Deze alternatieve straf staat niet bekend om zijn lange voorbereidingstijd of om een ritueel dat er naartoe werkt. Nee, deze straf komt plotseling, onverwacht (zeker toch voor de sub in kwestie die zonet nog dacht lekker bezig te zijn) en hevig, meestal als opmaat voor meer of als middel om iemand nu direct te laten luisteren. Het gaat natuurlijk om trekken aan het oor.

Daar “trek” ik me niets van aan hoor. Misschien moeten al die D’s ook gewoon eens gevoel voor humor leren. Dan kunnen jullie samen lachen in plaats van altijd dat luisteren en braaf zijn en ander saai gedoe.

Het oor kan op meerdere manieren worden vastgepakt, maar de meest gebruikelijke is om het met duim en wijsvinger bij de oorschelp te pakken. Bij het oorlelletje kan ook, al doet dat iets minder zeer en zal het ook minder indruk maken. Want zeer doen, dat doet het. Een uiterst onmiddellijke pijn die het moeilijk maakt om te bewegen in een andere richting dan die waarin de D wil dat je gaat. Een pijn die ervoor zorgt dat je op je tenen gaat staan als je omhoog getrokken wordt en dat je gewillig meegaat als je richting de hoek of een stoel gemarcheerd wordt. Kortom, een pijn die je direct verandert in een gehoorzame volger.

Of je gebruikt je woorden als je iets wil. Je weet wel, zoals grote mensen doen. Altijd dat geweld meteen, tsk tsk.

Deze manier van straffen is al heel oud en werd met name bij kinderen toegepast. “Wie niet luisteren wil, moet voelen” is erg van toepassing en het voelt ook beschamend dat je autonomie door een schijnbaar kleine handeling, met minieme inspanning, aan de kant gezet wordt. Ook kan de D nog aan het oor draaien om de pijn te vergroten of om nog een extra boodschap door te geven, namelijk dat het altijd erger kan en dat een poging doen om de controle terug te krijgen alleen maar averechts zal werken.

Dus: als we controle willen, moeten we de D aan zijn/haar oor trekken. Goed om weten!

Het oor is natuurlijk een delicaat lichaamsdeel, dus een klein beetje voorzichtigheid is geboden, maar zolang er niet heel lang of extreem hard getrokken wordt, is er geen kans op ongelukken. Nadat het oor is losgelaten, zal het vaak nog even rood zien en warm aanvoelen. Dit kan als een beschamende herinnering achterblijven, vooral wanneer de straf even tussendoor werd toegepast om de sub weer op het rechte pad te krijgen. In andere gevallen is er geen tijd om hierover na te denken, dan is de aandacht alweer bij de volgende straf.

Oké, oké, ik gedraag me wel weer… *wrijft over oor* (Voor heel even dan toch.)