Gepubliceerd op by admin

Bratten

Bratten, oftewel: een pak slaag proberen uit te lokken door je specifiek niét te gedragen (want: je slecht gedragen is je ook gedragen?). Opzettelijk regels overtreden, je D irriteren in een poging hem jeukende handen te bezorgen, een grote mond opzetten … De een leeft om te bratten, de ander vindt het niet kunnen.

Waarom niet?

Als je zomaar uit het niets regels begint te overtreden of je D begint uit te dagen, dan kan dat als respectloos overkomen. Misschien is het niet zo bedoeld, misschien is het inderdaad een uiting van een gebrek aan voldoende respect voor de persoon van wie je hebt toegestemd dat hij je (be)leiding zou geven. Wat jouw intentie ook is, de manier waarop hij het opvat, is ook belangrijk. Als hij het ziet als een gebrek aan respect voor hem, als D, maar ook als persoon, dan is bratten niet iets wat jullie relatie sterker zal maken.

Als de D er op zich geen problemen mee heeft dat er af en toe een beetje ludiek gebrat wordt, dan nog moet je opletten dat je het in dat geval wel degelijk ludiek houdt. Jij vindt het misschien grappig om zijn autosleutels te verstoppen, maar als hij plots dringend weg moet, dan vindt hij dat wellicht niet zo leuk. Bratten gaat niet over het opzettelijk irriteren van je D: als hij er niet stiekem zelf een beetje om moet lachen, dan is de actie niet geslaagd, maar was het misplaatst. Die grens is niet altijd even duidelijk en soms kan die daardoor per ongeluk overschreden worden. Dan denk jij dat het grappig is als je een snor op zijn gezicht tekent terwijl hij slaapt, maar heeft hij dat niet gemerkt voor hij een belangrijke videocall met zijn baas heeft …
Een reactie kan ook vervelender zijn dan je denkt of dan jij het bedoelt hebt. De D voelt zich dan oprecht geïrriteerd of niet gerespecteerd, niet als D, maar soms ook zelfs niet als mens (ja, D’s zijn mensen!). Als je in een groep bent, op een munch of feestje bijvoorbeeld, en je ziet dat een D door veel spankees geplaagd wordt, maar jij kent hem niet, dan is het gek als je die persoon zomaar een glas water in het gezicht gooit. Zoiets doe je niet, dat is erg respectloos. Terwijl iemand die hem kent, er al meerdere goede gesprekken mee heeft gevoerd, dat misschien wel kan maken (maar niet zonder daarna twee weken niet te kunnen zitten). Zorg altijd dat je eerst een goede, persoonlijke relatie met iemand ontwikkelt vooraleer je begint te bratten, zodat de D in kwestie de intentie van jouw actie een beetje kan inschatten en zijn reactie daarop kan aanpassen.

Of bratten past misschien simpelweg niet binnen jullie dynamiek. Jij wil graag lief en gehoorzaam zijn, hij vindt het heerlijk als je onderdanig bent naar hem toe en jullie hebben er beiden geen behoefte aan om grenzen te gaan testen door bratgedrag. Prima toch!

Waarom wel?

Er zijn verschillende redenen waarom iemand toch zou willen bratten.

Als eerste kan het een manier zijn om de D te testen: zal hij ingrijpen, of net niet? Het is een kat- en muisspelletje waarbij de grens voortdurend opgezocht wordt. Kan de grens verschoven worden, of houdt de D stand? Dit geeft een zekere spanning, waar sommige mensen op kicken, ook D’s. Ze houden van de uitdaging en willen kijken hoe ver ze kunnen gaan. Om daarna een welverdiend pak slaag te krijgen. Om daarna weer opnieuw te beginnen bratten. Hierbij is het dus wel belangrijk om de grenzen niet uit het oog te verliezen, zodat je niet per ongeluk te ver gaat in je zoektocht naar een pak slaag.

Sommige spankees vinden het dan weer misschien moeilijk om ronduit om een pak slaag te vragen. Dan is het gemakkelijker om een kleine regel te overtreden of even een grote mond op te zetten en daarvoor dan gestraft te worden. Sommige koppels stellen zelfs speciaal een aantal redenen in die eigenlijk dienen om overtreden te worden, zodat de spankee een manier heeft om duidelijk te maken dat ze er weer eens aan toe is, zonder dit letterlijk te moeten zeggen. Het gaat dan bijvoorbeeld om een regel die zegt dat de sleutels altijd netjes op hun plaats moeten worden gelegd, of dat de spankee haar tong niet mag uitsteken naar de D, of … Kleine dingen die op zich geen kwaad kunnen als ze verkeerd gedaan worden en die ook een zekere regelmaat geven aan de D/s, dagdagelijkse handelingen die er een bevestiging van zijn. Als die bevestiging dan niet gegeven wordt, weet de D dat het tijd is om de spankee even terug op haar plek te zetten: in de hoek of over zijn knie of in een andere positie naar keuze.

Anderen hebben een straffetish, verlangen ernaar om straf te krijgen, maar willen geen echte regels overtreden. Maar ja, als je geen regels overtreedt, dan krijg je ook geen straf. Misschien krijg je wel slaag, gewoon zomaar, omdat jullie dat beiden leuk vinden, maar dat is niet hetzelfde als straf krijgen. Het mist een zekere lading. Bratten is dan een goede manier om toch straf te verdienen, zonder dat je een echte grens hoeft te overtreden. Het blijft luchtig, maar het is wél straf. De grens tussen funishment en punishment is hier vrij dun, maar dat is ook net de bedoeling.

En soms kan bratten ook gewoon leuk zijn en kun je de verleiding om wat kattenkwaad uit te halen niet weerstaan. Als je er daarna voor geslagen wordt, dan is dat alleen maar win-win, toch?

Hoe?

Misschien denk je na het lezen van dit artikel: ja, dat bratten, dat wil ik weleens proberen. Maar hoe dan? Hoe begin je eraan? Hieronder vind je enkele ideetjes:

  • Confetti over je D heen strooien (liefst niet in je eigen huis, want dan vind je maanden later nog confetti).
  • Je tong uitsteken.
  • Rondjes om hem heen springen in een poging om zijn aandacht te trekken.
  • Jeukpoeder in zijn handschoenen doen (als hij daar geen jeukende handen van krijgt …).
  • Instrumenten verstoppen
  • Een grote mond opzetten
  • Voor gevorderden die een maand lang niet willen kunnen zitten: span plastic folie over de wc-pot, onder de wc-bril. Zorg dat er geen plooien te bespeuren zijn, zodat het niet opvalt dat er folie overheen zit. Als een man dan rechtstaand plast … Daar hoef ik vast geen tekeningetje bij te maken.
  • …

De mogelijkheden zijn eindeloos! Uitproberen is volledig op eigen risico.

Mogelijke reacties

Als een spankee bratgedrag vertoont, dan kan de D daar op verschillende manieren op reageren.

Een eerste reactie is om het gedrag te negeren, in de hoop dat het vanzelf zal overgaan. Sommige D’s negeren bratgedrag omdat ze het niet willen ‘belonen’ met een pak slaag, want uiteindelijk is de spankee daar op uit. Dan moet je voorzichtig zijn dat je niet in de gevarenzone terechtkomt waarin de D het gedrag respectloos vindt en het jullie relatie ondermijnt. Het is in dat geval belangrijk om goed met elkaar te praten om te weten waarom de D het gedrag precies negeert en wat hij van je verwacht.

Als negeren niet werkt, dan kun je er natuurlijk ook een schepje bovenop doen. Het gevaar bestaat dan echter dat de D het niet meer grappig vindt en er écht boos om wordt. Dan zal de spankee geen funishment krijgen, waar ze op uit is, maar échte straf.

De laatste mogelijke reactie is uiteraard die waar elke brattende spankee op hoopt: een goed pak slaag als funishment. Zodat ze daarna met zere billen nieuwe plannetjes kan gaan zitten bedenken. Of ja, tenminste: wanneer zitten weer lukt.

Besluit

Het gaat er bij bratten, zoals bij zoveel andere dingen, vooral om hoe de verhoudingen tussen jullie liggen. Houdt je D wel van wat tegengas? Of vindt hij opzettelijk uitdagen respectloos? Heb jij het af en toe nodig om even tegen de grenzen aan te kunnen botsen? Of blijf je liever binnen je veilige kader? Er is geen goed of fout, juist of verkeerd. Het gaat erom wat werkt binnen jullie eigen dynamiek. Maar wees gewaarschuwd als je zou willen beginnen bratten: een D met jeukende handen slaat NOOIT zacht … Weet dus waar je aan begint!

Gepubliceerd op by admin

Bratting

WAT IS BRATTING?


Als je wel eens engelstalige nieuws- en discussiegroepen over Huiselijke Discipline leest, ben je ongetwijfeld het woord bratting tegengekomen. Bratting betekent zich met opzet misdragen om een pak billenkoek uit te lokken. Bratting zou in het Nederlands misschien het best vertaald kunnen worden met ‘uitdagen’ of ‘klieren’. We zullen deze vertalingen verderop door elkaar gebruiken.


Sommigen vragen zich af of je bratting moet accepteren in een relatie met liefdevolle huiselijke discipline of dat je het juist sterk moet ontmoedigen? Een niet al te gemakkelijk dilemma, zo zal blijken.


Bratting is een vorm van gedrag dat het midden houdt tussen serieuze misdraging zoals oneerlijkheid, ongehoorzaamheid of onbeleefdheid waarvoor een vrouw echt een stevig pak op haar billen verdient, en flirten en uitdagen, gedrag waarmee een vrouw beoogt haar mans aandacht te trekken en vast te houden. In sommige culturen (met name de zuidelijke) behoort een echte vrouw de kunst van het flirten gewoon te beheersen, terwijl dit gedrag in andere culturen veel minder op prijs wordt gesteld. Wanneer een vrouw met haar eigen man of vriend flirt, is dat onschuldig en volkomen normaal. Het kan beslist geen kwaad en is alleen maar leuk: het kan soms ondeugende vormen aannemen, wat op zichzelf weer heel opwindend kan zijn.


Bratting zit dus ergens tussen deze uitersten in: tussen wangedrag en ongehoorzaamheid aan de ene kant en flirten en uitdagen aan de andere kant. Of het te tolereren is of niet, hangt van de specifieke situatie af. Je kunt er beide kanten mee op. Het is moeilijk harde criteria voor bratting aan te leggen, omdat het per individu sterk kan verschillen en het uitdagende gedrag in een ommezien de grens tussen plagen en gedrag dat om een afstraffing vraagt, kan overschrijden. Bratting is heel ongrijpbaar, zoiets als met je blote handen een gladde paling vangen, en dus een lastige kwestie voor een man. Sommige mannen staan erg op hun strepen en zullen absoluut geen uitdagend gedrag accepteren, terwijl anderen dit gedrag zien als een vorm van flirten en grapjes maken tussen man en vrouw. Sommigen nemen een positie tussen beiden in en accepteren flirt- en uitdagend gedrag van hun vrouw zolang het maar leuk blijft en niet doorschiet naar gedrag wat echt niet kan. Als dat laatste het geval is, kan ze een stevig pak slaag tegemoet zien voor ongehoorzaamheid en gebrek aan respect. Ze mag dus klieren wat ze wil, zolang het maar binnen de perken blijft. Maar als ze het op een negatieve manier inzet om haar partner te sarren, dan zal ze de consequenties voelen ook. Dit is de eenvoudigste en de eerlijkste manier om met bratting om te gaan.


Uiteindelijk zal de man moeten gaan uitmaken of het uitdagende gedrag van zijn vrouw geflirt is of de grens van het toelaatbare overschrijdt. Deze beslissing kun je niet aan een vrouw overlaten, omdat zij geneigd zal zijn de situatie in haar eigen voordeel uit te leggen om te voorkomen dat ze een pak op haar billen krijgt. Als het stel afgesproken heeft huiselijke discipline in hun relatie toe te passen, dan zal ze zich neer moeten leggen bij de beslissing van haar partner hoe hij haar gedrag uitlegt. Ligt deze beoordeling bij de vrouw dan heeft ze een vrijbrief en kan ze zo altijd onder de gevolgen van haar gedrag uitkomen. Daarom dient de uiteindelijke beoordeling van haar gedrag altijd bij haar man te liggen. Dat zij zich bij zijn beslissingen op disciplinair gebied moet neerleggen, is een wezenlijk onderdeel van de relatie met huiselijke discipline waarvoor ze gekozen hebben. Ze moet maar bedenken, dat als ze een pak op haar bips krijgt voor geklier, terwijl ze alleen maar een beetje wilde plagen, de billenkoek nog steeds een heilzame werking voor haar heeft. Lees het artikel over “onterechte straf” voor meer informatie.


WAAROM DAGEN VROUWEN UIT?


Soms zullen vrouwen zich opzettelijk misdragen wanneer hun partner in de buurt is. Dit kan op verschillende zaken wijzen. Om te beginnen kan het zijn, dat ze test hoe consequent hij is. Ze wil zien wat er gebeurt als ze zich misdraagt: zal hij haar aanpakken of komt ze er mee weg? Hoe consequent is hij? Dit testen is heel gebruikelijk in het beginstadium van een relatie met huiselijke discipline, omdat een vrouw bang kan zijn dat haar partner niet mans genoeg is om haar aan te pakken op de manier die ze nodig heeft, of dat hij niet het vermogen heeft haar te doorzien en te straffen voor haar vrouwelijke gedrag.


Het enige probleem met een dergelijke test is dat er een gebrek aan vertrouwen uit spreekt. Waarom zou je iets uitproberen als je de uitkomst al zeker weet? Als je van iemand overtuigd bent, hoef je hem niet op de proef te stellen, omdat je op je eigen beoordelingsvermogen kunt afgaan. Als een vrouw dus besluit om haar partner te testen, moet ze niet klagen als ze harder op haar billen krijgt dan waar ze op uit was, omdat hij haar mogelijk niet alleen maar straft voor haar wangedrag, maar vooral ook voor het gebrek aan vertrouwen en respect dat blijkt uit het feit dat ze het nodig vindt hem op de proef te stellen. Iedere vrouw die besluit haar partner op die manier op de proef te stellen, moet zich realiseren, dat hij haar wellicht harder zal straffen als hij het idee heeft dat hij getest wordt. En terecht.


Een andere reden waarom vrouwen uitdagen, is dat ze, bewust of onbewust, een pak op hun blote billen willen. Maar waarom zouden ze dat willen? Waarom zouden ze de pijn en de onderdanigheid willen voelen? Nee, dat is het niet. Een pak op de billen uitlokken is een teken dat een vrouw op zoek is naar de gunstige effecten van een pak slaag, niet naar het pak slaag op zich. Als ze alleen maar een pak op haar billen zou willen, dan zou ze altijd erotische billenkoek kunnen krijgen van haar partner door daar eenvoudigweg om te vragen of hem tot een vrijpartij te verleiden. Maar een erotische spanking geeft alleen maar erotische effecten, hetgeen niet zo veelomvattend en diepgaand is als de uitwerking van huiselijke discipline. Veel vrouwen die zich aangetrokken voelen tot disciplinaire billenkoek zijn dus naar veel meer op zoek dan alleen maar een pak op hun billen. In plaats daarvan zijn ze op zoek naar de gunstige effecten van een spanking.


Wanneer een vrouw door haar partner gestraft wordt, dan voelt ze zich beschermd en geliefd. Ze voelt zijn energie en kracht. Niet alleen zijn fysieke, maar ook zijn morele kracht, hetgeen de kracht is om te beslissen wat het beste voor haar is en welk gedrag van haar acceptabel is en welk gedrag niet. Het is ook de kracht om een beslissing te nemen over haar gedrag en het besluit om haar een pak op haar blote bips te geven, als dat nodig is. Door een flink pak op haar billen kan ze haar negatieve emoties, waaronder stress, schuld-gevoelens en angsten kwijtraakt. Een ander, en misschien wel het belangrijkste voordeel van gestraft worden, is dat een vrouw zich opnieuw en krachtig emotioneel met haar partner verbonden voelt. De belangrijkste emotie in deze verbondenheid is liefde, die een krachtige motivator van het menselijke gedrag is.


Een andere reden voor geklier die samenhangt met die positieve ervaringen die een vrouw heeft als ze voor straf op haar billen krijgt, is dat veel vrouwen onbewust op zoek zijn naar dat veilige gevoel dat ze hebben als ze op hun billen krijgen. De wetenschap dat haar partner haar aan zal pakken en haar verantwoordelijk zal houden voor haar gedrag kan weliswaar een beetje eng zijn, maar geeft ook een diep gevoel van veiligheid. Haar partner houdt genoeg van haar en heeft ruggengraat genoeg om haar te straffen voor negatief en slecht gedrag.

In andere gevallen zal een vrouw gaan klieren, omdat ze zich erg gestresst voelt en hier een oplossing voor zoekt. Ze weet instinctief dat een pak op haar billen de stress die ze op dat moment voelt, zal wegnemen, dus gaat ze zich onbewust (of bewust) misdragen om straf van haar partner uit te lokken. Haar wangedrag zorgt voor de billenkoek die nodig is om de stress te verjagen, zodat ze zich beter voelt. Maar ook hier gebruikt ze haar partner om te krijgen wat ze wil, onafhankelijk van hoe hij hier over denkt. Het is dus een tikje egoïstisch dat een vrouw haar stress probeert te verminderen op een manier die haar partner onder druk zet.


Een andere reden om uit te gaan dagen, is wanneer een vrouw, bewust of onbewust, op zoek is naar de plezierige ervaring van onderwerping. Onderwerping is een die in de huidige maatschappij niet beleefd mag worden. Een van de redenen waarom een levensstijl als huiselijke discipline steeds populairder wordt, is dat het aan het sterke verlangen van veel vrouwen zich over te geven, appelleert.

Onderwerping kan een vrouw enorme voldoening geven. Onderwerping is een natuurlijke, gezonde en liefdevolle vrouwelijk reactie die veel vrouwen leren wegstoppen. Dit wegstoppen zorgt voor een onbevredigd gevoel. Dat is dan ook de reden, dat een vrouw, wanneer zij voldoening, geluk en vrijheid voelt wanneer ze zich aan haar man onderwerpt, steeds weer opnieuw naar de beleving van deze positieve emoties op zoek zal gaan. Huiselijke discipline zal deze onderwerping altijd op een heel natuurlijke wijze creëren. Ieder pak slaag dat een vrouw krijgt, zal haar deze onderwerping laten ervaren. Haar onderworpenheid zal groeien wanneer ze voor straf op haar billen krijgt, omdat deze billenkoek eenzijdig wordt opgelegd: haar man bepaalt wanneer ze gestraft wordt, niet zij. Uitdagen is het tegenovergestelde van zich onderwerpen. Wanneer een vrouw er in slaagt door haar geklier een pak op haar billen te krijgen, zal ze waarschijnlijk niet de intense ontlading van een gewone straf ervaren. Uitdagen met als doel onderwerping te ervaren, is een contradictie. Een echt onderworpen vrouw zal niet uitdagen, omdat zij en haar partner over effectievere middelen beschikken om haar de onderwerping te laten voelen die ze zo graag wil ervaren.


Sommige vrouwen klieren, omdat ze zich schuldig voelen over eerder vertoond gedrag. Ze hebben iets uitgehaald, maar niet in het bijzijn van hun partner, wat inhoudt dat hij niets van haar gedrag weet, waardoor hij haar ook niet kan straffen. Toch voelt ze zich schuldig. Ze weet dat ze straf heeft verdiend, ook al komt ze ermee weg. Ze wil er dan ook niet echt mee wegkomen.


HOE MOET JE MET BRATTING AFREKENEN?


Hoe moet een man met het geklier van zijn vrouw omgaan? Wat moet hij doen om daar direct een einde aan te maken en ervoor te zorgen dat dit gedrag in de toekomst uitblijft?


De belangrijkste manier om met geklier af te rekenen, is streng zijn! Hij moet haar streng tegemoet treden, zodra hij merkt dat ze zich opzettelijk misdraagt om een pak op haar billen uit te lokken. Het eerste aspect hierbij is, dat hij haar duidelijk maakt, dat hij weet dat ze aan het uitdagen is en dat haar gedrag onacceptabel is. Hij moet er zeker van zijn dat ze begrijpt, dat hij haar doorheeft. Hij moet ervoor zorgen dat ze weet dat hij haar trucjes doorziet. Hij moet haar vertellen dat hij het niet toestaat dat ze hem door uitdagen manipuleert.


Een tweede aspect bij het strenge optreden tegen geklier, is meer gerelateerd aan een lichamelijke dan verbale aanpak. Wanneer een man zijn vrouw op klieren betrapt, dan moet hij haar fysiek streng aanpakken. Dit betekent dat ze gestraft moet worden. Maar was dat nu niet precies waar ze op uit was? Krijgt ze nu niet precies wat ze wilde? Heeft ze hem nu niet met succes gemanipuleerd? Ja en nee.


Een verstandige echtgenoot straft zijn vrouw wanneer ze aan het klieren is. Maar dan wel twee keer en niet één keer. De eerste straf dient een normaal pak op haar blote billen te zijn voor het gespeelde wangedrag, wat het ook was. Dit is een vrij gewone methode bij huiselijke discipline. Tijdens dit eerste pak op haar bips krijgt ze precies wat ze wil, wat een beetje vreemd lijkt. Maar dit is nog maar het begin.

De tweede keer dat hij haar straft, is voor ongehoorzaamheid. Een vrouw die aan het klieren is, dient een pak slaag te krijgen voor ongehoorzaamheid, omdat ze geprobeerd heeft haar partner om de tuin te leiden en ze het disciplinaire proces voor eigen gewin misbruikt heeft, zonder rekening te houden met het effect dat het op anderen heeft. Dit pak slaag voor ongehoorzaamheid moet nog meer indruk maken dan het eerste pak slaag, omdat ze echt een lesje moet leren. Een klierende vrouw moet leren, dat ze haar partner niet om de tuin mag leiden en de huiselijke discipline niet voor haar eigen egoïstische doeleinden mag aanwenden. Door haar een hard pak slaag te geven zal ze leren wat ze moet leren. Mocht ze tijdens het eerste pak slaag nog tevreden zijn, omdat ze bereikt heeft wat ze wilde, wanneer ze een hard en pijnlijk tweede pak slaag krijgt, zal ze hier heus anders over gaan denken.

Hoe zit het met het voorkomen van bratting? De voorgaande alinea’s handelen over wat een man moet doen als zijn vrouw aan het uitdagen is en hij dat doorheeft. Maar daarnaast is het van belang dat hij proactief is en weet hoe hij geklier kan voorkomen.


Zoals eerder is besproken, is de klassieke aanpak om geklier te voorkomen, het toepassen van periodieke billenkoek. Wanneer een vrouw regelmatig een pak op haar billen krijgt in het kader van periodieke billenkoek, dan is de kans dat ze gaat klieren al kleiner. Een periodiek pak op haar bips geeft haar alles waar ze normaal gesproken naar op zoek is als ze gaat klieren: het louterende effect van tot tranen toe gestraft worden, het zich weer liefdevol met elkaar verbonden voelen na de straf, het veilige gevoel dat het liefdevolle, maar strenge optreden van haar partner veroorzaakt, het kunnen loslaten van alle spanningen en stress, het gevoel zich volledig aan haar partner over te geven en tot slot de bevrijding van alle schuldgevoelens waar ze sinds het vorige pak slaag last van heeft. Periodieke billenkoek is eigenlijk een absolute must, omdat het ontzettend effectief met uiteenlopende problemen afrekent en ook nog eens in een de behoefte van de vrouw voorziet.

Wanneer een vrouw zich ondanks periodieke billenkoek aan geklier bezondigt, dan is dat een teken dat de frequentie moet worden opgevoerd. Als ze bijvoorbeeld wekelijks voor haar billen krijgt en ze begint te klieren voor de week om is, dan moet de frequentie tot twee of drie keer per week worden verhoogd. De man moet het gedrag van zijn vrouw goed observeren, zodat hij weet hoe vaak er slaag nodig is om haar gedrag positief en liefdevol te houden. Wanneer ze begint te klieren, dan is dat een teken dat ze waarschijnlijk vaker periodieke billenkoek nodig heeft dan ze momenteel krijgt.


Een andere techniek die het klieren kan verminderen, is het bijhouden van een dagboek. Een vrouw houdt dan, wanneer haar man er niet is, een log- of dagboek bij over wat ze fout gedaan heeft. Op gezette tijden, gewoonlijk als haar periodieke pak slaag weer aan de orde is, geeft ze haar dagboek aan haar man, die dan kan lezen wat er is voorgevallen en zo kan bepalen welke straf er op zijn plaats is. Zo kan een vrouw door een pak op haar billen van haar schuldgevoelens worden verlost, zonder dat ze iets tegen haar man hoeft te zeggen, wat heel prettig kan zijn voor vrouwen die zich schamen om hun man te vertellen wat ze fout hebben gedaan.


Samenvattend kun je zeggen, dat het van belang is te weten, dat er een heel spectrum aan gedrag is, dat uiteenloopt van flirten en uitdagen, aan de ene kant, tot opzettelijk ongehoorzaam klieren aan de andere kant. Een wijs en liefhebbend hoofd van de huishouding kan deze twee zaken onderscheiden en uitmaken of het gedrag van zijn vrouw vervelend geklier of onschuldig geplaag is en dienovereenkomstig reageren. Vrouwen die een erotisch of stressverminderend pak op hun billen willen, moeten op een volwassen manier met hun partner over hun wensen leren communiceren. Als een vrouw met opzet echt aan het klieren is, dan moet dit als respectloos gedrag en een vorm van bedrog worden gezien, waarvoor zij dan ook zowel een pak slaag voor straf als een pak slaag wegens ongehoorzaamheid verdient, om dergelijk gedrag in de toekomst zwaar te ontmoedigen. Door periodieke billenkoek kan voorkomen worden dat vrouwen gaan klieren, omdat het pak op hun billen al in hun behoefte voorziet.

Gepubliceerd op by admin

Een grote mond

“Kom maar hier,” wenkte hij.
Op slag veranderde de sfeer in de kamer. Ze wisten allebei wat er zou volgen. Eerst hadden ze gezellig taart gegeten en thee gedronken en wat zitten babbelen. Ze was zenuwachtig, daar was hij zeker van, maar ze had goed haar best gedaan om het te verbergen. Toch was het hem opgevallen. Ze had extra lacherig gedaan, om zich niet te laten kennen. Hij had haar laten doen. Haar lot was al lang bezegeld, dat wisten ze allebei. Dan had ze de voorbije dagen maar niet zo bijdehand en brutaal moeten doen op de app. Maar dat hoorde er net bij. Echt erg vond hij het natuurlijk niet. Het hoorde erbij. En stiekem vond hij het wel grappig als er weer eens zo’n grappig-brutale opmerking op het scherm van zijn telefoon verscheen. Hij kon zich zo voorstellen hoe ze die met een ondeugende blik had zitten typen om daarna, zonder twee keer na te denken of het wel zo’n verstandig idee was, op send te duwen. Want ze hield zich dan wel graag van den domme, ze wist heel goed hoe ze hem jeukende handen moest bezorgen. Hoogste tijd om die jeuk wat te verlichten. Nee, niet met een hydraterende zalf, zoals ze liefjes had voorgesteld, maar door haar het pak slaag te geven dat ze verdiende, waar ze zelf ook naar verlangde, al zou ze dat niet met zoveel woorden toegeven.
Hij zat op de bank en keek haar doordringend aan, terwijl ze aarzelend voor hem kwam staan. Weg was de bravoure. Ze probeerde nog wel, maar aan het frunniken van haar vingers zag hij dat ze zich eigenlijk geen houding wist te geven. Mooi zo. Hij was niet van plan om het haar gemakkelijk te maken. Ook haar ogen schoten alle kanten op: moest ze hem aankijken? Nee, zijn blik was te doordringend. Naar de grond kijken dan? Dat stond haar trots haar niet toe. Dus keek ze van links naar rechts en af en toe wierp ze een blik op hem, terwijl een zenuwachtig lachje rond haar mond speelde.
Nog even wachtte hij.
“Doe je broek maar uit,” zei hij uiteindelijk, terwijl hij zijn blik nog steeds strak op haar gericht hield.
Eindelijk hadden haar vingers iets te doen. Ze trilde lichtjes terwijl ze de knoop van haar jeansbroek losmaakte en deze langs haar benen naar beneden wurmde. Ze stapte eruit en gooide de broek over de stoel waar ze daarnet nog gezellig taart op zat te eten.
Dan klopte hij op zijn knie. Ze mocht zichzelf aanbieden voor haar welverdiende straf. Hij wist zelf ook wel dat er geen elegante of waardige manier is om je over iemands knie te leggen voor een goed pak slaag. Maar elegantie en waardigheid had ze nu even niet nodig, die mochten even overboord gezet worden.
Haar billen schoven heen en weer over zijn benen. Hij liet haar doen. Het was belangrijk dat ze toch enigszins comfortabel lag, want dit zou wel even duren. “Die grote mond van jou,” zei hij dan. “Die heeft je weer eens goed in de problemen gebracht.”
Ze lachte even. Nu nog wel.
“Jij krijgt vandaag van mij een ouderwets pak slaag over de knie.” De magische woorden die elke spanko een kriebel in de buik geven. Nu nam hij met beide handen de bovenkant van haar onderbroek vast en trok die tergend langzaam naar beneden.
Ze lag muisstil. Haar schaamtegevoel primeerde. Maar dit was nog niets, hij had nog veel meer voor haar in petto.
“Ik wil hier echter ook een klein experimentje aan koppelen.” Hij voelde gewoon hoe ze haar oren spitste. Experimentje? Dat beloofde niet veel goeds, komende van een sadist…
“Dat je billen straks warmer zullen hebben dan nu, dat is zeker. Maar ik wil ook weten of je algemene temperatuur straks hoger zal liggen.”
“Bedoelde hij…?” Hij hoorde het haar bijna denken. En ja, dat was exact wat hij bedoelde. Hij strekte zich even uit om uit de kast naast zich de thermometer te kunnen nemen die hij daar voor dit exacte doel had klaargelegd. Dan hield hij met twee vingers haar bilspleet open, terwijl hij met zijn andere hand de thermometer anaal inbracht. Zijn linkerhand legde hij op haar onderrug, als om haar op haar plaats te houden. Niet dat dat nodig was, want ze was verlamd door de schaamte. Hij voelde haar zowat door de grond zakken. Zijn rechterhand plaatste hij losjes op haar bil. Wellicht was ze zich er nauwelijks van bewust: hoe hij haar aanraakte, kon haar nu echt niet schelen. Al haar aandacht was op die thermometer in haar achterste gericht. Maar toch… Dat hij zijn handen zo nonchalant op die toch wel intieme lichaamsdelen kon leggen, dat hij die macht had, ook dat voegde er iets aan toe, al besefte ze het zelf niet omdat ze te veel met andere dingen bezig was.
Naar zijn gevoel ging het biepje van de thermometer veel te snel af. Voor haar duurde het vast een eeuwigheid, maar in werkelijkheid waren het slechts een tiental seconden.
“37.1,” leest hij hardop af. “Ik ben benieuwd of dat straks nog zo zal zijn.”
De thermometer ging terug in de kast. Zonder verdere aankondiging begon hij in een rustig tempo te slaan. Dit kon ze hebben, dat wist hij. Maar er volgde nog veel meer en het was belangrijk dat ze goed opgewarmd was, zodat ze de rest straks ook kon incasseren. Na de opwarming nam hij de houten paddle erbij. Dit voelde ze duidelijk al wat meer. Stilliggen zat er niet meer helemaal in en er kwam ook al wat geluid uit haar keel. Na een minuut of twee, als haar billen al mooi egaal rood waren, hield hij op en legde hij de paddle weg. Afwachtend bleef ze liggen. Zou het al gedaan zijn? Nog lang niet, meisje, nog lang niet… Hij was nog maar net begonnen!
Opnieuw nam hij de thermometer, opnieuw spreidde hij haar billen met twee vingers, terwijl hij de thermometer inbracht. Jammer dat hij haar gezicht niet kon zien. Dat was intussen vast even rood als haar billen, waar hij even zacht in kneep, terwijl de thermometer zijn werk deed.
“37.2,” las hij af, nadat de biepjes de met haar schaamte gevulde stilte hadden doorbroken. “Krijg je het er al warm van?” vroeg hij gemeen.
“Mijn billen in elk geval wel,” mompelde ze zuur.
Zozo, haar mondje was nog niet bepaald gekrompen… Dat zou echter niet lang meer duren, gezien het volgende wat hij voor haar in petto had.
“Sta maar recht,” gaf hij aan. “Ga maar even in de hoek gaan staan nadenken waarom dat geen slimme opmerking was.”
Schoorvoetend gehoorzaamde ze. De hoek… Niets saaier dan dat. Hij wist dat ze haar oren gespitst hield om te proberen te weten te komen wat hij aan het doen was, wat hij van plan was. Laat haar maar raden…
Even later riep hij haar weer bij zich. In het midden van de kamer stond een hoge kruk met daarop een stuk gember. “Weet je wat dit is?” vroeg hij haar, terwijl hij het stuk gember omhoog hield.
Ze verbleekte. Ze hadden het er wel eens over gehad, maar ze had er niet op gerekend dat hij het echt zou doen.
“Deze mag jij even voor me schillen,” kondigde hij gemeen aan, terwijl hij haar de gember en een schilmesje aanreikte. Ze keek hem vuil aan. Waarschuwend trok hij een wenkbrauw op, waarna ze haar ogen neersloeg en timide de gember en het schilmesje van hem overnam. Handig schilde ze de gember. Toen ze klaar was, leek ze even te aarzelen. Hij stak zijn hand uit en toen kon ze niet anders meer dan hem de door haar zelf geschilde gember aanreiken. Hij legde die even op een bordje op tafel.
“Buig je maar over het krukje.”
Woordeloos deed ze wat hij zei. De emoties streden om voorrang op haar gezicht: schaamte, boosheid, vastberadenheid om zich niet te laten kennen, angst voor wat er zou komen,… Ze worstelde. Nu nog met zichzelf, straks met de gember en met de pijn die hij haar zou geven.
Het krukje was hoog en smal, waardoor ze met haar handen net aan de bar kon die zo’n tien centimeter boven de grond de poten met elkaar verbond. Vaardig knoopte hij haar polsen aan die bar vast. Daarna waren haar benen aan de beurt. Die bond hij elk aan de buitenkant van een poot vast, zodat haar benen licht gespreid stonden. Ze moest beseffen dat hij nu vrij zicht had op al haar intiemste delen. Weerloos vastgebonden, het hoofd naar beneden, de billen mooi omhoog gepresenteerd, wachtte ze af. Even deed hij niets, keek hij enkel maar. Laat de spanning maar wat oplopen. De kamer vulde zich met haar schaamte en angst. Eindelijk liep hij naar de tafel, waar hij de gember van het bord nam. Hij ging achter haar staan, opende haar billen nog wat verder en duwde langzaam de gember naar binnen. Toen liet hij haar los, liep een metertje achteruit en wachtte af. Lang duurde het niet eer ze de stoïcijnse controle, die ze zo graag wilde veinzen, moest laten varen. Ze snakte naar adem door de brand die zich binnen in haar verspreidde. Ze rukte aan de touwen in een poging om de pijn uit te bannen, maar ze zat goed vast. Ze kon geen kant op. Er zat niets anders op dan deze kwelling te ondergaan.
Het was tijd om een niveau hoger te gaan. Met een vlotte beweging en een luide “zwiep” trok hij zijn riem uit zijn broek. Bij elke slag zou ze haar billen willen aanspannen om de pijn op te vangen, waardoor de gember nog meer van z’n brandende sap zou vrijlaten in haar binnenste.
“Dit wordt een lesje in ontspannen,” kondigde hij aan. Bijna meteen landde de eerste slag met de riem vol in het midden van haar omhooggestoken zitvlak. Ze was er niet op voorbereid. Meteen spande ze haar billen aan. “ARGH!” schreeuwde ze.
Ja, dit leek er meer op. Dit wilde hij bereiken. Ze moest de controle loslaten, de leiding aan hem geven. Meteen sloeg hij nog eens, en nog eens. Ze vocht, worstelde tegen de touwen, spande zich op en probeerde zich tevergeefs los te rukken. In een hoog tempo liet hij de riem keer op keer op haar al gevoelige billen neerkomen.
“Ontspan je,” raadde hij haar aan.
“Dat. Gaat. Niet,” beet ze hem tussen de slagen in met op elkaar geklapte kaken toe.
“Dan moet je harder proberen.” Hij wist dat hij gemeen was, dat hij veel van haar vroeg. Maar ze kon dit. Meer nog: ze had dit nodig. En het werd echt tijd dat die grote mond van haar even in het gareel gebracht werd. Dus sloeg hij door, ervoor zorgend dat de brand op haar billen even groot werd als die in haar binnenste.
Soms ontspande ze even, maar dan sloeg hij heel gemeen net even wat lager, op haar bovenbenen, zodat ze in een reflex weer opspande.
“Je doet het erom!” riep ze na de derde keer boos uit.
“Natuurlijk,” lachte hij. “Net zoals jij het erom doet om elke keer opnieuw mijn handen te laten jeuken.”
Daar had ze geen antwoord op. Of ze begon te leren er niet elke brutaliteit zomaar uit te flappen. Nog twintig harde, nam hij zichzelf voor. Toen hij daarmee klaar was en de riem opnieuw in zijn broek begon te steken, lag ze uitgeput over het krukje. Hij haalde de gember uit haar achterste, maar maakte de touwen nog niet los. Daarna nam hij de thermometer er weer bij. “Even kijken wat het effect van gember op je temperatuur is,” kondigde hij aan.
Een kleine, protesterende kreun ontsnapte aan haar lippen. Hij negeerde het en bracht de thermometer voor de derde keer bij haar naar binnen, terwijl hij zijn linkerhand op haar onderrug hield, om haar op het krukje te houden. Niet dat ze kon ontsnappen, aangezien ze nog steeds vastgebonden was. Maar het bevestigde de machtsverhoudingen en daar was hij nu op uit.
“Nog steeds 37.2,” las hij even later. “Blijkbaar viel het nog mee met die brand.”
Er kwam geen reactie. Ze begon het eindelijk te leren.
“Dan volgen er nu nog six of the best. Met de senior cane.”
Hij hoefde haar gezicht niet te zien om te weten dat haar ogen groot werden van de angst. Six of the best… Daar fantaseerde ze al zo lang over, maar ze was er tegelijk doodsbang voor. En dan nog de senior cane, de ergste van allemaal! Toch wist hij dat ze heel diep vanbinnen teleurgesteld was geweest als hij een andere cane had gekozen hiervoor. Nee, de senior cane moest het worden. En hij zou haar niet sparen. Six of the best betekende echt wel six of the best. Hij zou hard slaan, en precies. Zes dubbele tramlijnen netjes onder elkaar. Daar ging hij voor.
“Dit heb je verdiend,” preekt hij. “Met al je gestook en geplaag. Je wist heel goed wat je deed, toen je me jeukende handen bezorgde, je hebt zelfs een paar keer toegegeven dat je het erom deed. Welnu, dit zijn de gevolgen.”
Ze slikte even hoorbaar en sloot dan haar ogen. Goed zo. Geen protest, geen verzet. Ze wist dat ze dit nodig had.
Zachtjes tikte hij de senior cane enkele keren tegen haar gehavende billen. Dan tilde hij hem hoog op om hem met een luide zwiep terug neer te laten komen. Heel even kwam er geen reactie, daarna gilde ze het uit. Op haar billen verscheen een donkerrode dubbele lijn. Jup, dat moest pijn doen. Perfect. Voor de tweede keer liet hij de cane neerkomen, precies onder de eerste dubbele lijn. Opnieuw die vertraagde reactie. Ze beet op haar tanden en kreunde luid om het niet helemaal uit te gillen. Het gekreun bleef duren, de pijn bouwde eerst een tijdje op voor die weer afnam. Maar hij was niet van plan om lang genoeg te wachten tot de pijn begon af te nemen. In plaats daarvan liet hij de cane meteen nog een derde keer neerkomen. “Zwiep, krak!” weergalmde het door de kamer. Intussen was ze beginnen huilen. “Nee!” schreeuwde ze. “Ik kan dit niet, het doet te veel pijn!” De vierde slag landde onder de vorige drie en was zeker niet minder zacht. Dit zouden er waarlijk six of the best worden. Nu huilde ze met lange uithalen.
“Nog twee,” zei hij. Zijn stem klonk warm, bemoedigend. Ze haalde even diep adem. Goed zo, dacht hij. Wat ben je toch dapper. Dan kwam de vijfde slag neer. Opnieuw gilde ze het uit en meteen kwam de laatste slag. Die mikte hij recht op het gevoelige plekje van de overgang tussen billen en benen. “Zwiep, krak!” En dan een luide schreeuw. Dierlijk bijna.
Voorzichtig begon hij haar los te maken, terwijl ze over het krukje lag uit te huilen. Hij wreef even over haar haar. “Je hebt het zo goed doorstaan,” fluisterde hij in haar oor. “Ik ben trots op je.”
Door de tranen heen glimlachte ze even. Langzaam nam het snikken af. Haar billen waren een slagveld. Donkerrood en blauw streden om voorrang, met hier en daar zelfs een paars-zwarte plek. Nu al. Over dat alles heen liepen zes dubbele striemen van de cane. Het zag er vreselijk pijnlijk uit. Precies wat ze nodig had gehad, ook al was de kans klein dat ze dat zou toegeven.
“Blijf nog even liggen, ik wil nog een laatste keer je temperatuur nemen.”
Gedwee deed ze wat hij zei. Haar verzet was gebroken. De eerstkomende tijd verwachtte hij geen al te brutale opmerkingen meer. Lang zou het niet duren, hooguit enkele dagen. Zo naïef was hij nu ook weer niet. Maar dit pak slaag zou haar nog heel lang heugen, daar was hij zeker van. Volgende keer als het de spuigaten uitliep met die grote mond van haar, hoefde hij haar er maar aan te herinneren om ervoor te zorgen dat ze even wat gas terug zou nemen.
“Nog steeds 37.2,” las hij voor na de verlossende biepjes. “Kom maar overeind als je daar klaar voor bent.”
Nog heel even bleef ze liggen, dan stond ze moeizaam recht, met stramme benen van het lang in dezelfde houding staan, en vleide ze zich tegen hem aan. Hij sloot zijn armen om haar heen in een warme knuffel. “Nu ben je weer een lief meisje,” zei hij. Ze knikte gretig, maar gaf geen antwoord. Ze drukte zich enkel nog wat steviger tegen hem aan. “Dank je wel,” fluisterde ze uiteindelijk.