Straf (1)

Peinzend liet hij zijn ogen over alle verschillende opties glijden. Allerlei mogelijkheden, netjes gecategoriseerd. Het oogde overzichtelijk en liet weinig ruimte over tot eigen interpretatie. Het vergrijp was ernstig. Maar zou ze daarvoor drie dagen niet makkelijk moeten zitten, of zou de boodschap na dag twee al duidelijk zijn. Deze straf was bedoeld om indruk te maken. Twijfelend zweefde zijn vulpen boven de hokjes en uiteindelijk kruisde hij vastberaden ‘4 dagen’ aan onder de vraag: ‘hoe lang wilt u dat uw kandidaat niet fijn kan zitten na het straf moment?’
Kort daarvoor had hij bij ‘slaginstrumenten’ de paddle en cane al aangekruist, en bij met/zonder opwarming was ‘met’ al doorgehaald. Die keuze was eenvoudig geweest. Zijn eigen grote houten paddle deed haar altijd huiveren maar de verdeling van de impact maakte wel dat ze zich er altijd redelijk staande onder hield. Door daar mee te beginnen hoopte hij dat ze een klein beetje houvast zou voelen. De cane joeg haar serieuze angst aan en stond na wat voorzichtige experimenten in het begin nu toch alweer heel lang eenzaam in de paraplu-bak. Ze vond de pijn te snijdend en onberekenend en dat ging haar niet goed af. Maar nu zou het nodig zijn.

Hij was steeds meer van haar gaan houden: zijn vrolijke en ondeugende dondersteen en dat maakte het echte straffen soms toch wat lastiger. Voor ze er samen erg in hadden was het niet alleen de kink die verbond maar ook twee mooie mensen die nieuwsgierig waren naar elkaar. Ernstige redenen om slaag uit te delen waren er zelden en dat vond hij niet zo erg. Met haar ontdekte hij dat straf hand in hand kon gaan met een grote mate van speelsheid en intimiteit.

Maar deze keer had ze het echt te bond gemaakt. Zo bond dat hij besloten had er echt werk van te maken en haar naar een onafhankelijke organisatie te sturen waar ze, met zijn strikte instructies, haar flink onder handen zouden nemen. De recenties die hij eerder had gelezen klonken veelbelovend en hij wist dat het een organisatie was die zelfs het hoogste keurmerk op zak had als het ging om streng en efficiënt straffen zonder blijvende schade. Want hij was dol op haar mooie zachte billen en zou niet willen dat daar blijvende schade zou ontstaan na een flink pak slaag. Maar de boodschap mocht binnenkomen dit keer. Hard en meedogenloos. Pas na afloop zou hij er weer voor haar zijn en haar overladen met kusjes en knuffels en trotste en troostende woorden. Troost zou ze waarschijnlijk meer dan anders nodig hebben. Hij zag nu al uit naar het moment dat hij haar in zijn armen kon trekken na afloop. Hoe ze na zou schokken en snikken. Hoe ze haarzelf vast zou klampen aan hem en in zijn hals zou snotteren. Hoe bevrijd ze haarzelf zou voelen en de trots waarmee ze de kleuringen op haar billen uiteindelijk dagenlang zou dragen.

Hij glimlachte even. Hij was ook benieuwd hoe lang ze haarzelf voor haar doen gedeinsd zou houden wanneer haar billen nog zo pijnlijk waren. Doorgaans koos ze dan toch eieren voor haar geld omdat de kans op nieuwe slaag op versgeslagen billen haar serieus bang maakte. Maar het zou vast niet lang duren. Hoe lief en knuffelig en aanhankelijk ze soms ook een paar dagen kon zijn, hij kon de klok er op gelijk zetten dat zich vanzelf het moment aan zou dienen dat ze toch weer voorzichtig brutaal naar hem zou kijken. Hij wreef even in zijn handen.

Haar aanmelden was eenvoudig geweest en nu zat hij dus met de vragenlijst voor zijn neus die hij weloverwogen in zou vullen zodat het geheel volgens zijn wensen zou verlopen. Hij koos voor een lange smalle bank waar ze op haar buik gelegd zou worden met brede riemen om haar middel, boven- en onderbenen om haar op de plaats te houden. Haar handen netjes bijeen gebonden en hij kruisde ‘2 kussens’ aan voor onder de heupen. De aanblik zou geweldig zijn. Haar billen die aanvankelijk blank en ongeschonden de lucht in zouden steken en de hulpeloosheid waarmee ze overgeleverd zou zijn aan de man die de straf uit ging delen. Heel even een moment van twijfel. Zou hij niet liever zelf…. nee, het was goed zo, en hij boog zich over de volgende vraag.