De volgende morgen wordt Faith wakker door stemmen die van beneden komen. Gegiechel van een paar meidenstemmen die ze niet herkent. Rustig trekt ze een joggingbroek aan en pakt het shirt van Jason van de grond en trekt deze ook aan. Het ruikt nog heerlijk naar hem en ze neemt zijn geur in haar op. Jason slaapt nog, dus laat ze hem slapen en struint naar beneden. De stemmen… naja het gegiechel komt uit de slaapkamer van haar broer. Faith duwt de deur van zijn slaapkamer open en staat ineens oog in oog met wel vijf vreemde meiden die in haar broer zijn kamer rondhangen! Haar broer is nergens te bekennen! Dit flikte hij vaker en ze wordt woest.

“Opdonderen allemaal!” 

Schreeuwt ze. Haar ogen spuiten vuur.

“Mijn huis uit!” 

De meiden schrikken van Faith haar reactie en maken dat ze wegkomen. Faith volgt ze naar beneden en doet de deur achter hun dicht. Na een tijdje komt haar broer terug binnenlopen. Hij had schijnbaar haar hond uitgelaten om waarschijnlijk daarna met die meiden verder te kunnen fozen.

“Zijn de dames nog boven?”

Vraagt hij nonchalant aan Faith. 

“Die heb ik weggestuurd!” 

Antwoord ze kortaf. 

“Waarom?!” 

“Ze zaten met ze allen op je kamer eikel! En jij was nergens te bekennen!” 

Haar broer haalt zijn schouders op. 

“Ik ga naar de camping. Hier valt toch geen lol te beleven!”

Boos kijkt hij haar even aan en smijt de deur hard achter zich dicht. Jason had ze waarschijnlijk gehoord want die staat plotseling in de deuropening. 

“Alles goed?” 

Vraagt hij met een bezorgd gezicht. 

“Ja prima Jason! Bemoei je met je eigen zaken alsjeblieft” 

Antwoord Faith kortaf en boos. Ze kijkt Jason boos aan. 

Faith wil plaats nemen op een stoel aan de eettafel maar nog voor ze kan gaan zitten heeft Jason haar bij haar bovenarm vast. Hij draait de stoel onder de tafel vandaan, gaat zitten en trekt Faith in een snelle zwaai over zijn schoot. Faith is zich niet direct bewust van wat er gebeurt, maar probeert in een mislukte poging direct haar billen te beschermen. 

“Ik heb niks gedaan Faith!”

Begint hij terwijl hij met zijn vinger in haar billen prikt en haar hand bij haar pols stevig tegen haar zij vasthoudt.

“Je hoeft je boosheid dus niet op mij af te reageren vind je wel?!” 

Zijn woorden komen hard aan. Jason geeft Faith geen tijd om te antwoorden en geeft haar direct een paar ferme tikken op haar nu nog met joggingsbroek bedekte billen. 

“Oké! Sorry! Auw! Het spijt me!” 

Zijn tikken voelen direct scherp aan, waarschuwend, straffend, maar ze kan ze goed hebben. Hij heeft gelijk weet Faith, ze viel ook aardig uit tegen hem en heeft er nogal een handje van om zich altijd op hem af te reageren. Na een tijdje zet hij Faith overeind. Haar billen gloeien al aardig en ze wrijft met haar handen over haar gestrafte billen en kijkt naar de grond. Faith kan hem nu niet aankijken. Ze schaamt zich nogal voor haar uitbarsting tegenover hem.

“Het spijt me Jason.” 

Zegt ze zacht. 

“Dat gaat het je zeker!” 

Antwoord hij sarcastisch maar met een sadistische glimlach. 

“Blijf staan!” 

Jason loopt eerst naar de voordeur en doet de haken erop. Vervolgens doet hij de achterdeur ook op slot, het raam in de keuken dicht en zo ook alle gordijnen. Het wordt donker in de huiskamer en hij doet de huiskamerlamp aan. Daarna zet hij Faith haar hond in de gang en doet de deur dicht. Faith volgt zijn bewegingen aandachtig en ziet wat hij doet, maar begrijpt er weinig van. Jason loopt naar de keuken en komt teruglopen met een zeer brede en sadistische glimlach. In zijn hand houdt hij de grote houten lepel waar Faith hem de vorige dag nog een tik mee op zijn bovenarm had gegeven. Faith haar ogen worden groot en ze kijkt van de houten lepel naar Jason. 

“Nee alsjeblieft Jason! Ik gedraag me verder, echt waar!” 

Ze doet een paar stappen achteruit. 

“Blijf staan had ik gezegd Faith!” 

Zegt hij scherp. 

“Dat jij je vandaag gaat gedragen ga ik nu zeker even voor zorgen ja!” 

“Dat hoeft echt niet Jason, ik beloof het je! Echt waar!” 

Jason trekt zich echter weinig van Faith haar smeekgebeden aan en pakt haar kin vast om haar zo te dwingen hem aan te kijken. Faith slikt even.

“Ik ga je eerst nog even wat opwarmen met mijn hand maar daarna zal je deze toch even goed op je billen gaan voelen!”

Hij houdt daarbij de houten lepel omhoog. Daarna Laat hij haar kin los en gaat weer op de stoel zitten.

“Doe je broek naar beneden!”

Hij kijkt Faith daarbij doordringend aan. Ze twijfelt en voelt verzet in zich opkomen, maar staat als aan de grond vastgenageld. 

“Ik zeg het je niet nogmaals Faith! Maak het nu niet erger voor jezelf.”

Langzaam trekt Faith haar broek naar beneden. Ookal heeft Jason haar al vaker bloot gezien, toch schaamt ze zich nu. Als ze eenmaal haar broek tot op haar knieën naar beneden heeft tikt Jason op zijn schoot.

“Kom maar liggen.”

Ze kijkt hem verbijsterd en smekend aan. Haar gedachten draaien overuren. 

“Moet ze nu echt zelf over zijn schoot gaan liggen! Kan hij haar niet gewoon zelf vastpakken!”

“Kom maar.”

Zegt Jason nogmaals om haar wat aan te moedigen. Het werkt en Faith probeert zich op een nette manier over zijn schoot heen te leggen al voelt ze zich er een beetje klungelig bij. Als ze goed ligt zegt Jason terwijl hij haar slip tergend langzaam naar beneden trekt.

“Ik ga jou even een lesje geven in je in te kunnen gaan houden tegenover mij! Dat je eerst eens na gaat denken over eventuele consequenties die kunnen volgen op bepaalde uitspattingen van jou! Want ik ben het aardig zat dat jij je steeds tegenover mij loopt af te reageren als het weer even niet mee zit!”

Zijn woorden komen hard bij Faith binnen. Ze voelt de tranen in haar ogen prikken.

“Ben je er klaar voor?”

Vraagt Jason haar uiteindelijk. Zacht antwoord ze.

“Ja Jason.”

Faith zet zich schrap. Direct begint Jason haar hard op haar blote billen te slaan en al snel kan Faith niet goed meer stil liggen om haar straf netjes in ontvangst te nemen. Met een paar harde tikken op haar bovenbenen zegt hij.

“Lig stil! Neem je straf als de stoute meid die je bent in ontvangst!”

“Dat probeer ik ook Jason!”

Antwoord Faith iets te brutaal. Het wordt beloont met nog een paar harde tikken op haar bovenbenen.

“Auwauwauw! Jason alsjeblieft! Het spijt me!”

Jason duwt haar benen op zij en trekt Faith iets naar voren om haar vervolgens weer recht te trekken over zijn ene been en zijn andere been zet hij over de benen van Faith heen. Nu moet ze wel op haar plaats stil blijven liggen. Faith kan geen kant meer op. Met haar armen steunt ze op de vloer. Al snel zet hij het pak slaag dat hij voor haar in gedachten heeft voort.

*Klets*Klets*Klets*

Auwauw, Jason alsjeblieft stop! Ik kan dit niet meer!”

Jason negeert haar smeekgebeden en voert zijn tempo iets op. Na een tijdje houdt hij op en trekt Faith, die inmiddels luid snikkend over zijn schoot ligt overeind en neemt haar aan haar bovenarm mee naar een hoek in de huiskamer. Struikelend over haar broek laat ze zich luid snikkend meevoeren door Jason.

“Blijf hier maar even staan nadenken over waarom je deze straf verdiend hebt.”

Hij verwacht nu geen antwoord omdat hij wel aan Faith merkt dat ze op het moment geen woord uit haar mond kan krijgen. Hij pakt haar handen vast en brengt deze naar haar hoofd.

“Zo blijven staan, als je rustiger geworden bent dan krijg je nog met de houten lepel en daarna is je straf voorbij.”

Met die laatste woorden laat hij Faith in de hoek achter en gaat naar de keuken om wat te drinken voor zichzelf in te schenken. Faith voelt zich intens verdrietig, maar blijft gehoorzaam staan. Ze heeft dit verdient, dat weet ze wel, maar het doet zoveel pijn! En ze ziet enorm op tegen de houten lepel. Als Faith na een tijdje rustiger geworden is en Jason zijn drinken op heeft loopt hij op haar af en gaat achter haar staan.

“Waarom krijg je deze straf Faith?” 

Vraagt hij haar. 

“O-omdat ik zo t-tegen je tekeer ging”

Antwoord ze met moeite.

“Juist”

Jason loopt vast terug naar de stoel en pakt de houten lepel van de tafel.

“Kom maar hier.”

Zegt hij. Faith draait zich om en als ze Jason met de houten lepel naast de stoel ziet staan wil ze het liefst hard wegrennen, maar in plaats daarvan loopt ze moeizaam met haar broek en slip nog op de enkels richting Jason. Hij duwt Faith voorzichtig naar voren zodat ze met haar handen op de stoel kan steunen. Direct wil Faith weer gaan staan, maar voelt direct een zeer scherpe pijn door haar billen trekken. 

“Auuuww!”

Jason heeft haar direct op haar actie een ferme tik met de houten lepel gegeven. 

“Staan blijven! En handen op die stoel houden!” 

Zegt hij nu nog scherper.  

“Maar ik ga me echt gedragen Jason.” 

Smeekt Faith. Ze begint weer te huilen.

Jason pakt Faith overeind en neemt haar in zijn armen. Hij drukt Faith stevig tegen zich aan en geeft haar een kus op haar hoofd. 

“Ik weet dat je je gaat gedragen liefje, maar als ik dit niet doe neem je me niet meer serieus. Je hebt straf verdiend en dat weet je zelf ook! 

Langzaam voelt Faith zich meer op haar gemak en ziet inderdaad ook in dat ze deze straf verdiend heeft. Ook omdat ze de dag ervoor vrijwillig ermee ingestemd heeft en het eigenlijk vooral zelf ook wil. 

Faith knikt terwijl ze nog wat na snikt. Slikt hoorbaar en antwoord. 

“Ja Jason je hebt gelijk.” 

Haar stem trilt nog wat. Dat valt Jason ook op en duwt haar kin omhoog zodat ze hem aan moet kijken. Hij veegt met zijn hand haar tranen weg. 

“Als je wil dat ik stop, echt stop hoef je alleen maar rood te roepen oké?” 

Zegt hij zacht. Faith schudt direct nee. 

“Dat wil ik echt niet Jason!” 

Begint Faith. 

“Dit zocht ik, dit heb ik nodig! Het is alleen een beetje overweldigend allemaal in één keer. Sorry voor mijn gedrag Jason!” 

“Je bent nu niet bang van me hè?!” 

Vraagt hij haar zacht in haar oor. Heel zacht en een beetje onzeker. Nu is het Faith haar beurt om hem gerust te stellen. 

“Nee zeker niet Jason!” 

Faith drukt zichzelf nog dichter tegen hem aan en geeft hem een kus. 

“Ik hou van je! Alleen niet van die houten lepel!” 

Grapt ze. Jason begint direct sadistisch te glimlachen en duwt haar zacht van zich af. 

“Tja, dan heb je nu even pech!” 

Hij wijst naar de stoel. 

“Bukken!” 

Faith gehoorzaamt direct. Jason buigt zich voorover tot dicht bij haar oor en fluistert. 

“Zet je schrap!” 

Faith klemt haar kaken op elkaar en voelt dat hij zijn vrije hand op haar onderrug, net boven haar billen legt.

“Je krijgt er 20! 10 op elke bil!”

Even legt Jason de houten lepel op de rechter bil van Faith. Het hout voelt koud aan op haar bil. 

*Klets*

Het voelt direct erg scherp aan en ontneemt Faith even haar adem. 

“Auw!” 

Faith wil over haar bil wrijven. 

“Handen terug op de stoel!” 

Zegt Jason direct scherp.

“Als je nogmaals je handen van de stoel afhaalt begin ik weer opnieuw!” 

Faith schrikt ervan en neemt zich voor haar handen netjes op de stoel te houden. De volgende tik volgt snel nadat Jason zijn woorden uitgesproken heeft op haar linker bil. Deels om zijn woorden kracht bij te zetten en vlak daarna nog een tik op haar rechter bil. 

“Auwauwauw… pffffff…”

Faith probeert de pijn weg te zuchten. Haar voet komt van de grond bij de laatste tik, waarop Jason haar direct een tik op haar boven been geeft met de woorden. 

“Voeten op de grond houden! En antwoord een keer als ik je iets zeg!” 

“Ja Jason.” 

Piept Faith. 

“Vandaag ga jij je gedragen! Heb je me begrepen?!” 

Weer geeft Jason haar enkele scherpe tikken met de houten lepel op haar billen. 

“Auw Ja! Auwauw Ja Jason! Ik heb je begrepen Jason”

“En als je boos bent reageer je dat zeker niet af op mij! Dat is regel drie vanaf nu! Begrepen?!”

Weer geeft hij Faith een paar ferme tikken.

Auwwwww! Ja Jason! 

Piept Faith. De tranen staan alweer in haar ogen en ze probeert ze weg te knipperen. Ze wil niet weer gaan huilen. Faith is vast besloten haar straf moedig te ondergaan 

“Goedzo!” 

Antwoord Jason goedkeurend.

“Nu de laatste twee nog.”

De laatste twee laat Jason extra hard op Faith haar billen neerkomen. Ze gilt het uit. Jason legt de houten lepel terug op de tafel en wrijft over Faith haar billen. Hij is erg opgewonden, maar bij straf hoort geen lust vindt hij dus houdt hij zich in. Als hij zichzelf herpakt heeft en merkt dat Faith rustiger geworden is zegt hij. 

“Je mag weer rechtop gaan staan.” 

Faith gaat staan en wrijft over haar pijnlijke billen. 

“En wat zeggen we dan Faith?!” 

Vraagt hij haar met een sadistische glimlach. Faith kijkt hem met verbaasde en betraande ogen aan. 

“Dankjewel Jason?!” 

Probeert ze na een paar seconden.

“Heel goed! Je hebt het goed doorstaan!” 

Jason stapt naar voren en pakt Faith haar gezicht vast.  

“Ik ben trots op je en hou enorm veel van je.”

Hij geeft haar een kus op haar lippen. Dan trekt hij zich even uit de met passie gevulde kus terug en kijkt Faith even doordringend aan. 

“Gedraag je!” 

Zegt hij en kust haar alweer voordat Faith kan antwoorden. Daarna draait hij zich om en doet alles weer open. Vervolgens loopt hij naar boven om zich aan te gaan kleden. Faith bedeesd achterlatend in de huiskamer. Snel doet ze haar slip en joggingsbroek weer omhoog. Ze heeft haar lesje zeker wel geleerd en neemt zich voor om voortaan wat beter na te denken voordat ze zo zou uitvallen! Zeker naar Jason toe! Ze ziet dat Jason de houten lepel op tafel achter gelaten heeft. Ze staart ernaar en laat de lepel verder liggen. Dan loopt ze naar de keuken. Snel smeert Faith een paar boterhammen voor Jason en zichzelf. Als de boterhammen klaar zijn gaat ze koffie zetten. Dat is erg makkelijk omdat de koffiemachine van haar vader nog in de keuken staat. Één druk op de knop! Perfect gewoon! Jason komt aangekleed de kamer binnen lopen en gaat aan de eettafel zitten. Faith pakt de borden met de boterhammen mee uit de keuken en zet ze op tafel. Daarna haalt ze de koffie en wil liever blijven staan. Jason ziet haar twijfelen en glimlacht sadistisch.

“Kom je ook aan tafel zitten?”

Vraagt hij haar.

Met tegenzin gaat Faith heel voorzichtig ook aan tafel zitten. Haar billen prikken op de stoel maar ze probeert zich niet te laten kennen. Onder wat gebabbel en wat geinen eten ze hun boterhammen op en daarna gaat ook Faith zich even rustig wassen en aankleden. In de spiegel ziet ze dat haar billen toch wel wat gekleurd zijn en hier en daar wat blauwe plekken van de houten lepel te zien zijn. Faith besluit om een rokje aan te doen die haar billen goed zou bedekken. Ze grimast even bij het aantrekken van haar slip. Verder trekt ze een kort topje aan en een vest met lange mouw omdat het toch wat kouder is die dag. Ze maakt zich op en trekt haar laarzen met half hoge hak aan. Als Faith klaar is loopt ze rustig naar beneden en ziet dat Jason nog aan de eettafel zit. Ineens spot hij Faith en glimlacht. Faith glimlacht terug. 

“Leg die houten lepel maar terug voordat je moeder thuis komt.” 

Zegt hij rustig. Faith kijkt hem eerst met grote ogen aan, maar omdat hij haar doordringend aan blijft kijken antwoord ze netjes.

“Ja Jason.” 

Ze pakt de houten lepel van tafel en legt de lepel op zijn plaats in de keuken terug. Net op dat moment komt ook haar moeder weer via de voordeur binnen. Ze groet eerst de hond en daarna Jason en Faith. 

Faith heeft serieus nu geen zin meer om thuis rond te hangen en Jason ziet dat ook direct aan haar. Hij slaat een arm om Faith heen en zegt. 

We wilde net de hond uit gaan laten.” 

“Ja!” 

Zegt Faith samenzwerend. 

“Ik zal even de borden en mokken in de vaatwasser zetten.” 

Ondertussen dat Faith dat doet lijnt Jason haar hond aan en even later lopen ze samen in het bos. 

“Dankjewel Jason!” 

Zegt ze zacht tegen hem. En vleit zich tegen hem aan. 

“Dat is wel goed schat!”

Antwoord hij en geeft haar een kus op haar lippen.