Het strafinstrument dat Roe genoemd wordt is een bos twijgen die van een boom gesneden zijn, normaal gesproken van een berk. Vers gesneden of gedroogd, met de bladeren verwijderd, is de Roe sinds mensenheugenis in gebruik als instrument om een tuchtiging uit te delen.

De geschiedenis

In het verenigd koninkrijk was het gebruik van de Roe legaal tot 1948 en werd tot 1975 nog steeds gebruikt als strafinstrument. In dat jaar verklaarde het Europese Hof van de Rechten van de Mens het gebruik van de Roe als wreed en niet van deze tijd.

The application of the birch to children in British schools has an equally long history. Our modern image of the birch is principally of the judicial birch. However, the birch rod used traditionally in many families was very different, and compares to the judicial birches as the heavy canes used for adult caning in Singapore compare to the canes used in primary school.

Een gewone Roe die voor de kinderen gebruikt werd, was klein, licht en bestond uit een paar korte twijgjes, hij deed flink pijn maar liet weinig beschadigingen achter. Het werd beschouwd als een veilig en mild instrument, die in het algemeen in de ‘over de knie’ positie gebruikt werd, alhoewel de meeste kinderen hem vreesden vanwege zijn pijnlijke eigenschappen. Toen de kids groter werden, werden de twijgen die uitgezocht werden langer en zwaarder.

De Roe was in veel gezinnen in Noord- en West Europa voor de tweede wereldoorlog te vinden, hoewel er al steeds minder gebruik van gemaakt werd. In de twintiger jaren van de vorige eeuw, was het een zeldzaam gebruikt instrument, die gereserveerd was voor zware misstappen.

De Roe werd in het Victoriaanse Engeland vervangen door het rietje, omdat de gestrafte met de billen bloot moest: de twijgen van de roe zijn alleen maar pijnlijk als ze op de blote huid gebruikt worden. In Engeland werd (en nog steeds) dit als onfatsoenlijk gezien.

True birch twigs are very flexible, knotty and gnarled. For judicial corporal punishment, the executioner would use the heavy birch like a whip, drawing the twigs over the skin. The knots and gnarls, whipped in the skin, will cut it and make the blood flow. It was considered a mild, but degrading judicial punishment often reserved for children and women, particularly “prostitutes” (being pregnant without a man claiming paternity was enough to qualify).

In de Lage Landen (Nederland, Belgie en Noord Duitsland) was een pak slaag met de Roe een typische straf voor ‘hoererij’ en bestond eruit dat het slachtoffer ontkleed werd en veertig klappen met de Roe kreg, totdat het bloed vloeide. De straf werd meestal in het openbaar uitgevoerd, op een verhoging op het marktplein, die in sommige plaatsen nog steeds te vinden is.

De pijn die door de Roe veroorzaakt is aanvankelijk verrassend mild, maar bouwt snel op bij iedere klap. Een pak slaag met de Roe laat aanvankelijk kris kras lopende rode strepen en vlekken op de huid na, evenals kleine schaafwondjes. Als er op deze plaats nogmaals geslagen wordt, zal de pijn flink geïntensiveerd worden over een groot oppervlak.

Een deel van de populariteit van de Roe was ongetwijfeld te denken aan het brede spectrum van toepassingen die hij kende: van een betrekkelijk milde afstraffing tot een flink pak slaag voor een rebellerende vrouw.