Open en bloot

© by Reesa.

We zouden met onze vrienden Bob en Gloria uit eten gaan. We kenden hen nog maar een paar weken, maar het klikte goed tussen ons en we hadden veel gemeenschappelijk. We hadden elkaar ontmoet op een bridgetoernooi en al verschillende keren met zijn vieren een kaartje gelegd. Toen ik thuiskwam begon ik met de voorbereidingen van die avond. Ik deed de badkamerdeur dicht, deed de ventilator aan, deed een kaars aan en stak vervolgens een sigaret op. Ik wist dat mijn echtgenoot een bloedhekel had aan sigarettenrook, dus rookte ik bijna nooit in huis, maar het was een zwakheid waar ik maar niet vanaf kon komen. Ik werkte mijn make-up bij en trok de zilverkleurige jurk aan die ik van hem op mijn verjaardag gekregen had. Perfect. Met tegenzin drukte ik mijn sigaret uit, sprayde met een luchtverfrisser en ging op zoek naar mijn schoenen. Hij zou het eerstvolgende half uur nog niet thuis zijn, maar ik hoorde hem de oprit al oprijden toen ik de badkamer uitstapte. Ik haastte me weer naar binnen om mijn tanden te poetsen en mijn handen te wassen om vervolgens de trap af te rennen om hem te begroeten.

We omhelsden elkaar en het voelde goed om zijn armen om me heen te voelen. ‘Ben je klaar om te gaan?’, vroeg ik, en bedacht me dat het pak wat hij aan had gehad naar zijn werk hem goed stond.

‘Nee, ik wil eerst nog even douchen. We hebben toch nog een half uur?’

‘Ja, maar ik dacht dat we nog even samen een drankje in de bar konden pakken voor we Bob en Gloria ontmoeten’, ging ik verder. ‘En je ziet er zo al geweldig uit. En je ruikt ook lekker!’

Hij glimlachte naar me. ‘Ik ga even snel douchen’, zei hij en ik kromp ineen toen hij zich de trap ophaastte. Zeg het!, schreeuwde mijn onderbewustzijn tegen me. Nee! Hij zal de rook niet ruiken. Ik bleef even besluiteloos staan en liep vervolgens naar de bank en ging zitten met een boek waar ik in bezig was. We hadden afgesproken dat ik niet in huis zou roken en ik neem het mezelf nog kwalijk dat ik daarmee akkoord gegaan ben, hoewel ik heel goed weet dat het een goede afspraak is. Ik wachtte tot ik het water van de douche hoorde lopen. Dit duurde te lang en de nieuwsgierigheid won het tenslotte bij me. Ik legde het boek aan de kant en riep zijn naam.

‘Wat?’. Hij was in de badkamer.

‘Ik dacht dat je een douche ging nemen!, riep ik luid, hoewel ik wist dat hij er een hekel aan had al schreeuwend te communiceren.

‘Kom eens hier’. Oh oh, dacht ik. Waarom heb ik hem niet gezegd dat ik in de badkamer gerookt had? Mijn hart ging tekeer, ik stond op en liep de trap op. Vertel het hem dan! Neu, hij wil alleen mijn gezelschap maar. OK, geen probleem. Ik bereikte de slaapkamerdeur en zag hem naakt op de rand van het bed zitten. Ik glimlachte naar hem en liet mijn ogen over zijn gespierde lichaam glijden. ‘Kom hier’, zei hij weer en ik liep naar hem toe en ging voor hem staan. ‘Ga zitten’. Ik ging naast hem zitten en hij nam mijn hand in de zijne. ‘Vertel me nu eens waarom je denkt dat we samen afspraken gemaakt hebben’, zijn stem klonk kalm., maar mijn hartslag schoot omhoog naar boven de 200. Verdomme! Zie je wel, domoor! Je had het hem moeten zeggen!

‘Het spijt me!”, zei ik en ik meende het. ‘Ik kon de verleiding niet weerstaan!’ Hij kneep zachtjes in mijn hand en ik voelde een schuldgevoel opkomen.

‘Moet ik je er nog eens aan herinneren?’, zwei hij op zijn no-nonsense toon.

‘Nee, Darren’, mompelde ik en staarde naar onze handen. ‘Ik zal het niet weer doen. Ik zal heel erg mijn best doen’. Hij pakte me bij mijn kin en draaide mijn gezicht naar hem toe zodat ik hem aankeek.

‘OK. Ik zal je nog een kans geven’. Ik voelde een gevoel van opluchting, hoewel het schuldgevoel bleef. Je maakt afspraken waarvan je weet dat je je er niet aan kunt houden. Hij boog zich naar me toe om me te kussen en ik werd bevangen door verlangen op het moment dat onze lippen elkaar raakten. Onze tongen raakten elkaar en ik maakte me los om op te staan en voorzichtig mijn jurk uit te doen en op te hangen. Hij ging achter me staan en deed mijn onderbroek naar beneden terwijl ik mijn bh afdeed. Hij sloeg zijn armen om me heen en streelde mijn borsten terwijl ik achterover tegen hem aanhing. Ik voelde zijn erectie tegen mijn billen drukken, en ik wreef mijn bips er tegenaan. Hij pakte me op en legde me op het bed, terwijl ik zijn schouders beet hield. ‘Wil je het langzaam of snel?’, fluisterde hij, terwijl hij boven me hing.

X-O-X-o-x-o-X-O-X

‘Snel’, fluisterde ik terug en grijnsde naar hem. ‘Snel. Hard’. Hij drong langzaam bij me binnen, maar schakelde al snel over op een hard en snel ritme dat ik bij iedere stoot beantwoordde. Ik tastte omlaag en liet mijn nagels over zijn ballen krassen en ik zag hoe hij genotvol zijn ogen dichtdeed. Het duurde niet lang voor hij klaar kwam, ik keek naar zijn gezicht; hetgeen me mateloos opwond. Hij kuste me, en ik drukte me hard tegen hem aan en nog geen minuut later werd ik overweldigd door een zalig orgasme. Ik zette mijn nagels in zijn billen en kreunde. We kusten nog even en toen stond hij op om naar de badkamer te gaan. Ik liep achter hem aan, ik had nu zelf ook een douche nodig. Ik rook geen rook meer – en ik heb een hele goed neus voor, ondanks mijn nare rookgedrag.

‘Hoe heb jij de rook kunnen ruiken?’, vroeg ik onbevangen nu de vrijpartij alle stress op de vlucht gejaagd had. Hij was aan de kranen aan het draaien, maar hield hiermee op, draaide me aan en keek me verbaasd aan.

‘Wat voor rook?”, mijn hart sloeg een slag over. Hij had duidelijk geen idee waar ik het over had.

‘Um…van de….sigaret….die ik hier gerookt heb voor je thuis kwam?’, ik verslikte me bijna in de woorden. Er verschenen diepe rimpels in zijn voorhoofd.

‘Heb je hier gerookt?’

‘Eh..ja! Je wist dat….um…waar had je het over toen we samen op het bed zaten?’, ik was al even verward als hem.

‘Ik dacht dat we het over het kraslot dat ik een poos geleden op de vloer gevonden heb!’ Ik deed een stap achteruit. Ik had ook met hem afgesproken dat ik geen krasloten meer zou kopen, toen hij ontdekt had dat ik soms wel 5 of 10 op een dag kocht. Mij hartslag sloeg helemaal op hol toen ik me realiseerde dat ik een lot gekocht had toen ik de laatste keer sigaretten gekocht had.

‘He, verdomme!’, schoot er onbedoeld uit, ik sloeg geschrokken mijn hand voor mijn mond. Ik had ook afgesproken niet meer te vloeken. ‘Shit, helemaal vergeten! Ik heb maar één lotje gekocht, echt waar! Ik was ook van plan het je te vertellen! Ik dacht dat je het niet erg zou vinden als ik er maar eentje zou kopen’.

‘Ik vond het niet erg, ik heb je vergeven. Het was per slot van rekening een gewoonte waar ik een eind aan wou maken, een lotje af en toe vind ik helemaal niet erg’. Vervolgens keek hij me streng aan. ‘Wat ik niet kan begrijpen is dat je hier rookt, je had best even een paar minuten naar buiten kunnen gaan! Maakt het zo’n verschil waar je rookt?’

‘Ik staarde beschaamd naar de vloer. Ik….ik weet het niet. Ik rook geloof ik graag wanneer ik met saaie dingen bezig ben, zoals me klaar maken om weg te gaan…’ Ik wist dat het een beetje tam moest klinken, maar ik had niet echt een excuus en was ook niet van plan tegen hem te liegen.

Hij zuchtte gefrustreerd. ‘Dus je dacht daarnet dat ik het had over je roken in de badkamer. Je had me ook beloofd dat je me eerlijk zou vertellen wanneer je je niet aan de afspraken gouden had. Waarom heb je me niet verteld over het roken of over het lot, toen ik thuiskwam?’

Hij wachtte zonder verder wat te zeggen met zijn armen over elkaar op een antwoord, terwijl ik tegen het badkamermeubel leunde en mijn nagels bestudeerde. ‘Ik was niet van plan je over het roken te vertellen, en het lotje was ik helemaal vergeten’, mompelde ik terwijl ik mijn wangen van schaamte voelde gloeien. Ik wist dat er iets anders binnen afzienbare tijd ook zou gloeien. Samen met de afspraken die we gemaakt hadden over bepaalde gedragingen, hadden we ook afgesproken dat hij me zou helpen met de nodige discipline om te voorkomen dat ik er niets van terecht zou brengen. Een pak op mijn blote bips, de mattenklopper, huisarrest, strafregels en in de hoek staan waren de middelen die ingezet werden om mij op het rechte spoor te houden. We hadden dit jaren geleden afgesproken, toen we nog op een echtscheiding aan dreigden te koersen, toen ik in een zelfdestructieve bui was en hij overkwam als een onverplaatsbaar, emotieloos stuk steen. Ik zeurde en hij negeerde. In een laatste poging onze relatie te redden, kwam hij met deze oplossing. Het had gezorgd voor een veel betere communicatie, het gaf hem de gelegenheid een alpha man te zijn en het zorgde dat de liefde in onze relatie terugkeerde en dat we beiden weer hongerig werden. Het enige wat nu toch te lijden had, waren mijn billen.

X-O-X-o-x-o-X-O-X

‘Je wilde niet dat ik naar boven ging toen ik thuis kwam, is het niet? Is dat waarom je zei dat je vroeg wilde vertrekken? Zijn stem klonk nu boos, maar hij verhief zijn stem niet. Hij schreeuwde nooit tegen me.

‘Ja’, mompelde ik. Ik voelde me ellendig. Ik realiseerde me dat het nergens op sloeg.

‘Zo probeerde je te verhullen dat je hier gerookt hebt!’

‘Ja’.

‘Je weet hoe ik daar over denk. Het is hetzelfde als tegen me liegen’.

‘Ja, Darren…’ Ik keek hem even aan en vervolgens weer snel naar beneden. Ik schaamde me zo dat ik tranen in mijn ogen voelde branden en greep haastig een tissue uit de doos.

‘Je kunt beter de hele doos pakken. Je zult ze nog hard nodig hebben. En je vloekte daarnet ook nog’. Hij klonk bitter. Hij liep langs me heen naar het bed.

‘Maar….we moeten over een uur bij Bob en Gloria zijn!’ Ik depte mijn ogen terwijl hij op het voeteneind van het bed ging zitten. ‘Kunnen we dit niet later afhandelen?’

‘Ik ben erg in je teleurgesteld. Misschien doen we het wel nu en later nog een keer!’ Hij gebaarde me over zijn schoot te komen liggen, maar ik aarzelde, en probeerde de controle over de situatie te behouden.

‘Maar ik kan niet uitgaan en plezier maken als ik net een pak op mijn bips heb gehad! En ik zou je heus over dat kraslot verteld hebben, en ik wilde helemaal niet vloeken, het schoot er zomaar uit!’ Dat niet me niets zou helpen wist ik ook wel en dat werd bevestigd door de blik in de ogen van Darren…die was vastbesloten.

‘Kom….hier….en….ga….over….de….knie….liggen!’ Hij benadrukte ieder woord, en ik wist dat ik geen keus had. Ik liep schoorvoetend naar hem toe en ging over zijn schoot liggen. Hij begon onmiddellijk, zonder eerst eens liefdevol over mijn billen te wrijven zoals hij anders vaak deed. Langzaam en hard daalden de klappen neer, terwijl ik een kussen in mijn gezicht drukte.”Je krijgt er tien vanwege het roken’. Ze daalden neer zoals aangekondigd. ‘En je krijgt er tien omdat je het kraslot gekocht hebt’. Ik kneep mijn billen heel stijf samen. ‘Je krijgt er twintig omdat je tot twee keer toe gevloekt hebt!’ Ik zat dicht tegen huilen aan terwijl hij me hard en snel op mijn bips sloeg. Ongewild schopte ik een been omhoog.

Hij zette zijn been over de mijne en pakte de haarborstel die hij kennelijk al op het bed klaargelegd had. ‘Dit is omdat je het roken hebt willen verzwijgen!’ Hij was nu echt serieus en liet de borstel zeker vijftig keer neerdalen, ieder plekje van mijn billen en bovenbenen bewerkend. Ik stribbelde om weg te komen terwijl de pijn steeds weer door mijn onderlichaam flitste, maar hij hield me stevig beet tot hij vond dat ik genoeg gehad had.

Toen hij eindelijk stopte, slaakte ik een zucht van verlichting tot hij zei, ‘En dit is omdat je onder je straf probeerde uit te komen!’ Een nieuwe ronde klappen viel neer op de onderkant van mijn billen, daar waar ik zat. Eindelijk begon ik te huilen, denkend dat het nooit op zou houden. Maar dat deed het natuurlijk wel en hij wreef voorzichtig over mijn brandende bips terwijl ik mijn ogen droogde. Ik ging zitten en hij trok me dicht tegen zich aan en gaf me de troost die ik nodig had. Ik had geboet, en nu was alles vergeven en vergeten. Het voelde als herboren.

‘Als je nog eens iets probeert te verzwijgen dat je misdaan hebt, dan pak ik de mattenklopper en bewerk je billen daarmee’, fluisterde hij in mijn oor en ik knikte dat ik het begrepen had. ‘Ik wil onvoorwaardelijke eerlijkheid, ook als dit betekent dat je jezelf moet verraden’. Ik knikte nogmaals en hij zette me voorzichtig op mijn benen. ‘Het is tijd om te douchen’, zei hij en sprong overeind en draaide de kraan aan.

Van mijn make-up was natuurlijk helemaal niets meer over en ik stapte bij hem in de dampende douchecabine. Het warme water voelde weldadig aan op mijn lichaam, behalve op mijn billen, die erg gevoelig was. Over het algemeen sloeg hij niet zo hard, maar zoals gezegd, ik had ook nog nooit eerder iets proberen te verzwijgen. Ik was geen langzame leerling en ik beloofde plechtig hem voortaan de waarheid te vertellen.

X-O-X-o-x-o-X-O-X

‘Weet je’, zei hij toen ik mijn haar stond te wassen, ‘dat roken van je gaat echt een groot probleem worden als je vaak in huis blijft roken’.

‘Het spijt me enorm. Ik beloof dat ik heel hard mijn best zal doen het niet weer te laten gebeuren. Maar ik stop er niet mee!’, zei ik en sloeg verwoed aan het schrobben.

‘Ik zou daar toch maar eens heel hard over nadenken’.

‘Dat heb ik al gedaan. Ik denk dat jij weer met roken zou moeten beginnen!’ Ik lachte opeens geamuseerd. Hij gaf me een klets op mijn billen en ik sprong een halve meter in de lucht. ‘Hee!! Het was maar een grapje!’

Ik keek hem aan. Hij glimlachte.  ‘OK….Ik beloof dat ik erover na zal denken’, zei ik en reikte naar de handdoek. Het duurde me een half uur om weer helemaal klaar te zijn, mijn lange haar te drogen en een beetje make-up op te doen. We zouden te laat komen.

Ik ging heel voorzichtig in de auto zitten terwijl hij de deur voor me open hield. Hij keek geamuseerd toe hoe ik overdreven voorzichtig ging zitten. Ik voelde helemaal geen rancune als ik door hem gestraft was. Ik vond dat het een hele natuurlijke manier was om met me om te gaan. Hij ging achter het stuur zitten en we reden weg, we keuvelden en lachten gezellig onderweg.

Hij parkeerde de auto en hield de deur voor me open zodat ik uit kon stallen. Hij hield de deur van het restaurant voor me open en ik bedankte hem. Vroeger voelde ik me er niet lekker bij als mannen dit deden, alsof ik het zelf niet zou kunnen, maar nu vond ik het prettig, ik voelde me er geliefd door. We waren weer een heel gewoon stel dat uit eten ging. Bob wachtte ons op bij de deur.

‘Is dit je nieuwe baan?’, vroeg mijn man met een uitgestreken gezicht.

‘Ja’, grijnsde Bob, ‘Ik heb al heel wat fooien ontvangen. Hee, hoe gaar het met jullie?’, zei hij en ik zei lachend hallo.

We liepen achter hem aan naar ons tafeltje. Gloria begroette ons en we bestelden een aperitiefje. Mijn man, Darren, verontschuldigde zich dat we zo laat waren. Hij zei dat we nog iets belangrijks te doen hadden. Niemand vroeg wat. We babbelden wat over koetjes en kalfjes. De drankjes warden bezorgd en ik dronk de mijne met kleine slokjes. Ik wist niet waarom ik zo’n dorst had. Darren zette automatisch mijn wodka tonic aan de kant en schoof een glas koud water naar me toe. Hij wist uit ervaring dat ik een snelle drinker was en mezelf nooit kon beheersen. Ik glimlachte tegen hem en hij glimlachte terug. Het gespreksonderwerp kwam op problemen in relaties en Gloria vertelde dat één van haar collega’s van zijn vrouw gescheiden was, nadat zij jarenlang vreemd gegaan was. We genoten van de stokbrood met kruidenboter en tapenade en ik slaagde erin mijn drankje weer naar me toe te trekken. Ik voelde me al een beetje licht in mijn hoofd, omdat ik niet zo goed tegen alcohol kan en mijn billen niet meer pijn deden. De serveerster zette een nieuw drankje voor me neer en ik dronk er met kleine slokjes van.

‘Misschien kon hij haar niet meer bevredigen’, suggereerde ik en Gloria schoot in de lach.

‘Waarschijnlijk niet!’, giechelde ze.

‘Kijk, ik zou dat mijn man nooit aandoen. Hij bevredigt me altijd’, ik glimlachte tegen Darren. ‘Bovendien zou hij een pak op mijn billen geven als ik het deed!’, grapte ik lachend terwijl hij een voorzichtig schopje onder de tafel gaf. Bod en Gloria moeten ook lachen.

‘Oh natuurlijk, dat geloof ik graag!’, zei Gloria; ‘Je zou waarschijnlijk zorgen dat hij achter de tralies terecht zou komen als hij dat deed’.

‘Niet als ik het aan mezelf te danken zou hebben’, zei ik, en lachte nog weer toen Darren mij onder de tafel een kneep in mijn bovenbeen gaf.

‘Heb je haar wel eens een pak op haar billen gegeven?’ Gloria wond er geen doekjes om en keek in de richting van mijn echtgenoot.

X-O-X-o-x-o-X-O-X

‘Alleen wanneer ze het verdiend heeft’, antwoordde hij droogjes en nam een slok van zijn drankje. Ik kneep hem terug. Gloria leek gefascineerd en zette haar verhoor voort.

‘Echt voor straf? Of als een soort spel?’

Ik nam het woord. ‘Beide’. Vervolgens lachte ik alsof ik een grapje maakte.

Bob vervond zijn stem. ‘Dat zou ik ook willen’, zei hij. We keken hem allemaal sprakeloos aan en hij begon te lachen. ‘Mee, echt! Ik zou haar een pak op haar blote bips willen geven, telkens als ze onvriendelijk tegen me doet, iedere keer als ze een chaos in de badkamer maakt, en iedere keer als teveel geld uitgeeft, zou ik haar gewoon over de knie willen leggen voor een flink pak slaag.

Gloria protesteerde met overslaande stem. ‘Geen sprake van!’ Maar ze lachte er nerveus bij.

‘Gewoon doen, Bob!, zei Darren en glimlachte samenzweerderig. ‘Ik denk dat ze het zelfs graag zou willen’.

‘Dat denk ik ook!, deed ik een duit in het zakje en leegde mijn glas.

‘Je weet dat ze het hard nodig heeft’, ging hij door, en Bob keek Gloria met een verleidelijk blik aan terwijl zij in haar stoel leek weg te kruipen.

‘Ik kan niet geloven dat je zulke dingen zegt!’ Ze giechelde en het was duidelijk dat ze zich schaamde. Ze kleurde tot in haar nek. ‘Kom mee’, zei ze en ging staan, ‘we gaan even naar het toilet’. Ik stond op en liep achter haar aan. Dat viel niet mee, want ze zette er flink de snelheid in en ik stond een beetje onvast op mijn benen. In de hal ging ze in een stoel zitten en begon in haar tas te rommelen om uiteindelijk een pakje sigaretten op te duiken.

‘Oh!’, zei ik en pakte de mijne. ‘Ik wist niet dat je rookte!’

‘Ik ben aan het proberen te stoppen, maar ik ben nu veel te nerveus, ik moet er gewoon een hebben’.

‘Laten we naar de bar gaan. Ik zal even aan Darren vertellen dat ik even ga roken. Ik rook nooit waar hij bij is’. Ik liep de eetzaal weer in om het hem te vertellen. Vervolgens liep ik naar de bar waar Gloria al was gaan zitten. De bar keeper verscheen, een knappe jonge man, en vroeg wat we wilden drinken. ‘Oh, we roken alleen maar even’, grijnsde ik en dacht vervolgens, ‘Ach, wat kan het ook schelen?’ en bestelde een wodka tonic. Gloria bestelde er ook een.

‘OK, en nu even serieus’, zei Gloria, ‘geeft hij je echt op je blote billen?’

‘Ja’, knikte ik; een beetje beschaamd door het zo toe te geven. Niemand, absoluut niemand wist van deze kant van onze relatie. Tot nu.

Gloria zuchtte. ‘Ik wou dat Bob het lef zou hebben om zoiets te doen. Hij laat volledig over zich heenlopen. Dat doe ik niet met opzet hoor, ik kan me er niet in beheersen.

‘Ik ben ervan overtuigd dat Darren daar nu mee bezig is’, zei ik, en vroeg me af of dat echt zo zou zijn.

‘Waar krijg jij voor op je billen?’

‘Verschillende dingen. Meestal voor dingen die we afgesproken hebben en die ik vervolgens niet nakom. Of wanneer ik een bende van het huishouden gemaakt heb. Of wanneer ik slordig ben met hele belangrijke dingen. En vooral wanneer ik vloek. Hij heeft er een verschrikkelijke hekel aan wanneer ik vloek!’

‘En als je liegt? Lieg je wel eens tegen hem? En schreeuw je wel eens tegen hem? Of schreeuwt hij tegen jou? Hoe vaak wordt je gestraft?’ Gloria was veranderd in een kleine terriër die alles tegelijkertijd wilde weten. Ik had opeens verschrikkelijke medelijden met Bob. We kregen onze drankjes. Ik dronk de mijne in een paar teugen op en stak een nieuwe sigaret op.

X-O-X-o-x-o-X-O-X

‘Ok, ik zal het je vertellen’, zei ik, en blies genietend de rook van mijn sigaret uit. ‘Ik zal nooit van mijn leven tegen hem liegen. Dat heb ik drie jaar geleden eens gedaan en heb toen ongenadig op mijn billen gehad! We bekvechten soms wel eens, maar daar straft hij me niet voor. Ik probeer altijd heel hard om niet in de problemen te komen, maar toch gebeurt het gemiddeld één keer per week!’.  Ik nam nog een trekje. ‘Om precies te zijn is het vanavond nog gebeurd’. Gloria’s ogen begonnen te schitteren en ze giechelde.

‘Echt waar? Vertel!’ En dat deed ik dus, ik liet geen detail achterwege en ze hing aan mijn lippen. ‘Mag ik het zien?’

‘Wat, mijn bips?’, vroeg ik verrast.

‘Ja. Kom op, we zijn beiden meiden’.

‘Misschien’, zei ik en glimlachte naar haar. ‘Ik wil nog een sigaret voor we weer terug naar de tafel gaan’.  Ik stak hem op. ‘Weet je, ik heb op dit moment waarschijnlijk alweer een probleem, omdat ik dit drankje bestelde terwijl ik had afgesproken het rustig aan te zullen doen’.

‘Waarom heb je het dan besteld?’, vroeg Gloria verbaasd.

‘Omdat ik al twee drankjes op had, dan kan het me niet zoveel meer schelen’. Ik haalde mijn schouders op.

‘Nou ja, dan vertel je het toch niet? Hoe zou hij er achter moeten komen?’

‘Nee, hoor. Ik ga het hem gewoon vertellen. Heb ik niet verteld hoe ondeugend ik eerder was?’

‘Maar hij weet er niets van als je het hem niet verteld’.

‘Ja, hij komt er wel achter. Ik zal me er schuldig over voelen en hij heeft altijd in de gaten dat ik me schuldig voel. Zo gaat het altijd. Hij heeft er een zesde zintuig voor of zoiets’. Ik zuchtte, en drukte mijn sigaret uit. ‘Kom laten we gaan’. Ik liep in de richting van de toiletten, waar we samen in een hokje doken, toen we ons ervan overtuigd hadden dat we alleen waren en ik liet haar de onderkant van een rode bil zien. Ze was er echt van onder de indruk! We gingen snel terug naar ons tafeltje. Ik hoopte dat Darren het niet erg vond dat we zolang weg geweest zijn. Maar Bob en hij waren in een geanimeerd gesprek verwikkeld. Ik ging zitten en Darren kuste me. Ik had, uiteraard, een paar pepermuntjes gegeten zodat ik niet naar rook zou smaken.

Er stond een nieuw drankje voor me, en ik voelde onmiddellijk een schuldgevoel opkomen. Zou ik het hem nu moeten vertellen? Maar toen arriveerde het eten en dit trok de aandacht. We bogen ons over de borden en schalen en voorzagen alles van commentaar. Ik pakte mijn glas op, maar zette het weer terug. Wat een dilemma. Ik wilde tegen hem fluisteren dat ik al een drankje op had, maar ik wist dat het heel onbeleefd was om in het gezelschap van anderen te fluisteren. Ik wachtte tot er even een stilte in het gesprek viel en stamelde toen, ‘Ik kan dit niet opdrinken’.

Hij keek me aan of ik gek geworden was. ‘Wat? Waarom niet?’

‘Um….omdat ik aan de bar al een drankje gehad heb’. Ik nam een hap van de gebakken aardappelen terwijl ik mijn woorden liet bezinken. Gloria staarde ons met open mond aan. Hij keek me streng aan en ik voegde aan mijn eerder verhaal toe, ‘Het spijt me. Ik weet dat ik dat niet had moeten doen’.

‘Nee, dat had je inderdaad niet moeten doen, want nu moet ik een drankje betalen wat niemand op zal drinken. Hij schonk een glas met ijskoud water in en zette dat voor me neer, terwijl hij mijn drankje aan de kant zette. Ondanks dat hij geïrriteerd was, voelde ik me een stuk beter.

Toen zei Gloria, ‘Mag ik het hebben? Ik ben gek op wodka tonic’.

Ik glimlachte. ‘Natuurlijk. Hier’. Ik greep voor Darren langs, pakte het drankje en gaf het aan Gloria. ‘Nu is er geen sprake van verspilling’, zei ik tevreden. Ik keek naar Darren en herkende een ‘tot hier en niet verder’ in zijn blik. Dus haalde ik de grijns van mijn gezicht en nam een slok van het koude water. Gloria nam demonstratief een slok van het drankje.

Bob maakte een opmerking over een spelletje kaart wanneer het eten op zou zijn en Darren nodigde hen uit na het eten met ons mee te gaan naar huis. De rest van de maaltijd verliep zonder bijzonderheden en we maakten aanstalten om te vertrekken. Toen we eenmaal in de auto zaten, pakte ik de hand van Darren en kneep erin. ‘Ben je boos op me?’, vroeg ik zachtjes.

‘Ja, dat klopt’. Zijn zware kalme stem zorgde voor de rillingen. Hoe bozer hij was, hoe rustiger of hij over het algemeen over kwam.

X-O-X-o-x-o-X-O-X

‘Het spijt me dat ik nog een drankje gekocht heb’, zei ik terwijl ik strak naar het dashboard keek.

‘Daar ben ik niet boos over – je hebt het me gezegd en je kon ook niet weten dat ik al een drankje voor je gekocht had’.

‘Oh….’ Ook al had ik er een grote hekel aan, ik moest nu wel vragen, ‘Waarom ben je dan boos?’

‘Om het spelletje van Gloria en jou. Ze deed heel erg haar best om te zorgen dat jij niet in de problemen zou komen, door het drankje te nemen. Maar je had helemaal geen probleem. En in plaats van het daar bij te laten, zei je, ‘Nu is het geen verspilling’, alsof ik ongelijk zou hebben, of zo’.

‘Oh! Nou, zo heb ik het anders helemaal niet bedoeld. Ik was juist blij dat Gloria het wou hebben zodat het niet weggegooid hoefde te worden’. Na een poos keek ik hem aan en voegde eraan toe, ‘Het spijt me. Ik was er niet op uit om je kwaad te maken, of zo’.

Zijn donkere ogen keken me lange tijd onderzoekend aan, toen glimlachte hij. ‘OK. Ik geloof je’. Hij kneep even in mijn hand en ik blies de adem uit die ik al een tijdje ingehouden had. De rest van de rit verliep in stilte. Af en toe tekenden zijn vingers hartjes op de huid van mijn hand.

We namen de afslag, en even later parkeerde Bob in de straat. Ik liep de keuken in om drankjes klaar te maken en Gloria volgde me. Darren en Bob gingen de tafel klaarmaken en de speelkaarten zoeken.

‘En, had je nog een probleem door dat drankje”, fluisterde Gloria tegen me. ‘Heb ik je gered?’

‘Ik wierp haar een geïrriteerde blik toe. ‘Nee, je had me bijna in de problemen gebracht!” Vervolgens legde ik haar het verhaal uit. Ze was een poos sprakeloos. Toen ze uiteindelijk haar excuses aanbood, zei ik dat het wel goed was, en vroeg haar om zich alsjeblieft nergens meer mee te bemoeien.

‘Niemand kan voorkomen dat ik in de problemen kom, weet je. Als ik het verknal, dan heb ik verdiend wat hij voor me in gedachten heeft. En als ik niks krijg, maak ik het alleen maar erger’. Gloria knikte, langzaam maar zeker begon ze het te begrijpen. ‘Kom, laten we gaan kaarten’. Ik glimlachte naar haar en we droegen de drankjes naar de kamer.

Darren deelde de kaarten en bob maakte een scorebriefje. Dit was de vierde keer dat we met Bob en Gloria gingen bridgen en we raakten steeds meer bekend met de manier van bieden van de anderen. Ik hing naast Darren zitten, waardoor ik in het begin met Bob moest spelen.

‘Hee, ik heb nog wodka in de auto liggen, ik zal het even halen’, zei Bob en liep de kamer uit. Ik had net mijn kaarten opgepakt en keek in de richting van Darren. Ik stelde de vraag niet.

‘OK. Je mag één drankje’. Hij glimlachte naar me en onder de tafel zette ik mijn voet op de zijne. Ik schikte mijn kaarten. Verdomme. Ik had maar zeven punten met inbegrip van een Aas. Ik wreef met mijn voet langs het been van Darren. Bob kwam de kamer weer in en schonk in ieders glas sap een scheutje wodka. Ik nam een slokje en voelde me lekker, afgezien van het feit dat ik zin had in een sigaret. Het was de alcohol die me naar de nicotine deed verlangen. Normaal gesproken rookte ik om de drie of vier uur. Darren opende met een ruiten bod. Ik paste en Gloria beantwoordde hem met twee schoppen. Ik had de harten Aas, met drie bijpassende kaarten, dus ik bood drie harten. Gloria ging naar vier ruiten, Bob naar vier harten en Darren bood vijf ruiten. Ik paste, zoals iedereen. Bob schreef het hoofdschuddend op.

‘Iemand zit hier te liegen’, grapte ik. Darren keek me met een opgetrokken wenkbrauw aan, toen ik mijn Aas op tafel legde. Gloria, de dummy, legde haar kaarten open op tafel. Iedereen liep bij en ik kwam terug met de drie van harten. Bob dreunde er de harten Heer overheen en hield zijn hand op voor de kaart van Darren.

‘Niet zo snel’, zei Darren en hij speelde de twee van ruiten, waarmee hij de slag introefde.

‘Verdomme’, zei Bob en trok zijn hand terug. Darren pakte ook de rest van de slagen zonder dat hij zelfs leek na te denken of hij de kaarten uit zijn hand of die van de dummy uitspeelde. Bob schreef de punten op en deelde de kaarten.

‘Ik hoop dat ik deze keer een beter kaart krijg’, zei ik terwijl ik de kaarten oppakte. Deze keer had ik drie punten! ‘Shit!’, zei ik en sloeg meteen de hand voor mijn mond.

X-O-X-o-x-o-X-O-X

‘Sorry!’ Ik keek naar Darren, maar hij bestudeerde zijn kaarten. Ik paste, Gloria paste, Bob bood een klaver en Darren bood twee schoppen.

‘Zo, ik weet wie alle goede kaarten heeft’, lachte ik en nam een slokje van mijn drinken en paste. Gloria paste, en Darren wierp haar een geïrriteerde blik toe. Bob paste ook en dus was Darren de hoogste bieder. Ik kwam met een klein klavertje uit en Gloria legde haar kaarten weer open op tafel. Ze had slechts twee punten, dus Darren haalde opgelucht adem. Hij speelde de kaarten snel uit en maakte één overslag.

Gloria gaf kaart, ik nam nog een slokje van mijn drankje en voelde me prima. Mijn glas was al halfleeg. Het viel me op dat de andere glazen nog zo goed als vol waren. Ik maande mezelf het rustiger aan te doen. Het probleem was dat ik geen sigaretten had en dit compenseerde met de drank. Ik pakte mijn kaarten en had helemaal geen punten. Helemaal niets! Zelfs niet een enkele boer. ‘Verdomme!’, riep ik gefrustreerd uit.

Onder de tafel voelde ik Darrens voet tegen de mijne. Hij keek me aan en zei rustig, ‘Dat is de tweede keer, nog één keer en ik geef je een pak op je billen’.

‘Ik maakte een verontwaardigd geluidje. ‘Jij zou het ook zeggen als je zo’n hand zou hebben’.

‘Zie je deze hand?’ Hij hield zijn echte hand omhoog.

‘Ja’, mompelde ik.

‘Nou, die gaat kennismaken met je bips als je nog een keer vloekt’, zijn gevaarlijk rustige stem zorgde voor een huivering in mijn lichaam.

Ik lachte nerveus. ‘Ja, Darren’, grinnikte ik in zijn richting. Ik kon het bijna niet geloven dat hij zich zo opstelde in het bijzijn van Bob en Gloria! Jeetje, hij en Bob moesten serieus met elkaar gesproken hebben. Ik besloot hem niet verder uit te dagen.

‘Het spijt me’, zei ik terwijl ik een slokje van mijn drankje nam.

Darren knikte en schikte de kaarten in zijn hand. Gloria keek hem met een verbijsterde blik aan. Om de één of andere reden ergerde me dat, maar ik besloot dit niet te laten merken. Gloria paste. Bob opende met een sans. Darren bood twee schoppen en ik paste. Gloria bood drie schoppen, en iedereen paste. Ik kwam uit en Gloria legde haar kaarten weer neer. Weer won Darren en maakte een eind aan de robber.

‘Ik ben aan een sigaret toe’, zei ik en stond op om naar buiten te lopen. Gloria sprong ook op’.

‘Ik ook’, zei ze en pakte haar tasje.

‘Wat?, rook jij ook al?’, zei Darren tegen Gloria.

‘Ja, nou en of’, zei ze vrolijk en kon ik het niet helpen, besmuikt te glimlachen om Darrens gespeelde ergernis. Toen we buiten waren kon Gloria niet wachten de interactie tussen darren en mij aan de orde te stellen.

‘Wat ga je doen als je nog een keer vloekt?’, vroeg ze met glinsterende ogen. Ik ergerde me steeds meer aan haar.

‘Dan ga ik mijn billen bloot maken en ga over zijn schoot nemen om mijn verdiende loon in ontvangst te nemen’, antwoordde ik onverschillig.

‘Ben je niet bang? Doet het geen zeer?’

‘Ja, het doet pijn, maar nee, ik ben niet bang. Ik nam een diepe trek van mijn sigaret. ‘Bovendien, ik zal niet nog eens vloeken’.

‘Oh’. Ze keek een beetje teleurgesteld, en ik begreep er niets meer van.

X-O-X-o-x-o-X-O-X

‘Ik snap niet waarom je dit allemaal zo graag wilt weten’, zei ik tegen Gloria. ‘Ik hoop dat Bob je de volgende keer dat je iets uithaalt echt een ongenadig pak op je blote billen geeft!’

Gloria keek me stomverbaasd aan. ‘Wat?’

‘Ik hoop dat je een pak op je bips krijgt van Bob, zodat je voor eens en voor altijd weet wat het inhoudt en openhoudt met het stellen van al die vragen en mijn echtgenoot niet meer aanstaart alsof hij God is of zoiets.

‘Tja……uhm….ik…..’ Gloria scheen niet te weten wat ze moest zeggen.

Toen ik het eenmaal gezegd had, voelde ik me er gelijk schuldig over. ‘Het spijt me Glora’, bood ik mijn excuses aan. ‘Ik heb het recht niet om zo tegen je te praten; het zal de alcohol wel zijn. Daarom houdt Darren mijn drinkgedrag ook in de gaten, omdat ik de neiging heb om brutaal te worden als ik teveel op heb.

Gloria inhaleerde diep en blies de rook in de richting van de bomen. ‘Het is al goed. Het spijt dat ik je er steeds mee lastig val. Het houdt me gewoon erg bezig. En ik heb beslist geen oogje op je echtgenoot! Ik wou alleen dat Bob zelf eens een punt zou maken’.

‘Ik weet het. Het was gewoon niet aardig van me. Ik beloof….kijk, misschien vloek ik straks nog wel een keer, dan kun je zien wat er gebeurd!’ Ik lachte en drukt mijn sigaret uit. ‘Niet dat ik denk dat Darren me over de knie zal leggen waar jullie tweeën bij zijn, maar hij zal me vast mee naar boven nemen en dan zijn jullie in staat het te horen….Kom, laten we gaan’. Ik stapte de keuken binnen en ging aan het aanrecht mijn handen wassen en realiseerde me vaag dat ik Gloria beloofd had dat ik me een pak slaag op mijn hals zou halen….was ik nou helemaal gek geworden? Ik nam een pepermuntje en ging naar de woonkamer. Darren gaf me een kus toen ik aan tafel ging zitten en we keken elkaar met een glimlach aan. Bob gaf kaart.

‘Je moet nu tegenover me gaan zitten’, zei Darren en gaf me een kneepje in mijn hand. Ik ging dus op de stoel van Gloria zitten. Toen zij binnenkwam ging ze op de mijne zitten. Ik pakte mijn kaarten op en had voor de verandering eens een openingsbod. Bob paste en Darren bood een schoppen. Gloria bood twee ruiten. Ik bood twee harten, mijn beste kleur. Bob paste wederom. Darren bood twee schoppen, Gloria paste en ik twijfelde of ik verder moest bieden op mijn zeskaart van harten of dat ik met drie schoppen met Darren mee moest gaan. Ik besloot uiteindelijk de harten te bieden, een bod waar Darren in meeging. Bob kwam uit en Darren legde zijn kaarten open op tafel. Ik nam een slokje van mijn drankje en bestudeerde de kaarten. Verdomme, dacht ik bij mezelf, schoppen was toch beter geweest. Maar we zouden het wel halen. Het spel verliep goed en ik maakte mijn bod waar, al was het krapjes.

‘Schoppen was beter geweest’, zei Darren nadat de laatste slag gespeeld was.

‘Ik weet het’, zei ik glimlachend. ‘Maar jij hebt daarnet al drie keer gespeeld, dus ik dacht dat iemand anders nu eens aan de beurt was!’, lachte ik, en hij lachte terug. Bob begon over een film die ze onlangs gezien hadden. En Gloria was behoorlijk stil. Ik voelde me daar schuldig over, maar nam nog een slokje en hield mezelf voor dat ze er wel overheen zou komen. Darren gaf kaart en Gloria zie iets tegen Bob over de film, dat hij niet teveel moest vertellen omdat wij de film misschien nog wel wilden zien.

‘Ja Bob, misschien willen wij hem nog wel zien’, zei ik plagend en hij moest lachen.

‘Bob verraad altijd teveel’, zei Gloria triomfantelijk. Ik hield op met lachen en greep weer naar mijn drankje. Iedereen pakte zijn kaarten en begon ze te sorteren.

Bob keek Gloria eens indringend aan. Lange tijd bleef hij haar over zijn kaarten aanstaren. De spanning was om te snijden. Uiteindelijk zei hij, ‘dat was niet zo mooi, Gloria’.

‘Nou en? Het is toch zo? Hij kan nooit iets over een boek of een film vertellen, zonder het hele plot te verraden’.  Ik trok mijn wenkbrauw verrast op, jeetje, wat was zij brutaal. Darren keek niet eens op van zijn kaarten.

‘Ja, dat is waar’, zei Bob rustig. Dat komt omdat ik het nooit goed kan vertellen zonder teveel te verraden. Maar dat betekent nog niet dat je me daarover maar kunt beledigen’. Gloria keek hem verbaasd aan, maar zei verder niets. Bob paste en Gloria bood een schoppen. Ik paste, maar voor Darren iets kon bieden zei Bon tegen Gloria, ‘Ik wil dat je je excuses aan me aanbiedt. En wel onmiddellijk’.

Gloria zette grote ogen op. Ze nam een slokje van haar drankje en zei toen luid en duidelijk, ‘Nee’.

X-O-X-o-x-o-X-O-X

Ík maak geen grapje, Gloria’, zei Bob, die iedereen verbaasd deed staan, althans dat denk ik. ‘Ik heb er genoeg van om door jou als een hondje behandeld te worden. Ik wil dat zegt dat het je spijt en ik wil dat je dit nu doet’.

‘Nee, ik bied geen excuses aan’. Ze ging rechtop zitten. Bob’s gezicht werd helemaal rood, maar Gloria leek zich daar niet druk over te maken. Het werd een beschamende toestand, als een vis die op het droge ligt te spartelen – je zou hem het liefst willen pakken en hem teruggooien in het water – maar ik kon geen woord uitbrengen. Ik keen naar Darren, en zag dat zijn mondhoeken omhoog stonden. Ik voelde de aandrang om te gaan lachen en kon me maar met moeite beheersen.

‘Dan ben ik genoodzaakt om je ertoe te dwingen’, zei Bob. Hij had ook geen keuze, dacht ik.

Gloria begon te lachen. ‘Je wilt me dwingen mijn excuses aan te bieden? Hoe?’, Ze nam nog een slok van haar drankje en keek me wanhopig aan. Omdat ik het niet langer kon aanzien, zag ik dat als een teken en ik gooide ‘per ongeluk’ mijn drankje om.

‘Verdomme!’, gilde ik, terwijl het vocht over de tafel en over de kaarten liep.

Darren keek me aan, gooide zijn kaarten op tafel en zei, ‘OK, dat was het!’

Ik slaagde erin geschrokken te kijken, alsof ik me nu pas realiseerde wat ik gezegd had. ‘Het spijt me! Ik zal wel een doekje gaan halen’.

Ik rende naar de keuken. Met Darren op mijn hielen. Zodra we uit het zicht waren, pakte hij me bij mijn arm en fluisterde, ‘Jij uitdagertje! Ik kan haast niet geloven dat je me dwingt je een pak op je billen te geven!’

‘Tja, het spijt me. Maar ik moest wat doen om de spanning te breken’, fluisterde ik bijna lachend terug. Ik voelde me licht in mijn hoofd. Hij pakte de droogdoek uit mijn hand en liep ermee naar de tafel waar Bob en Gloria elkaar in een soort status quo aankeken. Ik moest mijn best doen niet in lachen uit te barsten terwijl Darren de natte troep opveegde. Maar toen hoorde ik hem roepen met zijn ‘je hebt een groot probleem’-toontje en mijn geamuseerdheid verdween als sneeuw voor de zon. Mijn hart sloeg op hol toen ik me realiseerde dat er wat zwaaide.

‘Ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik wat maatregelen neem in jullie bijzijn’, zei Darren tegen Bob, die glimlachte en zei dat hij wel eens wilde zien hoe een en ander in zijn werk ging.

Geen sprake van!, dacht ik; dit kon hij niet maken! Maar Darren ging op de bank zitten en ik realiseerde me dat het hem menens was. Alleen de gedachte al dat hij me over de knie zou leggen bezorgde me de rillingen.

‘Hier komen’, zei hij, ik schaamde me dood. Oh mijn God, er zouden mensen toekijken. Ik wist niet hoe ik me moest gedragen. Ik liep langzaam op hem af en ging voor hem staan. ‘Doe je jurk omhoog en kom over mijn knie liggen’.

‘Kunnen we niet naar boven gaan?’, smeekte ik met bonkend hart.

‘Nee, en houd op met zeuren’.

‘Maar….’ Ik wist dat ik beter niet tegen kon spreken, maar dit was een onmogelijke situatie! ‘Maar ik wil niet dat je dit doet waar anderen bij zijn!’ Ik voelde de tranen opkomen. Hoe had dit kunnen gebeuren? Het was surrealistisch, misschien was dit allemaal slechts een boze droom?

‘Tja, je had er ook niet zoveel moeite mee om te vloeken waar zij bij waren! Kom hierover liggen’. Het koste me alles wat ik in me had om langzaam, beetje bij beetje, mijn jurk omhoog te trekken, naast hem te gaan zitten, om me vervolgens over zijn schoot te laten glijden. De houding die ik maar al te goed kende, voelde levensecht. Hij deed mijn jurk nog verder omhoog en bracht mijn met mijn broekje bedekte billen en de onderkant van mijn rug aan het daglicht. Hij legde zijn linkerhand stevig op mijn  rug. Ik had het gevoel dood te zullen gaan.

‘Alsjeblieft, het spijt me! Ik wil niet dat je dit doet’. Ik huilde hete tranen nog voor de eerste klap gevallen was. KLETS! ‘AUW!’, gilde ik. De pijn schoot door me heen – dit was absoluut geen droom! De alcohol hielp niets, en mijn dunne onderbroekje ook niet!

KLETS! KLETS! KLETS! KLETS! KLETS! KLETS! KLETS! KLETS! KLETS! KLETS!Jezus, zou de alcohol de pijn niet moeten verdoven? Het leek wel twee keer zo hard te zijn als anders. Ik begon echt te huilen en zelfs nog meer excuses te roepen. Maar niets deed de neerdalende hand van Darren ophouden en ik begon met mijn voeten op de armleuning van de bank te trappelen. Mijn dappere pogingen om Gloria wijs te maken dat een pak op je bips niet zoveel voorstelt, was ik dicht bij een totale ineenstorting.

Darren hield even op, maar alleen maar om te kunnen zeggen. ‘Als je direct bij me gekomen was, in plaats van tegen te spreken, dan zouden we nu klaar geweest zijn!’ Ik heb dit lesje al lang geleden geleerd, maar ik was inmiddels vergeten hoe hard de consequenties hiervan kunnen zijn. Hij zette mijn billen in brand met harde en snel neerdalende kletsen, die zorgden dat ik in de kussens van de bank huilde.

Uiteindelijk hield het op – hij trok me omhoog en drukt me stevig tegen zich aan, zodat ik mijn gezicht tegen zijn borst kon drukken, pijn en schaamte schoten door me heen.

‘Zul je nog vloeken?’ Ik hoorde zijn stem die nu vriendelijk en troostend klonk.

‘Nee, Darren!’ Ik pakte de tissue die hij me aanreikte en depte mijn ogen en hoopte dat het er niet al te erg uit zou zien. Ik kon er nog niet toe komen op te staan, hoewel de stilte die in de kamer hing, bijna deed vermoeden dat Bob en Gloria de benen hadden genomen.

‘Tja’, galmde de stem van Bob toen door de kamer, ‘Ik geloof dat jij nu aan de beurt bent’, ik kon er niets aan doen, maar moest even stiekem in hun richting kijken. Gloria zag er bloednerveus uit. Ik denk dat ze niet verwacht had dat ik zou moeten huilen, ik had er immers zo luchtig over gedaan.

‘Het spijt me Bob’, haastte ze zich te zeggen.

Bob’s expressie ontspande een beetje. ‘Waar heb je spijt van?’, drong hij aan.

‘Het spijt me dat ik gemeen tegen je gedaan heb’. Gloria zag eruit alsof ze er oprecht spijt van had. ‘Het spijt me dat ik gemeen tegen je deed waar onze vrienden bij waren’.

‘OK, Gloria. Ik zal je excuses aanvaarden’. Bob schudde de kaarten en Darren en ik stonden op om weer aan de tafel te gaan zitten. De rest van de avond verstreek terwijl Gloria en ik erg om onze woorden dachten en toen ze even later vertrokken, vroeg ik me af hoe lang het zou duren voor Gloria voor het eerst een pak op haar blote bips zou krijgen.

X-O-X-o-x-o-X-O-X

Kippenvel

Ze zat naakt op haar knieën zoals hij bevolen had. Handen op de rug, blik naar de grond gericht. Ze voelde hoe hij rond haar liep, haar bekeek. Plots voelde ze zijn hand op haar rug. De hand aaide haar, daalde langzaam af naar beneden, tot hij bij haar handen kwam en verdween toen. Even later voelde ze twee handen op haar armen. Zijn aanraking was zacht, vederlicht. Eigenlijk raakte hij haar nauwelijks aan. Weer verdwenen zijn handen om elders op haar lichaam weer te verschijnen. De strelingen waren onvoorspelbaar en lieten een spoor van kippenvel na op haar huid. Af en toe kneep hij even, dan aaide hij weer verder. Zijn handen gleden nu over haar billen en haar rechterbil kreeg een tik te pakken. Ze wachtte tot hij ook op haar linkerbil zou slaan, maar de klap kwam niet. Zijn handen waren alweer verder gegaan met hun verkenning van haar lichaam. Intussen had ze overal kippenvel. De onvoorspelbaarheid van zijn aanrakingen, waar zijn handen haar lichaam zouden beroeren en op welke manier, een aai, een kneepje een mep, zorgden ervoor dat ze begon te zweven. Vaag besefte ze dat ze vast nog maar net begonnen waren. Dat beloofde…

Heerlijk dagje samen

Eindelijk. Ze hadden nog eens een dag voor hen tweeën. De dag ervoor hadden ze afgesproken dat ze de gordijnen dicht zouden laten, de deur op slot en dat ze een hele dag niets productiefs zouden doen. Ze hadden lekker lang uitgeslapen en nu zaten ze aan het ontbijt.
Nadat ze de tafel hadden afgeruimd, kwam hij bij haar staan, nam haar kin vast en dwong haar zo zachtjes om hem aan te kijken.
“Ik heb iets leuks bedacht,” zei hij met een grijns.
O jee… Maar stiekem vond het ze het wel leuk.
“We gaan elk uur een wekker zetten. Telkens als die wekker gaat, kom jij over mijn knie liggen. Uit jezelf. Je krijgt 100 klappen opwarming met de hand, daarna 100 tawse en tenslotte 100 riem. En daarna krijg je even rust, tot de wekker weer gaat, dan begint het opnieuw.”
Oef, dat was best veel. Tegen ‘s avonds zou ze vast behoorlijk pijnlijk zitten. Toch schitterden haar ogen toen ze gehoorzaam knikte.
De wekker werd ingesteld voor een uur later. Dit vond ze best spannend, wetend dat die pijn eraan zat te komen. Nog een uur… Ze kon best wat lezen dacht ze. Maar toen het dichter en dichter bij het uur kwam, merkte ze dat ze zich niet echt meer op haar boek kon concentreren. Nog 7 minuten. Wat was dit vervelend. Ze kon niet echt iets anders beginnen doen, want anders zou ze dat toch moeten onderbreken. Met een zucht richtte ze zich weer op haar boek. Ze herlas de laatste alinea en deed een poging om die deze keer wel in zich op te nemen.
Nog 2 minuten. Gespannen wachtte ze op het geluid van de wekker. Ze zou zich zelf over zijn knie moeten leggen. Dat was best genant. Zo onderdanig. Ze wilde altijd beginnen lachen of zo dan, gewoon om haar zenuwen te verbergen, maar dat was echt geen goed idee. Pfff. Kon hij haar niet gewoon zelf over zijn knie trekken? Dat was zoveel gemakkelijker…
Eindelijk ging de wekker. Hij legde hem af en keek haar veelbetekenend aan. Wat ongemakkelijk stond ze op en liep ze op hem toe. Ze haalde even diep adem en ging toen in een keer over zijn knie gaan liggen. Oef, dit deel was toch voorbij. Ze lag.
Hij aaide even over haar rug en billen. Hmm, heerlijk. Ze ontspande. Hij haalde haar rokje omhoog en trok haar onderbroek omlaag. Daarna aaide hij verder. Plots kwam de eerste klap. Die was niet heel hard, maar de volgende klappen kwamen al snel en werden ook vrij snel harder. Maar ja, na 100 zachte klapjes zou ze nauwelijks opgewarmd zijn besefte ze. Bovendien voelde het wel aangenaam zo, dat tintelende gevoel.
Ze had de tel niet echt bijgehouden, dus ze werd verrast toen hij abrupt stopte.
“Zo, dat waren de eerste 100. Ga nu maar op bed gaan liggen, met je billen op dat kussen daar.”
Zo waren haar billen alleen maar een beter doelwit, besefte ze. Het voelde erg kwetsbaar, maar tegelijk ook erg veilig. Gek, hoe dat kon.
Eenmaal ze comfortabel lag, voelde ze de tawse over haar billen glijden, al snel gevolgd door de eerste slag. Hij sloeg niet maximaal door, maar hij sloeg ook niet zacht. Gemiddeld. Dit kon ze wel hebben.
Deze keer telde ze wel mee. Toen ze aan 20 waren, begon ze af en toe te grimassen. Die tawse was best leuk, maar na een tijdje voelde je het toch behoorlijk. Haar billen waren vast al gloeiend heet. Bij 50 aangekomen moest ze haar best doen om stil te blijven liggen. Bij 80 begroef ze haar gezicht in het bed om het er pas weer uit te halen na de honderdste klap. Toch kon ze een glimlach niet verbergen. Het was pijnlijk, maar het voelde ook wel goed, die brandende billen. Omdat hij het leuk vond haar die te geven. Niet omdat ze straf had verdiend, niet omdat hij haar op haar plek wilde zetten, gewoon, omdat het leuk was. Voor hen allebei.
Nu trok hij zijn riem uit zijn broek. Het geluid gaf haar kriebels in haar buik.
“Zo, de laatste 100,” zei hij. “Voor nu…”
Ze slikte even. Die 100 tawse, dat had ze wel gered, maar nu nog eens 100 met de riem… Dat zou pijnlijk worden.
Opnieuw begon hij op een rustig tempo te slaan. Niet te hard, maar zeker ook niet zacht. Ze moest het goed voelen. Af en toe kon ze een “au” niet meer onderdrukken en ze moest moeite doen om op haar plaats te blijven liggen. Uiteindelijk stopte het. Ze had het gevoel dat ze een omelet zou kunnen bakken op haar billen.
Hij aaide over haar rug en billen. “Goed gedaan, meisje. Over een uurtje nog eens…”
Ze had zo het idee dat ze tegen vanavond niet meer zou kunnen zitten. Het beloofde een heerlijke dag te worden.