich bij straf dient te gedragen. Uiteraard krijgt een vrouw meestal op haar bips, omdat ze iets misdaan heeft. De enige uitzonderingen hierop zijn periodieke billenkoek en billenkoek ter preventie, waarbij het pak slaag als waarschuwing en niet als straf is bedoeld. Toch zal een vrouw meestal over de knie gaan, omdat ze zich niet aan de regels heeft gehouden. Zo is ze bijvoorbeeld een afspraak niet nagekomen of heeft ze zich onhebbelijk gedragen. Hierbij zijn haar misdragingen aanleiding tot de straf die haar man haar besluit te geven.

Het komt echter ook soms voor dat zij zich tijdens een strafsessie misdraagt. Ze verzet zich bijvoorbeeld tegen de pogingen van haar partner om haar een welverdiend pak slaag te geven. Dit verzet kan zowel verbale als fysieke vormen aannemen. Als een vrouw zich tegen haar man verzet, wanneer hij haar wil straffen, maakt ze zich aan het ergste type ongehoorzaamheid schuldig, omdat ze actief probeert te verhinderen dat haar man haar helpt. Deze vorm van ongehoorzaamheid moet steevast met een pak slaag wegens tegenwerking worden beantwoord. Dit type straf wordt uitvoerig besproken in het artikel ‘extra straf’. De essentie van dit artikel is dat een vrouw extra straf verdient als ze zich tegen haar straf verzet, om haar zo te leren zich in het vervolg coöperatiever op te stellen.

Als vrouwen moeite hebben hun heer des huizes te gehoorzamen wanneer ze straf krijgen, zal een pak slaag wegens tegenwerking vaak een noodzakelijke maatregel zijn. Veel vrouwen krijgen een dergelijke straf, terwijl die toch heel gemakkelijk vermeden had kunnen worden. In dit artikel wordt bekeken hoe een vrouw zich zou moeten gedragen als ze gestraft wordt, zodat ze zich gehoorzamer kan opstellen op dergelijke moeilijke momenten. Natuurlijk heeft een vrouw het zwaar te verduren als ze gestraft wordt. Ze krijgt immers op haar bips tot de tranen over haar wangen biggelen. Dit is nu niet bepaald een plezierige ervaring, ook al heeft ze er veel baat bij. Ook voor de man valt het niet mee: hij moet de vrouw van wie hij houdt straffen. Hij heeft wel wat leukers te doen! Maar uit plichts- en verantwoordelijkheidsgevoel doet hij het toch, want het is als heer des huizes zijn taak zijn vrouw te bestraffen als ze over de schreef gaat.

Daarom: Hoe moet een vrouw zich gedragen als ze gestraft wordt? Welke houding, woorden en daden zijn daarbij gepast?

OVERGAVE

Overgave is het eerste en belangrijkste principe waaraan een vrouw zich dient te houden wanneer ze van de heer des huizes te horen krijgt dat ze een pak op haar billen gaat krijgen. Overgave is vanuit de vrouws oogpunt het belangrijkste aspect van huiselijke discipline, omdat zij hiermee zelf enorm aan haar persoonlijke ontwikkeling kan bijdragen. Hoewel het een pijnlijke, doch veilige methode is, kan zij dankzij huiselijke discipline een enorme groei doormaken.

Het pak op de blote bips zelf doet erg zeer – iedere vrouw die wel eens een stevig pak op haar billen heeft gekregen, kan daar over meepraten. Een pak slaag hóórt ook zeer te doen. Daarom is het ook zo effectief. Als het minder pijn zou doen, zou het ook minder effectief zijn. Als een pak billenkoek wordt gegeven op de veilige en beproefde manier zoals in het artikel ‘hoe dien je billenkoek toe’ beschreven staat, dan kan er zonder problemen gedurende langere tijd, een substantiële pijn aan de blote billen van een vrouw worden toegediend. Een pak slaag dat geen pijn doet, heeft weinig waarde als disciplinemiddel. De pijn die ervaren wordt is overigens niet alleen lichamelijk van aard. Een pak op de bips heeft ook een beschamend en vernederend effect, zodat het ook emotioneel pijn kan doen, wat net zo effectief en heilzaam kan zijn.

Zoals al gezegd, kan een vrouw dankzij huiselijke discipline een enorme persoonlijke ontwikkeling doormaken. Doordat een pak slaag emotioneel heel intens kan zijn, kunnen daarmee soms diep ingesleten, haar leven en haar relaties met anderen, onder wie haar partner, beïnvloedende, negatieve gewoontes worden doorbroken. Zo kan met een flink pak op haar bips een ingrijpende verbetering van haar gedrag worden bereikt.

Huiselijke discipline is een veilige methode, omdat zij wanneer ze gestraft wordt, in handen is van de man die het meeste van haar houdt, namelijk haar echtgenoot. Hij is bij uitstek geschikt om haar te bestraffen, niet alleen omdat hij haar het beste kent, maar ook omdat hij het meeste van haar houdt. Doordat hij haar karakter, haar stemmingen en haar lichaam door en door kent, weet hij precies wat voor straf zij nodig heeft om als mens te kunnen groeien. Hoewel hij haar lichamelijk pijn doet, gaat hij voorzichtig, liefdevol en beschermend te werk, zodat zij zijn bescherming ervaart, wanneer hij haar straft. Na haar straf zal ze zich gewoonlijk emotioneel veilig en geborgen voelen, omdat ze weet dat haar echtgenoot over de fysieke- en geestkracht beschikt om haar te straffen wanneer ze dat verdiend heeft.

Overgave is daarom essentieel bij huiselijke discipline. Zonder overgave, kan er niet eens huiselijke discipline plaatsvinden. Vindt dat wel plaats, dan zorgt het krachtige en betekenisvolle ritueel van een geducht, doch liefdevol toegediend pak slaag, dat haar overgave, vrouwelijkheid en liefde nog eens worden versterkt. Paradoxaal genoeg vereist huiselijke discipline overgave, terwijl het zelf ook weer tot overgave leidt, met als netto resultaat: een liefdevollere verbintenis met haar partner, een groter verantwoordelijkheidsgevoel en persoonlijke groei.

Het antwoord op de vraag hoe een vrouw zich tijdens straf dient te gedragen is dus: dat zij zich dient over te geven. De sleutel tot voorbeeldig en positief gedrag is simpelweg dat zij zich als vrouw moet overgeven en onderwerpen. Overgave ligt aan de basis van haar vrouwelijkheid en is een manier waarop ze haar vrouwelijkheid intenser kan beleven, terwijl zij overgeleverd aan de heer des huizes, de straf ontvangt die ze verdient en o zo nodig heeft. Als zij zichzelf beter wil leren kennen, haar liefde en begrip wil ontwikkelen en zij aan meer diepgang en intimiteit in haar relatie met haar partner wil werken, dan moet ze weten dat overgave daar de sleutel voor is. Overgave is het geheim dat diep in haar vrouwelijkheid verborgen ligt en is iets wat huiselijke discipline haar schenkt.

HOE?

Het is allemaal leuk en aardig te weten dat overgave voor een vrouw in een relatie met huiselijke discipline van het grootste belang is, maar wat betekent dat nu concreet? Hoe moet ze zich gedragen wanneer ze gestraft wordt door haar partner? De theorie klinkt mooi, maar nu nog de praktijk.

Overgave manifesteert zich op verschillende manieren bij een vrouw. De eerste keer dat haar overgave op de proef wordt gesteld is het moment dat haar partner haar vertelt dat hij haar voor haar gedrag een pak op haar blote bips gaat geven. Tot dat moment klinkt overgave als een goed idee en een mooie ervaring. Het bevalt haar eigenlijk wel om lieftallig tegen haar heer des huizes en anderen te praten. Ze vindt het prima om met haar mans mening rekening te houden waar het kleine dingetjes betreft. Ook is ze best bereid wat vaker te koken of schoon te maken dan ze tot nu toe gewend was. En ondertussen feliciteert ze zichzelf met het feit dat ze toch zo onderworpen, liefhebbend en vrouwelijk is. En dat allemaal dankzij de huiselijke discipline waar ze al zoveel goede dingen over gelezen heeft.

Dit alles valt in duigen op het moment dat de heer des huizes haar zegt dat ze vanwege haar gedrag een pak op haar billen gaat krijgen. Al haar zelfvoldaanheid over haar onderwerping is dan als een donderslag bij heldere hemel verdwenen om plaats te maken voor rancuneuze of opstandige gedachten. Deze gedachten zijn helemaal op haar partner gericht, die de vermetelheid heeft haar plezierige dagdromen over haar overgave, die in de praktijk een ijle luchtspiegeling blijkt, wreed te verstoren. De meeste vrouwen die ervaring met huiselijke discipline hebben, zullen de bovenstaande ervaring in meer of mindere mate herkennen.

Het eerste wat vrouwen instinctief doen wanneer ze verteld wordt dat ze voor straf een flink pak op hun bips gaan krijgen, is in opstand komen. Het idee zich aan hun straf over te geven komt op dat moment totaal niet in hun hoofd op, ook al waren ze uitermate tevreden over de manier waarop ze zich onderdanig voelden. Overgave kun je niet afdanken. Overgave is geen voorwerp, maar een manier van leven. Of je bent onderworpen of je bent het niet. Zo eenvoudig ligt het.

VERANTWOORDELIJKHEID

Veel vrouwen denken dat ze tijdens een straf niet voor hun woorden of daden verantwoordelijk zijn. Ze denken dat ze door de pijn en schaamte die ze moeten ondergaan, geen controle meer over zichzelf hebben. Ze denken dat dit dan ook inhoudt dat ze geen rekenschap voor hun eigen gedrag hoeven afleggen. Maar dan hebben ze het helemaal bij het verkeerde eind.

Iedere vrouw die door de heer des huizes wordt gestraft, is tijdens straf voor haar eigen gedrag verantwoordelijk. Ook al is de situatie ongewoon, onplezierig en intens, toch blijft ze verantwoordelijk. Ze is niet onder invloed van drugs of drank. Straf vindt plaats als ze volledig bij bewustzijn, normaal en nuchter is. Daarom mag van haar worden verwacht dat ze de volle verantwoordelijkheid voor haar woorden en daden neemt. Ze verandert niet in een zombie op het moment dat haar partner haar over de knie legt voor een flink pak op haar blote billen. Ze blijft een zelfbewuste, intelligente en volwassen vrouw die verantwoordelijkheid kan dragen voor hetgeen ze zegt en doet. Doen alsof ze zich niet kan beheersen als ze gestraft wordt, is zowel kinderachtig als oneerlijk. Gelukkig kennen de meeste mannen hun vrouw goed genoeg om niet in die smoes te trappen.

Wellicht ten overvloede: “Als een vrouw zich ook naar behoren te gedragen als ze gestraft wordt, ook dan moet de volle verantwoording voor haar woorden en daden te nemen: en wel vanaf het moment dat haar partner haar een straf aanzegt, tot het moment dat hij haar na de straf troost en vergeeft. Aanzien ze een zelfbewuste, volwassen vrouw is, is ze voor al haar gedrag verantwoordelijk”.

GEHOORZAAMHEID

Een eerste aspect van behoorlijk gedrag tijdens huiselijke discipline is gehoorzaamheid. Een vrouw dient haar man onmiddellijk te gehoorzamen zodra haar straf in beeld komt. Wanneer haar verteld wordt dat ze gestraft gaat worden, moet haar eerste reactie er één van gehoorzaamheid zijn, niet van opstandigheid, verzet of haat. Hoewel ze het moeilijk kan vinden zich over te geven, kan ze op zijn minst proberen zich daarin te bekwamen door zich gehoorzaam op te stellen. Wanneer haar man haar vertelt dat ze een pak op haar billen gaat krijgen, moet ze hem gehoorzamen. Hij doet het per slot van rekening voor haar eigen bestwil. Hoe denkt ze dat hij zich zal voelen, als ze zich iedere keer dat hij haar probeert te helpen ongehoorzaam opstelt. Hij zal gaan denken dat het misschien toch niet juist is wat hij doet en zo tot de conclusie komen dat hij er beter helemaal mee op kan houden. Het gevolg daarvan is dan weer dat zij het gevoel heeft dat hij onverschillig is en/of niet mans genoeg is om haar te straffen als ze dit nodig heeft. Hieruit blijkt maar hoe contraproductief, om niet te zeggen oerstom, ongehoorzaamheid tijdens straf is.

Het is ook cruciaal dat een vrouw niet probeert zich onder haar straf uit te praten. Hoewel dit misschien een natuurlijke reactie op de angst is die ze voelt bij het vooruitzicht een pijnlijk en vernederend pak slaag te krijgen, valt dit nog niet goed te praten. Iemand neerknallen als je boos op hem bent, kan ook een natuurlijke reactie zijn, maar is en blijft een immorele daad die strijdig met de wet is. Een vrouw die probeert zich onder een welverdiende straf uit te kletsen, doet zichzelf ernstig te kort. Ze wringt zich in alle bochten om onder een ervaring uit te komen die ze juist zo hard nodig heeft. Dat is dom en onvolwassen. Als ze haar welverdiende straf eenvoudig zou accepteren, zou dit haar zeer ten goede komen. Na afloop zou ze er enorm van opgeknapt zijn.

Behalve dat ze zo voorkomt dat ze krijgt wat ze heel hard nodig heeft en dik verdient, gedraagt ze zich uitermate oneerbiedig en ongehoorzaam jegens de heer des huizes. Ze kan zichzelf moeilijk onderworpen noemen als ze onder ieder pak slaag probeert uit te komen. Als ze meer onderworpen en gehoorzamer zou zijn, dan zou ze zonder meer accepteren dat ze een pak slaag voor haar slechte gedrag krijgt. Ze zou zich onmiddellijk aan haar partner moeten overgeven, in plaats van zichzelf en haar partner wijs te maken dat ze helemaal geen straf verdiend heeft. Een slimme, onderdanige vrouw gehoorzaamt haar heer des huizes wanneer hij haar zegt dat ze een pak op haar bips gaat krijgen.

Een vrouw dient haar man ook tijdens de andere stadia van haar straf te gehoorzamen. Ze moet hem tijdens en ook na haar straf gehoorzamen. Gehoorzaamheid voor, tijdens en na haar straf zal haar helpen een pak op haar bips wegens ongehoorzaamheid gedurende haar straf te voorkomen. Als ze haar partner gehoorzaamt zal hij geen reden hebben haar extra te straffen wegens tegenwerking.

PRATEN

Sommige vrouwen grijpen de straf aan om eens lekker een grote mond te geven. Ze zien het als een mooie gelegenheid om eens al hun grieven te ventileren. Hun redenatie is, dat als hun partner hen dan toch een pak slaag gaat geven, hij net zo goed even naar al hun klachten, grieven en problemen kan luisteren.

Andere vrouwen gaan nog verder. Ze denken dat een pak slaag een aanval op hun lichaam is en dat het dus niet meer dan eerlijk is, dat zij een verbale aanval op hun heer des huizes mogen doen. Volgens deze bizarre logica, is de heer des huizes haar iets schuldig als tegenprestatie voor het pak slaag dat hij haar gaat geven, terwijl zij zich dat pak slaag helemaal zelf op de hals gehaald heeft. Ze heeft het idee dat hij in ruil voor het pak op haar billen naar haar beschimpingen moet luisteren.

Gedrag zoals hierboven is beschreven, is natuurlijk helemaal verkeerd. Als een vrouw straf krijgt, geeft dat haar niet het recht een grote mond te geven of haar man uit te foeteren. Straf is niet het moment voor een discussie. Straf is straf. Als ze huiselijke discipline wil, dan dient ze niet alleen haar heer des huizes te respecteren, maar ook respect op te brengen voor de tijd die hij erin steekt. Daarom moet ze de straf die hij voor haar in de gedachten heeft ondergaan, zonder hierover in discussie te gaan. Deze straf is bedoeld om haar via een klinkend pak op haar billen, het lesje te leren dat ze nodig heeft.

Een vrouw die echt begrijpt waar het bij huiselijke discipline om draait, ondergaat haar straf zonder dat ze zich laat horen, tenzij hij haar wat vraagt. De heer des huizes hoeft niet te horen dat het zeer doet. Dat weet hij al, omdat het ook de bedoeling is dat het zeer doet. Hij hoeft ook niet te horen dat ze het niet eens is met haar straf. De beslissing dat ze gestraft moet worden is zijn beslissing, niet de hare. Hij heeft besloten haar voor haar eigen bestwil een lesje te leren. Of ze het daar mee eens is of niet, doet er niet toe. Ze kan zich er beter op concentreren haar straf te ondergaan zonder hier vraagtekens bij te zetten. Het is per slot van rekening voor haar eigen bestwil.

Bij het hierboven geschetste principe dient het gezonde verstand gebruikt te worden. Als een vrouw zich niet goed voelt, het bijvoorbeeld benauwd heeft of misselijk wordt, dan moet ze dit natuurlijk direct bij de heer des huizes aangeven. Overgave houdt niet in dat het gezonde verstand buitenspel gezet moet worden. Wel moet ze er zeker van zijn dat er een echt probleem is, niet een vals voorwendsel om te proberen haar welverdiende straf uit- of af te stellen.

 
VLOEKEN

Sommige vrouwen denken dat ze mogen vloeken als ze gestraft worden. Dat de pijn en schaamte van een pak slaag een rechtvaardiging vormen, althans voor hen, om onwelvoeglijke taal te bezigen. Het meest voor de hand liggende slachtoffer van dit taalgebruik is de heer des huizes. Sommige vrouwen denken dat ze hun partner uit kunnen kafferen op het moment dat hij hen op de blote billen geeft. Ze zijn vervolgens verbaasd als hun partner zegt dat ze extra straf zullen krijgen voor hun taalgebruik. Dit hoeft hen echter niet te verbazen.

Andere vrouwen denken dat het gepast is om anderen uit te vloeken als ze op hun bips krijgen. Ze zijn slim genoeg om deze woorden niet aan het adres van hun partner te richten. In plaats daarvan richten ze zich op anderen waarvan ze vinden dat die direct of indirect schuldig zijn aan het pak slaag dat ze krijgen. Dit is het toppunt van oneerlijkheid en gebrek aan respect. En ook hier geldt weer dat vrouwen die zich zo gedragen niet verbaasd moeten zijn als ze als gevolg hiervan een extra pak op hun billen krijgen.

Weer andere vrouwen denken dat ze het bij iedere klets die ze ontvangen uit mogen vloeken van de pijn. Ze denken dat dit kan omdat hun taalgebruik zich niet direct op de heer des huizes richt. In plaats daarvan vloeken ze het uit van de pijn. Toch is dit gedrag niet netjes. Geen enkele vrouw zou mogen vloeken als ze een pak slaag krijgt. Iedere vorm van vloeken zou met een extra pak op hun bips wegens wangedrag moeten worden beantwoord. Vloeken van de pijn bij een pak slaag is een indirecte manier om hun partner uit te vloeken. Het is een ernstige vorm van ongehoorzaamheid.

SCHREEUWEN EN GILLEN

Een flink pak op de bips doet zeer. Dat is een ding dat zeker is. Als een pak slaag niet zeer zou doen, dan zou het ook niet het gewenste effect hebben. Sommige vrouwen vinden dit een rechtvaardiging om tijdens hun straf heel hard te gillen en te schreeuwen. Ze hebben geleerd niet aan het oordeel van de heer des huizes te twijfelen als hij straf nodig acht. Ook hebben ze geleerd dat ze niet in discussie mogen gaan of vloeken. Nu moet hen nog duidelijk worden gemaakt, dat oorverdovend gillen ook niet van veel respect getuigt.

Niemand zal beweren dat een vrouw absolute stilte moet betrachten als ze een pak slaag krijgt. Zelfs als ze heel stil haar straf in ontvangst neemt, zal ze uiteindelijk gaan huilen en snikken, en daarbij maak je nu eenmaal geluid. Het gaat erom dat hij niet wil dat ze zich de longen uit het lijf schreeuwt. Ze mag haar stem tijdens straf niet gebruiken om opstandigheid en oneerbiedigheid te tonen. Dat ze niet vloekt of scheldt wil nog niet zeggen dat ze maar moet gaan schreeuwen alsof ze vermoord wordt. Van een pak op je billen ga je niet dood. Ze zal wel veel pijn voelen op dat deel van haar lichaam dat speciaal ontworpen is om er een flink pak slaag op te krijgen. Ze zal zich door deze ervaring behoorlijk kleintjes voelen. En dit alles dient om haar een nuttig lesje te leren en haar relatie met haar echtgenoot te versterken. Maar het is géén reden om hysterisch te gaan schreeuwen. Het zou goed zijn als de heer des huizes haar een extra pak op de billen geeft als hij de indruk heeft dat haar hysterische geschreeuw buitenproportionele vormen begint aan te nemen of van gebrek aan respect getuigt.

Behalve dat het een vorm van ongehoorzaamheid is, heeft hysterisch gillen tijdens een pak op de billen nog een paar nadelen. Om te beginnen vergroot het de kans dat de kinderen – verondersteld dat het stel kinderen heeft – kunnen horen hoe hun moeder gestraft wordt. Dit moet voorkomen worden. Het is niet de bedoeling dat de kinderen dit meekrijgen. Zij is degenen die straf verdient, niet de kinderen.

Het is een goed idee voor de heer des huizes om zijn vrouw, als ze hard schreeuwt tijdens een pak op haar bips, te confronteren met het feit dat ze niet alleen ongehoorzaam is, maar zich ook onverantwoordelijk naar haar kinderen gedraagt. Haar straf is haar probleem, niet het hunne. Ze mag de kinderen niet bij haar straf betrekken door zo hard te gillen dat ze het kunnen horen. Zij is degene die gestraft wordt, niet de kids. Daarom is het noodzakelijk dat ze zich beheerst zodat haar geluiden niet de kinderen kunnen alarmeren.

Een andere reden waarom een vrouw zich een beetje moet inhouden, is het risico dat de buren iets zullen horen. Hoewel de meeste buren zich er waarschijnlijk niet mee zullen bemoeien, zou het kunnen dat zij, als ze vermoeden dat er sprake van huiselijk geweld is, de politie bellen. Het is dus erg belangrijk dat ze zich weet te beheersen als ze voor straf op haar blote bips krijgt.

HAND ERVOOR OF BILLEN WEGDRAAIEN

Eén van de ergste dingen die een vrouw kan doen als ze gestraft wordt, is als ze probeert de klappen te blokkeren die haar man haar op haar bips geeft. Het is daarbij niet van belang of hij zijn hand, de riem, de paddel of een ander instrument gebruikt. Ongeacht het instrument, mag ze nooit proberen de klappen tegen te houden. Dergelijk gedrag getuigt in hoge mate van ongehoorzaamheid en gebrek aan respect. In de meeste gevallen zal het haar een extra pak op haar billen wegens ernstig wangedrag tijdens haar straf opleveren.

Klappen blokkeren kan zowel voor de man als de vrouw gevaarlijk zijn. Als ze haar hand of handen voor haar bips houdt om de klappen tegen te houden dan loopt ze het risico een blessure aan haar handen of vingers op te lopen. Brengt ze haar voet omhoog, dan kan ze haar voet of tenen blesseren. Bovendien brengt ze de heer des huizes in gevaar, zeker als hij zijn hand gebruikt om haar een pak slaag te geven. Dit gevaarlijke gedrag is daarom beslist onacceptabel. Als ze het toch doet, dan verdient ze een ongenadig extra pak slaag.

De klappen proberen te vermijden door zijdelings weg te draaien lijkt misschien minder gevaarlijk. Als de heer des huizes een paddel gebruikt om zijn vrouw te straffen, dan loopt ze echter het risico dat de paddel in plaats van haar beide billen, haar heup raakt. Dit is uiteraard gevaarlijk, omdat haar heup niet door een zelfde vetlaag als haar billen wordt beschermd. Ook in dit geval moet ze niet verbaasd opkijken als de heer des huizes haar op een extra pak op haar bips trakteert.

Een vrouw moet haar vermogen om zich aan straf te onderwerpen ontwikkelen. Ze moet zich aan de straf overgeven. Als ze haar onderdanigheid tot een dieper niveau ontwikkelt, zal ze het gemakkelijker vinden om de klappen te accepteren die de heer des huizes voor haar in petto heeft.

HOE MOET JE OMGAAN MET BLOKKEREN?

Veel vrouwen vinden het moeilijk om niet naar achteren te grijpen en hun handen voor hun billen te houden om zo te voorkomen dat de klappen hun doel bereiken. Er zijn verschillende manieren om met dergelijk gedrag om te gaan. Om te beginnen kan een extra pak op de bips gegeven worden wegens tegenwerking. Zoals in het artikel ‘Extra straf’ kunt lezen valt, is deze straf bedoeld om vrouwen te ontmoedigen tegen te werken als ze gestraft worden. Die extra straf bestaat ofwel uit een reeks extra klappen bovenop haar gewone straf, ofwel uit een afzonderlijk pak op de bips op een later tijdstip (of soms datum). Een pak slaag wegens tegenwerking zal een vrouw bijbrengen dat zij de heer des huizes te allen tijde dient te gehoorzamen als hij haar straft.

Een tweede manier om te voorkomen dat ze de klappen blokkeert, is te zorgen dat ze goed opgewarmd wordt tijdens het pak slaag. Dit houdt in dat vermeden moet worden dat hand, riem of paddel direct al met volle kracht gehanteerd wordt. In plaats daarvan krijgt ze in het begin redelijk mild op haar bips, zodat ze de gelegenheid heeft aan haar straf te wennen. Later als haar billen opgewarmd zijn, kan de intensiteit opgevoerd worden. Een dergelijke opwarming heeft een aantal voordelen: zo kan een pak slaag langer duren, kan zij een veel harder pak op haar bips verdragen, wordt de kans dat ze gaat huilen groter, maar neemt de kans op blauwe plekken af. En last but not least, zal ze minder geneigd zijn de klappen af te weren, zodat ze zich waarschijnlijk ook gehoorzamer zal gedragen. En haar straf zal juist ten dele bedoeld zijn om haar beter te laten gehoorzamen en zich meer te laten overgeven. Een goede opwarming zal er dus voor zorgen dat de vrouw haar lesje gemakkelijker en effectiever leert. Zo kan ze maximaal van haar straf profiteren.

Een andere manier om te bereiken dat de staf langer kan duren, is door het pak slaag halverwege te onderbreken en haar in de hoek te zetten. Haar straf is dan opgedeeld in twee keer een pak op haar bips met tussendoor een periode in de hoek. Het in de hoek moeten staan geeft de vrouw de gelegenheid te herstellen van het eerste deel van haar pak slaag en zich voor te bereiden op het volgende. De herstel- en voorbereidingsperiode in hoek kan er voor zorgen dat ze zich gehoorzamer en onderdaniger opstelt tijdens haar straf. Dit kan er op zijn beurt weer voor zorgen dat de kans dat ze zal proberen de klappen te blokkeren, afneemt.

Eén van de beste manieren om de gewoonte van een vrouw om de klappen af te weren af te leren, is periodieke billenkoek. Periodieke billenkoek heeft veel voordelen voor een vrouw. Twee van de belangrijkste zijn dat het haar leert zich over te geven en gehoorzaam te zijn. Periodieke billenkoek zal haar er met regelmaat aan herinneren dat ze haar partner moet gehoorzamen en zich aan haar straf moet onderwerpen. De positieve effecten van periodieke billenkoek openbaren zich overigens niet binnen een dag, maar worden in de loop van de tijd zichtbaar. Sporadisch gegeven periodieke billenkoek heeft geen zin.

SAMENKNIJPEN

Een andere vorm van wangedrag tijdens een pak slaag, bestaat eruit dat ze haar billen samenknijpt als ze gestraft wordt. Een vrouw die echt iets wil hebben aan haar straf en die zich oprecht aan haar heer des huizes wil overgeven, weet dat ze de pijn van het pak slaag kan reduceren door haar billen stijf samen te knijpen. Het zal niet veel uitmaken, maar toch scheelt het iets in de pijn. Dat een vrouw de pijn van een pak slaag probeert te verkleinen, is op zichzelf begrijpelijk, maar toch onacceptabel. Een vrouw mag haar billen niet samenknijpen als ze gestraft wordt, het valt niet onder goed gedrag. Het toont niet de ware overgave aan de straf van de heer des huizes. Een vrouw die er oprecht op uit is haar man te gehoorzamen als hij haar straft, zal geen poging doen de pijn te verzachten door haar billen samen te knijpen. En als de man verstandig is, zal hij niet toestaan dat zij dit doet.

LUISTEREN

Wat een vrouw wel zou moeten doen is goed naar haar heer des huizes luisteren als hij haar straft. In plaats van te praten, vragen te stellen of te schelden, zou ze naar hem moeten luisteren. In de regel zal hij haar een standje geven voor haar gedrag. Ze kan deze informatie niet goed tot zich nemen als ze er alleen maar mee bezig is hem te vertellen hoe ze over haar straf denkt. Hij spreekt haar in háár belang, niet in het zijne toe. Ze moet goed naar hem luisteren als ze profijt van huiselijke discipline wil hebben. De preek die hij haar geeft is onderdeel van de straf. Eigenlijk is het het meest essentiële deel van haar straf, omdat ze op dat moment kan leren wat ze fout gedaan heeft en in de toekomst anders moet doen. Het pak op haar bips dient slechts om herhaling te voorkomen. Als ze denkt dat haar straf alleen maar uit het pak op haar blote billen bestaat, zit ze er helemaal naast. Ze houdt zichzelf enorm voor de gek als ze meent dat een pak slaag haar ontslaat van de plicht goed naar haar partner te luisteren als hij haar vertelt wat ze fout gedaan heeft en hoe ze het in de toekomst beter kan doen. Ze dient daarentegen aandachtig te luisteren naar wat hij haar te vertellen heeft.

Verder kan hij haar tijdens de straf aanwijzingen geven. Zo kan hij haar opdragen van houding te veranderen of antwoord te geven op zijn vragen of beloftes te doen in de richting van, ‘Ik zal nooit meer liegen’. Als ze niet oplet kan ze gemakkelijk zijn instructies, vragen en aanwijzingen missen. Als ze niet naar hem luistert, loopt ze het risico dat ze een extra pak op haar bips wegens onoplettendheid krijgt.

Niet bij de les zijn valt ook onder ongehoorzaamheid. Sommige vrouwen kunnen geestelijk en emotioneel verstoppertje spelen als ze een pak op hun billen krijgen. Door geestelijk afwezig te zijn, hopen ze immuun voor de pijn en de schaamte van hun straf te worden. Dit is oneerlijk en onvolwassen. De vrouw die bereid is haar lesje te leren en vertrouwen in de heer des huizes heeft, realiseert zich dat ze geestelijk bij de les moet zijn als ze gestraft wordt. Haar gedachten op nul zetten is een onverstandige en onvolwassen houding.

RESPECT

Een vrouw moet de heer des huizes respecteren, in het bijzonder als ze gestraft wordt. Het strafproces is het hart van de huiselijke discipline. Als ze dan geen respect voor hem kan opbrengen, hoe kan ze dat dan wel op andere momenten?

Ze dient haar partner als medemens te respecteren, maar is hem extra respect verschuldigd als heer des huizes. Hij is immers de leider van hun relatie en gezin. Hij heeft de grote verantwoordelijkheid op zich genomen, haar te straffen als ze dit nodig heeft. Alleen daarom al, zou ze respect voor hem moeten hebben. Hij helpt haar immers persoonlijk te groeien. Hij is haar leider, geliefde en leermeester en daarom alleen al is ze hem altijd respect verschuldigd, maar zeker als hij haar straft.

Respect houdt veel meer in dan niet tegen iemand vloeken, maar op respectvolle wijze praten. Daarnaast moet ook het gedrag en de houding van respect getuigen. Zo geeft het geen pas, dat ze wel respectvol tegen hem praat, maar hem ondertussen een vuile blik toewerpt, of dat ze zich onverschillig, ongehoorzaam of oneerbiedig opstelt tijdens haar straf. Respect wil niet zeggen dat ze bang voor hem moet zijn of zich slaafs moet gedragen. Het betekent dat ze hem moet laten merken dat ze hem in zijn rol als heer des huizes serieus neemt. Respect wil zeggen dat ze achting voor hem heeft. Haar gedrag dient dat uit te stralen. Als zij signalen afgeeft dat ze aan hem twijfelt, dan getuigt dat niet van respect.

POSITIEVE HOUDING

Een vrouw die van haar partner een pak op haar blote billen krijgt, mag niet gaan zwelgen in de gedachte dat ze zich toch niet goed kan gedragen. Ze moet niet denken dat ze een mislukking is of dat haar partner wreed en onredelijk is als hij haar een pak slaag geeft. In plaats daarvan moet ze ten opzichte van zichzelf, haar partner en haar straf een positieve houding aannemen. Ze is geen mislukkeling, ze heeft alleen een fout gemaakt waarvoor ze gestraft moet worden. Dat ze zich niet correct gedragen heeft, wil niet zeggen dat ze als mens niet deugt. De meeste vrouwen denken dit gelukkig ook niet, maar een enkeling wel en die dient voor ogen te houden, dat zij een positieve houding ten opzichte van zichzelf aan dient te nemen, in het bijzonder als ze straf krijgen.

Ook ten opzichte van de heer des huizes dient ze zich positief op te stellen. Zelfs als ze denkt dat hij haar ten onrechte straft, mag ze dit niet interpreteren als dat hij als leider faalt. Misschien komt ze later tot de ontdekking dat haar straf toch wel terecht was, accepteert ze dat de heer des huizes het recht heeft haar te straffen, of ervaart ze dat zelfs een onverdiend pak slaag ook de nodige voordelen heeft (zie hiervoor het artikel over onterechte straf). Dat zij aan zijn kwaliteiten als heer des huizes twijfelt, zal noch haar, noch haar relatie goed doen. Derhalve is altijd een positieve houding jegens haar man geboden – zeker als hij haar straft.

Ook ten opzichte van haar straf moet zij een positieve houding aannemen. Ze krijgt het immers voor haar eigen bestwil. Ja, het doet zeer en het is vernederend, maar wel bedoeld om haar iets belangrijks te leren. In plaats van zich ertegen te verzetten, moet ze zich aan haar straf overgeven en erop vertrouwen dat het haar uiteindelijk veel goed zal doen. Vrouwen die hun straf op die manier benaderen halen veel meer positieve kanten uit een pak op hun bips, dan vrouwen die het alleen maar oneerlijk en wreed vinden. Een teken dat een vrouw zich aan haar straf overgeeft, is dat ze zich aan haar tranen overgeeft. Zoals al vaker gezegd, zijn tranen een goede indicatie of een vrouw haar lesje geleerd heeft of dat ze zich nog tegen het leerproces verzet. Als een vrouw haar tranen tijdens een pak op haar bips de vrije loop laat, dan laat ze daarmee zien, dat haar heer des huizes en huiselijke discipline haar iets kunnen leren en haar kunnen corrigeren. Een pak op de billen voor straf heeft een heilzaam effect op een vrouw. Om optimaal te profiteren moet ze zich er helemaal aan overgeven en een positieve houding bewaren. Haar beloning zal, zoals veel vrouwen die aan huiselijke discipline doen al weten, groot zijn.

 
IN DE HOEK

Sommige vrouwen reageren goed wanneer hun partner hen aanzegt dat ze een pak op hun blote billen zullen krijgen vanwege hun gedrag. Deze vrouwen blijven zich ook tijdens het pak slaag redelijk goed gedragen. Maar soms laten ze dit varen zodra ze in de hoek moeten staan. Bij sommige vrouwen gaan alle remmen los als ze in de hoek moeten staan: ze vinden dat ze zich dan niet meer hoeven te gedragen. Ze hebben het idee dat ze al het verzet dat ze voelen, nu het pijnlijke pak slaag dat hen in tranen heeft gebracht achter de rug is, de vrije loop mogen laten. Ze denken dat de regels die tijdens het feitelijke pak op de billen golden, nu ineens niet meer opgaan. Voor hen is de hoek een soort vrijplaats waar ze boven de wet staan.

De tijd in de hoek heeft geen status aparte ten opzichte van andere onderdelen van het strafproces. Het respect, de gehoorzaamheid en de positieve houding die van haar verlangd worden, gelden ook als ze in de hoek moet staan. Dat de klappen op haar bips opgehouden zijn, betekent niet dat ze nu maar alles kan zeggen waar ze zin in heeft.

EERLIJKHEID

Ook eerlijkheid is belangrijk. Ze zou altijd eerlijk tegen haar partner en zichzelf moeten zijn, maar ook tijdens straf. Als ze zich nog steeds negatief voelt dan moet ze dat eerlijk tegen haar man zeggen. Soms weet een vrouw dat ze nog niet genoeg gestraft is, omdat ze nog geen spijt over haar gedrag voelt. Het is dan haar eigen verantwoordelijkheid om dit aan zichzelf en de heer des huizes toe te geven. Als ze nog niet een bepaald stadium van berouw heeft bereikt en ze nog steeds verzet in zich voelt, dan is het beslist nodig dat ze nog meer op haar billen krijgt. Het is niet de bedoeling dat ze zich stil houdt en de straf laat eindigen, als ze weet dat ze nog niet voldoende gestraft is voor haar daden. Het pak slaag moet opnieuw beginnen of voortgezet worden tot ze voldoende wroeging heeft. Ze moet op haar billen krijgen tot ze gehoorzaam is én zich helemaal overgegeven heeft.

 
Naarmate een heer des huizes de stemmingen en reacties van zijn vrouw beter gaat herkennen, zal het hem steeds gemakkelijker afgaan te bepalen of een pak op haar billen voldoende is geweest of dat hij nog door moet gaan. Maar het is ook haar plicht hem eerlijk te vertellen, dat ze nog niet het berouw, de gehoorzaamheid en de overgave voelt, die ze na een flink pak op haar blote bips zou moeten voelen. Het is dan aan de heer des huizes om te bepalen of, en zo ja, hoeveel ze nog op haar billen nodig heeft. Hij kan ook besluiten dat ze in plaats daarvan in de hoek moet staan of een andere vorm van een alternatieve straf moet ondergaan. Ze moet hierover niet onnodig de discussie met hem aangaan. Hij is de heer des huizes en hij moet bepalen waar, hoe en wanneer ze voor haar gedrag gestraft moet worden. Zij dient zich hierbij neer te leggen, hoe zijn beslissing ook luidt.

De beste manier om te bepalen of een vrouw voldoende gestraft is, is naar het geluid van haar snikken te luisteren als ze op haar bips krijgt. Als ze tranen van berouw huilt dan is het waarschijnlijk dat de boodschap goed is overgekomen. Vaak is het wel nodig om de straf nog even voort te zetten op het moment dat ze begint te huilen, omdat haar tranen in eerste instantie van pijn en schaamte zijn, en nog niet van berouw. Als haar straf vervolgens voortduurt zullen haar tranen veranderen van die van zelfmedelijden naar die van oprechte spijt van haar gedrag. Als ze niet lang genoeg op haar billen krijgt, nadat ze is gaan huilen, zullen de tranen van berouw nooit bereikt worden.

Het is niet altijd mogelijk om te bepalen of een vrouw tranen van spijt of berouw huilt. Het is dan de verantwoordelijkheid van de vrouw om eerlijk aan haar partner op te biechten dat ze het punt van oprecht berouw met tranen van spijt nog niet bereikt heeft, zelfs als dat inhoudt dat hij haar voor een aanvullende afstraffing over de knie zal leggen. Ze bewijst zichzelf geen dienst door te veinzen dat ze spijt heeft, wanneer ze nog steeds verzet en negativiteit voelt. Als je het artikel over ‘ontoereikende discipline’ hebt gelezen, zul je weten dat het belangrijk is dat een vrouw grondig gestraft wordt. Als ze niet gestraft wordt tot het punt dat ze oprecht spijt over haar gedrag voelt, zal ze niet optimaal van het louterende effect en de krachtige leerervaring profiteren. De gemakkelijkste manier voor haar om te zorgen dat ze optimaal profijt van haar straf heeft, is eerlijk toe te geven als het pak op de billen nog niet genoeg is geweest.

BEDANKEN

Zoals te lezen valt in het artikel ‘Bedanken’, moet een vrouw haar man altijd bedanken als hij haar gestraft heeft. Vanwege het feit dat hij zich kosten noch moeite bespaart om haar voor haar eigen bestwil te straffen, ofschoon hij misschien liever leukere dingen zou doen, zou zij haar dankbaarheid voor zijn inspanningen moeten tonen. Het principe is ‘wie niet bedankt, krijgt nog meer op haar bips’. Als een vrouw niet in staat is de heer des huizes oprecht voor het pak op haar billen te bedanken, dan is dat een teken dat ze nog niet genoeg gestraft is en nog aan haar negatieve houding vasthoudt. Als ze hem niet bedankt, moet hij haar onmiddellijk nogmaals over de knie leggen, net zo lang tot ze zich bewust is van haar gedrag en in staat is hem netjes te bedanken. Een vrouw die niet tot bedanken is staat is, ervaart nog niet de positieve effecten van een pak op de blote bips. Het is nodig dat alle weerstand en negativiteit eruit geslagen worden, zodat ze haar innerlijke schoonheid hervindt. Pas dan zal ze in staat zijn haar oprechte dankbaarheid aan haar partner te tonen.

 
CONCLUSIE

Wanneer een vrouw voor straf op haar billen krijgt van haar partner, dan moet ze er niet klakkeloos vanuit gaan dat die straf voldoende is om haar ongewenst gedrag, inclusief ongewenst gedrag tijdens de straf, af te leren. Het is niet de bedoeling dat ze zich pas goed gaat gedragen nadat ze gestraft is, ze moet dit al doen als ze te horen krijgt dat ze over de knie gaat. Haar insteek moet zijn, dat ze echt probeert om zich netjes te gedragen tijdens de straf. Op die manier zal ze beter van haar straf kunnen profiteren dan wanneer ze zich verzet en opstandig is.

Een vrouw die zich misdraagt als ze gestraft wordt, is dom en naïef, want ze zal hierdoor alleen maar meer op haar billen krijgen. De extra straf die het haar oplevert, zal bijzonder pijnlijk zijn. En dat terwijl een pak slaag wegens tegenwerking zo gemakkelijk te vermijden is: Het enige wat ze hoeft te doen is de heer des huizes gehoorzamen en respecteren terwijl hij datgene doet wat hij beloofd heeft te zullen doen, namelijk zijn vrouw ter verantwoording roepen voor haar gedrag en haar straffen wanneer dit nodig is. Alleen al vanwege het feit dat hij die taak op zich heeft genomen, verdient hij gehoorzaamheid en respect.

Goed gedrag voor een vrouw die gestraft wordt, kan omschreven worden als, respectvol, liefdevol, gehoorzaam en volgzaam. Niets bijzonders dus, alleen maar positief gedrag.

Een vrouw die straf ondergaat, dient zich altijd netjes te gedragen, omdat ze zo optimaal van het pak op haar blote bips kan profiteren. Hoewel ze zo dom is geweest tegen een pak op haar billen aan te lopen, moet ze zich realiseren dat verder wangedrag behoorlijk dom is. Dat ze straf verdiend heeft is al erg genoeg, maar dat ze zich extra straf op de hals haalt wegens tegenwerking, is onnodig en niet erg slim. Deze extra straf kan ze vermijden door ervoor te zorgen dat ze zich naar behoren gedraagt.