6 mannen kwamen binnen, leraren zo te zien aan hun pak. Ze gingen achter in het kantoor staan.
Dames, zei meneer Thalen. Hier zijn de leraren van dienst. Zij zullen jullie begeleiden naar de knotwilgen buiten. Jullie gaan daar elk 2 wilgentakken snoeien die voldoen aan de eisen van onze school. De leraren zullen aangeven of jullie uitgezochte takken aan de norm voldoen.
Is dat begrepen dames!
Lotte, Anne-Fleur en Rosalie zeiden niet al te luid: ja meneer de directeur.
Beter! Ik wil jullie duidelijk horen! Commandeerde Thalen. Is Dat Begrepen Dames!
Ja Meneer de Directeur! Kwam het er nu luid en duidelijk uit.
Mooi!
Heren, en Thalen keek naar de leraren achter in het kantoor, wilt u de dames nu begeleiden naar de knotwilgen. Zorg dat ze snel terug zijn, het is momenteel wat fris buiten.
3 leraren stapten naar voren en pakten elk een arm van 1 van de meisjes vast en bonjourden ze richting de deur van het kantoor.
In alleen hun ondergoed werden ze door de gangen begeleid naar de achterkant van het gebouw waar ze door een grote dubbele deur naar buiten moesten gaan. Ze werden alle drie stevig vastgehouden bij hun arm door 3 leraren terwijl de andere 3 leraren achter bleven in het kantoor om iets voor te bereiden voor de komende sessie met mattekloppers.
Het was behoorlijk fris buiten maar gelukkig stond er geen wind en een waterig zonnetje verscheen nadat het nu net droog was geworden.
Alles was nat van de regen die de afgelopen uren gevallen was.
De 3 mannen haasten zich met de 3 dames naar de knotwilgen om dit buitenverblijf niet te lang te laten duren.
Lotte liet zich gewillig meevoeren aangezien er toch geen keus meer was. Ze mocht het middelste plateau gaan bezoeken. Anne-Fleur en Rosalie de beide buitenste.
Met een snelle blik had Lotte gezien dat in de eetzaal de schoolmeiden ook hadden gezien dat er weer wilgentheater zou gaan komen. Een aantal meiden stonden echt voor het raam te kijken hoe zij hun kastijdings-takken zouden gaan uitkiezen.
Lotte schaamde zich een beetje om zo zonder schooluniform hierbuiten te moeten zijn met deze uiteindelijk pijnlijke opdracht.
Bij het plateau aangekomen gaf de leraar haar een stevige snoeischaar die aan de balk hing van de trap die naar het plateau leidde.
Lotte nam het gereedschap onwillig aan en werd daarna de trap opgeduwd, die ze met enige tegenzin beklom.
Vijf treden had de trap die ze opklom waarna ze uitkwam op het plateau. De wilgentenen stonden wreed uitnodigend in het gelid te wachten om uitgekozen te worden. Welke moest ze kiezen voor haar blote billen. Een vreemde spanning en nervositeit overmande haar. De tak die ze nu ging aanraken zou straks zwiepend haar billen geselen. Ze keek naar beneden waar de leraar stond te wachten. Hij maakte een gebaar van opschieten. Nou er was toch niets meer aan te doen. Het maakte ook niet uit. Beter nu meteen maar doorpakken en ze rijkte met haar linkerhand naar een tak in het midden.
Een regen van waterdruppetjes daalde neer op haar hemd. Ze schrok even terug maar zette toen door de tak stevig vast te pakken en met haar rechterhand de snoeischaar midden op de tak te zetten.
LAGER! Riep de leraar van beneden. Lotte keek omlaag.
De tak lager snoeien! Zei de leraar nog eens. Lotte ging met haar snoeischaar langzaam omlaag totdat ze bij het begin van de tak kwam.
Ja, daar! Zei de leraar. De Wilgenteen die ze nu afknipte was wel meer dan 2 meter. En begon duimdik tot een venijnig dun sliertje aan het einde.
De Snoeischaar ging makkelijk door het hout en ze haalde de tak uit het midden langs alle andere takken naar voren. Weer daalde een regen van waterdruppels op haar neer vanuit de andere takken.
Ze huiverde van de koude druppels.
Ze legde deze de wilgentak op het plateau en ging nu voor de 2e tak. Die zocht ze meer aan de rand zodat ze wellicht niet nog meer druppels op haar zou krijgen.
Ook die knipte ze af. Zorgvuldig pakte ze de andere tak die op het plateau lag er weer bij en met deze 2 lange wilgentenen daalde ze de vijf treden af richting de wachtende leraar op de grond.
De snoeischaar werd aan de balk gehangen en Lotte werd weer bij haar arm vastgehouden.
Ze zag en voelde hoe veerkrachtig de takken waren, ze bogen nu al heen en weer. Ze dacht aan haar billen en aan haar zijkanten. O, daar zouden deze takken omheen gaan zwiepen.
Anne-Fleur had de opdracht gekregen een derde tak te snoeien. 1 tak was afgekeurd. Ze moest nogmaals omhoog voor een betere tak.
Rosalie was evenals Lotte wel meteen klaar. En het tweetal stond nu te wachten op Anne-Fleur die nu een tak aangewezen kreeg door haar begeleidende leraar.
Zij moest nu ook in het midden een tak uitkiezen en Lotte zag dat Anne-Fleur zo voorzichtig mogelijk de takken opzij duwde om in het midden uit te komen. Dit om te voorkomen dat ook zij een regen van waterdruppels vanaf de wilgentakken over zich heen kreeg.
Al gauw had ze haar snoeiklus gedaan, snel liep ze de trap af waar de leraar haar de 1e tak overhandigde. Alle drie meiden hadden nu 2 takken in hun handen en een leraar aan hun zijde. Snel liepen ze richting het gebouw waar ze aan het zicht van de meiden in de eetzaal verdwenen.
Terug in het kantoor aangekomen hadden de andere drie leraren samen met directeur Thalen 3 metalen staanders uit de houten vloer omhoog getrokken waar ze een houten balletbar op hadden bevestigd. De eiken ronde balletbar was precies even lang als de spiegel en min of meer op heuphoogte en op 2 meter afstand van de spiegel. Tussen de spiegel en deze houten bar kwamen nogmaals 3 metalen stangen uit de houten vloer iets lager, met een eveneens een eikenhouten handvat. Naast elk handvat stond een korf met 2 mattekloppers. Steel omhoog.
De bedoeling was duidelijk, dit was de plek waar de 3 meiden hun uitklop-sessie zouden gaan ontvangen.

Geef een reactie